ggonholidays
Member
- Μηνύματα
- 592
- Likes
- 1.171
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νησιά Γκαλαπάγκος
Καβάλα στο τουκ τουκ μια καθόλου άνετη αλλά ενδιαφέρουσα βόλτα περίπου μια ώρα. Σκηνές απίστευτες στη λίμνη. Εικόνες παρόμοιες με του Μεκόνγκ. Η φτώχεια στο μεγαλείο της!
Το δάσος μέσα στη λίμνη!
Αυτό θα πει ποικιλία σε πλαστικά δοχεία!!!!
Γεμάτοι από εικόνες πήραμε το δρόμο της επιστροφής κάνοντας στο ενδιάμεσο μια στάση σε έναν ναό κομμάτι του Ανγκορ ο οποίος όμως ήταν σε χρήση και παράλληλα λειτουργούσε και σαν σχολείο. Ένας ιερέας μας έκανε πρόθυμα μια ξενάγηση. Μας μίλησε εκτεταμένα για το έργο που κάνουν στο σχολείο όπου προσφέρουν εκπαίδευση σε πολύ φτωχά παιδιά κάποια από τα οποία είναι ορφανά και μένουν στο ναό. Μας πήγε από τη τάξη όπου ζήτησε από τα παιδιά να μας χαιρετήσουν και τέλος μας οδήγησε στο γραφείο του για να κάνουμε μια εθελοντική εισφορά!
Ο Σαρην προσφέρθηκε ξανά να μας κάνει το τραπέζι κάπου που πραγματικά ξέρουν να φτιάχνουν Χμερ Νουτλς αλλά και πάλι αρνηθήκαμε ευγενικά.
Το απόγευμα να μην τα ξανάλεμε. Ούτε που μπήκα στο δωμάτιο. Αυτή τη φορά ακολούθησε και ο σύζυγος. Πήρα μερικές παντελώνες ακόμα. Ήπιαμε και 2-3 μπύρες μήπως βοηθήσουν τη κατάσταση αλλά μάλλον έπρεπε να πιούμε «Ένα μπουκάλι Τζώνι που τη μοναξιά σκοτώνει και γίνεσαι καλά σε μερικά λεπτα» (Μην μου πείτε ότι δεν το ξέρετε?) μήπως και «Ζαλιστούμε από το πολύ ποτό». Και πάλι δεν κοιμηθήκαμε αλλά περάσαμε το βράδυ ακούγοντας το «Είσαι αμαρτωλή δεν σε θέλω πια, είσαι αμαρτωλή φύγε μακρυά».
Το δάσος μέσα στη λίμνη!
Αυτό θα πει ποικιλία σε πλαστικά δοχεία!!!!
Γεμάτοι από εικόνες πήραμε το δρόμο της επιστροφής κάνοντας στο ενδιάμεσο μια στάση σε έναν ναό κομμάτι του Ανγκορ ο οποίος όμως ήταν σε χρήση και παράλληλα λειτουργούσε και σαν σχολείο. Ένας ιερέας μας έκανε πρόθυμα μια ξενάγηση. Μας μίλησε εκτεταμένα για το έργο που κάνουν στο σχολείο όπου προσφέρουν εκπαίδευση σε πολύ φτωχά παιδιά κάποια από τα οποία είναι ορφανά και μένουν στο ναό. Μας πήγε από τη τάξη όπου ζήτησε από τα παιδιά να μας χαιρετήσουν και τέλος μας οδήγησε στο γραφείο του για να κάνουμε μια εθελοντική εισφορά!
Ο Σαρην προσφέρθηκε ξανά να μας κάνει το τραπέζι κάπου που πραγματικά ξέρουν να φτιάχνουν Χμερ Νουτλς αλλά και πάλι αρνηθήκαμε ευγενικά.
Το απόγευμα να μην τα ξανάλεμε. Ούτε που μπήκα στο δωμάτιο. Αυτή τη φορά ακολούθησε και ο σύζυγος. Πήρα μερικές παντελώνες ακόμα. Ήπιαμε και 2-3 μπύρες μήπως βοηθήσουν τη κατάσταση αλλά μάλλον έπρεπε να πιούμε «Ένα μπουκάλι Τζώνι που τη μοναξιά σκοτώνει και γίνεσαι καλά σε μερικά λεπτα» (Μην μου πείτε ότι δεν το ξέρετε?) μήπως και «Ζαλιστούμε από το πολύ ποτό». Και πάλι δεν κοιμηθήκαμε αλλά περάσαμε το βράδυ ακούγοντας το «Είσαι αμαρτωλή δεν σε θέλω πια, είσαι αμαρτωλή φύγε μακρυά».
Last edited:
