Βενεζουέλα Βενεζουέλα..έρωτας παντού..!

[giwrgos]

Η μεριδα ειναι στη βενεζουελα,,γνωστη ως η πιο ''ζωντανη'' πολη της,η πολη των φοιτητων καθως σπουδαζουν παρα πολλοι εκει,και αυτο απο μονο του φτανει να δωσει ενα νεανικο χαρακτηρα στη πολη στην οποια τα πολυχρωμα γραφικα σπιτακια και τα πολυ μικρα στενακια ειναι το κυριο χαρακτηριστικο της....ειναι πολη που πολυ δυσκολα μπορει να χαθει καποιος καθως η ρυμοτομια της ειναι σαν της...ορεστιαδας(!!),δηλαδη μιας τετραγωνισμενης πολης της οποιας τα στενακια αρχιζουν και μετρανε απο την πλατεια της οποιας το ονομα φερει ο μεγαλος ελευθερωτης,Σιμον Μπολιβαρ....ετσι,και ευρισκομενη αναμεσα σε δυο μεγαλα βουνα σε δημιουργει ενα πολυ χαλαρο feeling,ενα χαρουμενο feeling,θα μπορουσα να πω,καθωτι παραλληλα σε μας τουλαχιστον φανηκε πολυ πιο ησυχη και χωρις ιχνος επικινδυνοτητας σε σχεση με το καρακας βεβαια..
πρωινη βολτα στα σοκακια και μπολικο περπατημα για την πρωτη ''ψιλαφηση'' της πολης (αν και για να ειμαι δικαιος δεν ειναι η καταλληλη λεξη αυτη,καθως η μεριδα πιο πολυ σε ενα ορεινο χωριο μοιαζει παρα σε πολη,με την εννοια της τσιμεντουπολης που μπορει καποιος να φερει στο μυαλο του..),ομως καθως προχωρουσαμε χαζευοντας δεξια και αριστερα τυχαια περασε η ματια μου απο ενα μαγαζι που με φανηκε σαν να ειδα μια ελληνικη σημαια σε αυτοκολλητο σε μια βιτρινα μεσα....οντως δεν πεσαμε εξω..μπαινοντας στο μαγαζι που ηταν κομμωτηριο(!!)ειδα μια γυναικα να εχει καταλαβει την εκπληξη στο προσωπο μου καθως η ματια μου κεντραριζε το αυτοκολλητο,πλησιαζοντας το μαγαζι.....η φυσιογνωμια της ηταν ομως μιας κλασσικης γυναικας βενεζουελανας,και στην ερωτηση μου αν μαζευει αυτοκολλητα με σημαιες απο ολες τις χωρες..,μου απαντησε οτι ο λογος που ειχε τη σημαια εκει ηταν ο αντρας της ο οποιος ηταν απο δευτερη γενια ελληνας εκει,,,..πριν προλαβουμε να πουμε τι και πως εσκασε μυτη ο νικος,ακομα μια κλασσικη ελληνοφατσα και αντε ξανα αγκαλιες φιλια και συγκινησεις....μιλωντας μετρια ελληνικα,αλλα αρκετα για να συννενοηθεις,ο νικος μας εξιστορησε το πως βρεθηκε εκει ο πατερας του,τον οποιο τηλεφωνησε αμεσως να ερθει να μας βρει,καθως ειχε παρα πολλα χρονια να δει ελληνα....η στιγμη που ξεπροβαλε στην εισοδο του μαγαζιου ο συμπαθεστατος αυτος γερακος με το κλασικο μπαστουνακι,την τραγιασκα και το κλασσικο παππουδιστικο γιλεκο με το πουκαμισο την συγκαταλεγω στις πιο ιδιαιτερες που εχω ζησει ποτε...ξεσπωντας στην κυριολεξια αμεσως σε λυγμους,ο κυρ-γιαννης μας αγκαλιασε λες και προσπαθουσε να βιωσει σε λιγα δευτερολεπτα οσα του στερησε απο την πατριδα του ολα αυτα τα χρονια η ξενιτια....οι στιγμες αυτες δεν αποδιδονται πιστευω με λεξεις και ακομα και τωρα εναμιση μηνα μετα την επιστροφη μας που γραφω την ιστορια αυτη,νιωθω καπως..
στη μεριδα ειχαμε σκοπο να μεινουμε τρεις μερες και απο εκει να παιρναμε το λεοφωρειο για το καρακας,για μια συναντηση-διανυκτερευση με την νιλντα που μας περιμενε εκει,και μετα καρφι για σαντα ελενα,το χωριουδακι που ειναι πολυ κοντα στα συνορα με την βραζιλια και πολυ κοντα στο εθνικο παρκο καναιμα....αυτο που αξιζει να δει κανεις στη μεριδα ειναι το τελεφερικ,το οποιο ειναι το ψηλοτερο του κοσμου και ετσι οταν την επομενη μερα ετοιμαστηκαμε πρωι-πρωι να παμε εκει δεν φανταζομασταν το ποσο ατυχοι θα ειμασταν,.,,,..καλωντας ενα ταξι απο την ποσαδα που μεναμε,και προετοιμασμενοι για την πιθανη παρενεργεια του υψομετρου(η μεριδα βρισκεται στα 1800 περιπου μετρα και το τελεφερικ φτανει εως τα 4700κατι..)ξεκινησαμε για την εισοδο του τελεφερικ οπου φτανωντας και ενω ειχε ηδη αρχισει να βρεχει καταρακτωδως βρηκαμε 5-6 ατομα μονο να περιφερονται απο δω και απο εκει,και μια αισθηση ερημιας και εγκαταλειψης....''τι ωραια,σουπερ,δεν εχει πολυ κοσμο και δεν θα περιμενουμε πολυ..'',σκεφτηκα και περπατωντας προς την κυρια εισοδο ρωτωντας ενα τυπο πηρα την απαντηση που με εκανε να ειμαι ετσι για ολη την επομενη μερα..''αα,αμιγκο το τελεφερικ,ειναι κλειστο...εχει κλεισει εδω και ενα χρονο..''.....ρε,κοιτα να δεις σκεφτηκα που με πουλαει τρελα ο τυπος και δε ξερω και το γιατι.....''δε μπορει..!!''..''και ολοι αυτοι οι αυτοσχεδιοι παγκοι που ειναι στημενοι εκει,και πουλανε απο μπουφαν και κασκολ μεχρι αναπτηρες και σπιρτα με το λογκο του τελεφερικ,τι ειναι..????????''...αποκριθηκα βγαζωντας μια περιεργεια ενα παραπονο και μια ψιλοαπορια εκεινη τη στιγμη...''ε,αυτα ειναι για τους τουριστες και δεν τα κλεινουμε καθως ερχεται συνεχεια κοσμος..''..και οντως,ουτε ο ταριφας μας ειπε τιποτα(θα μπορουσε λογικα να μας πει οτι,ρε μαγκες που πατε??ειναι κλειστο εδω και καιρο..!!ουτε η γλυκυτατη,κατα τα αλλα,κοπελιτσα στη ρεσεπτιον της ποσαδας αλλα ουτε και οι ελληνες που γνωρισαμε εκει..(αν και η αληθεια ειναι οτι δεν τους ειπαμε οτι ειχαμε σκοπο να παμε στο τελεφερικ..)..και μαλιστα σε δευτερη ερωτηση μου για το ποτε θα ανοιξει πηρα και τη δευτερη απαντηση-κατραπακια....''ε,σε κανα εναμιση χρονο περιπου....''..τσαμπα τα μελια,οι βιταμινες και τα ψαροελαια για τη χοληστερινη που πηρα πρωι-πρωι απο ενα φαρμακειο.....ετσι,μες τη βροχη δυο εμβροντητοι τυποι καταλαβαν οτι δεν υπηρχε περιπτωση να δουνε το τελεφερικ στα κοντα...τι πιο ομορφο μετα,για να περασει και η εκπληξη-απορια απο το γεγονος με το τελεφερικ,απο μια επισκεψη στον πανεμορφο ζωολογικο κηπο της μεριδα,οπου μεταξυ αλλων φιλοξενειτε και ενας μεγαλος αριθμος ερπετων(φιδιων και σαυρων)που ειναι κατι που πρεπει να δει κανεις εκει....
το απογευμα της ιδιας μερας τυχαινε να ειναι η ορκομωσια του νεου προεδρου της κολομβιας και η εξομαλυνση των σχεσεων μεταξυ των δυο χωρων ηταν πια γεγονος..μαλιστα,ολα τα καναλια εκεινο το απογευμα ειχαν ζωντανα την κοινη συνεντευξη του σαντος και του τσαβες,στην πανεμορφη σαντα μαρτα της κολομβιας,κατι που με κεντρισε το ενδιαφερον και το ειδα καθως ηθελα να εχω μια προσωπικη αποψη για το τι συμβαινει εκει....
η μεριδα ειναι η βασσιλισα της νυχτερινης ζωης στη βενεζουελα και μια επισκεψη στην περιφημη discotequa ''la cucaracha''θα σας πεισει οτι το να χορευεις σαλσα,κουμπια και ρεγκετον ειναι καποιες φορες οτι καλυτερο σου εχει συμβει.....αλλα πρωτα μια επισκεψη απο το ''μπανανα''ειναι επιβεβλημενη καθως εδω αρχιζει η νυχτα στη μεριδα η οποια διαρκει πολυ....
παιρνωντας ξανα την επομενη απο το μαγαζι του νικου για μια καλημερα,μας ρωτησε αν ειχαμε γνωρισει και τον νικηφορο,τον εταιρο ελληνα επιχειρηματια της μεριδα..!!ρε,κοιτα ναδεις ολοκληρη ελληικη κοινοτητα στη μεση του πουθενα,σκεφτηκα....ο νικηφορος διατηρει ενα μαγαζι με κινητα τηλεφωνα (μαλιστα το ονομα του με εχει μεινει καθως το ονομασε ''kentro'',καθωτι ειναι παραρτημα της αλυσιδας κινητης τηλεφωνιας ''movilnet'') και βρισκεται στο κεντρο ακριβως απεναντι απο την πλατεια του μπολιβαρ(εξου και το ονομα.)και ο οποιος μας εξυπηρετησε αψογα σε οτι χρειαστηκαμε με αλλαγες χρηματων και με πληροφοριες για την πολη,μιλωντας αψογα ελληνικα,δευτερης γενιας ελληνας κι αυτος...μαλιστα στην ερωτηση μας στο τι του λειπει πιο πολυ,μας απαντησε με ενα επιφωνημα-επιθυμια..''τσιπουρο''....και αμεσως σαν αστραπη μου ηρθε η ιδεα να του κανουμε μια εκπληξη και να του δωσουμε το ενα απο τα δυο μπουκαλια τσιπουρα που μας ξεμειναν απο την μη εισοδο μας στην κολομβια και προοριζοταν για την κολομβιανη οικογενεια....ε,στην συναντηση μας το απογευμα αφηνω τη σκεψη σας να ''τρεξει'' και να φανταστει τη χαρα του που ηταν επισης αλλο τοσο και δικια μας χαρα..(συν το γεγονος οτι η πλατουλα μου ξελαφρυνε κατα μισο κιλο....!
ετσι μετα απο ενα ησυχο και κουλαριστο τριημερο στη μεριδα(σε σχεση με οτι μας ειχε συμβει πριν..)ηρθε η ωρα να αφησουμε πισω μας την ενδοχωρα και να επιστρεψουμε για μια μερα στο καρακας και απο εκει(αναγκαστικα..)να παρουμε το λεοφωρειο για την σαντα ελενα...αλλα το τηλεφωνημα-επιβεβαιωση στη νιλντα το απογευμα και λιγο πριν επιβιβαστουμε για το δεκαωρο ταξιδι στη πρωτευουσα,με εκανε να αναρωτηθω αν θα καθομασταν ΜΟΝΟ μια μερα εκει η παραπανω....''ναι,βεβαια γιογος ισχυει η προταση μου..μολις φθασετε στο καρακας παρε με τηλεφωνο να ερθω να σας παρω..''.......θα φταναμε κατα τις εφτα το πρωι στη πρωτευουσα και θελαμε να πιστευουμε οτι θα μεναμε μια μερα για το ονορε ρε αδερφε..για την εμπειρια που λενε,καθως το να μεινεις σε ενα σπιτι ντοπιων και μαλιστα σε μια επικινδυνη πολη σαν το καρακας ειναι ιντριγκαδορικο απο μονο του....σιγα μην εχανα την εμπειρια αυτη..αλλα το καρακας θα αποδεικνυοτανε μια πολη που δεν θα ηθελε να μας αποχωριστει...ουτε και μεις βεβαια..

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 10
• 10

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 6 of 10

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[renata]

Παρηγοριέμαι οταν ακούω τέτοια πράγματα!!
δυο μαντραχαλάδες στην κολομβία και βενεζουέλα,απρογραμμάτιστα ολα,δεν μπορεί κατι καλό θα βγήκε..το κόβω το ταξίδι σας συναρπαστικό!!
σε διαβάζω..

 

[Lyda]

Προβλεπω πως η ιστορια σου θα καταριψει πολλους "μυθους" για αυτη την πανεμορφη χωρα.

 

[mariath]

Άντε βρε Γιώργο να μάθουμε τα νέα από το ταξίδι σας! Αν και είμαι σίγουρη ότι ήταν ωραία περιπέτεια...

 

[Giristroula]

Ωχ...περιπέτεια μυρίζομαι...για να δούμε πού πήγατε τελικά και πώς...Κάθομαι αναπαυτικά και περιμένω τη συνέχεια!

 

[Twinkie]

Καλημέρα! Σε παρακολουθώ κι εγώ...Δεν έχω ανακαλύψει ακόμα αρκετές ιστορίες για Βενεζουέλα- Κολομβία οπότε περιμένω με κομμένη ανάσα

 

[ΕΡΣΗ]

Πωπω! Σημερα την πηρα χαμπαρι την ιστορια! Για λεγε, για λεγε!

 

[giwrgos]

Παρηγοριέμαι οταν ακούω τέτοια πράγματα!!
δυο μαντραχαλάδες στην κολομβία και βενεζουέλα,απρογραμμάτιστα ολα,δεν μπορεί κατι καλό θα βγήκε..το κόβω το ταξίδι σας συναρπαστικό!!
σε διαβάζω..

συναρπαστικο γεματο δραση και ερωτα..

Προβλεπω πως η ιστορια σου θα καταριψει πολλους "μυθους" για αυτη την πανεμορφη χωρα.

χμμμ..δεν εχεις αδικο..αν και το παρατραβηξαμε και μεις και εξηγουμαι παρακατω..

 

[toumpiotis]

Ωραια αρχη ,περιμενω την συνεχεια με ανυπομονησία.

 

[toumpiotis]

Παρεπιπτωντος ,έμαθα πως στο Καρακας έχουμε ωραία πρεσβεία ,αληθεύει ?

 

[maιra1]

Ωραίο ταξίδι-περιπέτεια!!! Παρακολουθούμε.....

 

[giwrgos]

απο που..παμε για κολομβια..???

η στιγμη που ξαπλωνεις στο κρεβατι του ξενοδοχειου σου το πρωτο βραδυ μετα απο μια κουραστικοτατη μερα ειναι με μια λεξη μαγικοοοο..σαν να εξατμιζεται η κουραση καθε δευτερολεπτο που απλωνεσαι στο κρεβατι σκεφτομενος που ησουν μεχρι πριν λιγες ωρες και που εισαι τωρα...
ετσι το ξημερωμα μας βρηκε ετοιμους για τον σταθμο λεωφορειων,οχι τον κεντρικο και χαοτικο του καρακας,αλλα εναν ιδιωτικο σταθμο μιας εταιριας λεωφορειων που φανταζε πολυ καλυτερη απο τα υπολειπα,την ''expresso flamingo''...αφου περιμενα υπομονετικα την σειρα μου στην περιβοητη..ουρα,που ακολουθειτε πολυ πιστα απο τους βενεζουελανους,εκλεισα 2 εισητηρια για το σαν κριστομπαλ,για τις 8 το βραδυ της ιδιας μερας....ετσι αφου ειχαμε 7-8 ωρες ελευθερες στο καρακας ειχαμε στο μυαλο μας να κανουμε αυτο που λενε ολοι..."μια μερα στο καρακας ειναι αρκετη...",ουτως η αλλως δεν εχει πολλα πραγματα να δεις..:roll::roll:θα βλεπαμε λοιπον το σπιτι του σιμον μπολιβαρ,το τελεφερικ,και...οτι αλλο θα προκαλουσε την περιεργεια μας...χμμμμ...ποσο λαθος νομιζαμε....
αυτο που ειχαμε συζητησει να αποφυγουμε σαν τον διαολο το λιβανι,ηταν το μετρο....:roll:..ομως μη μπορωντας να το αποφυγουμε ακολουθησαμε την διαδρομη ως το κεντρο,την savana grande,οπου θα ξεκινουσαμε την περιηγηση μας στην πολη...φου ειδαμε το σπιτι οπου γεννηθηκε ο ελευθερωτης της βενεζουελας,αλλα και αλλων πολλων χωρων της νοτιας αμερικης,πηραμε ξανα το μετρο για μια διαδρομη,ως το τελεφερικ,που ειναι κατι ομορφο για να το δει κανεις στην πολη αυτη.....ομως την ωρα που μπαιναμε στο συρμο,και αφου ειχε απιστευτα πολυ κοσμο,ακουω τον φιλο μου να φωναζει.."γιωργοοο,με ψιρισανε το διαβατηριοοοο...ελα εδωωωω..".....εγω ειχα προλαβει να μπω στο συρμο,ο χρηστος ομως την ωρα που εμπαινε,οπως μου ειπε μετα,ενιωσε σε καθε τσεπη(!!!!)απο ενα χερι να προσπαθουνε να παρουνε οτι προλαβουν να αρπαξουν......πατωντας σε κανα δυο ατομα επανω προλαβα να βγω πριν φυγει ο συρμος,και αποτραβηχτηκαμε σε μια γωνια να δουμε τις απωλειες..:roll::roll:..για κακη του τυχη,ο χρηστος ειχε το διαβατηριο του στην τσεπη του(τσεκαροντας προσωρινα κατι,οπως μου εκμυστηρευθηκε.)και τωρα το διαβατηριο ελειπε.......:roll::roll:..αμεσως ανεβηκαμε επανω και με ενα χαζο χαμογελο μου λεει"ελα ρε,ολα καλα..θα την βρουμε την ακρη μας.."...οντως..δεν υπηρχε τιποτα που να μπορεσει να χαλασει το ταξιδι μας,και επειδη κι εγω ειμαι υπερ-ασιοδοξο ατομο,σε σημειο βλακειας ωρες ωρες,σκεφτηκαμε (ευτυχως)αμεσως θετικα και ανεβαινοντας στον δρομο αμεσως καλεσαμε την πρεσβεια μας εκει για να αναφερουμαι το περιστατικο...(ειχαμε μαζι μας φωτοτυπιες με τις διευθυνσεις της πρεσβειας μαζι με τα τηλεφωνα..)..η απαντηση του τυπου που μιλησαμε απλη,ξεκαθαρη και λιτη.."οκ..κανενα προβλημα..ελατε αυριο το πρωι απο εδω να δουμε τι θα κανουμε.."..ολα καλα και ωραια και περπατωντας σιγα σιγα,επανερχοτανε μεσα σε λιγα λεπτα,η πανεμορφη διαθεση,που ειχαμε συνεχεια ζωγραφισμενη στο προσωπο μας..ομως.????ενα λεπτο ρε παιδια..!!για να παμε αυριο στην πρεσβεια ,πρεπει να παμε να ακυρωσουμε τα εισητηρια μας και να παρουμε και τις βαλιτσες μας που ειχαμε αφησει εκει...αυτο το ξεχασαμε...!!αλλα πρωτα επρεπε να βρουμε ενα αστυνομικο τμημα να δηλωσουμε την κλοπη,γιατι το χαρτι που θα μας δεινανε απο το τμημα θα το χρησιμοποιουσε η πρεσβεια..ρωτωντας πας στην πολη και ρωτωντας πας και στο πλησιεστερο τμημα στην περιοχη του σαν ιγνασιο,οπου μπαινοντας μεσα ενιωσα σαν να εχω ενα μικρο ρολακι σε μια λατινοαμερικανικη εφηβικη σειρα καθως ολο το σκηνικο παρεπεμπε εκει....ετσι αφου πηραμε το χαρτι στα χερια μας και εχωντας μεσημεριασει κατσαμε να απολαυσουμε ενα εκπληκτικο παραδοσιακο πιατο της βενεζουελας,και το εκπληκτικο εγκειται στον απιστευτο συνδυασμο που εχει(μαυρα φασολια-ψητες μπανανες-ρυζι με κρεας-και απο πανω ενα τηγανιτο αυγο)το περιφημο παππεγιον κρεογιο..η συνεχεια με βρηκε στο γκισε τον λεοφωρειων προσπαθωντας να πεισω την κοπελιτσα να μου ακυρωσει τα εισητηρια η στην καλυτερη να με τα κανει για αυριο...αφου καταφερνω να αλλαξω την ημερα για την τεταρτη(ειχαμε φτασει δευτερα μεσημερι στο καρακας)φυγαμε για την εκ νεου αναζητηση ξενοδοχειου...τι πιο σιγουρο απο το "παλιοσπιτο",το ξενοδοχειο δηλαδη που μεναμε και χθες...βλεποντας μας ο τυπος στην ρεσεπτιον ψιλοαπορησε και αργοτερα η φατσα του ηταν στην κυριολεξια καπως ετσι,λεγοντας του οτι ο λογος που ξαναγυρισαμε ηταν οτι ειμασταν τοσο ερωτευμενοι με το καρακας που δεν μπορεσαμε να φυγουμε...αχαχαχαχαχα..οκ,αν δεν κανεις και λιγο χαβαλε και τα παρεις ολα σοβαρα χαθηκες......
το επομενο πρωινο θα ξυπνουσαμε νωρις νωρις για να ανηφορισουμε για την πρεσβεια,ωστε να παρουμε το πολυποθητο χαρτι και να ξεκινησουμε για το σαν κριστομπαλ...αμ δε...ξαναειπαμε..απροβλεπτη πολη το καρακας..απροβλεπτοι τυποι και εμεις..