psilos3
Member
- Μηνύματα
- 7.094
- Likes
- 56.051
- Επόμενο Ταξίδι
- ;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Κεφάλαιο 7 – Ο γάμος & η επιστροφή
Δύσκολο το ξύπνημα στα νησιά, το λέω εδώ και χρόνια. Μετά κόπων, βασάνων και δύο απανωτών καφέδων πήρα τα πόδια μου σχεδόν μεσημέρι για την παλιά πόλη προς αναζήτηση τροφής:
Τελευταίο Σάββατο του Οκτωβρίου με τη θερμοκρασία να βρίσκεται σταθερά άνω των 25 βαθμών, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα την καλοδεχούμενη κοσμοπλημμύρα σε καφέ κι εστιατόρια:
Αφού τσάκισα ένα panini κλάσεις ανώτερο απ’ όσα είχα δοκιμάσει στην Ιταλία (η αλήθεια να λέγεται), βγήκα μέχρι το Λιστόν κάνοντας παράλληλα και κάποια μικροψώνια:
Είχα στη διάθεση μου καμιά ώρα χονδρικά μέχρι να συναντηθώ με τον φίλο μου και να κανονίσουμε τα της μεταφοράς, την οποία εκμεταλλεύτηκα τριγυρνώντας στα Κατούνια και την υπόλοιπη παλιά πόλη φωτογραφίζοντας,
αρχής γενομένης από τον Άγιο Σπυρίδωνα με το χαρακτηριστικό καμπαναριό – ρολόι του:
Περπάτησα στη συνέχεια ως την Πύλη του Αρχαγγέλου Μιχαήλ μπαίνοντας στην αυλή του μουσείου Ασιατικής τέχνης περπατώντας παράλληλα με τα τείχη:
Από κείνο το σημείο είχα την καλύτερη θέα προς το φρούριο και τον προμαχώνα του, την ίδια ώρα που το πλοίο της Kerkyra seaways ξεκινούσε το δρομολόγιο του προς το απέναντι λιμάνι της Ηγουμενίτσας:
Προσέγγισα το φρούριο από το πλάι, περνώντας πάνω από τη μαρίνα με τα ιστιοπλοϊκά:
Φτάνοντας ως τη πύλη του, όπου δεν έκανα το βήμα προς τα μέσα μιας και το είχα δει άλλες τρεις φορές ως τώρα:
Αντ’ αυτού έκανα μια σύντομη στάση στη Σπινάδα απολαμβάνοντας κι εγώ με τη σειρά μου την καλοκαιρία της ημέρας,
Είχα κανονίσει λίγο αργότερα βλέπετε να βρεθώ με τον @kos2111 για τις μεσημεριανές μπυρίτσες μας ορίζοντας παράλληλα το σημείο συνάντησης για λίγο μετά, μιας κι έπρεπε να μετακινηθούμε με το αυτοκίνητο:
Θα θέλαμε πάρα πολύ να έχουμε περισσότερο χρόνο μιας και το μεσημέρι ήταν μαγικό και η παλιά πόλη μας προκαλούσε:
Ωστόσο φερθήκαμε με σύνεση επιστρέφοντας στα καταλύματα μας προκειμένου να ετοιμαστούμε:
Ο γάμος ήταν προγραμματισμένος στην πολύ όμορφη εκκλησία Αγίων Αποστόλων Ιάσονος και Σωσιπάτρου, Βυζαντινό ναό του 11ου αιώνα χτισμένο (ως συνήθως) σε ερείπια παλαιότερου αρχαίου ναού,
σε μια ακόμα πολύ όμορφη τοποθεσία λίγο έξω απ’ τη πόλη με το όνομα «Γαρίτσα», γνωστή εκτός των άλλων για τις πολλές ταβέρνες και τα καφέ της:
Από κει και πέρα όλα πήραν το δρόμο τους, με το γλέντι να κρατάει μέχρι να μας πιάσει το ωράριο (!) του κέντρου στις τρεις, και να συνεχίζεται σε μπαράκι διπλανού χωριού με λίγους και καλούς μέχρι πρωίας.
Όπως έπρεπε.
Δύσκολο το ξύπνημα στα νησιά, το λέω εδώ και χρόνια. Μετά κόπων, βασάνων και δύο απανωτών καφέδων πήρα τα πόδια μου σχεδόν μεσημέρι για την παλιά πόλη προς αναζήτηση τροφής:
Τελευταίο Σάββατο του Οκτωβρίου με τη θερμοκρασία να βρίσκεται σταθερά άνω των 25 βαθμών, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα την καλοδεχούμενη κοσμοπλημμύρα σε καφέ κι εστιατόρια:
Αφού τσάκισα ένα panini κλάσεις ανώτερο απ’ όσα είχα δοκιμάσει στην Ιταλία (η αλήθεια να λέγεται), βγήκα μέχρι το Λιστόν κάνοντας παράλληλα και κάποια μικροψώνια:
Είχα στη διάθεση μου καμιά ώρα χονδρικά μέχρι να συναντηθώ με τον φίλο μου και να κανονίσουμε τα της μεταφοράς, την οποία εκμεταλλεύτηκα τριγυρνώντας στα Κατούνια και την υπόλοιπη παλιά πόλη φωτογραφίζοντας,
αρχής γενομένης από τον Άγιο Σπυρίδωνα με το χαρακτηριστικό καμπαναριό – ρολόι του:
Περπάτησα στη συνέχεια ως την Πύλη του Αρχαγγέλου Μιχαήλ μπαίνοντας στην αυλή του μουσείου Ασιατικής τέχνης περπατώντας παράλληλα με τα τείχη:
Από κείνο το σημείο είχα την καλύτερη θέα προς το φρούριο και τον προμαχώνα του, την ίδια ώρα που το πλοίο της Kerkyra seaways ξεκινούσε το δρομολόγιο του προς το απέναντι λιμάνι της Ηγουμενίτσας:
Προσέγγισα το φρούριο από το πλάι, περνώντας πάνω από τη μαρίνα με τα ιστιοπλοϊκά:
Φτάνοντας ως τη πύλη του, όπου δεν έκανα το βήμα προς τα μέσα μιας και το είχα δει άλλες τρεις φορές ως τώρα:
Αντ’ αυτού έκανα μια σύντομη στάση στη Σπινάδα απολαμβάνοντας κι εγώ με τη σειρά μου την καλοκαιρία της ημέρας,
Είχα κανονίσει λίγο αργότερα βλέπετε να βρεθώ με τον @kos2111 για τις μεσημεριανές μπυρίτσες μας ορίζοντας παράλληλα το σημείο συνάντησης για λίγο μετά, μιας κι έπρεπε να μετακινηθούμε με το αυτοκίνητο:
Θα θέλαμε πάρα πολύ να έχουμε περισσότερο χρόνο μιας και το μεσημέρι ήταν μαγικό και η παλιά πόλη μας προκαλούσε:
Ωστόσο φερθήκαμε με σύνεση επιστρέφοντας στα καταλύματα μας προκειμένου να ετοιμαστούμε:
Ο γάμος ήταν προγραμματισμένος στην πολύ όμορφη εκκλησία Αγίων Αποστόλων Ιάσονος και Σωσιπάτρου, Βυζαντινό ναό του 11ου αιώνα χτισμένο (ως συνήθως) σε ερείπια παλαιότερου αρχαίου ναού,
σε μια ακόμα πολύ όμορφη τοποθεσία λίγο έξω απ’ τη πόλη με το όνομα «Γαρίτσα», γνωστή εκτός των άλλων για τις πολλές ταβέρνες και τα καφέ της:
Από κει και πέρα όλα πήραν το δρόμο τους, με το γλέντι να κρατάει μέχρι να μας πιάσει το ωράριο (!) του κέντρου στις τρεις, και να συνεχίζεται σε μπαράκι διπλανού χωριού με λίγους και καλούς μέχρι πρωίας.
Όπως έπρεπε.
Last edited:
