underwater
Member
- Μηνύματα
- 2.712
- Likes
- 11.262
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτική
Ημέρα 6η: Ρίγα-επιστροφή στο Βίλνιους
Καθώς το λεωφορείο για Βίλνιους έφευγε λίγο πριν τις 3, είχα αρκετή ώρα στη διάθεσή μου για να κάνω μια ακόμα βόλτα στη Ρίγα. Έφαγα λοιπόν γρήγορα πρωινό, άφησα τη βαλίτσα μου στον χώρο φύλαξης αποσκευών και ξεκίνησα για τη μίνι-εξόρμησή μου. Κλασική διαδρομή: πάρκο Bastejkalns, Παλιά Πόλη, ποταμός Daugana. Η πόλη ήταν και πάλι γεμάτη κόσμο και παλμό. Το κρύο από την άλλη αφόρητο. Ειδικά δίπλα στις όχθες του ποταμού ξεπάγιασα, δεν άντεξα να σταθώ πάνω από λίγα λεπτά.
riga_statue
Μια και είχα αρκετό χρόνο στη διάθεσή μου έκανα και το πέρασμά μου από τις χριστουγεννιάτικες αγορές και τα μαγαζάκια της Παλιάς Πόλης, χαζεύοντας τόσο τα παραδοσιακά αναμνηστικά, όσο και τα βρώσιμα (ή μάλλον πόσιμα) προϊόντα. Το παραδοσιακό ηδύποτο της Ρίγας ονομάζεται black balsam και το βρίσκεις παντού, από τουριστικά μαγαζιά μέχρι σουπερ-μάρκετ. Προσωπικά δεν πολυενθουσιάστηκα για να πω την αλήθεια, αλλά σίγουρα κάθε φίλος του αλκοόλ που θα επισκεφτεί την πόλη επιβάλλεται να το δοκιμάσει για να αποκτήσει ιδία άποψη.
riga_bb
Καθώς η ατμόσφαιρα ήταν κάπως καθαρότερη από την προηγούμενη μέρα αποφάσισα να προσπαθήσω ακόμα μία φορά να απολαύσω τη θέα. Φυσικά ούτε λόγος για Άγιο Πέτρο. Πήγα κατευθείαν στο Radisson από όπου είχα περάσει τις προάλλες (αλλά βράδυ) με την Α. και ανέβηκα ως την κορυφή χαζεύοντας και βγάζοντας φωτός μέσα από το γυάλινο ασανσέρ. Φυσικά οι φωτός είναι άθλιες (το ασανσέρ και η ατμόσφαιρα δεν βοηθούσαν), παρ’ όλα αυτά σας παραθέτω κάποιες για να δείτε (έστω και έτσι) λίγη χειμωνιάτικη Ρίγα από ψηλά.
riga_view
riga_view2
riga_view3
Στάση στο Čili Pica για μια ατομική πίτσα (μέτρια αλλά αξιοπρεπής) και γραμμή για το hostel από όπου πήρα τη βαλίτσα μου και κατευθύνθηκα προς τον σταθμό των λεωφορείων. Δεν είναι δύσκολο να τον βρεις, αν και έχει μια μανούρα με τις υπόγειες διαβάσεις που υπάρχουν στην περιοχή. Βρίσκεται πίσω από το σιδηροδρομικό σταθμό, κοντά στην κεντρική αγορά της πόλης. Την περιοχή δεν την λες και τέλεια, βέβαια μέρα μεσημέρι που πήγα εγώ και ήταν τίγκα στον κόσμο δεν υπήρχε κάποιο ζήτημα ασφάλειας. Αλλά σίγουρα από όλα τα μέρη που κινήθηκα στη Ρίγα αυτό ήταν το χειρότερο.
Άποψη της αγοράς από τον σταθμό των λεωφορείων
Riga_market
Η διαδρομή με το λεωφορείο και πάλι ήσυχη, χωρίς απρόοπτα. Απλά λίγο ανιαρή, καθώς όταν νυχτώνει τόσο γρήγορα και δεν μπορείς να δεις τίποτα όσο να ‘ναι ξενερώνεις. Πλησιάζοντας προς το Βίλνιους άρχισα να αγχώνομαι, καθώς έβλεπα ότι θα υπάρχει μια σχετική καθυστέρηση και θα προλάβαινα οριακά το ραντεβού μου με τον τελευταίο couchsurfer του ταξιδιού, το Ν. Εν τέλει βρέθηκα στο σταθμό με ένα 20λεπτο περίπου αργοπορία, κατευθείαν ταξί και άφιξη στο b &b όπου θα περνούσα τα δύο τελευταία βράδια της διαμονής μου. Επρόκειτο για το Silvija Guest House, το οποίο αποτέλεσε μια εξαιρετική και value-for-money (30 euros τη βραδιά) επιλογή. Έχει όλα και όλα 3 δωμάτια, είναι απλό, καλόγουστο, πεντακάθαρο, με καταπληκτικό στρώμα (το είχα ανάγκη μετά τη Ρίγα!), πολύ καλό πρωινό, ευγενέστατους και εξυπηρετικούς ιδιοκτήτες (καθώς η πτήση της επιστροφής ήταν πολύ νωρίς και έπρεπε να φύγω ξημερώματα κανόνισαν να έρθει να με παραλάβει ταξί, ενώ μου ετοίμασαν και ένα πρωινό με σάντουιτς και φρούτα για το ταξίδι). Το location επίσης άψογο. Πολύ καλή διαμονή εν γένει, το προτείνω σε όποιον επιθυμεί κάτι ήσυχο και ποιοτικό και δεν θέλει να μείνει οπωσδήποτε σε ξενοδοχείο.
Λίγο μετά ήρθε και με παρέλαβε ο Ν. με το αμάξι για να κάνουμε βόλτα. Εγώ αρχικά περίμενα ότι θα έφερνε και τη γυναίκα του μαζί, αλλά εν τέλει εκείνη δεν μπορούσε να έρθει. Δεν μπορώ να πω ότι με άγχωσε βέβαια αυτό, καθώς εξαρχής κατάλαβα ότι ο Ν. ήταν ένας αρκετά διασκεδαστικός, ιδιαίτερος, cult τολμώ να πω άνθρωπος που δεν είχε τίποτα πονηρό στο μυαλό του. Έσκασε μύτη με το τεράστιο λυκόσκυλό του στο πίσω μέρος του αμαξιού και κατευθυνθήκαμε προς τη μοντέρνα πλευρά της πόλης και συγκεκριμένα προς μια υπόγεια μπυραρία, της οποίας το όνομα δυστυχώς δεν θυμάμαι. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι ήπια μια πολύ περίεργη και εύγευστη μπύρα (μου είπε ότι δεν της βάζουν συντηρητικά και πρέπει να καταναλώνεται μέσα σε λίγες μέρες-τώρα αλήθεια, ψέμα ήταν αυτό, θα σας γελάσω) και δοκίμασα ένα περίεργο σνακ (μαύρο τηγανητό ψωμί με μια περίεργη σος με πολύ σκόρδο-μπόμπα!).
Σνακ
snack
Η συζήτηση με το Ν. ενδιαφέρουσα, επικεντρωθήκαμε στα ταξίδια μας και την οικονομική κρίση. Δεν έλειπαν βέβαια οι cult πινελιές (είναι εκείνος που μου είπε ότι πολλοί Λιθουανοί ταυτίζουν τους Νοτιοευρωπαίους με τους τσιγγάνους!). Επρόκειτο πάντως για ένα άτομο που είχε να σου πει αρκετές ενδιαφέρουσες ιστορίες για τα ταξίδια του, ιδίως για εκείνα που έχει κάνει με το αυτοκινούμενό του. Τέλος πάντων, κάποια στιγμή με τα πολλά γύρισα κατάκοπη στο δωμάτιο και μετά από ένα απολαυστικό μπάνιο έπεσα ξερή για ύπνο. Η επόμενη μέρα θα ήταν και η τελευταία του ταξιδιού.
Καθώς το λεωφορείο για Βίλνιους έφευγε λίγο πριν τις 3, είχα αρκετή ώρα στη διάθεσή μου για να κάνω μια ακόμα βόλτα στη Ρίγα. Έφαγα λοιπόν γρήγορα πρωινό, άφησα τη βαλίτσα μου στον χώρο φύλαξης αποσκευών και ξεκίνησα για τη μίνι-εξόρμησή μου. Κλασική διαδρομή: πάρκο Bastejkalns, Παλιά Πόλη, ποταμός Daugana. Η πόλη ήταν και πάλι γεμάτη κόσμο και παλμό. Το κρύο από την άλλη αφόρητο. Ειδικά δίπλα στις όχθες του ποταμού ξεπάγιασα, δεν άντεξα να σταθώ πάνω από λίγα λεπτά.
riga_statue
Μια και είχα αρκετό χρόνο στη διάθεσή μου έκανα και το πέρασμά μου από τις χριστουγεννιάτικες αγορές και τα μαγαζάκια της Παλιάς Πόλης, χαζεύοντας τόσο τα παραδοσιακά αναμνηστικά, όσο και τα βρώσιμα (ή μάλλον πόσιμα) προϊόντα. Το παραδοσιακό ηδύποτο της Ρίγας ονομάζεται black balsam και το βρίσκεις παντού, από τουριστικά μαγαζιά μέχρι σουπερ-μάρκετ. Προσωπικά δεν πολυενθουσιάστηκα για να πω την αλήθεια, αλλά σίγουρα κάθε φίλος του αλκοόλ που θα επισκεφτεί την πόλη επιβάλλεται να το δοκιμάσει για να αποκτήσει ιδία άποψη.
riga_bb
Καθώς η ατμόσφαιρα ήταν κάπως καθαρότερη από την προηγούμενη μέρα αποφάσισα να προσπαθήσω ακόμα μία φορά να απολαύσω τη θέα. Φυσικά ούτε λόγος για Άγιο Πέτρο. Πήγα κατευθείαν στο Radisson από όπου είχα περάσει τις προάλλες (αλλά βράδυ) με την Α. και ανέβηκα ως την κορυφή χαζεύοντας και βγάζοντας φωτός μέσα από το γυάλινο ασανσέρ. Φυσικά οι φωτός είναι άθλιες (το ασανσέρ και η ατμόσφαιρα δεν βοηθούσαν), παρ’ όλα αυτά σας παραθέτω κάποιες για να δείτε (έστω και έτσι) λίγη χειμωνιάτικη Ρίγα από ψηλά.
riga_view
riga_view2
riga_view3
Στάση στο Čili Pica για μια ατομική πίτσα (μέτρια αλλά αξιοπρεπής) και γραμμή για το hostel από όπου πήρα τη βαλίτσα μου και κατευθύνθηκα προς τον σταθμό των λεωφορείων. Δεν είναι δύσκολο να τον βρεις, αν και έχει μια μανούρα με τις υπόγειες διαβάσεις που υπάρχουν στην περιοχή. Βρίσκεται πίσω από το σιδηροδρομικό σταθμό, κοντά στην κεντρική αγορά της πόλης. Την περιοχή δεν την λες και τέλεια, βέβαια μέρα μεσημέρι που πήγα εγώ και ήταν τίγκα στον κόσμο δεν υπήρχε κάποιο ζήτημα ασφάλειας. Αλλά σίγουρα από όλα τα μέρη που κινήθηκα στη Ρίγα αυτό ήταν το χειρότερο.
