taver
Member
- Μηνύματα
- 12.691
- Likes
- 30.254
- Ταξίδι-Όνειρο
- Iles Kerguelen
Το χονδροειδές μας πρόγραμμα, λέει ότι σήμερα που είμαστε άυπνοι, παίζει η Εθνική και είναι και Εβραϊκό Σάββατο, θα περάσουμε μια χαλαρή μέρα στο Tel Aviv, και αύριο Κυριακή σπεύδουμε προς Ιερουσαλήμ και τα ενδότερα της χώρας…
Πηγαίνουμε πρώτα στην πόλη του Tel Aviv. Βρίσκουμε το ξενοδοχείο μας, αλλά δε σταματάμε. Είναι πάρα πολύ νωρίς. Ακολουθούμε τον παραλιακό δρόμο, ώσπου φτάνουμε στη Jaffa, που κάποτε ήταν χωριστή πόλη, παλιότερη από το Τελ Αβίβ, αλλά σήμερα έχει ενσωματωθεί σ’ αυτό. Η Old Jaffa είναι μια «ιδιωτική πρωτοβουλία», μια αναπλασμένη γειτονιά πάνω σε ένα λόφο στην άκρη της Θάλασσας, με γραφικά σοκάκια, μαγαζιά, και σημεία με θέα. 6 το πρωί περίπου, και φυσικά επικρατεί παντού ερημιά.
Έχουμε το χώρο όλο δικό μας, και το χαιρόμαστε αρκούντως. Μετά από λίγη βόλτα, και λίγο παιγνίδι με τις ατρόμητες γάτες του Τελ Αβίβ που προσεγγίζουν άνετα τους τουρίστες με αίσθημα εμπιστοσύνης, πηγαίνουμε σε ένα «βρώμικο» μαγαζί παλαιστινίων, το μοναδικό ανοικτό στη γειτονιά σήμερα Σάββατο, για κάνα Muhallebi και άλλα φαγώσιμα στο χέρι. Το μέρος είναι «Βρώμικο», τόσο μεταφορικά όσο και κυριολεκτικά, αφού παντού κυριαρχεί το σκουπίδι. Πολύ σκουπίδι, πάρα πολύ. Τασάκια αδειασμένα στο δρόμο, συσκευασίες από οτιδήποτε, κουτάκια αναψυκτικών κλπ. Και όπως θα ανακαλύψουμε αργότερα, αυτή η κατάσταση επικρατεί σε ολόκληρη την πόλη.
Μετά το φαγάκι, παίρνουμε το αυτοκίνητο και πάλι, και σταματάμε στο παλιό λιμάνι της Jaffa. Εδώ είναι γεμάτο ψαρόβαρκες ανακατεμένες με κότερα και ψαράδες ανακατεμένους με γιάπηδες… Τέτοια ώρα, οι βάρκες έχουν μόλις έρθει με φρέσκια ψαριά, και βλέπεις τους πελάτες να κάνουν ουρά πάνω από τους ψαράδες, προκειμένου να ψωνίσουν το φρέσκο ψάρι που ακόμα σπαρταράει στα μαζεμένα δίκτυα. Οι ψαράδες μάλιστα, υπομονετικοί, καθαρίζουν το ψάρι και το πουλάνε έτοιμο καθαρισμένο.
Παρότι έχουμε φέρει το Samion στο στοιχείο του, δεν αντέχει και πολλή βόλτα στο παλιό λιμάνι… Είναι κατάκοπος και πέφτει για λίγο ύπνο στο αυτοκίνητο… Σε λίγο επιστρέφουμε στο αυτοκίνητο κι εμείς, και λέμε να κάνουμε μια απόπειρα να πάμε στο ξενοδοχείο. Άλλωστε, κοντεύει 8 πια.
Στο ξενοδοχείο (Hotel Prima Tel Aviv), φυσικά δεν είναι έτοιμα τα δωμάτιά μας. Ούτε καν ένα από αυτά. Έτσι, αφήνουμε τα πράγματα, φοράμε τα μαγιό μας (όσοι φέραμε, δηλαδή, γκουχ γκουχ για κάποιον…), αρπάμε από μια πετσέτα, και κατευθυνόμαστε στην Παραλία, που βρίσκεται μόλις ένα τετράγωνο μακριά. Εκεί νοικιάζουμε από μια ξαπλώστρα (12 ILS έκαστη, 2,5 ευρώ) και 2 ομπρέλες (6 ILS έκαστη) και…. πέφτουμε στην αγκαλιά του Μορφέα. Οι Μαρτυρίες που λένε ότι τα ροχαλητά ακουγόντουσαν μέχρι το ξενοδοχείο, διαψεύδονται μετά βδελυγμίας!
Λίγες ωρίτσες μετά, ρίχνουμε μια βουτιά στη Θάλασσα, κάνουμε βόλτα στην Παραλία, και επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο. Το πρώτο από τα 3 δωμάτια είναι διαθέσιμο, και το εκμεταλλευόμαστε για να φορέσουμε καθαρά ρούχα, και να ετοιμαστούμε για να πάμε για το μεσημεριανό μας φαγητό. Νωρίς νωρίς, για να προλάβουμε να δούμε και την Εθνική….
Πηγαίνουμε πρώτα στην πόλη του Tel Aviv. Βρίσκουμε το ξενοδοχείο μας, αλλά δε σταματάμε. Είναι πάρα πολύ νωρίς. Ακολουθούμε τον παραλιακό δρόμο, ώσπου φτάνουμε στη Jaffa, που κάποτε ήταν χωριστή πόλη, παλιότερη από το Τελ Αβίβ, αλλά σήμερα έχει ενσωματωθεί σ’ αυτό. Η Old Jaffa είναι μια «ιδιωτική πρωτοβουλία», μια αναπλασμένη γειτονιά πάνω σε ένα λόφο στην άκρη της Θάλασσας, με γραφικά σοκάκια, μαγαζιά, και σημεία με θέα. 6 το πρωί περίπου, και φυσικά επικρατεί παντού ερημιά.
Έχουμε το χώρο όλο δικό μας, και το χαιρόμαστε αρκούντως. Μετά από λίγη βόλτα, και λίγο παιγνίδι με τις ατρόμητες γάτες του Τελ Αβίβ που προσεγγίζουν άνετα τους τουρίστες με αίσθημα εμπιστοσύνης, πηγαίνουμε σε ένα «βρώμικο» μαγαζί παλαιστινίων, το μοναδικό ανοικτό στη γειτονιά σήμερα Σάββατο, για κάνα Muhallebi και άλλα φαγώσιμα στο χέρι. Το μέρος είναι «Βρώμικο», τόσο μεταφορικά όσο και κυριολεκτικά, αφού παντού κυριαρχεί το σκουπίδι. Πολύ σκουπίδι, πάρα πολύ. Τασάκια αδειασμένα στο δρόμο, συσκευασίες από οτιδήποτε, κουτάκια αναψυκτικών κλπ. Και όπως θα ανακαλύψουμε αργότερα, αυτή η κατάσταση επικρατεί σε ολόκληρη την πόλη.
Μετά το φαγάκι, παίρνουμε το αυτοκίνητο και πάλι, και σταματάμε στο παλιό λιμάνι της Jaffa. Εδώ είναι γεμάτο ψαρόβαρκες ανακατεμένες με κότερα και ψαράδες ανακατεμένους με γιάπηδες… Τέτοια ώρα, οι βάρκες έχουν μόλις έρθει με φρέσκια ψαριά, και βλέπεις τους πελάτες να κάνουν ουρά πάνω από τους ψαράδες, προκειμένου να ψωνίσουν το φρέσκο ψάρι που ακόμα σπαρταράει στα μαζεμένα δίκτυα. Οι ψαράδες μάλιστα, υπομονετικοί, καθαρίζουν το ψάρι και το πουλάνε έτοιμο καθαρισμένο.
Παρότι έχουμε φέρει το Samion στο στοιχείο του, δεν αντέχει και πολλή βόλτα στο παλιό λιμάνι… Είναι κατάκοπος και πέφτει για λίγο ύπνο στο αυτοκίνητο… Σε λίγο επιστρέφουμε στο αυτοκίνητο κι εμείς, και λέμε να κάνουμε μια απόπειρα να πάμε στο ξενοδοχείο. Άλλωστε, κοντεύει 8 πια.
Στο ξενοδοχείο (Hotel Prima Tel Aviv), φυσικά δεν είναι έτοιμα τα δωμάτιά μας. Ούτε καν ένα από αυτά. Έτσι, αφήνουμε τα πράγματα, φοράμε τα μαγιό μας (όσοι φέραμε, δηλαδή, γκουχ γκουχ για κάποιον…), αρπάμε από μια πετσέτα, και κατευθυνόμαστε στην Παραλία, που βρίσκεται μόλις ένα τετράγωνο μακριά. Εκεί νοικιάζουμε από μια ξαπλώστρα (12 ILS έκαστη, 2,5 ευρώ) και 2 ομπρέλες (6 ILS έκαστη) και…. πέφτουμε στην αγκαλιά του Μορφέα. Οι Μαρτυρίες που λένε ότι τα ροχαλητά ακουγόντουσαν μέχρι το ξενοδοχείο, διαψεύδονται μετά βδελυγμίας!
Λίγες ωρίτσες μετά, ρίχνουμε μια βουτιά στη Θάλασσα, κάνουμε βόλτα στην Παραλία, και επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο. Το πρώτο από τα 3 δωμάτια είναι διαθέσιμο, και το εκμεταλλευόμαστε για να φορέσουμε καθαρά ρούχα, και να ετοιμαστούμε για να πάμε για το μεσημεριανό μας φαγητό. Νωρίς νωρίς, για να προλάβουμε να δούμε και την Εθνική….
Attachments
Last edited:
)
