psilos3
Member
- Μηνύματα
- 7.095
- Likes
- 56.057
- Επόμενο Ταξίδι
- ;
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Προετοιμασία και σχεδιασμός
- Αναχώρηση & οι πρώτες στιγμές στην Πράγα
- Η νύχτα στο ιστορικό κέντρο
- Στα ψηλά της Πόλης
- Το κάστρο της Πράγας
- Η βροχή και η …νύχτα των Ιρλανδών
- Παραμονή, και λίγο εκτός κέντρου
- Η πολυκοσμία της Χριστουγεννιάτικης Πράγας
- Στο μουσείο μπύρας & το τελευταίο βράδυ
- Χριστούγεννα στον …αέρα
- Συμπεράσματα - Απολογισμός
- Χριστούγεννα στον …αέρα
Στα ψηλά της Πόλης
Μετά από έναν ευχάριστο ύπνο κι ένα πρωινό μέχρι σκασμού, ντύθηκα νομίζοντας ότι θα συναντήσω κρύο (ούτε καν) και ξεχύθηκα στους ήρεμους σχετικά δρόμους της πόλης:
Προχώρησα όλη την ευθεία προς τα δυτικά του ξενοδοχείου μου, έχοντας συγκεκριμένο πρόγραμμα στο μυαλό μου, το οποίο βέβαια δεν ήξερα πως θα βγει χρονικά. Όχι πολλή ώρα μετά περνούσα το πάρκο Karlově náměstí το οποίο υποθέτω πως τις ημέρες της άνοιξης θα είναι απείρως θελκτικότερο απ’ ότι στα τέλη του Δεκέμβρη:
Η ομορφιά της πόλης ήταν καταφανέστατη σε κάθε σημείο, με την εκκλησία του αγίου Ιγνάτιου στη μέση περίπου του πάρκου να ξεχωρίζει:
Συνέχισα το περπάτημα έχοντας μπροστά μου πλέον τον ποταμό, βλέποντας το επόμενο αξιοθέατο της λίστας που ομολογώ πως δε κατάλαβα γιατί είναι αξιοθέατο σε μια τόσο όμορφη πόλη. Γούστα είν’ αυτά, προσωπικά πάντως το Tančící dům δε μου είπε κάτι:
Ο ποταμός Vltava διασχίζει το μεγαλύτερο μέρος της Τσεχίας περνώντας φυσικά κι από την Πράγα, μεταξύ των όχθων του οποίου βρίσκονται αρκετές γέφυρες και πεζογέφυρες, όπως η Jiráskův Most που περνούσα κι εγώ εκείνη τη στιγμή:
Βρισκόμουν πλέον στο 5ο διαμέρισμα της πόλης (ναι έχει και η Πράγα τέτοια, όχι μόνο το Παρίσι) θαυμάζοντας κι εκεί την όμορφη αρχιτεκτονική της και τα κανάλια δίπλα στο ποτάμι με πλοιαράκια γεμάτα κόσμο που ξεκινούσαν τη βόλτα τους:
Η δική μου κατεύθυνση ήταν τώρα Βόρεια αρχικά παράλληλα με το ποτάμι και κατόπιν αριστερά όταν και είδα την είσοδο του πάρκου Petrin και του ομώνυμου λόφου «Vrch Petřín»
Αποφασίζοντας βλέπετε ν’ ακολουθήσω «ανορθόδοξο» πρόγραμμα σε σχέση με τη πλειοψηφία, θεώρησα καλό να ξεκινήσω ανεβαίνοντας κι έπειτα να κατέβω προς το κέντρο της πόλης. Τι δεν υπολόγισα; Τον πολύ καλό καιρό και την απότομη ανηφόρα, που μ’ έκαναν να ιδροκοπήσω απότομα:
Το πάρκο είναι ιδανικό για βόλτα εντός αστικού ιστού, ιδιαίτερα τις μέρες με ηλιοφάνεια, με τη θέα από το λόφο να αποζημιώνει το κάθε βήμα που κάνεις προκειμένου ν’ ανέβεις εκεί:
Δεν άργησα ευτυχώς να φτάσω στην κορυφή παρατηρώντας τους κήπους και τα κτίσματα που βρίσκονται σ' αυτό, όπως το αστεροσκοπείο «Štefánikova hvězdárna» και τον πύργο «Petřínská rozhledna».
Η θέα στην πόλη γινόταν ακόμα καλύτερη, αν και ο μόνος τρόπος να τη δεις ήταν μέσα από τα κλαδιά των δέντρων:
Προχώρησα φτάνοντας μπροστά απ’ τον πύργο και την εκκλησία «Katedrální chrám sv. Vavřince», στου οποίου τη βάση λειτουργεί και καφέ. Μ’ ένα σχετικό αντίτιμο μπορείς φυσικά ν’ ανέβεις και πάνω.
Προσωπικά δεν είχα τέτοια πρόθεση, ακολουθώντας τον χωμάτινο δρόμο που οδηγούσε στη βάση του λόφου, με την κλίση να είναι πλέον κατηφορική:
Βρισκόμουν στα όρια με το πρώτο διαμέρισμα της πόλης, εκεί όπου βρίσκεται και το επισκέψιμο μοναστήρι «Strahovský klášter» με τη διάσημη βιβλιοθήκη του:
Το δικό μου μάτι όμως είχε πέσει απέναντι, στο «Pivovar Strahov» που με τραβούσε εκείνη την ώρα σαν μαγνήτης:
Μπήκα αριστερά στο μπαρ (δεξιά ήταν το εστιατόριο) και κάθισα παραγγέλνοντας φυσικά μια τοπική βαρελίσια από τις δεξαμενές που έβλεπα απέναντι μου:
Τόσο κόπο είχα κάνει, το χρειαζόμουν…
Μετά από έναν ευχάριστο ύπνο κι ένα πρωινό μέχρι σκασμού, ντύθηκα νομίζοντας ότι θα συναντήσω κρύο (ούτε καν) και ξεχύθηκα στους ήρεμους σχετικά δρόμους της πόλης:
Προχώρησα όλη την ευθεία προς τα δυτικά του ξενοδοχείου μου, έχοντας συγκεκριμένο πρόγραμμα στο μυαλό μου, το οποίο βέβαια δεν ήξερα πως θα βγει χρονικά. Όχι πολλή ώρα μετά περνούσα το πάρκο Karlově náměstí το οποίο υποθέτω πως τις ημέρες της άνοιξης θα είναι απείρως θελκτικότερο απ’ ότι στα τέλη του Δεκέμβρη:
Η ομορφιά της πόλης ήταν καταφανέστατη σε κάθε σημείο, με την εκκλησία του αγίου Ιγνάτιου στη μέση περίπου του πάρκου να ξεχωρίζει:
Συνέχισα το περπάτημα έχοντας μπροστά μου πλέον τον ποταμό, βλέποντας το επόμενο αξιοθέατο της λίστας που ομολογώ πως δε κατάλαβα γιατί είναι αξιοθέατο σε μια τόσο όμορφη πόλη. Γούστα είν’ αυτά, προσωπικά πάντως το Tančící dům δε μου είπε κάτι:
Ο ποταμός Vltava διασχίζει το μεγαλύτερο μέρος της Τσεχίας περνώντας φυσικά κι από την Πράγα, μεταξύ των όχθων του οποίου βρίσκονται αρκετές γέφυρες και πεζογέφυρες, όπως η Jiráskův Most που περνούσα κι εγώ εκείνη τη στιγμή:
Βρισκόμουν πλέον στο 5ο διαμέρισμα της πόλης (ναι έχει και η Πράγα τέτοια, όχι μόνο το Παρίσι) θαυμάζοντας κι εκεί την όμορφη αρχιτεκτονική της και τα κανάλια δίπλα στο ποτάμι με πλοιαράκια γεμάτα κόσμο που ξεκινούσαν τη βόλτα τους:
Η δική μου κατεύθυνση ήταν τώρα Βόρεια αρχικά παράλληλα με το ποτάμι και κατόπιν αριστερά όταν και είδα την είσοδο του πάρκου Petrin και του ομώνυμου λόφου «Vrch Petřín»
Αποφασίζοντας βλέπετε ν’ ακολουθήσω «ανορθόδοξο» πρόγραμμα σε σχέση με τη πλειοψηφία, θεώρησα καλό να ξεκινήσω ανεβαίνοντας κι έπειτα να κατέβω προς το κέντρο της πόλης. Τι δεν υπολόγισα; Τον πολύ καλό καιρό και την απότομη ανηφόρα, που μ’ έκαναν να ιδροκοπήσω απότομα:
Το πάρκο είναι ιδανικό για βόλτα εντός αστικού ιστού, ιδιαίτερα τις μέρες με ηλιοφάνεια, με τη θέα από το λόφο να αποζημιώνει το κάθε βήμα που κάνεις προκειμένου ν’ ανέβεις εκεί:
Δεν άργησα ευτυχώς να φτάσω στην κορυφή παρατηρώντας τους κήπους και τα κτίσματα που βρίσκονται σ' αυτό, όπως το αστεροσκοπείο «Štefánikova hvězdárna» και τον πύργο «Petřínská rozhledna».
Η θέα στην πόλη γινόταν ακόμα καλύτερη, αν και ο μόνος τρόπος να τη δεις ήταν μέσα από τα κλαδιά των δέντρων:
Προχώρησα φτάνοντας μπροστά απ’ τον πύργο και την εκκλησία «Katedrální chrám sv. Vavřince», στου οποίου τη βάση λειτουργεί και καφέ. Μ’ ένα σχετικό αντίτιμο μπορείς φυσικά ν’ ανέβεις και πάνω.
Προσωπικά δεν είχα τέτοια πρόθεση, ακολουθώντας τον χωμάτινο δρόμο που οδηγούσε στη βάση του λόφου, με την κλίση να είναι πλέον κατηφορική:
Βρισκόμουν στα όρια με το πρώτο διαμέρισμα της πόλης, εκεί όπου βρίσκεται και το επισκέψιμο μοναστήρι «Strahovský klášter» με τη διάσημη βιβλιοθήκη του:
Το δικό μου μάτι όμως είχε πέσει απέναντι, στο «Pivovar Strahov» που με τραβούσε εκείνη την ώρα σαν μαγνήτης:
Μπήκα αριστερά στο μπαρ (δεξιά ήταν το εστιατόριο) και κάθισα παραγγέλνοντας φυσικά μια τοπική βαρελίσια από τις δεξαμενές που έβλεπα απέναντι μου:
Τόσο κόπο είχα κάνει, το χρειαζόμουν…
Last edited:
