dbalats
Member
- Μηνύματα
- 125
- Likes
- 1.240
ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ. AXUM KAI ΟΡΗ SEMIEN
Φεύγουμε από την Mekele νωρίς και παίρνουμε τον δρόμο για το Axum. Yπάρχουν δύο διαδρομές και παίρνουμε την δυσκολώτερη (μάλλον από λάθος του οδηγού μας), που περνάει μέσα από ορεινά χωριά, γεμάτα μαθητές που μας κοιτάζουν με κατάπληξη, επειδή ελάχιστοι ξένοι περνούν από την περιοχή. Οι περισσότεροι επιλέγουν την αεροπορική μετακίνηση επειδή ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος. Το τοπίο είναι πολύ όμορφο, με συνεχείς βουνοκορφές, εκκλησούλες και μικρά οροπέδια. Παντού υπάρχουν άνθρωποι στους δρόμους που περπατούν, συνήθως χωρικοί με μικρά γαϊδούρια φορτωμένα, θυμίζοντας εικόνες βιβλικές. Βλέπεις συχνά, μαθητές και μαθήτριες, ομάδες νεαρών, γυναίκες και παιδιά φορτωμένα με τα βαρειά κίτρινα κάνιστρα της μεταφοράς νερού. Σε 2-3 σημεία σταματήσαμε και μιλήσαμε με μαθητές που μας κοιτούσαν συνεσταλμένοι. Βρισκόμαστε στην περιοχή του Tigray, ονομαστή για τις βραχοεκκλησίες της. Οι Εκκλησίες του Tigray είναι κρυμμένες ψηλά και μέσα στις πλευρές των λόφων και των βουνών. Είναι σκαλισμένες εξολοκλήρου μέσα από την πέτρα, πράγμα που θεωρείται πολύ δύσκολο, σχεδόν κατόρθωμα. Βρίσκονται στον βορρά της Αιθιοπίας και δεν είναι εύκολο να περιηγηθείς για να τις δεις, καθώς η περιοχή είναι εξαπλωμένη, και πολλές βρίσκονται ψηλά σε γκρεμούς. Ο σκοπός για τον οποίο κατασκευάστηκαν στις θέσεις αυτές, ήταν η προστασία από τους εισβολείς. Χρονολογούνται από τον 4ο αιώνα και μετά και χρησιμοποιήθηκαν από τους Χριστιανούς κατοίκους, όταν εισβολείς δοκίμασαν να εξαλείψουν τον Χριστιανισμό στην περιοχή. Στις περισσότερες από τις εκκλησίες αυτές θα πρέπει να αναρριχηθείς, το οποίο αρκετά συχνά είναι πολύ δύσκολος στόχος και ομολογώ ότι δεν τον δοκιμάσαμε. Επισκεφθήκαμε μόνο μια κανονική πολύχρωμη, εξαιρετικά όμορφη εκκλησία που είδαμε σε κάποιο σημείο της διαδρομής και φωτογραφίσαμε 2-3 βραχοεκκλησίες από μακριά.
Η διαδρομή από την Mekele στο Axum
Όταν φθάνουμε στο Axum είναι αργά το μεσημέρι. Το Axum είναι η ιστορική πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας Aksumite, μιάς ναυτικής και εμπορικής δύναμης που κυβέρνησε την περιοχή από το 400 π.Χ. περίπου μέχρι τον 10ο αιώνα μ.Χ. Το 1980, η UNESCO πρόσθεσε τις αρχαιολογικές θέσεις του Axum στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Το Axum βρίσκεται στην Ζώνη Maekelay της Περιοχής Tigray και θεωρείται η ιερότερη πόλη στην Αιθιοπία, αποτελώντας σημαντικό προορισμό για προσκύνημα. Είναι διάσημη για το Πάρκο Στηλών, στο οποίο βρίσκονται οι μεγάλοι αυτοί λίθινοι οβελίσκοι που φέρουν ανάγλυφες επιγραφές. Οι μονολιθικές στήλες διαμορφώνονται από συμπαγή γρανίτη και το μυστήριό τους έγκειται στο ότι δεν είναι ακριβώς γνωστό από ποιούς και για ποιο σκοπό διαμορφώθηκαν, αν και πιθανόν συσχετίζονται με τις ταφές μεγάλων αυτοκρατόρων. Ανάμεσά τους βρίσκονται τα κομμάτια της Μεγάλης Στήλης, του μεγαλύτερου μονόλιθου στον κόσμο, με μήκος πάνω από 33 μέτρα και βάρος πάνω από 500 τόννους. Η στήλη αυτή έπεσε κάπου γύρω στον 4ο αιώνα π.Χ. και σήμερα βρίσκεται σε σπασμένα κομμάτια στο έδαφος. Λατομήθηκε και επενδύθηκε κάπου 4 χιλιόμετρα από την θέση αυτή και δεν είναι ακριβώς γνωστό το πώς μετακινήθηκε ο όγκος αυτός των 500 τόννων. Πηγαίνουμε προτού σκοτεινιάσει στο Πάρκο των Στηλών και επισκεπτόμαστε τον Τάφο της Ψευδοπόρτας, πο χρονολογείται από τα τέλη του 4ου Αιώνα μ.Χ., είναι φτιαγμένος από επενδεδυμένα γρανιτένια μπλοκ υπό την μορφή σπιτιού και πιθανόν χρησίμευσε σαν τάφος ενός αγνώστου βασιλιά του Axum.
Στο Πάρκο Στηλών του Axum
Βγαίνουμε από το Πάρκο και περνώντας την Πλατεία της Παρθένου Μαρίας της Σιών βρισκόμαστε στην Παλαιά Εκκλησία της Παρθένου Μαρίας της Σιών. Η αρχική εκκλησία έχει κτισθεί κατά την διάρκεια της βασιλείας του Ezana, του πρώτου Χριστιανού κυβερνήτη του Βασιλείου του Axum, κατά την διάρκεια του 4ου αιώνα μ.Χ. και έχει ξανακτισθεί μερικές φορές από τότε. Η εκκλησία αυτή ήταν ο τόπος όπου οι Αιθίοπες αυτοκράτορες στέφονταν για αιώνες μέχρι την βασιλεία του Fasilides, και αργότερα εκ νέου, αρχίζοντας με τον Yohannes IV μέχρι το τέλος της αυτοκρατορίας. Είναι όμορφα διακοσμημένη με εικονίσματα, αλλά δεν επιτρέπεται η είσοδος σε γυναίκες, προς διαμαρτυρία των δύο γυναικών της παρέας. Κοντά της είναι κτισμένη η Νέα Εκκλησία της Παρθένου Μαρίας της Σιών και ανάμεσά τους παρεμβάλλεται το περίφημο Παρεκκλήσι της Πινακίδας. Αυτό είναι ένα μικρό παρεκκλήσι κτισμένο την ίδια χρονική περίοδο με τον νέο καθεδρικό, το οποίο πιστεύεται ότι στεγάζει την Βιβλική Κιβωτό, στην οποία βρίσκονται οι Πέτρινες Πινακίδες επάνω στις οποίες είναι χαραγμένες οι Δέκα Εντολές. Οι Αιθιοπικές παραδόσεις υποδεικνύουν ότι ήταν από το Axum που η Μακέδα, η Βασίλισσα του Σαβά, πορεύθηκε για να επισκεφθεί τον Βασιλέα Σολομώντα και ότι οι δυό τους απέκτησαν έναν γιό, τον Menelik, ο οποίος μεγάλωσε στην Αιθιοπία αλλά ταξίδεψε στην Ιερουσαλήμ σαν νέος για να επισκεφθεί την πατρίδα του πατέρα του. Έζησε μερικά χρόνια στην Ιερουσαλήμ προτού επιστρέψει στην χώρα του με την Κιβωτό. Σύμφωνα με την Αιθιοπική Εκκλησία και την Αιθιοπική παράδοση, η Κιβωτός ακόμη υπάρχει στο Axum. Η σύζυγος του Αυτοκράτορα Haile Selassie, Αυτοκράτειρα Menen Asfaw, πλήρωσε για την κατασκευή του Παρεκκλησίου της Πινακίδας από τους ιδιωτικούς της πόρους. Η είσοδος στο παρεκκλήσι είναι κλειστή σε όλους, εκτός από τον μοναχό φρουρό που μένει εκεί. Η είσοδος είναι απαγορευμένη ακόμη και στον Πατριάρχη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, και στον Αυτοκράτορα της Αιθιοπίας κατά την διάρκεια της μοναρχίας. Οι δυό καθεδρικοί και το παρεκκλήσι της Κιβωτού είναι η εστία του προσκυνήματος και θεωρούνται οι ιερότεροι τόποι στην Αιθιοπία για τα μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Η Παλαιά Εκκλησία της Παρθένου Μαρίας της Σιών, Axum
Το Παρεκκλήσι της Πινακίδας, Axum
Ακολουθεί η επίσκεψη του Νέου Καθεδρικού της Παρθένου Μαρίας της Σιών, κτισμένου για να εκπληρώσει μια υπόσχεση από τον Αυτοκράτορα Haile Selassie στην Παρθένο Μαρία της Σιών για την απελευθέρωση της Αιθιοπίας από την Φασιστική κατοχή. Σχεδιασμένος σε νέο-Βυζαντινό στυλ από τον διεθνούς φήμης Έλληνα αρχιτέκτονα Δοξιάδη, εγκαινιάσθηκε κατά την διάρκεια της κρατικής επίσκεψης στην Αιθιοπία από την Βασίλισσα Ελισσάβετ ΙΙ και τον Πρίγκηπα Φίλιππο της Μεγάλης Βρεττανίας το 1965. Ο Αυτοκράτορας Haile Selassie διέκοψε την κρατική επίσκεψη της Βασίλισσας Ελισσάβετ ΙΙ για να ταξιδέψει στο Axum και να παρακολουθήσει την αφιέρωση του νέου Καθεδρικού και να προσκυνήσει προσωπικά, δείχοντας την σπουδαιότητα της εκκλησίας αυτής στην Αιθιοπική Αυτοκρατορία. Η Βασίλισσα της Αιθιοπίας επισκέφθηκε τον Καθεδρικό ναό λίγες μέρες μετά. Ο Ναός εξωτερικά είναι πολύ όμορφος, το εσωτερικό του όμως έχει ένα περίεργο σύγχρονο στυλ που σε πολλούς μπορεί να μην αρέσει. Αρχίζει να σουρουπώνει όταν φεύγουμε και διασχίζουμε το κεντρικό Axum με τα πόδια για να γνωρίσουμε την πόλη. Υπάρχουν πολλά μαγαζιά με σουβενίρ, κυρίως αντικείμενα θρησκευτικού τουρισμού. Η πόλη είναι όμορφη, με λιθόστρωτους δρόμους και αρκετό πράσινο. Επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο μας για το δείπνο και πέφτουμε για ύπνο, αφού δεν υπάρχουν πολλά για να κάνεις το βράδυ στις μικρότερες πόλεις της Αιθιοπίας.
Ο Νέος Καθεδρικός Ναός της Παρθένου Μαρίας της Σιών, Axum
Στο Axum
To επόμενο πρωί ξεκινάμε για τον επόμενο σταθμό του ταξιδιού μας, την πόλη Gondar, ενώ στην διαδρομή θα περάσουμε από τα Όρη Semien. Eξηνταπέντε χιλιόμετρα μετά το Axum περνάμε από μια μεγάλη πόλη, την Shire Enda Sellasie, έδρα της Βορειο-δυτικής Ζώνης του Tigray, περίπου 1.130 χιλιόμετρα βόρεια από την Addis Ababa και μόνο γύρω στα 100 χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα της Ερυθραίας Asmara. Ήταν πολύ εύκολο να επισκεφθούμε την Asmara από την περιοχή αυτή ή και από τη Mekele, μιάς και η 20ετής σύγκρουση μεταξύ Ερυθραίας και Αιθιοπίας χάρις στο νεό Πρωθυπουργό της Αιθιοπίας Abiy Ahmed, έχει εξομαλυνθεί, γεγονός το οποίο του χάρισε και το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 2019. Δυστυχώς όμως, έπρεπε να είχαμε προβλέψει να βγάλουμε βίζα από πριν, μιάς και δεν προβλέπεται στην Ερυθραία visa-on-arrival στα σύνορα. Η Shire έχει πάρα πολύ μεγάλη κίνηση και κάνουμε αρκετή ώρα για να την διασχίσουμε, αλλά μας αποζημιώνει επειδή βλέπουμε συνεχώς γραφικές σκηνές από την καθημερινή ζωή στις επαρχίες της Αιθιοπίας. Συνεχίζουμε τον δρόμο και σε καμιά ώρα περνάμε το όμορφο ποτάμι Τekeze, ένα μεγάλο ποτάμι της Αιθιοπίας, ο οποίος σχηματίζει το δυτικό σύνορο με την Αιθιοπία και την Ερυθραία. Ο ποταμός έχει δημιουργήσει το βαθύτερο φαράγγι στην Αφρική και ένα από τα βαθύτερα φαράγγια στον κόσμο, έχοντας βάθος σε μερικά σημεία πάνω από 2000 μέτρα. Αμέσως μετά την γέφυρα αρχίζουμε και ανεβαίνουμε στην πλευρά του φαραγγιού (που στο σημείο αυτό δεν είναι και πολύ μεγάλο) και στην κορυφή του βρισκόμαστε σε ένα άπλωμα όπου βρίσκεται το Στρατόπεδο Προσφύγων Adi-Harush, με 11.000 πρόσφυγες και διεκδικητές ασύλου από την Ερυθραία. Παντού παράγκες, αντίσκηνα και σκηνές καθημερινότητας, με πολλούς πρόσφυγες να μας χαιρετούν.
Στη πόλη Shire Enda Sellasie
Το άγαλμα του Στρατηγού Hadush "Hayelom" Araya (1955-1996), μέλος του Απελευθερωτικού Μετώπου Απελευθέρωσης του λαού του Tigray, και από τους ιδρυτές του πολιτικού συνασπισμού EPRDF. Δολοφονήθηκε για άγνωστους λόγους στην πρωτεύουσα και το άγαλμά του αποκαλύφθηκε το 2008 στην γενέτειρά του Shire.
Ο Ποταμός Tekeze
Το Στρατόπεδο Προσφύγων της Ερυθραίας Adi-Harush
Ο δρόμος σε λίγο αρχίζει πάλι να ανεβαίνει, ενώ γίνεται χωματόδρομος, ευτυχώς καλοστρωμένος. Περνάμε από μια περιοχή αρκετά δασώδη, με πολλά χωριά, δίπλα στα Όρη Semien. Η διαδρομή είναι πολύ ορεινή, με στροφές και πολύ απότομη σκαρφαλώνοντας στην πλαγιά των Semien. Τα Όρη Semien, τμήμα του Αιθιοπικού Υψιπέδου, αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς και συμπεριλαμβάνουν το Εθνικό Πάρκο των Ορέων Simien. Τα βουνά αποτελούνται από οροπέδια που διαχωρίζονται με κοιλάδες και ανυψώνονται σε κορυφές. Η ψηλότερη κορυφή είναι η Ras Dejen (4.550 μ.). Μετά από 3-4 ώρες δύσκολης διαδρομής φθάνουμε στο Debarq, την έδρα για τις εξορμήσεις προς το Εθνικό Πάρκο των Ορέων Semien.
Κάνουμε μια σύντομη στάση για φαγητό και ξεκινάμε προς το Πάρκο. Κύριος σκοπός μας δεν είναι να κάνουμε trekking στα Όρη Semien, αλλά να δούμε τον πίθηκο Γελάδα (Theropithecus gelada), ένα είδος πιθήκου του Παλαιού Κόσμου που βρίσκεται μόνο στην περιοχή αυτή. Άλλα είδη, όπως ο Αιθιοπικός λύκος και ο αίγαγρος Walia, είναι δύσκολο να τα δει κανείς, εκτός αν μείνει αρκετές μέρες στο Πάρκο. Ευτυχώς είμαστε τυχεροί και μετά από σύντομη διαδρομή συναντούμε μια μεγάλη ομάδα πιθήκων, μάλλον μια οικογένεια. Ο Γελάδα μοιάζει με τους μπαμπουϊνους, αλλά μπορεί εύκολα να διακριθεί από έναν μπαμπουϊνο από την ανοιχτή κόκκινη περιοχή του δέρματος επάνω στο στήθος του, η οποία έχει σχήμα κλεψύδρας και είναι περισσότερο εμφανής στους άρρενες, γιαυτό και μερικές φορές αποκαλείται και πίθηκος με την ματωμένη καρδιά. Είναι ένα πολύ περίεργο είδος ζώου, με μιά πολύπλοκη κοινωνική και οικογενειακή δομή και συμπεριφορά. Προφταίνουμε και βγάζουμε αρκετές φωτογραφίες, αφού τους πετάμε μερικές μπανάνες για να τους καλοπιάσουμε. Επιστρέφουμε στο Debarq και ξαναπιάνουμε τον κύριο δρόμο για Gondar, ο οποίος πλέον γίνεται άσφαλτος και είναι αρκετά πιο ομαλός. Μπαίνουμε στην πόλη όταν έχει αρχίσει πια να βραδιάζει.
Η διαδρομή προς τα Όρη Semien και το Debarq
Οι πίθηκοι Γελάδα
Φεύγουμε από την Mekele νωρίς και παίρνουμε τον δρόμο για το Axum. Yπάρχουν δύο διαδρομές και παίρνουμε την δυσκολώτερη (μάλλον από λάθος του οδηγού μας), που περνάει μέσα από ορεινά χωριά, γεμάτα μαθητές που μας κοιτάζουν με κατάπληξη, επειδή ελάχιστοι ξένοι περνούν από την περιοχή. Οι περισσότεροι επιλέγουν την αεροπορική μετακίνηση επειδή ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος. Το τοπίο είναι πολύ όμορφο, με συνεχείς βουνοκορφές, εκκλησούλες και μικρά οροπέδια. Παντού υπάρχουν άνθρωποι στους δρόμους που περπατούν, συνήθως χωρικοί με μικρά γαϊδούρια φορτωμένα, θυμίζοντας εικόνες βιβλικές. Βλέπεις συχνά, μαθητές και μαθήτριες, ομάδες νεαρών, γυναίκες και παιδιά φορτωμένα με τα βαρειά κίτρινα κάνιστρα της μεταφοράς νερού. Σε 2-3 σημεία σταματήσαμε και μιλήσαμε με μαθητές που μας κοιτούσαν συνεσταλμένοι. Βρισκόμαστε στην περιοχή του Tigray, ονομαστή για τις βραχοεκκλησίες της. Οι Εκκλησίες του Tigray είναι κρυμμένες ψηλά και μέσα στις πλευρές των λόφων και των βουνών. Είναι σκαλισμένες εξολοκλήρου μέσα από την πέτρα, πράγμα που θεωρείται πολύ δύσκολο, σχεδόν κατόρθωμα. Βρίσκονται στον βορρά της Αιθιοπίας και δεν είναι εύκολο να περιηγηθείς για να τις δεις, καθώς η περιοχή είναι εξαπλωμένη, και πολλές βρίσκονται ψηλά σε γκρεμούς. Ο σκοπός για τον οποίο κατασκευάστηκαν στις θέσεις αυτές, ήταν η προστασία από τους εισβολείς. Χρονολογούνται από τον 4ο αιώνα και μετά και χρησιμοποιήθηκαν από τους Χριστιανούς κατοίκους, όταν εισβολείς δοκίμασαν να εξαλείψουν τον Χριστιανισμό στην περιοχή. Στις περισσότερες από τις εκκλησίες αυτές θα πρέπει να αναρριχηθείς, το οποίο αρκετά συχνά είναι πολύ δύσκολος στόχος και ομολογώ ότι δεν τον δοκιμάσαμε. Επισκεφθήκαμε μόνο μια κανονική πολύχρωμη, εξαιρετικά όμορφη εκκλησία που είδαμε σε κάποιο σημείο της διαδρομής και φωτογραφίσαμε 2-3 βραχοεκκλησίες από μακριά.
Η διαδρομή από την Mekele στο Axum
Όταν φθάνουμε στο Axum είναι αργά το μεσημέρι. Το Axum είναι η ιστορική πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας Aksumite, μιάς ναυτικής και εμπορικής δύναμης που κυβέρνησε την περιοχή από το 400 π.Χ. περίπου μέχρι τον 10ο αιώνα μ.Χ. Το 1980, η UNESCO πρόσθεσε τις αρχαιολογικές θέσεις του Axum στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Το Axum βρίσκεται στην Ζώνη Maekelay της Περιοχής Tigray και θεωρείται η ιερότερη πόλη στην Αιθιοπία, αποτελώντας σημαντικό προορισμό για προσκύνημα. Είναι διάσημη για το Πάρκο Στηλών, στο οποίο βρίσκονται οι μεγάλοι αυτοί λίθινοι οβελίσκοι που φέρουν ανάγλυφες επιγραφές. Οι μονολιθικές στήλες διαμορφώνονται από συμπαγή γρανίτη και το μυστήριό τους έγκειται στο ότι δεν είναι ακριβώς γνωστό από ποιούς και για ποιο σκοπό διαμορφώθηκαν, αν και πιθανόν συσχετίζονται με τις ταφές μεγάλων αυτοκρατόρων. Ανάμεσά τους βρίσκονται τα κομμάτια της Μεγάλης Στήλης, του μεγαλύτερου μονόλιθου στον κόσμο, με μήκος πάνω από 33 μέτρα και βάρος πάνω από 500 τόννους. Η στήλη αυτή έπεσε κάπου γύρω στον 4ο αιώνα π.Χ. και σήμερα βρίσκεται σε σπασμένα κομμάτια στο έδαφος. Λατομήθηκε και επενδύθηκε κάπου 4 χιλιόμετρα από την θέση αυτή και δεν είναι ακριβώς γνωστό το πώς μετακινήθηκε ο όγκος αυτός των 500 τόννων. Πηγαίνουμε προτού σκοτεινιάσει στο Πάρκο των Στηλών και επισκεπτόμαστε τον Τάφο της Ψευδοπόρτας, πο χρονολογείται από τα τέλη του 4ου Αιώνα μ.Χ., είναι φτιαγμένος από επενδεδυμένα γρανιτένια μπλοκ υπό την μορφή σπιτιού και πιθανόν χρησίμευσε σαν τάφος ενός αγνώστου βασιλιά του Axum.
