hydronetta
Member
- Μηνύματα
- 4.152
- Likes
- 14.443
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- όπου δεν έχω πάει
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Ημέρα 2: Σαλπάροντας με τον Καπετάν-Κουκ]Με το πρόσωπο τσίτα από τον πολύωρο ύπνο από το παράθυρο του δωματίου διαπιστώσαμε περιχαρείς ότι εδέησε ο καιρός να μας δείξει το καλοκαιρινό του πρόσωπο. Ένας περίλαμπρος ήλιος με φόντο καταπράσινα νησάκια διάσπαρτα στον κόλπο [B]Bay of Ιslands[/B
- Ημέρα 3: Σαν βγεις στο πηγαιμό για τον καταρράκτη είναι μακρύς ο δρόμος…]Πρωί πρωί με την αυγούλα αποφασίσαμε ότι πρέπει να δώσουμε μια ευκαιρία στο Auckland να ξεδιπλώσει κάποιες γοητευτικές γωνιές του. Γι’αυτό και οδεύσαμε οδικώς προς το Cornwall Park και το λόφο One Tree Hill. Το πάρκο Cornwall είναι πραγματικά μια όαση με μεγάλα δένδρα, άφθονο πράσινο και λουλούδια όπου αξίζει να κάτσεις στη παλιομοδίτικη καφετέρια και να παρατηρείς τους Ωκλανδιανούς που έρχονται εδώ να φέρουν βόλτα τα τετράποδά τους ή να κάνουν τζόκινγκ. Το [B]One Tree Hill [/B
- Ημέρα 4: Στις πύλες της κολάσεως – «Κία Όρα»]Με ένα βαρύ ουρανό και ψιλόβροχο μας υποδέχθηκε η επόμενη μέρα. Η ΕΜΥ Νέας Ζηλανδίας ομολογώ ότι έχει πολλή δουλειά έτσι που αλλάζει απρόβλεπτα ο καιρός έστω κι εν μέσω καλοκαιριού. Αποφασίσαμε να επισκεφθούμε το πρώτο γεωθερμικό πάρκο της περιοχής με τον ευφάνταστο τίτλο [B]Hell’s Gate[/B
- Ημέρες 5&6: Αυτή η Μόρντορ…πού είναι;;]To πρόγραμμα της μέρας περιελάμβανε επίσκεψη στο [B]γεωθερμικό πάρκο Waiotapu[/B]. Ομολογουμένως είναι το πιο ενδιαφέρον και πολύχρωμο γεωθερμικό πάρκο, που περιβάλλεται από πυκνό δάσος. Το highlight του πάρκου θεωρείται το γκέιζερ Lady Knox το οποίο εκρήγνυται καθημερινά στις 10:15, μόνο που η εκτόνωση προκαλείται με τη χρήση…σαπουνάδας. Εντούτοις αυτό δεν πτοεί τους επισκέπτες να τρέχουν άρον άρον για να παρακολουθήσουν την επίδειξη. Εμείς αντίθετα προς το πλήθος αγνοήσαμε επιδεικτικά το digital γκέιζερ (άμα έχεις πάει [URL='http://www.travelstories.gr/glossary.php?do=item&id=78']Ισλανδία[/URL
- Ημέρες 7&8: Πάνω στην άμμο την ξανθή γράψαμε τ’ όνομά μας…
- Ημέρες 9&10: Τα βαμπίρ ζουν Φραγκοσυριανή μου γλυκιά!
- Ημέρα 11: Στις Άλπεις των μύθων
- Ημέρες 12&13: Από τις Άλπεις στη λίμνη Wanaka
- Ημέρες 14&15: Τα παιδία παίζει στο Queenstown!]Πρώτη μας μέριμνα να ξεχυθούμε και να ανακαλύψουμε τις ομορφιές που υπάρχουν γύρω από το Queenstown. Αρχικά κάναμε τη παραλίμνια διαδρομή προς το Glenorchy (θυμόμουν ότι η συμφορουμίτισα getxowoman την είχε χαρακτηρίσει εκπληκτική). Και όντως οδηγώντας μετά το κέρας της λίμνης Wakatipu απλώνεται στο βάθος μέσα από τα γαλαζοπράσινα νερά της λίμνης το μαγευτικό ορεινό τοπίο του [B]πάρκου Mount Aspiring[/B
- Ημέρες 16-18: Το φιόρδ κι η κλήση
- Περί πτωμάτων
θα μπορούσε να ονομάζεται εύστοχα None Τree Hill καθώς είναι ένας κατάγυμνος λόφος ύψους 182 μέτρων στην κορυφή του οποίου δεσπόζει ένας οβελίσκος, το άγαλμα ενός μαορί, ο τάφος του κυρίου Campell εκ των ιδρυτών της πόλης και μερικές ντουζίνες αρνιά που βόσκουν μακάρια στο χορτάρι. Η θέα προς τα περίχωρα και το κέντρο του Auckland είναι εξαιρετική.
Οδικώς κατευθυνθήκαμε μέσα από τις μονότονες πεδιάδες Hauraki προς την περιοχή της Matamata, κοινώς Hobbiton μιας και η μικρή αυτή κωμόπολη που αλλιώς θα περνούσε απαρατήρητη, υπήρξε το σκηνικό του Shire όπου ζούσαν τα χαρωπά και γλεντοκόπα Χόμπιτς του Άρχοντα. Δεν μπήκαμε στην διαδικασία να ψάξουμε να βρούμε τα απομεινάρια του σκηνικού της ταινίας, Αντ’ αυτού είπαμε να ρίξουμε μια βουτιά στα Okauia Hot Pools μια και ο οδηγός μου έλεγε ότι εκεί βρίσκεται η ιστορική Ramaroa Pool γνωστή για τις ιαματικές της ιδιότητες. Αν και είχα πλάσει στο μυαλό μου κάτι ειδυλλιακό με νύμφες να εξέρχονται πεπλοφορεμένες και να λούζουν το ταλαίπωρο κορμί μου, ατυχώς το όλο σκηνικό ήταν 3 πισίνες (η μια με χλώριο) σε διαφορετικές θερμοκρασίες και με μια αίσθηση τρομερής εγκατάλειψης. Δεν ήταν άλλωστε τυχαίο που ήμασταν όλα κι όλα 4 άτομα εκεί.
Μιας κι ο χρόνος μας το επέτρεπε στη συνέχεια επισκεφθήκαμε τον κοντινό καταρράκτη Wairere η θέα του οποίου δεσπόζει (κάπου στο βάθος μέσα στο δάσος) και από το δρόμο. Εμείς οι πλεονέκτες αποφασίσαμε ότι θέλουμε να τον δούμε κι από κοντά και ξεκινήσαμε μια ανιούσα πορεία 45 λεπτών μέσα από οργιώδες πράσινο, παγωμένα ρυάκια για να καταλήξουμε ξέπνοοι σε μια εξέδρα που… απλώς είχε κοντινότερη θέα στο καταρράκτη. Χρειαζόταν άλλη μια ώρα ανηφορικού δρόμου για φτάσεις στην κορυφή. Δεν αντιλέγω η θέα θα ήταν μοναδική αλλά και τα ποδαράκια μου θα είχαν βγάλει φουσκάλες. Πάντως την άσκηση για το καρδιαγγειακό μας την κάναμε και ήμασταν πανευτυχείς.
Νωρίς το απόγευμα καταλήξαμε στο τουριστικότερο μέρος του βορείου νησιού, την Rotorua με την ομώνυμη λίμνη. Είναι μια από τις γνωστότερες γεωθερμικές περιοχές παγκοσμίως, καθώς και το κέντρο της ιστορίας και των θρύλων των Μαορί. Αφού τακτοποιηθήκαμε στο δωμάτιό μας διαπιστώσαμε δια στόματος του ιδιοκτήτη που ήταν πολύ ενημερωτικός, ότι υπάρχουν τόσες δραστηριότητες στην περιοχή που μπορείς να περάσεις κάμποσες ημέρες διακοπών εκεί. Και δια του λόγου το αληθές το Rotoruaόραμα έβριθε διαφημιστικών που κατ’εμέ αποκλειστικό στόχο είχαν να φθάσουν στο όριο τις πιστωτικές κάρτες των τουριστών. Έτσι περιοριστήκαμε σε ό,τι η φύση απλόχερα και δωρεάν προσφέρει στον επισκέπτη. Χωρίς να χάσουμε χρόνο ξεχυθήκαμε στις γειτονικές λίμνες Tarawera, Green and Blue lakes οι οποίες ομολογώ ήταν ένας επίγειος παράδεισος μέσα στο πυκνό τροπικό δάσος που τις περιέβαλε. Ανακαλύψαμε και μια μίνι παραλία και απολαύσαμε ένα εξαιρετικό μπάνιο.
Το βραδάκι (εγκαίρως για να μη κλείσει η κουζίνα) κατεβήκαμε στη πόλη της Rotorua που αν και μικρή εντυπωσιάζει με τους φαρδιούς δρόμους στολισμένους με λουλούδια. Επιτέλους δοκιμάσαμε και αρνάκι ΝΖ το οποίο όμως έτσι που ήταν ψημένο δεν μας ενθουσίασε. Στεγνό και κατ’εντολή του μάγειρα μέτρια ψημένο για να μην χάσει τη γεύση του. Κοινώς με τα αίματα……μπρρρρρρρρρρρρρ…
Το βραδάκι απολαύσαμε ένα καυτό ιαματικό μπάνιο στην μικρή γεωθερμική πισίνα του μοτέλ μας και το ξενυχτήσαμε ομολογουμένως μιας και μας βρήκαν τα μεσάνυχτα….
Κάπου εκεί άρχισε η φαγούρα… Φαγούρα μια φορά όχι αστεία, είχα φτάσει να ματώσω από το ξύσιμο. Να κάτι βούζουλες στα πόδια μου σαν καρύδια. Βρε είπα τα αφιλότιμα τα ΝΖ κουνούπια, σε τσιμπάνε και δεν το καταλαβαίνεις. Ούτε ένα ζζζζζζζζζζζζζζζ στο αυτί μου να καταλάβω τον επικείμενο καμικάζι;; Αλλά ήμουν ακόμα ανυποψίαστος ότι αδίκως τα έβαζα με τα αγαθά κουνουπάκια. Υπάρχουν κι άλλα αιμοβόρα πετούμενα στη φύση…
Οδικώς κατευθυνθήκαμε μέσα από τις μονότονες πεδιάδες Hauraki προς την περιοχή της Matamata, κοινώς Hobbiton μιας και η μικρή αυτή κωμόπολη που αλλιώς θα περνούσε απαρατήρητη, υπήρξε το σκηνικό του Shire όπου ζούσαν τα χαρωπά και γλεντοκόπα Χόμπιτς του Άρχοντα. Δεν μπήκαμε στην διαδικασία να ψάξουμε να βρούμε τα απομεινάρια του σκηνικού της ταινίας, Αντ’ αυτού είπαμε να ρίξουμε μια βουτιά στα Okauia Hot Pools μια και ο οδηγός μου έλεγε ότι εκεί βρίσκεται η ιστορική Ramaroa Pool γνωστή για τις ιαματικές της ιδιότητες. Αν και είχα πλάσει στο μυαλό μου κάτι ειδυλλιακό με νύμφες να εξέρχονται πεπλοφορεμένες και να λούζουν το ταλαίπωρο κορμί μου, ατυχώς το όλο σκηνικό ήταν 3 πισίνες (η μια με χλώριο) σε διαφορετικές θερμοκρασίες και με μια αίσθηση τρομερής εγκατάλειψης. Δεν ήταν άλλωστε τυχαίο που ήμασταν όλα κι όλα 4 άτομα εκεί.
Μιας κι ο χρόνος μας το επέτρεπε στη συνέχεια επισκεφθήκαμε τον κοντινό καταρράκτη Wairere η θέα του οποίου δεσπόζει (κάπου στο βάθος μέσα στο δάσος) και από το δρόμο. Εμείς οι πλεονέκτες αποφασίσαμε ότι θέλουμε να τον δούμε κι από κοντά και ξεκινήσαμε μια ανιούσα πορεία 45 λεπτών μέσα από οργιώδες πράσινο, παγωμένα ρυάκια για να καταλήξουμε ξέπνοοι σε μια εξέδρα που… απλώς είχε κοντινότερη θέα στο καταρράκτη. Χρειαζόταν άλλη μια ώρα ανηφορικού δρόμου για φτάσεις στην κορυφή. Δεν αντιλέγω η θέα θα ήταν μοναδική αλλά και τα ποδαράκια μου θα είχαν βγάλει φουσκάλες. Πάντως την άσκηση για το καρδιαγγειακό μας την κάναμε και ήμασταν πανευτυχείς.
Νωρίς το απόγευμα καταλήξαμε στο τουριστικότερο μέρος του βορείου νησιού, την Rotorua με την ομώνυμη λίμνη. Είναι μια από τις γνωστότερες γεωθερμικές περιοχές παγκοσμίως, καθώς και το κέντρο της ιστορίας και των θρύλων των Μαορί. Αφού τακτοποιηθήκαμε στο δωμάτιό μας διαπιστώσαμε δια στόματος του ιδιοκτήτη που ήταν πολύ ενημερωτικός, ότι υπάρχουν τόσες δραστηριότητες στην περιοχή που μπορείς να περάσεις κάμποσες ημέρες διακοπών εκεί. Και δια του λόγου το αληθές το Rotoruaόραμα έβριθε διαφημιστικών που κατ’εμέ αποκλειστικό στόχο είχαν να φθάσουν στο όριο τις πιστωτικές κάρτες των τουριστών. Έτσι περιοριστήκαμε σε ό,τι η φύση απλόχερα και δωρεάν προσφέρει στον επισκέπτη. Χωρίς να χάσουμε χρόνο ξεχυθήκαμε στις γειτονικές λίμνες Tarawera, Green and Blue lakes οι οποίες ομολογώ ήταν ένας επίγειος παράδεισος μέσα στο πυκνό τροπικό δάσος που τις περιέβαλε. Ανακαλύψαμε και μια μίνι παραλία και απολαύσαμε ένα εξαιρετικό μπάνιο.
Το βραδάκι (εγκαίρως για να μη κλείσει η κουζίνα) κατεβήκαμε στη πόλη της Rotorua που αν και μικρή εντυπωσιάζει με τους φαρδιούς δρόμους στολισμένους με λουλούδια. Επιτέλους δοκιμάσαμε και αρνάκι ΝΖ το οποίο όμως έτσι που ήταν ψημένο δεν μας ενθουσίασε. Στεγνό και κατ’εντολή του μάγειρα μέτρια ψημένο για να μην χάσει τη γεύση του. Κοινώς με τα αίματα……μπρρρρρρρρρρρρρ…
Το βραδάκι απολαύσαμε ένα καυτό ιαματικό μπάνιο στην μικρή γεωθερμική πισίνα του μοτέλ μας και το ξενυχτήσαμε ομολογουμένως μιας και μας βρήκαν τα μεσάνυχτα….
Κάπου εκεί άρχισε η φαγούρα… Φαγούρα μια φορά όχι αστεία, είχα φτάσει να ματώσω από το ξύσιμο. Να κάτι βούζουλες στα πόδια μου σαν καρύδια. Βρε είπα τα αφιλότιμα τα ΝΖ κουνούπια, σε τσιμπάνε και δεν το καταλαβαίνεις. Ούτε ένα ζζζζζζζζζζζζζζζ στο αυτί μου να καταλάβω τον επικείμενο καμικάζι;; Αλλά ήμουν ακόμα ανυποψίαστος ότι αδίκως τα έβαζα με τα αγαθά κουνουπάκια. Υπάρχουν κι άλλα αιμοβόρα πετούμενα στη φύση…
Attachments
-
41,9 KB Προβολές: 121
Last edited: