ggonholidays
Member
- Μηνύματα
- 592
- Likes
- 1.171
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νησιά Γκαλαπάγκος
Ένα υπέροχο ταξίδι, γεμάτο εικόνες και εμπειρίες. Το Βιετνάμ είναι μια χώρα γεμάτη ομορφιές και ιδιαιτερότητες. Είναι εντυπωσιακή η διαφορετικότητα της κάθε περιοχής. Από τις σκαλισμένες καταπράσινες βουνοκορφές της Σα Πα, στο μυστηριακό Χαλόγκ Μπέη, το Δέλτα του Μεκόγκ και τις τροπικές παραλίες του Phu Quoc!!!! Στα συν η καταπληκτική κουζίνα!!!!
Για τη Καμπότζη δεν μπορώ να πω ότι σχημάτισα άποψη σαν χώρα αφού είδα μόνο το Σιαμ Ριπ αλλά οι Ναοι Αγκορ σίγουρα αξίζουν μια επίσκεψη! Να δοκιμάσετε σίγουρα αυθεντικά Χμερ Νουτολς!
Μετά από 12 γεμάτες μέρες στη διάθεσή έφτασε η ώρα της επιστροφής. «You only hate the road when you are missing home» όπως λέει και ο αγαπητός αοιδός γι αυτό και γω μπορεί να μελαγχολώ όποτε ένα ταξίδι τελειώνει αλλά ομολογώ ότι μου λείπει η μπέμπα μου και θέλω να γυρίσω πίσω. Όποτε διαβάζω το πρόλογο της ιστορίας μου γελάω με τον εαυτό μου όταν θυμάμαι τη ψυχολογία μου όταν έκλεινα αυτό το ταξίδι τρία χρόνια πριν αφού κάποιος εκεί πάνω έβαλε στόχο να μου αποδείξει ότι οι λόγοι για τους οποίους ήμουν τόσο κουρασμένη και απελπισμένη ήταν πολύ μικροί και ασήμαντοι. Και μπορεί να έχω αναθεωρήσει πολλά πράγματα από τότε αλλά για κάτι που είμαι σίγουρη είναι ότι «Μέχρι το τέλος του κόσμου, μέχρι να χάσω το φως μου, μέχρι τον ουρανό να μην πετάνε πια πουλιά»… μέχρι ο Passenger να βρεθεί στην ίδια σκηνή με το Ρέμο όπως κατάφερα εγώ εντελώς άκυρα να τους βάλω στην ίδια παράγραφο
, δεν θα σταματήσω να κάνω ότι μπορώ για να ταξιδεύω! Εύχομαι σε όλους μας να είμαστε γεροί και δυνατοί και να καταφέρουμε να κάνουμε τα ταξίδια που ονειρευόμαστε! «Πάμε νότια», παμε βόρεια, ανατολικά, δυτικά. «Όπου φυσάει ο άνεμος πάμε», «Με αεροπλάνα και Βαπόρια» ή έστω «στη μηχανή ανέβα και πάμε Χαβάη με μια ρόδα»!
Αρχή επόμενης ιστορίας ...
4:30 πμ...
- Εϊ, κοιμάσαι?
- Μμμμμμ?
- Λες ο Θωμάς τελικά να πήγε στη Χαβάη?




Για τη Καμπότζη δεν μπορώ να πω ότι σχημάτισα άποψη σαν χώρα αφού είδα μόνο το Σιαμ Ριπ αλλά οι Ναοι Αγκορ σίγουρα αξίζουν μια επίσκεψη! Να δοκιμάσετε σίγουρα αυθεντικά Χμερ Νουτολς!

Μετά από 12 γεμάτες μέρες στη διάθεσή έφτασε η ώρα της επιστροφής. «You only hate the road when you are missing home» όπως λέει και ο αγαπητός αοιδός γι αυτό και γω μπορεί να μελαγχολώ όποτε ένα ταξίδι τελειώνει αλλά ομολογώ ότι μου λείπει η μπέμπα μου και θέλω να γυρίσω πίσω. Όποτε διαβάζω το πρόλογο της ιστορίας μου γελάω με τον εαυτό μου όταν θυμάμαι τη ψυχολογία μου όταν έκλεινα αυτό το ταξίδι τρία χρόνια πριν αφού κάποιος εκεί πάνω έβαλε στόχο να μου αποδείξει ότι οι λόγοι για τους οποίους ήμουν τόσο κουρασμένη και απελπισμένη ήταν πολύ μικροί και ασήμαντοι. Και μπορεί να έχω αναθεωρήσει πολλά πράγματα από τότε αλλά για κάτι που είμαι σίγουρη είναι ότι «Μέχρι το τέλος του κόσμου, μέχρι να χάσω το φως μου, μέχρι τον ουρανό να μην πετάνε πια πουλιά»… μέχρι ο Passenger να βρεθεί στην ίδια σκηνή με το Ρέμο όπως κατάφερα εγώ εντελώς άκυρα να τους βάλω στην ίδια παράγραφο
Αρχή επόμενης ιστορίας ...
4:30 πμ...
- Εϊ, κοιμάσαι?
- Μμμμμμ?
- Λες ο Θωμάς τελικά να πήγε στη Χαβάη?
Last edited: