Βενεζουέλα Βενεζουέλα..έρωτας παντού..!

[giwrgos]

ενταξει να λεμε την αληθεια,οσο πλησιαζει η μερα της επιστροφης απο ενα ταξιδι 21 ημερων,η διαθεση σου οσο και να θες να τη κρατησεις στα υψη θελοντας και μη πεφτει σταδιακα..επιασα τον εαυτο μου πολλες φορες να κανω σκεψεις πως θα εβρισκα καποιο τροπο να μπορουσα να μεινω καποιες μερες παραπανω..
η μαγευτικη διαδρομη απο το τσορονι στο μαρακαι,ξανα με ταξι,δεν ειχε αυτη τη μαγεια της πρωτης φορας,ενιωθα λες και πηγαινα εκ νεου να παρουσιαστω στο στρατο,πραγματικα με ειχε πιασει ενα κατιτις απιστευτο....αλλα,και επειτα απο αυτα που ειχαμε ζησει στο ταξιδι,ειχα στην ακρη του μυαλου μου οτι απο το τιποτα μπορεις να βγαλεις ακρη καλη,να αλλαξουν ολα απο τη μια στιγμη στην αλλη και θα εξηγησω τι εννοω..
φτανοντας στο καρακας κατα τις 2 το μεσημερι της τεταρτης,το πρωτο πραγμα που με ηρθε στο μυαλο ηταν να παρω τη νιλντα τηλεφωνο και να τη ζητησω να μας φιλοξενησει για μια τελευταια βραδια..αλλα λειτουργωντας,ισως για πρωτη φορα στη ζωη μου,οχι παρορμητικα,αποφασισα να μη κανουμε καν νιξη γι αυτο το θεμα καθως ισως χανοταν αυτη η αμοιβαια επιθυμια να βρεθουμε με ολη τη παρεα ξανα,ισως αυτο το κατι που θα εκανε τα κοριτσια να θελουν να μας ξαναδουν....και μεχρι στιγμης αποδυκνυεται οτι πραξαμε σωστα..
ετσι,για..πολλοστη φορα κατευθηνθηκαμε στο ''παλιοσπιτο''μας το ανεπαναληπτο και αλησμονητο ''floresta''....αγκαλιες,φιλια,στιγμες γεματες συγκινηση εκτυλιχθηκαν με το προσωπικο που εβλεπε ξανα τους δυο πιο ξεχωριστους πελατες του....μια τελευταια βολτα στο καρακας,που μου ειναι αλησμονητη καθως περνουσαμε και χαιρετουσαμε απο τη συμπαθεστατη μαριλυν,τη κυρια που στο καθαριστηριο της ενα στενο κατω απο τη πλατεια αλταμιρα,μας ειχε πλυνει τα ρουχα μας πανω απο τρεις φορες,μεχρι και στη γειτονικη καβα,οπου πηραμε και τα μοναδικα ενθυμια-ψωνια,καποιες μπυρες ντοπιες..αυτο που μου αρεσει πολυ δηλαδη,αυτη η προσωπικη επαφη που ''κτιζεις'' με καποιους ανθρωπους τους οποιους,ισως,δεν ξαναδεις κιολας ποτε στη ζωη σου..αφου περπατησαμε αρκετα,καποια στιγμη θυμηθηκα τα λεγομενα του κυρ-νικου,ενος συμπαθεστατου κυριου απο τη πρεσβεια,που στην ψιλοσουρωμενη ερωτηση μου ανημερα της παναγιας,αν εχει καποια ακρη για να μεινουμε λιγο παραπανω στη βενεζουελα,με ειχε απαντησει οτι εχει ενα γιατρο,πολυ καλο φιλο σε ενα νοσοκομειο του καρακας,που μπορουσε να μας δωσει ενα χαρτι-παραπεμπτικο για να υπωδυθουμε τους αρρωστους και ετσι να κατσουμε καμια βδομαδουλα ακομα εκει..αλλα,οσο γρηγορα αρχισα να κανω ονειρα πως υπηρχε η πιθανοτητα να παμε καναιμα,αλλο τοσο γρηγορα κοπηκαν τα φτερα μας στο ακουσμα του ονοματος του κολλητου του γιατρου...''γιαννοπουλο,τον λενε γιωργο'',μου λεει με ολη τη καλη,πλην οχι τιμια,διαθεση του ο κυρ-νικος και καποια στιγμη εκει ηρθε,που να μην ερχοτανε,η διαπιστωση του χρηστου,που ειναι και η πλεον αυτονοητη..''ναι ρε καρντασι,αλλα πως το βλεπεις..??να το κανουμε,αλλα οταν διαβασει το αφεντικο σου το ονομα που θα υπογραφει το χαρτι και δει ''γιαννοπουλος''ποσες πιθανοτητες εχει να μας πιστεψει..????????''.........ε,ναι ρε παιδια,ποιος θα το πιστευε οτι αρρωστησες στο καρακας και,ω τι τυχη και συμπτωση,πετυχες ελληνα γιατρο στο νοσοκομειο..??μεταξυ μας,κανεις δε θα το πιστευε και ετσι εξανεμιζονταν ακομα περισσοτερο οι-ουτως η αλλως-αμυδρες ελπιδες μας για να μεινουμε παραπανω..
