GTS
Member
- Μηνύματα
- 6.792
- Likes
- 18.370
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο (Άγρια νύχτα Νο1)
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο][media=youtube]-LBomVi5bn4[/media
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο][media=youtube]hWBb52NSe_Y[/media
- Κεφάλαιο 16ο (Τη νύχτα που βγήκαν οι σκορπιοί)
- Κεφάλαιο 17ο][media=youtube]_Ca4-J1Riko[/media
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο
- Κεφάλαιο 20ο][media=youtube]5nqjmy2BaTc[/media
- Κεφάλαιο 21ο
- Κεφάλαιο 22ο][media=youtube]Ak1mT9NLvOU[/media
- Κεφάλαιο 23ο
- Κεφάλαιο 24ο
- Κεφάλαιο 25ο
- Κεφάλαιο 26ο
- Κεφάλαιο 27ο
- Κεφάλαιο 28ο (Η επίθεση των ελεφάντων)
- Κεφάλαιο 29ο (Τη νύχτα που βρυχώνται τα λιοντάρια)
- Κεφάλαιο 30ο
- Κεφάλαιο 31ο
Το τοπίο αλλάζει δραματικά καθώς περνάμε την είσοδο του εθνικού πάρκου Chobe. Είμαστε και πάλι πίσω στα ιερά χώματα της Μποτσουάνας, μετά από μία ελαφρώς αγχωτική διάσχιση των συνόρων με τη Ζάμπια. Τέρμα η άσφαλτος, τέρμα το ηλεκτρικό ρεύμα, τέρμα το σήμα στα κινητά....καλώς ήρθατε στην άγρια Μποτσουάνα. Η σαβάνα κυριαρχεί στο τοπίο, η άμμος ροδοκόκκινη στον καυτό μεσημεριανό ήλιο, μερικά χλωρά και πολλά ξερά δέντρα εναλλάσσονται με θάμνους, ο δρόμος μας από χώμα και άμμο, το χορτάρι λιγοστό....είμαστε στη ξηρή περίοδο και είναι ολοφάνερο. Παντού περιττώματα ζώων, πολλά ανήκουν σε ελέφαντες, άλλωστε το Chobe φημίζεται για τον τεράστιο αριθμό ελεφάντων, οι οποίοι υπολογίζονται σε 50.000, ναι 50 χιλιάδες, η μεγαλύτερη συγκέντρωση ελεφάντων σε όλη την Μαύρη Ήπειρο.
Καθώς συναντάμε τα πρώτα σημάδια άγριας ζωής, μικρά κοπάδια από τα υπέροχα impala τα οποία και βρίσκονται κυριολεκτικά παντού, έχουμε ξαφνικά σιωπήσει, νιώθοντας μια περίεργη ένταση στον αέρα....είμαστε εκεί που πρέπει, εκεί που πραγματικά λαχταράμε, είμαστε εκεί που ονειρευόμασταν.... λευκά σύννεφα κρύβουν πού και πού τον καυτό ήλιο, που τσουρουφλίζει το τοπίο και σίγουρα ταλαιπωρεί τα ζώα. Τα οποία είτε θα έχουν καταφύγει στις σκιές των δέντρων ή θα αναζητούν τη δροσιά του νερού....αλήθεια, πού βρίσκεται το νερό στο κατάξερο αυτό τοπίο?
Καθώς κατεβαίνουμε έναν ελαφρώς κατηφορικό χωματόδρομο, φτάνουμε σε μία μεγάλη πεδιάδα στα δεξιά μας και αντικρίζουμε ένα απίστευτο θέαμα, μία ανεπανάληπτη εικόνα που έχει μείνει βαθιά χαραγμένη μέσα μας:
Χιλιάδες ελέφαντες, από το πλάι του δρόμου έως και τον μακρινό ορίζοντα, σε όλο το μήκος και πλάτος της πεδιάδας, σε μεγάλα κοπάδια δροσίζονται γύρω από λίμνες, κυλιούνται στη λάσπη, τρέφονται με το λιγοστό χορτάρι....είναι η εντυπωσιακότερη είσοδος που θα μπορούσαμε να φανταστούμε....αμέτρητα πουλιά σβήνουν και αυτά τη δίψα τους, ιπποπόταμοι στο βάθος βόσκουν έξω από το νερό, αντιλόπες και γαζέλες μας κοιτούν με περιέργεια...αυτός είναι ο κήπος της Εδέμ....
Τα παχύδερμα είναι πραγματικά εντυπωσιακά καθώς τα παρατηρούμε συγκινημένοι: μητέρες με τα παιδιά τους, κάνουν πολύ πολύ αργές κινήσεις, σαν σε slow motion, καθώς πίνουν νερό, τρώνε, καθώς γυρνούν να μας κοιτάξουν...ένας λασπωμένος ελέφαντας στο πλάι του τζιπ τρίβεται σε ένα δέντρο, κοντεύει να το γκρεμίσει. Προχωράμε και λίγες εκατοντάδες μέτρα παραπέρα, μας κόβει το δρόμο ένα τεράστιο κοπάδι από βουβάλια....λίγο παρακάτω, ακόμα ένα κοπάδι ελέφαντες, αναζητεί καταφύγιο στη σκιά...ένας μεγάλος θηλυκός σε ρόλο φρουρού μας παρατηρεί από απόσταση 5-6 μέτρων. Οι φωτογραφικές έχουν πάρει φωτιά, αλλά είναι ώρα για λίγη ξεκούραση, η συναρπαστική εμπειρία του καμπ μας περιμένει...
:: 
:: 
:: 
:: 
Καθώς συναντάμε τα πρώτα σημάδια άγριας ζωής, μικρά κοπάδια από τα υπέροχα impala τα οποία και βρίσκονται κυριολεκτικά παντού, έχουμε ξαφνικά σιωπήσει, νιώθοντας μια περίεργη ένταση στον αέρα....είμαστε εκεί που πρέπει, εκεί που πραγματικά λαχταράμε, είμαστε εκεί που ονειρευόμασταν.... λευκά σύννεφα κρύβουν πού και πού τον καυτό ήλιο, που τσουρουφλίζει το τοπίο και σίγουρα ταλαιπωρεί τα ζώα. Τα οποία είτε θα έχουν καταφύγει στις σκιές των δέντρων ή θα αναζητούν τη δροσιά του νερού....αλήθεια, πού βρίσκεται το νερό στο κατάξερο αυτό τοπίο?
Καθώς κατεβαίνουμε έναν ελαφρώς κατηφορικό χωματόδρομο, φτάνουμε σε μία μεγάλη πεδιάδα στα δεξιά μας και αντικρίζουμε ένα απίστευτο θέαμα, μία ανεπανάληπτη εικόνα που έχει μείνει βαθιά χαραγμένη μέσα μας:
Χιλιάδες ελέφαντες, από το πλάι του δρόμου έως και τον μακρινό ορίζοντα, σε όλο το μήκος και πλάτος της πεδιάδας, σε μεγάλα κοπάδια δροσίζονται γύρω από λίμνες, κυλιούνται στη λάσπη, τρέφονται με το λιγοστό χορτάρι....είναι η εντυπωσιακότερη είσοδος που θα μπορούσαμε να φανταστούμε....αμέτρητα πουλιά σβήνουν και αυτά τη δίψα τους, ιπποπόταμοι στο βάθος βόσκουν έξω από το νερό, αντιλόπες και γαζέλες μας κοιτούν με περιέργεια...αυτός είναι ο κήπος της Εδέμ....
Τα παχύδερμα είναι πραγματικά εντυπωσιακά καθώς τα παρατηρούμε συγκινημένοι: μητέρες με τα παιδιά τους, κάνουν πολύ πολύ αργές κινήσεις, σαν σε slow motion, καθώς πίνουν νερό, τρώνε, καθώς γυρνούν να μας κοιτάξουν...ένας λασπωμένος ελέφαντας στο πλάι του τζιπ τρίβεται σε ένα δέντρο, κοντεύει να το γκρεμίσει. Προχωράμε και λίγες εκατοντάδες μέτρα παραπέρα, μας κόβει το δρόμο ένα τεράστιο κοπάδι από βουβάλια....λίγο παρακάτω, ακόμα ένα κοπάδι ελέφαντες, αναζητεί καταφύγιο στη σκιά...ένας μεγάλος θηλυκός σε ρόλο φρουρού μας παρατηρεί από απόσταση 5-6 μέτρων. Οι φωτογραφικές έχουν πάρει φωτιά, αλλά είναι ώρα για λίγη ξεκούραση, η συναρπαστική εμπειρία του καμπ μας περιμένει...
:: :: :: :: 
Ανέβασα αδρεναλίνη και μόνο με τον πρόλογο!!!!!!
