PtK
Member
- Μηνύματα
- 231
- Likes
- 1.619
- Επόμενο Ταξίδι
- τα παντα ρει
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2 (Προετοιμασία)
- Κεφάλαιο 3 (Βραζιλία)
- Κεφάλαιο 4 (Βραζιλία)
- Κεφάλαιο 5 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 6 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 7 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 8 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 9 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 10 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 11 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 12 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 13 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 14 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 15 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 16 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 17 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 18 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 19 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 20 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 21 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 22 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 23 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 24 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 25 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 26 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 27 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 28 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 29 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 30 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 31 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 32 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 33 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 34 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 35 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 36 (Περού)
- Κεφάλαιο 37 (Περού)
- Κεφάλαιο 38 (Περού)
- Κεφάλαιο 39 (Περού)
- Κεφάλαιο 40 (Περού)
- Κεφάλαιο 41 (Περού)
- Κεφάλαιο 42 (Περού)
- Κεφάλαιο 43 (Περού)
- Κεφάλαιο 44 (Περού)
- Κεφάλαιο 45 (Περού)
- Κεφάλαιο 46 (Περού)
- Κεφάλαιο 47 (Περού)
- Κεφάλαιο 48 (Περού)
- Κεφάλαιο 49 (Περού)
- Κεφάλαιο 50 (Περού)
- Κεφάλαιο 51 (Περού)
- Κεφάλαιο 52 (Περού)
- Κεφάλαιο 53 (Περού)
- Κεφάλαιο 54 (Χιλή)
- Κεφάλαιο 55 (Περού)
- Κεφάλαιο 56 (Περού)
- Κεφάλαιο 57 (Περού)
- Κεφάλαιο 58 (Περού)
- Κεφάλαιο 59 (Περού)
- Κεφάλαιο 60 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 61 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 62 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 63 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 64 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 65 (Βολιβία)
- Κεφάλαιο 66 (Αργεντινή)
- Κεφάλαιο 67 (Αργεντινή)
- Κεφάλαιο 68 (Επίλογος)
- Κεφάλαιο 69 (Επίλογος)
- Κεφάλαιο 70 (Περού)
- Κεφάλαιο 71 (Βραζιλία)
και πηραμε το δρομο για το ψηλοτερο δρομο του πλανητη. καπου στο τερμα του ηταν ορυχεια τη δεκαετια του 70... τωρα χρονια πια εγκατελειμενα και κανενας δε ξερει ποτε ανεβηκε εκει οχημα τη τελευταια δεκαετια..
ηταν προκληση ..τα 5.800 μετρα ..
εδω καθως ο δρομος περναει αναμεσα στους 2 κωνους παιρνουμε τον κατω που ανεβαινει και αυτος..φαινεται πιο βατος..
ομως ειναι σαν να περπατας σε σταχτη..αφρατη..
το εδαφος σαθρο και ο δρομος στενος..οι ροδες της αριστερης μεριας βουλιαζουν και υπο την κλιση του δρομου προς τα εξω ,μας τραβανε προς το γκρεμο,
ειμαστε ηδη στα 5780μ
το αμμωδες εδαφος γεματο κοχυλια. οι μελετες λενε οτι εκει καποτε στα 6000 μετρα ηταν θαλασσα.. εξ ου και αυτη η αμμος θαλασσης παντου...
κανω να πηδηξω απο το αμαξι και χωνομαι ως τα γονατα στην αφρατη αμμο ..με το που σηκωνω το ενα ποδι η τρυπα που εχει δημιουργηθει γεμισε κιολας με αμμο.. παταω διπλα και ξαναχωνομαι μεχρι τα γονατα. . σε λιγο νυχτωνει .
εχω μαθει στη ζωη μου να μη περιμενω δευτερη ευκαιρια γιατι μπορει να αποβει μοιραια. αρα εχω μονο μια προσπαθεια να απεγκλωβισω το αμαξι . Βαζω τη Υ. να καθησει στο μπροστινο φτερο για αντιβαρο προς τα μεσα. τι να σου κανουν τα 47 κιλα ομως? ουτε ενα τσουβαλι τσιμεντο...
πρεπει να φερω το αμαξι στην ευθεια με το δρομο ... αρα πρεπει να το σηκωσω απο το πισω αριστερο λαστιχο. βαζω το γρυλο και τον μισοκαταπινει η αμμος.
δεν φτανει που το κρυο γινεται τσουχτρο καθως σουρουπωνει ειναι και το λιγοστο οξυγονο εκει που για πρωτη φορα ενιωσα οτι ενω γεμιζω τα πνευμονια μου με αερα δεν εχουν την καταλληλη περιεκτικοτητα σε οξυγονο. το 20.9% δεν υπαρχει εδω πανω..
και εχει και χειροτερα..για καθε τζουρα αερα που προσπαθω να παρω λαχανιασμενος το μονο που μου παρεχει η περιοχη ειναι υδροθειο που αναβλυζει απο τους λακους πιο περα... (αυτο που μυριζει σα κλουβιο αυγο στη περιοχη του ασπροπυργου ) και που βεβαια ειναι θανατηφορο σε δοσεις που δεν μπορει να ανεχτει και να διαχειριστει ο ανθρωπινος οργανισμος..
δουλευω 3-4 λεπτα και δεκα λεπτα στο καθισμα του οδηγου να ζεσταθω και να παρω ανασες απο μεσα...
σκαβω αυλακια με τα χερια δεξια και αριστερα των μπροστινων τροχων αλλα και των πισω ωστε να οδηγησω το αμαξι εκει θελοντας και μη και να μη με τραβηξει το βαρος του προς τα κατω αριστερα.
ξεφουσκωνω τα λαστιχα σε πιεση 14 psi Πισω και 16-17 μπροστα για να εχω τιμονι.
ετσι αυξανεται το πελμα και η προσφυση και μειωνεται το σπινιαρισμα .και μετα απο 4 ωρες ξεκιναω αργα μπροστα και το αμαξι με τη πρωτη προσπαθεια κινειται αργα και σταθερα μπροστα χωρις ιχνος οτι θελει να παει προς το γκρεμο. αν τραβαγε εστω και λιγο 4-5 ποντοι ηταν αρκετοι για να τραβηξουν το βαρος ακομη χαμηλοτερα στο ηδη μαλακο εδαφος και να θελει πολυ περισσοτερα για να βγει.. ειχα μια προσπαθεια και η μια ευωδωθει σε πληρη επιτυχια. .μολις το αμαξι ηρθε στην ευθεια και παραλληλα με το δρομο με αργες κινησεις οπισθεν δεκα μετρα σε σταθερο εδαφος. τα υπολοιπα 300-400 μετρα τα καναμε με τα ποδια . και βεβαια τα ελαστικα bridgestone με εφεραν πισω σε ολη τη διαδρομη 18 χλμ ξεφουσκωτα και με προσοχη οχι πανω απο 10 χλμ στις κοφτρες πετρες πιο κατω και στο βραχωδες τεραιν πιο κατω μεχρι το πρωτο σπιτι που ειχε ο ανθρωπος ενα κομπρεσερ και τα φουσκωσα. βουλκανιζατερ και βενζιναδικα δεν παιζουν σε αυτο το σημειο της γης αλλα τα βενζιναδικα στη βολιβια δεν εκτελουν χρεη βουλκανιζατερ,δεν εχουν κομπρεσερ οπως εδω .. τις 2 ρεζερβες τις ειχα ατοφιες για την επομενη περιπετεια σε λιγες μερες.
εκει λοιπον το αμαξι σε αυτο το υψομετρο και στο ρελαντι.. στο ψηλοτερο δρομο του κοσμου εκαιγε συμφωνα με τον υπολογιστη του αυτοκινητου 23 λιτρα τα 100. το αμαξι δε το εσβησα ποτε..
ηταν προκληση ..τα 5.800 μετρα ..
εδω καθως ο δρομος περναει αναμεσα στους 2 κωνους παιρνουμε τον κατω που ανεβαινει και αυτος..φαινεται πιο βατος..
ομως ειναι σαν να περπατας σε σταχτη..αφρατη..
το εδαφος σαθρο και ο δρομος στενος..οι ροδες της αριστερης μεριας βουλιαζουν και υπο την κλιση του δρομου προς τα εξω ,μας τραβανε προς το γκρεμο,
ειμαστε ηδη στα 5780μ
το αμμωδες εδαφος γεματο κοχυλια. οι μελετες λενε οτι εκει καποτε στα 6000 μετρα ηταν θαλασσα.. εξ ου και αυτη η αμμος θαλασσης παντου...
κανω να πηδηξω απο το αμαξι και χωνομαι ως τα γονατα στην αφρατη αμμο ..με το που σηκωνω το ενα ποδι η τρυπα που εχει δημιουργηθει γεμισε κιολας με αμμο.. παταω διπλα και ξαναχωνομαι μεχρι τα γονατα. . σε λιγο νυχτωνει .
εχω μαθει στη ζωη μου να μη περιμενω δευτερη ευκαιρια γιατι μπορει να αποβει μοιραια. αρα εχω μονο μια προσπαθεια να απεγκλωβισω το αμαξι . Βαζω τη Υ. να καθησει στο μπροστινο φτερο για αντιβαρο προς τα μεσα. τι να σου κανουν τα 47 κιλα ομως? ουτε ενα τσουβαλι τσιμεντο...
πρεπει να φερω το αμαξι στην ευθεια με το δρομο ... αρα πρεπει να το σηκωσω απο το πισω αριστερο λαστιχο. βαζω το γρυλο και τον μισοκαταπινει η αμμος.
δεν φτανει που το κρυο γινεται τσουχτρο καθως σουρουπωνει ειναι και το λιγοστο οξυγονο εκει που για πρωτη φορα ενιωσα οτι ενω γεμιζω τα πνευμονια μου με αερα δεν εχουν την καταλληλη περιεκτικοτητα σε οξυγονο. το 20.9% δεν υπαρχει εδω πανω..
και εχει και χειροτερα..για καθε τζουρα αερα που προσπαθω να παρω λαχανιασμενος το μονο που μου παρεχει η περιοχη ειναι υδροθειο που αναβλυζει απο τους λακους πιο περα... (αυτο που μυριζει σα κλουβιο αυγο στη περιοχη του ασπροπυργου ) και που βεβαια ειναι θανατηφορο σε δοσεις που δεν μπορει να ανεχτει και να διαχειριστει ο ανθρωπινος οργανισμος..
δουλευω 3-4 λεπτα και δεκα λεπτα στο καθισμα του οδηγου να ζεσταθω και να παρω ανασες απο μεσα...
σκαβω αυλακια με τα χερια δεξια και αριστερα των μπροστινων τροχων αλλα και των πισω ωστε να οδηγησω το αμαξι εκει θελοντας και μη και να μη με τραβηξει το βαρος του προς τα κατω αριστερα.
ξεφουσκωνω τα λαστιχα σε πιεση 14 psi Πισω και 16-17 μπροστα για να εχω τιμονι.
ετσι αυξανεται το πελμα και η προσφυση και μειωνεται το σπινιαρισμα .και μετα απο 4 ωρες ξεκιναω αργα μπροστα και το αμαξι με τη πρωτη προσπαθεια κινειται αργα και σταθερα μπροστα χωρις ιχνος οτι θελει να παει προς το γκρεμο. αν τραβαγε εστω και λιγο 4-5 ποντοι ηταν αρκετοι για να τραβηξουν το βαρος ακομη χαμηλοτερα στο ηδη μαλακο εδαφος και να θελει πολυ περισσοτερα για να βγει.. ειχα μια προσπαθεια και η μια ευωδωθει σε πληρη επιτυχια. .μολις το αμαξι ηρθε στην ευθεια και παραλληλα με το δρομο με αργες κινησεις οπισθεν δεκα μετρα σε σταθερο εδαφος. τα υπολοιπα 300-400 μετρα τα καναμε με τα ποδια . και βεβαια τα ελαστικα bridgestone με εφεραν πισω σε ολη τη διαδρομη 18 χλμ ξεφουσκωτα και με προσοχη οχι πανω απο 10 χλμ στις κοφτρες πετρες πιο κατω και στο βραχωδες τεραιν πιο κατω μεχρι το πρωτο σπιτι που ειχε ο ανθρωπος ενα κομπρεσερ και τα φουσκωσα. βουλκανιζατερ και βενζιναδικα δεν παιζουν σε αυτο το σημειο της γης αλλα τα βενζιναδικα στη βολιβια δεν εκτελουν χρεη βουλκανιζατερ,δεν εχουν κομπρεσερ οπως εδω .. τις 2 ρεζερβες τις ειχα ατοφιες για την επομενη περιπετεια σε λιγες μερες.
εκει λοιπον το αμαξι σε αυτο το υψομετρο και στο ρελαντι.. στο ψηλοτερο δρομο του κοσμου εκαιγε συμφωνα με τον υπολογιστη του αυτοκινητου 23 λιτρα τα 100. το αμαξι δε το εσβησα ποτε..







































