psilos3
Member
- Μηνύματα
- 7.095
- Likes
- 56.057
- Επόμενο Ταξίδι
- ;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Προετοιμασία και σχεδιασμός
- Αναχώρηση & οι πρώτες στιγμές στην Πράγα
- Η νύχτα στο ιστορικό κέντρο
- Στα ψηλά της Πόλης
- Το κάστρο της Πράγας
- Η βροχή και η …νύχτα των Ιρλανδών
- Παραμονή, και λίγο εκτός κέντρου
- Η πολυκοσμία της Χριστουγεννιάτικης Πράγας
- Στο μουσείο μπύρας & το τελευταίο βράδυ
- Χριστούγεννα στον …αέρα
- Συμπεράσματα - Απολογισμός
- Χριστούγεννα στον …αέρα
Στο μουσείο μπύρας & το τελευταίο βράδυ
Άφηνα πίσω μου την πλατεία και το αστρονομικό ρολόι σχεδόν νύχτα, μπαίνοντας προς την οδό Staroměstské ώστε να φτάσω στον επόμενο σταθμό μου:


Η παρουσία του κόσμου ήταν αρκετά έντονη, καθώς αυτή η διαδρομή είναι από τις πιο στάνταρντ της παλιάς πόλης, κι εγώ την είχα κάνει ήδη αρκετές φορές:


Αρκετά συχνή στο κέντρο είναι και η παρουσία σχετικών καταστημάτων που τείνουν να γίνουν μόδα – μάστιγα στην κεντρική Ευρώπη, απ’ ότι διαπιστώνω τα τελευταία χρόνια:

Ήμουν πεπεισμένος ότι το Beer Museum που επρόκειτο να επισκεφτώ δεν ήταν κάτι παραπάνω από μια τουριστομενιά, έτσι χωρίς να τρέφω αυταπάτες και με το μεγάλο δέλεαρ των τεσσάρων pints έκανα το βήμα και προχώρησα στην αυλή προκειμένου να εκδώσω το εισιτήριο μου (κόστος 11€) και να πληροφορηθώ τα της διαδικασίας:


Το μουσείο της μπύρας δε είναι τίποτα περισσότερο από ένα δίχωρο οίκημα που αρχικά εκτίθενται συλλογές από παραδοσιακές τσέχικες μπύρες, ποτήρια, σουβέρ και ότι άλλο συμπεριλαμβάνει το σπορ:

Επίσης αποτελεί χώρο έκθεσης της διαδικασίας παραγωγής & ζύμωσης από τον πατροπαράδοτο μέχρι τον σημερινό τρόπο:

(Φέρτε μου τα κλειδιά κι αφήστε μ’ εδώ ακριβώς, κλείνω εγώ απόψε)

Ιδιαίτερο βάρος δίνεται και στα ιστορικά δεδομένα της παραγωγής και κατανάλωσης μπύρας, δείχνοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ότι το ποτό αυτό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την κουλτούρα του Τσέχικου λαού:

Ολοκλήρωσα την περιήγηση μου και κατευθύνθηκα προς τη δεύτερη πόρτα που οδηγούσε στον υπόγειο χώρο και στα καλύτερα του μουσειακού μενού:

Αρχικά βλέποντας ένα ακόμα δωμάτιο αναπαράστασης κατασκευής βαρελιών με τον αρχικό παραδοσιακό τρόπο, εξηγώντας τις ιδιότητες του ξύλου και γενικά της αποθήκευσης:

Το υπόλοιπο υπόγειο έχει να κάνει με τη γευσιγνωσία που συμπεριλαμβάνεται στο εισιτήριο, για το λόγο αυτό και κάθε διαθέσιμος χώρος είναι κατειλημμένος από τραπέζια:


Ο ευγενικός υπάλληλος αφού μου ζήτησε αρχικά το εισιτήριο μου για να επιβεβαιώσει την επίσκεψη, μου πρότεινε αν θέλω να σερβίρω μόνος ένα από τα ποτήρια μου, έτσι για την εμπειρία. Ευχαρίστως:

Ένα χώρο βρήκα κι εγώ στο στοιχείο μου επιτέλους για να πιώ τις μπυρίτσες μου, κι αυτός ήταν κατειλημμένος. Ε, αμαρτία:

Πήρα λοιπόν τα σύνεργα παραμάσκαλα κι ανέβηκα στον εξωτερικό χώρο. Οι γευσιγνωσία αποτελούνταν από μια ξανθιά και μια καστανή lager, μία κόκκινη και μία stout, όλες από τοπικές ζυθοποιίες:

Ελαφρώς σκασμένος ξαναβγήκα λίγο πριν τις 7 στους υγρούς δρόμους της Τσεχικής πρωτεύουσας:

Αποφάσισα να κάνω μια βολτίτσα πριν επιστρέψω στο ξενοδοχείο για να ανανεωθώ και με την ευκαιρία να δω και λίγο περισσότερο το κέντρο, στο οποίο κινούμουν σχεδόν αποκλειστικά:


Βγήκα στην πλατεία Václavské θαυμάζοντας γι’ ακόμα μια φορά την ομορφιά της. Αρκετός κόσμος πηγαινοέρχονταν κι έκανε τη Χριστουγεννιάτικη βόλτα του στην αγορά:


Ο συνωστισμός κάτω από τις γνωστές τέντες σε συνδυασμό με την κάπνα απ’ τις ψησταριές με οδήγησαν κι εμένα σε μια σύντομη στάση:


Το βράδυ είχα αποφασίσει να βγω νωρίς, πηγαίνοντας στη στάση για να πάρω το λεωφορείο λίγα μόνο μέτρα απ’ το ξενοδοχείο μου, κατεβαίνοντας δέκα λεπτά αργότερα στην περιοχή Anděl κατεβαίνοντας στην ομώνυμη στάση. Ήθελα να κάνω μια βόλτα σε ακόμα μια γειτονιά ντόπιων εκτός κέντρου, αναζητώντας παράλληλα και κάποιο μπαρ για ποτό, κάτι που αποδείχτηκε μέγιστο φιάσκο τη συγκεκριμένη μέρα:

Έρημοι δρόμοι, μαγαζιά κλειστά και μισή ώρα άσκοπη περιπλάνηση με ανάγκασαν να ψάχνω τη συντομότερη διαδρομή επιστροφής. Ευτυχώς το τραμ για το κέντρο της πόλης δεν άργησε:


Αυτό για όσους αναρωτιούνται περί κουζίνας και μάλιστα Ελληνικής στην Πράγα. Κάπου πήρε το μάτι μου μια συζήτηση στο φόρουμ αναζητώντας πληροφορίες:

Η McCarthy's Irish Pub ήταν και πάλι για κάποιο λόγο στο δρόμο μου, αποφασίζοντας να μπω μέσα για μία, πιάνοντας θέση σ’ ένα stand ακόμα πιο κεντρικό απ’ το προηγούμενο βράδυ.
Πήρα μια Krušovice την ώρα που ξεκίνησε το πρόγραμμα, με τον τραγουδιστή να με καλησπερίζει λέγοντας ότι χαίρεται που βλέπει οικείες φάτσες. Η lager έγινε μαύρη, η μία έγινε δύο και οι δύο τέσσερις και πάει λέγοντας, κι εγώ έγινα παρέα με κάτι Κορεάτες/σες χωρίς να το καταλάβω πως, τραγουδώντας Red hot chili peppers. Αυτά είναι.

Εναρμονισμένος πλήρως με το μήνυμα στην ταμπέλα στον απέναντι μου τοίχο,

αποχώρησα γύρω στις 2 προς το δωμάτιο μου. Η εκδρομή έφτασε σχεδόν στο τέλος της με τον καλύτερο τρόπο...

Last edited: