alma
Member
- Μηνύματα
- 4.298
- Likes
- 18.474
Την επόμενη μέρα μετά τον επεισοδιακό γύρο στα ανατολικά της προηγούμενης αποφασίσαμε να ξεκουραστούμε και να απολαύσουμε τις παροχές του ξενοδοχείου. Παρεμπιπτόντως κάθε μέρα μας χτυπούσαν την πόρτα και μας έφερναν σοκολατάκια, λόγω honeymoon. Αργότερα ξεκινήσαμε πάλι να βολτάρουμε στη Φουντσαλ. Περπατήσαμε στην πλακόστρωτη πλατεία δημαρχείου περνώντας από το Mercado dos lavradores, νωρίς αυτή τη φορά για να θαυμάσουμε εκτός από τα εξωτικά φρούτα και λουλούδια και τις ψαρούκλες του Ατλαντικού και ιδιαίτερα το μεγάλο σκουρόχρωμο ψάρι espada. Το Mercado dos lavradores αν και σε κεντρικό σημείο είναι από τα λίγα μέρη όπου έβλεπες μερικούς ναρκομανείς ξαπλωμένους στα διπλανά σκαλιά, οπότε χρειάζεται λίγη προσοχή αν και δεν νιώθεις ιδιαίτερη απειλή.
Περπατήσαμε ως τη συνοικία με τις ζωγραφισμένες πόρτες για άλλη μια φορά, όπου μια γκαλερί έργων τέχνης με ζωγραφιές εμπνευσμένες από το νησί τραβούσε την προσοχή.
Επίσης επισκεφτήκαμε το Madeira Story Center που είναι ένα διαδραστικό Μουσείο Ιστορίας. Εκεί μαθαίνεις την ιστορία του Αρχιπελάγους που περιλαμβάνει εκτός από τη Μαδέιρα και το Porto Santo , τα Ilhas Desertas και Selvagens. Επίσης έχει πολλές πληροφορίες για τους πρώτους κατοίκους, πώς έβγαλαν χρήματα από το εμπόριο κλπ. Έχει εκτός από κάρτες, διαδραστικούς πίνακες, φωτογραφίες και αντικείμενα, κάποια κέρινα ομοιώματα των πρώτων θαλασσοπόρων. Επιπλέον, μπορείς να θαυμάσεις τη θέα από την ταράτσα του. Τα 10 ευρώ είσοδος είναι πολλά κατά τη γνώμη μου ,αλλά να περνάω κάθε μέρα από έξω και να μην μπω τελικά… απωθημένο θα μου έμενε.
Το βράδυ περπατώντας ανάμεσα στους φοίνικες και τις λιλά ορτανσίες, θόρυβος διαπερνούσε την ησυχία που είχε άλλες μέρες. Ένα φεστιβάλ με δυνατή μουσική και νέους 15-20 ετών που έπιναν τη μία poncha μετά την άλλη έδινε ζωή το βράδυ στην πλατεία. Φάγαμε σε ένα εστιατόριο με όμορφο κήπο και ωραίες ψαρόσουπες σαν πρώτο πιάτο, συζητώντας για την κατάσταση στον ευρωπαϊκό νότο με τους σερβιτόρους. Επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο το βράδυ για άλλη μια φορά, θαυμάζοντας τις φαρδιές φωτισμένες λεωφόρους, με τα πανύψηλα δέντρα και αρκετά κτίρια σε αποικιακό στυλ, σκεφτήκαμε για άλλη μια φορά ότι το νησί με την αποικιακή αύρα και τις ευρωπαϊκές υποδομές ήταν καλή επιλογή για ταξίδι.
Περπατήσαμε ως τη συνοικία με τις ζωγραφισμένες πόρτες για άλλη μια φορά, όπου μια γκαλερί έργων τέχνης με ζωγραφιές εμπνευσμένες από το νησί τραβούσε την προσοχή.
Επίσης επισκεφτήκαμε το Madeira Story Center που είναι ένα διαδραστικό Μουσείο Ιστορίας. Εκεί μαθαίνεις την ιστορία του Αρχιπελάγους που περιλαμβάνει εκτός από τη Μαδέιρα και το Porto Santo , τα Ilhas Desertas και Selvagens. Επίσης έχει πολλές πληροφορίες για τους πρώτους κατοίκους, πώς έβγαλαν χρήματα από το εμπόριο κλπ. Έχει εκτός από κάρτες, διαδραστικούς πίνακες, φωτογραφίες και αντικείμενα, κάποια κέρινα ομοιώματα των πρώτων θαλασσοπόρων. Επιπλέον, μπορείς να θαυμάσεις τη θέα από την ταράτσα του. Τα 10 ευρώ είσοδος είναι πολλά κατά τη γνώμη μου ,αλλά να περνάω κάθε μέρα από έξω και να μην μπω τελικά… απωθημένο θα μου έμενε.
Το βράδυ περπατώντας ανάμεσα στους φοίνικες και τις λιλά ορτανσίες, θόρυβος διαπερνούσε την ησυχία που είχε άλλες μέρες. Ένα φεστιβάλ με δυνατή μουσική και νέους 15-20 ετών που έπιναν τη μία poncha μετά την άλλη έδινε ζωή το βράδυ στην πλατεία. Φάγαμε σε ένα εστιατόριο με όμορφο κήπο και ωραίες ψαρόσουπες σαν πρώτο πιάτο, συζητώντας για την κατάσταση στον ευρωπαϊκό νότο με τους σερβιτόρους. Επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο το βράδυ για άλλη μια φορά, θαυμάζοντας τις φαρδιές φωτισμένες λεωφόρους, με τα πανύψηλα δέντρα και αρκετά κτίρια σε αποικιακό στυλ, σκεφτήκαμε για άλλη μια φορά ότι το νησί με την αποικιακή αύρα και τις ευρωπαϊκές υποδομές ήταν καλή επιλογή για ταξίδι.
