Ισραήλ Κίνησε ο Εβραίος να πάει στο παζάρι κι ήταν η μέρα Σάββατο...

[taver]

Ούτε λόγος για πρωινό. 03:30 είμαστε στο πόδι, και 03:50 έχουμε κατέβει στη Ρεσεψιόν κι έχουμε κάνει και check-out. Φορτώνουμε τα πράγματα και πάλι στο αυτοκίνητο, και ξεκινάμε για αεροδρόμιο. Στο δρόμο, συζητάμε για τον τίτλο της ιστορίας αυτής, κι όλοι μαζί υιοθετούμε την πρόταση - του Traveller νομίζω - που διαβάζετε στον τίτλο. Πρώτη στάση, στο γραφείο ενοικίασης. Παραδίδουμε το αυτοκίνητο, και παίρνουμε και πάλι το shuttle για το terminal 3. Φτάνουμε εκεί στις 04:30 περίπου. Η πτήση μας είναι στις 7:00. Έχουμε χρόνο, λέμε….

Κούνια που μας κούναγε….

Πλησιάζουμε προς τα check-in. Μια κυρία, μας ρωτάει που πηγαίνουμε. Αθήνα, απαντάμε, με την Aegean. Α, ωραία μας λέει. Σταθείτε σ’ αυτή την ουρά. Αυτό και κάνουμε. Όταν έρχεται η σειρά μας, μια κυρία έρχεται και μας πιάνει την κουβέντα…
- «Μαζί ταξιδεύετε?»
- «Ναι, μαζί.»
- «Από πού γνωρίζεστε?»
- «Από ένα forum»
κι άλλα πολλά ακολουθούν. Μας παίρνει τα διαβατήρια, κάπου πηγαίνει (εν τω μεταξύ οι πίσω μας στην ουρά μας προσπερνάνε και συνεχίζουν). Κάποια στιγμή έρχεται, φωνάζει την Ευαγγελία, και την ζητάει να πάει παραπέρα. Κάτι τη ρωτάει, έρχεται σε μας και μας ρωτάει και μας, και μετά από πολλά δεν πείθεται και μας κολλάει κάτι αυτοκόλλητα στα διαβατήρια, και κάτι σημειώνει επάνω (στα Εβραϊκά… τρέχα γύρευε!), και μας τα δίνει.

Η Δεύτερη πράξη, είναι στο μηχάνημα. Περνάμε μία-μία τις αποσκευές & τις χειραποσκευές μας από το scanner (τα laptop χωριστά). Αφού τις ελέγχουν καλά καλά, μας κολλάνε αυτοκόλλητα πάνω σε κάθε κομμάτι, και μας στέλνουν στην Τρίτη πράξη (που δεν είναι για όλους, αλλά μόνο για μας…). Μια σειρά από πάγκους, που πηγαίνουμε και ανοίγουμε τις βαλίτσες μας για επιθεώρηση. Η υπάλληλος έρχεται, βλέπει την ακτινογραφία της βαλίτσας σε μια οθόνη, και με ένα ειδικό high-tech ραβδάκι ψάχνει στο εσωτερικό της. Βγάζω έξω όλα τα ηλεκτρικά είδη (φορτιστές, ηλεκτρικό ξυραφάκι, τα πάντα), ελέγχει καλά και καλύτερα (για τι, κανένας δεν ξέρει), και στο τέλος μου λέει να τα κλείσω όλα. Το κάνω, και με συνοδεύει ως το check-in όπου βεβαιώνεται ότι παραδίδω τη βαλίτσα μου. Το τελευταίο, είναι μόλις η τέταρτη πράξη… Η θέση μου στην πτήση Α3 929 σήμερα 14/6/2010 θα είναι η 7Α, και ευτυχώς η μεσαία θέση θα είναι κενή….

Η Πέμπτη πράξη, έρχεται στον έλεγχο χειραποσκευών. Μια κυρία βλέπει το αυτοκόλλητο στο διαβατήριο μου, και ανάλογα μ’ αυτό με στέλνει στην κατάλληλη ουρά για έλεγχο. Εμείς και οι πέντε πάμε στην ουρά 1, και μετά από ενδελεχή scan των χειραποσκευών μας, και πέρασμα από το metal detector, επιτέλους θεωρούμε ότι τελειώσαμε… Πριτς! Έχουμε και έκτη πράξη: τον έλεγχο των διαβατηρίων για την έξοδο… Η ουρά ευτυχώς εδώ είναι μικρή, και φεύγουμε γρήγορα… Οι περισσότεροι δηλαδή, γιατί κάποιοι έχουν και πάλι μια μίνι ανακρισούλα!

Είναι αισίως 06:20 και έχει ξεκινήσει το boarding για την πτήση μας. Πραγματικά, αν είχαμε έρθει 2 ώρες πριν την πτήση, θα την είχαμε χάσει. Παίρνουμε στα γρήγορα ένα καφέ και πρόχειρο φαγητό με τα τελευταία μας χρήματα, και πηγαίνουμε στο αεροπλάνο, στην πύλη Β12 αν θυμάμαι καλά.. Επιβιβαζόμαστε σε ένα σχεδόν άδειο Α320 της Aegean, και φτάνει η ώρα της αναχώρησής μας. 5 λεπτά πριν από το προγραμματισμένο έχουμε ήδη φύγει από την πύλη του terminal, και μετά από λίγο απογειωνόμαστε από το διάδρομο 30 με ευθεία πορεία ως τον 03L του Ελ. Βενιζέλος. Το πρωινό είναι ακριβώς το ίδιο με την πτήση προς το Tel Aviv, ενώ κατά τα άλλα δε μπορώ να πω ότι θυμάμαι και πολλά από την πτήση… Ήμασταν όλοι αρκετά «κομμάτια» για να μπορούμε να κάνουμε παρατηρήσεις…

Άφιξη αρκετά νωρίτερα από την ώρα μας στο Ελ. Βενιζέλο, μεταφορά με λεωφορειάκι ως το terminal, immigration σε 1 δευτερόλεπτο, η βαλίτσα μου με το priority tag με περίμενε στον ιμάντα ήδη, χαιρετώ τους υπόλοιπους στα γρήγορα και τρέχω να πάρω ταξί για να πάω στο γραφείο. Μια εργάσιμη ημέρα ξεκινά…

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 7 of 9

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[ΕΡΣΗ]

Πωπω! Εκρηκτική παρέα, σε εκρηκτικό τόπο! Ευτυχώς που γυρίσατε να μας τα διηγηθείτε.
Για πάμε πάρα κάτω....

 

[Dorotija]

Ωχ! Σε χώσανε να κάνεις τη βρώμικη δουλειά βλέπω...

Για να δούμε λοιπόν!!!

 

[chrikky]

ετσι κωστα.. βγαλε ολα τα απλυτα στη φορα! ειδικα της ξοφλας!

(ακου διακοπες στη βηρυτο?, μα πού ακούστηκε? )

 

[kalspiros]

Και τα λεγα ο γκαντέμης, τα λεγα... πάει τώρα η Πέτρα! Φροντίστε μέχρι τέλη του χρόνου να έχετε κάνει άλλα 137 ταξίδια εκτός Σένγκεν, να πήξετε σφραγίδα και να τα αλλάξατε τα σημαδεμένα!!

 

[GTS]

Μα καλά, πτήση τα ξημερώματα? Τσκ τσκ, κάποιοι έχουν βάλει πολύ νερό στο κρασί τους, έπεσαν πολύ τα στάνταρ

 

[Traveller]

Και τα λεγα ο γκαντέμης, τα λεγα... πάει τώρα η Πέτρα! Φροντίστε μέχρι τέλη του χρόνου να έχετε κάνει άλλα 137 ταξίδια εκτός Σένγκεν, να πήξετε σφραγίδα και να τα αλλάξατε τα σημαδεμένα!!

Tσου τσου τσου... σε χάζεψε η Αραπιά... κανένα πρόβλημα για Πέτρα...

 

[McElk]

Δικαιούστε πλέον υπερηφάνως να προσθέσετε τον τίτλο του «Χατζή» στα ονόματά σας.

 

[tita]

ο λαλα...προβλέπω χειρότερες εμπειρίες στην επιστροφή! εμάς θυμάμαι μας είχαν ταλαιπωρήσει και στο πήγαινε και στο έλα, και στο ενδιάμεσο για Αιγυπτο.
περιμενουμε τη συνεχεια!!!!!

 

[taver]

Tσου τσου τσου... σε χάζεψε η Αραπιά... κανένα πρόβλημα για Πέτρα...

Άσε που δεν είμαστε ΟΛΟΙ σημαδεμένοι

 

[taver]

Το χονδροειδές μας πρόγραμμα, λέει ότι σήμερα που είμαστε άυπνοι, παίζει η Εθνική και είναι και Εβραϊκό Σάββατο, θα περάσουμε μια χαλαρή μέρα στο Tel Aviv, και αύριο Κυριακή σπεύδουμε προς Ιερουσαλήμ και τα ενδότερα της χώρας…

Πηγαίνουμε πρώτα στην πόλη του Tel Aviv. Βρίσκουμε το ξενοδοχείο μας, αλλά δε σταματάμε. Είναι πάρα πολύ νωρίς. Ακολουθούμε τον παραλιακό δρόμο, ώσπου φτάνουμε στη Jaffa, που κάποτε ήταν χωριστή πόλη, παλιότερη από το Τελ Αβίβ, αλλά σήμερα έχει ενσωματωθεί σ’ αυτό. Η Old Jaffa είναι μια «ιδιωτική πρωτοβουλία», μια αναπλασμένη γειτονιά πάνω σε ένα λόφο στην άκρη της Θάλασσας, με γραφικά σοκάκια, μαγαζιά, και σημεία με θέα. 6 το πρωί περίπου, και φυσικά επικρατεί παντού ερημιά.



Έχουμε το χώρο όλο δικό μας, και το χαιρόμαστε αρκούντως. Μετά από λίγη βόλτα, και λίγο παιγνίδι με τις ατρόμητες γάτες του Τελ Αβίβ που προσεγγίζουν άνετα τους τουρίστες με αίσθημα εμπιστοσύνης, πηγαίνουμε σε ένα «βρώμικο» μαγαζί παλαιστινίων, το μοναδικό ανοικτό στη γειτονιά σήμερα Σάββατο, για κάνα Muhallebi και άλλα φαγώσιμα στο χέρι. Το μέρος είναι «Βρώμικο», τόσο μεταφορικά όσο και κυριολεκτικά, αφού παντού κυριαρχεί το σκουπίδι. Πολύ σκουπίδι, πάρα πολύ. Τασάκια αδειασμένα στο δρόμο, συσκευασίες από οτιδήποτε, κουτάκια αναψυκτικών κλπ. Και όπως θα ανακαλύψουμε αργότερα, αυτή η κατάσταση επικρατεί σε ολόκληρη την πόλη.


Μετά το φαγάκι, παίρνουμε το αυτοκίνητο και πάλι, και σταματάμε στο παλιό λιμάνι της Jaffa. Εδώ είναι γεμάτο ψαρόβαρκες ανακατεμένες με κότερα και ψαράδες ανακατεμένους με γιάπηδες… Τέτοια ώρα, οι βάρκες έχουν μόλις έρθει με φρέσκια ψαριά, και βλέπεις τους πελάτες να κάνουν ουρά πάνω από τους ψαράδες, προκειμένου να ψωνίσουν το φρέσκο ψάρι που ακόμα σπαρταράει στα μαζεμένα δίκτυα. Οι ψαράδες μάλιστα, υπομονετικοί, καθαρίζουν το ψάρι και το πουλάνε έτοιμο καθαρισμένο.
Παρότι έχουμε φέρει το Samion στο στοιχείο του, δεν αντέχει και πολλή βόλτα στο παλιό λιμάνι… Είναι κατάκοπος και πέφτει για λίγο ύπνο στο αυτοκίνητο… Σε λίγο επιστρέφουμε στο αυτοκίνητο κι εμείς, και λέμε να κάνουμε μια απόπειρα να πάμε στο ξενοδοχείο. Άλλωστε, κοντεύει 8 πια.



Στο ξενοδοχείο (Hotel Prima Tel Aviv), φυσικά δεν είναι έτοιμα τα δωμάτιά μας. Ούτε καν ένα από αυτά. Έτσι, αφήνουμε τα πράγματα, φοράμε τα μαγιό μας (όσοι φέραμε, δηλαδή, γκουχ γκουχ για κάποιον…), αρπάμε από μια πετσέτα, και κατευθυνόμαστε στην Παραλία, που βρίσκεται μόλις ένα τετράγωνο μακριά. Εκεί νοικιάζουμε από μια ξαπλώστρα (12 ILS έκαστη, 2,5 ευρώ) και 2 ομπρέλες (6 ILS έκαστη) και…. πέφτουμε στην αγκαλιά του Μορφέα. Οι Μαρτυρίες που λένε ότι τα ροχαλητά ακουγόντουσαν μέχρι το ξενοδοχείο, διαψεύδονται μετά βδελυγμίας!

Λίγες ωρίτσες μετά, ρίχνουμε μια βουτιά στη Θάλασσα, κάνουμε βόλτα στην Παραλία, και επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο. Το πρώτο από τα 3 δωμάτια είναι διαθέσιμο, και το εκμεταλλευόμαστε για να φορέσουμε καθαρά ρούχα, και να ετοιμαστούμε για να πάμε για το μεσημεριανό μας φαγητό. Νωρίς νωρίς, για να προλάβουμε να δούμε και την Εθνική….

 

[XRISTOS71]

Οι Μαρτυρίες που λένε ότι τα ροχαλητά ακουγόντουσαν μέχρι το ξενοδοχείο, διαψεύδονται μετά βδελυγμίας!

Κωστα αν κρίνω απο την ποσότητα των προχθεσινών παϊδακίων στην Σαντα Παράσκευα ειμαι 100% σίγουρος οτι ουτε τα ροχαλητα τους ακούστηκαν μεχρι το ξενοδοχείο .

Πάντως οφείλεις να τους ''δωσεις ''στεγνά όλους τους ξόφλες και ειδικά αυτόν τον Σ ?? που οδηγούσε κιόλας .......