Βενεζουέλα Βενεζουέλα..έρωτας παντού..!

[giwrgos]

Ο καθενας εχει μια ''αρρωστεια'',ενα χομπι που λεμε,μια συνηθεια που γινεται λατρεια κατι για το οποιο αν θελει μπορει να κανει τα παντα γι αυτο.....ε,εγω λοιπον γουσταρω παρα πολυ να επισκεφτομαι γηπεδα οπου διεξαγονται ποδοσφαιρικοι αγωνες,οχι πιο πολυ για το παιχνιδι σαν παιχνιδι,αλλα κυριως για την περιρεουσα ατμοσφαιρα,την συμπεριφορα των ανθρωπων,τις συνηθειες τους,τα ,οσο και να σας φανει παραξενο,ηθη και εθιμα που μπορει να υπαρχουν σε καθε γηπεδο του κοσμου απο διαφορετικες κουλτουρες και πολιτισμους που παντα αντικατοπτριζονται σε αυτο το κοινωνικο φαινομενο που λεγεται ''ποδοσφαιρο''....ετσι,επισκεπτομενος γηπεδα,λειτουργω και καπως ''ρεπορταζιακα'' για τον εαυτο μου κυριως αλλα και ποιος ξερει για ποιον αυριο-μεθαυριο.....και πιστεψτε με αυτη η οπτικη γωνια,''ξεφευγει''απο την ασχημη εικονα που εχει πολυς κοσμος(οχι αδικα βεβαια..:rollγι'αυτο το ''χαμενο''διωρο που τις περισσοτερες φορες,ειδικα στην χωρα μας,θεωρειτε χασιμο χρονου..
αλλα να μην πλατιαζω αλλο,ολος αυτος ο προλογος ηταν διοτι δεν μπορουσαμε να αντισταθουμε και να μην προσπαθησουμε να επισκεφτουμε ενα ποδοσφαιρικο αγωνα στην κουκουτα,την πρωτη πολη(γυρω στα 15-20 χλμ.)απο τα συνορα με την βενεζουελα.....
Ο ντιεγο,ο ταριφας που ειχαμε συννενοηθει το προηγουμενο βραδυ να μας περασει απεναντι ηταν συνεπης στο ραντεβου του κι ετσι ξεκινησαμε για το σαν αντονιο,την κομοπολη που ουσιαστικα ειναι και τα συνορα μεταξυ των δυο χωρων.....η διαδρομη αυτη μεχρι τα συνορα ειναι μια υπεροχη διαδρομη,περνωντας μεσα απο γραφικα χωριουδακια και απο βουνα,βλεποντας εικονες που σου μενουν χαραγμενες στο μυαλο για παντα..σε ολη τη διαδρομη,κουβεντιαζα με το ντιεγο και πρεπει να τον ειχα ρωτησει αρκετες φορες,το αν ειναι ασφαλες να μπουμε στην αλλη χωρα ετσι,χωρις το διαβατηριο,αλλα το καθησυχαστικο του χαμογελο και η σιγουρια του μας εκαναν κι εμας να πιστευουμε οτι ολα θα ηταν καλα...
φτανοντας στη γεφυρα που χωριζει τις δυο χωρες και σταματοντας μπροστα στη μπαρα,ο ντιεγο συνομιλησε σε χαμηλο τονο με τον τυπο με την στρατιωτικη στολη,ο οποιος οχι μονο δεν μας ρωτησε τι και πως,αλλα ουτε καν μας κοιταξε..shock:)σαν απλα να μην υπηρχαμε μες το ταξι.....!!πρωτη-δευτερα..και τσουπ....''bienvenidos a Colombia'',η πινακιδα πανω απο το κεφαλι μας φανταζε σαν ''επιβραβευση''της ταλαιπωριας μας να παμε σε αυτην την χωρα κι ετσι με ενα τεραστιο χαμογελο ζωγραφισμενο στις φατσες μας αναφωνησα''ειναι τοσο απλο,τελικα,ε..??''....''τσαμπα το αγχος που ειχαμε..."..
στα πρωτα χιλιομετρα στην κολομβια,ολες οι αισθησεις μας προσπαθουσαν να ''απορροφησουν''οτι καινουργιο βλεπαμε,ακουγαμε..και η αληθεια ειναι πως το πρωτο που θα χρειαζομασταν ηταν πλεον πεσος,το κολομβιανο νομισμα καθως επανω μας ειχαμε καποια μπολιβαρες για αλλαγμα...πλησιαζοντας την κουκουτα,βλεπεις πολλους τυπους,κατα καποιο περιεργο τροπο,τους καταλαβαινεις..,οι οποιοι ειναι προθυμοι να σε αλλαξουν (λιγα)χρηματα σε μια καλη τιμη...ενδεικτικα η αναλογια ειναι 1 πεσος-5 μπολιβαρες...αλλαζοντας και χρηματα και μπαινοντας σιγα σιγα στην πολη της κουκουτα,βλεπω δυο μηχανες με δυο στρατιωτικους επανω να κανουν εντονα νοημα στον ντιεγο να σταματησει το αμαξι δεξια.....ελεγχος,φανταστηκα και δεν επεσα εξω..:roll:..σταματοντας το αμαξι σιγα σιγα ο ντιεγο,οι τυποι ηταν ηδη στο πεζοδρομιο με τα οπλα ανα χειρας και μας ειπαν σε ψιλοεντονο υφος να βγουμε ολοι απο το αμαξι.....αμεσως ο ενας,κι ενω ο δευτερος παντα με το χερι στο οπλο,ετοιμος να επεμβει αν καναμε καμια λαθος κινηση(προς θεου βεβαια δεν ειχαμε τετοιο σκοπο,αλλα που να το ξεραν κι αυτοι οι καημενοι..),μας ζητησε να βαλουμε τα χερια πανω στο ταξι και μετα απο εναν ελεγχο σωματικο,με ζητησε το διαβατηριο μου κι αφου του το εδωσα και το εξετασε λεπτομερως κοιτωντας μια την εικονα στη σελιδα του διαβατηριου και μια εμενα στα μουτρα,ηλπιζα να μην ζητησει και του χρηστου....φευ..(ο χρηστος οπως ειχα ξαναπει,δυστυχως πρωτα γι'αυτον και μετα για τους αλλους..,δεν μιλαει και δεν καταλαβαινει καμμια ξενη γλωσσα..)και η εκπληξη μαζι με λιγο φοβο εκαναν την εμφανιση τους στο προσωπο του,οταν του ζητησανε να τους δωσει το διαβατηριο του...:roll:χρατς-χρουτς,το τεσσερις(!!!!!!)φορες(τον εβαλα ''γκαζι'' μετα γι αυτο..)διπλωμενο χαρτι,το χιλιοτσαλακωμενο χαρτι,που πιο πολυ για απολυτηρειο λυκειου εμοιαζε παρα με δικαιολογητικο πρεσβειας εκανε την εμφανιση του,το προσωπο του τυπου που το ειδε πηρε ενα παραξενο υφος λιγο αυστηροτερο απο οτι πριν....''τι ειναι αυτο..?????'',απορησε ο τυπος στον χρηστο,κι αμεσως επενεβη ο γραφων,ξεκαθαριζοντας οτι ο χρηστος δεν μιλαει και δεν καταλαβαινει τιποτα,οποτε ρωτηστε εμενα οτι θελετε.....''το ξερετε οτι δεν μπορειτε να μπειτε εδω με αυτο το χαρτι..????''..''τι ηρθατε να κανετε εδω,στην κολομβια''..και το υφος του ολο και αγριευε.....εδω θα πρεπει να πω,οτι γραφωντας τωρα,ηρεμος και ωραιος,την ιστορια,πιστευω οτι με την απαντηση που τους εδωσα σιγουρα λογω βλακειας,λογω ηλιθιοτητας,και λογω αφελειας τη γλυτωσαμε....σκεφτηκαν μαλλον οτι αυτοι ειναι πολυ μεγαλοι βλακες για να ειναι επικινδυνοι.....''ηρθαμε στην κολομβια για να αγορασουμε μια μπλουζα..''...απαντησα με περισσεια ''θεατρινιστικη''αφελεια κανοντας τον στρατιωτη να κολλησει τη μουρη του πολυ κοντα στη δικη μου και να μου ανταπαντησει με την ιδια απορια..''ηρθατε στην κολομβια να αγορασετε μια μπλουζα..?????..''ναι'',και καθως με επιανε μια κριση ειλικρινιας εξομολογηθηκα στο εκπληκτο τυπο την πραγματικοτητα κανωντας το και λιγο ''μελω''για το πειστικο της υποθεσης...''εχω τρελα με την μπαλλα και επειδη χασαμε το διαβατηριο και ειμασταν στο σαν κριστομπαλ,και επειδη απο μικρο παιδι(υπερβολη,οκ..)ηθελα να δω την ντεπορτιβο(την τοπικη ομαδα εκει..),αποφασισαμε να ερθουμε ετσι μονο για λιγο να δουμε το ματς και θα ξαναγυρνουσαμε βενεζουελα μετα.."..''και αν γινοτανε κατι και δεν βλεπαμε τον αγωνα ο βασικοτερος λογος ηταν να αγορασω μια μπλουζα τουλαχιστον της ντεπορτιβο καθωτι ειμαι οπαδος της απο μικρο παιδι...''..τι να τον ελεγα δηλαδη..??οτι θελαμε να δουμε καθε γωνια της χωρας του την σαντα μαρτα,την μπογκοτα,την καρταχενα και τοσα αλλα υπεροχα μερη..??..γι αυτο περιοριστηκα σε αυτην την δικαιολογια που εμπεριειχε ωστοσο μεγαλη δοση αληθειας,καθως ξεραμε ηδη οτι οτι φτερα ανοιξαμε για να μπουμε μεσα μας τα κοβαν ετουτη τη στιγμη εκεινοι....
τωρα που το σκεφτομαι,βρε λες να ηταν κι αυτος οπαδος της συγκεκριμενης ομαδας και μας συμπονεσε..??..κι ενω αυτος ψιλοκαλμαρε με την ''εκρηξη''ειλικρινιας που με επιασε,υποδυωμενος αριστα τον ξανθοπουλο,ο αλλος ενω δεν ειχε μιλησει καθολου ξαφνικα μας ειπε οτι θα ψαχνανε το ταξι και αν ειχαμε ναρκωτικα επανω μας θα ηταν καλυτερα για μας να τα εμφανιζαμε τωρα....''οχι,προς θεου,δεν εχουμε τιποτα..ψαξτε το για του λογου το αληθες..''..ηταν το χειροτερο πενταλεπτο του ταξιδιου μας αυτο καθως δεν το κρυβω οτι φοβηθηκα αρκετα,οχι για μας βεβαια,αλλα για τον ντιεγο,τον οποιο προσπαθουσα να αποκρυπτογραφησω καθε αλλαγη στις γκριματσες που επαιρνε το προσωπο του ενω οι τυποι ''ξεκκοκαλιζανε''το ταξι...:roll::roll:..δεν τον ξεραμε για κι απο μικρο παιδι..!!:roll:..ευτυχως ομως,ο τιμιος και οικογενειαρχης ντιεγο,δεν μας εκρυβε δυσαρεστες εκπληξεις κι ετσι,το πρωτο ψιλοσκαστο χαμογελο εκανε την εμφανιση του στα χειλη των στρατιωτικων που μετα απο ενα τεταρτο εντονης πιεσης,εδειχναν πλεον να μας αντιμετωπιζουν με αλλο ματι πια....μας εδωσαν πισω τα χαρτια μας,μας ενημερωσαν οτι πρεπει να γυρισουμε το συντομοτερο πισω,κι αφου μας καλωσορισαν στην κολομβια(!!!)εφυγαν αφηνοντας μας με μια γλυκοπικρη γευση καθως ναι μεν δεν ειχαμε παιρετερω προβληματα με το χαρτι,αλλα θα επρεπε να γυρισουμε πισω,αδυνατωντας να προχωρησουμε στην ενδοχωρα,η τουλαχιστον να δουμε το παιχνιδι που θελαμε και να ανακαλυπτα αυτην την περιβοητα επικινδυνη κολομβιανη ατμοσφαιρα που δημιουργηται εκει.....ετσι το μονο που απεμενε ηταν μια βολτα στην πολη της κουκουτα και μια αναζητηση της μπλουζας που ηθελα να αγορασω....αφου τα επιτυχαμε και τα δυο,ο δρομος της επιστροφης μας βρηκε με σκυθρωπα προσωπα και με μια απορια μεγαλη.....:αραγε μπορουσαμε να μεινουμε στην κουκουτα και να συνεχιζαμε το ταξιδι μας μετα..?????και γιατι δεν μας εβγαλαν απευθειας αυτοι και απλα εφυγαν μετα τον ελεγχο..???μηπως δεν υπηρχε προβλημα και νομιζαμε εμεις λανθασμενα οτι υπηρχε..???ποιος θα μας καταλαβαινε μετα μες την πολη αν δεν γυρνουσαμε να περασουμε τα συνορα για πισω,αφου δεν ειχαμε αφησει π.χ. καποιο δικαιολογητικο εκει...???:roll::roll::roll::roll::roll:αναπαντητες αποριες που απλως μας αφησαν μια περιεργη εμπειρια,μια μπλουζα,λιγα πεσος ενθυμιο,μια εμπαναδα στο στομαχι μας,και μια ''γευση''απο την κουκουτα,καθως θα ειναι υπερβολικο να πω απο την κολομβια...ομως ακομα και τωρα αναρωτιεμαι:ρε,μηπως επρεπε να συνεχισουμε το ταξιδι μας μεσα και ολα καλα μετα..??..τελος παντων,με αυτες τις σκεψεις ειχαμε ηδη φτασει πισω στο σαν κριστομπαλ,ειχε ηδη μεσημεριασει,και η αναζητηση φαγητου ηταν ενας καλος λογος για να τα βαλουμε κατω και να συζητησουμε με τον χρηστο οτι μας ειχε συμβει σημερα...
αλλα οι εκπληξεις δεν σταματανε ποτε σε αυτο το ταξιδι,και ετσι ο καλος ο θεουλης,μας επιφυλλασε αλλη μια την ιδια μερα εκει..μπαινοντας σε ενα τυχαιο εστιατορειο που βρηκαμε στο διαβα μας,με εκπληξη και ριγος ειδα αναμεσα στις πολλες ποδιες μαγειρικης(!!!)που κρεμοντουσταν για ντεκορ(!!) σε περιοπτη θεση μια που εγραφε''καλαματα''.....''τι εγινε ρε παιδια..??'',αναρωτηθηκα και η εκπληξη μου μεγαλωσε οταν ειδα σε περιοπτη θεση στον παγκο της κουζινας ενα πενταλιτρο λαδι ''αλτις''....''ε,δεν μπορει καποιος ελληνας υπαρχει εδω..'',σκεφτηκα και οντως εμφανιστηκε μεσα απο την κουζινα μια ελληνοφατσα χαρακτηριστικη που μολις μας ειδε,και αφου ειχε ακουσει τις ομιλιες μας,μας ρωτησε αν ειμασταν ελληνες και μολις του ειπαμε οτι ειμαστε συμπατριωτες δεν το πιστευε,ηρθε μας αγκαλιασε και γεματος απορια μας ειπε τι γυρευαμε εκει καθως ειμασταν οι πρωτοι ελληνες που επισκεφτομασταν το μαγαζι του.....εξαιρετικο φαγητο,παντρεμενος ο τυπος με μια ιταλιδα(ε,οκ..μη με ρωτησετε πως βρεθηκε εκει..δε ξερω)μεσογειακα πιατα,και,ισως και λογω ομοεθνοτητας,η καλυτερη τιμη που αλλαξαμε καποια χρηματα(1 ευρω προς εντεκαμιση δικα τους..!!)στην βενεζουελα,εξυπηρετικοτατος ο λεωνιδας,καλη και σιγουρη βοηθεια για οποιον βρεθει εκει..δεν θυμαμαι ακριβως πως λεγοταν το ονομα του μαγαζιου,παντως ηταν ιταλικο ονομα και στην ερωτηση-πειραγμα του γιατι ιταλικου και οχι ελληνικου,εσκυψε το κεφαλι και σχεδον ψιθυρισε..''εε,να..ξερεις μωρε..η κυρα το ηθελε και τι να εκανα εγω..''και αλλες τετοιες δικαιολογιες.....δεν την ιδια κιολας να τον δικαιολογησω τουλαχιστον.....
με αυτα και με αυτα και αφου ειπαμε την ιστορια μας στον λεωνιδα,και εξηγοντας του παραλληλα και το ποσο ατυχος σταθηκα με το ματςmrgreenμε διεκοψε και μου ειπε..''ρε συ,γιατι δεν πατε αυριο εδω στην τατσιρα,που εχει αγωνα το μεσημερι..???''......και πανω που ψιλοαποφασισαμε να παμε καρφι στο σταθμο να προλαβουμε το λεοφωρειο για μεριδα,τσουπ,να ι ωραια ιδεα,για αλλη μια μερα στο σαν κριστομπαλ....αντε ξανα πισω στη ποσαδα,αντε ξανα στο ιδιο δωματιο,αντε ξανα η εκπληξη στα ματια του ιδιοκτητη..''γιατι γυρισατε''???''ειμαστε ερωτευμενοι με το σαν κριστομπαλ και δεν μπορουμε να το αποχωριστουμε με τιποτα..".....

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• …

  Go to chapter

  Go
• 10

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 4 of 10

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[renata]

Παρηγοριέμαι οταν ακούω τέτοια πράγματα!!
δυο μαντραχαλάδες στην κολομβία και βενεζουέλα,απρογραμμάτιστα ολα,δεν μπορεί κατι καλό θα βγήκε..το κόβω το ταξίδι σας συναρπαστικό!!
σε διαβάζω..

 

[Lyda]

Προβλεπω πως η ιστορια σου θα καταριψει πολλους "μυθους" για αυτη την πανεμορφη χωρα.

 

[mariath]

Άντε βρε Γιώργο να μάθουμε τα νέα από το ταξίδι σας! Αν και είμαι σίγουρη ότι ήταν ωραία περιπέτεια...

 

[Giristroula]

Ωχ...περιπέτεια μυρίζομαι...για να δούμε πού πήγατε τελικά και πώς...Κάθομαι αναπαυτικά και περιμένω τη συνέχεια!

 

[Twinkie]

Καλημέρα! Σε παρακολουθώ κι εγώ...Δεν έχω ανακαλύψει ακόμα αρκετές ιστορίες για Βενεζουέλα- Κολομβία οπότε περιμένω με κομμένη ανάσα

 

[ΕΡΣΗ]

Πωπω! Σημερα την πηρα χαμπαρι την ιστορια! Για λεγε, για λεγε!

 

[giwrgos]

Παρηγοριέμαι οταν ακούω τέτοια πράγματα!!
δυο μαντραχαλάδες στην κολομβία και βενεζουέλα,απρογραμμάτιστα ολα,δεν μπορεί κατι καλό θα βγήκε..το κόβω το ταξίδι σας συναρπαστικό!!
σε διαβάζω..

συναρπαστικο γεματο δραση και ερωτα..

Προβλεπω πως η ιστορια σου θα καταριψει πολλους "μυθους" για αυτη την πανεμορφη χωρα.

χμμμ..δεν εχεις αδικο..αν και το παρατραβηξαμε και μεις και εξηγουμαι παρακατω..

 

[toumpiotis]

Ωραια αρχη ,περιμενω την συνεχεια με ανυπομονησία.

 

[toumpiotis]

Παρεπιπτωντος ,έμαθα πως στο Καρακας έχουμε ωραία πρεσβεία ,αληθεύει ?

 

[maιra1]

Ωραίο ταξίδι-περιπέτεια!!! Παρακολουθούμε.....

 

[giwrgos]

απο που..παμε για κολομβια..???

η στιγμη που ξαπλωνεις στο κρεβατι του ξενοδοχειου σου το πρωτο βραδυ μετα απο μια κουραστικοτατη μερα ειναι με μια λεξη μαγικοοοο..σαν να εξατμιζεται η κουραση καθε δευτερολεπτο που απλωνεσαι στο κρεβατι σκεφτομενος που ησουν μεχρι πριν λιγες ωρες και που εισαι τωρα...
ετσι το ξημερωμα μας βρηκε ετοιμους για τον σταθμο λεωφορειων,οχι τον κεντρικο και χαοτικο του καρακας,αλλα εναν ιδιωτικο σταθμο μιας εταιριας λεωφορειων που φανταζε πολυ καλυτερη απο τα υπολειπα,την ''expresso flamingo''...αφου περιμενα υπομονετικα την σειρα μου στην περιβοητη..ουρα,που ακολουθειτε πολυ πιστα απο τους βενεζουελανους,εκλεισα 2 εισητηρια για το σαν κριστομπαλ,για τις 8 το βραδυ της ιδιας μερας....ετσι αφου ειχαμε 7-8 ωρες ελευθερες στο καρακας ειχαμε στο μυαλο μας να κανουμε αυτο που λενε ολοι..."μια μερα στο καρακας ειναι αρκετη...",ουτως η αλλως δεν εχει πολλα πραγματα να δεις..:roll::roll:θα βλεπαμε λοιπον το σπιτι του σιμον μπολιβαρ,το τελεφερικ,και...οτι αλλο θα προκαλουσε την περιεργεια μας...χμμμμ...ποσο λαθος νομιζαμε....
αυτο που ειχαμε συζητησει να αποφυγουμε σαν τον διαολο το λιβανι,ηταν το μετρο....:roll:..ομως μη μπορωντας να το αποφυγουμε ακολουθησαμε την διαδρομη ως το κεντρο,την savana grande,οπου θα ξεκινουσαμε την περιηγηση μας στην πολη...φου ειδαμε το σπιτι οπου γεννηθηκε ο ελευθερωτης της βενεζουελας,αλλα και αλλων πολλων χωρων της νοτιας αμερικης,πηραμε ξανα το μετρο για μια διαδρομη,ως το τελεφερικ,που ειναι κατι ομορφο για να το δει κανεις στην πολη αυτη.....ομως την ωρα που μπαιναμε στο συρμο,και αφου ειχε απιστευτα πολυ κοσμο,ακουω τον φιλο μου να φωναζει.."γιωργοοο,με ψιρισανε το διαβατηριοοοο...ελα εδωωωω..".....εγω ειχα προλαβει να μπω στο συρμο,ο χρηστος ομως την ωρα που εμπαινε,οπως μου ειπε μετα,ενιωσε σε καθε τσεπη(!!!!)απο ενα χερι να προσπαθουνε να παρουνε οτι προλαβουν να αρπαξουν......πατωντας σε κανα δυο ατομα επανω προλαβα να βγω πριν φυγει ο συρμος,και αποτραβηχτηκαμε σε μια γωνια να δουμε τις απωλειες..:roll::roll:..για κακη του τυχη,ο χρηστος ειχε το διαβατηριο του στην τσεπη του(τσεκαροντας προσωρινα κατι,οπως μου εκμυστηρευθηκε.)και τωρα το διαβατηριο ελειπε.......:roll::roll:..αμεσως ανεβηκαμε επανω και με ενα χαζο χαμογελο μου λεει"ελα ρε,ολα καλα..θα την βρουμε την ακρη μας.."...οντως..δεν υπηρχε τιποτα που να μπορεσει να χαλασει το ταξιδι μας,και επειδη κι εγω ειμαι υπερ-ασιοδοξο ατομο,σε σημειο βλακειας ωρες ωρες,σκεφτηκαμε (ευτυχως)αμεσως θετικα και ανεβαινοντας στον δρομο αμεσως καλεσαμε την πρεσβεια μας εκει για να αναφερουμαι το περιστατικο...(ειχαμε μαζι μας φωτοτυπιες με τις διευθυνσεις της πρεσβειας μαζι με τα τηλεφωνα..)..η απαντηση του τυπου που μιλησαμε απλη,ξεκαθαρη και λιτη.."οκ..κανενα προβλημα..ελατε αυριο το πρωι απο εδω να δουμε τι θα κανουμε.."..ολα καλα και ωραια και περπατωντας σιγα σιγα,επανερχοτανε μεσα σε λιγα λεπτα,η πανεμορφη διαθεση,που ειχαμε συνεχεια ζωγραφισμενη στο προσωπο μας..ομως.????ενα λεπτο ρε παιδια..!!για να παμε αυριο στην πρεσβεια ,πρεπει να παμε να ακυρωσουμε τα εισητηρια μας και να παρουμε και τις βαλιτσες μας που ειχαμε αφησει εκει...αυτο το ξεχασαμε...!!αλλα πρωτα επρεπε να βρουμε ενα αστυνομικο τμημα να δηλωσουμε την κλοπη,γιατι το χαρτι που θα μας δεινανε απο το τμημα θα το χρησιμοποιουσε η πρεσβεια..ρωτωντας πας στην πολη και ρωτωντας πας και στο πλησιεστερο τμημα στην περιοχη του σαν ιγνασιο,οπου μπαινοντας μεσα ενιωσα σαν να εχω ενα μικρο ρολακι σε μια λατινοαμερικανικη εφηβικη σειρα καθως ολο το σκηνικο παρεπεμπε εκει....ετσι αφου πηραμε το χαρτι στα χερια μας και εχωντας μεσημεριασει κατσαμε να απολαυσουμε ενα εκπληκτικο παραδοσιακο πιατο της βενεζουελας,και το εκπληκτικο εγκειται στον απιστευτο συνδυασμο που εχει(μαυρα φασολια-ψητες μπανανες-ρυζι με κρεας-και απο πανω ενα τηγανιτο αυγο)το περιφημο παππεγιον κρεογιο..η συνεχεια με βρηκε στο γκισε τον λεοφωρειων προσπαθωντας να πεισω την κοπελιτσα να μου ακυρωσει τα εισητηρια η στην καλυτερη να με τα κανει για αυριο...αφου καταφερνω να αλλαξω την ημερα για την τεταρτη(ειχαμε φτασει δευτερα μεσημερι στο καρακας)φυγαμε για την εκ νεου αναζητηση ξενοδοχειου...τι πιο σιγουρο απο το "παλιοσπιτο",το ξενοδοχειο δηλαδη που μεναμε και χθες...βλεποντας μας ο τυπος στην ρεσεπτιον ψιλοαπορησε και αργοτερα η φατσα του ηταν στην κυριολεξια καπως ετσι,λεγοντας του οτι ο λογος που ξαναγυρισαμε ηταν οτι ειμασταν τοσο ερωτευμενοι με το καρακας που δεν μπορεσαμε να φυγουμε...αχαχαχαχαχα..οκ,αν δεν κανεις και λιγο χαβαλε και τα παρεις ολα σοβαρα χαθηκες......
το επομενο πρωινο θα ξυπνουσαμε νωρις νωρις για να ανηφορισουμε για την πρεσβεια,ωστε να παρουμε το πολυποθητο χαρτι και να ξεκινησουμε για το σαν κριστομπαλ...αμ δε...ξαναειπαμε..απροβλεπτη πολη το καρακας..απροβλεπτοι τυποι και εμεις..