psilos3
Member
- Μηνύματα
- 7.095
- Likes
- 56.057
- Επόμενο Ταξίδι
- ;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Προετοιμασία και σχεδιασμός
- Αναχώρηση & οι πρώτες στιγμές στην Πράγα
- Η νύχτα στο ιστορικό κέντρο
- Στα ψηλά της Πόλης
- Το κάστρο της Πράγας
- Η βροχή και η …νύχτα των Ιρλανδών
- Παραμονή, και λίγο εκτός κέντρου
- Η πολυκοσμία της Χριστουγεννιάτικης Πράγας
- Στο μουσείο μπύρας & το τελευταίο βράδυ
- Χριστούγεννα στον …αέρα
- Συμπεράσματα - Απολογισμός
- Χριστούγεννα στον …αέρα
Η νύχτα στο ιστορικό κέντρο
Προχωρούσα αμέριμνος παρατηρώντας και φωτογραφίζοντας, όταν σε μια στιγμή σήκωσα το κεφάλι μου βλέποντας με συγκίνηση την παρακάτω εικόνα, δείγμα του ότι πλησίαζα στην κεντρική πλατεία:
Όντως λίγα μέτρα πιο κάτω βρισκόμουν στο πιο χαρακτηριστικό και σίγουρα το πιο πολυσύχναστο σημείο της Πράγας, την κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης (Staroměstské náměstí), με κτήρια ορόσημα όπως η εκκλησία Matky Boží před Týnem, η εκκλησία sv. Mikuláše, η κεντρική γκαλερί κ.α. να την περιστοιχίζουν:
Εκεί βρίσκεται και η κεντρική Χριστουγεννιάτικη αγορά της πόλης, με τον κόσμο όπως είναι φυσικό να την κατακλύζει απολαμβάνοντας τα ποτά και τα εδέσματα που προσφέρονται παντού:
Αλλά και την ομορφιά της πλατείας σε συνδυασμό με τον εξαιρετικό καιρό δίχως κρύο που επικρατούσε. Τα πάντα ήταν προσεγμένα και στολισμένα, καλύτερα ίσως απ’ ότι τα φαντάζεται η τα περιμένει κανείς:
Όσο για μένα; Δεν ήξερα που να πρωτοκοιτάξω ή να φωτογραφίσω, κάνοντας γύρω – γύρω την πλατεία προκειμένου να έχω τις καλύτερες όσο γίνεται λήψεις.
Ξαφνικά στην άκρη είδα αρκετό κόσμο μαζεμένο να κοιτάει προς ένα σημείο, με κινητά και κάμερες στο χέρι. Ήξερα ότι κάπου εκεί βρίσκεται το περίφημο 600ων ετών αστρονομικό ρολόι (Pražský orloj) αλλά δε περίμενα ότι θα ναι κι αυτό τόσο κοντά. Πλησίασα με λίγο δισταγμό την πολυκοσμία, προκειμένου να δω κι εγώ το θέαμα με τους χτύπους που συμβαίνει εκεί κάθε μια ώρα:
Χωρίς κόπο και χωρίς σχεδόν να το καταλάβω είχα φτάσει ως την άκρη του κέντρου και το ποτάμι, αφιερώνοντας χρόνο προκειμένου να βολτάρω στα στενά του:
Θα ήταν αδύνατο εκεί που βρισκόμουν να μην έκανα κι ένα πρώτο πέρασμα από ένα εξίσου θαυμαστό αξιοθέατο της Πράγας, αυτό της γέφυρας του Καρόλου (Karlův most) με τις πρώτες κιόλας εικόνες των πύργων της να είναι φαντασμαγορικές:
Είναι νομίζω δύσκολο να περιγράψει κανείς αυτό που βλέπει κι αισθάνεται, προς όποια κατεύθυνση κι αν κοιτάξει. Μπορεί να είναι αρκετά τουριστικό το σημείο, δεν αντιλέγω, ωστόσο οι εντυπώσεις είναι εξαιρετικές:
Δε χρειάστηκε να την περάσω όλη, είχα μέρες μπροστά μου, φτάνοντας ως το άγαλμα του εσταυρωμένου,
προσπαθώντας παράλληλα να καταφέρω να βγάλω καμιά νυχτερινή φωτογραφία της προκοπής προς το κάστρο της παλιάς πόλης. Κάτι έγινε:
Πήρα το δρόμο της επιστροφής μέσω της οδού Michalská, βγαίνοντας εκτός των άλλων προς αναζήτηση κάποιου μπαρ να σβήσω τη δίψα μου, χωρίς να βρω κάτι ωστόσο που να μου κάνει το κλικ. Έτσι αρκέστηκα για λίγη ώρα ακόμη στην εξερεύνηση της πόλης, χαζεύοντας όλων των ειδών τις βιτρίνες, με τις περισσότερες να έχουν κύριο θέμα το αλκοόλ και δη στο αψέντι, βασικό ποτό της Πράγας:
Αρκετά γρήγορα ξαναβγήκα στη Wenceslas, όπου και είχα σταμπάρει ένα κατάστημα το οποίο έπρεπε να επισκεφτώ οπωσδήποτε και θεώρησα την ευκαιρία κατάλληλη.
Πώς να μη το σταμπάρω με τέτοιο όνομα (Beer Point);
Η ιδιαιτερότητα αυτού του χώρου ήταν ο συνδυασμός της μπυροποσίας με την τεχνολογία, κάτι που με ενθουσίασε απροσδόκητα όταν και κατανόησα τη λειτουργεία του συστήματος. Αρχικά πλήρωνες 300Kč (12€) και προμηθευόσουν από το ταμείο μια κάρτα με 270Kč σε μονάδες. Κατόπιν διάλεγες το ποτήρι σου, περνούσες από τον πάγκο με τα 16 διαφορετικά είδη τοπικής μπύρας από δεξαμενή διαβάζοντας τις περιγραφές, ακουμπούσες την κάρτα στο κατάλληλο σημείο δίπλα στην κάνουλα και γέμιζες όσο περιεχόμενο ήθελες αφού ξέπλενες πρώτα το ποτήρι. Παράλληλα το σύστημα σου έδειχνε στην οθόνη πόσες μονάδες σου απομένουν. Εντυπωσιακό:
- Μαλάκα πάρε τεχνογνωσία να το στήσουμε στη Θεσσαλονίκη, μη μπεκρουλιάζεις μόνο, μου είπε ο φίλος μου @kos211 όταν του περιέγραψα με ενθουσιασμό το όλο σύστημα.
- Σιγά μη πιάσει τέτοιο μαγαζί στην πόλη μας, αφού ξέρεις του απάντησα αμέσως.
- Έχεις δίκιο, αυτοί είναι πότες, εμείς πανηγυρτζήδες, έχει διαφορά.
Δε χρειάζεται νομίζω να σας πω πως δοκίμασα ό,τι περισσότερο μπορούσα, μέχρι να περάσει η ώρα και να μας ανακοινώσει το μαγαζί ότι κλείνει σε 15’, «ότι ήπιατε, ήπιατε». Αν ω μη γένοιτω βέβαια σας περισσέψουν μονάδες στην κάρτα σας (μέγιστο σφάλμα, κάτι θα ‘χει πάει λάθος), το κατάστημα σας επιστρέφει σε μετρητά παρακαλώ το υπολειπόμενο ποσό!
Αυτά και άλλα πολλά σκεφτόμουν κοιτώντας την τοιχογραφία με τη διαδικασία παραγωγής απέναντι μου, καταστρώνοντας παράλληλα το πλάνο της επόμενης ημέρας.
Ωραία τα κατάφερα για πρώτη μέρα, δεν είχα παράπονο…
Προχωρούσα αμέριμνος παρατηρώντας και φωτογραφίζοντας, όταν σε μια στιγμή σήκωσα το κεφάλι μου βλέποντας με συγκίνηση την παρακάτω εικόνα, δείγμα του ότι πλησίαζα στην κεντρική πλατεία:

Όντως λίγα μέτρα πιο κάτω βρισκόμουν στο πιο χαρακτηριστικό και σίγουρα το πιο πολυσύχναστο σημείο της Πράγας, την κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης (Staroměstské náměstí), με κτήρια ορόσημα όπως η εκκλησία Matky Boží před Týnem, η εκκλησία sv. Mikuláše, η κεντρική γκαλερί κ.α. να την περιστοιχίζουν:


Εκεί βρίσκεται και η κεντρική Χριστουγεννιάτικη αγορά της πόλης, με τον κόσμο όπως είναι φυσικό να την κατακλύζει απολαμβάνοντας τα ποτά και τα εδέσματα που προσφέρονται παντού:


Αλλά και την ομορφιά της πλατείας σε συνδυασμό με τον εξαιρετικό καιρό δίχως κρύο που επικρατούσε. Τα πάντα ήταν προσεγμένα και στολισμένα, καλύτερα ίσως απ’ ότι τα φαντάζεται η τα περιμένει κανείς:


Όσο για μένα; Δεν ήξερα που να πρωτοκοιτάξω ή να φωτογραφίσω, κάνοντας γύρω – γύρω την πλατεία προκειμένου να έχω τις καλύτερες όσο γίνεται λήψεις.

Ξαφνικά στην άκρη είδα αρκετό κόσμο μαζεμένο να κοιτάει προς ένα σημείο, με κινητά και κάμερες στο χέρι. Ήξερα ότι κάπου εκεί βρίσκεται το περίφημο 600ων ετών αστρονομικό ρολόι (Pražský orloj) αλλά δε περίμενα ότι θα ναι κι αυτό τόσο κοντά. Πλησίασα με λίγο δισταγμό την πολυκοσμία, προκειμένου να δω κι εγώ το θέαμα με τους χτύπους που συμβαίνει εκεί κάθε μια ώρα:


Χωρίς κόπο και χωρίς σχεδόν να το καταλάβω είχα φτάσει ως την άκρη του κέντρου και το ποτάμι, αφιερώνοντας χρόνο προκειμένου να βολτάρω στα στενά του:

Θα ήταν αδύνατο εκεί που βρισκόμουν να μην έκανα κι ένα πρώτο πέρασμα από ένα εξίσου θαυμαστό αξιοθέατο της Πράγας, αυτό της γέφυρας του Καρόλου (Karlův most) με τις πρώτες κιόλας εικόνες των πύργων της να είναι φαντασμαγορικές:

Είναι νομίζω δύσκολο να περιγράψει κανείς αυτό που βλέπει κι αισθάνεται, προς όποια κατεύθυνση κι αν κοιτάξει. Μπορεί να είναι αρκετά τουριστικό το σημείο, δεν αντιλέγω, ωστόσο οι εντυπώσεις είναι εξαιρετικές:



Δε χρειάστηκε να την περάσω όλη, είχα μέρες μπροστά μου, φτάνοντας ως το άγαλμα του εσταυρωμένου,

προσπαθώντας παράλληλα να καταφέρω να βγάλω καμιά νυχτερινή φωτογραφία της προκοπής προς το κάστρο της παλιάς πόλης. Κάτι έγινε:

Πήρα το δρόμο της επιστροφής μέσω της οδού Michalská, βγαίνοντας εκτός των άλλων προς αναζήτηση κάποιου μπαρ να σβήσω τη δίψα μου, χωρίς να βρω κάτι ωστόσο που να μου κάνει το κλικ. Έτσι αρκέστηκα για λίγη ώρα ακόμη στην εξερεύνηση της πόλης, χαζεύοντας όλων των ειδών τις βιτρίνες, με τις περισσότερες να έχουν κύριο θέμα το αλκοόλ και δη στο αψέντι, βασικό ποτό της Πράγας:

Αρκετά γρήγορα ξαναβγήκα στη Wenceslas, όπου και είχα σταμπάρει ένα κατάστημα το οποίο έπρεπε να επισκεφτώ οπωσδήποτε και θεώρησα την ευκαιρία κατάλληλη.

Πώς να μη το σταμπάρω με τέτοιο όνομα (Beer Point);

Η ιδιαιτερότητα αυτού του χώρου ήταν ο συνδυασμός της μπυροποσίας με την τεχνολογία, κάτι που με ενθουσίασε απροσδόκητα όταν και κατανόησα τη λειτουργεία του συστήματος. Αρχικά πλήρωνες 300Kč (12€) και προμηθευόσουν από το ταμείο μια κάρτα με 270Kč σε μονάδες. Κατόπιν διάλεγες το ποτήρι σου, περνούσες από τον πάγκο με τα 16 διαφορετικά είδη τοπικής μπύρας από δεξαμενή διαβάζοντας τις περιγραφές, ακουμπούσες την κάρτα στο κατάλληλο σημείο δίπλα στην κάνουλα και γέμιζες όσο περιεχόμενο ήθελες αφού ξέπλενες πρώτα το ποτήρι. Παράλληλα το σύστημα σου έδειχνε στην οθόνη πόσες μονάδες σου απομένουν. Εντυπωσιακό:

- Μαλάκα πάρε τεχνογνωσία να το στήσουμε στη Θεσσαλονίκη, μη μπεκρουλιάζεις μόνο, μου είπε ο φίλος μου @kos211 όταν του περιέγραψα με ενθουσιασμό το όλο σύστημα.
- Σιγά μη πιάσει τέτοιο μαγαζί στην πόλη μας, αφού ξέρεις του απάντησα αμέσως.
- Έχεις δίκιο, αυτοί είναι πότες, εμείς πανηγυρτζήδες, έχει διαφορά.
Δε χρειάζεται νομίζω να σας πω πως δοκίμασα ό,τι περισσότερο μπορούσα, μέχρι να περάσει η ώρα και να μας ανακοινώσει το μαγαζί ότι κλείνει σε 15’, «ότι ήπιατε, ήπιατε». Αν ω μη γένοιτω βέβαια σας περισσέψουν μονάδες στην κάρτα σας (μέγιστο σφάλμα, κάτι θα ‘χει πάει λάθος), το κατάστημα σας επιστρέφει σε μετρητά παρακαλώ το υπολειπόμενο ποσό!

Αυτά και άλλα πολλά σκεφτόμουν κοιτώντας την τοιχογραφία με τη διαδικασία παραγωγής απέναντι μου, καταστρώνοντας παράλληλα το πλάνο της επόμενης ημέρας.

Ωραία τα κατάφερα για πρώτη μέρα, δεν είχα παράπονο…
Last edited: