dbalats
Member
- Μηνύματα
- 146
- Likes
- 1.475
ΜΕΡΟΣ ΕΝΔΕΚΑΤΟ. ΧΑΡΑΡ: ΣΤΗΝ ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
Η διαδρομή μας μέχρι την Ηarar είναι αρκετά μεγάλη. Περνάμε από πολλά χωριά, κάθε ένα από τα οποία έχει αγορά στον κεντρικό δρόμο. Αυτό μας κάνει να καθυστερούμε αρκετά, αλλά βλέπουμε αρκετές γραφικές εικόνες της καθημερινής ζωής στην Αιθιοπία. Ο δρόμος είναι ημιορεινός, με πολλές στροφές. Σταματάμε σε μια μεγάλη πόλη για φαγητό, την Asebe Teferi, μια γραφική πόλη με πολύβουη αγορά. Έχουμε μπει πλέον στην Ισλαμική περιοχή της χώρας και αυτό είναι εμφανές από τις ενδυμασίες και τις μαντήλες των γυναικών. Πολλές γυναίκες από τις πόλεις και τα γύρω χωριά, κατεβαίνουν και περπατούν κατά μήκος του κεντρικού δρόμου που ακολουθούμε, φορώντας τα καλύτερα στολίδια τους: ιδιαίτερα χρωματιστές φούστες, ζώνες για τα μαλλιά και την μέση, καθώς και χάντρες. Είναι αργά το βράδυ, κατασκότεινα όταν φθάνουμε στην Harar, και περνάμε μέσα από πολλά μαγαζιά που ακόμη λειτουργούν στα περίχωρα της πόλης, αμυδρά φωτισμένα. Είχαμε προγραμματίσει να κάνουμε και μια στάση πριν, στην Dire Dawa, αλλά δεν φθάνει ο χρόνος. Έτσι πηγαίνουμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο μας για ύπνο.
Στον δρόμο για την Harar
Έχει νυχτώσει όταν μπαίνουμε στην Harar
Πλαισιωμένα από την άνυδρη Κοιλάδα του Ρήγματος προς τον βορρά και τις κακοτράχαλες εκτάσεις της Σομαλίας στα νοτιο-ανατολικά, τα εύφορα ανατολικά υψίπεδα της Αιθιοπίας φημίζονται για την παραγωγή υψηλής ποιότητας καφέ, khat και διαφόρων τροφίμων. Ιστορικά, η Ισλαμική ακρόπολη της Harar είναι ο πιο σπουδαίος οικισμός της περιοχής Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 2006, φημισμένο για την αρχιτεκτονική και πολιτιστική ακεραιότητα της τειχισμένης παλιάς πόλης, καθώς και για τους θρυλικούς “ανθρώπους των υαινών” που δραστηριοποιούνται στα περίχωρά της. H Harar είναι η πρωτεύουσα της Περιοχής Harari της Αιθιοπίας, ενός από τα εννέα περιφερειακά κράτη της Αιθιοπίας, και βρίσκεται στην ανατολική προέκταση της Οromia, περίπου 500 χιλιόμετρα από την εθνική πρωτεύουσα Addis Ababa, σε υψόμετρο 1885 μέτρα. Για αιώνες, η Harar έχει αποτελέσει μεγάλο εμπορικό κέντρο, συνδεδεμένο με εμπορικούς δρόμους με την υπόλοιπη Αιθιοπία, ολόκληρο το Κέρας της Αφρικής, την Αραβική Χερσόνησο, και μέσω των λιμανιών της τελευταίας με τον υπόλοιπο έξω κόσμο. Θεωρείται η τέταρτη ιερότερη πόλη του Ισλάμ για τους Σουνίτες Μουσουλμάνους (μετά την Μέκκα, την Μεντίνα και την Ιερουσαλήμ), με 82 τζαμιά, τρία εκ των οποίων χρονολογούνται από τον 10ο αιώνα, και 102 ιερά. Με τα 368 σοκκάκια της στριμωγμένα μέσα σε 1 μόλις τετραγωνικό χιλιόμετρο, με τα αμέτρητα τζαμιά και ιερά της, τις ζωντανές αγορές, τους ετοιμόρροπους τοίχους της και τους ελκυστικούς κατοίκους, σε κάνουν να αισθάνεσαι λες και έχεις ξεφύγει από τον 21ο αιώνα προς το παρελθόν.
Μπαίνουμε στην παλιά πόλη από την Πύλη Asmadin Barri, μια από τις Πέντε Πύλες της Harar. Η παλιά τοιχισμένη πόλη της Harar, γνωστή σαν Jugal, είναι ένα μαγευτικό μέρος που περιβάλλεται από παχιά, 5 μέτρων ύψους τείχη που εκτείνονται για 3.5 χιλιόμετρα γύρω από την πόλη. Τα τείχη ανυψώθηκαν κατά τον 16ο αιώνα σαν αμυντική απάντηση στις μεταναστεύσεις προς τα βόρεια των Oromo, και ελάχιστη ανάπτυξη παρατηρήθηκε έξω από αυτά, μέχρι την αρχή του 20ου αιώνα. Υπάρχουν έξη πύλες: πέντε αρχικές από τον 16ο αιώνα και η κατάλληλη και για αυτοκίνητα Πύλη της Harar, που είναι γνωστή σαν Πύλη του Δούκα, από τον Ras Makonnen, τον πρώτο δούκα της Harar, που την πρόσθεσε το 1889. Τριγυρίζουμε μέσα στην πόλη που είναι εκπληκτική, πολύχρωμες κατοικίες, πολυσύχναστες υπαίθριες αγορές, τζαμιά και μαγαζιά, με ένα πλήθος κόσμου να μετακινείται. Αυτοκίνητα, γαϊδουράκια, πεζοί και ζώα γίνονται ένα μέσα στον λαβύρινθο από στενά, στριφογυριστά, λιθόστρωτα δρομάκια στα σοκάκια της πόλης. Επισκεπτόμαστε την αγορά λαχανικών και στη συνέχεια την αγορά μπαχαρικών της Harar, μια θαυμάσια αγορά κατάφορτη από τοπικά Βερβέρικα μπαχαρικά, φρέσκους κόκκους καφέ, βότανα και λιβάνι.
Στην Jugal, την παλιά τειχισμένη πόλη της Harar
Επισκεπτόμαστε το Κέντρο της Συλλογής του Arthur Rimbaud, το σπίτι όπου ο Rimbaud έζησε κοντά στην Harar κοντά στο μέσον της τειχισμένης πόλης, το οποίο ανακαινίσθηκε σήμερα σε μουσείο. Ο Jean Nicolas Arthur Rimbaud (1854 – 1891) ήταν ένας Γάλλος ποιητής γνωστός για την επιρροή του στην σύγχρονη λογοτεχνία και τέχνες, προαναγγέλοντας τον σουρεαλισμό, ενώ το φιλολογικό του έργο είναι πρόδρομος στην μοντερνιστική λογοτεχνία. Ο ποιητής συμπλήρωσε τα σημαντικότερα έργα του σε πολύ νεαρή ηλικία, και τότε σταμάτησε πλήρως να γράφει στην ηλικία των 21 ετών. Αφού τελείωσε την λογοτεχνική του καρριέρα, ταξίδεψε εκτεταμένα και στις τρεις ηπείρους σαν έμπορος πριν τον θάνατό του από καρκίνο, ακριβώς μετά την 37η του επέτειο. Έζησε στην Harar κατά την διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας της ζωής του, εργαζόμενος σαν έμπορος καφέ. Το ιστορικό σπίτι κτίσθηκε κατά την διάρκεια της περιόδου αυτής, προς το τέλος του 19ου αιώνα, από τον φημισμένο ποιητή. Υπάρχει μιά εξαιρετική φωτογραφική έκθεση του τέλους του 20ου αιώνα στην Harar – με μερικές φωτογραφίες τραβηγμένες από τον Rimbaud – που δείχνουν μερικές ομοιότητες με την πόλη του σήμερα αλλά επίσης, και σημαντικές διαφορές. Υπάρχει επίσης, μιά σειρά από εικονογραφημένα επιτοίχια πάνελ γύρω από την ζωή του.
Στην κατοικία του Arthur Rimbaud
Συνεχίζουμε την περιήγηση της Harar Jugol και βλέπουμε τους υπαίθριους ράφτες στην Mekina Girgir, τον Δρόμο των Μηχανών, ένα πλατύ στενό που περιστοιχίζεται από υπαίθριους ράφτες και τις φλύαρες ραπτομηχανές τους, το οποίο καταλήγει στην Gidir Megala, την Μεγάλη Αγορά. Συχνά συναντούμε μικρά τζαμιά και μπαίνουμε και σε ένα εργαστήρι παρασκευής καφέ. Επισκεπτόμαστε στη συνέχεια ένα τυπικό σπίτι Adare της Harar, το οποίο περιέχει δείγματα από παραδοσιακές τέχνες και χειροτεχνήματα. Ο όρος Adare εφαρμόζεται στην μητρική γλώσσα των ανθρώπων της Harari, οι οποίοι επίσης καλούνται Adere από τους εθνικούς γειτονές τους (τους Σομαλούς, τους Oromo, τους Argobba και τους Amhara). Ένα ξεχωριστό αρχιτεκτονικό χαρακτηριστικό στην Harar, το gegar (παραδοσιακή κατοικία Adare) είναι μιά ορθογώνια, διόροφη κατασκευή με επίπεδη οροφή. Γύρω στις 100 από τις κατοικίες αυτές διατηρούνται κατά το μάλλον ή ήττον ακέραιες.
Η κατοικία είναι προσεκτικά κατασκευασμένη για να παραμένει δροσερή, όποια και αν είναι η εξωτερική θερμοκρασία: πηλός ενισχυμένος με ξύλινες δοκίδες που ασβεστώνεται. Μερικές φορές τοιχογραφίες με φωτεινό πράσινο, μπλε ή ώχρα στολίζουν τις προσόψεις. Μια μικρή αυλή κρύβει το εσωτερικό του σπιτιού από τους περίεργους περαστικούς. Το επάνω δωμάτιο που είχε την χρήση αποθήκης, σήμερα χρησιμεύει σαν κρεββατοκάμαρα. Το κύριο σαλόνι αποτελείται από πέντε ανυψωμένες πλατφόρμες σε διαφορετικά επίπεδα, που καλύπτονται από καλοφτιαγμένα χαλιά, μαξιλάρια και σκαμνιά. Οι επισκέπτες και τα μέλη του σπιτικού κάθονται στην πλατφόρμα ανάλογα με την θέση τους. Ένδεκα εσοχές είναι σκαλισμένες μέσα στον τοίχο. Σε αυτές, κούπες, κατσαρόλες και πιάτα φτιαγμένα από τις ίδιες τις γυναίκες Adare εκτίθενται με υπερηφάνεια. Μετά τον γάμο, οι νεόνυμφοι αποσύρονται σε ένα μικροσκοπικό, δίχως παράθυρα, δωμάτιο που μοιάζει με κελλί, που βρίσκεται στα πλάγια του λίβινγκ ρουμ. Παραμένουν εκεί για μιά ολόκληρη εβδομάδα, κατά την διάρκεια της οποίας οι συγγενείς τους περνάνε φαγητό και νερό μέσα από ένα άνοιγμα.
Στη Jugal της Harar
Σε μια παραδοσιακή κατοικία Adare της Harar
Βγαίνουμε από την Πύλη του Δούκα και βρισκόμαστε στην Πλατεία Feres Megala, τον μεγαλύτερο ανοιχτό χώρο στην Harar Jugol, με επίκεντρο ένα μνημείο εις ανάμνηση της νίκης του Menelik επί του Εμίρη της Harar στο Chelenko το 1887. Στα δεξιά μας βρίσκεται η Εκκλησία Medhane Alem, κτισμένη το 1890 στην θέση ενός τζαμιού που κατασκευάσθηκε 15 χρόνια πρωτύτερα από τους μη δημοφιλείς Αιγύπτιους κατακτητές, ένα θελκτικό παράδειγμα Αιθιοπικής εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής της περιόδου του Menelik. Αποσυρόμαστε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση, μετά από ένα σύντομο φαγητό σε ένα εστιατόριο απέναντι, μιάς και όταν βραδιάσει θα ξεκινήσουμε για το μεγάλο αξιοθέατο της πόλης, τον Άνθρωπο των Υαινών.
Στη Harar
Το τάϊσμα των υαινών είναι στην πραγματικότητα ένα από τα διαρκέστερα δημοφιλή αξιοθέατα της πόλης, και ακόμη και για αυτούς που έχουν δει ύαινες στην άγρια φύση, αυτό είναι το αποκορύφωμα κάθε επίσκεψης στην Harar. Όλα ξεκίνησαν τον 20ο αιώνα, όταν οι άνθρωποι της Harari άρχισαν να ταϊζουν τις τοπικές ύαινες ώστε να τις σταματήσουν από το να αποδεκατίζουν τα κοπάδια τους. Στη συνέχεια, αυτές οι μεγάλες, γκρίζες ύαινες σταμάτησαν να ψάχνουν για την δική τους τροφή και άρχισαν να έρχονται στην πόλη για να πάρουν το κόκκινο κρέας τους από τον τοπικό Άνθρωπο των Υαινών. Ένας ολόκληρος αιώνας έχει από τότε περάσει, αλλά η παράδοση αυτή συνεχίζεται, καθώς ακόμη βγαίνουν οι ύαινες την νύχτα για να τις ταϊσουν οι ντόπιοι. Το ατμοσφαιρικό θέαμα αρχίζει συνήθως γύρω στις 18 30΄, όταν ο Άνθρωπος των Υαινών αρχίζει να καλεί τις οικείες του ύαινες με το όνομά τους. Μετά από λίγα λεπτά τα ζώα εμφανίζονται μέσα από την σκιά, δειλά στην αρχή, αλλά σύντομα γίνονται πιό θαρραλέα και αρχίζουν να παίρνουν τα κόκκαλα και το κόκκινο κρέας που τους περνάει από το ανθρώπινο χέρι ή το στόμα. Οι επισκέπτες καλούνται να ταϊσουν τις ύαινες κατ’ευθείαν, επίσης, πριν εξαντληθεί το απόθεμα από κόκκαλα, και αυτά τα ζώα φαντάσματα εξαφανισθούν προς τα εκεί από όπου πρωτοεμφανίσθηκαν. Οι άνθρωποι της Harar από πολύ παλιά πίστευαν ότι οι ύαινες διαδραμάτιζαν σημαντικό ρόλο στο ξεκαθάρισμα της πόλης από τα jinn (αόρατα κακά πνεύματα), στα οποία συνηθίζουν να επιτίθενται και να τα καταπίνουν ζωντανά, αναδίνοντας την χαρακτηριστική τους κραυγή, καθώς το κακό πνεύμα εξαφανίζεται. Το θέαμα είναι όντως εντυπωσιακό, αλλά παρά τις εκκλήσεις του Ανθρώπου των Υαινών να ταϊσουμε εμείς τις ύαινες, κανείς μας δεν το αποφασίζει.
Το τάϊσμα των υαινών
Την άλλη μέρα φεύγουμε πολύ νωρίς για την Addis Ababa, μιάς και η απόσταση είναι μεγάλη, πάνω από 500 χιλιόμετρα, σε δύσκολους δρόμους με πολύ κίνηση, και θα πρέπει να φθάσουμε έγκαιρα για να προλάβουμε την βραδινή πτήση της επιστροφής μας. Ευτυχώς όλα πηγαίνουν καλά, δίχως καθυστερήσεις. Λίγα λόγια τώρα για τον απολογισμό του ταξιδιού. Ήταν καταπληκτικό ταξίδι, δεν φαντάζομαι πως θα μπορούσε να γίνει καλύτερο. Γυρίσαμε όλη την Αιθιοπία και επισκεφθήκαμε τα σημαντικότερα αξιοθέατα, με μεγάλη άνεση και ανέλπιστα καλά καταλύματα. Για το κόστος έγραψα στην αρχή της ιστορίας, αρκετά λογικό δεδομένης της μεγάλης διάρκειας του ταξιδιού μας, που έφθασε τις 25 ημέρες και του επιπέδου των παροχών. Σε σύγκριση με τις τιμές των πρακτορείων στην χώρα μας που πραγματοποιούν το ταξίδι αυτό, με λιγότερες ημέρες και δίχως να περιλαμβάνουν την επίσκεψη στην Erta Ale, δώσαμε λιγότερο από το 50%. Η Αιθιοπία είναι μια χώρα που νομίζεις ότι έχει βγει κατευθείαν από τις σελίδες της Βίβλου, με τους Αιθίοπες με τους λευκούς χιτώνες, τα γαϊδουράκια και τα κοπάδια των ζώων να κυκλοφορούν ασταμάτητα σε όλους τους δρόμους της. Αυτό που εντυπωσιάζει ιδιαίτερα είναι η μεγάλη ποικιλομορφία της χώρας αυτής, από τον Χριστιανικό Βορρά, στις αρχέγονες φυλές του Νότου και στην Ισλαμική ανατολή.
Οι άνθρωποι είναι εξαιρετικοί, όσοι δεν έχουν αλλοτριωθεί από τον τουρισμό. Είχαμε την τύχη να επισκεφθούμε πολλές περιοχές ανέγγιχτες από τους ξένους και εκεί βρήκαμε τα πιο άδολα χαμόγελα, την φιλοξενία και την ευγένεια. Αντίθετα, στις τουριστικές περιοχές, όπως σε πολλές φυλές της κοιλάδας του Όμο, οι κάτοικοι βλέπουν τους ξένους σαν πηγή συναλλάγματος και η εμπειρία μας ήταν απογοητευτική. Βέβαια, αυτό είναι δικαιολογημένο από μια άποψη, αν σκεφθεί κανείς τι φτώχεια υπάρχει και τι έχουν τραβήξει οι άνθρωποι αυτοί από την πείνα και την δικτατορία του Μεγκίστου. Η εξαίρεση στον νότο της Αιθιοπίας ήταν η επίσκεψη στα μακρινά χωριά των Χάμερ, μια εμπειρία μοναδική και αυθεντική, ίσως η καλύτερη του ταξιδιού, μαζί με την Ertal Ale. Δεν ξέρω πόσοι μπορούν να διαθέσουν τον χρόνο που απαιτείται στο ταξίδι αυτό για την περιήγηση όλης της χώρας, αλλά μπορεί να γίνει και σε δύο δόσεις, όπως το κάνουν πολλοί, ένα ταξίδι στην πρωτεύουσα και τον Χριστιανικό Βορρά και ένα δεύτερο στις φυλές του Νότου και την Harar.
Η διαδρομή μας από την Harar στην Addis Ababa
Η διαδρομή μας μέχρι την Ηarar είναι αρκετά μεγάλη. Περνάμε από πολλά χωριά, κάθε ένα από τα οποία έχει αγορά στον κεντρικό δρόμο. Αυτό μας κάνει να καθυστερούμε αρκετά, αλλά βλέπουμε αρκετές γραφικές εικόνες της καθημερινής ζωής στην Αιθιοπία. Ο δρόμος είναι ημιορεινός, με πολλές στροφές. Σταματάμε σε μια μεγάλη πόλη για φαγητό, την Asebe Teferi, μια γραφική πόλη με πολύβουη αγορά. Έχουμε μπει πλέον στην Ισλαμική περιοχή της χώρας και αυτό είναι εμφανές από τις ενδυμασίες και τις μαντήλες των γυναικών. Πολλές γυναίκες από τις πόλεις και τα γύρω χωριά, κατεβαίνουν και περπατούν κατά μήκος του κεντρικού δρόμου που ακολουθούμε, φορώντας τα καλύτερα στολίδια τους: ιδιαίτερα χρωματιστές φούστες, ζώνες για τα μαλλιά και την μέση, καθώς και χάντρες. Είναι αργά το βράδυ, κατασκότεινα όταν φθάνουμε στην Harar, και περνάμε μέσα από πολλά μαγαζιά που ακόμη λειτουργούν στα περίχωρα της πόλης, αμυδρά φωτισμένα. Είχαμε προγραμματίσει να κάνουμε και μια στάση πριν, στην Dire Dawa, αλλά δεν φθάνει ο χρόνος. Έτσι πηγαίνουμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο μας για ύπνο.
Στον δρόμο για την Harar
Έχει νυχτώσει όταν μπαίνουμε στην Harar
Πλαισιωμένα από την άνυδρη Κοιλάδα του Ρήγματος προς τον βορρά και τις κακοτράχαλες εκτάσεις της Σομαλίας στα νοτιο-ανατολικά, τα εύφορα ανατολικά υψίπεδα της Αιθιοπίας φημίζονται για την παραγωγή υψηλής ποιότητας καφέ, khat και διαφόρων τροφίμων. Ιστορικά, η Ισλαμική ακρόπολη της Harar είναι ο πιο σπουδαίος οικισμός της περιοχής Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 2006, φημισμένο για την αρχιτεκτονική και πολιτιστική ακεραιότητα της τειχισμένης παλιάς πόλης, καθώς και για τους θρυλικούς “ανθρώπους των υαινών” που δραστηριοποιούνται στα περίχωρά της. H Harar είναι η πρωτεύουσα της Περιοχής Harari της Αιθιοπίας, ενός από τα εννέα περιφερειακά κράτη της Αιθιοπίας, και βρίσκεται στην ανατολική προέκταση της Οromia, περίπου 500 χιλιόμετρα από την εθνική πρωτεύουσα Addis Ababa, σε υψόμετρο 1885 μέτρα. Για αιώνες, η Harar έχει αποτελέσει μεγάλο εμπορικό κέντρο, συνδεδεμένο με εμπορικούς δρόμους με την υπόλοιπη Αιθιοπία, ολόκληρο το Κέρας της Αφρικής, την Αραβική Χερσόνησο, και μέσω των λιμανιών της τελευταίας με τον υπόλοιπο έξω κόσμο. Θεωρείται η τέταρτη ιερότερη πόλη του Ισλάμ για τους Σουνίτες Μουσουλμάνους (μετά την Μέκκα, την Μεντίνα και την Ιερουσαλήμ), με 82 τζαμιά, τρία εκ των οποίων χρονολογούνται από τον 10ο αιώνα, και 102 ιερά. Με τα 368 σοκκάκια της στριμωγμένα μέσα σε 1 μόλις τετραγωνικό χιλιόμετρο, με τα αμέτρητα τζαμιά και ιερά της, τις ζωντανές αγορές, τους ετοιμόρροπους τοίχους της και τους ελκυστικούς κατοίκους, σε κάνουν να αισθάνεσαι λες και έχεις ξεφύγει από τον 21ο αιώνα προς το παρελθόν.
Μπαίνουμε στην παλιά πόλη από την Πύλη Asmadin Barri, μια από τις Πέντε Πύλες της Harar. Η παλιά τοιχισμένη πόλη της Harar, γνωστή σαν Jugal, είναι ένα μαγευτικό μέρος που περιβάλλεται από παχιά, 5 μέτρων ύψους τείχη που εκτείνονται για 3.5 χιλιόμετρα γύρω από την πόλη. Τα τείχη ανυψώθηκαν κατά τον 16ο αιώνα σαν αμυντική απάντηση στις μεταναστεύσεις προς τα βόρεια των Oromo, και ελάχιστη ανάπτυξη παρατηρήθηκε έξω από αυτά, μέχρι την αρχή του 20ου αιώνα. Υπάρχουν έξη πύλες: πέντε αρχικές από τον 16ο αιώνα και η κατάλληλη και για αυτοκίνητα Πύλη της Harar, που είναι γνωστή σαν Πύλη του Δούκα, από τον Ras Makonnen, τον πρώτο δούκα της Harar, που την πρόσθεσε το 1889. Τριγυρίζουμε μέσα στην πόλη που είναι εκπληκτική, πολύχρωμες κατοικίες, πολυσύχναστες υπαίθριες αγορές, τζαμιά και μαγαζιά, με ένα πλήθος κόσμου να μετακινείται. Αυτοκίνητα, γαϊδουράκια, πεζοί και ζώα γίνονται ένα μέσα στον λαβύρινθο από στενά, στριφογυριστά, λιθόστρωτα δρομάκια στα σοκάκια της πόλης. Επισκεπτόμαστε την αγορά λαχανικών και στη συνέχεια την αγορά μπαχαρικών της Harar, μια θαυμάσια αγορά κατάφορτη από τοπικά Βερβέρικα μπαχαρικά, φρέσκους κόκκους καφέ, βότανα και λιβάνι.
Στην Jugal, την παλιά τειχισμένη πόλη της Harar
Επισκεπτόμαστε το Κέντρο της Συλλογής του Arthur Rimbaud, το σπίτι όπου ο Rimbaud έζησε κοντά στην Harar κοντά στο μέσον της τειχισμένης πόλης, το οποίο ανακαινίσθηκε σήμερα σε μουσείο. Ο Jean Nicolas Arthur Rimbaud (1854 – 1891) ήταν ένας Γάλλος ποιητής γνωστός για την επιρροή του στην σύγχρονη λογοτεχνία και τέχνες, προαναγγέλοντας τον σουρεαλισμό, ενώ το φιλολογικό του έργο είναι πρόδρομος στην μοντερνιστική λογοτεχνία. Ο ποιητής συμπλήρωσε τα σημαντικότερα έργα του σε πολύ νεαρή ηλικία, και τότε σταμάτησε πλήρως να γράφει στην ηλικία των 21 ετών. Αφού τελείωσε την λογοτεχνική του καρριέρα, ταξίδεψε εκτεταμένα και στις τρεις ηπείρους σαν έμπορος πριν τον θάνατό του από καρκίνο, ακριβώς μετά την 37η του επέτειο. Έζησε στην Harar κατά την διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας της ζωής του, εργαζόμενος σαν έμπορος καφέ. Το ιστορικό σπίτι κτίσθηκε κατά την διάρκεια της περιόδου αυτής, προς το τέλος του 19ου αιώνα, από τον φημισμένο ποιητή. Υπάρχει μιά εξαιρετική φωτογραφική έκθεση του τέλους του 20ου αιώνα στην Harar – με μερικές φωτογραφίες τραβηγμένες από τον Rimbaud – που δείχνουν μερικές ομοιότητες με την πόλη του σήμερα αλλά επίσης, και σημαντικές διαφορές. Υπάρχει επίσης, μιά σειρά από εικονογραφημένα επιτοίχια πάνελ γύρω από την ζωή του.
Στην κατοικία του Arthur Rimbaud
Συνεχίζουμε την περιήγηση της Harar Jugol και βλέπουμε τους υπαίθριους ράφτες στην Mekina Girgir, τον Δρόμο των Μηχανών, ένα πλατύ στενό που περιστοιχίζεται από υπαίθριους ράφτες και τις φλύαρες ραπτομηχανές τους, το οποίο καταλήγει στην Gidir Megala, την Μεγάλη Αγορά. Συχνά συναντούμε μικρά τζαμιά και μπαίνουμε και σε ένα εργαστήρι παρασκευής καφέ. Επισκεπτόμαστε στη συνέχεια ένα τυπικό σπίτι Adare της Harar, το οποίο περιέχει δείγματα από παραδοσιακές τέχνες και χειροτεχνήματα. Ο όρος Adare εφαρμόζεται στην μητρική γλώσσα των ανθρώπων της Harari, οι οποίοι επίσης καλούνται Adere από τους εθνικούς γειτονές τους (τους Σομαλούς, τους Oromo, τους Argobba και τους Amhara). Ένα ξεχωριστό αρχιτεκτονικό χαρακτηριστικό στην Harar, το gegar (παραδοσιακή κατοικία Adare) είναι μιά ορθογώνια, διόροφη κατασκευή με επίπεδη οροφή. Γύρω στις 100 από τις κατοικίες αυτές διατηρούνται κατά το μάλλον ή ήττον ακέραιες.
Η κατοικία είναι προσεκτικά κατασκευασμένη για να παραμένει δροσερή, όποια και αν είναι η εξωτερική θερμοκρασία: πηλός ενισχυμένος με ξύλινες δοκίδες που ασβεστώνεται. Μερικές φορές τοιχογραφίες με φωτεινό πράσινο, μπλε ή ώχρα στολίζουν τις προσόψεις. Μια μικρή αυλή κρύβει το εσωτερικό του σπιτιού από τους περίεργους περαστικούς. Το επάνω δωμάτιο που είχε την χρήση αποθήκης, σήμερα χρησιμεύει σαν κρεββατοκάμαρα. Το κύριο σαλόνι αποτελείται από πέντε ανυψωμένες πλατφόρμες σε διαφορετικά επίπεδα, που καλύπτονται από καλοφτιαγμένα χαλιά, μαξιλάρια και σκαμνιά. Οι επισκέπτες και τα μέλη του σπιτικού κάθονται στην πλατφόρμα ανάλογα με την θέση τους. Ένδεκα εσοχές είναι σκαλισμένες μέσα στον τοίχο. Σε αυτές, κούπες, κατσαρόλες και πιάτα φτιαγμένα από τις ίδιες τις γυναίκες Adare εκτίθενται με υπερηφάνεια. Μετά τον γάμο, οι νεόνυμφοι αποσύρονται σε ένα μικροσκοπικό, δίχως παράθυρα, δωμάτιο που μοιάζει με κελλί, που βρίσκεται στα πλάγια του λίβινγκ ρουμ. Παραμένουν εκεί για μιά ολόκληρη εβδομάδα, κατά την διάρκεια της οποίας οι συγγενείς τους περνάνε φαγητό και νερό μέσα από ένα άνοιγμα.
Στη Jugal της Harar
Σε μια παραδοσιακή κατοικία Adare της Harar
Βγαίνουμε από την Πύλη του Δούκα και βρισκόμαστε στην Πλατεία Feres Megala, τον μεγαλύτερο ανοιχτό χώρο στην Harar Jugol, με επίκεντρο ένα μνημείο εις ανάμνηση της νίκης του Menelik επί του Εμίρη της Harar στο Chelenko το 1887. Στα δεξιά μας βρίσκεται η Εκκλησία Medhane Alem, κτισμένη το 1890 στην θέση ενός τζαμιού που κατασκευάσθηκε 15 χρόνια πρωτύτερα από τους μη δημοφιλείς Αιγύπτιους κατακτητές, ένα θελκτικό παράδειγμα Αιθιοπικής εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής της περιόδου του Menelik. Αποσυρόμαστε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση, μετά από ένα σύντομο φαγητό σε ένα εστιατόριο απέναντι, μιάς και όταν βραδιάσει θα ξεκινήσουμε για το μεγάλο αξιοθέατο της πόλης, τον Άνθρωπο των Υαινών.
Στη Harar
Το τάϊσμα των υαινών είναι στην πραγματικότητα ένα από τα διαρκέστερα δημοφιλή αξιοθέατα της πόλης, και ακόμη και για αυτούς που έχουν δει ύαινες στην άγρια φύση, αυτό είναι το αποκορύφωμα κάθε επίσκεψης στην Harar. Όλα ξεκίνησαν τον 20ο αιώνα, όταν οι άνθρωποι της Harari άρχισαν να ταϊζουν τις τοπικές ύαινες ώστε να τις σταματήσουν από το να αποδεκατίζουν τα κοπάδια τους. Στη συνέχεια, αυτές οι μεγάλες, γκρίζες ύαινες σταμάτησαν να ψάχνουν για την δική τους τροφή και άρχισαν να έρχονται στην πόλη για να πάρουν το κόκκινο κρέας τους από τον τοπικό Άνθρωπο των Υαινών. Ένας ολόκληρος αιώνας έχει από τότε περάσει, αλλά η παράδοση αυτή συνεχίζεται, καθώς ακόμη βγαίνουν οι ύαινες την νύχτα για να τις ταϊσουν οι ντόπιοι. Το ατμοσφαιρικό θέαμα αρχίζει συνήθως γύρω στις 18 30΄, όταν ο Άνθρωπος των Υαινών αρχίζει να καλεί τις οικείες του ύαινες με το όνομά τους. Μετά από λίγα λεπτά τα ζώα εμφανίζονται μέσα από την σκιά, δειλά στην αρχή, αλλά σύντομα γίνονται πιό θαρραλέα και αρχίζουν να παίρνουν τα κόκκαλα και το κόκκινο κρέας που τους περνάει από το ανθρώπινο χέρι ή το στόμα. Οι επισκέπτες καλούνται να ταϊσουν τις ύαινες κατ’ευθείαν, επίσης, πριν εξαντληθεί το απόθεμα από κόκκαλα, και αυτά τα ζώα φαντάσματα εξαφανισθούν προς τα εκεί από όπου πρωτοεμφανίσθηκαν. Οι άνθρωποι της Harar από πολύ παλιά πίστευαν ότι οι ύαινες διαδραμάτιζαν σημαντικό ρόλο στο ξεκαθάρισμα της πόλης από τα jinn (αόρατα κακά πνεύματα), στα οποία συνηθίζουν να επιτίθενται και να τα καταπίνουν ζωντανά, αναδίνοντας την χαρακτηριστική τους κραυγή, καθώς το κακό πνεύμα εξαφανίζεται. Το θέαμα είναι όντως εντυπωσιακό, αλλά παρά τις εκκλήσεις του Ανθρώπου των Υαινών να ταϊσουμε εμείς τις ύαινες, κανείς μας δεν το αποφασίζει.
Το τάϊσμα των υαινών
Την άλλη μέρα φεύγουμε πολύ νωρίς για την Addis Ababa, μιάς και η απόσταση είναι μεγάλη, πάνω από 500 χιλιόμετρα, σε δύσκολους δρόμους με πολύ κίνηση, και θα πρέπει να φθάσουμε έγκαιρα για να προλάβουμε την βραδινή πτήση της επιστροφής μας. Ευτυχώς όλα πηγαίνουν καλά, δίχως καθυστερήσεις. Λίγα λόγια τώρα για τον απολογισμό του ταξιδιού. Ήταν καταπληκτικό ταξίδι, δεν φαντάζομαι πως θα μπορούσε να γίνει καλύτερο. Γυρίσαμε όλη την Αιθιοπία και επισκεφθήκαμε τα σημαντικότερα αξιοθέατα, με μεγάλη άνεση και ανέλπιστα καλά καταλύματα. Για το κόστος έγραψα στην αρχή της ιστορίας, αρκετά λογικό δεδομένης της μεγάλης διάρκειας του ταξιδιού μας, που έφθασε τις 25 ημέρες και του επιπέδου των παροχών. Σε σύγκριση με τις τιμές των πρακτορείων στην χώρα μας που πραγματοποιούν το ταξίδι αυτό, με λιγότερες ημέρες και δίχως να περιλαμβάνουν την επίσκεψη στην Erta Ale, δώσαμε λιγότερο από το 50%. Η Αιθιοπία είναι μια χώρα που νομίζεις ότι έχει βγει κατευθείαν από τις σελίδες της Βίβλου, με τους Αιθίοπες με τους λευκούς χιτώνες, τα γαϊδουράκια και τα κοπάδια των ζώων να κυκλοφορούν ασταμάτητα σε όλους τους δρόμους της. Αυτό που εντυπωσιάζει ιδιαίτερα είναι η μεγάλη ποικιλομορφία της χώρας αυτής, από τον Χριστιανικό Βορρά, στις αρχέγονες φυλές του Νότου και στην Ισλαμική ανατολή.
Οι άνθρωποι είναι εξαιρετικοί, όσοι δεν έχουν αλλοτριωθεί από τον τουρισμό. Είχαμε την τύχη να επισκεφθούμε πολλές περιοχές ανέγγιχτες από τους ξένους και εκεί βρήκαμε τα πιο άδολα χαμόγελα, την φιλοξενία και την ευγένεια. Αντίθετα, στις τουριστικές περιοχές, όπως σε πολλές φυλές της κοιλάδας του Όμο, οι κάτοικοι βλέπουν τους ξένους σαν πηγή συναλλάγματος και η εμπειρία μας ήταν απογοητευτική. Βέβαια, αυτό είναι δικαιολογημένο από μια άποψη, αν σκεφθεί κανείς τι φτώχεια υπάρχει και τι έχουν τραβήξει οι άνθρωποι αυτοί από την πείνα και την δικτατορία του Μεγκίστου. Η εξαίρεση στον νότο της Αιθιοπίας ήταν η επίσκεψη στα μακρινά χωριά των Χάμερ, μια εμπειρία μοναδική και αυθεντική, ίσως η καλύτερη του ταξιδιού, μαζί με την Ertal Ale. Δεν ξέρω πόσοι μπορούν να διαθέσουν τον χρόνο που απαιτείται στο ταξίδι αυτό για την περιήγηση όλης της χώρας, αλλά μπορεί να γίνει και σε δύο δόσεις, όπως το κάνουν πολλοί, ένα ταξίδι στην πρωτεύουσα και τον Χριστιανικό Βορρά και ένα δεύτερο στις φυλές του Νότου και την Harar.
Η διαδρομή μας από την Harar στην Addis Ababa
Last edited:
