Επίλογος
Κάποτε είδα μια παράφραση του ρητού "όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν" η οποία έλεγε "όλα τα ωραία κάποτε αρχίζουν", έτσι πιστεύω λοιπόν κι εγώ. Κάνοντας ένα μακρυνό ταξίδι, σου ανοίγει η όρεξη και για τα επόμενα.
Γιατί εντάξει, πόσους καθεδρικούς να δεις πια στην Ευρώπη;
Ωραίοι κι αυτοί, αλλά όταν βλέπεις το κάτι διαφορετικό, αυτό σε γεμίζει ακόμη περισσότερο. Διαφορετικούς ανθρώπους, διαφορετική κουλτούρα και νοοτροπία, διαφορετική αρχιτεκτονική.
Η Ν. Υόρκη αποτελούσε για εμάς όνειρο πολλών ετών. Είναι ένα ταξίδι μεγάλο, πολυέξοδο και φυσικά απαιτεί σωστη οργάνωση. Πάντα προτιμώ να οργανώνω εγώ τα ταξίδια μας. Απ' τ' αεροπορικά μέχρι την τελευταία εκδρομούλα. Μου αρέσει να προμηθεύομαι τους ταξιδιωτικούς οδηγούς και να υπογραμμίζω τα σημαντικά λίγο πριν να κοιμηθώ. Νομίζω οτι μεγάλη ευτυχία στο ταξίδι αποτελεί η οργανωσή του. Και φυσικά, και για εμάς ήταν αυτό το πρώτο ταξίδι εκτός ευρώπης, αλλά με σωστή και καλή διάθεση όλα μπορούν να οργανωθούν σωστά και να μην έχεις εκπλήξεις(που ακόμα κι αν έχεις, μετά από χρόνια θα τις θυμάσαι και θα γελάς).
Φεύγοντας απ' τη Ν. Υόρκη και το Μαιάμι αισθάνεσαι μια γλυκειά πίκρα γιατί θα ήθελες κι εσύ έστω και λίγο να είσαι κομμάτι αυτού του κόσμου. Έστω και για λίγο παραπάνω. Το πιο περίεργο είναι να παρακολουθείς σειρές ή ταινίες μετά τη Ν. Υόρκη το Μαιάμι. Είσαι συνέχεια κάπως έτσι: "Ωχ! το madison garden", "δες εδώ ήμασταν, το grand central". Πραγματικά αυτό ήταν κάτι που δεν είχα υπολογίσει αλλά συνέβη και στους δυο μας.
Υπάρχουν πολλοί ανθρωποι που αποφεύγουν τα τουριστικά μέρη, όπως τη Ν.Υ. και ως ένα σημείο συμφωνώ. Αλλά το δικό μου μότο είναι ακόμα και σε ένα τουριστικό μέρος να κάνεις πράγματα που θα έκαναν οι ντόπιοι (τα λοκάλια που λέει κι ο αδερφός μου) γιατί αυτή είναι η μαγεία σε κάθε ταξίδι. Να ανακατευτείς, να μιλήσεις, να γνωρίσεις όσο πιο πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους μπορείς, και αν τα καταφέρεις ως ένα σημείο να γίνεις ένα μ' αυτούς. Να μην πέσεις ο ίδιος σε τουριστικές παγίδες.
απολογισμός
Κάθε μακρυνό ταξίδι απαιτεί κάποιο budget. Δεν μπορείς να πεις οτι θα πας Ν.Υ. με το budget της Βαρκελώνης. Γι αυτό ένα τέτοιο ταξίδι απαιτεί θυσίες εκ των προτέρων. Βαζάκι μαρμελάδας που κάθε μέρα θα το "ταίζεις" ένα 5ευρω για αρκετό καιρό.
Επειδή οι οικονομικές συνθήκες είναι δύσκολες στις μέρες μας, για τον καθένα μας, αλλά δεν θες κι όλας να χάνεις απ' τα ταξίδια που είναι μια εξαιρετική διέξοδος απ' την πραγματικότητα, πρέπει πάντα να κάνουμε πλέον τα πράγματα λίγο πιο απλά, λίγο πιο γήινα θα έλεγα.
Πάντα υπάρχει ο τρόπος να μειώνεις τα έξοδα και να έρθεις λίγο πιο κοντά στο όνειρο της πραγματοποίησης ενός μακρυνού ταξιδιού. Απ' το ταξί που δε θα πάρεις απ΄το αεροδρόμιο, μέχρι τις εκδρομές που θα κλείσεις μέσω ίντερνετ και τα αεροπορικά που θα περιμένεις υπομονετικά την ευκαιρία να "σκάσει".
Ενδεικτικά, ο κάθε ταξιδιώτης θα χρειαστεί περίπου 120$-150$/μέρα για διαμονή μέσα στο Μανχάταν κάπου κεντρικά φυσικά ή γύρω στα 60$-80$/μέρα έξω απ' το Μανχάταν όπως στο Brooklyn, Long island, queens (να αποφύγετε το Harlem). H διαμονή είναι ακριβή εφόσον θες να έχεις την άνεση του ξενοδοχείου και ειδικά στο κέντρο.
Για διατροφή, αν τρέφεσαι αποκλειστικά με junk θα χειαστεις 25-35$/ μέρα με 2 γευματα μεσημέρι-βράδυ(για πρωινό αν δεν έχει το ξενοδοχείο υπολογίστε άλλα 8-10$ σε φούρνο πάντα) ενώ αν επιλέξεις να καθίσεις σε κάποιο εστιατόριο το ποσό αυτο πολλαπλασιάζεται. Όποιος πάει Ν.Υ θα δει το εξής παράξενο. Δεν μπορείς να φας κάτι πολύ φθηνό όπως εδώ. Δηλαδή τύπου σουβλάκι με 2,5ε. Πουθενά!!! Ακόμα και τα junk κοστίζει αρκετά. Μια αραβική πίτα κόστιζε 8$ στη Ν.Υ. και μια φρουτοσαλάτα 10$.
Η μετακίνηση είναι φιξ 31$ με metrocard για 7 μέρες και είναι κάτι οικονομικό.
Από εκεί και πέρα τα προσωπικά έξοδα το καθενός είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Άλλος θέλει ψώνια 2.000$, άλλος δε θέλει καθόλου ψώνια ή λιγότερα. Αλλος θέλει να πάει σε όλα τα μουσεία άλλος θα πάει επιλεκτικά σε 1-2. Εγώ πιστεύω πως ο καθένας να υπολογίσει τα "θέλω" του απο πριν για να μην βγει εκτός προυπολογισμού, καθώς η Ν.Υ προσφερεται για πολλές οικονομικές ατασθαλίες(πολύ εύκολα).
Κλείνοντας, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω ιδιαίτερα όσους διαβάσατε την ιστορία μας. Είναι πολύ όμορφο να μοιράζεσαι το ταξίδι σου με άλλους ανθρώπους και γιατί όχι αν μπορείς να βοηθήσεις και κάποιον στην οργάνωση του δικού του μέσα απ' την δική σου εμπειρία.
Ελπίζω σύντομα να "αναγκαστώ" να γράψω ακόμα μια όμορφη ταξιδιωτική ιστορία από κάποιο μακρυνό ή και πιο κοντικό προορισμό.
Να είστε πάντα καλά και να ταξιδεύετε!!!!
Κάποτε είδα μια παράφραση του ρητού "όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν" η οποία έλεγε "όλα τα ωραία κάποτε αρχίζουν", έτσι πιστεύω λοιπόν κι εγώ. Κάνοντας ένα μακρυνό ταξίδι, σου ανοίγει η όρεξη και για τα επόμενα.
Γιατί εντάξει, πόσους καθεδρικούς να δεις πια στην Ευρώπη;
Ωραίοι κι αυτοί, αλλά όταν βλέπεις το κάτι διαφορετικό, αυτό σε γεμίζει ακόμη περισσότερο. Διαφορετικούς ανθρώπους, διαφορετική κουλτούρα και νοοτροπία, διαφορετική αρχιτεκτονική.
Η Ν. Υόρκη αποτελούσε για εμάς όνειρο πολλών ετών. Είναι ένα ταξίδι μεγάλο, πολυέξοδο και φυσικά απαιτεί σωστη οργάνωση. Πάντα προτιμώ να οργανώνω εγώ τα ταξίδια μας. Απ' τ' αεροπορικά μέχρι την τελευταία εκδρομούλα. Μου αρέσει να προμηθεύομαι τους ταξιδιωτικούς οδηγούς και να υπογραμμίζω τα σημαντικά λίγο πριν να κοιμηθώ. Νομίζω οτι μεγάλη ευτυχία στο ταξίδι αποτελεί η οργανωσή του. Και φυσικά, και για εμάς ήταν αυτό το πρώτο ταξίδι εκτός ευρώπης, αλλά με σωστή και καλή διάθεση όλα μπορούν να οργανωθούν σωστά και να μην έχεις εκπλήξεις(που ακόμα κι αν έχεις, μετά από χρόνια θα τις θυμάσαι και θα γελάς).
Φεύγοντας απ' τη Ν. Υόρκη και το Μαιάμι αισθάνεσαι μια γλυκειά πίκρα γιατί θα ήθελες κι εσύ έστω και λίγο να είσαι κομμάτι αυτού του κόσμου. Έστω και για λίγο παραπάνω. Το πιο περίεργο είναι να παρακολουθείς σειρές ή ταινίες μετά τη Ν. Υόρκη το Μαιάμι. Είσαι συνέχεια κάπως έτσι: "Ωχ! το madison garden", "δες εδώ ήμασταν, το grand central". Πραγματικά αυτό ήταν κάτι που δεν είχα υπολογίσει αλλά συνέβη και στους δυο μας.
Υπάρχουν πολλοί ανθρωποι που αποφεύγουν τα τουριστικά μέρη, όπως τη Ν.Υ. και ως ένα σημείο συμφωνώ. Αλλά το δικό μου μότο είναι ακόμα και σε ένα τουριστικό μέρος να κάνεις πράγματα που θα έκαναν οι ντόπιοι (τα λοκάλια που λέει κι ο αδερφός μου) γιατί αυτή είναι η μαγεία σε κάθε ταξίδι. Να ανακατευτείς, να μιλήσεις, να γνωρίσεις όσο πιο πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους μπορείς, και αν τα καταφέρεις ως ένα σημείο να γίνεις ένα μ' αυτούς. Να μην πέσεις ο ίδιος σε τουριστικές παγίδες.
απολογισμός
Κάθε μακρυνό ταξίδι απαιτεί κάποιο budget. Δεν μπορείς να πεις οτι θα πας Ν.Υ. με το budget της Βαρκελώνης. Γι αυτό ένα τέτοιο ταξίδι απαιτεί θυσίες εκ των προτέρων. Βαζάκι μαρμελάδας που κάθε μέρα θα το "ταίζεις" ένα 5ευρω για αρκετό καιρό.
Επειδή οι οικονομικές συνθήκες είναι δύσκολες στις μέρες μας, για τον καθένα μας, αλλά δεν θες κι όλας να χάνεις απ' τα ταξίδια που είναι μια εξαιρετική διέξοδος απ' την πραγματικότητα, πρέπει πάντα να κάνουμε πλέον τα πράγματα λίγο πιο απλά, λίγο πιο γήινα θα έλεγα.
Πάντα υπάρχει ο τρόπος να μειώνεις τα έξοδα και να έρθεις λίγο πιο κοντά στο όνειρο της πραγματοποίησης ενός μακρυνού ταξιδιού. Απ' το ταξί που δε θα πάρεις απ΄το αεροδρόμιο, μέχρι τις εκδρομές που θα κλείσεις μέσω ίντερνετ και τα αεροπορικά που θα περιμένεις υπομονετικά την ευκαιρία να "σκάσει".
Ενδεικτικά, ο κάθε ταξιδιώτης θα χρειαστεί περίπου 120$-150$/μέρα για διαμονή μέσα στο Μανχάταν κάπου κεντρικά φυσικά ή γύρω στα 60$-80$/μέρα έξω απ' το Μανχάταν όπως στο Brooklyn, Long island, queens (να αποφύγετε το Harlem). H διαμονή είναι ακριβή εφόσον θες να έχεις την άνεση του ξενοδοχείου και ειδικά στο κέντρο.
Για διατροφή, αν τρέφεσαι αποκλειστικά με junk θα χειαστεις 25-35$/ μέρα με 2 γευματα μεσημέρι-βράδυ(για πρωινό αν δεν έχει το ξενοδοχείο υπολογίστε άλλα 8-10$ σε φούρνο πάντα) ενώ αν επιλέξεις να καθίσεις σε κάποιο εστιατόριο το ποσό αυτο πολλαπλασιάζεται. Όποιος πάει Ν.Υ θα δει το εξής παράξενο. Δεν μπορείς να φας κάτι πολύ φθηνό όπως εδώ. Δηλαδή τύπου σουβλάκι με 2,5ε. Πουθενά!!! Ακόμα και τα junk κοστίζει αρκετά. Μια αραβική πίτα κόστιζε 8$ στη Ν.Υ. και μια φρουτοσαλάτα 10$.
Η μετακίνηση είναι φιξ 31$ με metrocard για 7 μέρες και είναι κάτι οικονομικό.
Από εκεί και πέρα τα προσωπικά έξοδα το καθενός είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Άλλος θέλει ψώνια 2.000$, άλλος δε θέλει καθόλου ψώνια ή λιγότερα. Αλλος θέλει να πάει σε όλα τα μουσεία άλλος θα πάει επιλεκτικά σε 1-2. Εγώ πιστεύω πως ο καθένας να υπολογίσει τα "θέλω" του απο πριν για να μην βγει εκτός προυπολογισμού, καθώς η Ν.Υ προσφερεται για πολλές οικονομικές ατασθαλίες(πολύ εύκολα).
Κλείνοντας, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω ιδιαίτερα όσους διαβάσατε την ιστορία μας. Είναι πολύ όμορφο να μοιράζεσαι το ταξίδι σου με άλλους ανθρώπους και γιατί όχι αν μπορείς να βοηθήσεις και κάποιον στην οργάνωση του δικού του μέσα απ' την δική σου εμπειρία.
Ελπίζω σύντομα να "αναγκαστώ" να γράψω ακόμα μια όμορφη ταξιδιωτική ιστορία από κάποιο μακρυνό ή και πιο κοντικό προορισμό.
Να είστε πάντα καλά και να ταξιδεύετε!!!!
