gelf
Member
- Μηνύματα
- 659
- Likes
- 12.801
Κεφάλαιο 3
Μπρεστ, η ηρωική πόλη
Με τα εκατομμύρια στην τσέπη μου μπήκα σε ταξί για να με πάει στο ξενοδοχείο. Όμως στο σημείο αυτό ανοίγω μια παρένθεση για την πόλη Μπρεστ, ή όπως άλλοτε ονομαζόταν Μπρεστ-Λιτόφσκ.
Το Μπρεστ ιδρύθηκε τον 11ο αιώνα και λόγω της γεωγραφικής του θέσης, ευρισκόμενο στο δρόμο στρατιωτικών εκστρατειών έχει γνωρίσει πολλούς πολέμους και λοιπά γεγονότα.
Παλαιότερα το Μπρεστ ονομαζόταν Μπρεστ-Λιτόφσκ. Άλλωστε είναι γνωστή η ομώνυμη συνθήκη Μπρεστ-Λιτόφσκ, η οποία υπογράφτηκε το έτος 1918, μεταξύ του νέου τότε Σοβιετικού κράτους και της Γερμανίας. Για την ιστορία αναφέρω επιγραμματικά, ότι τις διαπραγματεύσεις από πλευράς Σοβιετικών τις πραγματοποίησε ο Τρότσκι, με προφανώς τη σύμφωνη γνώμη του Λένιν. Η συμφωνία θεωρήθηκε λεόντεια εις βάρος της Σοβιετικής Ένωσης, αφού παραχωρήθηκαν μεγάλες εκτάσεις (πάνω από τη μισή Λευκορωσία), όμως οι Λένιν και Τρότσκι την θεώρησαν απαραίτητη για να σταματήσει ο πόλεμος και να σταθεροποιηθεί το νέο σοβιετικό καθεστώς.
Η συμφωνία αυτή έμεινε γνωστή στην ιστορία ως συνθήκη Μπρεστ-Λιτόφσκ.
Το Μπρεστ θεωρείται ηρωικό λόγω της λαμπρής ιστορίας που έγραψαν το έτος 1941, κατά τη διάρκεια του Β παγκοσμίου πολέμου, οι υπερασπιστές του φρουρίου του Μπρεστ στον ποταμό Bug. Έτσι το Μπρεστ και το φρούριό του θεωρούνται από τα μνημεία του μεγάλου πατριωτικού πολέμου.
Σήμερα η πόλη έχει πληθυσμό 330.000 περίπου κατοίκους.
Κλείνω την παρένθεση για το ηρωικό Μπρεστ και συνεχίζω την προσωπική μου ιστορία, όπου με τα εκατομμύρια στην τσέπη μου, από το συνάλλαγμα στο σιδηροδρομικό σταθμό, μπήκα σε ταξί για να με πάει στο ξενοδοχείο. Στο Μπρεστ είχα επιλέξει το Hotel Energiya Μπελαρούς, θεωρώντας ότι είναι στο κέντρο της πόλης. Και πράγματι είναι. Αντικειμενικά το καλλίτερο ξενοδοχείο στο Μπρεστ είναι το Hermitage. Όμως είναι πιο μακριά από το κέντρο. Βέβαια τώρα είδα να κατασκευάζεται και ένα μπουτίκ ξενοδοχείο στο κέντρο, δίπλα στον κεντρικό πεζόδρομο.
Φτάνοντας στο ξενοδοχείο,
παρατήρησα ότι στην είσοδο υπήρχε φρουρός με στολή παραλλαγής. Όταν κατάλαβε ότι είμαι από Ελλάδα, χάρηκε πολύ, και κάτι μου έλεγε στα ρώσικα περί Ελλάδας και Ρωσίας. Μου λύθηκε και η απορία της ύπαρξης του φρουρού. Στους τρεις πρώτους ορόφους του κτιρίου, στεγάζεται δημόσια υπηρεσία. Κάποια υπηρεσία η οποία προφανώς έχει σχέση με την ενέργεια. Το ξενοδοχείο ήταν στον 4ο και 5ο όροφο.
Μετά την τακτοποίηση στο σοβιετικού στυλ ξενοδοχείου Hotel Energiya Μπελαρούς, με τους μεγάλους χώρους, μεγάλη είσοδο, μπάνιο, υπνοδωμάτιο και καθιστικό
βγήκα για πρώτη γνωριμία με το Μπρεστ. Αυτό που μου έκανε άμεση εντύπωση ήταν η απόλυτη καθαριότητα. Πουθενά, σε καμιά χώρα του κόσμου δεν έχω συναντήσει τέτοια καθαριότητα. Δεν έβλεπες την παραμικρή γόπα, το παραμικρό χαρτάκι. Πουθενά ούτε στο χώμα γύρω από τα δέντρα. Μου λύθηκε η απορία αργότερα. Στη Λευκορωσία αν δεν ασχολείσαι με κάτι, δεν λαμβάνεις το κρατικό επίδομα. Όσο χρονών και να είσαι. Άλλωστε την άλλη ημέρα το πρωί, βγαίνοντας από το ξενοδοχείο συνάντησα ηλικιωμένους να σκουπίζουν τους κοινόχρηστους χώρους. Για να καπνίσεις υπάρχουν συγκεκριμένοι χώροι, όπου πετάς το αποτσίγαρο. Κλείνω την παρένθεση αναφέροντας ότι την απόλυτη αυτή καθαριότητα τη συνάντησα σε όλα τα μέρη της χώρας που γύρισα.
Βγαίνοντας λοιπόν από το ξενοδοχείο για την πρώτη γνωριμία με την πόλη κατευθύνθηκα προς τον κεντρικό πεζόδρομο Sovetskaya,
που ήταν πολύ κοντά στο ξενοδοχείο (δύο τετράγωνα). Στον πεζόδρομο είχε συνεχώς πολλά όμορφα καθιστικά - παγκάκια, στην άκρη των οποίων μπορούσες να καπνίσεις (είχαν τα σχετικά δοχεία).
Μετά από αρκετό περπάτημα στο κέντρο της πόλης, αποφάσισα να μπω σ' ένα μπαρ να πιω την πρώτη λευκορώσικη βότκα. Επέλεξα το Golden Coffee
επί του κεντρικού πεζόδρομου Sovetskaya. Έμεινα πολύ ευχαριστημένος και από την ποιότητα της βότκας Μπρεστ-Λιτόφσκ, αλλά και από τα φαγητά.
Επιστρέφοντας προς το ξενοδοχείο και ενώ η ώρα ήταν περασμένη, μετά τα μεσάνυχτα, πέρασα από το bar la kave,
κατά μήκος του κεντρικού πεζόδρομου Sovetskaya, όπου άκουσα μουσική και μπαίνοντας είδα να χορεύουν. Υπήρχε κέφι, κάθισα αρκετά πίνοντας τις σχετικές βότκες και όταν βγήκα, αργά πλέον, ο κόσμος στον πεζόδρομο ήταν λιγοστός.
Κατευθύνθηκα προς το ξενοδοχείο.
Ύστερα από τον αναζωογονητικό ύπνο και το φτωχό πρωινό του σοβιετικού τύπου ξενοδοχείου, βγήκα για την ημερήσια αναγνώριση του Μπρεστ.
Όπως είχα αναφέρει η πόλη ήταν κατακάθαρη.
Μετά από την αρχική βόλτα στον κεντρικό πεζόδρομο Sovetskaya,
και περνώντας από το Golden Coffee
συνέχισα τον περίπατο και σταμάτησα για συμπλήρωμα του πρωινού στο Time,
από τα καλλίτερα μπαρ-ρεστοράν της πόλης και στη συνέχεια κατευθύνθηκα προς την κεντρική αγορά της πόλης.
Συνεχίζοντας τις βόλτες στο κέντρο της πόλης, πέρασα τυχαία από το προξενείο της Πολωνίας στο Μπρεστ, όπου είδα να συνωστίζεται πολύς κόσμος.
Αυτό είναι απόλυτα λογικό γιατί η Πολωνία είναι η πλέον όμορη χώρα προς τη δύση και το Μπρεστ είναι στα σύνορα.
Στη συνέχεια περπάτησα στο δίκτυο των πεζοδρόμων του κέντρου της πόλης
και κατευθύνθηκα προς άλλη κεντρική πλατεία του Μπρεστ
όπου απέναντι από τον καθεδρικό ναό,
στο κεντρικό σημείο του Μπρεστ δέσποζε το άγαλμα του συντρόφου Λένιν.
Μετά την οπτική απόλαυση και τις απαραίτητες φωτογραφίες, συνέχισα το περπάτημα στο κέντρο της πόλης, όπου πέρασα έξω από ένα νοσοκομείο και είδα αυτό το "υπερσύγχρονο ασθενοφόρο"!
Συνέχισα να περιφέρομαι στο πεντακάθαρο και απλωμένο κέντρο της πόλης,
μέχρι που πήρα ταξί, το οποίο με το ιλιγγιώδες ποσό των 15.000 λευκορωσικών ρουβλίων (0.62 ευρώ) με πήγε στο ηρωικό φρούριο του Μπρεστ. Το ηρωικό φρούριο του Μπρεστ το οποίο θεωρείται και είναι από τα μεγαλύτερα μνημεία του μεγάλου πατριωτικού πολέμου. Το ταξί με άφησε στη είσοδο του φρουρίου, προς το οποίο άρχισα να προχωρώ,
ακούγοντας υπόκωφα τους ύμνους του Κόκκινου Στρατού.
Μπρεστ, η ηρωική πόλη
Με τα εκατομμύρια στην τσέπη μου μπήκα σε ταξί για να με πάει στο ξενοδοχείο. Όμως στο σημείο αυτό ανοίγω μια παρένθεση για την πόλη Μπρεστ, ή όπως άλλοτε ονομαζόταν Μπρεστ-Λιτόφσκ.
Το Μπρεστ ιδρύθηκε τον 11ο αιώνα και λόγω της γεωγραφικής του θέσης, ευρισκόμενο στο δρόμο στρατιωτικών εκστρατειών έχει γνωρίσει πολλούς πολέμους και λοιπά γεγονότα.
Παλαιότερα το Μπρεστ ονομαζόταν Μπρεστ-Λιτόφσκ. Άλλωστε είναι γνωστή η ομώνυμη συνθήκη Μπρεστ-Λιτόφσκ, η οποία υπογράφτηκε το έτος 1918, μεταξύ του νέου τότε Σοβιετικού κράτους και της Γερμανίας. Για την ιστορία αναφέρω επιγραμματικά, ότι τις διαπραγματεύσεις από πλευράς Σοβιετικών τις πραγματοποίησε ο Τρότσκι, με προφανώς τη σύμφωνη γνώμη του Λένιν. Η συμφωνία θεωρήθηκε λεόντεια εις βάρος της Σοβιετικής Ένωσης, αφού παραχωρήθηκαν μεγάλες εκτάσεις (πάνω από τη μισή Λευκορωσία), όμως οι Λένιν και Τρότσκι την θεώρησαν απαραίτητη για να σταματήσει ο πόλεμος και να σταθεροποιηθεί το νέο σοβιετικό καθεστώς.
Η συμφωνία αυτή έμεινε γνωστή στην ιστορία ως συνθήκη Μπρεστ-Λιτόφσκ.
Το Μπρεστ θεωρείται ηρωικό λόγω της λαμπρής ιστορίας που έγραψαν το έτος 1941, κατά τη διάρκεια του Β παγκοσμίου πολέμου, οι υπερασπιστές του φρουρίου του Μπρεστ στον ποταμό Bug. Έτσι το Μπρεστ και το φρούριό του θεωρούνται από τα μνημεία του μεγάλου πατριωτικού πολέμου.
Σήμερα η πόλη έχει πληθυσμό 330.000 περίπου κατοίκους.
Κλείνω την παρένθεση για το ηρωικό Μπρεστ και συνεχίζω την προσωπική μου ιστορία, όπου με τα εκατομμύρια στην τσέπη μου, από το συνάλλαγμα στο σιδηροδρομικό σταθμό, μπήκα σε ταξί για να με πάει στο ξενοδοχείο. Στο Μπρεστ είχα επιλέξει το Hotel Energiya Μπελαρούς, θεωρώντας ότι είναι στο κέντρο της πόλης. Και πράγματι είναι. Αντικειμενικά το καλλίτερο ξενοδοχείο στο Μπρεστ είναι το Hermitage. Όμως είναι πιο μακριά από το κέντρο. Βέβαια τώρα είδα να κατασκευάζεται και ένα μπουτίκ ξενοδοχείο στο κέντρο, δίπλα στον κεντρικό πεζόδρομο.
Φτάνοντας στο ξενοδοχείο,
παρατήρησα ότι στην είσοδο υπήρχε φρουρός με στολή παραλλαγής. Όταν κατάλαβε ότι είμαι από Ελλάδα, χάρηκε πολύ, και κάτι μου έλεγε στα ρώσικα περί Ελλάδας και Ρωσίας. Μου λύθηκε και η απορία της ύπαρξης του φρουρού. Στους τρεις πρώτους ορόφους του κτιρίου, στεγάζεται δημόσια υπηρεσία. Κάποια υπηρεσία η οποία προφανώς έχει σχέση με την ενέργεια. Το ξενοδοχείο ήταν στον 4ο και 5ο όροφο.
Μετά την τακτοποίηση στο σοβιετικού στυλ ξενοδοχείου Hotel Energiya Μπελαρούς, με τους μεγάλους χώρους, μεγάλη είσοδο, μπάνιο, υπνοδωμάτιο και καθιστικό
βγήκα για πρώτη γνωριμία με το Μπρεστ. Αυτό που μου έκανε άμεση εντύπωση ήταν η απόλυτη καθαριότητα. Πουθενά, σε καμιά χώρα του κόσμου δεν έχω συναντήσει τέτοια καθαριότητα. Δεν έβλεπες την παραμικρή γόπα, το παραμικρό χαρτάκι. Πουθενά ούτε στο χώμα γύρω από τα δέντρα. Μου λύθηκε η απορία αργότερα. Στη Λευκορωσία αν δεν ασχολείσαι με κάτι, δεν λαμβάνεις το κρατικό επίδομα. Όσο χρονών και να είσαι. Άλλωστε την άλλη ημέρα το πρωί, βγαίνοντας από το ξενοδοχείο συνάντησα ηλικιωμένους να σκουπίζουν τους κοινόχρηστους χώρους. Για να καπνίσεις υπάρχουν συγκεκριμένοι χώροι, όπου πετάς το αποτσίγαρο. Κλείνω την παρένθεση αναφέροντας ότι την απόλυτη αυτή καθαριότητα τη συνάντησα σε όλα τα μέρη της χώρας που γύρισα.
Βγαίνοντας λοιπόν από το ξενοδοχείο για την πρώτη γνωριμία με την πόλη κατευθύνθηκα προς τον κεντρικό πεζόδρομο Sovetskaya,
που ήταν πολύ κοντά στο ξενοδοχείο (δύο τετράγωνα). Στον πεζόδρομο είχε συνεχώς πολλά όμορφα καθιστικά - παγκάκια, στην άκρη των οποίων μπορούσες να καπνίσεις (είχαν τα σχετικά δοχεία).
Μετά από αρκετό περπάτημα στο κέντρο της πόλης, αποφάσισα να μπω σ' ένα μπαρ να πιω την πρώτη λευκορώσικη βότκα. Επέλεξα το Golden Coffee
επί του κεντρικού πεζόδρομου Sovetskaya. Έμεινα πολύ ευχαριστημένος και από την ποιότητα της βότκας Μπρεστ-Λιτόφσκ, αλλά και από τα φαγητά.
Επιστρέφοντας προς το ξενοδοχείο και ενώ η ώρα ήταν περασμένη, μετά τα μεσάνυχτα, πέρασα από το bar la kave,
κατά μήκος του κεντρικού πεζόδρομου Sovetskaya, όπου άκουσα μουσική και μπαίνοντας είδα να χορεύουν. Υπήρχε κέφι, κάθισα αρκετά πίνοντας τις σχετικές βότκες και όταν βγήκα, αργά πλέον, ο κόσμος στον πεζόδρομο ήταν λιγοστός.
Κατευθύνθηκα προς το ξενοδοχείο.
Ύστερα από τον αναζωογονητικό ύπνο και το φτωχό πρωινό του σοβιετικού τύπου ξενοδοχείου, βγήκα για την ημερήσια αναγνώριση του Μπρεστ.
Όπως είχα αναφέρει η πόλη ήταν κατακάθαρη.
Μετά από την αρχική βόλτα στον κεντρικό πεζόδρομο Sovetskaya,
και περνώντας από το Golden Coffee
συνέχισα τον περίπατο και σταμάτησα για συμπλήρωμα του πρωινού στο Time,
από τα καλλίτερα μπαρ-ρεστοράν της πόλης και στη συνέχεια κατευθύνθηκα προς την κεντρική αγορά της πόλης.
Συνεχίζοντας τις βόλτες στο κέντρο της πόλης, πέρασα τυχαία από το προξενείο της Πολωνίας στο Μπρεστ, όπου είδα να συνωστίζεται πολύς κόσμος.
Αυτό είναι απόλυτα λογικό γιατί η Πολωνία είναι η πλέον όμορη χώρα προς τη δύση και το Μπρεστ είναι στα σύνορα.
Στη συνέχεια περπάτησα στο δίκτυο των πεζοδρόμων του κέντρου της πόλης
και κατευθύνθηκα προς άλλη κεντρική πλατεία του Μπρεστ
όπου απέναντι από τον καθεδρικό ναό,
στο κεντρικό σημείο του Μπρεστ δέσποζε το άγαλμα του συντρόφου Λένιν.
Μετά την οπτική απόλαυση και τις απαραίτητες φωτογραφίες, συνέχισα το περπάτημα στο κέντρο της πόλης, όπου πέρασα έξω από ένα νοσοκομείο και είδα αυτό το "υπερσύγχρονο ασθενοφόρο"!
Συνέχισα να περιφέρομαι στο πεντακάθαρο και απλωμένο κέντρο της πόλης,
μέχρι που πήρα ταξί, το οποίο με το ιλιγγιώδες ποσό των 15.000 λευκορωσικών ρουβλίων (0.62 ευρώ) με πήγε στο ηρωικό φρούριο του Μπρεστ. Το ηρωικό φρούριο του Μπρεστ το οποίο θεωρείται και είναι από τα μεγαλύτερα μνημεία του μεγάλου πατριωτικού πολέμου. Το ταξί με άφησε στη είσοδο του φρουρίου, προς το οποίο άρχισα να προχωρώ,
ακούγοντας υπόκωφα τους ύμνους του Κόκκινου Στρατού.
