Travelstoryteller
Member
- Μηνύματα
- 301
- Likes
- 1.820
- Επόμενο Ταξίδι
- Η.Π.Α.
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ωκεανία
Βαρκάδες, καβούρια και τα λόγια του Δαλάι Λάμα
Οι υπόλοιπες μέρες στη Ποκάρα κύλησαν ανέμελα. Χορτασμένοι αμφότεροι από τις περιπέτειες απολαμβάναμε την εξωτική ομορφιά της λίμνης χωρίς τύψεις και ενοχές. Βέβαια να σημειωθεί ότι οποιαδήποτε νύξη για περπάτημα σε απόσταση άνω των 500 μέτρων, απορρίπτονταν με συνοπτικές διαδικασίες. Είχαμε γίνει γνωστοί το ζεύγος ως τα καβούρια της Ποκάρα. Όχι για την τσιγκούνικη φύση μας, σας διαβεβαιώ, αλλά για το πλαγιαστό βάδισμα μας. Επακόλουθο της εντατικής καταπόνησης των αγύμναστων σωμάτων μας στο τρέκ, δεν μπορούσαμε να βαδίσουμε σε ευθεία αλλά μόνο σε προφίλ. Το απλό δρασκέλισμα από το πεζοδρόμιο στο ύψος του δρόμου ήταν ισάξιο με κατάβαση γκρεμού, σαν να άνοιγε κάτω από τα πόδια μας χαράδρα απύθμενου βάθους. Γίναμε περίγελος για ντόπιους και τουρίστες μέχρι που απευθυνθήκαμε στους ειδικούς και επενδύσαμε σε ένα μασαζάκι. Το βάδισμα μας παρέμεινε αστείο αλλά τουλάχιστον ανακουφιστήκαμε αρκετά. Έπιασα φιλίες με την μασέζ, μια πανέμορφη μικροκαμωμένη Νεπαλέζα με μάτια γαλανά σαν νεφρίτες. Έμαθα και τον λόγο της απαγόρευσης κυκλοφορίας και το κλείσιμο των καταστημάτων στις 12 το βράδυ. Σύμφωνα με την κοπέλα, τα βράδια οι άντρες πριν την απαγόρευση έπιναν πολύ και οι κραιπάλες τους κατέληγαν άσχημα, από ατυχήματα μέχρι και μαχαιρώματα. Έτσι η κυβέρνηση αποφάσισε να τους πειθαρχήσει, θεσμοθετώντας αυτό το μέτρο, περιορίζοντας έτσι την κατανάλωση αλκοόλ σε μια προσπάθεια αποτροπής της βίας.
Με την συζήτηση ξαφνιαστήκαμε, βρίσκοντας πολλά κοινά στα προβλήματα του συζυγικού βίου, στον συντηρητισμό της κοινωνίας και τον αέναο γυναικείο αγώνα για ίσα δικαιώματα, που η απόσταση Ελλάδας - Νεπάλ εξανεμίστηκε, ο Χριστιανισμός συμμάχησε με τον Ινδουισμό και η γυναικεία φύση μίλησε στις καρδιές μας.
Με τον σύντροφο μετακομίσαμε για ακόμα μια φορά, σε ένα όμορφο κατάλυμα στην άναρχη πλευρά της λίμνης και εξακολουθούσαμε να ξυπνάμε νωρίτερα από την παρέα μας. Πιστοί στις ταξιδιωτικές μας μανίες, παίρναμε το πρωινό μας στο freedom cafe, απολαμβάνοντας πεντανόστιμο Dhau, δηλαδή Νεπαλέζικο γιαούρτι, με μούσλι και τροπικά φρούτα ή δροσερά Lassi με μάνγκο ανανά και πικάντικες ομελέτες. Το καφέ αντί για μουσική τα πρωινά έβαζε τις διδασκαλίες του Δαλάι Λάμα και όλοι παρακολουθούσαμε την εκπομπή σιωπηλά γεμίζοντας την ψυχή μας με τα λόγια αυτού του σοφού ανθρώπου που μας έμπαζε στα μυστικά του σύμπαντος και της αγάπης.
Ένα απόγευμα νοικιάσαμε μια βάρκα με τους φίλους μας ανακαλύπτοντας τις όχθες και τις ακτές της μαγευτικής λίμνης Phewa. Μια άλλη μέρα, καθώς χαζεύαμε το ηλιοβασίλεμα στην ίδια όχθη ένας ταξιδιώτης με την κιθάρα του συντρόφευε τη μελωδία από το φλάουτο ενός Νεπαλέζου μουσικού του δρόμου, και ξανά δυο κόσμοι διαφορετικοί συναντήθηκαν με την δύναμη της μουσικής.
Ήταν ένας μικρός παράδεισος όπου οι φωνές και οι διαφωνίες μας σιώπησαν και αντικαταστάθηκαν με αγάπη, ευγνωμοσύνη και σεβασμό. Με αυτή την διάθεση αναχωρήσαμε από την Ποκάρα για την τελευτά στάση του ταξιδιού μας. Την μυστηριώδη πόλη Bhaktapur...
A friendly conversation between fishermen in #Phewa_Lake #Pokhara #Nepal
Tranquillity of #Phewa_Lake #Pokhara #Nepal
Reaching ashore - boat ride in #Phewa_Lake - #Pokhara #Nepal
As night falls in #Pockhara #Phewa_Lake #Nepal
Οι υπόλοιπες μέρες στη Ποκάρα κύλησαν ανέμελα. Χορτασμένοι αμφότεροι από τις περιπέτειες απολαμβάναμε την εξωτική ομορφιά της λίμνης χωρίς τύψεις και ενοχές. Βέβαια να σημειωθεί ότι οποιαδήποτε νύξη για περπάτημα σε απόσταση άνω των 500 μέτρων, απορρίπτονταν με συνοπτικές διαδικασίες. Είχαμε γίνει γνωστοί το ζεύγος ως τα καβούρια της Ποκάρα. Όχι για την τσιγκούνικη φύση μας, σας διαβεβαιώ, αλλά για το πλαγιαστό βάδισμα μας. Επακόλουθο της εντατικής καταπόνησης των αγύμναστων σωμάτων μας στο τρέκ, δεν μπορούσαμε να βαδίσουμε σε ευθεία αλλά μόνο σε προφίλ. Το απλό δρασκέλισμα από το πεζοδρόμιο στο ύψος του δρόμου ήταν ισάξιο με κατάβαση γκρεμού, σαν να άνοιγε κάτω από τα πόδια μας χαράδρα απύθμενου βάθους. Γίναμε περίγελος για ντόπιους και τουρίστες μέχρι που απευθυνθήκαμε στους ειδικούς και επενδύσαμε σε ένα μασαζάκι. Το βάδισμα μας παρέμεινε αστείο αλλά τουλάχιστον ανακουφιστήκαμε αρκετά. Έπιασα φιλίες με την μασέζ, μια πανέμορφη μικροκαμωμένη Νεπαλέζα με μάτια γαλανά σαν νεφρίτες. Έμαθα και τον λόγο της απαγόρευσης κυκλοφορίας και το κλείσιμο των καταστημάτων στις 12 το βράδυ. Σύμφωνα με την κοπέλα, τα βράδια οι άντρες πριν την απαγόρευση έπιναν πολύ και οι κραιπάλες τους κατέληγαν άσχημα, από ατυχήματα μέχρι και μαχαιρώματα. Έτσι η κυβέρνηση αποφάσισε να τους πειθαρχήσει, θεσμοθετώντας αυτό το μέτρο, περιορίζοντας έτσι την κατανάλωση αλκοόλ σε μια προσπάθεια αποτροπής της βίας.
Με την συζήτηση ξαφνιαστήκαμε, βρίσκοντας πολλά κοινά στα προβλήματα του συζυγικού βίου, στον συντηρητισμό της κοινωνίας και τον αέναο γυναικείο αγώνα για ίσα δικαιώματα, που η απόσταση Ελλάδας - Νεπάλ εξανεμίστηκε, ο Χριστιανισμός συμμάχησε με τον Ινδουισμό και η γυναικεία φύση μίλησε στις καρδιές μας.
Με τον σύντροφο μετακομίσαμε για ακόμα μια φορά, σε ένα όμορφο κατάλυμα στην άναρχη πλευρά της λίμνης και εξακολουθούσαμε να ξυπνάμε νωρίτερα από την παρέα μας. Πιστοί στις ταξιδιωτικές μας μανίες, παίρναμε το πρωινό μας στο freedom cafe, απολαμβάνοντας πεντανόστιμο Dhau, δηλαδή Νεπαλέζικο γιαούρτι, με μούσλι και τροπικά φρούτα ή δροσερά Lassi με μάνγκο ανανά και πικάντικες ομελέτες. Το καφέ αντί για μουσική τα πρωινά έβαζε τις διδασκαλίες του Δαλάι Λάμα και όλοι παρακολουθούσαμε την εκπομπή σιωπηλά γεμίζοντας την ψυχή μας με τα λόγια αυτού του σοφού ανθρώπου που μας έμπαζε στα μυστικά του σύμπαντος και της αγάπης.
Ένα απόγευμα νοικιάσαμε μια βάρκα με τους φίλους μας ανακαλύπτοντας τις όχθες και τις ακτές της μαγευτικής λίμνης Phewa. Μια άλλη μέρα, καθώς χαζεύαμε το ηλιοβασίλεμα στην ίδια όχθη ένας ταξιδιώτης με την κιθάρα του συντρόφευε τη μελωδία από το φλάουτο ενός Νεπαλέζου μουσικού του δρόμου, και ξανά δυο κόσμοι διαφορετικοί συναντήθηκαν με την δύναμη της μουσικής.
Ήταν ένας μικρός παράδεισος όπου οι φωνές και οι διαφωνίες μας σιώπησαν και αντικαταστάθηκαν με αγάπη, ευγνωμοσύνη και σεβασμό. Με αυτή την διάθεση αναχωρήσαμε από την Ποκάρα για την τελευτά στάση του ταξιδιού μας. Την μυστηριώδη πόλη Bhaktapur...
A friendly conversation between fishermen in #Phewa_Lake #Pokhara #Nepal
Tranquillity of #Phewa_Lake #Pokhara #Nepal
Reaching ashore - boat ride in #Phewa_Lake - #Pokhara #Nepal
As night falls in #Pockhara #Phewa_Lake #Nepal