Άποψη της αγοράς από τον σταθμό των λεωφορείων
Riga_market
Η διαδρομή με το λεωφορείο και πάλι ήσυχη, χωρίς απρόοπτα. Απλά λίγο ανιαρή, καθώς όταν νυχτώνει τόσο γρήγορα και δεν μπορείς να δεις τίποτα όσο να ‘ναι ξενερώνεις. Πλησιάζοντας προς το Βίλνιους άρχισα να αγχώνομαι, καθώς έβλεπα ότι θα υπάρχει μια σχετική καθυστέρηση και θα προλάβαινα οριακά το ραντεβού μου με τον τελευταίο couchsurfer του ταξιδιού, το Ν. Εν τέλει βρέθηκα στο σταθμό με ένα 20λεπτο περίπου αργοπορία, κατευθείαν ταξί και άφιξη στο b &b όπου θα περνούσα τα δύο τελευταία βράδια της διαμονής μου. Επρόκειτο για το Silvija Guest House, το οποίο αποτέλεσε μια εξαιρετική και value-for-money (30 euros τη βραδιά) επιλογή. Έχει όλα και όλα 3 δωμάτια, είναι απλό, καλόγουστο, πεντακάθαρο, με καταπληκτικό στρώμα (το είχα ανάγκη μετά τη Ρίγα!), πολύ καλό πρωινό, ευγενέστατους και εξυπηρετικούς ιδιοκτήτες (καθώς η πτήση της επιστροφής ήταν πολύ νωρίς και έπρεπε να φύγω ξημερώματα κανόνισαν να έρθει να με παραλάβει ταξί, ενώ μου ετοίμασαν και ένα πρωινό με σάντουιτς και φρούτα για το ταξίδι). Το location επίσης άψογο. Πολύ καλή διαμονή εν γένει, το προτείνω σε όποιον επιθυμεί κάτι ήσυχο και ποιοτικό και δεν θέλει να μείνει οπωσδήποτε σε ξενοδοχείο.
Λίγο μετά ήρθε και με παρέλαβε ο Ν. με το αμάξι για να κάνουμε βόλτα. Εγώ αρχικά περίμενα ότι θα έφερνε και τη γυναίκα του μαζί, αλλά εν τέλει εκείνη δεν μπορούσε να έρθει. Δεν μπορώ να πω ότι με άγχωσε βέβαια αυτό, καθώς εξαρχής κατάλαβα ότι ο Ν. ήταν ένας αρκετά διασκεδαστικός, ιδιαίτερος, cult τολμώ να πω άνθρωπος που δεν είχε τίποτα πονηρό στο μυαλό του. Έσκασε μύτη με το τεράστιο λυκόσκυλό του στο πίσω μέρος του αμαξιού και κατευθυνθήκαμε προς τη μοντέρνα πλευρά της πόλης και συγκεκριμένα προς μια υπόγεια μπυραρία, της οποίας το όνομα δυστυχώς δεν θυμάμαι. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι ήπια μια πολύ περίεργη και εύγευστη μπύρα (μου είπε ότι δεν της βάζουν συντηρητικά και πρέπει να καταναλώνεται μέσα σε λίγες μέρες-τώρα αλήθεια, ψέμα ήταν αυτό, θα σας γελάσω) και δοκίμασα ένα περίεργο σνακ (μαύρο τηγανητό ψωμί με μια περίεργη σος με πολύ σκόρδο-μπόμπα!).
Σνακ
snack
Η συζήτηση με το Ν. ενδιαφέρουσα, επικεντρωθήκαμε στα ταξίδια μας και την οικονομική κρίση. Δεν έλειπαν βέβαια οι cult πινελιές (είναι εκείνος που μου είπε ότι πολλοί Λιθουανοί ταυτίζουν τους Νοτιοευρωπαίους με τους τσιγγάνους!). Επρόκειτο πάντως για ένα άτομο που είχε να σου πει αρκετές ενδιαφέρουσες ιστορίες για τα ταξίδια του, ιδίως για εκείνα που έχει κάνει με το αυτοκινούμενό του. Τέλος πάντων, κάποια στιγμή με τα πολλά γύρισα κατάκοπη στο δωμάτιο και μετά από ένα απολαυστικό μπάνιο έπεσα ξερή για ύπνο. Η επόμενη μέρα θα ήταν και η τελευταία του ταξιδιού.
Attachments
Last edited by a moderator:
