taver
Member
- Μηνύματα
- 12.691
- Likes
- 30.254
- Ταξίδι-Όνειρο
- Iles Kerguelen
Το γεωγραφικό κέντρο της Μασσαλίας είναι το παλιό λιμάνι. Η πόλη, και κυρίως τα μέρη με ενδιαφέρον για ένα επισκέπτη, είναι γύρω από το λιμάνι. Το νευραλγικό κέντρο της πόλης, αντίθετα είναι πιο πέρα, πέριξ της λεωφόρου Canebière. Είναι η δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Γαλλίας (αν και αν μετρήσουμε μητροπολιτικές περιοχές, η κατάταξη αλλάζει), και η οικονομία της στηρίζεται κυρίως στο λιμάνι της.
Το παλιό λιμάνι είναι ο τόπος που ξεκίνησε η Ελληνική αποικία πριν από 2600 χρόνια. Ένας φυσικός κόλπος, καλά προστατευμένος από τη θάλασσα και από την ξηρά, ήταν το προνομιούχο σημείο που οι Έλληνες διάλεξαν για να ιδρύσουν την αποικία τους. Το σχήμα του κόλπου είναι μακρόστενο, με μήκος 1000 και κάτι μέτρα και πλάτος 200-250 και κατεύθυνση ανατολής-δύσης. Η είσοδος του κόλπου, στη δυτική του (στενή) πλευρά, προστατεύεται από ένα σχηματισμό σαν ακρωτήρι που λειτουργεί ως φυσικός λιμενοβραχίονας. Η βόρεια πλευρά του κόλπου, στην άκρη ενός λόφου, ήταν αρκούντως απόκρημνη ώστε τα πλοία να μπορούν να δένουν χωρίς να βρίσκουν στο βυθό, κι εδώ ξεκίνησε η αρχαία Ελληνική αποικία.
Το λιμάνι εξελίχθηκε στην πορεία των ετών, και η πλευστότητα του Ροδανού, του ποταμού που χύνεται λίγο πιο πέρα, βοηθούσε την ανάπτυξη της πόλης ως μεγάλο εμπορικό κέντρο μεταξύ της μεσογείου και των πεδιάδων της Βορειοδυτικής Ευρώπης. Το λιμάνι διαμορφώθηκε, με προσχώσεις & εκβαθύνσεις, και έφτασε να είναι από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα στον κόσμο. Σήμερα, η εμπορική δραστηριότητα έχει μετακομίσει στο νέο λιμάνι της πόλης, στο παραλιακό μέτωπο βορείως του κέντρου, και το παλιό λιμάνι έχει μετατραπεί σε μια τεράστια μαρίνα σκαφών αναψυχής. Και το τεράστια, είναι μικρή λέξη. Χιλιόμετρα επί εκατοντάδων μέτρων γεμάτα ασφυκτικά από σκάφη.
Η Βόρεια πλευρά του λιμανιού, η παλιότερη γειτονιά της πόλης, κατεδαφίστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου από τους Ναζί το 1943. Ότι απέμεινε, μαζί με ότι ξαναφτιάχτηκε, είναι η σημερινή εικόνα της γειτονιάς Le Panier, ένα από τα ενδιαφέροντα σημεία της πόλης – περισσότερα παρακάτω. Η ανατολική πλευρά, η Quai de Belges, είναι ένας ενδιαφέρον ανοικτός χώρος πλάτος ενός τετραγώνου στο κέντρο της πόλης, απ' όπου όλοι περνάνε, και εδώ γίνονται διάφορες εκδηλώσεις. Από δω αναχωρούν και τα τουριστικά καραβάκια - περισσότερα παρακάτω. Η Νότια πλευρά, είναι γεμάτη καφέ κι εστιατόρια με τραπεζάκια έξω, ένα-δυο θέατρα, και στην άκρη της βρίσκεται το ξενοδοχείο μου. Δυτικά από το τελευταίο, ένα τούνελ μόνο για αυτοκίνητα συνδέει τη νότια πλευρά με τη βόρεια και το νέο λιμάνι, ενώ πιο πέρα, δύο φρούρια, το Fort Saint Nicolas και το Fort Ganteaume, στην κορυφή ενός λόφου και δίπλα στη θάλασσα αντίστοιχα, φυλάνε την είσοδο του λιμανιού (από τη νότια πλευρά). Από την απέναντι πλευρά ένα ακόμη φρούριο, το Fort Saint Jean, χωρίζει το παλιό λιμάνι από το νέο.
Κι αφού σας περιέγραψα λίγο το χάρτη της περιοχής, ας επιστρέψω στην αφήγηση… Πρώτη μου κίνηση, είναι η επίσκεψη στο tourist information. Αυτό βρίσκεται στην άκρη του παλιού λιμανιού, έξω από το σταθμό του μετρό και στη γωνία με την κεντρικότερη λεωφόρο της πόλης (Canebière). Από εδώ προμηθεύομαι ένα χάρτη της πόλης, και ένα σκασμό από φυλλάδια. Και την κάρτα "City Pass", που για 2 ημέρες στοιχίζει 27.00 ευρώ, και περιλαμβάνει μια σειρά μουσεία και tours, και δωρεάν όλες τις δημόσιες συγκοινωνίες. Το tourist information με ενημερώνει και για το ποια μουσεία είναι κλειστά: Σχεδόν όλα. Η τουλάχιστον όλα όσα θα μπορούσαν να είχαν το παραμικρό ενδιαφέρον. Η πόλη θα είναι πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2013, και οι προετοιμασίες είναι πυρετώδεις – έτσι τα κλείσανε όλα ταυτόχρονα για ανακαίνιση…
Το παλιό λιμάνι είναι ο τόπος που ξεκίνησε η Ελληνική αποικία πριν από 2600 χρόνια. Ένας φυσικός κόλπος, καλά προστατευμένος από τη θάλασσα και από την ξηρά, ήταν το προνομιούχο σημείο που οι Έλληνες διάλεξαν για να ιδρύσουν την αποικία τους. Το σχήμα του κόλπου είναι μακρόστενο, με μήκος 1000 και κάτι μέτρα και πλάτος 200-250 και κατεύθυνση ανατολής-δύσης. Η είσοδος του κόλπου, στη δυτική του (στενή) πλευρά, προστατεύεται από ένα σχηματισμό σαν ακρωτήρι που λειτουργεί ως φυσικός λιμενοβραχίονας. Η βόρεια πλευρά του κόλπου, στην άκρη ενός λόφου, ήταν αρκούντως απόκρημνη ώστε τα πλοία να μπορούν να δένουν χωρίς να βρίσκουν στο βυθό, κι εδώ ξεκίνησε η αρχαία Ελληνική αποικία.
Το λιμάνι εξελίχθηκε στην πορεία των ετών, και η πλευστότητα του Ροδανού, του ποταμού που χύνεται λίγο πιο πέρα, βοηθούσε την ανάπτυξη της πόλης ως μεγάλο εμπορικό κέντρο μεταξύ της μεσογείου και των πεδιάδων της Βορειοδυτικής Ευρώπης. Το λιμάνι διαμορφώθηκε, με προσχώσεις & εκβαθύνσεις, και έφτασε να είναι από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα στον κόσμο. Σήμερα, η εμπορική δραστηριότητα έχει μετακομίσει στο νέο λιμάνι της πόλης, στο παραλιακό μέτωπο βορείως του κέντρου, και το παλιό λιμάνι έχει μετατραπεί σε μια τεράστια μαρίνα σκαφών αναψυχής. Και το τεράστια, είναι μικρή λέξη. Χιλιόμετρα επί εκατοντάδων μέτρων γεμάτα ασφυκτικά από σκάφη.
Η Βόρεια πλευρά του λιμανιού, η παλιότερη γειτονιά της πόλης, κατεδαφίστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου από τους Ναζί το 1943. Ότι απέμεινε, μαζί με ότι ξαναφτιάχτηκε, είναι η σημερινή εικόνα της γειτονιάς Le Panier, ένα από τα ενδιαφέροντα σημεία της πόλης – περισσότερα παρακάτω. Η ανατολική πλευρά, η Quai de Belges, είναι ένας ενδιαφέρον ανοικτός χώρος πλάτος ενός τετραγώνου στο κέντρο της πόλης, απ' όπου όλοι περνάνε, και εδώ γίνονται διάφορες εκδηλώσεις. Από δω αναχωρούν και τα τουριστικά καραβάκια - περισσότερα παρακάτω. Η Νότια πλευρά, είναι γεμάτη καφέ κι εστιατόρια με τραπεζάκια έξω, ένα-δυο θέατρα, και στην άκρη της βρίσκεται το ξενοδοχείο μου. Δυτικά από το τελευταίο, ένα τούνελ μόνο για αυτοκίνητα συνδέει τη νότια πλευρά με τη βόρεια και το νέο λιμάνι, ενώ πιο πέρα, δύο φρούρια, το Fort Saint Nicolas και το Fort Ganteaume, στην κορυφή ενός λόφου και δίπλα στη θάλασσα αντίστοιχα, φυλάνε την είσοδο του λιμανιού (από τη νότια πλευρά). Από την απέναντι πλευρά ένα ακόμη φρούριο, το Fort Saint Jean, χωρίζει το παλιό λιμάνι από το νέο.
Κι αφού σας περιέγραψα λίγο το χάρτη της περιοχής, ας επιστρέψω στην αφήγηση… Πρώτη μου κίνηση, είναι η επίσκεψη στο tourist information. Αυτό βρίσκεται στην άκρη του παλιού λιμανιού, έξω από το σταθμό του μετρό και στη γωνία με την κεντρικότερη λεωφόρο της πόλης (Canebière). Από εδώ προμηθεύομαι ένα χάρτη της πόλης, και ένα σκασμό από φυλλάδια. Και την κάρτα "City Pass", που για 2 ημέρες στοιχίζει 27.00 ευρώ, και περιλαμβάνει μια σειρά μουσεία και tours, και δωρεάν όλες τις δημόσιες συγκοινωνίες. Το tourist information με ενημερώνει και για το ποια μουσεία είναι κλειστά: Σχεδόν όλα. Η τουλάχιστον όλα όσα θα μπορούσαν να είχαν το παραμικρό ενδιαφέρον. Η πόλη θα είναι πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2013, και οι προετοιμασίες είναι πυρετώδεις – έτσι τα κλείσανε όλα ταυτόχρονα για ανακαίνιση…
