Βενεζουέλα Βενεζουέλα..έρωτας παντού..!

[giwrgos]

Σιγουρα δεν ηταν μεσα στις αμεσες προθεσεις μας,ουτε μας ειχε λειψει καν η ελλαδα καθως λειπαμε μολις δεκαπεντε μερες,αλλα ειχαμε την διαισθηση οτι θα περνουσαμε πλυ καλα στην γιορτη της ελληνιλης κοινοτητας στο καρακας...
ξυπνωντας λοιπον το πρωι,και αφου η νιλντα επρεπε να παει να δει το γιο της και τα υπολειπα παιδια να επιστρεψουν στο χωριο που μενανε εξω απο το καρακας,εχοντας το κλειδι να κλεισουμε μονο την πορτα(!!!!)που μας αφησε η νιλντα,και εν συνεχεια επρεπε να το δωσουμε στους τυπους που φρουρουσαν το κτιριακο συγκροτημα,αποφασισαμε οτι τελικα θα πηγαιναμε στην γιορτη αυτη και θα αφηναμε για αυριο τα υπολειπα σχεδια..
στην εισοδο και αφου εδωσα σαν κυριος το κλειδι,ειπα στον ενα φρουρο αν μπορουσε να μας βρει κανα ταξι απο το τηλεφωνο καθως δεν περνουσε απο εκει ταξι ουτε για δειγμα....δυσκολευτηκε αρκετα αλλα εν τελει επιβιβζομασταν με προορισμο την αλτα φλοριντα,την περιοχη δηλαδη οπου βρισκεται και η ελληνικη πρεσβεια..καθως το ταξι κατεβαινε απο την χλιδατη γειτονια του los naranjos,και επιστρεφοντας σιγα σιγα στην πραγματικοτητα του καρακας,στο μυαλο μου στριφιγυριζαν οσα ζησαμε χθες και το τι αντιθεσεις βιωνουμε σε καθε μας βημα....
φτανοντας στη διευθυνση που θελαμε,ενας μεγαλος μαντροτοιχος,στην κορυφη του οποιου ηταν καρφωμενα αναποδα πολλα σπασμενα μπουκαλια για λογους ασφαλειας,εστεκε επιβλητικα μπροστα μας και ισα ισα που ξεχωριζαν δυο μεγαλες σημαιες μια της ελλαδος και μια της χωρας που μας φιλοξενουσε..φτανοντας μπροστα στη τεραστια σιδεροπορτα,προσπαθησα μονος μου να την ανοιξω αλλα με σταματησε η φωνη ενος εκπληκτου βενεζοελανου που ρωτωντας μας ποιοι ειμασταν και τι θελαμε και αφου τον απαντησα οτι ειμαστε ελληνες και θελαμε να μπουμε και εμεις μεσα,μας απαντησε με τον πλεον αφοπλιστικο και συναμα αστειο τροπο..''αααα..αμιγκο..αποκλειετε να ειστε εεληνες..εγω τους ξερω εναν εναν εδω..κατι αλλο θελετε εσεις..''....ευτυχως γιατι ειχα ψιλοβαρεθει πια τις ανακρισεις και τις ταυτοπροσωπειες..,ενας πατριωτης που ηταν κοντα και ειδε την φαση ολη μας εξυπηρετησε και ετσι με τις αμοιβαιες εξηγησεις μπορεσαμε να μπουμε μεσα στο χωρο....
στα λιγα μετρα ξεπροβαλε μια μικρη ορθοδοξη εκκλησια,οπου ισα ισα που ακουγονταν οι ψαλμωδιες εξω..μπαινοντας διακριτικα μεσα,καθως δεν θελαμε να γινουμε ιδιαιτερα αντιληπτοι μες τον ιερο χωρο,μιας και ισως δυο ''αγνωστες'' σε αυτους φατσες,κινουσε την περιεργεια τους και χαλουσε την ιεροτητα της στιγμης,και ετσι αναβοντας ενα κερακι,αμεσως λες και πατησε καποιος ενα κουμπακι και μεταφερθηκαμε μονομιας πισω στην ελλαδα,καθως οι μυρωδιες,οι ψαλμωδιες και οι χαρακτηριστικες φυσιογνωμιες μας εκαναν να νομισουμε οτι ειμασταν σε μια κοινη κυριακατικη λειτουργεια εδω...(αν και..η αληθεια ειναι οτι εχουμε καιρο να παμε σε εκκλησια εδω..)..στο δεκαλεπτο η λειτουργεια θα τελειωνε και στη συνεχεια στο προαυλιο χωρο θα εκτυλισονταν στιγμες μοναδικες τοσο για μας οσο και για τους ανθρωπους εκει,καθως στην all time classic ερωτηση..''τινος ειστε εσεις..??''..θα περναν για απαντηση οτι ειμαστε δυο απλοι ταξιδιωτες που θελαν απλα να περασουν την μερα τους μαζι τους.....μετα απο πολλες αγκαλιες και φιλια,εβλεπες στα βουρκωμενα ματια τους μια αναμνησ,μια νοσταλγια για την πατριδα τους που αφησαν πισω ο καθενας για τους δικους του λογους...ομως πριν προλαβουμε να γνωριστουμε με τους περισσοτερους εκει,μιας και γνωριζαμε μονο κανα δυο-τρια ατομα που δουλευαν στην πρεσβεια και ειχαμε γνωρισει οπταν την επισκεφθηκαμε μετα την απωλεια του διαβατηριου του χρηστου,μια πολυ γνωριμη μυρωδια εκανε την εμφανιση της στον αερα..και εννοω φυσικα την καρβουνιλα-τσικνα που γεμισε το χωρο και κοιτωντας λιγα μετρα πισω μας ηδη ενα μεγαλο συννεφο καπνου εκανε την εμφανιση του και αμεσως ο χρηστοςζητησε να αναλαβει ρολο βοηθου ψηστη....εγω,αυτοοριστηκα βοηθος δοκιμαστη και ετσι σιγα σιγα και ενω ηδη οι πρωτες χαρουμενες ελληνικες μουσικες ηχουσαν στα αυτια μας η διαθεση ολονων χτυπουσε κοκκινο...
οπου και να στεκομασταν ειτε μεσα,ειτε εξω οσοι μας βλεπαν μας κερνουσαν και κανα τσιπουρακι η καμια μπυρα το οποιο συνοδευονταν παντα με κανα δυο σουβλακια(ας ειναι καλα οι ανθρωποι...)σε σημειο που καποια στιγμη ειμασταν με γεματα στομαχι και κεφαλι και σε ολα αυτα προσθεστε και τον ασταματητο χωρο,απο τον οποιο θεωρουσαν προσβολη οι επισκεπτες τους,δηλαδη εμεις,να φυγουμε απο την πιστα....ναι ρε παιδια,αλλα που να τους εξηγησω οτι ειμασταν απο την παρασκευη το απογευμα στο ποδι,κουρασμενοι στη κυριολεξια και με κανα τριωρο υπνο συνολο το διημερο και κεινο ''στεναχωρεμενο''σε ενα προσκεφαλο καθισματος λεοφωρειου την παρασκευη ερχομενοι στην πολη που δεν κοιμαται ποτε...
οσο περνουσε η ωρα ανεβαινε και το κεφι,τα τραπεζια ερχοντουσταν επανω στη πιστα και τα λουλουδια πεφταν οπως τα χαρτακια στο χαριλαου στην εναρξη του καθε αγωνα....πολυ ομορφη στιγμη ηταν επισης οταν κατα το απογευματακι πια και εχοντας ηδη ψιλοσουρουπωσει,πολλα νεαρα παιδια ελληνακια-βενεζουολενακια δευτερης και τριτης γενιας που θελαν και προσπαθουσαν να χορεψουν ελληνικους χορους και πραγματικα ητνα αρκετα ωραια στιγμη οσο και συναμα διασκεδαστικη....
ομως ολα τα ωραια τελειωνουν καποια στιγμη και ετσι και εμεις αφου μειναμε τελευταιοι,επρεπε καποια στιγμη να φυγουμε...''αληθεια που μενετε..??''..μας ρωτησε ο ηλιας,ενα ελληνας που μετρα απο το '79 στη βενεζουελα,..''ελα ντε..''...απαντησα..καλη ερωτηση...ηταν κατι που πραγματικα παιδια ειχα ξεχασει τελειως....ηταν στιγμες εκεινες οπου νομιζα οτι το σπιτι μου,οι φιλοι μου,η κοπελα μου,οι συνηθειες μου ηταν και ανηκαν ολα στο καρακας.......καλομαθαμε με το σπιτι,ξεχαστηκαμε κιολας,συνεπαρμενοι απο την ολη φαση,με ενα καφαλι γεματο πανεμορφες στιγμες και αφθονο αλκοολ βλεπαμε πια να εχει παει 11 το βραδυ και να ειμαστε ακομα μια φορα ξεκρεμαστοι και ξεμπαρκοι καπου.....ομως,ενα λεπτο ρε παιδια..ποιοι μερος μας ξελασπωνει παντα..???ποιο μερος στο καρακας ειναι σαν το δευτερο μας σπιτι..??μα ποιο αλλο φυσικα απο το εφτα αστερων(στη καρδια μου,ντε..:LOLξενοδοχειο LA FLORESTA..ας ειναι καλα ο κυρ-νικος που προθυμοποιηθηκε να μας παει ως εκει,και ας ειναι καλα βεβαια και το μεγαλυτερο τσακαλακι και λαναι ρεσεπτιονιστ που καταφερε σε ενα γεματο ξενοδοχειο της πλατειας αλταμιρα να ξεβολεψει δυο οικογενειες και μια ακομα παρεα για να μας βρει ενα δικλινο για τους πιο εκλεκτους τους πελατες,αυτους που στο ιδιο ξενοδοχειο στο καρακας πηγαν τρεις φορες σε εικοσι μερες.....το αποφασισα θα χτυπησω τατουαζ με το logo του ξενοδοχειου...το αγαπωωωωωω.....
ετσι το βραδυ μας βρηκε με δυο αρεπας πακετο και μια κοκα κολα μισολιτρη να βλεπουμε την αντιστοιχη ''αθλητικη κυριακη'' της βενεζουελας και να στελνουμε μηνυμα με ευχες και συγχαρητηρια στα παιδια της ντεπορτιβο τατσιρα για την δευτερη συνεχομενη νικη τους στιγμιοτυπα της οποιας παρακολουθουσαμε στην τηλεοραση...κλασσικη αντρικη κυριακη παντου...
την επομενη μερα και αφου,κλασσικα,πεφτοντας για τον υπνο συζητησαμε τι θα καναμε αυριο ειχαμε δυο επιλογες στον οριζοντα..η να πηγαιναμε στο τσορονι η στο τσιτσιριβιτσε η στα λος ροκες...ολα τους μερη υπεροχα και μαγικα με παραλιες η μια καλυτερη απο τις αλλες,,,..
αλλα ηταν ηδη αργα και η κουραση μας κατεβαλε...ε,σιγα το πραγμα μωρε..θα αποφασιζαμε το πρωι,επιτοπου...αφου πρωτα επρεπε να ξυπνησω πιο νωρις να επισκεφτω μια κοντινη τραπεζα να παρω καποια λεφτα που με ειχανε στειλει...αλλη μια ωραια μερα θα ξεκινουσε ευχαριστα...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 6
• 7
• 8
• 9
• 10

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 8 of 10

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[renata]

Παρηγοριέμαι οταν ακούω τέτοια πράγματα!!
δυο μαντραχαλάδες στην κολομβία και βενεζουέλα,απρογραμμάτιστα ολα,δεν μπορεί κατι καλό θα βγήκε..το κόβω το ταξίδι σας συναρπαστικό!!
σε διαβάζω..

 

[Lyda]

Προβλεπω πως η ιστορια σου θα καταριψει πολλους "μυθους" για αυτη την πανεμορφη χωρα.

 

[mariath]

Άντε βρε Γιώργο να μάθουμε τα νέα από το ταξίδι σας! Αν και είμαι σίγουρη ότι ήταν ωραία περιπέτεια...

 

[Giristroula]

Ωχ...περιπέτεια μυρίζομαι...για να δούμε πού πήγατε τελικά και πώς...Κάθομαι αναπαυτικά και περιμένω τη συνέχεια!

 

[Twinkie]

Καλημέρα! Σε παρακολουθώ κι εγώ...Δεν έχω ανακαλύψει ακόμα αρκετές ιστορίες για Βενεζουέλα- Κολομβία οπότε περιμένω με κομμένη ανάσα

 

[ΕΡΣΗ]

Πωπω! Σημερα την πηρα χαμπαρι την ιστορια! Για λεγε, για λεγε!

 

[giwrgos]

Παρηγοριέμαι οταν ακούω τέτοια πράγματα!!
δυο μαντραχαλάδες στην κολομβία και βενεζουέλα,απρογραμμάτιστα ολα,δεν μπορεί κατι καλό θα βγήκε..το κόβω το ταξίδι σας συναρπαστικό!!
σε διαβάζω..

συναρπαστικο γεματο δραση και ερωτα..

Προβλεπω πως η ιστορια σου θα καταριψει πολλους "μυθους" για αυτη την πανεμορφη χωρα.

χμμμ..δεν εχεις αδικο..αν και το παρατραβηξαμε και μεις και εξηγουμαι παρακατω..

 

[toumpiotis]

Ωραια αρχη ,περιμενω την συνεχεια με ανυπομονησία.

 

[toumpiotis]

Παρεπιπτωντος ,έμαθα πως στο Καρακας έχουμε ωραία πρεσβεία ,αληθεύει ?

 

[maιra1]

Ωραίο ταξίδι-περιπέτεια!!! Παρακολουθούμε.....

 

[giwrgos]

απο που..παμε για κολομβια..???

η στιγμη που ξαπλωνεις στο κρεβατι του ξενοδοχειου σου το πρωτο βραδυ μετα απο μια κουραστικοτατη μερα ειναι με μια λεξη μαγικοοοο..σαν να εξατμιζεται η κουραση καθε δευτερολεπτο που απλωνεσαι στο κρεβατι σκεφτομενος που ησουν μεχρι πριν λιγες ωρες και που εισαι τωρα...
ετσι το ξημερωμα μας βρηκε ετοιμους για τον σταθμο λεωφορειων,οχι τον κεντρικο και χαοτικο του καρακας,αλλα εναν ιδιωτικο σταθμο μιας εταιριας λεωφορειων που φανταζε πολυ καλυτερη απο τα υπολειπα,την ''expresso flamingo''...αφου περιμενα υπομονετικα την σειρα μου στην περιβοητη..ουρα,που ακολουθειτε πολυ πιστα απο τους βενεζουελανους,εκλεισα 2 εισητηρια για το σαν κριστομπαλ,για τις 8 το βραδυ της ιδιας μερας....ετσι αφου ειχαμε 7-8 ωρες ελευθερες στο καρακας ειχαμε στο μυαλο μας να κανουμε αυτο που λενε ολοι..."μια μερα στο καρακας ειναι αρκετη...",ουτως η αλλως δεν εχει πολλα πραγματα να δεις..:roll::roll:θα βλεπαμε λοιπον το σπιτι του σιμον μπολιβαρ,το τελεφερικ,και...οτι αλλο θα προκαλουσε την περιεργεια μας...χμμμμ...ποσο λαθος νομιζαμε....
αυτο που ειχαμε συζητησει να αποφυγουμε σαν τον διαολο το λιβανι,ηταν το μετρο....:roll:..ομως μη μπορωντας να το αποφυγουμε ακολουθησαμε την διαδρομη ως το κεντρο,την savana grande,οπου θα ξεκινουσαμε την περιηγηση μας στην πολη...φου ειδαμε το σπιτι οπου γεννηθηκε ο ελευθερωτης της βενεζουελας,αλλα και αλλων πολλων χωρων της νοτιας αμερικης,πηραμε ξανα το μετρο για μια διαδρομη,ως το τελεφερικ,που ειναι κατι ομορφο για να το δει κανεις στην πολη αυτη.....ομως την ωρα που μπαιναμε στο συρμο,και αφου ειχε απιστευτα πολυ κοσμο,ακουω τον φιλο μου να φωναζει.."γιωργοοο,με ψιρισανε το διαβατηριοοοο...ελα εδωωωω..".....εγω ειχα προλαβει να μπω στο συρμο,ο χρηστος ομως την ωρα που εμπαινε,οπως μου ειπε μετα,ενιωσε σε καθε τσεπη(!!!!)απο ενα χερι να προσπαθουνε να παρουνε οτι προλαβουν να αρπαξουν......πατωντας σε κανα δυο ατομα επανω προλαβα να βγω πριν φυγει ο συρμος,και αποτραβηχτηκαμε σε μια γωνια να δουμε τις απωλειες..:roll::roll:..για κακη του τυχη,ο χρηστος ειχε το διαβατηριο του στην τσεπη του(τσεκαροντας προσωρινα κατι,οπως μου εκμυστηρευθηκε.)και τωρα το διαβατηριο ελειπε.......:roll::roll:..αμεσως ανεβηκαμε επανω και με ενα χαζο χαμογελο μου λεει"ελα ρε,ολα καλα..θα την βρουμε την ακρη μας.."...οντως..δεν υπηρχε τιποτα που να μπορεσει να χαλασει το ταξιδι μας,και επειδη κι εγω ειμαι υπερ-ασιοδοξο ατομο,σε σημειο βλακειας ωρες ωρες,σκεφτηκαμε (ευτυχως)αμεσως θετικα και ανεβαινοντας στον δρομο αμεσως καλεσαμε την πρεσβεια μας εκει για να αναφερουμαι το περιστατικο...(ειχαμε μαζι μας φωτοτυπιες με τις διευθυνσεις της πρεσβειας μαζι με τα τηλεφωνα..)..η απαντηση του τυπου που μιλησαμε απλη,ξεκαθαρη και λιτη.."οκ..κανενα προβλημα..ελατε αυριο το πρωι απο εδω να δουμε τι θα κανουμε.."..ολα καλα και ωραια και περπατωντας σιγα σιγα,επανερχοτανε μεσα σε λιγα λεπτα,η πανεμορφη διαθεση,που ειχαμε συνεχεια ζωγραφισμενη στο προσωπο μας..ομως.????ενα λεπτο ρε παιδια..!!για να παμε αυριο στην πρεσβεια ,πρεπει να παμε να ακυρωσουμε τα εισητηρια μας και να παρουμε και τις βαλιτσες μας που ειχαμε αφησει εκει...αυτο το ξεχασαμε...!!αλλα πρωτα επρεπε να βρουμε ενα αστυνομικο τμημα να δηλωσουμε την κλοπη,γιατι το χαρτι που θα μας δεινανε απο το τμημα θα το χρησιμοποιουσε η πρεσβεια..ρωτωντας πας στην πολη και ρωτωντας πας και στο πλησιεστερο τμημα στην περιοχη του σαν ιγνασιο,οπου μπαινοντας μεσα ενιωσα σαν να εχω ενα μικρο ρολακι σε μια λατινοαμερικανικη εφηβικη σειρα καθως ολο το σκηνικο παρεπεμπε εκει....ετσι αφου πηραμε το χαρτι στα χερια μας και εχωντας μεσημεριασει κατσαμε να απολαυσουμε ενα εκπληκτικο παραδοσιακο πιατο της βενεζουελας,και το εκπληκτικο εγκειται στον απιστευτο συνδυασμο που εχει(μαυρα φασολια-ψητες μπανανες-ρυζι με κρεας-και απο πανω ενα τηγανιτο αυγο)το περιφημο παππεγιον κρεογιο..η συνεχεια με βρηκε στο γκισε τον λεοφωρειων προσπαθωντας να πεισω την κοπελιτσα να μου ακυρωσει τα εισητηρια η στην καλυτερη να με τα κανει για αυριο...αφου καταφερνω να αλλαξω την ημερα για την τεταρτη(ειχαμε φτασει δευτερα μεσημερι στο καρακας)φυγαμε για την εκ νεου αναζητηση ξενοδοχειου...τι πιο σιγουρο απο το "παλιοσπιτο",το ξενοδοχειο δηλαδη που μεναμε και χθες...βλεποντας μας ο τυπος στην ρεσεπτιον ψιλοαπορησε και αργοτερα η φατσα του ηταν στην κυριολεξια καπως ετσι,λεγοντας του οτι ο λογος που ξαναγυρισαμε ηταν οτι ειμασταν τοσο ερωτευμενοι με το καρακας που δεν μπορεσαμε να φυγουμε...αχαχαχαχαχα..οκ,αν δεν κανεις και λιγο χαβαλε και τα παρεις ολα σοβαρα χαθηκες......
το επομενο πρωινο θα ξυπνουσαμε νωρις νωρις για να ανηφορισουμε για την πρεσβεια,ωστε να παρουμε το πολυποθητο χαρτι και να ξεκινησουμε για το σαν κριστομπαλ...αμ δε...ξαναειπαμε..απροβλεπτη πολη το καρακας..απροβλεπτοι τυποι και εμεις..