taver
Member
- Μηνύματα
- 12.691
- Likes
- 30.254
- Ταξίδι-Όνειρο
- Iles Kerguelen
Πόλη Μασσαλίας, σημαίνει κατά βάση Le Canebière. Το όνομα της κεντρικής λεωφόρου της πόλης, προέρχεται από την Provençal λέξη "Canebe" που στα Ελληνικά σημαίνει... κάνναβη. Χασισάκι, για όποιον δεν κατάλαβε. Περίεργη πραγματικά ονομασία, για τον κεντρικότερο δρόμο της πόλης. Στην αρχή του λοιπόν, βρίσκεται το Office de Tourisme, και λίγο πιο κάτω το κτήριο του Bourse, του χρηματιστηρίου της πόλης. Δυστυχώς είναι καλυμμένο με σκαλωσιές – μάλλον ανακαίνιση ενόψει 2013. Απέναντι ακριβώς από αυτό, απλώνεται η πλατεία Charles de Gaule, με καφέ, και ένα περίεργο μνημείο σαν σιντριβάνι από… πιρόγα. Και δίπλα στο bourse, βρίσκεται το μουσείο μόδας της πόλης, ένα από τα πολλά μουσεία που σήμερα είναι κλειστά. Το καλύτερο marketing για το τοπικό παράρτημα της αλυσίδας Galeries Lafayette, που βρίσκεται ακριβώς πίσω από το μουσείο.
Ένα τετράγωνο πιο κάτω, μια τεράστια επιγραφή "Centre Bourse" δείχνει την είσοδο του ομώνυμου εμπορικού κέντρου. Με έκταση πολών κανονικών οικοδομικών τετραγώνων, κυριαρχεί στην περιοχή. Στο χώρο του στεγάζονται πολλά καταστήματα και ένα μουσείο, ενώ στο υπερμεγέθες οικοδομικό τετράγωνο που καταλαμβάνει βρίσκονται ακόμα ένα πάρκο με αρχαιότητες, ένα ξενοδοχείο (Mercure) και 3 εργατικές (?) πολυκατοικίες. Ακριβώς απέναντι από την είσοδό του, ξεκινά η οδός Saint-Ferreol, ο πιο εμπορικός πεζόδρομος της πόλης.
Τα προσπερνώ προς το παρόν, και συνεχίζω την Canebière, παράλληλα πλέον με τις γραμμές του καινούργιου τραμ της πόλης. Στα δεξιά μου, ένα στενό οδηγεί σε μια πλατεία γεμάτη κόσμο. Η πλατεία des Capucins είναι γεμάτη από μια λαϊκή αγορά, με εμπόρους που πουλάνε τα πάντα, από φρέσκα φρούτα και λαχανικά μέχρι 4572 είδη Γαλλικών τυριών. Επιστρέφω στη Canebière και συνεχίζω στην αρχική μου πορεία.
Πιο κάτω ο δρόμος ανοίγει, και μια σειρά από δέντρα σκιάζει πια ένα φαρδύ πεζοδρόμιο, με τραπεζάκια από καφέ, παγκάκια, και κόσμο. Στο τέρμα, o δρόμος γίνεται πλατεία, το κέντρο της περιοχής Reformes, και απέναντί μου βρίσκεται η εκκλησία Saint Vincent de Paul, πιο γνωστή ως Reformes, με τους δίδυμους πύργους της που φαίνονται από μεγάλη απόσταση. Εδώ τελειώνει η Canebière, αλλά ξεκινάνε, ακτινικά, 7 άλλοι δρόμοι. Δίπλα, στη συνέχεια της πορείας του τραμ, βρίσκεται η πλατεία Stalingrad, και ο σταθμός Reformes Canebière του Μετρό της πόλης. Παίρνω τη γραμμή 1 και επιστρέφω στο παλιό λιμάνι.
Η έξοδος του μετρό είναι μπροστά από το tourist information. Συνεχίζω στην πλατεία de Gaulle, και από κει στον πεζόδρομο της Saint-Ferrol. Είναι Σάββατο μεσημέρι πριν κλείσουν τα καταστήματα, και ο πεζόδρομος είναι γεμάτος κόσμο. Μοντέρνα καταστήματα, μπουτίκ της Ολυμπίκ, διεθνείς high-street αλυσίδες, τρέντυ καφέ, σαντουιτσάδικα, ντονέρ-κεμπάπ, οι πάντες. Στο τέλος του δρόμου, μια μικρή πλατεία γεμάτη skaters και πιτσιρικαρία, και απέναντι το κτήριο της Préfecture. Επιστροφή πίσω ανάμεσα στο φορτωμένο με τσάντες κόσμο, και στάση για καφέ στην πλατεία de Gaulle. Ένας café au lait για ?2.50 και συνέχεια πίσω στο παλιό λιμάνι. Έχει πάει ήδη 17:00, και είναι ώρα για το τέταρτο μέρος της σημερινής εξερεύνησης…
Ένα τετράγωνο πιο κάτω, μια τεράστια επιγραφή "Centre Bourse" δείχνει την είσοδο του ομώνυμου εμπορικού κέντρου. Με έκταση πολών κανονικών οικοδομικών τετραγώνων, κυριαρχεί στην περιοχή. Στο χώρο του στεγάζονται πολλά καταστήματα και ένα μουσείο, ενώ στο υπερμεγέθες οικοδομικό τετράγωνο που καταλαμβάνει βρίσκονται ακόμα ένα πάρκο με αρχαιότητες, ένα ξενοδοχείο (Mercure) και 3 εργατικές (?) πολυκατοικίες. Ακριβώς απέναντι από την είσοδό του, ξεκινά η οδός Saint-Ferreol, ο πιο εμπορικός πεζόδρομος της πόλης.
Τα προσπερνώ προς το παρόν, και συνεχίζω την Canebière, παράλληλα πλέον με τις γραμμές του καινούργιου τραμ της πόλης. Στα δεξιά μου, ένα στενό οδηγεί σε μια πλατεία γεμάτη κόσμο. Η πλατεία des Capucins είναι γεμάτη από μια λαϊκή αγορά, με εμπόρους που πουλάνε τα πάντα, από φρέσκα φρούτα και λαχανικά μέχρι 4572 είδη Γαλλικών τυριών. Επιστρέφω στη Canebière και συνεχίζω στην αρχική μου πορεία.
Πιο κάτω ο δρόμος ανοίγει, και μια σειρά από δέντρα σκιάζει πια ένα φαρδύ πεζοδρόμιο, με τραπεζάκια από καφέ, παγκάκια, και κόσμο. Στο τέρμα, o δρόμος γίνεται πλατεία, το κέντρο της περιοχής Reformes, και απέναντί μου βρίσκεται η εκκλησία Saint Vincent de Paul, πιο γνωστή ως Reformes, με τους δίδυμους πύργους της που φαίνονται από μεγάλη απόσταση. Εδώ τελειώνει η Canebière, αλλά ξεκινάνε, ακτινικά, 7 άλλοι δρόμοι. Δίπλα, στη συνέχεια της πορείας του τραμ, βρίσκεται η πλατεία Stalingrad, και ο σταθμός Reformes Canebière του Μετρό της πόλης. Παίρνω τη γραμμή 1 και επιστρέφω στο παλιό λιμάνι.
Η έξοδος του μετρό είναι μπροστά από το tourist information. Συνεχίζω στην πλατεία de Gaulle, και από κει στον πεζόδρομο της Saint-Ferrol. Είναι Σάββατο μεσημέρι πριν κλείσουν τα καταστήματα, και ο πεζόδρομος είναι γεμάτος κόσμο. Μοντέρνα καταστήματα, μπουτίκ της Ολυμπίκ, διεθνείς high-street αλυσίδες, τρέντυ καφέ, σαντουιτσάδικα, ντονέρ-κεμπάπ, οι πάντες. Στο τέλος του δρόμου, μια μικρή πλατεία γεμάτη skaters και πιτσιρικαρία, και απέναντι το κτήριο της Préfecture. Επιστροφή πίσω ανάμεσα στο φορτωμένο με τσάντες κόσμο, και στάση για καφέ στην πλατεία de Gaulle. Ένας café au lait για ?2.50 και συνέχεια πίσω στο παλιό λιμάνι. Έχει πάει ήδη 17:00, και είναι ώρα για το τέταρτο μέρος της σημερινής εξερεύνησης…
Attachments
-
256 KB Προβολές: 299