taver
Member
- Μηνύματα
- 12.691
- Likes
- 30.254
- Ταξίδι-Όνειρο
- Iles Kerguelen
Η γειτονιά Le Panier βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του λιμανιού. Είναι το παλιό μέρος της πόλης, και παρότι καταστράφηκε το 1943 έχει ανακτήσει ένα χρώμα παλιάς πόλης. Μη φανταστείτε όμως μια "παλιά πόλη" όπως η Πλάκα ή οι παλιές πόλεις σε όλη την Ευρώπη, γεμάτη εστιατόρια, μπαρ και κιτς τουριστικά μαγαζάκια. Εδώ είναι μια περιοχή σχεδόν αποκλειστικά κατοικίας, με περιορισμένες εμπορικές δραστηριότητες, και λίγο κόσμο να περιφέρεται. Οι απλωμένες μπουγάδες στους στενούς δρόμους δίνουν και παίρνουν. Οι εικόνες είναι χαρακτηριστικές των παλιών γειτονιών της περιοχής της Προβηγκίας, αλλά η σύγκριση με την παλιά πόλη του Montpellier θα βγάλει νικητή την τελευταία.
Έχω αποφασίσει να ακολουθήσω το walking tour που μου προτείνει ο χάρτης του office de Tourisme, και έτσι ξεκινώ από τη Βόρεια πλευρά του λιμανιού. Εκτός από τα καραβάκια και τη Notre Dame de la Guarde που δεσπόζει στον απέναντι ορίζοντα, το λιμάνι γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρον, γεμίζοντας όσο περνάει η ώρα με πεζούς, που κάνουν τη βόλτα τους δίπλα στο νερό. Λίγο πιο κάτω, δίπλα στο λιμάνι, βρίσκεται το δημαρχείο της πόλης, ένα κτήριο που ξεχωρίζει από απόσταση, χάρη στον πάρα πολύ πλούσιο διάκοσμο της πρόσοψής του.
Η περιοχή πλάι και πίσω από το δημαρχείο, είναι μια μεγάλη, επικλινής πλατεία, με σκαλοπάτια, δέντρα, παγκάκια και λίγο κόσμο. Στην πίσω πλευρά της πλατείας, δεσπόζει το Hôtel Dieu, ένα κτήριο σήμερα κλειστό, που από το 1593 στέγαζε το εκκλησιαστικό νοσοκομείο της πόλης (τα Hôtel Dieu ήταν θεσμός σε όλη τη Γαλλία). Πιο δίπλα, ο πύργος της εκκλησίας Les Accoules σηματοδοτεί την αρχή της γειτονιάς Le Panier.
O δρόμος με οδηγεί σε μια μικρή πλατεία γεμάτη μικρά εστιατόρια, και σκιασμένη από δέντρα. Η Place de Lenche είναι το μοναδικό μέρος σε όλη τη γειτονιά που θα συναντήσει κανείς τέτοιες δραστηριότητες. Προσπερνάω, και συνεχίζω νότια. Για ένα διάστημα η διαδρομή με βγάζει εκτός Panier. Ανάμεσα σε τσιμεντένια κτήρια με αμφίβολης ποιότητας αισθητική 70'ς καταλήγω μπροστά από την εκκλησία του Saint-Laurent, όπου ένα τεράστιο μπαλκόνι προσφέρει πανοραμική θέα από ψηλά στο παλιό λιμάνι και ολόκληρη την πόλη πίσω από αυτό, με τη Notre Dame de la Guarde για μια ακόμη φορά να δεσπόζει στην κορυφή. Προχωράω, έχοντας στα δεξιά μου την εκκλησία και στα δεξιά το οχυρό του Saint-Jean και το φάρο του, που φυλάει την είσοδο του λιμανιού. Ο δρόμος πλέον συνεχίζει βόρεια με όνομα Esplanade de la Tourette, και προσφέρει θέα στο νέο λιμάνι (που όμως η από δω πλευρά είναι κατειλημμένη από ένα μεγάλο εργοτάξιο).
Προχωρώντας λίγο ακόμη, φτάνω στο δεύτερο μεγάλο καθεδρικό της πόλης, κι αυτός νεοβυζαντινός και ντυμένος στα ριγέ με λευκό και πράσινο μάρμαρο, τον Cathédrale de la Major. Εντυπωσιακός ναός, ουσιαστικά δίνει το στίγμα που χωρίζει την παλιά πόλη από το νέο λιμάνι. Δε μπαίνω στο εσωτερικό, προέχει η βόλτα πάνω κάτω στα στενά του Le Panier. Και αυτό κάνω. Μετά από λίγο περπάτημα (και αρκετή παρέκκλιση από το walking tour), βρίσκω μπροστά μου το Hotel de la Vielle Charite. Ένα κτήριο που κτίστηκε ως φτωχοκομείο, είναι ένα μεσαιωνικό cloister με ένα μπαρόκ παρεκκλήσι στο κέντρο του, που διαθέτει ένα εντυπωσιακό τρούλο. Σήμερα τα κτήρια γύρω από την όμορφη και ήσυχη κεντρική αυλή στεγάζουν μια σειρά από μουσεία – αλλά αυτή την ώρα έχουν όλα κλείσει.
Συνεχίζω τη βόλτα, για να φτάσω στην Place de la Moulins, μια ιστορική πλατεία με αυστηρά γειτονίστικο χαρακτήρα σήμερα. Παιδιά παίζουν, νέοι κάθονται στα παγκάκια, κλπ. Συνεχίζω και πάλι στην Place de Lenche, με τη σκέψη να καθίσω λίγο για κάτι πρόχειρο, αλλά δε με ελκύει. Επιστροφή πίσω, μπροστά από το Hôtel Dieu και πάλι, για να βγω στην λεωφόρο Δημοκρατίας (République), ένα ακόμη μεγάλο δρόμο της πόλης. Στη γωνία, το πρώτο Starbucks της πόλης ετοιμάζεται να ανοίξει, ενώ κι αυτός ο δρόμος είναι επίσης γεμάτος high-street καταστήματα αλυσίδων (π.χ. H&M).
Έχω αποφασίσει να ακολουθήσω το walking tour που μου προτείνει ο χάρτης του office de Tourisme, και έτσι ξεκινώ από τη Βόρεια πλευρά του λιμανιού. Εκτός από τα καραβάκια και τη Notre Dame de la Guarde που δεσπόζει στον απέναντι ορίζοντα, το λιμάνι γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρον, γεμίζοντας όσο περνάει η ώρα με πεζούς, που κάνουν τη βόλτα τους δίπλα στο νερό. Λίγο πιο κάτω, δίπλα στο λιμάνι, βρίσκεται το δημαρχείο της πόλης, ένα κτήριο που ξεχωρίζει από απόσταση, χάρη στον πάρα πολύ πλούσιο διάκοσμο της πρόσοψής του.
Η περιοχή πλάι και πίσω από το δημαρχείο, είναι μια μεγάλη, επικλινής πλατεία, με σκαλοπάτια, δέντρα, παγκάκια και λίγο κόσμο. Στην πίσω πλευρά της πλατείας, δεσπόζει το Hôtel Dieu, ένα κτήριο σήμερα κλειστό, που από το 1593 στέγαζε το εκκλησιαστικό νοσοκομείο της πόλης (τα Hôtel Dieu ήταν θεσμός σε όλη τη Γαλλία). Πιο δίπλα, ο πύργος της εκκλησίας Les Accoules σηματοδοτεί την αρχή της γειτονιάς Le Panier.
O δρόμος με οδηγεί σε μια μικρή πλατεία γεμάτη μικρά εστιατόρια, και σκιασμένη από δέντρα. Η Place de Lenche είναι το μοναδικό μέρος σε όλη τη γειτονιά που θα συναντήσει κανείς τέτοιες δραστηριότητες. Προσπερνάω, και συνεχίζω νότια. Για ένα διάστημα η διαδρομή με βγάζει εκτός Panier. Ανάμεσα σε τσιμεντένια κτήρια με αμφίβολης ποιότητας αισθητική 70'ς καταλήγω μπροστά από την εκκλησία του Saint-Laurent, όπου ένα τεράστιο μπαλκόνι προσφέρει πανοραμική θέα από ψηλά στο παλιό λιμάνι και ολόκληρη την πόλη πίσω από αυτό, με τη Notre Dame de la Guarde για μια ακόμη φορά να δεσπόζει στην κορυφή. Προχωράω, έχοντας στα δεξιά μου την εκκλησία και στα δεξιά το οχυρό του Saint-Jean και το φάρο του, που φυλάει την είσοδο του λιμανιού. Ο δρόμος πλέον συνεχίζει βόρεια με όνομα Esplanade de la Tourette, και προσφέρει θέα στο νέο λιμάνι (που όμως η από δω πλευρά είναι κατειλημμένη από ένα μεγάλο εργοτάξιο).
Προχωρώντας λίγο ακόμη, φτάνω στο δεύτερο μεγάλο καθεδρικό της πόλης, κι αυτός νεοβυζαντινός και ντυμένος στα ριγέ με λευκό και πράσινο μάρμαρο, τον Cathédrale de la Major. Εντυπωσιακός ναός, ουσιαστικά δίνει το στίγμα που χωρίζει την παλιά πόλη από το νέο λιμάνι. Δε μπαίνω στο εσωτερικό, προέχει η βόλτα πάνω κάτω στα στενά του Le Panier. Και αυτό κάνω. Μετά από λίγο περπάτημα (και αρκετή παρέκκλιση από το walking tour), βρίσκω μπροστά μου το Hotel de la Vielle Charite. Ένα κτήριο που κτίστηκε ως φτωχοκομείο, είναι ένα μεσαιωνικό cloister με ένα μπαρόκ παρεκκλήσι στο κέντρο του, που διαθέτει ένα εντυπωσιακό τρούλο. Σήμερα τα κτήρια γύρω από την όμορφη και ήσυχη κεντρική αυλή στεγάζουν μια σειρά από μουσεία – αλλά αυτή την ώρα έχουν όλα κλείσει.
Συνεχίζω τη βόλτα, για να φτάσω στην Place de la Moulins, μια ιστορική πλατεία με αυστηρά γειτονίστικο χαρακτήρα σήμερα. Παιδιά παίζουν, νέοι κάθονται στα παγκάκια, κλπ. Συνεχίζω και πάλι στην Place de Lenche, με τη σκέψη να καθίσω λίγο για κάτι πρόχειρο, αλλά δε με ελκύει. Επιστροφή πίσω, μπροστά από το Hôtel Dieu και πάλι, για να βγω στην λεωφόρο Δημοκρατίας (République), ένα ακόμη μεγάλο δρόμο της πόλης. Στη γωνία, το πρώτο Starbucks της πόλης ετοιμάζεται να ανοίξει, ενώ κι αυτός ο δρόμος είναι επίσης γεμάτος high-street καταστήματα αλυσίδων (π.χ. H&M).