Στο Πάρκο Στηλών του Axum
Βγαίνουμε από το Πάρκο και περνώντας την Πλατεία της Παρθένου Μαρίας της Σιών βρισκόμαστε στην Παλαιά Εκκλησία της Παρθένου Μαρίας της Σιών. Η αρχική εκκλησία έχει κτισθεί κατά την διάρκεια της βασιλείας του Ezana, του πρώτου Χριστιανού κυβερνήτη του Βασιλείου του Axum, κατά την διάρκεια του 4ου αιώνα μ.Χ. και έχει ξανακτισθεί μερικές φορές από τότε. Η εκκλησία αυτή ήταν ο τόπος όπου οι Αιθίοπες αυτοκράτορες στέφονταν για αιώνες μέχρι την βασιλεία του Fasilides, και αργότερα εκ νέου, αρχίζοντας με τον Yohannes IV μέχρι το τέλος της αυτοκρατορίας. Είναι όμορφα διακοσμημένη με εικονίσματα, αλλά δεν επιτρέπεται η είσοδος σε γυναίκες, προς διαμαρτυρία των δύο γυναικών της παρέας. Κοντά της είναι κτισμένη η Νέα Εκκλησία της Παρθένου Μαρίας της Σιών και ανάμεσά τους παρεμβάλλεται το περίφημο Παρεκκλήσι της Πινακίδας. Αυτό είναι ένα μικρό παρεκκλήσι κτισμένο την ίδια χρονική περίοδο με τον νέο καθεδρικό, το οποίο πιστεύεται ότι στεγάζει την Βιβλική Κιβωτό, στην οποία βρίσκονται οι Πέτρινες Πινακίδες επάνω στις οποίες είναι χαραγμένες οι Δέκα Εντολές. Οι Αιθιοπικές παραδόσεις υποδεικνύουν ότι ήταν από το Axum που η Μακέδα, η Βασίλισσα του Σαβά, πορεύθηκε για να επισκεφθεί τον Βασιλέα Σολομώντα και ότι οι δυό τους απέκτησαν έναν γιό, τον Menelik, ο οποίος μεγάλωσε στην Αιθιοπία αλλά ταξίδεψε στην Ιερουσαλήμ σαν νέος για να επισκεφθεί την πατρίδα του πατέρα του. Έζησε μερικά χρόνια στην Ιερουσαλήμ προτού επιστρέψει στην χώρα του με την Κιβωτό. Σύμφωνα με την Αιθιοπική Εκκλησία και την Αιθιοπική παράδοση, η Κιβωτός ακόμη υπάρχει στο Axum. Η σύζυγος του Αυτοκράτορα Haile Selassie, Αυτοκράτειρα Menen Asfaw, πλήρωσε για την κατασκευή του Παρεκκλησίου της Πινακίδας από τους ιδιωτικούς της πόρους. Η είσοδος στο παρεκκλήσι είναι κλειστή σε όλους, εκτός από τον μοναχό φρουρό που μένει εκεί. Η είσοδος είναι απαγορευμένη ακόμη και στον Πατριάρχη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, και στον Αυτοκράτορα της Αιθιοπίας κατά την διάρκεια της μοναρχίας. Οι δυό καθεδρικοί και το παρεκκλήσι της Κιβωτού είναι η εστία του προσκυνήματος και θεωρούνται οι ιερότεροι τόποι στην Αιθιοπία για τα μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Η Παλαιά Εκκλησία της Παρθένου Μαρίας της Σιών, Axum
Το Παρεκκλήσι της Πινακίδας, Axum
Ακολουθεί η επίσκεψη του Νέου Καθεδρικού της Παρθένου Μαρίας της Σιών, κτισμένου για να εκπληρώσει μια υπόσχεση από τον Αυτοκράτορα Haile Selassie στην Παρθένο Μαρία της Σιών για την απελευθέρωση της Αιθιοπίας από την Φασιστική κατοχή. Σχεδιασμένος σε νέο-Βυζαντινό στυλ από τον διεθνούς φήμης Έλληνα αρχιτέκτονα Δοξιάδη, εγκαινιάσθηκε κατά την διάρκεια της κρατικής επίσκεψης στην Αιθιοπία από την Βασίλισσα Ελισσάβετ ΙΙ και τον Πρίγκηπα Φίλιππο της Μεγάλης Βρεττανίας το 1965. Ο Αυτοκράτορας Haile Selassie διέκοψε την κρατική επίσκεψη της Βασίλισσας Ελισσάβετ ΙΙ για να ταξιδέψει στο Axum και να παρακολουθήσει την αφιέρωση του νέου Καθεδρικού και να προσκυνήσει προσωπικά, δείχοντας την σπουδαιότητα της εκκλησίας αυτής στην Αιθιοπική Αυτοκρατορία. Η Βασίλισσα της Αιθιοπίας επισκέφθηκε τον Καθεδρικό ναό λίγες μέρες μετά. Ο Ναός εξωτερικά είναι πολύ όμορφος, το εσωτερικό του όμως έχει ένα περίεργο σύγχρονο στυλ που σε πολλούς μπορεί να μην αρέσει. Αρχίζει να σουρουπώνει όταν φεύγουμε και διασχίζουμε το κεντρικό Axum με τα πόδια για να γνωρίσουμε την πόλη. Υπάρχουν πολλά μαγαζιά με σουβενίρ, κυρίως αντικείμενα θρησκευτικού τουρισμού. Η πόλη είναι όμορφη, με λιθόστρωτους δρόμους και αρκετό πράσινο. Επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο μας για το δείπνο και πέφτουμε για ύπνο, αφού δεν υπάρχουν πολλά για να κάνεις το βράδυ στις μικρότερες πόλεις της Αιθιοπίας.
Ο Νέος Καθεδρικός Ναός της Παρθένου Μαρίας της Σιών, Axum
Στο Axum
To επόμενο πρωί ξεκινάμε για τον επόμενο σταθμό του ταξιδιού μας, την πόλη Gondar, ενώ στην διαδρομή θα περάσουμε από τα Όρη Semien. Eξηνταπέντε χιλιόμετρα μετά το Axum περνάμε από μια μεγάλη πόλη, την Shire Enda Sellasie, έδρα της Βορειο-δυτικής Ζώνης του Tigray, περίπου 1.130 χιλιόμετρα βόρεια από την Addis Ababa και μόνο γύρω στα 100 χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα της Ερυθραίας Asmara. Ήταν πολύ εύκολο να επισκεφθούμε την Asmara από την περιοχή αυτή ή και από τη Mekele, μιάς και η 20ετής σύγκρουση μεταξύ Ερυθραίας και Αιθιοπίας χάρις στο νεό Πρωθυπουργό της Αιθιοπίας Abiy Ahmed, έχει εξομαλυνθεί, γεγονός το οποίο του χάρισε και το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 2019. Δυστυχώς όμως, έπρεπε να είχαμε προβλέψει να βγάλουμε βίζα από πριν, μιάς και δεν προβλέπεται στην Ερυθραία visa-on-arrival στα σύνορα. Η Shire έχει πάρα πολύ μεγάλη κίνηση και κάνουμε αρκετή ώρα για να την διασχίσουμε, αλλά μας αποζημιώνει επειδή βλέπουμε συνεχώς γραφικές σκηνές από την καθημερινή ζωή στις επαρχίες της Αιθιοπίας. Συνεχίζουμε τον δρόμο και σε καμιά ώρα περνάμε το όμορφο ποτάμι Τekeze, ένα μεγάλο ποτάμι της Αιθιοπίας, ο οποίος σχηματίζει το δυτικό σύνορο με την Αιθιοπία και την Ερυθραία. Ο ποταμός έχει δημιουργήσει το βαθύτερο φαράγγι στην Αφρική και ένα από τα βαθύτερα φαράγγια στον κόσμο, έχοντας βάθος σε μερικά σημεία πάνω από 2000 μέτρα. Αμέσως μετά την γέφυρα αρχίζουμε και ανεβαίνουμε στην πλευρά του φαραγγιού (που στο σημείο αυτό δεν είναι και πολύ μεγάλο) και στην κορυφή του βρισκόμαστε σε ένα άπλωμα όπου βρίσκεται το Στρατόπεδο Προσφύγων Adi-Harush, με 11.000 πρόσφυγες και διεκδικητές ασύλου από την Ερυθραία. Παντού παράγκες, αντίσκηνα και σκηνές καθημερινότητας, με πολλούς πρόσφυγες να μας χαιρετούν.
Στη πόλη Shire Enda Sellasie
Το άγαλμα του Στρατηγού Hadush "Hayelom" Araya (1955-1996), μέλος του Απελευθερωτικού Μετώπου Απελευθέρωσης του λαού του Tigray, και από τους ιδρυτές του πολιτικού συνασπισμού EPRDF. Δολοφονήθηκε για άγνωστους λόγους στην πρωτεύουσα και το άγαλμά του αποκαλύφθηκε το 2008 στην γενέτειρά του Shire.
Ο Ποταμός Tekeze
Το Στρατόπεδο Προσφύγων της Ερυθραίας Adi-Harush
Ο δρόμος σε λίγο αρχίζει πάλι να ανεβαίνει, ενώ γίνεται χωματόδρομος, ευτυχώς καλοστρωμένος. Περνάμε από μια περιοχή αρκετά δασώδη, με πολλά χωριά, δίπλα στα Όρη Semien. Η διαδρομή είναι πολύ ορεινή, με στροφές και πολύ απότομη σκαρφαλώνοντας στην πλαγιά των Semien. Τα Όρη Semien, τμήμα του Αιθιοπικού Υψιπέδου, αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς και συμπεριλαμβάνουν το Εθνικό Πάρκο των Ορέων Simien. Τα βουνά αποτελούνται από οροπέδια που διαχωρίζονται με κοιλάδες και ανυψώνονται σε κορυφές. Η ψηλότερη κορυφή είναι η Ras Dejen (4.550 μ.). Μετά από 3-4 ώρες δύσκολης διαδρομής φθάνουμε στο Debarq, την έδρα για τις εξορμήσεις προς το Εθνικό Πάρκο των Ορέων Semien.
Κάνουμε μια σύντομη στάση για φαγητό και ξεκινάμε προς το Πάρκο. Κύριος σκοπός μας δεν είναι να κάνουμε trekking στα Όρη Semien, αλλά να δούμε τον πίθηκο Γελάδα (Theropithecus gelada), ένα είδος πιθήκου του Παλαιού Κόσμου που βρίσκεται μόνο στην περιοχή αυτή. Άλλα είδη, όπως ο Αιθιοπικός λύκος και ο αίγαγρος Walia, είναι δύσκολο να τα δει κανείς, εκτός αν μείνει αρκετές μέρες στο Πάρκο. Ευτυχώς είμαστε τυχεροί και μετά από σύντομη διαδρομή συναντούμε μια μεγάλη ομάδα πιθήκων, μάλλον μια οικογένεια. Ο Γελάδα μοιάζει με τους μπαμπουϊνους, αλλά μπορεί εύκολα να διακριθεί από έναν μπαμπουϊνο από την ανοιχτή κόκκινη περιοχή του δέρματος επάνω στο στήθος του, η οποία έχει σχήμα κλεψύδρας και είναι περισσότερο εμφανής στους άρρενες, γιαυτό και μερικές φορές αποκαλείται και πίθηκος με την ματωμένη καρδιά. Είναι ένα πολύ περίεργο είδος ζώου, με μιά πολύπλοκη κοινωνική και οικογενειακή δομή και συμπεριφορά. Προφταίνουμε και βγάζουμε αρκετές φωτογραφίες, αφού τους πετάμε μερικές μπανάνες για να τους καλοπιάσουμε. Επιστρέφουμε στο Debarq και ξαναπιάνουμε τον κύριο δρόμο για Gondar, ο οποίος πλέον γίνεται άσφαλτος και είναι αρκετά πιο ομαλός. Μπαίνουμε στην πόλη όταν έχει αρχίσει πια να βραδιάζει.
Η διαδρομή προς τα Όρη Semien και το Debarq
Οι πίθηκοι Γελάδα
Last edited: