John-Rebus
Member
- Μηνύματα
- 50
- Likes
- 34
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσυβηρικός
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο (Cataratas del Iguazu, 28-30/10/08)][CENTER][attach=full]20863[/attach][/CENTER
- Κεφάλαιο 3ο (Cataratas del Iguazu, Πρακτικότητες και Παρατηρήσεις)
- Κεφάλαιο 4ο (Τίγκρε και Δέλτα του Παρανά, 31/10)]Επιστρέφοντας από το Ιγκουασού και πριν την αναχώρησή μας για το άλλο άκρο της χώρας, τη Γη του Πυρός, εξορμήσαμε από το Μπουένος Άιρες (ΜΑ) στη κοντινή πόλη [URL="http://www.vivitigre.gov.ar/"]Tigre[/URL] (Τίγκρε) στο καταπράσινο [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Paran%C3%A1_Delta"]Δέλτα του ποταμού Παρανά[/URL
- Κεφάλαιο 5ο (Στο Τέλος του Κόσμου, 1-4/11 #1)]Το αεροπλάνο πλησιάζει το διεθνές αεροδρόμιο της [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Ushuaia,_Argentina"]Ushuaia[/URL
- Κεφάλαιο 6ο (Στο Τέλος του Κόσμου, 1-4/11 #2)
- Κεφάλαιο 7ο (Στο Τέλος του Κόσμου, 1-4/11 #3)][B]El Almacen – Ένα κατάστημα γεμάτο ιστορία[/B
- Κεφάλαιο 8ο (Στο Τέλος του Κόσμου, 1-4/11 #4)][B]Το πραγματικό Τέλος του Κόσμου[/B
- Κεφάλαιο 9ο (Στο Τέλος του Κόσμου, 1-4/11, Πρακτικότητες και Παρατηρήσεις)
- Κεφάλαιο 10ο (¡No Hay Monedas!)
- Κεφάλαιο 11ο (Μοντεβίδεο – Κολόνια, 6-7/11 #1)
- Κεφάλαιο 12ο (Μοντεβίδεο – Κολόνια, 6-7/11 #2)][B]Mate όπως φραπέ[/B
- Κεφάλαιο 13ο (San Antonio de Areco, 9/11)]Την προτελευταία μας μέρα στην Αργεντινή είχαμε αποφασίσει να τη περάσουμε στη πόλη [URL="http://sanantoniodeareco.com/turismo/index.htm"]San Antonio de Areco[/URL], 113 χλμ μακριά από το Μπουένος Άιρες. Ο λόγος ήταν ότι εκεί λάμβανε χώρα η ετήσια μέρα της Παράδοσης ([URL="http://sanantoniodeareco.com/turismo/fiestadelatradicion/index.htm"]Día de la Tradición[/URL]), δηλαδή η μεγαλύτερη στη χώρα γιορτή-συγκέντρωση των τοπικών καουμπόηδων, των [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Gaucho"]Gauchos[/URL
- Κεφάλαιο 14ο (Μπουένος Άιρες: Σκόρπιες Σημειώσεις #1)
- Κεφάλαιο 15ο (Μπουένος Άιρες: Σκόρπιες Σημειώσεις #2)
Στην επιστροφή, επέλεξα να τη περπατήσω τη παραλιακή διαδρομή προς τη Παλιά Πόλη. Αν και ήταν νωρίς το απόγευμα, γύρω στις 4-5, υπήρχε πολύς κόσμος που είχε βγει βόλτα. Άλλοι έκαναν μπάνιο, πολλοί έτρεχαν και έκαναν ποδήλατο, ενώ αρκετοί άραζαν απολαμβάνοντας τη θέα στον ωκεανό πίνοντας Yerba Mate. Τελικά οι Ουρουγουανοί πρέπει να είναι εθισμένοι στο Mate.
Μάλλον περισσότερο απ’ ότι οι Έλληνες στο φραπέ. Το πίνουν όλη μέρα και παντού. Τους βλέπεις στο δρόμο με το ειδικό θερμός παραμάσχαλα και το «ποτήρι» Mate στο χέρι. Και στην Αργεντινή είναι το εθνικό τους ρόφημα, αλλά δεν θα τους δεις να το πίνουν στο δρόμο. Στη παραλιακή όπως περπάταγα, συνάντησα πολλές παρέες νέων που αντί να κρατούν ένα μπουκάλι μπίρα που θα ήταν και πιο μάγκικο με το τσιγάρο ή έστω μια κόκα, κρατούσαν Mate.
Τι είναι όμως το Yerba Mate; Πρόκειται για ένα αφέψημα που μοιάζει πάρα πολύ με το τσάι, αλλά προέρχεται από άλλο φυτό, το “Ilex paraguariensis” ή απλά YerbaMate. Η γεύση του φέρνει αρκετά προς το πράσινο τσάι, αλλά είναι ακόμα πιο πικρό. Κυκλοφορεί και αρωματισμένο (π.χ. λεμόνι). Πίνεται σε ειδικό ποτήρι-σκεύος, που μπορεί να είναι μικρή αδειασμένη κολοκύθα ή από διάφορα είδη ξύλου, με ένα μεταλλικό καλαμάκι που λέγεται Bombilla.
Πλησιάζοντας τη Παλιά Πόλη, ο ήλιος είχε σχεδόν δύσει. Η κίνηση στη παραλιακή Rambla είναι αυξημένη. Σε μια αλάνα με υποτυπώδη τέρματα διεξάγονταν τοπικός αγώνας παίδων. Παραδίπλα σε μια άλλη αλάνα, παίζουν άλλα παιδιά φορώντας εμφανίσεις αγαπημένων τους ποδοσφαιρικών αστέρων. Κι εδώ το ποδόσφαιρο λατρεύεται, όπως και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Στο κέντρο έφτασα ενώ είχε ήδη νυχτώσει. Μιας και ήταν Πέμπτη βράδυ, περίμενα να δω κόσμο έξω. Οι δρόμοι ήταν σχεδόν άδειοι όμως. Αφού είδαμε ότι ο κόσμος δεν κυκλοφορεί το βράδυ, μείναμε κι εμείς στο hostelπίνοντας μπίρες και συζητώντας με τα άλλα παιδιά. Τελικά, δεν μπόρεσα να συμπεράνω αν και οι Ουρουγουανοί βγαίνουν όπως οι γείτονες Αργεντινοί.
Colonia del Sacramento
Την επόμενη μέρα σηκώθηκα νωρίς για να κάνω μια τελευταία βόλτα στη πόλη πριν πάρουμε το λεωφορείο για τη Colonia del Sacramento. Πριν επιστρέψουμε στο ΜΑ, είχα τη περιέργεια να δω από κοντά την αποικιακού χαρακτήρα μικρή πόλη και το αλλά Αβάνα (όπως λένε) ιστορικό της κέντρο που έχει ανακηρυχθεί σε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την Ουνέσκο. Εξάλλου, τόσες εγκωμιαστικές περιγραφές είχα διαβάσει και εντυπωσιακές φωτογραφίες είχα δει, που και για να συρρέουν τόσοι τουρίστες, σκέφτηκα πως κάτι ενδιαφέρον θα έχει να δεις, παρά τις όποιες υπερβολές.
Έτσι πήραμε το λεωφορείο από το Μοντεβίδεο και μετά από 2,5 ώρες και μια αδιάφορη διαδρομή μέσα από λιβάδια φτάσαμε μεσημέρι στο σταθμό της Colonia. Σχεδιάζαμε να ξοδέψουμε το απόγευμα στην εξερεύνηση της πόλης και να πάρουμε το τελευταίο καταμαράν για να επιστρέψουμε στο ΜΑ. Μετά από μια σχετική βόλτα στο ιστορικό κέντρο, επήλθε η πλήρης απογοήτευση. Οκ, καλά τα κλασσικά καλοδιατηρημένα αποικιακά κτήρια, τα πετρόκτιστα σπιτάκια, τα πλακόστρωτα δρομάκια και η παραλιακή διαδρομή με θέα στο Río de la Plata, αλλά από κει και πέρα τίποτα το πραγματικά εντυπωσιακό. Όλα μετρημένα. Μια επίσκεψη σε ένα ελληνικό ορεινό χωριό ή σε κάποιο νησί του Αιγαίου είναι απλά εκτός συναγωνισμού. Ακόμα και τα αυτοκίνητα-αντίκες που είδαμε και λένε πως κυκλοφορούν στη πόλη και αποτελούν το σήμα κατατεθέν, ήταν μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού. Ασυγκρίτως περισσότερα είδαμε στο Μοντεβίδεο. Αναρωτιόμουν δε που είχαν τραβήξει αυτές τις εντυπωσιακές φωτογραφίες που στολίζουν τα τουριστικά έντυπα. Πέρασα από τέτοια σημεία και απλά διαπίστωσα πόσο οι ωραιοποιημένες εικόνες απέχουν από τη πραγματικότητα. Το μάρκετινγκ έχει δουλέψει για τα καλά. H Colonia αποτελεί τον ορισμό του υπερεκτιμημένου. Στο μόνο που θα συμφωνήσω πως αξίζει να ξοδέψει κανείς κάνα δυο μέρες εδώ είναι για την ηρεμία του τοπίου. Άσε που οι τιμές είναι αντίστοιχες της φήμης της. Έτσι, κοιτάξαμε να πάρουμε το αμέσως επόμενο πλοίο που φεύγει για ΜΑ και να μη χαραμίσουμε το χρόνο μας εδώ.
Περισσότερα στο mikrocosmos
Μάλλον περισσότερο απ’ ότι οι Έλληνες στο φραπέ. Το πίνουν όλη μέρα και παντού. Τους βλέπεις στο δρόμο με το ειδικό θερμός παραμάσχαλα και το «ποτήρι» Mate στο χέρι. Και στην Αργεντινή είναι το εθνικό τους ρόφημα, αλλά δεν θα τους δεις να το πίνουν στο δρόμο. Στη παραλιακή όπως περπάταγα, συνάντησα πολλές παρέες νέων που αντί να κρατούν ένα μπουκάλι μπίρα που θα ήταν και πιο μάγκικο με το τσιγάρο ή έστω μια κόκα, κρατούσαν Mate.
Τι είναι όμως το Yerba Mate; Πρόκειται για ένα αφέψημα που μοιάζει πάρα πολύ με το τσάι, αλλά προέρχεται από άλλο φυτό, το “Ilex paraguariensis” ή απλά YerbaMate. Η γεύση του φέρνει αρκετά προς το πράσινο τσάι, αλλά είναι ακόμα πιο πικρό. Κυκλοφορεί και αρωματισμένο (π.χ. λεμόνι). Πίνεται σε ειδικό ποτήρι-σκεύος, που μπορεί να είναι μικρή αδειασμένη κολοκύθα ή από διάφορα είδη ξύλου, με ένα μεταλλικό καλαμάκι που λέγεται Bombilla.
Πλησιάζοντας τη Παλιά Πόλη, ο ήλιος είχε σχεδόν δύσει. Η κίνηση στη παραλιακή Rambla είναι αυξημένη. Σε μια αλάνα με υποτυπώδη τέρματα διεξάγονταν τοπικός αγώνας παίδων. Παραδίπλα σε μια άλλη αλάνα, παίζουν άλλα παιδιά φορώντας εμφανίσεις αγαπημένων τους ποδοσφαιρικών αστέρων. Κι εδώ το ποδόσφαιρο λατρεύεται, όπως και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Στο κέντρο έφτασα ενώ είχε ήδη νυχτώσει. Μιας και ήταν Πέμπτη βράδυ, περίμενα να δω κόσμο έξω. Οι δρόμοι ήταν σχεδόν άδειοι όμως. Αφού είδαμε ότι ο κόσμος δεν κυκλοφορεί το βράδυ, μείναμε κι εμείς στο hostelπίνοντας μπίρες και συζητώντας με τα άλλα παιδιά. Τελικά, δεν μπόρεσα να συμπεράνω αν και οι Ουρουγουανοί βγαίνουν όπως οι γείτονες Αργεντινοί.
Colonia del Sacramento
Την επόμενη μέρα σηκώθηκα νωρίς για να κάνω μια τελευταία βόλτα στη πόλη πριν πάρουμε το λεωφορείο για τη Colonia del Sacramento. Πριν επιστρέψουμε στο ΜΑ, είχα τη περιέργεια να δω από κοντά την αποικιακού χαρακτήρα μικρή πόλη και το αλλά Αβάνα (όπως λένε) ιστορικό της κέντρο που έχει ανακηρυχθεί σε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την Ουνέσκο. Εξάλλου, τόσες εγκωμιαστικές περιγραφές είχα διαβάσει και εντυπωσιακές φωτογραφίες είχα δει, που και για να συρρέουν τόσοι τουρίστες, σκέφτηκα πως κάτι ενδιαφέρον θα έχει να δεις, παρά τις όποιες υπερβολές.
Έτσι πήραμε το λεωφορείο από το Μοντεβίδεο και μετά από 2,5 ώρες και μια αδιάφορη διαδρομή μέσα από λιβάδια φτάσαμε μεσημέρι στο σταθμό της Colonia. Σχεδιάζαμε να ξοδέψουμε το απόγευμα στην εξερεύνηση της πόλης και να πάρουμε το τελευταίο καταμαράν για να επιστρέψουμε στο ΜΑ. Μετά από μια σχετική βόλτα στο ιστορικό κέντρο, επήλθε η πλήρης απογοήτευση. Οκ, καλά τα κλασσικά καλοδιατηρημένα αποικιακά κτήρια, τα πετρόκτιστα σπιτάκια, τα πλακόστρωτα δρομάκια και η παραλιακή διαδρομή με θέα στο Río de la Plata, αλλά από κει και πέρα τίποτα το πραγματικά εντυπωσιακό. Όλα μετρημένα. Μια επίσκεψη σε ένα ελληνικό ορεινό χωριό ή σε κάποιο νησί του Αιγαίου είναι απλά εκτός συναγωνισμού. Ακόμα και τα αυτοκίνητα-αντίκες που είδαμε και λένε πως κυκλοφορούν στη πόλη και αποτελούν το σήμα κατατεθέν, ήταν μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού. Ασυγκρίτως περισσότερα είδαμε στο Μοντεβίδεο. Αναρωτιόμουν δε που είχαν τραβήξει αυτές τις εντυπωσιακές φωτογραφίες που στολίζουν τα τουριστικά έντυπα. Πέρασα από τέτοια σημεία και απλά διαπίστωσα πόσο οι ωραιοποιημένες εικόνες απέχουν από τη πραγματικότητα. Το μάρκετινγκ έχει δουλέψει για τα καλά. H Colonia αποτελεί τον ορισμό του υπερεκτιμημένου. Στο μόνο που θα συμφωνήσω πως αξίζει να ξοδέψει κανείς κάνα δυο μέρες εδώ είναι για την ηρεμία του τοπίου. Άσε που οι τιμές είναι αντίστοιχες της φήμης της. Έτσι, κοιτάξαμε να πάρουμε το αμέσως επόμενο πλοίο που φεύγει για ΜΑ και να μη χαραμίσουμε το χρόνο μας εδώ.
Περισσότερα στο mikrocosmos
Attachments
Last edited by a moderator:
