Ινδία Η Ινδία μου

[dim kyr]

Λοιπόν... θα παρακάμψω επί του παρόντος το καμμάτι Ρατζασταν και θα συνεχίσω με Κασμίρ, αφού έρχεται πρώτο στις προτιμήσεις σας. Και θα διαπιστώσετε για μια ακόμη φορά πως κάποιος εκεί πάνω ψηλά μου κάνει πλάκες... μεγάλες πλάκες!!!!
Αφού φτάνουμε στο Σριναγκάρ μας παίρνουν με αυτοκίνητο (καρούτα φυσικά) και κατόπιν βάρκα και μας πάνε στην boathouse όπου θα διαμέναμε για 6 ημέρες. Η βάρκα καλή , μόνο που βρώμαγε λίγο. Τέλος πάντων δεν είναι το θέμα μας η βάρκα, ούτε η βρώμα (λέμε τωρα). Ερχεται ο Αζαζ (ιδιοκτήτης) και μεταξύ άλλων μας λέει -κατόπιν ερώτησής μας- ότι μπορούμε να καπνίσουμε στο δωμάτιο και γενικά σε όλους τους χώρους του ξενοδοχείου παρότι ήταν ξύλινο. Εντυπωσιαστήκαμε εμείς αλλά δεν δώσαμε ιδιαίτερη σημασία <εε μουσουλμάνοι είπαμε είναι καπνίζουν>. Ναι αλλά το ερώτημα που έπρεπε να κάνουμε στους εαυτούς μας δεν ήταν αγαπητοί μου φίλοι και γείτονες αυτό, αλλά τι καπνίζουν?
Το διαπιστώσαμε αργότερα όταν μπήκαμε στο δωμάτιό μας. Πάνω που αδειάζαμε τα πράγματα, χτυπάει η πόρτα. Τι στο καλό σκεφτόμαστε δεν θα αγιάσουμε? Ανοίγουμε και ΄μπαίνει ένας τύπος γενικός κουμανταδόρος του σπιτιού-βάρκα. Χωρίς ίχνος ντροπής στρογκυλοκάθεται στο κρεβάττι και μας λέει ο <Αζάζ μου είπε ότι καπνίζετε> ε και? τι έγινε θα μας κάνεις φάλαγγα? αφού το παραδεχτήκαμε! Εμεις εδώ στο Κασμίρ συνεχίζει έχουμε πολύς καλής ποιότητας πράγμα. Αν θέλετε και αφού καπνίζετε μπορείτε να αγοράσετε αυτό. Κουίζ* Τι πρόσφερε ο τύπος στους ενοίκους 1)καραμέλες 2) εισιτήρια Μπόλυγουντ 3) κατι άλλο? Απαντήστε και κερδίστε μια βαρκάδα στην λίμνη Νταλ με όλα τα έξοδα πληρωμένα... Αααλλος με την βάρκα μου?
Και επειδή είστε έξυπνοι είμαι σίγουρη ότι το βρήκατε , η σωστή απάντηση είναι η γ). Καλά λέμε, ακόμα δεν ήρθαμε και θα γνωρίσουμε τις ινδικές φυλακές και μάλιστα του Κασμίρ? Οχι ευχαριστούμε δεν θα πάρουμε. Γιατί? αφού καπνίζετε!! (απορία) Αντε τώρα να εξηγήσεις μετά από 24 ώρες πτήσεων και ταλαιπωρίας στα αεροδρόμια ότι άλλο το καμελ και άλλο το <Αλλο>. βρε καλέ μου , βρε χρυσέ μου αφού δεν θέλουμε!! Από ότι διαπιστώσαμε όμως τις επόμενες ημέρες ηταν πάγια τακτική. Στο Σριναγκάρ όταν πας στην λίμνη βαρκάδα σε προσεγγίζουν άλλες βάρκες και εν πλω προσπαθούν να σου πουλήσουν οτιδήποτε. Για να καταλάβετε τι εννοώ ένας συνηθισμένος διάλογος είναι Κοκα κολα σερ? Μαρς? φίλμ? Χασίς? εσύ διαπραγματεύεσαι και αγοράζεις ότι ποθεί η ψυχή σου χωρίς να κουνήσεις το δακτυλάκι σου!!! Μας βάλαν τον ρούμπο αυτό κατάλαβα, μέχρι και τα κρεοπωλεία είναι επιπλέοντα, δίπλα από τα νούφαρα και τους ερωδιούς. Και έχει και πάρα πολλά πτηνα για τους ορνιθολόγους, μέχρι και αετούς είδαμε. Ψώνιο.
Αλλά ας περάσω στο προκείμενο γιατί αυτό ήταν απλά το βάπτισμα του πυρός. Θα κάνω μια περιγραφή πρώτα του Σριναγκαρ-καψιμί και της λίμνης του. Θα μου πείτε καψιμί? Και θα σας πω ναι καψιμί δεν κάνω λάθος. Φαντάρος δεν έχω παει, ούτε στρατό έχω κάνει, ούτε τρομοκράτης είμαι αλλά έμαθα τα πάντα για τα όπλα. Οπου πήγαινες στρατιώτες και στρατιώτες και στρατιώτες, έπηξε το μάτι μου. Πλήρως εξοπλισμένοι με όπλα έτοιμοι να σκοπεύσουν. Στα βουνά με τα συνορα του Πακιστάν κάνουν συχνά επίθεση οι αντάρτες και επειδή έχουν τάσεις απόσχισης έχουν κουβαλήσει οοοοολον τον στρατό. Ηταν και μία επέτειος κάποιου γεγονότος και είχε απεργία , κόσμο στους δρόμους και μας είπαν απαγορεύεται να πάτε στην παλία πόλη γιατί είναι επικίνδυνα. Πολλές φορές ακούγαμε πυροβολισμούς. Μεχρι και ρεο (αν το γράφω σωστά) είδαμε στους δρόμους -αν διαβάσει κανένας αρσενικός ας εξηγήσει στο κοινό τι ακριβώς είναι- . Και παντού ακροβολισμένοι με όπλα, σε πλατείες , σε σπίτια, σε στρατόπεδα, παντού, παντού. Αυτά για την ιστορία. Εμείς πάντως κίνδυνο δεν αισθανθήκαμε, απλά μέναμε -οσο μπορούσαμε- μακρυά τους γιατί αποτελούν κλασσικό στόχο για τους αντάρτες. Ο κίνδυνος δεν είναι εκεί για δυο ασυνήθιστους και γκαντέμηδες σαν εμάς. Ο κίνδυνος είναι μέσα στο κεφάλι μου που αν και εγνώριζα ότι ήμουν σε μουσουλμανική περιοχή με τζαμία εγώ ήθελα να δω βουδιαστικά μοναστήρια τρομάρα μου. Πήγαινε στο Θιβέτ κυρά μου. Τι ζητάς?
Ετσι λοιπόν είχα εκδηλώσει την επιθυμία μου ΄στον Αζαζ να πάω σε κάτι βουδιστικό βρε αδελφέ, ότι να 'ταν δεν με πείραζε. Και στην αρχή οκ μου λέει δεν έχουμε και λέω και εγώ οκ δεν πειράζει τι να κάνω. Αμ δε ο νόμος του Μέρφυ λειτουργεί πάντα. Πως είναι η Ελλάδα που δεν λειτουργεί σχεδόν τίποτα? Ε.. το αντίθετο συμβαίνει με έμενα και τον συγκεκριμένο νόμο. Βουδες ήθελες? βούδες θα έχεις και ας μην βρίσκονται σε ακτίνα 300 χλμ. απο το Σριναγκαρ. Εσύ θα δεις που μου πας κόντρα , αστοιχείωτη που προσβαλεις τον Αλλάχ. Δεν σου κάνουν τα τζαμία εεε? Θα σου δείξω εγώ!!! Και ναι φίλοι μου μου έδειξε!!!!!!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• 11
• 11

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 7 of 11

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[ΕΡΣΗ]

Άψογη! Τι να μας κουράσεις; Με τη μπουκιά στο στόμα μας άφησες! Όπου νάναι θα εμφανιστούν και οι υπόλοιποι της παρέας να πιάσουν σκαμνάκια να περιμένουν τη συνέχεια!
Α! Και ξέχασα: Καλωσόρισες! Πολύ χαιρόμαστε που μας βρήκες!

 

[soudianos]

Κι εγώ με το σκαμνάκι...

 

[PitchforkSally]

Καλως ορισες και θελουμε κι αλλο!!!!

 

[dim kyr]

Σκαμνάκια? Πάρτε καλύτερα πολυθρόνες παιδιά γιατι δεν θα είναι μια εύκολη υπόθεση. Αυτό ήταν το εύκολο κομμάτι ακολουθεί ο πραγματικός Γολγοθάς στο τρένο με σιδηροδρομικούς υπαλλήλους-καμάκια που θέλουν να σας μεθύσουν, κουπέ δίπλα από τον μαχαραγιά, κουπέ δίπλα από έναν στρατιωτικό που με στόλισε εις στην Ινδική διότι άναψα ένα τσιγάρο στον διάδρομο, τουαλέτα που για να την επισκεφθώ έπρεπε να συμβουλευτώ το πρόγραμμα στάσεων του τρένου για να μην πέσω σε αναταράξεις και ως εκ τούτου εις την μαύρη τρύπα, συμπαθέστατους συνταξιδιώτες ινδούς που κοιμούνταν ροχαλίζοντας και αερίζοντας το στενό κατα γενική ομολογία κουπέ (χωρίς αερισμό παρακαλώ) και άλλα και άλλα που πιθανόν κάποιος απαιδευτος στα ταξίδια θα αφηγήτο ξαπλωμένος από έναν καναπέ ψυχιάτρου... αλλά εγώ το καταδιασκέδασα...

 

[Lalibela]

τουαλέτα που για να την επισκεφθώ έπρεπε να συμβουλευτώ το πρόγραμμα στάσεων του τρένου για να μην πέσω σε αναταράξεις και ως εκ τούτου εις την μαύρη τρύπα,

δεν ξερεις ...πως σε νιωθω
και ποτε ξερεις οτι πλησιαζεις σε σταθμο? αλλαζει η μυρωδια....του αερα
tip...οταν η τουαλετα εχει γεμισει απο εμετους και σκατα ....τρεχεις στην α θεση

αντε παιδια, σε λιγο θα ξεπερασουμε και την ιταλια στα στορυ...και σε 2-3 χρονια ποιος ξερει....μπορει να δινουμε συμβουλες για γαμηλια

 

[getxowoman]

Καλως ορισες! Σου μετεφερα το θεμα σου στις ιστοριες υπο εξελιξη! Εγω εχω ξαπλωσει στον καναπε και περιμενω τη συνεχεια!

 

[xrisa]

Μου άρεσε το "η ινδία μου". Πότε έγινε το ταξίδι? Περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον.

 

[dim kyr]

Ευχαριστώ πολύ ολους σας για τα σχόλιά σας. Δεν ξέρω άμα γράφω στην σωστή ενότητα, όπως δεν ήξερα σε ποιο τρένο να ανέβω. Τόση άγνοια... επίσης δεν ξέρω πως να κάνω φίλους (εννοώ στο φόρουμ), πως να εντάξω το κείμενο στις Ταξ. Ιστορίες γιατί μάλλον εκεί κολάει και πάρα πολλά άλλα (π.χ αγνοώ την θεωρία της σχετικότητας του Αινστάιιν τις λεπτομέρειες τουλάχιστον). Το ταξίδι έλαβε χώρα τον Αυγουστο του 2009 και το επόμενο είναι μέσω Καίρου στην Μαλαισία και απο εκεί μάλλον στην Καμπότζη και από εκεί στο Λάος οδικώς (με bus chikens για όποιον ξέρει) θα δούμε ... Τώρα ας συνεχίσω , αλλά ενημερώστε κάποιος χριστιανός αν γράφω στην σωστή ενότητα. Περιμένω σήμα για να συνεχίσω... Ευχαριστώ..

 

[getxowoman]

Ευχαριστώ πολύ ολους σας για τα σχόλιά σας. Δεν ξέρω άμα γράφω στην σωστή ενότητα, όπως δεν ήξερα σε ποιο τρένο να ανέβω. Τόση άγνοια... επίσης δεν ξέρω πως να κάνω φίλους (εννοώ στο φόρουμ), πως να εντάξω το κείμενο στις Ταξ. Ιστορίες γιατί μάλλον εκεί κολάει και πάρα πολλά άλλα (π.χ αγνοώ την θεωρία της σχετικότητας του Αινστάιιν τις λεπτομέρειες τουλάχιστον). Το ταξίδι έλαβε χώρα τον Αυγουστο του 2009 και το επόμενο είναι μέσω Καίρου στην Μαλαισία και απο εκεί μάλλον στην Καμπότζη και από εκεί στο Λάος οδικώς (με bus chikens για όποιον ξέρει) θα δούμε ... Τώρα ας συνεχίσω , αλλά ενημερώστε κάποιος χριστιανός αν γράφω στην σωστή ενότητα. Περιμένω σήμα για να συνεχίσω... Ευχαριστώ..

Nαι γραφεις στη σωστη ενοτητα! Go on!

 

[dim kyr]

ΑΑΑ. και κάτι άλλο για την φίλη μου lalibela ταξίδευα πρώτη θέση (εξ ου και ο μαχαραγιάς στο διπλανό κουπέ), άρα καταλαβαίνεις ότι δεν είχα που να τρέξω η καψερή .......ο μόνος τρόπος ήταν να πηδήξω απο το παράθυρο , ΄-πράγμα το οποίο δεν έπραξα φυσικά καθαρά για ευνόητους λόγους- ή να προσαρμόσω έναν ωραιότατο καθετήρα (χρώματος ροζ), κατι το οποίο μου φαίνεται πολύ καλή ιδέα....

 

[dim kyr]

Λοιποοον... Που είχαμε μείνει α ναι στο αεροδρόμιο μετά την παραλαβή των αποτυχημένων-ηθοποιών βαλιτσών. Που πάμε τώρα? Για ταξί. Που θα βρούμε ταξί? αυτό ήταν εύκολο, προπληρωμένο στην έξοδο (αφού καθήσαμε στην λάθος ουρά και χάσαμε κανα 10λεπτο) και τρέξιμο στο σταθμό. Με είχαν προειδοποιήσει για τον σταθμό , αλλά στην ζωή μου για πολλά με έχουν προειδοποιήσει και πάλι έτοιμη δεν ήμουν Ποσο μάλλον για αυτό!!! Απερίγραπτο, λοιπόν η ζέστη είχε χτυπήσει κόκκινο και ας είχε νυχτώσει, εμείς 2 τέρτελα έτοιμα να πέσουν κάτω, νυσταγμένοι, πεινασμένοι 28 ώρες χωρίς φαγητό και νερό παρακαλώ (που να προλάβεις είχαμε γίνει σαν τον Road Raner) άπλυτοι με το Α το κεφαλαίο, συναγωνιζόμαστε σε βρώμα το ασβό στα κινούμενα σχέδια, φορτωμένοι με μπαγάζια, οι σαγιονάρες μου δε τα είχαν παίξει και μου φεύγαν από τα πόδια και όταν αντίκρυσα τον σταθμό σκέφτηκα "Πολλά έχουν δει τα μάτια μου μα αυτό μου φέρνει τρόμο" Παιδιά, σκυλιά, ζητιάνοι, άντρες , γυναίκες, ηλικιωμένοι, βαλίτσες, μπαγάζια, σκουπίδια, σκυλία όλα μαζί οχι στην ορθια θέση αλλά κάτω ξαπλωμένοι να περιμένουν κάτι δεν ξέρω τι ακόμα το σκέπτομαι. Αλλοι να κοιμόυνται, άλλοι να μαγειρεύουν, άλλοι να φτύνουν (σημαντικό δείγμα κουλτούρας στην Ινδία και στο Νεπάλ), και άλλοι να περιμένουν σε μία ουρά 2 χιλιομέτρων μάλλον για να βγάλουν εισιτήριο!! Επρεπε λοιπόν να προσέχουμε 1ον μην πατήσουμε κανα πόδι, κανά χέρι, κανά κεφάλι, 2ον να αποφύγουμε τους ζητιάνους, 3ον να αποφύγουμε επίσης τα φτυσίματα τους που εκτοξεύονταν χωρίς προειδοποίηση από παντού, και 4ον και οχι λιγότερο σημαντικό να βρούμε το σωστό τρένο και όταν λέω το σωστό εννοώ το σωστό (ωραία η διπλανή βιρμανία αλλά δεν ήταν στα σχέδια μας εκείνη την περίοδο). Ενα θα σας πω ρωτήσαμε 23 διαφορετικούς ανθρώπους και λάβαμε 23 διαφορετικές απαντήσεις για την αποβάθρα. Σε κάποια στιγμή ήρθε η απογοήτευση λέω λοιπόν του καλού μου Αστα... πάμε να βρούμε ένα ξενοδοχείο στο Δελχί και αύριο βλέπουμε...... Αμ δε...