dbalats
Member
- Μηνύματα
- 125
- Likes
- 1.239
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ. ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΤΟΥ DALLOL
Μετά το Τimkat στη Lalibela, συνεχίζουμε προς τη Μekele, μεγάλη πόλη της βόρειας Αιθιοπίας και πρωτεύουσα του Περιφερειακού Εθνικού κράτους του Τigray, ξακουστού για τις βραχοκκλησιές του. Βρίσκεται γύρω στα 780 χιλιόμετρα βόρεια από την Addis Ababa, με υψόμετρο 2.254 μέτρα επάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Η Mekele είναι ο οικονομικός, πολιτιστικός, και πολιτικός κόμβος της βόρειας Αιθιοπίας, και βάση για τις εκδρομές στο Κοίλωμα Danakil. Η διαδρομή μας είναι όμορφη, κυρίως ημιορεινή, αλλά με πολλές εναλλαγές τοπίου. Γραφικά ποτάμια, χωριά απομονωμένα, μικρές πόλεις και κοπάδια από γελάδια εναλλάσσονται στην πορεία μας. Συχνά αναγκαζόμαστε να σταματήσουμε, επειδή σε πολλά σημεία οι εορταστικές εκδηλώσεις των Θεοφανείων συνεχίζονται και κλείνουν τον δρόμο. Ευτυχώς, πάντα ο οδηγός μας, ο Χαϊλέ, βρίσκει κάποια παράκαμψη. Το πιο συνηθισμένο, αλλά θλιβερό θέαμα, είναι οι γυναίκες που μεταφέρουν μεγάλα κίτρινα κάνιστρα στις πλάτες τους, γεμάτα με νερό. Το νερό είναι ακόμη μια πολυτέλεια στην Αιθιοπία. Τριάντα χρόνια μετά τον καταστροφικό λιμό στη χώρα, το νερό είναι ακόμη τόσο δυσεύρετο, όσο και πολύτιμο. Θεωρητικά, το 50% των κατοίκων έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό, αλλά μόνο το 10% έχει εγκαταστάσεις νερού στις κατοικίες του. Και στις αγροτικές περιοχές, το νούμερο αυτό είναι χαμηλότερο της τάξης του 1%. Τα επακόλουθα είναι πολύ πλατιά. Σε μια χώρα βασισμένη στην γεωργία, οι ελλείψεις νερού επηρεάζουν σημαντικά, όχι μόνον την οικονομία της χώρας, αλλά επίσης την βασική ζωή των ανθρώπων των οποίων η επιβίωση βασίζεται στην συγκομιδή σε κάθε σαιζόν. Για να μην υπενθυμίσουμε ότι σε μια ήπειρο που σήμερα επηρεάζεται από βαρειές ασθένειες, ο έλεγχος των επιδημιών είναι θέμα υγιεινής και πρόσβασης σε νερό. Στην επαρχία της Αιθιοπίας, γυναίκες και παιδιά πρέπει συχνά να περπατήσουν 5 με 10 χιλιόμετρα για να βρουν νερό, και αυτό, σε μια χώρα που συγκαταλέγεται στις πρώτες της Αφρικής σε ποσότητα διαθέσιμων υδάτων.
Η διαδρομή μας από την Lalibela στη Mekele
Φθάνουμε στη Μέκελε και το άλλο πρωί ξεκινάμε για την τριήμερη εκδρομή μας. Πολλά πρακτορεία συμμετέχουν στην εκδρομή αυτή, επειδή ο προορισμός θεωρείται μη ασφαλής και είναι απαραίτητη η ένοπλη συνοδεία. Θα φθάσουμε κοντά στα σύνορα με την Ερυθραία, και στην περιοχή αυτή έχουν γίνει αρκετές επιθέσεις στο παρελθόν με θύματα τουρίστες, από αυτονομιστικές ομάδες που δρουν στην περιοχή. Δημιουργείται έτσι ένα κομβόϊ από τζιπ και ξεκινάμε. Η περιοχή που διασχίζουμε λέγεται Afar. Το Περιφερειακό Κράτος Afar είναι ένα από τα εννέα περιφερειακά κράτη της Αιθιοπίας και αποτελεί την πατρίδα του λαού των Afar. Το Τρίγωνο Afar, το βόρειο τμήμα του οποίου αποτελεί το Κοίλωμα Danakil, αποτελεί τμήμα της Κοιλάδας του Μεγάλου Ρήγματος της Αιθιοπίας και βρίσκεται στο βόρειο μέρος της περιοχής αυτής. Έχει το χαμηλότερο υψόμετρο στην Αιθιοπία και είναι ένα από τα χαμηλότερα της Αφρικής. Ο λαός των Afar είναι νομαδικός λαός, που έχει κάνει σπίτι του τα αδυσώπητα τοπία των βόρειων ορίων της Κοιλάδας του Μεγάλου Ρήγματος, ζώντας πάντοτε αγκαλιά με τον κίνδυνο. Είναι υπερήφανοι άνθρωποι, δίδοντας έμφαση στη δύναμη και στο θάρρος του άντρα. Είναι πολεμική φυλή, άσσοι στη χρήση των μαχαιριών και των στιλέττων σε έναν πόλεμο. Αγαπάνε την κουλτούρα τους και σέβονται τους νόμους τους. Το να ζεις επάνω από ένα θάλαμο μάγματος δεν είναι δίχως τους κινδύνους του, και όμως οι Afar το έχουν κάνει αυτό για γενεές. Οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν είναι πολλοί: ξηρασία, ηφαίστεια, και η πάντοτε παρούσα πιθανότητα να ανοίξει το έδαφος κάτω από τα πόδια τους. Υπάρχει, όμως, ένα εμπόρευμα που το κάνει να αξίζει: το αλάτι. Για αιώνες οι Afar έσκαβαν και πουλούσαν το αλάτι του Κοιλώματος Danakil και το κάνουν μέχρι σήμερα, αλλά κάποια μέρα και αυτό το αλάτι μπορεί να τελειώσει. Μετά λίγες ώρες διαδρομής, σταματάμε σε ένα χωριό των Αfar για ένα απλό γεύμα, και συνεχίζουμε την διαδρομή μας.
Διασχίζοντας την περιοχή των Afar
Είναι απόγευμα όταν πλησιάζουμε στον προορισμό μας, αλλά κάνουμε μια σύντομη στάση λίγο πριν, στον χώρο του καταυλισμού μας, για να τον προετοιμάσουμε. Είναι ουσιαστικά ένας τελείως αυτοσχέδιος και υπαίθριος χώρος, όπου απλά επιλέγουμε τα καλαμένια κρεβάτια μας, για να κοιμηθούμε το βράδυ. Ξαναμπαίνουμε στα τζιπ και σε λίγο φθάνουμε στην Πεδιάδα Αλατιού της Λίμνης Asale (Karum), στο Κοίλωμα Danakil. Είναι μια τεράστια έκταση που με τους εξάγωνους κρυσταλλικούς σχηματισμούς του αλατιού θυμίζει την Salar de Uyuni της Βολιβίας και τις μεγάλες αλατολίμνες του Ιράν. Γραφικοί βράχοι διακόπτουν την απεραντοσύνη της, ενώ μικρές αλατούχες λιμνούλες προσφέρονται για μπάνιο στους πιο τολμηρούς. Παρακολουθούμε την δύση του ήλιου που είναι υπέροχη και αποσυρόμαστε στον καταυλισμό μας, όπου ενώ ετοιμαζόμαστε για ύπνο, αρχίζει ένας ξαφνικός μανιασμένος άνεμος. Διαρκεί τουλάχιστον για 3-4 ώρες, και μόνο αφού σταματήσει τα καταφέρνουμε να κοιμηθούμε για λίγες ώρες.
Στην περιοχή του καταυλισμού μας
Στη Λίμνη Asale, Κοίλωμα Danakil
Το επόμενο πρωί συνεχίζουμε προς το Dallol. Δεν χρειάζεται να πεθάνετε για να πάτε στην κόλαση, απλώς πηγαίνετε στο Dallol στην Αιθιοπία, εκεί όπου η μέση ημερήσια θερμοκρασία είναι 40.5ο C, κάνοντάς το το καυτότερο και πιο αφιλόξενο μέρος στην Γη. Ένα άλλο πράγμα που κάνει το Dallol τόσο καυτό, είναι η υψηλή του υγρασία (γύρω στο 60%) και οι επιβλαβείς αναθυμιάσεις που υψώνονται από τις λίμνες θείου που μοιάζουν με τον Άδη. Είναι οι καυτές πηγές του Dallol που κάνουν την περιοχή τόσο εκπληκτική οπτικά. Η γη αποδεσμεύει χημικά μίγματα όπως χλωριούχο σίδηρο και υδροξείδιο του σιδήρου μέσα στις πηγές, τα οποία σκληραίνουν κατά την απελευθέρωσή τους και χρωματίζουν τις επακόλουθες εναποθέσεις αλάτων με ένα πρασινίζον λευκό. Μετά από λίγο χρόνο, οι αδρανείς πηγές οξειδώνονται και γίνονται καφετιές, όπως ακριβώς το μέταλλο σκουριάζει στην βροχή. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται για χρόνια, διαποτίζοντας μια κατά τα άλλα περιοχή δίχως ζωή, με απίστευτα ζωηρούς τόνους. Η Περιοχή Dallol βρίσκεται στο Κοίλωμα Danakil, μια απέραντη, παραμορφωμένη πεδιάδα στην περιοχή Afar της βόρειας Αιθιοπίας. Για αιώνες, οι ντόπιοι πεζοπορούσαν εντός της με καραβάνια από καμήλες για να εξορύξουν αλάτι με τα χέρια τους, και κατά τα πρόσφατα χρόνια, λίγοι από αυτούς οδηγούν τουρίστες στο τοπίο με την εξωγήϊνη όψη. Οι συνοριακές συμπλοκές μεταξύ της Αιθιοπίας και της Ερυθραίας είναι συνεχείς, και συχνά διαχέονται στην περιοχή Afar. Πράγματι, από το 2007 μέχρι το 2017 μαχητές επαναστάτες απήγαγαν και σκότωσαν τουρίστες και ντόπιους σε διάφορες επιθέσεις. Οι επισκέπτες συνίσταται να ταξιδεύουν με οπλισμένους φρουρούς και να φέρνουν άφθονο νερό. Το Dallol δεν είναι σαν κανένα άλλο μέρος στον πλανήτη και για τους λίγους θαρραλέους, μια μοναδική ευκαιρία ζωής. Eίναι πραγματικά ένα τοπίο κόλαση, με αναθυμιάσεις και απίστευτη ζέστη, αλλά ένα τοπίο οπτικά μαγευτικό, με απίθανους συνδυασμούς χρωμάτων, αποχρώσεων και σχημάτων, μια κόλαση υπέροχη.
Το Dallol
Eντυπωσιασμένοι από το Dallol επιστρέφουμε στο τζιπ και διασχίζουμε και πάλι την Λίμνη Αsale. Συναντούμε καραβάνια από καμήλες, αλλά ακόμη περισσότερο από γαϊδούρια που κουβαλούν πλάκες αλατιού που εξορύχθηκαν με τα χέρια. Κάθε πρωί, εκατοντάδες αντρών συγκεντρώνονται στην ξερή κοίτη της λίμνης σε αυτή την απόμακρη γωνία της Αιθιοπίας, όπου με χειροπρίονα σχίζουν το έδαφος για να εξαγάγουν αλάτι, ακριβώς όπως έκαναν κάποτε οι γονείς τους και οι παππούδες τους. Το ορυκτό μετά την εξαγωγή διαμορφώνεται σε πλάκες, και κατόπιν φορτώνεται στα ζώα προτού μεταφερθεί πίσω, δια μέσου της ερήμου, έτσι ώστε να μπορεί να πουληθεί σε όλη την χώρα. Από πληροφορίες που παίρνουμε μαθαίνουμε ότι τους τελευταίους μήνες το ηφαίστειο της Erta Ale δεν βρίσκεται σε δραστηριότητα, και ότι το μόνο που μπορείς να δείς επάνω από τον κρατήρα είναι καπνός, δίχως φλόγες. Το γεγονός αυτό, καθώς και το ότι η μια γυναίκα της παρέας αισθάνεται άσχημα με λιποθυμικές τάσεις από τις αναθυμιάσεις του Dallol, μας κάνουν να ακυρώσουμε την διαδρομή της τρίτης ημέρας στην Erta Ale. Μας παρηγορεί το γεγονός ότι υπάρχουν δεκάδες ενεργά ηφαίστεια σε όλον τον κόσμο, αλλά Dallol μόνο ένα. Το βράδυ βγαίνουμε μια βόλτα στη Mekele, πόλη χωρίς ενδιαφέρον και το άλλο πρωί θα ξεκινήσουμε για τα Όρη Semien και το Αxum.
Τα καραβάνια της Αλατολίμνης Αsale
Η Mekele το βράδυ
Μετά το Τimkat στη Lalibela, συνεχίζουμε προς τη Μekele, μεγάλη πόλη της βόρειας Αιθιοπίας και πρωτεύουσα του Περιφερειακού Εθνικού κράτους του Τigray, ξακουστού για τις βραχοκκλησιές του. Βρίσκεται γύρω στα 780 χιλιόμετρα βόρεια από την Addis Ababa, με υψόμετρο 2.254 μέτρα επάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Η Mekele είναι ο οικονομικός, πολιτιστικός, και πολιτικός κόμβος της βόρειας Αιθιοπίας, και βάση για τις εκδρομές στο Κοίλωμα Danakil. Η διαδρομή μας είναι όμορφη, κυρίως ημιορεινή, αλλά με πολλές εναλλαγές τοπίου. Γραφικά ποτάμια, χωριά απομονωμένα, μικρές πόλεις και κοπάδια από γελάδια εναλλάσσονται στην πορεία μας. Συχνά αναγκαζόμαστε να σταματήσουμε, επειδή σε πολλά σημεία οι εορταστικές εκδηλώσεις των Θεοφανείων συνεχίζονται και κλείνουν τον δρόμο. Ευτυχώς, πάντα ο οδηγός μας, ο Χαϊλέ, βρίσκει κάποια παράκαμψη. Το πιο συνηθισμένο, αλλά θλιβερό θέαμα, είναι οι γυναίκες που μεταφέρουν μεγάλα κίτρινα κάνιστρα στις πλάτες τους, γεμάτα με νερό. Το νερό είναι ακόμη μια πολυτέλεια στην Αιθιοπία. Τριάντα χρόνια μετά τον καταστροφικό λιμό στη χώρα, το νερό είναι ακόμη τόσο δυσεύρετο, όσο και πολύτιμο. Θεωρητικά, το 50% των κατοίκων έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό, αλλά μόνο το 10% έχει εγκαταστάσεις νερού στις κατοικίες του. Και στις αγροτικές περιοχές, το νούμερο αυτό είναι χαμηλότερο της τάξης του 1%. Τα επακόλουθα είναι πολύ πλατιά. Σε μια χώρα βασισμένη στην γεωργία, οι ελλείψεις νερού επηρεάζουν σημαντικά, όχι μόνον την οικονομία της χώρας, αλλά επίσης την βασική ζωή των ανθρώπων των οποίων η επιβίωση βασίζεται στην συγκομιδή σε κάθε σαιζόν. Για να μην υπενθυμίσουμε ότι σε μια ήπειρο που σήμερα επηρεάζεται από βαρειές ασθένειες, ο έλεγχος των επιδημιών είναι θέμα υγιεινής και πρόσβασης σε νερό. Στην επαρχία της Αιθιοπίας, γυναίκες και παιδιά πρέπει συχνά να περπατήσουν 5 με 10 χιλιόμετρα για να βρουν νερό, και αυτό, σε μια χώρα που συγκαταλέγεται στις πρώτες της Αφρικής σε ποσότητα διαθέσιμων υδάτων.
Η διαδρομή μας από την Lalibela στη Mekele
Φθάνουμε στη Μέκελε και το άλλο πρωί ξεκινάμε για την τριήμερη εκδρομή μας. Πολλά πρακτορεία συμμετέχουν στην εκδρομή αυτή, επειδή ο προορισμός θεωρείται μη ασφαλής και είναι απαραίτητη η ένοπλη συνοδεία. Θα φθάσουμε κοντά στα σύνορα με την Ερυθραία, και στην περιοχή αυτή έχουν γίνει αρκετές επιθέσεις στο παρελθόν με θύματα τουρίστες, από αυτονομιστικές ομάδες που δρουν στην περιοχή. Δημιουργείται έτσι ένα κομβόϊ από τζιπ και ξεκινάμε. Η περιοχή που διασχίζουμε λέγεται Afar. Το Περιφερειακό Κράτος Afar είναι ένα από τα εννέα περιφερειακά κράτη της Αιθιοπίας και αποτελεί την πατρίδα του λαού των Afar. Το Τρίγωνο Afar, το βόρειο τμήμα του οποίου αποτελεί το Κοίλωμα Danakil, αποτελεί τμήμα της Κοιλάδας του Μεγάλου Ρήγματος της Αιθιοπίας και βρίσκεται στο βόρειο μέρος της περιοχής αυτής. Έχει το χαμηλότερο υψόμετρο στην Αιθιοπία και είναι ένα από τα χαμηλότερα της Αφρικής. Ο λαός των Afar είναι νομαδικός λαός, που έχει κάνει σπίτι του τα αδυσώπητα τοπία των βόρειων ορίων της Κοιλάδας του Μεγάλου Ρήγματος, ζώντας πάντοτε αγκαλιά με τον κίνδυνο. Είναι υπερήφανοι άνθρωποι, δίδοντας έμφαση στη δύναμη και στο θάρρος του άντρα. Είναι πολεμική φυλή, άσσοι στη χρήση των μαχαιριών και των στιλέττων σε έναν πόλεμο. Αγαπάνε την κουλτούρα τους και σέβονται τους νόμους τους. Το να ζεις επάνω από ένα θάλαμο μάγματος δεν είναι δίχως τους κινδύνους του, και όμως οι Afar το έχουν κάνει αυτό για γενεές. Οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν είναι πολλοί: ξηρασία, ηφαίστεια, και η πάντοτε παρούσα πιθανότητα να ανοίξει το έδαφος κάτω από τα πόδια τους. Υπάρχει, όμως, ένα εμπόρευμα που το κάνει να αξίζει: το αλάτι. Για αιώνες οι Afar έσκαβαν και πουλούσαν το αλάτι του Κοιλώματος Danakil και το κάνουν μέχρι σήμερα, αλλά κάποια μέρα και αυτό το αλάτι μπορεί να τελειώσει. Μετά λίγες ώρες διαδρομής, σταματάμε σε ένα χωριό των Αfar για ένα απλό γεύμα, και συνεχίζουμε την διαδρομή μας.
Διασχίζοντας την περιοχή των Afar
Είναι απόγευμα όταν πλησιάζουμε στον προορισμό μας, αλλά κάνουμε μια σύντομη στάση λίγο πριν, στον χώρο του καταυλισμού μας, για να τον προετοιμάσουμε. Είναι ουσιαστικά ένας τελείως αυτοσχέδιος και υπαίθριος χώρος, όπου απλά επιλέγουμε τα καλαμένια κρεβάτια μας, για να κοιμηθούμε το βράδυ. Ξαναμπαίνουμε στα τζιπ και σε λίγο φθάνουμε στην Πεδιάδα Αλατιού της Λίμνης Asale (Karum), στο Κοίλωμα Danakil. Είναι μια τεράστια έκταση που με τους εξάγωνους κρυσταλλικούς σχηματισμούς του αλατιού θυμίζει την Salar de Uyuni της Βολιβίας και τις μεγάλες αλατολίμνες του Ιράν. Γραφικοί βράχοι διακόπτουν την απεραντοσύνη της, ενώ μικρές αλατούχες λιμνούλες προσφέρονται για μπάνιο στους πιο τολμηρούς. Παρακολουθούμε την δύση του ήλιου που είναι υπέροχη και αποσυρόμαστε στον καταυλισμό μας, όπου ενώ ετοιμαζόμαστε για ύπνο, αρχίζει ένας ξαφνικός μανιασμένος άνεμος. Διαρκεί τουλάχιστον για 3-4 ώρες, και μόνο αφού σταματήσει τα καταφέρνουμε να κοιμηθούμε για λίγες ώρες.
Στην περιοχή του καταυλισμού μας
Στη Λίμνη Asale, Κοίλωμα Danakil
Το επόμενο πρωί συνεχίζουμε προς το Dallol. Δεν χρειάζεται να πεθάνετε για να πάτε στην κόλαση, απλώς πηγαίνετε στο Dallol στην Αιθιοπία, εκεί όπου η μέση ημερήσια θερμοκρασία είναι 40.5ο C, κάνοντάς το το καυτότερο και πιο αφιλόξενο μέρος στην Γη. Ένα άλλο πράγμα που κάνει το Dallol τόσο καυτό, είναι η υψηλή του υγρασία (γύρω στο 60%) και οι επιβλαβείς αναθυμιάσεις που υψώνονται από τις λίμνες θείου που μοιάζουν με τον Άδη. Είναι οι καυτές πηγές του Dallol που κάνουν την περιοχή τόσο εκπληκτική οπτικά. Η γη αποδεσμεύει χημικά μίγματα όπως χλωριούχο σίδηρο και υδροξείδιο του σιδήρου μέσα στις πηγές, τα οποία σκληραίνουν κατά την απελευθέρωσή τους και χρωματίζουν τις επακόλουθες εναποθέσεις αλάτων με ένα πρασινίζον λευκό. Μετά από λίγο χρόνο, οι αδρανείς πηγές οξειδώνονται και γίνονται καφετιές, όπως ακριβώς το μέταλλο σκουριάζει στην βροχή. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται για χρόνια, διαποτίζοντας μια κατά τα άλλα περιοχή δίχως ζωή, με απίστευτα ζωηρούς τόνους. Η Περιοχή Dallol βρίσκεται στο Κοίλωμα Danakil, μια απέραντη, παραμορφωμένη πεδιάδα στην περιοχή Afar της βόρειας Αιθιοπίας. Για αιώνες, οι ντόπιοι πεζοπορούσαν εντός της με καραβάνια από καμήλες για να εξορύξουν αλάτι με τα χέρια τους, και κατά τα πρόσφατα χρόνια, λίγοι από αυτούς οδηγούν τουρίστες στο τοπίο με την εξωγήϊνη όψη. Οι συνοριακές συμπλοκές μεταξύ της Αιθιοπίας και της Ερυθραίας είναι συνεχείς, και συχνά διαχέονται στην περιοχή Afar. Πράγματι, από το 2007 μέχρι το 2017 μαχητές επαναστάτες απήγαγαν και σκότωσαν τουρίστες και ντόπιους σε διάφορες επιθέσεις. Οι επισκέπτες συνίσταται να ταξιδεύουν με οπλισμένους φρουρούς και να φέρνουν άφθονο νερό. Το Dallol δεν είναι σαν κανένα άλλο μέρος στον πλανήτη και για τους λίγους θαρραλέους, μια μοναδική ευκαιρία ζωής. Eίναι πραγματικά ένα τοπίο κόλαση, με αναθυμιάσεις και απίστευτη ζέστη, αλλά ένα τοπίο οπτικά μαγευτικό, με απίθανους συνδυασμούς χρωμάτων, αποχρώσεων και σχημάτων, μια κόλαση υπέροχη.
Το Dallol
Eντυπωσιασμένοι από το Dallol επιστρέφουμε στο τζιπ και διασχίζουμε και πάλι την Λίμνη Αsale. Συναντούμε καραβάνια από καμήλες, αλλά ακόμη περισσότερο από γαϊδούρια που κουβαλούν πλάκες αλατιού που εξορύχθηκαν με τα χέρια. Κάθε πρωί, εκατοντάδες αντρών συγκεντρώνονται στην ξερή κοίτη της λίμνης σε αυτή την απόμακρη γωνία της Αιθιοπίας, όπου με χειροπρίονα σχίζουν το έδαφος για να εξαγάγουν αλάτι, ακριβώς όπως έκαναν κάποτε οι γονείς τους και οι παππούδες τους. Το ορυκτό μετά την εξαγωγή διαμορφώνεται σε πλάκες, και κατόπιν φορτώνεται στα ζώα προτού μεταφερθεί πίσω, δια μέσου της ερήμου, έτσι ώστε να μπορεί να πουληθεί σε όλη την χώρα. Από πληροφορίες που παίρνουμε μαθαίνουμε ότι τους τελευταίους μήνες το ηφαίστειο της Erta Ale δεν βρίσκεται σε δραστηριότητα, και ότι το μόνο που μπορείς να δείς επάνω από τον κρατήρα είναι καπνός, δίχως φλόγες. Το γεγονός αυτό, καθώς και το ότι η μια γυναίκα της παρέας αισθάνεται άσχημα με λιποθυμικές τάσεις από τις αναθυμιάσεις του Dallol, μας κάνουν να ακυρώσουμε την διαδρομή της τρίτης ημέρας στην Erta Ale. Μας παρηγορεί το γεγονός ότι υπάρχουν δεκάδες ενεργά ηφαίστεια σε όλον τον κόσμο, αλλά Dallol μόνο ένα. Το βράδυ βγαίνουμε μια βόλτα στη Mekele, πόλη χωρίς ενδιαφέρον και το άλλο πρωί θα ξεκινήσουμε για τα Όρη Semien και το Αxum.
Τα καραβάνια της Αλατολίμνης Αsale
Η Mekele το βράδυ
Last edited: