Μάλτα Η σειρά της Μάλτας

[psilos3]

Μέρα 4η – Πρωτεύουσας συνέχεια & αναχώρηση


Το πολύ όμορφο πέρασμα οδηγούσε στην πλατεία του San Ġorġ, ένα μέρος που βρήκα την ευκαιρία να κάνω μια μικρή ακόμα στάση απολαμβάνοντας τη λιακάδα,

μαζί με τις εξαιρετικές -για πολλοστή φορά στην εκδρομή- εικόνες της Archbishop street που περνάει ακριβώς από κάτω:

Ο πιο πολυσύχναστος πεζόδρομος της Βαλέτας όμως είναι σίγουρα η Republic Street όπως μπορείτε να διαπιστώσετε κι από τις εικόνες, την οποία άρχισα ν’ ανεβαίνω μεσημεράκι πλέον, περνώντας έξω απ’ το κτήριο των δικαστηρίων:

Στο αριστερό μου χέρι συνάντησα το μνημείο MDLXV, αφιερωμένο στους πεσόντες της μεγάλης πολιορκίας της Μάλτας και κοντοστάθηκα βλέποντας τα αναμμένα κεριά και τις εικόνες στη βάση του:

Το άγαλμα έχει μετατραπεί κατά κάποιον τρόπο σε μνημείο της αδίκως δολοφονημένης από βομβιστική επίθεση Μαλτέζας δημοσιογράφου Daphne Anne Caruana, η οποία έχασε τη ζωή της με αυτή τη μαφιόζικη τακτική μετά τις αποκαλύψεις πληροφοριών που έκανε σχετικά με τα έγγραφα του Παναμά. Από τότε περιμένουν όλοι να εφαρμοστεί δικαιοσύνη αλλά όλοι γνωρίζουμε (ειδικότερα οι Έλληνες) πως λειτουργεί η δικαιοσύνη σε κάτι τέτοια θέματα…

Με σκέψεις κι αρκετά επηρεασμένος συνέχισα την όμορφη βόλτα μου στον πεζόδρομο ψάχνοντας παράλληλα να ψωνίσω και μερικά αναμνηστικά. Αυτή μάλιστα, ήταν η προβλεπόμενη Κυριακή, με τον κόσμο να πυκνώνει όλο και περισσότερο:

Είχα δει αρκετά καλά τη Βαλέτα και όντας ευχαριστημένος με όσα έκανα παρόλες τις αναποδιές, αποφάσισα να κάνω και κάτι εποικοδομητικό προκειμένου να σκοτώσω λίγο από το χρόνο που απέμενε στο νησί. Τι καλύτερο βέβαια από μερικές μπυρίτσες για αποχαιρετισμό, ιδιαίτερα όταν βρίσκεις μπροστά σου τέτοιες πανέμορφες pub όπως αυτήν:

Η «Queen Victoria City Pub» τα είχε όλα και προπαντός νόστιμες ΙΡΑ που με περισσή χαρά δοκίμασα:

Θα ήταν κοντά 5 το απόγευμα όταν ξαναβγήκα στον κεντρικό, κάνοντας μια μίνι παράκαμψη για μερικές ακόμα φωτογραφίες στους Κήπους, μιας και οι μεσημεριανές δε με δικαίωσαν:

Μία από αυτές είναι και η φωτογραφία της εισαγωγής, ωστόσο υπενθυμίζω ότι μιλάμε για ένα πολύ ωραίο μέρος που δε γινόταν να μη ξαναπεράσω για λίγο:

Μισή ώρα μετά άφηνα πίσω μου οριστικά την πύλη της Βαλέτας και το σιντριβάνι της, έτοιμος να αναχωρήσω για το ξενοδοχείο:

Όχι όμως χωρίς προμήθειες για τον δρόμο, με μερικά από τα πεντανόστιμα Pastizzi της βιτρίνας να ακολουθούν το ίδιο δρομολόγιο με μένα:

Είχα περίπου 3 ώρες στη διάθεση μου έτσι αφού παρέλαβα το σακίδιο που χα αφήσει προς φύλαξη και ήπια ένα καφεδάκι, μπήκα στο σωστό Χ2 (χωρίς πειράματα αυτή τη φορά), που μόνο στην ώρα του δε λες ότι ήρθε, σε αντίθεση με τα αναρτημένα στη στάση δρομολόγια του. Μικρό το κακό, απλά να το ΄χετε στο νου σας κατά τη μετάβαση στο αεροδρόμιο.

Τσάκισα τα Pastizzi μου ήπια και κάτι, πριν κινήσω για τον έλεγχο στο μικρό αεροδρόμιο. Η Μάλτα εκτός των άλλων είναι μια χώρα με εξαιρετικά προϊόντα, λικέρ και κρασιά, τα οποία οφείλετε να δοκιμάσετε και να ψωνίσετε φεύγοντας. Κάτι τέτοιο έκανα κι εγώ, μ’ ένα ροζέ κι άλλο ένα λευκό ν’ ανεβαίνουν προς Θεσσαλονίκη:

Συνεπέστατη γι’ ακόμα μια φορά και η Ryan όπως συνηθίζει τον τελευταίο καιρό, σε μια πολύ ήσυχη και γρήγορη πτήση επιστροφής, με τον επίλογο να μπαίνει λίγο πριν τις 12, σε μια εκδρομή που ξεκίνησα χωρίς υψηλές προσδοκίες αλλά ευτυχώς διαψεύστηκα πανηγυρικά.

Πάντα τέτοια!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 7
• 8
• 9
• 10

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 9 of 10

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Iris_90]

Γιάννη μας εξέπληξες αρκετά ευχάριστα μπορώ να πω , η Μάλτα αξίζει σαν προορισμός , έχει ένα ιδιαίτερο δικό της χρώμα , ευρωπαϊκό και βόρειο αφρικάνικο στυλ εναρμονισμένα ... Εγώ είχα πάει Τέλη Οκτώβρη στη Μάλτα και ήταν τόση ζέστη λες και ήταν Ιούνιος μήνας , οι τουρίστες έκαναν μπάνιο στις παραλίες ... Ελπίζω να τίμησες δεόντως τις τοπικές τυρόπιτες pastizzi , να δοκίμασες την εξαιρετική τους μπύρα Cisk και να πήγες και στο Γκόζο ... Ανυπομονώ για την ιστορία σου ... Πόσες μέρες έκατσες ;;;

 

[mariath]

Πάνω στη ώρα έρχεται αυτή η ιστορία. Τον άλλο μήνα ετοιμάζομαι για Μάλτα. Περιμένω λοιπόν!

 

[psilos3]

η Μάλτα αξίζει σαν προορισμός , έχει ένα ιδιαίτερο δικό της χρώμα , ευρωπαϊκό και βόρειο αφρικάνικο στυλ εναρμονισμένα

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, είναι κάτι που δεν είχα στα υπόψιν μου και με εξέπληξε ευχάριστα!

οι τουρίστες έκαναν μπάνιο στις παραλίες ...

Εδώ κάποιοι τρελοί έκαναν μπάνιο Γενάρη μήνα, δε το πίστευα...

Ελπίζω να τίμησες δεόντως τις τοπικές τυρόπιτες pastizzi , να δοκίμασες την εξαιρετική τους μπύρα Cisk και να πήγες και στο Γκόζο ... Ανυπομονώ για την ιστορία σου ... Πόσες μέρες έκατσες ;;;

Ναι σε όλα πλην του Γκόζο. Έμεινα τρεις γεμάτες μέρες αλλά το πήρα πολύ χαλαρά όπως θα εξηγήσω.

Πάνω στη ώρα έρχεται αυτή η ιστορία. Τον άλλο μήνα ετοιμάζομαι για Μάλτα. Περιμένω λοιπόν!

Πολύ ωραία, θέλω να πιστεύω μέχρι το τέλος του μήνα θα έχει ολοκληρωθεί.

 

[Iris_90]

@psilos3 Έχασες την εκπληκτική καστροπολιτεία , θα σου στείλω εδώ στο inbox σου κάποια στιγμή φωτογραφίες

 

[psilos3]

Σχεδιασμός ταξιδιού



Παρόλο που το τριήμερο των Φώτων «φώναζε» από νωρίς για εκδρομή υπήρξε η καθιερωμένη μου κωλυσιεργία στην κράτηση εισιτηρίων, κάτι που εν τέλει δε τα έκανε τόσο φθηνά όσο ήθελα και όσο συνήθως είναι, πληρώνοντας γύρω στα 105€ μετ’ επιστροφής, οριστικοποιώντας τα περίπου ένα μήνα πιο πριν.

Η αναζήτηση καταλύματος ήταν στην αρχή ένας δύσκολος γρίφος, μιας και η κοινή λογική αλλά και οι συμβουλές των περισσοτέρων έλεγαν διαμονή στην πρωτεύουσα Βαλέτα, κάτι όμως που πιστέψτε με δεν είναι καθόλου απαραίτητο, ειδικότερα κοιτώντας τις εξωφρενικές τιμές της σε σύγκριση με τα υπόλοιπα προσφερόμενα μέρη για διαμονή και τις χαμηλές εκτός σεζόν τιμές. Με ελάχιστο ψάξιμο σε μόνο λίγα χιλιόμετρα παραδίπλα, μπορεί να βρει κανείς καταπληκτικά ξενοδοχεία ή διαμερίσματα σε ιδιαίτερα χαμηλό κόστος. Μιλώ για την περιοχή της Gżira στο απέναντι παραλιακό μέτωπο, που μπορεί σίγουρα να στερείται ομορφιάς σε σχέση με τα υπόλοιπα μέρη, ωστόσο συγκεντρώνει τα περισσότερα ξενοδοχεία και την τουριστική κίνηση αυτή την περίοδο.

Επέλεξα το «Azur Hotel by ST Hotels» ,μια ξενοδοχειάρα με μεγάλα ευρύχωρα δωμάτια κι ακόμα πιο ευρύχωρα μπάνια, Αγγλικού τύπου πρωινό μέχρι σκασμού (πολύ βασικό στη Μάλτα) και κόστος λιγότερο από 40 ευρώ τη βραδιά για δίκλινο δωμάτιο, σε μια διαμονή που θα μνημονεύω χρόνια βάσει προσδοκιών/τιμής. Ήταν η δεύτερη συνεχόμενη εκδρομή που χρησιμοποίησα την πλατφόρμα της hotels.com για την κράτηση, μιας και η booking δε μας τα λέει καλά τελευταία.

Γνωρίζοντας ότι θα βρω στο αεροδρόμιο δεν προμηθεύτηκα εκ των προτέρων κάρτα μεταφορών με το εξαιρετικό σύστημα λεωφορείων της Μάλτας, κάτι που θα έκανα κατά την άφιξη μου. Έκανα επίσης το ίδιο για τα έτσι κι αλλιώς λίγα αξιοθέατα που είχα σκοπό να επισκεφτώ. Καταρτισμός εκδρομής λοιπόν στην κυριολεξία βλέποντας και κάνοντας, εξαιρουμένου του μνημείου της Unesco «Ħal Saflieni Hypogeum» που θεώρησα καλό να κλείσω αλλά δυστυχώς δε βρήκα την παραμικρή διαθεσιμότητα για τις ημέρες που βρισκόμουν στο νησί. Μη παραλείψετε να κρατήσετε εισιτήρια από νωρίς αν έχετε σκοπό να το δείτε.

Μέσα σε ελάχιστο χρόνο έκανα και την έρευνα μου συμπληρώνοντας τον ηλεκτρονικό χάρτη με τ’ αξιοθέατα και όχι μόνο, λίγα στον αριθμό και απόλυτα διαχειρίσιμα. Ευτυχώς πρόκειται για ένα μέρος στο οποίο υπάρχει τεράστια πληροφόρηση στο φόρουμ, με ιστορίες όπως της @vikara , του @Zorz59 και των άλλων παιδιών που ξεχνάω να βοηθούν πολύ, αλλά κι αυτές της @katkats και της @Grerena (που πήγε χειμώνα σαν εμένα) και διάβασα εις διπλούν, να μου δίνουν ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο και αισιοδοξία ότι θα προκύψει κάτι καλό.

 

[paefstra]

Γιαννη οταν αρχισεις να εξαργυρωνεις δωματια με τη Hotels.com θα με θυμηθεις. 2 δωματια δωρο τον χρονο και φετος παω και για τριτο, δηλαδη ενα ταξιδι δωρεαν.

 

[psilos3]

Γιαννη οταν αρχισεις να εξαργυρωνεις δωματια με τη Hotels.com θα με θυμηθεις. 2 δωματια δωρο τον χρονο και φετος παω και για τριτο, δηλαδη ενα ταξιδι δωρεαν.

3 μόνο ταξιδάκια με την hotels και είμαι ήδη κοντά στην πρώτη εξαργύρωση!

 

[psilos3]

Μέρα 1η - Αναχώρηση & μίνι περιπέτεια



Τραβηγμένη όσο δε πάει η εκδρομή από την αρχή της. Μετά από συνεχόμενα δωδεκάωρα στη δουλειά και ξύπνημα τα χαράματα της 5ης Ιανουαρίου για να προλάβω να παραδώσω το έργο που έστηνα, έφτασα στο σημείο να έχω μόνο 40 λεπτά διαθέσιμα για την απόσταση Σίνδος – Αεροδρόμιο, οδηγώντας με το γκαζάκι πατημένο, κάνοντας παράλληλα προσευχές στον θεούλη των ταξιδιωτών να μην έχει κίνηση (τι πιο σύνηθες) αυτός ο καρόδρομος που στη Θεσσαλονίκη ονομάζουμε δίχως τσίπα «περιφερειακό». Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και το χαμόγελο μπήκε στη θέση του, στην κλασσική αεροπλανική φωτογραφία πριν την επιβίβαση μέσα σε πολύ καλές καιρικές συνθήκες:



Το αεροσκάφος έφυγε δίχως την παραμικρή καθυστέρηση αφήνοντας πίσω τη νύφη του Θερμαϊκού:

Ευθεία πορεία μέχρι τη νήσο της Κέρκυρας που βλέπετε εδώ σχεδόν ολόκληρη, την ώρα που ξεκίνησε η στροφή και συνάμα η κάθοδος:

Όλα αυτά στο κυνήγι του ήλιου που έπεφτε, ψηλά πάνω απ’ τα σύννεφα:

Η πτήση διάρκειας μιας ώρας και τριανταπέντε λεπτών έφτανε στο τέλος της βλέποντας απ’ το παράθυρο μου τα φώτα του πυκνοκατοικημένου έτσι κι αλλιώς νησιού:

Αποβιβαστήκαμε άμεσα και αμέσως κατευθύνθηκα στον γκισέ προκειμένου να εκδώσω την κάρτα που βλέπετε εδώ ,κόστους 15€ για 12 μεμονωμένες διαδρομές, που γλιτώνει απίστευτα την ταλαιπωρία να εκδίδεις κάθε φορά εισιτήριο στον οδηγό.

Τι κι αν η κοπέλα μου ‘χε πει Χ2 με περίσια σιγουριά όταν της απάντησα για το μέρος διαμονής, το δικό μου αγύριστο πολλές φορές κεφάλι δεν ήθελε να περιμένει 40 λεπτά στο άδειο αεροδρόμιο, δίνοντας βάση στις υποδείξεις του google maps το οποίο όπως κατάλαβα στο τριήμερο δεν είναι και ο καλύτερος συμβουλάτορας για τις μετακινήσεις στη Μάλτα. Δεν ανεβαίνω στο 230κάτι για Βαλέτα κι από κει ν’ αλλάξω για Σιέλμα εξοικονομώντας χρόνο σκέφτηκα; Αφελώς όπως αποδείχτηκε μιας και το αεροδρόμιο της Μάλτας δεν αποτελεί τερματικό σταθμό/αφετηρία όπως συνηθίζεται στις πιο πολλές πόλεις, αλλά απλά μια ακόμη στάση.

Αποτέλεσμα όλου αυτού είναι να ‘χω γυρίσει για 45 λεπτά το ¼ του νησιού, περνώντας από κάθε απίθανο επαρχιακό δρόμο και όμορφα χωριά, σε μια βλακεία που αν δε κουβαλούσα πάνω μου όλη αυτή την κούραση ίσως και να διασκέδαζα. Φτάνοντας στο τέρμα κάπου στο πουθενά ο οδηγός κατάλαβε την απόγνωση μου λέγοντας μου σε άπταιστα Αγγλικά «καλά γιατί δε με ρώτησες, θα στο έλεγα». Που να φανταστώ ρε κουμπάρε ότι είστε ανισόρροποι; Ας πρόσεχα… Αναμονή λοιπόν στο τέρμα άλλα 20 λεπτά, και διαδρομή ακόμα 25 ως τη περιοχή της Msida που τελικά κατέβηκα μετά κόπων, με κερασμένο εισιτήριο από τον οδηγό. Μέγαλη προσοχή φίλες και φίλοι, μη πειραματίζεστε ή τουλάχιστον πρώτα ρωτήστε τον οδηγό!

Ο χάρτης έλεγε ότι έχω άλλα 1700 μέτρα να διανύσω ως το ξενοδοχείο, περνώντας αρχικά από ένα δίκτυο υπόγειων στοών κάτω από τον κεντρικό δρόμο (σε άλλη πόλη θα μ’ έκανε να χω λίγο παραπάνω το νου μου) που κατέληγε στο Msida Skatepark, με τη μίνι Οδύσσεια να μη λέει να τελειώσει. Περπατούσα σε γειτονιές με έντονο στοιχείο μεταναστών, κάτι που όπως κατάλαβα είναι κανόνας στη Μάλτα, μέχρι που ξαφνικά ξεπρόβαλε απέναντι μου το The Hatter Irish Pub όπως ο ναός με το ιερό δισκοπότηρο στην ταινία του Indiana Jones. Μπούκαρα χωρίς να κοιτάξω αριστερά - δεξιά παραγγέλνοντας το πρώτο pint που βρήκα μπροστά μου, βάλσαμο την ώρα εκείνη:

Όλοι στην pub έπαιζαν ένα παιχνίδι ερωτήσεων γεωγραφίας που εκφωνούσε ένας τύπος δίπλα μου καθισμένος στο μπαρ και μου άρεσε πολύ, δεν είχα τα κουράγια όμως να συμμετέχω, κι αφού πλήρωσα την τσουχτερή τιμή των 7€, βρήκα τα πατήματα μου και συνέχισα για το ξενοδοχείο.

Ο Νεπαλέζος ρεσεψιονίστ με καλωσόρισε δίνοντας μου την κάρτα, με το πρόσωπο του να φωτίζει περισσότερο όταν του είπα ότι έχω στα μακροπρόθεσμα σχέδια μου και μια επίσκεψη στη χώρα του.

Η πισίνα κύριε λειτουργεί από το πρωί έως το απόγευμα και συμπεριλαμβάνεται στην τιμή, μη το ξεχάσετε, μου ‘πε λίγο πριν μπω στο ασανσέρ για τον 7ο. Άσε μας ρε τσιμπητέ, για πισίνες είμαστε τώρα;
Βήμα πρώτο, πέταγμα το σακίδιο και αμέσως στο καυτό ντους. Βήμα δεύτερο, αφαίρεση της επένδυσης από το μπουφάν που ευτυχώς έβγαινε γιατί ήταν παραπάνω από περιττή με τόσο ζεστό καιρό. Βήμα τρίτο, σαντουιτσάκι, τοπική μπύρα Cisk, άραγμα στην παραλία της της Gżira και βίντεοκλήση στο φίλο μου το Νίκο για συζήτηση ενός ταξιδιού που είχαμε στα σκαριά.

Δεν υπήρχε λόγος να βγω, είχα είδη κάνει αρκετά όλη την ημέρα και δε πήγαινε. Μου αρκούσε αυτή η μαγική νυχτερινή θέα προς τη Βαλέτα την οποία αντιλήφθηκα πλήρως μόλις έκλεισα το τηλέφωνο. Μαζί με μια ακόμα μπύρα…

 

[Iris_90]

Μάρσασλοκ πήγατε ;

 

[psilos3]

Μάρσασλοκ πήγατε ;

Δεν έβγαινε με την καμία. Να έχω και κάτι νέο να δω οταν ξαναπάω...

 

[Iris_90]

Δεν έβγαινε με την καμία. Να έχω και κάτι νέο να δω οταν ξαναπάω...

Μου αρέσει το σκεπτικό σου !