το τελευταιο βραδυ ηταν αυτο που λεμε ''απολογιστικο'',δηλάδη σε ενα ψιλοησυχο μπαρακι με αφθονο αλκοολ,και με κουβεντολοι για τα οσα ζησαμε αυτο το τρελο εικοσαημερο στη βενεζουελα....ενα τηλεφωνημα-αποχαιρετισμος στη νιλντα και τη τζενι λιγο ελειψε να βαλει εκ νεου φωτια στη φαση μας,αλλα ευτυχως δεν ''κυλησα''και ορθα και κοφτα ξεκαθαρισα οτι η επομενη φορα που θα βλεπομασταν θα ηταν στην ελλαδα....τελεια και παυλα..αν θελετε να μας δειτε,ελατε..(ρε κοιτα να δεις που πιανει τελικα....)..ετσι το επομενο πρωινο θα επρεπε να ξυπνουσαμε νωρις να παιρναμε κανα ταριφα και να τραβιομασταν στο αεροδρομιο για τη διαδικασια της επιστροφης....
πηγαινοντας στο αεροδρομιο μου εκανε ιδιαιτερη εντυπωση,οι-κατι σαν-ραμπες που εχουνε δεξια του κατηφορικου δρομου και στην ερωτηση μου του τι ειναι αυτες πηρα την απιστευτη απαντηση..''α,αυτες οι τεχνητες ανηφορες ειναι για να σταματανε αυτοι που δεν εχουν φρενα..''..δηλαδη ηθελε να μου πει οτι ειναι παρα πολυ πιθανο να μπειτε σε ενα αμαξι και αντι για φρεναρισμα να ανεβει σε μια ανηφορικη ραμπα μεχρι να κοψει η φορα και η ταχυτητα του μεχρι να σταματησει....φτανοντας στο αεροδρομιο,οπου καλο ειναι ναφτασετε κανα τριωρο με τετραωρο πριν καθως ειναι στη κυριολεξια ΕΞΟΝΥΧΙΣΤΙΚΟΣ ο ελεγχος,να φανταστειτε οτι περασαμε δυο ελεγχους απο τη στιγμη που τσεκαραμε το εισητηριο στη πυλη που αναχωρουσε η πτηση μας και ειχε δυο ελεγχους μεσα στη φυσουνα πριν τη πορτα του αεροπλανου....σε ολη τη διαδρομη της επιστροφης ξεψαχνιζαμε καθε τι που μας συναιβει,για το που ξεκινησαμε και το που καταληγαμε καθε φορα,σε ενα ταξιδι που κυριολεκτικα μας ''γεμισε''με εικονες και εμπειριες,μας διδαξε πολλα και που μας εκανε να δουμε καποια πραγματα και απο μια διαφορετικη οπτικη γωνια..αυτο που μου εκανε μεγαλυτερη εντυπωση,αν με ρωτουσε καποιος,απο τη βενεζουελα θα ηταν οτι ρε παιδια δεν ειδα 20 μερες ουτε εναν ανθρωπο να μαλωνει,να στραβωνει δηλαδη με καποιον αλλο,ειτε στο δρομο οδηγωντας,οπου εγω σιγουρα θα ειχα αρπαχτει απειρες φορες,ειτε στη συμπεριφορα τους εξω σε καθε λογης ασχολια τους..ενας πολυ καλοπροαιρετος λαος,για μενα,με τεραστιες διαφορες μεταξυ πλουσιων και φτωχων,εντονοτερη φαινομενο θα ελεγα απο οτι ειδα στο περου και ειδικα στη βολιβια..:roll:μεγαλη εντυπωση ακομη με εκανε το γεγονος οτι παντου και παντα ,απο τα ατμ και τις τραπεζες μεχρι τις στασεις λεοφωρειων,οπου εβλεπες ενα ''φιδακι''ανθρωπινο,μεχρι τις εισοδους σε μουσεια-αξιοθεατα,τηρουν με απολυτη ευλαβεια τη περιφημη ''κολα'' δηλαδη την ουρα....επισης με εκανε εντυπωση ο υπερβολικος ελεγχος..π.χ. μπαινοντας σε σουπερ μαρκετ σε ψαχνανε σωματικα,οπως και οτι ειχε παντου ανιχνευτες μεταλλων..αλλα οταν λεμε παντου εννοουμε παντου...οκ..λογικο αν αναλογιστει κανεις τον αυξημενο αριθμο ληστειων..:roll::roll:..
κλεινοντας την ιστορια αυτη θα πω οτι προκειται για μια χωρα που ,γερος να ειμαι,σιγουρα θα ξαναεπισκεφτω,μιας και δεν ειδαμε σχεδον τιποτα απο την πολυ ομορφη υπαιθρο της,να γνωρισω και αλλους απο τους υπεροχους κατοικους της,αλλα και μπας και καταφερουμε αυτη τη φορα να μπουμε ωραιοι και οχι..λαθραιοι...στην γειτονικη κολομβια..και να γνωρισουμε και αυτη τη χωρα καλυτερα..

Υ.Σ.1:εχω πολλα τραγουδια που μου θυμηζουν το ταξιδι αυτο,αλλα θα βαλω αυτο που το ακουγαμε παντου....απο ταξι και παναδεριες μεχρι γηπεδα και κλαμπ..και για να πω την αληθεια ειναι και το τραγουδι που χορευοντας το το μελαχρινο κουκλακι με εκανε να ξεχασω ποιος ειμαι και που παω..και ετσι το ανακυρηξαμε και τραγουδι του συντομου ερωτα μας....σλουρπ..σλουρπ..

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 8
• 9
• 10

First Προηγούμενη 10 of 10

Go to chapter

Go

[renata]

Παρηγοριέμαι οταν ακούω τέτοια πράγματα!!
δυο μαντραχαλάδες στην κολομβία και βενεζουέλα,απρογραμμάτιστα ολα,δεν μπορεί κατι καλό θα βγήκε..το κόβω το ταξίδι σας συναρπαστικό!!
σε διαβάζω..

 

[Lyda]

Προβλεπω πως η ιστορια σου θα καταριψει πολλους "μυθους" για αυτη την πανεμορφη χωρα.

 

[mariath]

Άντε βρε Γιώργο να μάθουμε τα νέα από το ταξίδι σας! Αν και είμαι σίγουρη ότι ήταν ωραία περιπέτεια...

 

[Giristroula]

Ωχ...περιπέτεια μυρίζομαι...για να δούμε πού πήγατε τελικά και πώς...Κάθομαι αναπαυτικά και περιμένω τη συνέχεια!

 

[Twinkie]

Καλημέρα! Σε παρακολουθώ κι εγώ...Δεν έχω ανακαλύψει ακόμα αρκετές ιστορίες για Βενεζουέλα- Κολομβία οπότε περιμένω με κομμένη ανάσα

 

[ΕΡΣΗ]

Πωπω! Σημερα την πηρα χαμπαρι την ιστορια! Για λεγε, για λεγε!

 

[giwrgos]

Παρηγοριέμαι οταν ακούω τέτοια πράγματα!!
δυο μαντραχαλάδες στην κολομβία και βενεζουέλα,απρογραμμάτιστα ολα,δεν μπορεί κατι καλό θα βγήκε..το κόβω το ταξίδι σας συναρπαστικό!!
σε διαβάζω..

συναρπαστικο γεματο δραση και ερωτα..

Προβλεπω πως η ιστορια σου θα καταριψει πολλους "μυθους" για αυτη την πανεμορφη χωρα.

χμμμ..δεν εχεις αδικο..αν και το παρατραβηξαμε και μεις και εξηγουμαι παρακατω..

 

[toumpiotis]

Ωραια αρχη ,περιμενω την συνεχεια με ανυπομονησία.

 

[toumpiotis]

Παρεπιπτωντος ,έμαθα πως στο Καρακας έχουμε ωραία πρεσβεία ,αληθεύει ?

 

[maιra1]

Ωραίο ταξίδι-περιπέτεια!!! Παρακολουθούμε.....

 

[giwrgos]

απο που..παμε για κολομβια..???

η στιγμη που ξαπλωνεις στο κρεβατι του ξενοδοχειου σου το πρωτο βραδυ μετα απο μια κουραστικοτατη μερα ειναι με μια λεξη μαγικοοοο..σαν να εξατμιζεται η κουραση καθε δευτερολεπτο που απλωνεσαι στο κρεβατι σκεφτομενος που ησουν μεχρι πριν λιγες ωρες και που εισαι τωρα...
ετσι το ξημερωμα μας βρηκε ετοιμους για τον σταθμο λεωφορειων,οχι τον κεντρικο και χαοτικο του καρακας,αλλα εναν ιδιωτικο σταθμο μιας εταιριας λεωφορειων που φανταζε πολυ καλυτερη απο τα υπολειπα,την ''expresso flamingo''...αφου περιμενα υπομονετικα την σειρα μου στην περιβοητη..ουρα,που ακολουθειτε πολυ πιστα απο τους βενεζουελανους,εκλεισα 2 εισητηρια για το σαν κριστομπαλ,για τις 8 το βραδυ της ιδιας μερας....ετσι αφου ειχαμε 7-8 ωρες ελευθερες στο καρακας ειχαμε στο μυαλο μας να κανουμε αυτο που λενε ολοι..."μια μερα στο καρακας ειναι αρκετη...",ουτως η αλλως δεν εχει πολλα πραγματα να δεις..:roll::roll:θα βλεπαμε λοιπον το σπιτι του σιμον μπολιβαρ,το τελεφερικ,και...οτι αλλο θα προκαλουσε την περιεργεια μας...χμμμμ...ποσο λαθος νομιζαμε....
αυτο που ειχαμε συζητησει να αποφυγουμε σαν τον διαολο το λιβανι,ηταν το μετρο....:roll:..ομως μη μπορωντας να το αποφυγουμε ακολουθησαμε την διαδρομη ως το κεντρο,την savana grande,οπου θα ξεκινουσαμε την περιηγηση μας στην πολη...φου ειδαμε το σπιτι οπου γεννηθηκε ο ελευθερωτης της βενεζουελας,αλλα και αλλων πολλων χωρων της νοτιας αμερικης,πηραμε ξανα το μετρο για μια διαδρομη,ως το τελεφερικ,που ειναι κατι ομορφο για να το δει κανεις στην πολη αυτη.....ομως την ωρα που μπαιναμε στο συρμο,και αφου ειχε απιστευτα πολυ κοσμο,ακουω τον φιλο μου να φωναζει.."γιωργοοο,με ψιρισανε το διαβατηριοοοο...ελα εδωωωω..".....εγω ειχα προλαβει να μπω στο συρμο,ο χρηστος ομως την ωρα που εμπαινε,οπως μου ειπε μετα,ενιωσε σε καθε τσεπη(!!!!)απο ενα χερι να προσπαθουνε να παρουνε οτι προλαβουν να αρπαξουν......πατωντας σε κανα δυο ατομα επανω προλαβα να βγω πριν φυγει ο συρμος,και αποτραβηχτηκαμε σε μια γωνια να δουμε τις απωλειες..:roll::roll:..για κακη του τυχη,ο χρηστος ειχε το διαβατηριο του στην τσεπη του(τσεκαροντας προσωρινα κατι,οπως μου εκμυστηρευθηκε.)και τωρα το διαβατηριο ελειπε.......:roll::roll:..αμεσως ανεβηκαμε επανω και με ενα χαζο χαμογελο μου λεει"ελα ρε,ολα καλα..θα την βρουμε την ακρη μας.."...οντως..δεν υπηρχε τιποτα που να μπορεσει να χαλασει το ταξιδι μας,και επειδη κι εγω ειμαι υπερ-ασιοδοξο ατομο,σε σημειο βλακειας ωρες ωρες,σκεφτηκαμε (ευτυχως)αμεσως θετικα και ανεβαινοντας στον δρομο αμεσως καλεσαμε την πρεσβεια μας εκει για να αναφερουμαι το περιστατικο...(ειχαμε μαζι μας φωτοτυπιες με τις διευθυνσεις της πρεσβειας μαζι με τα τηλεφωνα..)..η απαντηση του τυπου που μιλησαμε απλη,ξεκαθαρη και λιτη.."οκ..κανενα προβλημα..ελατε αυριο το πρωι απο εδω να δουμε τι θα κανουμε.."..ολα καλα και ωραια και περπατωντας σιγα σιγα,επανερχοτανε μεσα σε λιγα λεπτα,η πανεμορφη διαθεση,που ειχαμε συνεχεια ζωγραφισμενη στο προσωπο μας..ομως.????ενα λεπτο ρε παιδια..!!για να παμε αυριο στην πρεσβεια ,πρεπει να παμε να ακυρωσουμε τα εισητηρια μας και να παρουμε και τις βαλιτσες μας που ειχαμε αφησει εκει...αυτο το ξεχασαμε...!!αλλα πρωτα επρεπε να βρουμε ενα αστυνομικο τμημα να δηλωσουμε την κλοπη,γιατι το χαρτι που θα μας δεινανε απο το τμημα θα το χρησιμοποιουσε η πρεσβεια..ρωτωντας πας στην πολη και ρωτωντας πας και στο πλησιεστερο τμημα στην περιοχη του σαν ιγνασιο,οπου μπαινοντας μεσα ενιωσα σαν να εχω ενα μικρο ρολακι σε μια λατινοαμερικανικη εφηβικη σειρα καθως ολο το σκηνικο παρεπεμπε εκει....ετσι αφου πηραμε το χαρτι στα χερια μας και εχωντας μεσημεριασει κατσαμε να απολαυσουμε ενα εκπληκτικο παραδοσιακο πιατο της βενεζουελας,και το εκπληκτικο εγκειται στον απιστευτο συνδυασμο που εχει(μαυρα φασολια-ψητες μπανανες-ρυζι με κρεας-και απο πανω ενα τηγανιτο αυγο)το περιφημο παππεγιον κρεογιο..η συνεχεια με βρηκε στο γκισε τον λεοφωρειων προσπαθωντας να πεισω την κοπελιτσα να μου ακυρωσει τα εισητηρια η στην καλυτερη να με τα κανει για αυριο...αφου καταφερνω να αλλαξω την ημερα για την τεταρτη(ειχαμε φτασει δευτερα μεσημερι στο καρακας)φυγαμε για την εκ νεου αναζητηση ξενοδοχειου...τι πιο σιγουρο απο το "παλιοσπιτο",το ξενοδοχειο δηλαδη που μεναμε και χθες...βλεποντας μας ο τυπος στην ρεσεπτιον ψιλοαπορησε και αργοτερα η φατσα του ηταν στην κυριολεξια καπως ετσι,λεγοντας του οτι ο λογος που ξαναγυρισαμε ηταν οτι ειμασταν τοσο ερωτευμενοι με το καρακας που δεν μπορεσαμε να φυγουμε...αχαχαχαχαχα..οκ,αν δεν κανεις και λιγο χαβαλε και τα παρεις ολα σοβαρα χαθηκες......
το επομενο πρωινο θα ξυπνουσαμε νωρις νωρις για να ανηφορισουμε για την πρεσβεια,ωστε να παρουμε το πολυποθητο χαρτι και να ξεκινησουμε για το σαν κριστομπαλ...αμ δε...ξαναειπαμε..απροβλεπτη πολη το καρακας..απροβλεπτοι τυποι και εμεις..