Vrasidas Cub
Member
- Μηνύματα
- 74
- Likes
- 370
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2
- Κεφάλαιο 3
- Κεφάλαιο 4
- Κεφάλαιο 5
- Κεφάλαιο 6
- Κεφάλαιο 7
- Κεφάλαιο 8
- Κεφάλαιο 9
- Κεφάλαιο 10
- Κεφάλαιο 11
- Κεφάλαιο 12
- Κεφάλαιο 13
- Κεφάλαιο 14
- Κεφάλαιο 15
- Κεφάλαιο 16
- Κεφάλαιο 17
- Κεφάλαιο 18
- Κεφάλαιο 19
- Κεφάλαιο 20
- Κεφάλαιο 21
- Κεφάλαιο 22
- Κεφάλαιο 23
- Κεφάλαιο 24
- Κεφάλαιο 25
- Κεφάλαιο 26
- Κεφάλαιο 27
- Κεφάλαιο 28
- Κεφάλαιο 29
- Κεφάλαιο 30
- Κεφάλαιο 31
- Κεφάλαιο 32
- Κεφάλαιο 33
27-08-2016
Η διαδρομή
https://www.google.gr/maps/dir/Στόμιο/Αγιόκαμπος/Καλαμάκι/Πορταριά/Χάνια/Ζαγορά/Χορευτό/Τσαγκαράδα/Μηλιές/Μηλίνα/@39.4940836,22.7866405,9.65z/data=!4m72!4m71!1m5!1m1!1s0x14a78944c1be4619:0x500bd2ce2ba8020!2m2!1d22.7269846!2d39.8690702!1m10!1m1!1s0x14a79b947dd69add:0x68bdbb7adfb54255!2m2!1d22.8753642!2d39.6978264!3m4!1m2!1d22.8936912!2d39.6287648!3s0x14a79dd2419ae085:0x35c1853087d1a2f9!1m10!1m1!1s0x14a7784ae543b9bd:0x478ce8e568f01d6e!2m2!1d22.7460915!2d39.5708136!3m4!1m2!1d22.8786748!2d39.471744!3s0x14a771a242f30055:0x4a6196e4d2654d4f!1m5!1m1!1s0x14a712d5571b8b47:0x400bd2ce2b99f10!2m2!1d22.9982253!2d39.3897164!1m5!1m1!1s0x14a712707703ba4b:0xcef18ec22440dcc9!2m2!1d23.0614947!2d39.3963211!1m5!1m1!1s0x14a70c14db5bed11:0x400bd2ce2b99ea0!2m2!1d23.1028193!2d39.4416384!1m5!1m1!1s0x14a70ec05e4c4691:0x93940ddfc792ee00!2m2!1d23.120004!2d39.4519579!1m5!1m1!1s0x14a70e47994be39b:0xebcaaf5b3b84e228!2m2!1d23.174311!2d39.3876414!1m5!1m1!1s0x14a710e12a87856f:0x69b81d814c976535!2m2!1d23.1506217!2d39.3280792!1m5!1m1!1s0x14a7231d7e52fe2f:0xf86dcc32df87b9a1!2m2!1d23.2211062!2d39.1711081!3e0?hl=el
Γράφοντας αυτές τις γραμμές και ήδη γνωρίζοντας τι έχει ακολουθήσει στην συνέχεια, έχω κολλήσει … Δεν ξέρω τι και πώς να το γράψω … Θα αδικήσω την πλάση και όσους θα ήθελαν πληροφορίες για τα μέρη αυτά … Όσοι πιστοί προσέλθετε … και καλοδεχούμενοι οι πάντες και τα πάντα …
Το πρωινό ξύπνημα μου επιφυλάσσει έκπληξη από αυτές που σου προκαλούν μούδιασμα και πτώση του ανδρισμού … Έχω χάσει το πορτοφόλι μου !! … βάζω το χέρι στην τσέπη και βρίσκω 25 ευρώ … Λεφτά για να γυρίσω υπάρχουν … συν τρεις τέσσερις μπάρες δημητριακών και υλικά ύπνου … Πάω μέχρι ρεσεψιόν μήπως το βρήκε κανείς … Πού τέτοια τύχη … Είναι πάρα πολύ νωρίς ακόμη και όλοι σχεδόν κοιμούνται … ίσως έχω ελπίδες να το βρω σε μέρος που πέρασα … Μέχρι και εχτές αργούτσικα που έκανα ντους το είχα μαζί μου … Κάνω όλη την διαδρομή πάνω κάτω – τουαλέτες – ντουζιέρες – ρεσεψιόν …. Ρωτώ κανά δυό μεγαλούτσικους που είχαν ήδη ξυπνήσει μήπως και … Νιέντε … Γυρίζω για τελικό έλεγχο στα πράγματά μου ... όλα έξω και ανάποδα … Νιέντε ξανά … Βρασίδα πιάστηκες μαλάκας … Μισή ώρα χαμένη, φορτώνω και φεύγω … Αναλαμπή και τέρμα τα φρένα !! … ανοίγω το μοναδικό σημείο που δεν έψαξα, η μικρή θήκη του μικρούλικου τανγκ μπαγκ … που δεν την χρησιμοποιώ ποτέ! … ο πορτόφολας με κοιτά καμαρωτός καμαρωτός … με τα φράγκα στην θέση τους … Το ηθικό μου επανήρθε ακμαιότατο ... όπως και ο ανδρισμός μου … Τι σου είναι μια χούφτα κωλόχαρτα …
Λοιπόν, ό,τι και να πω για την υπόλοιπη διαδρομή της ημέρας, δεν πλησιάζουν καν την πραγματικότητα … ούτε οι φωτογραφίες …
Βολιώτες – Λαρισαίοι – Φαρσαλιώτες και λοιποί μοτοσύντροφοι περιχώρων … Είστε μεγάλες κουφάλες ... από τις κωλόφαρδες … Από αυτές που όλοι ζηλεύουν και θα ήθελαν να είναι στην θέση τους … Μέσα σε αυτούς και εγώ …
Από την πρώτη στιγμή που άφησα το Στόμιο, το έργο ξεκίνησε με την καλύτερη σκηνοθεσία – φωτογραφία – σκηνικά – κουστούμια - σενάριο - μουσική ... και σε πρωταγωνιστικό ρόλο μια ταπεινή πάπια …
Αριστερά μου η θάλασσα – μπροστά μου απίθανος δρόμος και στο βάθος μια σειρά από δάση – βουνά με απίστευτες διαδρομές.
Είναι ακόμα πολύ πρωί με όση δροσιά χρειάζεται … και τον ήλιο σε γωνία που να μην ενοχλεί καμία από τις αισθήσεις …
Μέχρι Παλιουριά είσαι μεταξύ βουνού – πράσινου και θάλασσας ακολουθώντας κανονικό πιστάκι και ωραίες παραλίες. Από τα νεύρα μου με το περιστατικό με το πορτοφόλι, έχει σχιστεί ένας πράσινος σάκος που έχω τα είδη πρώτης χρήσης και χρειάζομαι κάποιον καινούργιο. Στο Μαλιμπού της Λάρισας (Αγίοκαμπο) υπάρχουν διάφορα τουριστικά μαγαζιά που κάτι θα βρω … Στο πρώτο τίποτα , αλλά σίγουρα στο δεύτερο κάτι θα βρεθεί …
Και βρέθηκε ! … ο άνθρωπός μου … ! … Γρηγόρης Ντάφης … ο γνήσιος Γρηγόρης της καρδιάς μας !! ... ο απόλυτος διοργανωτής καλλιστείων … όχι από αυτά που σε αφήνουν με την τσέπη άδεια , αλλά με την ψυχή γεμάτη …
Σταματώ σε ένα παράπηγμα που πουλά διάφορα είδη θαλάσσης και πολλά άλλα … Το μάτι πέφτει σε αναρτημένα αντίγραφα εφημερίδας και φωτογραφίες. Αμέσως καταλαβαίνω ότι θα έχει συνέχεια …
Ο Κος (με κεφαλαίο Κ) Γρηγόρης έξω καρδιά !! … αρχίζουμε τον χαβαλέ και κουβέντα με περισσότερο νόημα και ουσία από τις εμετικές σοβαροφανείς συζητήσεις που έχουν πνίξει ανθρωπότητα και όνειρα … Ο άνθρωπος αυτός έχει όνειρα και όραμα ... “Όνειρα” η μαγική λέξη κλειδί … μαζί με το “όραμα” … Έννοιες που απουσιάζουν πλήρως από τις εγκεφαλικές λειτουργίες της σημερινής φυλής, καθώς έντεχνα από τα πρώτα μαθητικά χρόνια της προμελετημένης αποχαύνωσης , έχουν αδρανοποιηθεί με τρόπους επιστημονικούς και δόλιους …
Μου κάνει μια μικρή αναδρομή των καλλιστείων … τον ακούω με προσοχή και θαυμάζω την ενεργητικότητά του ... αναντίστοιχη με την ηλικία του. Ο άνθρωπος δεν έχει εγκαταλείψει τα όνειρά του … ή το αντίθετο.
Μου δείχνει δημοσιεύματα και συνεντεύξεις … οι κινήσεις του ζωηρές ,το ίδιο το περπάτημα και ο λόγος του … μιλά και λάμπει … Ασυναίσθητα τον συγκρίνω με ναυάγια των ΚΑΠΗ, πολύ νεότερά του … Εκείνοι να είχαν όνειρα άραγες ?
Του λέω ότι κάνω σχεδόν τον γύρο της Ελλάδας με το μηχανάκι μου και αν τυχόν γράψω κάτι, θα τον αναφέρω … Μου ζητά να το κάνω και του δίνω υπόσχεση ... Βγαίνουμε και φωτο μαζί … Πολύ στεναχωρήθηκα που δεν είχε κάτι σε τσάντα ή σάκο … Θα το φύλαγα ως ενθύμιο με νόημα …http://www.vice.com/gr/read/kallistia-ilikiomenon-andron-fail
Παρεμπιπτόντως … τη χρησιμότητα της γέφυρας πάνω από το ρέμα του Αγιόκαμπου την κατάλαβα … το ίσως είναι το σήμα κατατεθέν το ίδιο … για την αισθητική της όμως έχω ακόμα απορίες …
Φτάνω Ρακοπόταμο και παραλία τέλος … Δεν με νοιάζει καθόλου, μπροστά μου έχει ανηφόρα – θέα – στροφές – δάσος … Από αυτά που λυσσάς να τα κάνεις πάνω κάτω … και πάλι από την αρχή …
Είμαι τόσο απορροφημένος που αφήνω τη διασταύρωση και μπαίνω στο χωριό Σκλήθρο. Καταλαβαίνω ότι κάτι δεν πάει καλά από τον τρόπο που με κοιτούν οι νοικοκυρές έξω από τα σπίτια τους και το πόσο στενεύει ο δρόμος … Δεν δίνω καμία σημασία όμως ... η θέα δεν με αφήνει να ασχοληθώ με άλλες γήινες λεπτομέρειες … Μέχρι που έφτασα σε αδιέξοδο … Πάλι πίσω και στην διασταύρωση πάω κανονικά … Όλο εκείνο το κομμάτι, είναι πλέον στα υπ’ όψιν - στα υπ’ όψιν - στα υπ’ όψιν …. Μέχρι το Καλαμάκι τουλάχιστον …
Εκεί ανεφοδιασμός και καφέ στο καφενείο του βενζινάδικου με παρέα 4 -5 άτομα … Ντόπιοι όλοι και ο ένας συνταξιούχος αστυνομικός που υπηρετούσε σχεδόν δίπλα στο σπίτι μου … Μια χούφτα ο κόσμος … ίσως και λιγότερο … Κάποτε με 200άρα βέσπα έκανε αυθημερόν Λάρισα – Αθήνα και πίσω δικάβαλος με την γυναίκα του για να δουν τη Λάρισα στα τελικά … 700 περίπου χιλίομετρα … Ακόμα το θυμάται με περηφάνια … Και γιατί να μην το κάνει άλλωστε … Άλλοι θυμούνται ταξίδια μέχρι την Λούτσα … από τους Αμπελοκήπους Αθηνών … με χιλιάρια … και ενδιάμεσους σταθμούς ξεκούρασης …
Φεύγοντας και στα μέσα περίπου της τεχνητής λίμνης, κλασσικά παίρνω λάθος δρόμο. Αντί να πάω ευθεία προς Γλαφυρά, στρίβω δεξιά ακολουθώντας την ακτογραμμή της λίμνης. Η περιοχή γεμάτη με αμυγδαλιές ... τι θα γίνεται εδώ τον Φεβρουάριο !!! Το λάθος δεν ήταν κάτι τραγικό, απλά υποχρεωτικά και για λίγο, θα ακολουθούσα τον κεντρικό δρόμο από Βελεστίνο μέχρι Βόλο… από αυτούς που «συμπαθώ» … Έχασα λίγα χιλιόμετρα με στροφές και λοιπές απολαύσεις αλλά είμαι σίγουρος ότι θα αποζημιωθώ λίγο αργότερα … ίσως και με τόκο υπερ-χιλιομετρίας …
Δεν μπαίνω καθόλου Βόλο και ακολουθώ τον περιφερειακό. Βρασίδα γρήγορα … το βουνό περιμένει .
Η διαδρομή
https://www.google.gr/maps/dir/Στόμιο/Αγιόκαμπος/Καλαμάκι/Πορταριά/Χάνια/Ζαγορά/Χορευτό/Τσαγκαράδα/Μηλιές/Μηλίνα/@39.4940836,22.7866405,9.65z/data=!4m72!4m71!1m5!1m1!1s0x14a78944c1be4619:0x500bd2ce2ba8020!2m2!1d22.7269846!2d39.8690702!1m10!1m1!1s0x14a79b947dd69add:0x68bdbb7adfb54255!2m2!1d22.8753642!2d39.6978264!3m4!1m2!1d22.8936912!2d39.6287648!3s0x14a79dd2419ae085:0x35c1853087d1a2f9!1m10!1m1!1s0x14a7784ae543b9bd:0x478ce8e568f01d6e!2m2!1d22.7460915!2d39.5708136!3m4!1m2!1d22.8786748!2d39.471744!3s0x14a771a242f30055:0x4a6196e4d2654d4f!1m5!1m1!1s0x14a712d5571b8b47:0x400bd2ce2b99f10!2m2!1d22.9982253!2d39.3897164!1m5!1m1!1s0x14a712707703ba4b:0xcef18ec22440dcc9!2m2!1d23.0614947!2d39.3963211!1m5!1m1!1s0x14a70c14db5bed11:0x400bd2ce2b99ea0!2m2!1d23.1028193!2d39.4416384!1m5!1m1!1s0x14a70ec05e4c4691:0x93940ddfc792ee00!2m2!1d23.120004!2d39.4519579!1m5!1m1!1s0x14a70e47994be39b:0xebcaaf5b3b84e228!2m2!1d23.174311!2d39.3876414!1m5!1m1!1s0x14a710e12a87856f:0x69b81d814c976535!2m2!1d23.1506217!2d39.3280792!1m5!1m1!1s0x14a7231d7e52fe2f:0xf86dcc32df87b9a1!2m2!1d23.2211062!2d39.1711081!3e0?hl=el
Γράφοντας αυτές τις γραμμές και ήδη γνωρίζοντας τι έχει ακολουθήσει στην συνέχεια, έχω κολλήσει … Δεν ξέρω τι και πώς να το γράψω … Θα αδικήσω την πλάση και όσους θα ήθελαν πληροφορίες για τα μέρη αυτά … Όσοι πιστοί προσέλθετε … και καλοδεχούμενοι οι πάντες και τα πάντα …
Το πρωινό ξύπνημα μου επιφυλάσσει έκπληξη από αυτές που σου προκαλούν μούδιασμα και πτώση του ανδρισμού … Έχω χάσει το πορτοφόλι μου !! … βάζω το χέρι στην τσέπη και βρίσκω 25 ευρώ … Λεφτά για να γυρίσω υπάρχουν … συν τρεις τέσσερις μπάρες δημητριακών και υλικά ύπνου … Πάω μέχρι ρεσεψιόν μήπως το βρήκε κανείς … Πού τέτοια τύχη … Είναι πάρα πολύ νωρίς ακόμη και όλοι σχεδόν κοιμούνται … ίσως έχω ελπίδες να το βρω σε μέρος που πέρασα … Μέχρι και εχτές αργούτσικα που έκανα ντους το είχα μαζί μου … Κάνω όλη την διαδρομή πάνω κάτω – τουαλέτες – ντουζιέρες – ρεσεψιόν …. Ρωτώ κανά δυό μεγαλούτσικους που είχαν ήδη ξυπνήσει μήπως και … Νιέντε … Γυρίζω για τελικό έλεγχο στα πράγματά μου ... όλα έξω και ανάποδα … Νιέντε ξανά … Βρασίδα πιάστηκες μαλάκας … Μισή ώρα χαμένη, φορτώνω και φεύγω … Αναλαμπή και τέρμα τα φρένα !! … ανοίγω το μοναδικό σημείο που δεν έψαξα, η μικρή θήκη του μικρούλικου τανγκ μπαγκ … που δεν την χρησιμοποιώ ποτέ! … ο πορτόφολας με κοιτά καμαρωτός καμαρωτός … με τα φράγκα στην θέση τους … Το ηθικό μου επανήρθε ακμαιότατο ... όπως και ο ανδρισμός μου … Τι σου είναι μια χούφτα κωλόχαρτα …
Λοιπόν, ό,τι και να πω για την υπόλοιπη διαδρομή της ημέρας, δεν πλησιάζουν καν την πραγματικότητα … ούτε οι φωτογραφίες …
Βολιώτες – Λαρισαίοι – Φαρσαλιώτες και λοιποί μοτοσύντροφοι περιχώρων … Είστε μεγάλες κουφάλες ... από τις κωλόφαρδες … Από αυτές που όλοι ζηλεύουν και θα ήθελαν να είναι στην θέση τους … Μέσα σε αυτούς και εγώ …
Από την πρώτη στιγμή που άφησα το Στόμιο, το έργο ξεκίνησε με την καλύτερη σκηνοθεσία – φωτογραφία – σκηνικά – κουστούμια - σενάριο - μουσική ... και σε πρωταγωνιστικό ρόλο μια ταπεινή πάπια …
Αριστερά μου η θάλασσα – μπροστά μου απίθανος δρόμος και στο βάθος μια σειρά από δάση – βουνά με απίστευτες διαδρομές.
Είναι ακόμα πολύ πρωί με όση δροσιά χρειάζεται … και τον ήλιο σε γωνία που να μην ενοχλεί καμία από τις αισθήσεις …
Μέχρι Παλιουριά είσαι μεταξύ βουνού – πράσινου και θάλασσας ακολουθώντας κανονικό πιστάκι και ωραίες παραλίες. Από τα νεύρα μου με το περιστατικό με το πορτοφόλι, έχει σχιστεί ένας πράσινος σάκος που έχω τα είδη πρώτης χρήσης και χρειάζομαι κάποιον καινούργιο. Στο Μαλιμπού της Λάρισας (Αγίοκαμπο) υπάρχουν διάφορα τουριστικά μαγαζιά που κάτι θα βρω … Στο πρώτο τίποτα , αλλά σίγουρα στο δεύτερο κάτι θα βρεθεί …
Και βρέθηκε ! … ο άνθρωπός μου … ! … Γρηγόρης Ντάφης … ο γνήσιος Γρηγόρης της καρδιάς μας !! ... ο απόλυτος διοργανωτής καλλιστείων … όχι από αυτά που σε αφήνουν με την τσέπη άδεια , αλλά με την ψυχή γεμάτη …
Σταματώ σε ένα παράπηγμα που πουλά διάφορα είδη θαλάσσης και πολλά άλλα … Το μάτι πέφτει σε αναρτημένα αντίγραφα εφημερίδας και φωτογραφίες. Αμέσως καταλαβαίνω ότι θα έχει συνέχεια …
Ο Κος (με κεφαλαίο Κ) Γρηγόρης έξω καρδιά !! … αρχίζουμε τον χαβαλέ και κουβέντα με περισσότερο νόημα και ουσία από τις εμετικές σοβαροφανείς συζητήσεις που έχουν πνίξει ανθρωπότητα και όνειρα … Ο άνθρωπος αυτός έχει όνειρα και όραμα ... “Όνειρα” η μαγική λέξη κλειδί … μαζί με το “όραμα” … Έννοιες που απουσιάζουν πλήρως από τις εγκεφαλικές λειτουργίες της σημερινής φυλής, καθώς έντεχνα από τα πρώτα μαθητικά χρόνια της προμελετημένης αποχαύνωσης , έχουν αδρανοποιηθεί με τρόπους επιστημονικούς και δόλιους …
Μου κάνει μια μικρή αναδρομή των καλλιστείων … τον ακούω με προσοχή και θαυμάζω την ενεργητικότητά του ... αναντίστοιχη με την ηλικία του. Ο άνθρωπος δεν έχει εγκαταλείψει τα όνειρά του … ή το αντίθετο.
Μου δείχνει δημοσιεύματα και συνεντεύξεις … οι κινήσεις του ζωηρές ,το ίδιο το περπάτημα και ο λόγος του … μιλά και λάμπει … Ασυναίσθητα τον συγκρίνω με ναυάγια των ΚΑΠΗ, πολύ νεότερά του … Εκείνοι να είχαν όνειρα άραγες ?
Του λέω ότι κάνω σχεδόν τον γύρο της Ελλάδας με το μηχανάκι μου και αν τυχόν γράψω κάτι, θα τον αναφέρω … Μου ζητά να το κάνω και του δίνω υπόσχεση ... Βγαίνουμε και φωτο μαζί … Πολύ στεναχωρήθηκα που δεν είχε κάτι σε τσάντα ή σάκο … Θα το φύλαγα ως ενθύμιο με νόημα …http://www.vice.com/gr/read/kallistia-ilikiomenon-andron-fail
Παρεμπιπτόντως … τη χρησιμότητα της γέφυρας πάνω από το ρέμα του Αγιόκαμπου την κατάλαβα … το ίσως είναι το σήμα κατατεθέν το ίδιο … για την αισθητική της όμως έχω ακόμα απορίες …
Φτάνω Ρακοπόταμο και παραλία τέλος … Δεν με νοιάζει καθόλου, μπροστά μου έχει ανηφόρα – θέα – στροφές – δάσος … Από αυτά που λυσσάς να τα κάνεις πάνω κάτω … και πάλι από την αρχή …
Είμαι τόσο απορροφημένος που αφήνω τη διασταύρωση και μπαίνω στο χωριό Σκλήθρο. Καταλαβαίνω ότι κάτι δεν πάει καλά από τον τρόπο που με κοιτούν οι νοικοκυρές έξω από τα σπίτια τους και το πόσο στενεύει ο δρόμος … Δεν δίνω καμία σημασία όμως ... η θέα δεν με αφήνει να ασχοληθώ με άλλες γήινες λεπτομέρειες … Μέχρι που έφτασα σε αδιέξοδο … Πάλι πίσω και στην διασταύρωση πάω κανονικά … Όλο εκείνο το κομμάτι, είναι πλέον στα υπ’ όψιν - στα υπ’ όψιν - στα υπ’ όψιν …. Μέχρι το Καλαμάκι τουλάχιστον …
Εκεί ανεφοδιασμός και καφέ στο καφενείο του βενζινάδικου με παρέα 4 -5 άτομα … Ντόπιοι όλοι και ο ένας συνταξιούχος αστυνομικός που υπηρετούσε σχεδόν δίπλα στο σπίτι μου … Μια χούφτα ο κόσμος … ίσως και λιγότερο … Κάποτε με 200άρα βέσπα έκανε αυθημερόν Λάρισα – Αθήνα και πίσω δικάβαλος με την γυναίκα του για να δουν τη Λάρισα στα τελικά … 700 περίπου χιλίομετρα … Ακόμα το θυμάται με περηφάνια … Και γιατί να μην το κάνει άλλωστε … Άλλοι θυμούνται ταξίδια μέχρι την Λούτσα … από τους Αμπελοκήπους Αθηνών … με χιλιάρια … και ενδιάμεσους σταθμούς ξεκούρασης …
Φεύγοντας και στα μέσα περίπου της τεχνητής λίμνης, κλασσικά παίρνω λάθος δρόμο. Αντί να πάω ευθεία προς Γλαφυρά, στρίβω δεξιά ακολουθώντας την ακτογραμμή της λίμνης. Η περιοχή γεμάτη με αμυγδαλιές ... τι θα γίνεται εδώ τον Φεβρουάριο !!! Το λάθος δεν ήταν κάτι τραγικό, απλά υποχρεωτικά και για λίγο, θα ακολουθούσα τον κεντρικό δρόμο από Βελεστίνο μέχρι Βόλο… από αυτούς που «συμπαθώ» … Έχασα λίγα χιλιόμετρα με στροφές και λοιπές απολαύσεις αλλά είμαι σίγουρος ότι θα αποζημιωθώ λίγο αργότερα … ίσως και με τόκο υπερ-χιλιομετρίας …
Δεν μπαίνω καθόλου Βόλο και ακολουθώ τον περιφερειακό. Βρασίδα γρήγορα … το βουνό περιμένει .