Βενεζουέλα Βενεζουέλα..έρωτας παντού..!

[giwrgos]

Η επισκεψη στη τραπεζα το επομενο πρωινο,νωρις-νωρις,ηταν επιτακτικη αναγκη,καθως ξημερωματα δευτερας και πριν κατηφορισουμε για τη τραπεζα,που δεν ειχε ανοιξει ακομη,αλλαξαμε και το τελευταιο 5ευρω στο ρεσεπτιονιστ-ταριφα-μπαρτεντερ-σεκιουριτα....του ξενοδοχειου για ενα πρωινο στο ποδι,και ετσι τα λεφτα τα οποια κακως δεν τα πηρα ολα μαζι μου θα ηταν σαν μαννα εξ ουρανου..και εξηγουμαι..πριν να φυγω ειχα γυρω στα 800 ευρω στη διαθεση μου για το ταξιδι..αλλα σκεφτηκα να μην τα παρω ολα μαζι,και ετσι ανοιξα ενα λογαριασμο σε μια τραπεζα,και εβαλα μερος των χρηματων εκει,σε περιπτωση που γινοτανε καμια στραβη να ειχα καβατζα χρηματα στη τραπεζα τα οποια θα τα επαιρνα με μια καρτα που με προμηθευσε η τραπεζα....αλλα αποδειχθηκε χαζομαρα αυτο καθως αν σου στειλουν χρηματα μεσω τραπεζης,δεν μπορεις να τα παρεις σε ευρω η σε δολλαρια και ετσι δεν μπορεις και να τα αλλαξεις στη μαυρη αγορα,καθως θα τα παρεις αναγκαστικα σε μπολιβαρες..που σημαινει οτι εκει που υπολογιζες οτι θα τα μετατρεψω π.χ. 300 ευρω σε τρεις χιλιαδες περιπου μπολιβαρες αναγκαζεσαι να τα παρεις με τη τιμη που θα εχει εκεινη τη μερα η τραπεζα..στη περιπτωση μας ηταν 5,1 αντι για 10-11 που θα τα αλλαζαμε εξω..
φτανοντας λοιπον εξω απο τη τραπεζα και αφου δωσαμε το ονομα μου σε ενα τυπο που το εγραψε σε ενα τετραδιο και με το ανοιγμα της τραπεζας μας εβαλε ολους στη...θεση μαςειχα ενα μικρο αγχος αν ο καλος φιλος δημητρης θα ειχε κανει ολες τις σωστες διαδικασιες να στειλει τα χρηματα μου με western union,καθως ξεχασα να πω πως αντιμετωπισα μεγαλο προβλημα με τη καρτα της τραπεζας,καθως αδυνατουσα να βγαλω χρηματα απο οποιαδηποτε τραπεζα μεσω ατμ στη βενεζουελα..ετσι τον παρακαλεσα να μπει στο κοπο να μου στειλει οσα ειχαν μεινει μεσω της παντα αξιοπιστης western union....η αγωνια μου εφτασε στο κατακορυφο,οταν ο τυπος στο γκισε με ρωτησε επιμονα για το που και ποτε γεννηθηκε ο αποστολεας καθως και τη διευθηνση του.....δεν τα ηξερα..αναγκαστηκα τηλεφωνημα στο δημητρη(απο τις λιγες φορες που κυριολεκτικα...κρεμομουνα μετα απο καθε μπιμ αναμονης...)και ευτυχως αφου το σηκωσε και συννενοηθηκαμε μπορεσαμε να παρουμε τα χρηματα που μας ηταν ιδιαιτερα χρησιμα καθως ειχαμε μεινει κυριολεκτικα αφραγκοι..:roll::roll:..
ψιλοξεμπερδεψαμε αργα απο τη τραπεζα και ετσι αποφασισαμε να παμε στο τσορονι,ενα πολυ ομορφο μερος κοντα σχετικα στο καρακας,καθως δεν ειχαμε την ανεση χρονου ουτε για το τσιτσιριβιτσε ουτε για το κορο....με τα ποδια,μιας και ηταν πολυ κοντα,κατευθηνθηκαμε στη καλυτερη-συμφωνα με τους βενεζουελανους-εταιρια λεοφωρειων της χωρας στην περιφημη aeroexpressos ejecutivos..την εταιρια-στολιδι της βενεζουελας,καθως οντως ειναι η πιο οργανωμενη εταιρια,με αιθουσα αναμονης με κυλεικιο,(δοκιμαστε οποσδηπωτε την-κατι σαν-ζαμπονοτυροπιτα που εχει,θα ξεσπασετε σε πανηγυρισμους απο τη πρωτη δαγκωματια....ειναι απιστευτη,ζητηστε και καλυτερα να τη ζεστανουν λιγο....)αλλα αυτο που μου εκανε πιο πολυ εντυπωση ηταν ο ελεγχος επιβιβασης και οι ομοιοτητες του σε ελεγχο επιβιβασης σε αεροδρομιο..ανιχνευτης μεταλλων,σωματικος ελεγχος,εντονο τσεκαρισμα των χαρτιων σου,(α ρε αφηρημενε χρηστο..μαθε ισπανικαααααααα....)και γενικα σου εδινε την εντυπωση μιας εταιριας-προτυπο για τη χωρα εκεινη....η διαδρομη απο το καρακας στο μαρακαι,θα διαρκουσε μιαμιση ωρα σε μια αδιαφορη θα μπορουσα να πω διαδρομη..:roll:
φτανοντας λοιπον στο μαρακαι,την πολη οπου πρεπει να παρεις το λεοφωρειο για το τσορονι,βγαινοντας απο το λεοφωρειο δεχθηκαμε μια...''επιθεση'' απο ταριφες που μας προετρεπαν να μην παρουμε λεοφωρειο παρα να προτιμησουμε τη σιγουρη και ευκολη,μα συναμα ακριβη,λυση του ταξι...πως με εκοψε και ρωτησα ενοσω περιμεναμε στο σταθμο δυο-τρια ατομα για το πως ειναι καλυτερα να παμε στο τσορονι απο το μαρακαι,και με ειχε κανει εντυπωση η αποθαρυνση τους στο να παρουμε λεοφωρειο....:roll:μας ειπαν οτι λογω του κακιστου δρομου αλλα και των ακομα πιο κακιστων λεοφωρειων ειναι ενα στοιχημα αν θα φτασεις σωος στο τσορονι,καθως η διαδρομη για να φανταστειτε θυμιζει πολυ τον παλιο τον δικο μας μπραλλο,δηλαδη ενα ανεβασμα αρχικα βουνου και ενα κατεβασμα στη συνεχεια σε ενα δρομο ομως που παρα πολλες φορες στενευει σε...ουτε μια λωριδα.....ετσι και για να πω και την αληθεια λογω κυριως οτι θελαμε να περασουμε δυο μερες στις ακτες της καραιβικης ηρεμες-ξεγνοιαστες και ανεμελες προτιμησαμε τη λυση του ταριφα..ηταν η πρωτη και μοναδικη φορα που προσυμφωνησα τη τιμη με τον οδηγο,καθως η διαδρομη θα διαρκουσε περιπου δυο ωρες,και ετσι ηταν φρονιμοτερο να συμφωνησεις τη τιμη οπως και καναμε στα 300 μπολιβαρες..ξεκινωντας λοιπον για τη διασχιση του εθνικου παρκου henri pittier,η διαδρομη ηταν οντως οσο δυσκολη μας λεγανε με παρα πολλες αποτομες στροφες με φοντο..γκρεμο,με παρα πολλα κορναρισματα-προειδοποιησεις απο τα λεοφωρεια-φαντασματα τα οποια απεφευγε ο επιδεξιος οδηγος στο παρατριχα,αλλα παραυτα με εικονες ονειρο βγαλμενες απο ταινια με την αγρια βλαστηση να σκεπαζει τα παντα σε μια διαδρομη που οσο δυσκολη ειναι αλλο τοσο μαγικη ειναι και ισως και μια ''ειδικη''διαδρομη στα ματια ενος υποψηφιου μελλοντικου αρι βατανεν,μιας και με ιντριγκαριζε η ιδεα να την οδηγουσα εγω..σταση σε ενα μικρο χωριο για φουλαρισμα με μολις 0,06 λεπτα το λιτρο..(!!!).οκ..φανταστειτε μετα πως ενιωσα στο πρωτο γεμισμα βενζινης εδω....και μετα απο μια φανταστικη,οπως προειπα,διαδρομη φτασαμε στο πανεμορφο τσορονι,ενα μικρο χωριουδακι,με γραφικα χρωματιστα σπιτακια και μικρες πλατειες να δινουν εντονο χρωμα υπαιθρου σε εμας τους επισκεπτες εκει..απο εκει,ο τελικος μας προορισμος ενα αλλο γραφικοτατο παραθαλλασιο χωριουδακι,το πουερτο κολομπια οπου ο επισκεπτης πραγματικα βιωνει αυτο που λεμε,μακρια απο τα σμηνη τουριστων,διακοπες....το τσορονι ειναι κυριως μερος να μεινεις για εξορμησεις στη φυση,για τρεκκινκ,ενω το πουερτο κολομπια μερος για εξορμησεις στις γειτονικες παραλιες..απεχουν κανα πενταλεπτο μεταξυ τους τα δυο χωρια..φτανοντας λοιπον,και αφου βρηκαμε μια ποσαδα συμπαθητικη να μεινουμε κυριολεκτικα πετωντας τα πραγματα και ξυπολητοι τρεξαμε για την μοναδικη παραλια που ειναι προσβασιμη με τα ποδια,την πλαγια γκραντε....απλωμα την κατακιτρινη πετσεταρα και βουρ για βουτια.....(απο τη σαρα μου..-σαρα,λεμε εδω στη θεσσαλονικη την..εντονη λυσσα-επιθυμια για κατι..αν καποιος δε το ξερει..-πρεπει να παρεσυρα κανα δυο-τρια παιδακια στη πρωτη βουτια που εκανα..)και οντως ειναι τελικα το καλυτερο φαρμακο η παραλια,ειναι φοβερο γουστο..ξεσαλωσα στη κυριολεξια,πρεπει να ξεσηκωσαμε ολη τη παραλια,εκεινη τη μερα..,και καποια στιγμη θελοντας να μοιραστω τη χαρα μου,αλλα και να...πειραξω κανα φιλαρακι μου αποφασισα να τους τηλεφωνησω και να τους πω τη σουπερ που ειναι εκει...
ομως...ξαφνικα συνηδητοποειω οτι δεν μπορω να βρω το τηλεφωνο μου....ωχχχ..τι χαζος που ειμαι..!!τοτε θυμηθηκα οτι το ειχα ξεχασει στο τσεπακι-θηκη της θεσης του συνοδηγου στο ταξι που μας εφερε....δευτερη φορα στη λατινικη αμερικη-δευτερη απωλεια κινητου....αλλα σιγα μη μας πτοουσε αυτο..ολα καλα..εξαλλου ειχε ο χρηστος κινητο,οποτε αν χρειαζομουνα κατι με καλυπτε αυτος για τρεις μερες μεχρι να γυρισουμε....το μονο που χαλουσε βεβαια λιγο τη φαση ηταν μια ψιλοσυννεφια που ειχε η οποια δεν εδενε τοσο αρμονικα με τους κοκοφοινικες και την πολυ ψιλη χρυσαφενια αμμο της παραλιας..με αυτα και με αυτα πισω στη ποσαδα και εξερευνηση με τα ποδια του μικρου χωριου καθως και μια επισκεψη σε ενα γραφικοτατο εστιατορειο θαλασσινων για την πιο υπεροχη θαλασσνομακαροναδα που εφαγα ποτε..(οχι..οτι εχω φαει και πολλες και μπορω και να συγκρινω βεβαια..)..
την επομενη μερα,με τις βαρκες που ειναι αραδιασμενες στο μικρο λομανακι-ορμο,μπορεις να επιλεξεις μια παραλια απο τις 5-6 που εχει γυρω γυρω,να σε παει και να συμφωνησετε με το βαρκαρη την ωρα που θα γυρισει να σε παρει καθως και τα χρηματα της ολης φασης..εμεις επιλεξαμε μια ψιλοκοντινη γυρω στα 20 λεπτα με τη βαρκα,την οποια εφοδιαζεις με τα απαραιτητα ποτα και τροφιμα της αρεσκειας σου πριν φυγεις καθως σε αρκετες απο αυτες τις παραλιες δεν εχει ουτε...νερο...!!..η διαδρομη με τη βαρκα ειναι ωραια εμπειρια,με τα κυματα να σκανε κατα μετωπο και με τα χερια σου να πρεπει να κρατανε γερα τη καρινα καθως σε διαφορετικη περιπτωση θα βρεθεις να απ'ευθειας στη θαλασσα..
και η δευτερη παραλια μας αποζημιωσε εξισου,αν και η πλαγια γκραντε ειναι με διαφορα η καλυτερη,και αφου ο ηλιος μας εκανε πορτοκαλι ηρθε η ωρα της επιστροφης στο χωριουδακι...ο βαρκαρης ,κυριος,ηρθε στην ωρα του και η επιστροφη μετα απο μια γεματη ρεκλα μερα που την περισσοτερη ωρα με βρηκε ξαπλωμενο ανασκελα εκει που σκαει το κυμα να μη σκεφτομαι τιποτα..,ηταν γεγονος..το βραδυ,πηγα ισως στο πιο γραφικο και περιεργο μπαρακι που εχω παει ποτε,σε ενα πολυ μικρο μπαρ χτισμενο απο πετρα με μια διακοσμηση τελειως αλλου..,και με μια μουσικη που βεβαιως απεπνεε αρωμα καραιβικης..σουπερ βραδια,απο αυτες που ευχεσαι να ξαναζησεις,σουπερ και τα κοκτειλ απο καρυδα που με εφτιαξε το τσακαλι μεσα απο το μπαρ....(για τις γυναικες τι να ξαναπω..???μη γινω και κουραστικος και επαναλαμβανομαι....ειναι παραδεισος ρε παιδια..αααχχχχ..)
συνοπτικα το μερος ολο ειναι σουπερ,το καραγουσταρα,αν και δεν ειχαμε την ανεση χρονου να κατσουμε παραπανω και ετσι το επομενο πρωινο θα παιρναμε το δρομο της επιστροφης για το καρακας και απο εκει την επομενη μερα το δρομο της επιστροφης...αν παντα δεν μας τυχαινε κατι,ε..??:LOL:

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 7
• 8
• 9
• 10

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 9 of 10

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[renata]

Παρηγοριέμαι οταν ακούω τέτοια πράγματα!!
δυο μαντραχαλάδες στην κολομβία και βενεζουέλα,απρογραμμάτιστα ολα,δεν μπορεί κατι καλό θα βγήκε..το κόβω το ταξίδι σας συναρπαστικό!!
σε διαβάζω..

 

[Lyda]

Προβλεπω πως η ιστορια σου θα καταριψει πολλους "μυθους" για αυτη την πανεμορφη χωρα.

 

[mariath]

Άντε βρε Γιώργο να μάθουμε τα νέα από το ταξίδι σας! Αν και είμαι σίγουρη ότι ήταν ωραία περιπέτεια...

 

[Giristroula]

Ωχ...περιπέτεια μυρίζομαι...για να δούμε πού πήγατε τελικά και πώς...Κάθομαι αναπαυτικά και περιμένω τη συνέχεια!

 

[Twinkie]

Καλημέρα! Σε παρακολουθώ κι εγώ...Δεν έχω ανακαλύψει ακόμα αρκετές ιστορίες για Βενεζουέλα- Κολομβία οπότε περιμένω με κομμένη ανάσα

 

[ΕΡΣΗ]

Πωπω! Σημερα την πηρα χαμπαρι την ιστορια! Για λεγε, για λεγε!

 

[giwrgos]

Παρηγοριέμαι οταν ακούω τέτοια πράγματα!!
δυο μαντραχαλάδες στην κολομβία και βενεζουέλα,απρογραμμάτιστα ολα,δεν μπορεί κατι καλό θα βγήκε..το κόβω το ταξίδι σας συναρπαστικό!!
σε διαβάζω..

συναρπαστικο γεματο δραση και ερωτα..

Προβλεπω πως η ιστορια σου θα καταριψει πολλους "μυθους" για αυτη την πανεμορφη χωρα.

χμμμ..δεν εχεις αδικο..αν και το παρατραβηξαμε και μεις και εξηγουμαι παρακατω..

 

[toumpiotis]

Ωραια αρχη ,περιμενω την συνεχεια με ανυπομονησία.

 

[toumpiotis]

Παρεπιπτωντος ,έμαθα πως στο Καρακας έχουμε ωραία πρεσβεία ,αληθεύει ?

 

[maιra1]

Ωραίο ταξίδι-περιπέτεια!!! Παρακολουθούμε.....

 

[giwrgos]

απο που..παμε για κολομβια..???

η στιγμη που ξαπλωνεις στο κρεβατι του ξενοδοχειου σου το πρωτο βραδυ μετα απο μια κουραστικοτατη μερα ειναι με μια λεξη μαγικοοοο..σαν να εξατμιζεται η κουραση καθε δευτερολεπτο που απλωνεσαι στο κρεβατι σκεφτομενος που ησουν μεχρι πριν λιγες ωρες και που εισαι τωρα...
ετσι το ξημερωμα μας βρηκε ετοιμους για τον σταθμο λεωφορειων,οχι τον κεντρικο και χαοτικο του καρακας,αλλα εναν ιδιωτικο σταθμο μιας εταιριας λεωφορειων που φανταζε πολυ καλυτερη απο τα υπολειπα,την ''expresso flamingo''...αφου περιμενα υπομονετικα την σειρα μου στην περιβοητη..ουρα,που ακολουθειτε πολυ πιστα απο τους βενεζουελανους,εκλεισα 2 εισητηρια για το σαν κριστομπαλ,για τις 8 το βραδυ της ιδιας μερας....ετσι αφου ειχαμε 7-8 ωρες ελευθερες στο καρακας ειχαμε στο μυαλο μας να κανουμε αυτο που λενε ολοι..."μια μερα στο καρακας ειναι αρκετη...",ουτως η αλλως δεν εχει πολλα πραγματα να δεις..:roll::roll:θα βλεπαμε λοιπον το σπιτι του σιμον μπολιβαρ,το τελεφερικ,και...οτι αλλο θα προκαλουσε την περιεργεια μας...χμμμμ...ποσο λαθος νομιζαμε....
αυτο που ειχαμε συζητησει να αποφυγουμε σαν τον διαολο το λιβανι,ηταν το μετρο....:roll:..ομως μη μπορωντας να το αποφυγουμε ακολουθησαμε την διαδρομη ως το κεντρο,την savana grande,οπου θα ξεκινουσαμε την περιηγηση μας στην πολη...φου ειδαμε το σπιτι οπου γεννηθηκε ο ελευθερωτης της βενεζουελας,αλλα και αλλων πολλων χωρων της νοτιας αμερικης,πηραμε ξανα το μετρο για μια διαδρομη,ως το τελεφερικ,που ειναι κατι ομορφο για να το δει κανεις στην πολη αυτη.....ομως την ωρα που μπαιναμε στο συρμο,και αφου ειχε απιστευτα πολυ κοσμο,ακουω τον φιλο μου να φωναζει.."γιωργοοο,με ψιρισανε το διαβατηριοοοο...ελα εδωωωω..".....εγω ειχα προλαβει να μπω στο συρμο,ο χρηστος ομως την ωρα που εμπαινε,οπως μου ειπε μετα,ενιωσε σε καθε τσεπη(!!!!)απο ενα χερι να προσπαθουνε να παρουνε οτι προλαβουν να αρπαξουν......πατωντας σε κανα δυο ατομα επανω προλαβα να βγω πριν φυγει ο συρμος,και αποτραβηχτηκαμε σε μια γωνια να δουμε τις απωλειες..:roll::roll:..για κακη του τυχη,ο χρηστος ειχε το διαβατηριο του στην τσεπη του(τσεκαροντας προσωρινα κατι,οπως μου εκμυστηρευθηκε.)και τωρα το διαβατηριο ελειπε.......:roll::roll:..αμεσως ανεβηκαμε επανω και με ενα χαζο χαμογελο μου λεει"ελα ρε,ολα καλα..θα την βρουμε την ακρη μας.."...οντως..δεν υπηρχε τιποτα που να μπορεσει να χαλασει το ταξιδι μας,και επειδη κι εγω ειμαι υπερ-ασιοδοξο ατομο,σε σημειο βλακειας ωρες ωρες,σκεφτηκαμε (ευτυχως)αμεσως θετικα και ανεβαινοντας στον δρομο αμεσως καλεσαμε την πρεσβεια μας εκει για να αναφερουμαι το περιστατικο...(ειχαμε μαζι μας φωτοτυπιες με τις διευθυνσεις της πρεσβειας μαζι με τα τηλεφωνα..)..η απαντηση του τυπου που μιλησαμε απλη,ξεκαθαρη και λιτη.."οκ..κανενα προβλημα..ελατε αυριο το πρωι απο εδω να δουμε τι θα κανουμε.."..ολα καλα και ωραια και περπατωντας σιγα σιγα,επανερχοτανε μεσα σε λιγα λεπτα,η πανεμορφη διαθεση,που ειχαμε συνεχεια ζωγραφισμενη στο προσωπο μας..ομως.????ενα λεπτο ρε παιδια..!!για να παμε αυριο στην πρεσβεια ,πρεπει να παμε να ακυρωσουμε τα εισητηρια μας και να παρουμε και τις βαλιτσες μας που ειχαμε αφησει εκει...αυτο το ξεχασαμε...!!αλλα πρωτα επρεπε να βρουμε ενα αστυνομικο τμημα να δηλωσουμε την κλοπη,γιατι το χαρτι που θα μας δεινανε απο το τμημα θα το χρησιμοποιουσε η πρεσβεια..ρωτωντας πας στην πολη και ρωτωντας πας και στο πλησιεστερο τμημα στην περιοχη του σαν ιγνασιο,οπου μπαινοντας μεσα ενιωσα σαν να εχω ενα μικρο ρολακι σε μια λατινοαμερικανικη εφηβικη σειρα καθως ολο το σκηνικο παρεπεμπε εκει....ετσι αφου πηραμε το χαρτι στα χερια μας και εχωντας μεσημεριασει κατσαμε να απολαυσουμε ενα εκπληκτικο παραδοσιακο πιατο της βενεζουελας,και το εκπληκτικο εγκειται στον απιστευτο συνδυασμο που εχει(μαυρα φασολια-ψητες μπανανες-ρυζι με κρεας-και απο πανω ενα τηγανιτο αυγο)το περιφημο παππεγιον κρεογιο..η συνεχεια με βρηκε στο γκισε τον λεοφωρειων προσπαθωντας να πεισω την κοπελιτσα να μου ακυρωσει τα εισητηρια η στην καλυτερη να με τα κανει για αυριο...αφου καταφερνω να αλλαξω την ημερα για την τεταρτη(ειχαμε φτασει δευτερα μεσημερι στο καρακας)φυγαμε για την εκ νεου αναζητηση ξενοδοχειου...τι πιο σιγουρο απο το "παλιοσπιτο",το ξενοδοχειο δηλαδη που μεναμε και χθες...βλεποντας μας ο τυπος στην ρεσεπτιον ψιλοαπορησε και αργοτερα η φατσα του ηταν στην κυριολεξια καπως ετσι,λεγοντας του οτι ο λογος που ξαναγυρισαμε ηταν οτι ειμασταν τοσο ερωτευμενοι με το καρακας που δεν μπορεσαμε να φυγουμε...αχαχαχαχαχα..οκ,αν δεν κανεις και λιγο χαβαλε και τα παρεις ολα σοβαρα χαθηκες......
το επομενο πρωινο θα ξυπνουσαμε νωρις νωρις για να ανηφορισουμε για την πρεσβεια,ωστε να παρουμε το πολυποθητο χαρτι και να ξεκινησουμε για το σαν κριστομπαλ...αμ δε...ξαναειπαμε..απροβλεπτη πολη το καρακας..απροβλεπτοι τυποι και εμεις..