Zorz59
Member
- Μηνύματα
- 254
- Likes
- 1.842
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Day 1: Kathmandu – Check, Set, Go
- Day 2: Kathmandu (1400m)– Lukla (2860m)- Phakding (2610m)
- Day 3: Phakding (2610m)– Namche Bazaar (3440m)
- Day 4: Namche Bazaar (3440m) – Everest view Hotel (3.880m) - …and back
- Day 5: Namche Bazaar (3.440m) – Tengboche (3.860)
- Day 6: Tengboche (3.860) – Dingboche (4.410)
- Day 7: Dingboche (4410m) - Nagerjun (5100m) and Return to.. Dingboche (4410m)
- Day 8: Dingboche (4410m) - Lobuche (5030m)
- Day 9: Lobuche (5030m) - to..Everest Base Camp (5364m) - Gorekshep (5191m)
- Day 10: Gorekshep (5191m) - Kalapattar (5645m) - Gorekshep (5191m) - Dzongla (4830m)
- Day 11: Dzongla (4830m) - Gokyo Lakes (4790m)…crossing Cho La Pass (5420m)
- Day 12: Gokyo Lakes (4790m) - to Gokyo Ri (5360m) - Gokyo Lakes (4790m)
- Day 13: Gokyo Lakes (4790m) - Namche Bazaar (3440m)
- Day 14 -17: Namche Bazaar (3440m) - Phakding (2652m) - Lukla (2800m) - Kathmandu (1400m) - Flight
- Επίλογος
- Info
Day 3
Phakding (2610m)– Namche Bazaar (3440m)
25.481 steps, Up 834m – Down 213m
Μετά από ένα χορταστικό πολύωρο ύπνο, ξυπνάμε φρέσκοι στο Phakding. Πηγαίνουμε στην τραπεζαρία για πρωινό και ξεκινάμε πλέον να μαθαίνουμε την καθημερινή μας ρουτίνα από εδώ και πέρα. Πρωινό, ενημέρωση για το ημερήσιο trek, και μάζεμα του duffle bag, ώστε να το παραλάβει ο Άνιλ, και να ξεκινήσει τη χαλαρή του πορεία για το επόμενο tea house – hotel που θα κάνουμε στάση.
Η πρωινή υγρασία και το κρύο πλάι στο ποταμό δεν μας πτοεί, και είμαστε έτοιμοι με ένα μεγάλο χαμόγελο για το σημερινό trek που περνάει από ένα από τα highlight της διαδρομής. Την περίφημη Hillary Bridge.
Περπατώντας το μονοπάτι βλέπουμε πόσο προχωράει η ανοικοδόμηση και ανακαίνιση των tea houses περιμένοντας των καταιγισμό trekkers στη μετά covid περίοδο.
Το μονοπάτι φιδογυρίζοντας μας φέρνει σε ένα πανέμορφο φαράγγι με μικρούς καταρράκτες που σκάνε με παφλασμό το υγρό τους φορτίο, και η ανάσα κόβεται στην πρώτη 6αρα κορυφή που βλέπουμε κατά το trek. Ναι είναι κοντή σε σχέση με τα άλλα που έρχονται αλλά είναι η πρώτη που βλέπουμε ever.
Για ακόμα μία μέρα η Khumbu valley μαγεύει με αμέτρητα μικρά αγροτικά χωριουδάκια, τις υπέροχες mani stones καλυμμένες με προσευχές και τις καλοδιατηρημένες στούπες. Τι μεράκι έχει αυτός ο λαός!!
Το μονοπάτι για την ώρα έχει πολλά up and down παράλληλα με το ποτάμι και αρκετές γέφυρες, μία τρυπώνουμε σε σκοτεινά υγρά φαράγγια μία βγαίνουμε σε ηλιόλουστες κορυφές λόφων.
Βγαίνοντας από το γραφικό χωριό του Monjo(2835m) βλέπουμε μία εικόνα που την είχαμε μάθει απ’έξω από τα άπειρα youtube videos που είχαμε δει…. Την είσοδο του Sagarmatha National Park!!! Η πολύχρωμη βουδιστικού τύπου πύλη απλώνονταν μπροστά μας. Οι λέξεις που είδαμε γραμμένες έφεραν ένα φτερούγισμα στην ψυχή και ίσως εδώ ο νους να πήρε τις πρώτες πληροφορίες για το που είμαστε.
Welcome to Sagarmatha National Park World Heritage National Site… Δίπλα info, 1200 τετραγωνικά χιλιόμετρα έκταση, elevation 2800m-8848m!!!! Τελικά ναι είμαστε εδώ, εδώ που φτάνει η γη στα 8848!!
Γρήγορα τελειώνει ο έλεγχος για τις άδειες εισόδου και ένα τυπικό ψάξιμο αποσκευών, για το αν κουβαλάμε drone, διότι απαγορεύεται ρητά η πτήση τους χωρίς κινηματογραφική άδεια, λόγω των πολλών ελικοπτέρων που πετάνε στην περιοχή.
Κατηφορίζουμε μέσα στην κοιλάδα για λίγο και κάπου εκεί στο Jorsalle, σε ένα ηλιόλουστο κομμάτι της διαδρομής δίπλα στο ποτάμι σταματάμε για το lunch break, τσαγάκι και veggie Dal Bhat λοιπόν σε ένα μέρος που ηρεμεί την ψυχή και τον νου…
Εδώ είναι που αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε το πόσο θα καίει ο ήλιος από εδώ και πέρα και όσο ανεβαίνουμε. Έχουμε βγάλει μέχρι και τα κοντομάνικα για αυτό το μισάωρο χαλάρωμα που κάναμε εκεί.
Γεμάτοι δυνάμεις πια και με ακμαίο ηθικό ξεκινάμε για το σοβαρό κομμάτι της διαδρομής. 3.30 ώρες ανέβασμα από εδώ και πέρα. Το πρώτο κομμάτι μας πηγαίνει παράλληλα με το ποτάμι και…. Όπα όπα αυτή δεν είναι??? Ε?? ω ναι η Hillary Bridge κρέμεται ίσια μπροστά μας πάνω από το φαράγγι. Με ένα γρήγορο αλλά κάθετο ανέβασμα βρισκόμαστε μπροστά της στα 2935m και ήδη ξεκινάμε τα σχόλια του τύπου περάσαμε από τώρα τον Όλυμπο, πάμε για ψηλά και άλλα τέτοια…
Hillary Bridge, Επική Γέφυρα, Κρεμαστή γέφυρα, όπως κι αν την ονομάσετε! Αυτή η γέφυρα πήρε το όνομά της από τον Sir Edmund Hillary και είναι τρομακτική αίσθηση σε κάποιους, λόγω του ύψους που έχει. Η κρεμαστή γέφυρα Hillary είναι η τελευταία κρεμαστή γέφυρα που πρέπει να διασχίσουμε πριν ανεβούμε στο Namche Bazaar. Γέφυρα ορόσημο και στην ταινία Everest με βάση το βιβλίο Into the thin air.
Παιχνίδισμα με φωτογραφίες και πρώτη γνωριμία μας με ένα γκρουπ Ιρανών, με τους οποίους θα κάνουμε παράλληλο trek για περίπου μια εβδομάδα ακόμα.
Η αίσθηση ικανοποίησης της εκπλήρωσης του πρώτου και μικρότερου ορόσημου της διαδρομής μας δίνει φτερά στα πόδια για τα επόμενα 4 υπέρμετρα ανηφορικά χιλιόμετρα.
Μετά από ένα μικρό ανέβασμα φτάνουμε σε ένα σημείο που λέγεται Everest glimpse point. Το πρώτο μέρος της διαδρομής που θα μπορούσαμε να δούμε την κορυφή της γης εάν το επέτρεπαν τα σύννεφα. Και ω ναι είμαστε τυχεροί…. Ιδού !!!
Μετά από περίπου 2.30 ώρες ανεβάσματος, και θαυμάζοντας την δύναμη των porters, φτάνουμε στην είσοδο του Namche Bazaar. Μερικά αγροτόσπιτα στην αρχή και λίγα motel, αλλά με την πρώτη στροφή πίσω από ένα τεράστιο βράχο, το Namche Bazaar κρέμεται μπροστά μας!!! Πάνω στις πλαγιές αμφιθεατρικά έτοιμο να οργανώσει και να ξεκουράσει τους trekkers.
Το Namche Bazaar (3440m) είναι η ανεπίσημη πρωτεύουσα της περιοχής Khumbu του Νεπάλ και αποτελεί σημαντικό σημείο στάσης για πεζοπόρους και ορειβάτες που κατευθύνονται προς τo Everest.
Το χωριό βρίσκεται σε βουνοπλαγιές σε σχήμα ημισελήνου που προσφέρουν εκπληκτική θέα στα βουνά σε όλη την κοιλάδα. Εδώ είναι το πρώτο μέρος που μπορεί να εμφανιστεί η νόσος του υψομέτρου. Ως εκ τούτου, εδώ θα μείνουμε 2 νύχτες για να εγκλιματιστούμε.
Παραδοσιακά το χωριό ήταν εμπορικός σταθμός, με τους ντόπιους να ανταλλάσσουν τυρί γιακ και βούτυρο για γεωργικά προϊόντα που καλλιεργούνται σε χαμηλότερα υψόμετρα. Ωστόσο, μετά την επιτυχημένη ανάβαση του Sir Edmund Hillary και του Tenzing Norgay στο Έβερεστ το 1953, η δυναμική του χωριού άλλαξε για πάντα καθώς σύντομα ακολούθησαν ορειβάτες και πεζοπόρους.
Στην αρχή οι ομάδες έρχονταν σταδιακά, αλλά στις δεκαετίες του '60 και του '70 αυτό μετατράπηκε σε χείμαρρο και, καθώς βρισκόταν σε μια συμβολή μονοπατιών πεζοπορίας, το Namche ήταν το μέρος για να καλύψει καλύτερα τις ανάγκες τους. Επιπλέον, καθώς το Namche είναι το πρώτο μέρος στο οδοιπορικό Khumbu που είναι πάνω από το όριο της νόσος του υψομέτρου, οι περισσότεροι ταξιδιώτες προτιμούν να περάσουν τουλάχιστον δύο νύχτες εδώ για να εγκλιματιστούν. Ωστόσο, παρά τη δημοτικότητα του χωριού στους πεζοπόρους, οι γεωγραφικοί περιορισμοί έχουν περιορίσει την ανάπτυξή του και παραμένει ένας μικρός οικισμός με όχι περισσότερες από 60 κατοικίες.
Η Namche έχει ευημερήσει από το τουριστικό εμπόριο και σύμφωνα με κυβερνητικές στατιστικές είναι η πλουσιότερη συνοικία στο Νεπάλ, με 7 φορές το μέσο εθνικό εισόδημα και διπλάσιο από την πρωτεύουσα Κατμαντού. Εκτός από την αφθονία των ξενοδοχείων, το χωριό διαθέτει επίσης τρία μικρά μουσεία, μια στούπα, μοναστήρι, πολλά καφέ και πολλά καλά εξοπλισμένα καταστήματα ορειβατικών ειδών.
Μπαίνουμε στο ξενοδοχείο μας για τα επόμενα 2 βράδια. Η αύρα του Namche μας έκανε να θέλουμε να ξαναβγούμε κατευθείαν έξω και να χαζέψουμε όλες τις μικρές γωνιές του και να πωρωθούμε με τα πάμπολλα και μάλιστα εταιρικά καταστήματα μεγάλων brands του Trekking όπως η North Face, La Sportiva και άλλα.
Μία μικρή βόλτα, ένα ζεστό μπάνιο και φαγητό και το κρεβάτι μας καλούσε για να μας τυλίξει στη θαλπωρή του.
Πόσα είδαμε σήμερα… αλλά δε χώραγε ο νους καν τα πόσα έρχονται…
Phakding (2610m)– Namche Bazaar (3440m)
25.481 steps, Up 834m – Down 213m
Μετά από ένα χορταστικό πολύωρο ύπνο, ξυπνάμε φρέσκοι στο Phakding. Πηγαίνουμε στην τραπεζαρία για πρωινό και ξεκινάμε πλέον να μαθαίνουμε την καθημερινή μας ρουτίνα από εδώ και πέρα. Πρωινό, ενημέρωση για το ημερήσιο trek, και μάζεμα του duffle bag, ώστε να το παραλάβει ο Άνιλ, και να ξεκινήσει τη χαλαρή του πορεία για το επόμενο tea house – hotel που θα κάνουμε στάση.


Η πρωινή υγρασία και το κρύο πλάι στο ποταμό δεν μας πτοεί, και είμαστε έτοιμοι με ένα μεγάλο χαμόγελο για το σημερινό trek που περνάει από ένα από τα highlight της διαδρομής. Την περίφημη Hillary Bridge.
Περπατώντας το μονοπάτι βλέπουμε πόσο προχωράει η ανοικοδόμηση και ανακαίνιση των tea houses περιμένοντας των καταιγισμό trekkers στη μετά covid περίοδο.





Το μονοπάτι φιδογυρίζοντας μας φέρνει σε ένα πανέμορφο φαράγγι με μικρούς καταρράκτες που σκάνε με παφλασμό το υγρό τους φορτίο, και η ανάσα κόβεται στην πρώτη 6αρα κορυφή που βλέπουμε κατά το trek. Ναι είναι κοντή σε σχέση με τα άλλα που έρχονται αλλά είναι η πρώτη που βλέπουμε ever.



Για ακόμα μία μέρα η Khumbu valley μαγεύει με αμέτρητα μικρά αγροτικά χωριουδάκια, τις υπέροχες mani stones καλυμμένες με προσευχές και τις καλοδιατηρημένες στούπες. Τι μεράκι έχει αυτός ο λαός!!
Το μονοπάτι για την ώρα έχει πολλά up and down παράλληλα με το ποτάμι και αρκετές γέφυρες, μία τρυπώνουμε σε σκοτεινά υγρά φαράγγια μία βγαίνουμε σε ηλιόλουστες κορυφές λόφων.









Βγαίνοντας από το γραφικό χωριό του Monjo(2835m) βλέπουμε μία εικόνα που την είχαμε μάθει απ’έξω από τα άπειρα youtube videos που είχαμε δει…. Την είσοδο του Sagarmatha National Park!!! Η πολύχρωμη βουδιστικού τύπου πύλη απλώνονταν μπροστά μας. Οι λέξεις που είδαμε γραμμένες έφεραν ένα φτερούγισμα στην ψυχή και ίσως εδώ ο νους να πήρε τις πρώτες πληροφορίες για το που είμαστε.
Welcome to Sagarmatha National Park World Heritage National Site… Δίπλα info, 1200 τετραγωνικά χιλιόμετρα έκταση, elevation 2800m-8848m!!!! Τελικά ναι είμαστε εδώ, εδώ που φτάνει η γη στα 8848!!
Γρήγορα τελειώνει ο έλεγχος για τις άδειες εισόδου και ένα τυπικό ψάξιμο αποσκευών, για το αν κουβαλάμε drone, διότι απαγορεύεται ρητά η πτήση τους χωρίς κινηματογραφική άδεια, λόγω των πολλών ελικοπτέρων που πετάνε στην περιοχή.




Κατηφορίζουμε μέσα στην κοιλάδα για λίγο και κάπου εκεί στο Jorsalle, σε ένα ηλιόλουστο κομμάτι της διαδρομής δίπλα στο ποτάμι σταματάμε για το lunch break, τσαγάκι και veggie Dal Bhat λοιπόν σε ένα μέρος που ηρεμεί την ψυχή και τον νου…
Εδώ είναι που αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε το πόσο θα καίει ο ήλιος από εδώ και πέρα και όσο ανεβαίνουμε. Έχουμε βγάλει μέχρι και τα κοντομάνικα για αυτό το μισάωρο χαλάρωμα που κάναμε εκεί.







Γεμάτοι δυνάμεις πια και με ακμαίο ηθικό ξεκινάμε για το σοβαρό κομμάτι της διαδρομής. 3.30 ώρες ανέβασμα από εδώ και πέρα. Το πρώτο κομμάτι μας πηγαίνει παράλληλα με το ποτάμι και…. Όπα όπα αυτή δεν είναι??? Ε?? ω ναι η Hillary Bridge κρέμεται ίσια μπροστά μας πάνω από το φαράγγι. Με ένα γρήγορο αλλά κάθετο ανέβασμα βρισκόμαστε μπροστά της στα 2935m και ήδη ξεκινάμε τα σχόλια του τύπου περάσαμε από τώρα τον Όλυμπο, πάμε για ψηλά και άλλα τέτοια…




Hillary Bridge, Επική Γέφυρα, Κρεμαστή γέφυρα, όπως κι αν την ονομάσετε! Αυτή η γέφυρα πήρε το όνομά της από τον Sir Edmund Hillary και είναι τρομακτική αίσθηση σε κάποιους, λόγω του ύψους που έχει. Η κρεμαστή γέφυρα Hillary είναι η τελευταία κρεμαστή γέφυρα που πρέπει να διασχίσουμε πριν ανεβούμε στο Namche Bazaar. Γέφυρα ορόσημο και στην ταινία Everest με βάση το βιβλίο Into the thin air.
Παιχνίδισμα με φωτογραφίες και πρώτη γνωριμία μας με ένα γκρουπ Ιρανών, με τους οποίους θα κάνουμε παράλληλο trek για περίπου μια εβδομάδα ακόμα.





Η αίσθηση ικανοποίησης της εκπλήρωσης του πρώτου και μικρότερου ορόσημου της διαδρομής μας δίνει φτερά στα πόδια για τα επόμενα 4 υπέρμετρα ανηφορικά χιλιόμετρα.
Μετά από ένα μικρό ανέβασμα φτάνουμε σε ένα σημείο που λέγεται Everest glimpse point. Το πρώτο μέρος της διαδρομής που θα μπορούσαμε να δούμε την κορυφή της γης εάν το επέτρεπαν τα σύννεφα. Και ω ναι είμαστε τυχεροί…. Ιδού !!!



Μετά από περίπου 2.30 ώρες ανεβάσματος, και θαυμάζοντας την δύναμη των porters, φτάνουμε στην είσοδο του Namche Bazaar. Μερικά αγροτόσπιτα στην αρχή και λίγα motel, αλλά με την πρώτη στροφή πίσω από ένα τεράστιο βράχο, το Namche Bazaar κρέμεται μπροστά μας!!! Πάνω στις πλαγιές αμφιθεατρικά έτοιμο να οργανώσει και να ξεκουράσει τους trekkers.








Το Namche Bazaar (3440m) είναι η ανεπίσημη πρωτεύουσα της περιοχής Khumbu του Νεπάλ και αποτελεί σημαντικό σημείο στάσης για πεζοπόρους και ορειβάτες που κατευθύνονται προς τo Everest.
Το χωριό βρίσκεται σε βουνοπλαγιές σε σχήμα ημισελήνου που προσφέρουν εκπληκτική θέα στα βουνά σε όλη την κοιλάδα. Εδώ είναι το πρώτο μέρος που μπορεί να εμφανιστεί η νόσος του υψομέτρου. Ως εκ τούτου, εδώ θα μείνουμε 2 νύχτες για να εγκλιματιστούμε.
Παραδοσιακά το χωριό ήταν εμπορικός σταθμός, με τους ντόπιους να ανταλλάσσουν τυρί γιακ και βούτυρο για γεωργικά προϊόντα που καλλιεργούνται σε χαμηλότερα υψόμετρα. Ωστόσο, μετά την επιτυχημένη ανάβαση του Sir Edmund Hillary και του Tenzing Norgay στο Έβερεστ το 1953, η δυναμική του χωριού άλλαξε για πάντα καθώς σύντομα ακολούθησαν ορειβάτες και πεζοπόρους.
Στην αρχή οι ομάδες έρχονταν σταδιακά, αλλά στις δεκαετίες του '60 και του '70 αυτό μετατράπηκε σε χείμαρρο και, καθώς βρισκόταν σε μια συμβολή μονοπατιών πεζοπορίας, το Namche ήταν το μέρος για να καλύψει καλύτερα τις ανάγκες τους. Επιπλέον, καθώς το Namche είναι το πρώτο μέρος στο οδοιπορικό Khumbu που είναι πάνω από το όριο της νόσος του υψομέτρου, οι περισσότεροι ταξιδιώτες προτιμούν να περάσουν τουλάχιστον δύο νύχτες εδώ για να εγκλιματιστούν. Ωστόσο, παρά τη δημοτικότητα του χωριού στους πεζοπόρους, οι γεωγραφικοί περιορισμοί έχουν περιορίσει την ανάπτυξή του και παραμένει ένας μικρός οικισμός με όχι περισσότερες από 60 κατοικίες.
Η Namche έχει ευημερήσει από το τουριστικό εμπόριο και σύμφωνα με κυβερνητικές στατιστικές είναι η πλουσιότερη συνοικία στο Νεπάλ, με 7 φορές το μέσο εθνικό εισόδημα και διπλάσιο από την πρωτεύουσα Κατμαντού. Εκτός από την αφθονία των ξενοδοχείων, το χωριό διαθέτει επίσης τρία μικρά μουσεία, μια στούπα, μοναστήρι, πολλά καφέ και πολλά καλά εξοπλισμένα καταστήματα ορειβατικών ειδών.
Μπαίνουμε στο ξενοδοχείο μας για τα επόμενα 2 βράδια. Η αύρα του Namche μας έκανε να θέλουμε να ξαναβγούμε κατευθείαν έξω και να χαζέψουμε όλες τις μικρές γωνιές του και να πωρωθούμε με τα πάμπολλα και μάλιστα εταιρικά καταστήματα μεγάλων brands του Trekking όπως η North Face, La Sportiva και άλλα.







Μία μικρή βόλτα, ένα ζεστό μπάνιο και φαγητό και το κρεβάτι μας καλούσε για να μας τυλίξει στη θαλπωρή του.
Πόσα είδαμε σήμερα… αλλά δε χώραγε ο νους καν τα πόσα έρχονται…