ANEL
Member
- Μηνύματα
- 1.029
- Likes
- 340
Πρώτη βόλτα στη πόλη ,με ψιλόβροχο δίχως ομπρέλα,επιλέγω τον δρόμο για το λιμάνι.
Η περιοχή δεν μου αρέσει.Μ' αρέσει όμως να χαζεύω τα φέρυ και τους Φινλανδούς που μεταφέρουν κιβώτια μπύρας με καροτσάκια.
Στον δρόμο της επιστροφής,μυρωδιές κεντρίζουν προκλητικά τις αισθήσεις μας.Εύκολα εντοπίζουμε τη πηγή τους.Ενα μικρό ζαχαροπλαστείο με τοπικά εδέσματα.Διαλέγουμε στη τύχη από ένα και καθόμαστε στο μοναδικό τραπεζάκι,δίπλα στη τζαμαρία του μαγαζιού.
Τα απολαύσαμε πραγματικά και συνεχίσαμε τον δρόμο μας.
Αυτή τη φορά τα βήματά μας μας έφεραν στη παλιά πόλη,που τώρα ήταν γεμάτη κόσμο,κυρίως ξένους,όπως και εμείς.
Κατά τις 10.00μμ ξαφνικά νύχτωσε.Απότομα.Χωρίς αυτό το μεταβατικό ημίφως που έχω συνηθίσει στον τόπο μου..........:roll:
Το 1ο βράδυ στη πόλη πέρασε ευχάριστα,με βόλτες στη όμορφα φωτισμένη παλιά πόλη.Περιπλανώμενη στα πλακόστρωτα δρομάκια,πέρασα την πρώτη σειρά των τειχών,αυτών που έχτισαν οι Δανοί και βγήκα απ΄την περιοχή που κάποτε ζούσαν οι πλούσιοι έμποροι και τεχνίτες της πόλης.Εφτασα χωρίς κόπο στην άνω παλιά πόλη. Είναι η περιοχή στην οποία έμεναν οι ευγενείς(ως επί τω πλείστων ξεπεσμένοι οικονομικά).Βρέθηκα έξω απ΄τον ναό του Αλεξάντερ Νέφσκι,όμορφα φωτισμένο τη νύχτα και απαλλαγμένο από τουρίστες.Συνεχίζοντας έφτασα στο Κοινοβούλιο και αυτό όμορφο λουσμένο στο νυχτερινό φως.Μια μικρή πλατεία,δίπλα ακριβώς από το Κοινοβούλιο,προσφέρει εκπληκτική θέα στη πόλη.Το σημείο είναι όμορφο τόσο τη μέρα όσο και τη νύχτα.Μια γλυκιά κούραση υπαγορεύει σε μένα και το Λεονάρντο να ξαποστάσουμε για λίγο σ' ένα παγκάκι..η περιοχή είναι σχεδόν έρημη και εμείς μπορούμε ν' αφεθούμε στη σιωπή μιας γλυκιάς νύχτας στο Ταλίν!
Δεν μιλάμε και οι δυο είμαστε βυθισμένοι στις σκέψεις μας ή και στην απουσία σκέψεων κατά περίσταση.Βγάζω τσιγάρο,προσφέρω και στο Λεονάρντο,αυτός ευγενικά αρνείται..σωπαίνει και μ΄αφήνει ν' απολαύσω το δικό μου...ξαφνικά όμως λύνει τη σιωπή του και αρχίζει να μου εξιστορεί την ιστορία της πόλης:
Και εγένετo Kaluria!!
Μιά φορά κι έναν καιρό,τα πολύ μακρινά χρόνια,ζούσε ο Κάλεβ,μεγάλος ήρωας και σπουδαίος άντρας της εποχής .Προς τιμή του η πόλη ονομάστηκε Kaluria το 1154,όπως βεβαιώνει και ο άραβας γεωγράφος Al Idrisi.
Το όνομα όμως φαίνεται πως δεν άρεσε καθόλου στους Δανούς κατακτητές,αφού το 1219 ο Δανός βασιλιάς Βαλντεμάρ Β' μετονόμασε τη πόλη σε Ταλίν,που θα πει πόλη των Δανών!
Κάποιο θέμα είχε ο Βαλντεμάρ Β' με την ιδιοκτησία...
Αφού έκανε τα βαφτίσια ,φρόντισε να προστατέψει τη περιουσία του,χτίζοντας το φρούριο του ,την επισκοπή του και τελικά αφού ξεμπέρδεψε και μ' αυτό μπόρεσε επιτέλους ν' αφοσιωθεί ο βασιλιάς μας σε πιο σοβαρές και εποικοδομητικές δραστηριότητες,όπερ σημαίνει,εμπόριο,στρατιωτικό έλεγχο της περιοχής,και άλλα τέτοια ενδιαφέροντα καθήκοντα που έχουν οι κάθε Βαλντεμάρ,ανά τους αιώνες!
Κάπου εδώ εμφανίζονται οι Τεύτονες Ιππότες,σαν άλλοι μνηστήρες και διεκδικούν για λογαριασμό τους τη περιοχή!Που να δώσει ο Βαλντεμάρ Β' κομμάτι της ιδιοκτησίας του,που να πάνε αλλού κι αυτοί...πάρε-δώσε...ή αλλιώς δυό γάιδαροι τσακώνονταν σε ξένο αχυρώνα...αρχίζει ένας μακροχρόνιος πόλεμος ανάμεσά τους.Στο τέλος,πρώτοι οι Δανοί βλέπουν το ασύμφορο της επένδυσής τους και πουλάνε το Ταλίν στους Τεύτονες Ιππότες ,αντί 19.000 ασημένιων μάρκων!
Οι Τεύτονες,ανασκουμπώνονται και αρχίζουν να ανακαινίζουν το καινούργιο τους σπίτι(Ταλίν),το οποίο είχαν μακελέψει στα χρόνια των συγκρούσεων με τους Δανούς.Ετσι στα θεμέλια του φρουρίου του Βαλντεμάρ Β',κατασκευάζουν το κάστρο tompea.
Τα χρόνια κυλούσαν σαν νερό,ειρηνικά(?),βαρετά(?),ήρεμα(?)...οι αιώνες διαδέχονταν ο ένας τον άλλο....και φτάνουμε έτσι ως το σωτήριο έτος 1577.Την εποχή εκείνη στη περιοχή έκανε κουμάντο ένας θρύλος της παγκόσμιας ιστορίας,ο Ιβάν ο Τρομερός...απ' όσο φαίνεται 'γυάλισε' και σ΄αυτόν το Ταλίν...αλλά δεν του κατσε!Οι κακές γλώσσες λένε πως τα σχέδια του τα χάλασαν οι Σουηδοί...μπορεί να είναι έτσι,μπορεί και όχι..ποιος ξέρει??
Με τούτα και με κείνα,φτάσαμε κιόλας στο 1710(πως περνάνε έτσι τα χρόνια???).Τότε ο Μέγα Πέτρος έχοντας πάρει φόρα,κατακτά και το Ταλίν...και προς παραδειγματισμό και συμμόρφωση(των όποιων άλλων θα δοκίμαζαν να του αντισταθούν)έβαλε τη χώρα και τη πόλη στη απομόνωση!Επιτέλους,να ξέρουμε ποιος κάνει κουμάντο κάθε φορά!Εκεί,μάλλον τη ξέχασε,είχε και ένα κάρο σκοτούρες ο τσάρος μας,με το Ταλίν θ 'ασχολείται τώρα??
Κάπου τον 19ο αι. Οι Ρώσοι αποφασίζουν να άρουν την τιμωρία και κατασκευάζουν σιδηροδρομική γραμμή που συνδέει το Ταλίν με τη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη.
Λάθος timing να το πω????ιστορική αναγκαιότητα να το πω????όπως και να το πω,οι Εσθονοί φαίνεται πως βαρέθηκαν να έχουν τόσους αιώνες κάποιον πάνω απ'το κεφάλι τους ....σιχάθηκαν αυτό το μπάτε σκύλοι στη χώρα τους και πατάνε μια ανεξαρτησία τον Φεβρουάριο του 1918...που τους αφήνει όλους μακάκες!
Αχ,τα ωραία πράγματα διαρκούν λίγο και αυτό έρχεται να το αποδείξει η ιστορία,αφού το 1941 η χιτλερική Γερμανία παίρνει τα ηνία της κατοχής στη χώρα.Εκεινή την εποχή τα νεύρα του Χίτλερ και του επιτελείου του,δεν ήταν σε πολύ καλή κατάσταση,τι να κάνει και αυτός για να εκτονωθεί βομβαρδίζει το Ταλίν...τώρα νιώθει κάπως καλύτερα,αλλά όχι για πολύ!
Έτσι δίνει το Ταλίν στη μαμά Ρωσία,που τώρα είναι αναβαθμισμένη σε Σοβιετική Ενωση.
Ε,η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή.Με τη κατάρρευση της Σ.Ενωσης,η Εσθονία ανακυρήσει την ανεξαρτησία της και το Ταλίν στέφεται υπερήφανη πρωτεύουσα του ανεξάρτητου κράτους.
Αυτά είπε ο Λεονάρντο και σώπασε...
εγώ άναψα άλλο ένα τσιγάρο,χάζεψα λίγο τον καπνό του να σκορπίζεται στον εσθονικό αέρα και είπα:
Λεονάρντο,με ένα πρόχειρο υπολογισμό,νομίζω πως τη χειρότερη επένδυση σ' αυτή την ιστορία την έκαναν οι Τεύτονες Ιππότες.Όχι μόνο ακριβοπλήρωσαν τους Δανούς για κάτι που δεν ήταν δικό τους,αλλά επένδυσαν σε ανακατασκευές,προσθήκες κτλ, στη πόλη,για να έρθουν οι επόμενοι να τη βρουν σένια!
Γοητευτικό ταξίδι στο χρόνο....
αλλά τώρα χρειάζομαι κάτι δυνατό που θα με επαναφέρει στο σήμερα και στο τώρα.
Κατηφορίζουμεξανά για το κέντρο της παλιάς πόλης,εκεί που χτυπά η καρδιά του σημερινού Ταλίν,και κάπου στη πλατεία ανακαλύψαμε ένα υπόγειο με δυνατή rock μουσική...είναι ότι ακριβώς χρειαζόμασταν.Κατεβήκαμε λίγα σκαλοπάτια και βρεθήκαμε σ' ένα μεγάλο rock club με live μουσική!είχαμε ένα μικρό πρόβλημα με τον μπάρμαν ,που για κάποιο λόγο που δεν κατάλαβα,δεν πείστηκε να μου φτιάξει το κοκτέιλ που ζήτησα...βολεύτηκα με κάτι πιο εύκολο και αφέθηκα στους ήχους της μουσικής!
Ο Λεονάρντο δίπλα μου δοκίμασε μια εσθονική μπύρα(βρίσκει τη μπύρα καθαρότερο ποτό απ΄όλα αυτά τα καινούργια που πίνουμε εμείς)και κατενθουσιάστηκε με τη μπάντα και τα rock και reggae ακούσματα!
Γυρίσαμε χαρούμενοι από μια γεμάτη και όμορφη μέρα στο μακρινό Ταλίν....για να παραδοθούμε στη μαγεία του ύπνου σε καθαρά και αναπαυτικά κρεβάτια!
Η περιοχή δεν μου αρέσει.Μ' αρέσει όμως να χαζεύω τα φέρυ και τους Φινλανδούς που μεταφέρουν κιβώτια μπύρας με καροτσάκια.
Στον δρόμο της επιστροφής,μυρωδιές κεντρίζουν προκλητικά τις αισθήσεις μας.Εύκολα εντοπίζουμε τη πηγή τους.Ενα μικρό ζαχαροπλαστείο με τοπικά εδέσματα.Διαλέγουμε στη τύχη από ένα και καθόμαστε στο μοναδικό τραπεζάκι,δίπλα στη τζαμαρία του μαγαζιού.
Τα απολαύσαμε πραγματικά και συνεχίσαμε τον δρόμο μας.
Αυτή τη φορά τα βήματά μας μας έφεραν στη παλιά πόλη,που τώρα ήταν γεμάτη κόσμο,κυρίως ξένους,όπως και εμείς.
Κατά τις 10.00μμ ξαφνικά νύχτωσε.Απότομα.Χωρίς αυτό το μεταβατικό ημίφως που έχω συνηθίσει στον τόπο μου..........:roll:
Το 1ο βράδυ στη πόλη πέρασε ευχάριστα,με βόλτες στη όμορφα φωτισμένη παλιά πόλη.Περιπλανώμενη στα πλακόστρωτα δρομάκια,πέρασα την πρώτη σειρά των τειχών,αυτών που έχτισαν οι Δανοί και βγήκα απ΄την περιοχή που κάποτε ζούσαν οι πλούσιοι έμποροι και τεχνίτες της πόλης.Εφτασα χωρίς κόπο στην άνω παλιά πόλη. Είναι η περιοχή στην οποία έμεναν οι ευγενείς(ως επί τω πλείστων ξεπεσμένοι οικονομικά).Βρέθηκα έξω απ΄τον ναό του Αλεξάντερ Νέφσκι,όμορφα φωτισμένο τη νύχτα και απαλλαγμένο από τουρίστες.Συνεχίζοντας έφτασα στο Κοινοβούλιο και αυτό όμορφο λουσμένο στο νυχτερινό φως.Μια μικρή πλατεία,δίπλα ακριβώς από το Κοινοβούλιο,προσφέρει εκπληκτική θέα στη πόλη.Το σημείο είναι όμορφο τόσο τη μέρα όσο και τη νύχτα.Μια γλυκιά κούραση υπαγορεύει σε μένα και το Λεονάρντο να ξαποστάσουμε για λίγο σ' ένα παγκάκι..η περιοχή είναι σχεδόν έρημη και εμείς μπορούμε ν' αφεθούμε στη σιωπή μιας γλυκιάς νύχτας στο Ταλίν!
Δεν μιλάμε και οι δυο είμαστε βυθισμένοι στις σκέψεις μας ή και στην απουσία σκέψεων κατά περίσταση.Βγάζω τσιγάρο,προσφέρω και στο Λεονάρντο,αυτός ευγενικά αρνείται..σωπαίνει και μ΄αφήνει ν' απολαύσω το δικό μου...ξαφνικά όμως λύνει τη σιωπή του και αρχίζει να μου εξιστορεί την ιστορία της πόλης:
Και εγένετo Kaluria!!
Μιά φορά κι έναν καιρό,τα πολύ μακρινά χρόνια,ζούσε ο Κάλεβ,μεγάλος ήρωας και σπουδαίος άντρας της εποχής .Προς τιμή του η πόλη ονομάστηκε Kaluria το 1154,όπως βεβαιώνει και ο άραβας γεωγράφος Al Idrisi.
Το όνομα όμως φαίνεται πως δεν άρεσε καθόλου στους Δανούς κατακτητές,αφού το 1219 ο Δανός βασιλιάς Βαλντεμάρ Β' μετονόμασε τη πόλη σε Ταλίν,που θα πει πόλη των Δανών!
Κάποιο θέμα είχε ο Βαλντεμάρ Β' με την ιδιοκτησία...
Αφού έκανε τα βαφτίσια ,φρόντισε να προστατέψει τη περιουσία του,χτίζοντας το φρούριο του ,την επισκοπή του και τελικά αφού ξεμπέρδεψε και μ' αυτό μπόρεσε επιτέλους ν' αφοσιωθεί ο βασιλιάς μας σε πιο σοβαρές και εποικοδομητικές δραστηριότητες,όπερ σημαίνει,εμπόριο,στρατιωτικό έλεγχο της περιοχής,και άλλα τέτοια ενδιαφέροντα καθήκοντα που έχουν οι κάθε Βαλντεμάρ,ανά τους αιώνες!
Κάπου εδώ εμφανίζονται οι Τεύτονες Ιππότες,σαν άλλοι μνηστήρες και διεκδικούν για λογαριασμό τους τη περιοχή!Που να δώσει ο Βαλντεμάρ Β' κομμάτι της ιδιοκτησίας του,που να πάνε αλλού κι αυτοί...πάρε-δώσε...ή αλλιώς δυό γάιδαροι τσακώνονταν σε ξένο αχυρώνα...αρχίζει ένας μακροχρόνιος πόλεμος ανάμεσά τους.Στο τέλος,πρώτοι οι Δανοί βλέπουν το ασύμφορο της επένδυσής τους και πουλάνε το Ταλίν στους Τεύτονες Ιππότες ,αντί 19.000 ασημένιων μάρκων!
Οι Τεύτονες,ανασκουμπώνονται και αρχίζουν να ανακαινίζουν το καινούργιο τους σπίτι(Ταλίν),το οποίο είχαν μακελέψει στα χρόνια των συγκρούσεων με τους Δανούς.Ετσι στα θεμέλια του φρουρίου του Βαλντεμάρ Β',κατασκευάζουν το κάστρο tompea.
Τα χρόνια κυλούσαν σαν νερό,ειρηνικά(?),βαρετά(?),ήρεμα(?)...οι αιώνες διαδέχονταν ο ένας τον άλλο....και φτάνουμε έτσι ως το σωτήριο έτος 1577.Την εποχή εκείνη στη περιοχή έκανε κουμάντο ένας θρύλος της παγκόσμιας ιστορίας,ο Ιβάν ο Τρομερός...απ' όσο φαίνεται 'γυάλισε' και σ΄αυτόν το Ταλίν...αλλά δεν του κατσε!Οι κακές γλώσσες λένε πως τα σχέδια του τα χάλασαν οι Σουηδοί...μπορεί να είναι έτσι,μπορεί και όχι..ποιος ξέρει??
Με τούτα και με κείνα,φτάσαμε κιόλας στο 1710(πως περνάνε έτσι τα χρόνια???).Τότε ο Μέγα Πέτρος έχοντας πάρει φόρα,κατακτά και το Ταλίν...και προς παραδειγματισμό και συμμόρφωση(των όποιων άλλων θα δοκίμαζαν να του αντισταθούν)έβαλε τη χώρα και τη πόλη στη απομόνωση!Επιτέλους,να ξέρουμε ποιος κάνει κουμάντο κάθε φορά!Εκεί,μάλλον τη ξέχασε,είχε και ένα κάρο σκοτούρες ο τσάρος μας,με το Ταλίν θ 'ασχολείται τώρα??
Κάπου τον 19ο αι. Οι Ρώσοι αποφασίζουν να άρουν την τιμωρία και κατασκευάζουν σιδηροδρομική γραμμή που συνδέει το Ταλίν με τη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη.
Λάθος timing να το πω????ιστορική αναγκαιότητα να το πω????όπως και να το πω,οι Εσθονοί φαίνεται πως βαρέθηκαν να έχουν τόσους αιώνες κάποιον πάνω απ'το κεφάλι τους ....σιχάθηκαν αυτό το μπάτε σκύλοι στη χώρα τους και πατάνε μια ανεξαρτησία τον Φεβρουάριο του 1918...που τους αφήνει όλους μακάκες!
Αχ,τα ωραία πράγματα διαρκούν λίγο και αυτό έρχεται να το αποδείξει η ιστορία,αφού το 1941 η χιτλερική Γερμανία παίρνει τα ηνία της κατοχής στη χώρα.Εκεινή την εποχή τα νεύρα του Χίτλερ και του επιτελείου του,δεν ήταν σε πολύ καλή κατάσταση,τι να κάνει και αυτός για να εκτονωθεί βομβαρδίζει το Ταλίν...τώρα νιώθει κάπως καλύτερα,αλλά όχι για πολύ!
Έτσι δίνει το Ταλίν στη μαμά Ρωσία,που τώρα είναι αναβαθμισμένη σε Σοβιετική Ενωση.
Ε,η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή.Με τη κατάρρευση της Σ.Ενωσης,η Εσθονία ανακυρήσει την ανεξαρτησία της και το Ταλίν στέφεται υπερήφανη πρωτεύουσα του ανεξάρτητου κράτους.
Αυτά είπε ο Λεονάρντο και σώπασε...
εγώ άναψα άλλο ένα τσιγάρο,χάζεψα λίγο τον καπνό του να σκορπίζεται στον εσθονικό αέρα και είπα:
Λεονάρντο,με ένα πρόχειρο υπολογισμό,νομίζω πως τη χειρότερη επένδυση σ' αυτή την ιστορία την έκαναν οι Τεύτονες Ιππότες.Όχι μόνο ακριβοπλήρωσαν τους Δανούς για κάτι που δεν ήταν δικό τους,αλλά επένδυσαν σε ανακατασκευές,προσθήκες κτλ, στη πόλη,για να έρθουν οι επόμενοι να τη βρουν σένια!
Γοητευτικό ταξίδι στο χρόνο....
αλλά τώρα χρειάζομαι κάτι δυνατό που θα με επαναφέρει στο σήμερα και στο τώρα.
Κατηφορίζουμεξανά για το κέντρο της παλιάς πόλης,εκεί που χτυπά η καρδιά του σημερινού Ταλίν,και κάπου στη πλατεία ανακαλύψαμε ένα υπόγειο με δυνατή rock μουσική...είναι ότι ακριβώς χρειαζόμασταν.Κατεβήκαμε λίγα σκαλοπάτια και βρεθήκαμε σ' ένα μεγάλο rock club με live μουσική!είχαμε ένα μικρό πρόβλημα με τον μπάρμαν ,που για κάποιο λόγο που δεν κατάλαβα,δεν πείστηκε να μου φτιάξει το κοκτέιλ που ζήτησα...βολεύτηκα με κάτι πιο εύκολο και αφέθηκα στους ήχους της μουσικής!
Ο Λεονάρντο δίπλα μου δοκίμασε μια εσθονική μπύρα(βρίσκει τη μπύρα καθαρότερο ποτό απ΄όλα αυτά τα καινούργια που πίνουμε εμείς)και κατενθουσιάστηκε με τη μπάντα και τα rock και reggae ακούσματα!
Γυρίσαμε χαρούμενοι από μια γεμάτη και όμορφη μέρα στο μακρινό Ταλίν....για να παραδοθούμε στη μαγεία του ύπνου σε καθαρά και αναπαυτικά κρεβάτια!
