kalspiros
Member
- Μηνύματα
- 2.554
- Likes
- 3.986
- Επόμενο Ταξίδι
- remaining UK
- Ταξίδι-Όνειρο
- yeah, whatever...
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Trip to the under: μικρή γνωριμία με την μαγεία...
- Οι νύχτες της Ακκρά
- Πρωτεύουσα στο φως της ημέρας
- Κυριακή στην παραλία
- Μια βόλτα στα προάστια
- You choose life, Life choose you
- Obruni Vol1
- Obruni Vol2 - The Volta move
- Λαμπερή συλλογή
- Στερεογραφήματα (look closer)
- Ουόταα (το νερό στα Γκανέζικα)
- Obruni Vol3 - Obibini call (για κοιτα με στο χρώμα, λοιπόν...)
- Βραδιές θεάτρου στην Γκάνα?
- Ασκήσεις αντανακλαστικών
- Δαμάζοντας το Eastern Region
- Asafo ένα χωριό σαν όλα τ' άλλα
- Η πρεσβεία των αισθήσεων και των παραισθήσεων
- Η ιστορία του ενός σημείου
- Εικόνες απ' το βάζο vol1
- Εικόνες απ' το βάζο vol2
- Μια Volta στα νησιά
- Πεζός στους αιθέρες: Kakum
- Μια απαίσια ιστορία
- Αθήνα- Elmina έστω κι αυθημερόν
- Συνοπτικά, σύντομα.. πριν το αντίο...
- Μαύρο είναι το δέρμα (αποχαιρετώντας την Γκάνα)][media=youtube]0VgScmN66sM[/media
Ίσως να μην κρατήσει για πολύ. Και το πιθανότερο είναι αυτό. Πέρασε μια βδομάδα και πλέον κατάλαβα τι ήταν αυτό που με είχε περάσει σε survival mode. Όλη η χώρα και η διαφορετικότητά της. Η διαφορετικότητα στις εικόνες, άλλη ζωή. Αν αυτό που ήσουν και αυτό που πρόκειται να γίνεις είναι άθροιση εικόνων, που θα βγεις μετά από όλο αυτό? Όμως, δεν σκέφτεσαι ούτε το πριν ούτε το μετά παρά μόνο το τώρα. Δεν φαντάζεσαι τι σε περιμένει αύριο, δεν αναρωτιέσαι τι κάνει το συνεργείο στην Κύπρο, δεν ξαπλώνεις το βράδυ έχοντας την αίσθηση ότι δεν εκμεταλλεύτηκες αυτή την μέρα στο έπακρο. Έτσι είναι τα πράγματα για μένα. Θεωρώ πως έτσι είναι και για εσάς τα μακρινά και τόσο διαφορετικά ταξίδια.
Ανατολική Ακκρά: πιάνουμε τον εσωτερικό περιφερειακό και βγαίνουμε στην oxford street (κανονικά Cantonments road είναι ο πιο εμπορικός δρόμος της πόλης (καλά, μη φαντάζεστε)) από κει πορεία προς την Πλατεία Ελευθερίας, ένας τεράστιο χώρος με αψίδα στολισμένη με το μαύρο αστέρι της χώρας και το μνημείο της Ανεξαρτησίας. Αγοράζουμε ένα ποτό με μπανάνα αλλά ήταν σε μπουκάλι, σταματάμε σε φανάρι και ζητάμε από την κινούμενη αγορά ένα ανοιχτήρι, επιστρέφει ένας τύπος με ένα κατσαβίδι χωρίς να έχει καταλάβει ακριβώς τι το θέλαμε, το παίρνουμε και ανοίγουμε το μπουκάλι, μας ρωτάει «για την εξυπηρέτηση δεν έχω εγώ τίποτα?» και του δίνουμε το μπουκάλι που μόλις ανοίξαμε (βλέπουμε από μια γωνιά τον Λουίς Μπουνιουέλ να κινηματογραφεί το συμβάν (με το δίκιο του ο άνθρωπος)). Συνεχίζουμε με πορεία ανατολική προς μια από της δημοφιλέστερες παραλίες της πόλης μπροστά από το ξενοδοχείο La Palm (παραλία Labadi). Στην διαδρομή, στο απέναντι διάζωμα κόσμος και κοσμάκης! Μιλάμε για καμιά 150αριά ανθρώπους μαζεμένους στις δυο πλευρές της καθόδου. Μαθαίνουμε ότι κάποιος λευκός χτύπησε ένα μοτοσικλετιστή και, ως είθισται, μαζεύεται όλη η ομήγυρη για να δικάσει και να κρίνει τον υπαίτιο και να αποφασίσουν από την αποζημίωση που οφείλει να δώσεις μέχρι και σε πιο νοσοκομείο πρέπει να τον πάει. Αυτό συμβαίνει σε κάθε ατύχημα αλλά εμείς οι λευκοί παίρνουμε και κάποια extra points για την επίτευξη της πολυπληθέστερης μάζωξης.
Φτάνουμε με το καλό στην παραλία όπου πληρώνουμε για να μπούμε. Αξιοπρεπέστατη, τεράστια και αμμώδης. Μπορείς να κολυμπήσεις σε πολύ μικρά κομμάτια τα οποία σηματοδοτούνται με άσπρες- κόκκινες σημαίες, καθώς τα ρεύματα του Ατλαντικού είναι ισχυρά. Το εμπόριο καλά κρατεί κι εδώ. Πλειάδα εμπόρων τριγυρνούν στα τραπεζάκια των τριών beach bars. Τα ξύλινα τραπεζάκια τους αφήνουν τουλάχιστον 20 μέτρα ελεύθερα μέχρι την θάλασσα (όχι σαν την Ελλάδα..) Πίνουμε την καταπληκτική Μπιshιάπ, μείγμα μέντας και βοτάνων και χαλαρώνουμε. Ιππείς βολτάρουν προσφέροντας άλογα για ιππασία πάνω στο κύμα. Λίγο πιο πίσω, φαντεζί ξαπλώστρες (τρεις όλες κι όλες), προσφορά μάλλον του LaPalm, φιλοξενούν τρεις (όλες κι όλες) λευκές με μακράν τα χειρότερα σώματα όλης της παραλίας (συγκρίνοντάς τες ακόμα και μ’ άντρες) black rulez! Μας πλησιάζουν λοιπόν 2 κοπελίτσες που ψάχνονταν. Ήθελαν να πάμε για βουτιά αλλά, καθώς δεν διέθεταν μαγιό, μας ρώτησαν αν διατιθέμαστε να τις αγοράσουμε από πλανόδιο έμπορο. Στην συνέχεια μαθαίνουμε ότι τα συγκεκριμένα μαγιό κάνουν κύκλους καθώς μετά το μπάνιο τα επιστρέφουν στον έμπορο για να ξανά πωληθούν! once again: black rulez!!! Επιστροφή στο σπίτι.
Ανατολική Ακκρά: πιάνουμε τον εσωτερικό περιφερειακό και βγαίνουμε στην oxford street (κανονικά Cantonments road είναι ο πιο εμπορικός δρόμος της πόλης (καλά, μη φαντάζεστε)) από κει πορεία προς την Πλατεία Ελευθερίας, ένας τεράστιο χώρος με αψίδα στολισμένη με το μαύρο αστέρι της χώρας και το μνημείο της Ανεξαρτησίας. Αγοράζουμε ένα ποτό με μπανάνα αλλά ήταν σε μπουκάλι, σταματάμε σε φανάρι και ζητάμε από την κινούμενη αγορά ένα ανοιχτήρι, επιστρέφει ένας τύπος με ένα κατσαβίδι χωρίς να έχει καταλάβει ακριβώς τι το θέλαμε, το παίρνουμε και ανοίγουμε το μπουκάλι, μας ρωτάει «για την εξυπηρέτηση δεν έχω εγώ τίποτα?» και του δίνουμε το μπουκάλι που μόλις ανοίξαμε (βλέπουμε από μια γωνιά τον Λουίς Μπουνιουέλ να κινηματογραφεί το συμβάν (με το δίκιο του ο άνθρωπος)). Συνεχίζουμε με πορεία ανατολική προς μια από της δημοφιλέστερες παραλίες της πόλης μπροστά από το ξενοδοχείο La Palm (παραλία Labadi). Στην διαδρομή, στο απέναντι διάζωμα κόσμος και κοσμάκης! Μιλάμε για καμιά 150αριά ανθρώπους μαζεμένους στις δυο πλευρές της καθόδου. Μαθαίνουμε ότι κάποιος λευκός χτύπησε ένα μοτοσικλετιστή και, ως είθισται, μαζεύεται όλη η ομήγυρη για να δικάσει και να κρίνει τον υπαίτιο και να αποφασίσουν από την αποζημίωση που οφείλει να δώσεις μέχρι και σε πιο νοσοκομείο πρέπει να τον πάει. Αυτό συμβαίνει σε κάθε ατύχημα αλλά εμείς οι λευκοί παίρνουμε και κάποια extra points για την επίτευξη της πολυπληθέστερης μάζωξης.
Φτάνουμε με το καλό στην παραλία όπου πληρώνουμε για να μπούμε. Αξιοπρεπέστατη, τεράστια και αμμώδης. Μπορείς να κολυμπήσεις σε πολύ μικρά κομμάτια τα οποία σηματοδοτούνται με άσπρες- κόκκινες σημαίες, καθώς τα ρεύματα του Ατλαντικού είναι ισχυρά. Το εμπόριο καλά κρατεί κι εδώ. Πλειάδα εμπόρων τριγυρνούν στα τραπεζάκια των τριών beach bars. Τα ξύλινα τραπεζάκια τους αφήνουν τουλάχιστον 20 μέτρα ελεύθερα μέχρι την θάλασσα (όχι σαν την Ελλάδα..) Πίνουμε την καταπληκτική Μπιshιάπ, μείγμα μέντας και βοτάνων και χαλαρώνουμε. Ιππείς βολτάρουν προσφέροντας άλογα για ιππασία πάνω στο κύμα. Λίγο πιο πίσω, φαντεζί ξαπλώστρες (τρεις όλες κι όλες), προσφορά μάλλον του LaPalm, φιλοξενούν τρεις (όλες κι όλες) λευκές με μακράν τα χειρότερα σώματα όλης της παραλίας (συγκρίνοντάς τες ακόμα και μ’ άντρες) black rulez! Μας πλησιάζουν λοιπόν 2 κοπελίτσες που ψάχνονταν. Ήθελαν να πάμε για βουτιά αλλά, καθώς δεν διέθεταν μαγιό, μας ρώτησαν αν διατιθέμαστε να τις αγοράσουμε από πλανόδιο έμπορο. Στην συνέχεια μαθαίνουμε ότι τα συγκεκριμένα μαγιό κάνουν κύκλους καθώς μετά το μπάνιο τα επιστρέφουν στον έμπορο για να ξανά πωληθούν! once again: black rulez!!! Επιστροφή στο σπίτι.
