John-Rebus
Member
- Μηνύματα
- 50
- Likes
- 34
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσυβηρικός
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο (Cataratas del Iguazu, 28-30/10/08)][CENTER][attach=full]20863[/attach][/CENTER
- Κεφάλαιο 3ο (Cataratas del Iguazu, Πρακτικότητες και Παρατηρήσεις)
- Κεφάλαιο 4ο (Τίγκρε και Δέλτα του Παρανά, 31/10)]Επιστρέφοντας από το Ιγκουασού και πριν την αναχώρησή μας για το άλλο άκρο της χώρας, τη Γη του Πυρός, εξορμήσαμε από το Μπουένος Άιρες (ΜΑ) στη κοντινή πόλη [URL="http://www.vivitigre.gov.ar/"]Tigre[/URL] (Τίγκρε) στο καταπράσινο [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Paran%C3%A1_Delta"]Δέλτα του ποταμού Παρανά[/URL
- Κεφάλαιο 5ο (Στο Τέλος του Κόσμου, 1-4/11 #1)]Το αεροπλάνο πλησιάζει το διεθνές αεροδρόμιο της [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Ushuaia,_Argentina"]Ushuaia[/URL
- Κεφάλαιο 6ο (Στο Τέλος του Κόσμου, 1-4/11 #2)
- Κεφάλαιο 7ο (Στο Τέλος του Κόσμου, 1-4/11 #3)][B]El Almacen – Ένα κατάστημα γεμάτο ιστορία[/B
- Κεφάλαιο 8ο (Στο Τέλος του Κόσμου, 1-4/11 #4)][B]Το πραγματικό Τέλος του Κόσμου[/B
- Κεφάλαιο 9ο (Στο Τέλος του Κόσμου, 1-4/11, Πρακτικότητες και Παρατηρήσεις)
- Κεφάλαιο 10ο (¡No Hay Monedas!)
- Κεφάλαιο 11ο (Μοντεβίδεο – Κολόνια, 6-7/11 #1)
- Κεφάλαιο 12ο (Μοντεβίδεο – Κολόνια, 6-7/11 #2)][B]Mate όπως φραπέ[/B
- Κεφάλαιο 13ο (San Antonio de Areco, 9/11)]Την προτελευταία μας μέρα στην Αργεντινή είχαμε αποφασίσει να τη περάσουμε στη πόλη [URL="http://sanantoniodeareco.com/turismo/index.htm"]San Antonio de Areco[/URL], 113 χλμ μακριά από το Μπουένος Άιρες. Ο λόγος ήταν ότι εκεί λάμβανε χώρα η ετήσια μέρα της Παράδοσης ([URL="http://sanantoniodeareco.com/turismo/fiestadelatradicion/index.htm"]Día de la Tradición[/URL]), δηλαδή η μεγαλύτερη στη χώρα γιορτή-συγκέντρωση των τοπικών καουμπόηδων, των [URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Gaucho"]Gauchos[/URL
- Κεφάλαιο 14ο (Μπουένος Άιρες: Σκόρπιες Σημειώσεις #1)
- Κεφάλαιο 15ο (Μπουένος Άιρες: Σκόρπιες Σημειώσεις #2)
- To Μπουένος Άιρες (ΜΑ) είναι μια ευρωπαϊκή πόλη στη καρδιά της Λατινικής Αμερικής. Σε αυτό είναι εμφανές ότι συνέβαλαν οι Ιταλοί κυρίως, αλλά και οι Ισπανοί μετανάστες. Ο “μεσογειακός” τρόπος ζωής των “Porteños” είναι που σε κάνει να νιώθεις τόσο οικεία επισκεπτόμενος για πρώτη φορά το Μπουένος Άιρες. Ευχάριστοι, ζωντανοί, ανοιχτόκαρδοι τύποι, που τους αρέσει πολύ να διασκεδάζουν. Μπορείς να βγεις στις 2 το βράδυ έξω και να συναντήσεις κόσμο, ακόμη και να κάτσεις κάπου να φας. Η πολιτιστική ταυτότητα, αλλά και η φυσιογνωμία της πόλης, θα έλεγα πως δικαιολογούν ακόμα το χαρακτηρισμό “Παρίσι του Νότου”. Παρά το γεγονός της οικονομικής κρίσης που χτύπησε τη χώρα στις αρχές του 2000.
- Πολύ πράσινο, μεγάλα πάρκα, εντυπωσιακά κλασικά κτήρια, αποικιακή αρχιτεκτονική, αξιόλογη ρυμοτομία στο κέντρο, τεράστιες λεωφόροι, πλατείες, φτωχογειτονιές, μοντέρνες σύγχρονες περιοχές με ουρανοξύστες, το ιστορικό κέντρο (Casco Historico), κανάλια, ο κόσμος μιλιούνια στο κέντρο τις ώρες αιχμής, είναι μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα της μητρόπολης.
- Αν και βρίσκονται τόσο κοντά, απέχουν ουσιαστικά παρασάγγας. Από τη μία η λαϊκή φτωχογειτονιά La Boca με την έντονη λατινοαμερικάνικη χροιά και από την άλλη το υπερσύγχρονο, αλλά Μανχάταν, Puerto Madero. Blue collars και White collars. Το Puerto Madero είναι το πιο νέο προάστιο του ΜΑ. Ακόμα χτίζεται. Μοντέρνα κτήρια, σύγχρονες πολυκατοικίες με πανάκριβα διαμερίσματα (3000 δολάρια και βάλε), ιστιοπλοϊκά στο κανάλι, ακριβά εστιατόρια και μπαρ, άπλα, καθαριότητα, τάξη και ασφάλεια. Εξάλλου τη νηνεμία στη “γειτονιά των στελεχών” έχουν αναλάβει εκατοντάδες λιμενικοί με αρμοδιότητες αστυνομίας, οι οποίοι βρίσκονται ακροβολισμένοι παντού 24 ώρες το 24ωρο. Κυκλοφορείς άφοβα ακόμα και αργά τη νύχτα. Παρόλαυτα, είναι όμορφα και αξίζει να περπατήσεις (και να κάνεις ποδήλατο) κατά μήκος του καναλιού.
- Αξίζει με το παραπάνω μια βόλτα στο φυσικό πάρκο, με τις 2 λίμνες, “Reserva Ecologica Costanera Sur” δίπλα στο ποτάμι, κάτω από το Puerto Madero. Τα σαββατοκύριακα το επισκέπτεται αρκετός κόσμος για πικνικ, αθλοπαιδιές, ποδήλατο, ή απλά περπάτημα μέσα στη φύση.
- Η 9 de Julio, η λεωφόρος-διάδρομος προσγείωσης των 7 και 7 λωρίδων κυκλοφορίας και των 140 μέτρων πλάτους είναι από τα πιο εντυπωσιακά σημεία του ΜΑ. Στη μέση δεσπόζει ο περίφημος οβελίσκος, σύμβολο της ανεξαρτησίας της πόλης, ενώ εκατέρωθεν υπάρχουν επίσης αξιοπρόσεκτα κτήρια. Το βράδυ με τα φώτα η λεωφόρος παίρνει μια ιδιαίτερη ομορφιά.
- Μπαίνοντας στη πόλη, τα δεκάδες μποτιλιαρισμένα παλιά φορτηγά και νταλίκες εντυπωσιάζουν. Δεν φαίνεται να σταματούν ποτέ να κάνουν τη διαδρομή αυτή. Στο ΜΑ δεν θα συναντήσεις εύκολα πολυτελή αυτοκίνητα. Ακόμα και τα καθημερινά αυτοκίνητα είναι παντελώς αδιάφορα. Αυτά που θα τραβήξουν τη προσοχή σου είναι τα αμερικάνικά, κυρίως φορτηγάκια, της δεκαετίας του 60 και του 70 και βέβαια τα πολύχρωμα παλιά λεωφορεία. Οι λεωφορειατζήδες, όπως και οι ταξιτζήδες, οδηγούν σαν τρελοί. Απλά δεν σηκώνουν το πόδι από το γκάζι. Άρα θέλει προσοχή η διάσχιση των δρόμων (και ειδικά των μεγάλων λεωφόρων).
- Τα ταξί κυκλοφορούν κατά χιλιάδες. Φθηνά μεν (η ταρίφα είχε ανέβει βέβαια στα 3,8 πέσος, ήτοι κάτι λιγότερο από ευρώ), πολλή πονηριά δε. Ναι, οι ταρίφες και εκεί είναι τζιμάνια. Αυτό σημαίνει απλά ΠΡΟΣΟΧΗ! Όταν το κόστος μια διαδρομής είναι μέχρι 30 πέσος καλό είναι να πληρώσετε με χαρτονομίσματα των 20 και 10. ΠΟΤΕ! μην πληρώσετε μικρά ποσά με χαρτονόμισμα των 100 και ειδικά βράδυ. Ο ταρίφας, είναι πολύ πιθανόν να σας πλασάρει για ρέστα πλαστά χαρτονομίσματα και να το πάρετε χαμπάρι όταν πάτε να πληρώσετε κάτι άλλο μετά. Εμείς τη πάθαμε και ευτυχώς το 50αρι καταφέραμε και το ξεφορτωθήκαμε πάλι σε ταξιτζή. Όταν σας δίνουν οπουδήποτε, ειδικά, 50άρια και 100αρια κοιτάξτε τα προσεκτικά. Άλλη μία μπαγαποντιά που κάνουν συχνά οι ταρίφες είναι να σε πάνε στο μέρος που ζήτησες μέσω Κολοπετινίτσας (μια τέτοια διαδρομή είναι η παραλιακή), αν καταλάβουν ότι δεν γνωρίζεις και πολλά από τη πόλη. Άρα χρειάζεται ακόμα και αν δεν γνωρίζετε να προσποιηθείτε ότι ξέρετε που πάτε. Γι αυτό καλό είναι από πριν να έχετε μάθει πόσο κοστίζει συνήθως μια διαδρομή από ένα σημείο σε άλλο. Και στο ΜΑ μπορείς να σταματήσεις το ταξί όπου βρίσκεσαι. Επίσης, μπορεί να τύχει να πέσετε και σε ταξί-μαϊμού.
- Το φθηνότερο και πιο λαϊκό μέσο συγκοινωνίας στη πόλη είναι το λεωφορείο. Σε πάει παντού. Τον Οκτώβρη του 2008 το εισιτήριο για μία διαδρομή κόστιζε μόλις 1 πέσος. Όμως, όπως έχει ήδη αναφερθεί, πρέπει να διαθέτεις (τα δυσεύρετα) νομίσματα. Το μηχάνημα στο λεωφορείο δεν δέχεται χαρτονομίσματα.
- Στις στάσεις των λεωφορείων βλέπεις ένα ασυνήθιστο θέαμα. Κάθονται ο ένας πίσω από τον άλλο, δημιουργώντας πολλές φορές μεγάλες ουρές περιμένοντας να έρθει το λεωφορείο.
Attachments
Last edited by a moderator:
