alma
Member
- Μηνύματα
- 4.298
- Likes
- 18.474
Φύγαμε από τη νοσταλγική Alfama και περπατήσαμε ως τη Baixa. Μια άλλη αύρα κλασσικής ευρωπαϊκής μεγαλούπολης μας περίμενε. Η Baixa ,η οποία μετά το σεισμό του 1755 χτίστηκε εκ νέου, είναι μια κομψή συνοικία στο κέντρο της Λισσαβώνας. Οι φαρδιοί δρόμοι ήταν γεμάτοι κόσμο και τουρίστες που ψώνιζαν στα πολυάριθμα καταστήματα ή απλώς έκαναν τη βόλτα τους θαυμάζοντας τα νεοκλασσικά κτίρια της περιοχής. Περάσαμε από την πολύβουη πλατεία Rossio με τα καφέ και τα μαγαζιά.
Τελικά η Λισσαβώνα έχει πολλά πρόσωπα και σε προσκαλεί να τα γνωρίσεις όλα. Μπήκαμε σε ένα στενάκι αποφεύγοντας τα πολύβουα εστιατόριο και καθίσαμε για φαγητό στο Bom Jardim που σερβίρει κυρίως κοτόπουλο με πατάτες και σαλάτα. Αρκετά καλή σχέση ποιότητας τιμής και ο επάνω όροφος όπου καθίσαμε ήταν αρκετά ήσυχος. Μπορούσες να παρατηρείς τους περαστικούς χωρίς να σε παρατηρούν κι αυτοί, γεγονός που είχε ενδιαφέρον μετά από μια τόσο έντονη μέρα.
Αφού πήραμε και λίγη δόση από ησυχία, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε έναν από τους σύγχρονους ναούς της κατανάλωσης. Το εμπορικό κέντρο Vasco da Gama, μας υποδέχτηκε γεμάτο κόσμο. Μάλλον και στη Λισσαβώνα υπάρχουν μεγάλες οικονομικές ανισότητες, γιατί παρά τη μεγάλη φτώχια που συναντάς σε πολλά σημεία της πόλης, αλλά και την οικονομική κρίση, πολλοί έφευγαν από το εμπορικό με 10 τσάντες ο καθένας. Οι τιμές δεν έχουν ιδιαίτερη διαφορά από Ελλάδα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες με εξαίρεση κάποιες μάρκες που σε Πορτογαλία, Ιταλία, Ισπανία και Μάλτα έχουν χαμηλότερη τιμή από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Παράδειγμα τα εσώρουχα women’ secret, τα ρούχα desigual .
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι αρκετά από τα καταστήματα του εμπορικού κέντρου έμεναν ανοιχτά ως τα μεσάνυχτα. Δεν μείναμε βέβαια ως τότε. Γύρω στις 11 το βράδυ αναχωρήσαμε για να πάμε προς το ξενοδοχείο μας κατάκοποι αλλά γεμάτοι από υπέροχες εικόνες και αναμνήσεις από μια γεμάτη μέρα. Το μουσείο Γκιουλμπεκιάν μας περίμενε το επόμενο πρωί….
Τελικά η Λισσαβώνα έχει πολλά πρόσωπα και σε προσκαλεί να τα γνωρίσεις όλα. Μπήκαμε σε ένα στενάκι αποφεύγοντας τα πολύβουα εστιατόριο και καθίσαμε για φαγητό στο Bom Jardim που σερβίρει κυρίως κοτόπουλο με πατάτες και σαλάτα. Αρκετά καλή σχέση ποιότητας τιμής και ο επάνω όροφος όπου καθίσαμε ήταν αρκετά ήσυχος. Μπορούσες να παρατηρείς τους περαστικούς χωρίς να σε παρατηρούν κι αυτοί, γεγονός που είχε ενδιαφέρον μετά από μια τόσο έντονη μέρα.
Αφού πήραμε και λίγη δόση από ησυχία, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε έναν από τους σύγχρονους ναούς της κατανάλωσης. Το εμπορικό κέντρο Vasco da Gama, μας υποδέχτηκε γεμάτο κόσμο. Μάλλον και στη Λισσαβώνα υπάρχουν μεγάλες οικονομικές ανισότητες, γιατί παρά τη μεγάλη φτώχια που συναντάς σε πολλά σημεία της πόλης, αλλά και την οικονομική κρίση, πολλοί έφευγαν από το εμπορικό με 10 τσάντες ο καθένας. Οι τιμές δεν έχουν ιδιαίτερη διαφορά από Ελλάδα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες με εξαίρεση κάποιες μάρκες που σε Πορτογαλία, Ιταλία, Ισπανία και Μάλτα έχουν χαμηλότερη τιμή από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Παράδειγμα τα εσώρουχα women’ secret, τα ρούχα desigual .
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι αρκετά από τα καταστήματα του εμπορικού κέντρου έμεναν ανοιχτά ως τα μεσάνυχτα. Δεν μείναμε βέβαια ως τότε. Γύρω στις 11 το βράδυ αναχωρήσαμε για να πάμε προς το ξενοδοχείο μας κατάκοποι αλλά γεμάτοι από υπέροχες εικόνες και αναμνήσεις από μια γεμάτη μέρα. Το μουσείο Γκιουλμπεκιάν μας περίμενε το επόμενο πρωί….
