travelbreak
Member
- Μηνύματα
- 1.765
- Likes
- 14.581
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
8 Ιανουαρίου 2016 το βράδυ στο Μπουένος Άιρες. Cerro Tronador, Circuito Chico
Το ταξίδι τελειώνει.
Μπορεί τώρα το ταξίδι της επιστροφής να έχει αρχίσει, αλλά η περιγραφή μου αφορά στη χθεσινή μέρα στην περιοχή του Μπαριλότσε.
Πήγαμε αρχικά για να κάνουμε τον μικρό κύκλο. Δεν είναι πάνω από 60 χιλιόμετρα και πάει δυτικά από το Μπαριλότσε. Είναι μία περιοχή γεμάτη λίμνες. Η μεγάλη, η Lago Nahuel Huapi δίνει το όνομα και στο ομώνυμο πάρκο της περιοχής, είναι η κεντρική και οι μικρότερες, 5-6 όλες μαζί, είναι καταπράσινες γύρω-γύρω και έχουν υπέροχες ακρογιαλιές με πέτρες και βότσαλα.
Όμως αυτά τα έχουμε δει και φωτογραφίσει πολλές φορές, και σε τούτη την εκδρομή και σε άλλες. Οπότε αποφασίσαμε να κάνουμε πιο γρήγορα και να δούμε την τύχη μας στο βουνό Tronador, σε απόσταση 50-60 χιλιομέτρων νοτιοδυτικά της πόλης και ακριβώς στα σύνορα με τη Χιλή. Είχα διαβάσει καλά λόγια στον οδηγό μας.
Μπορείτε εύκολα να καταλάβετε ότι ο δρόμος ήταν ανοιχτός ανά κατεύθυνση ορισμένες ώρες:
Παντού παγετώνες!
Πήγαμε λοιπόν με αρκετή οδήγηση σε χωματόδρομο, αλλά αυτό που είδαμε ήταν υπέροχο. Αρχικά και αφού φτάσαμε, είδαμε τον μικρό παγετώνα τον Glaciar Ventisquero Negro, με τη λιμνούλα του και τα παγόβουνά του. Φτάσαμε σχετικά κοντά στον παγετώνα. Δεν περιμέναμε να δούμε παγετώνα τόσο βόρεια (υπενθύμιση: Νότιο Ημισφαίριο) , μόλις στον 41ο παράλληλο. Σα να λέμε στο ύψος του Διδυμότειχου!
Νάτος και από κοντά:
Αν θέλετε να καταλάβετε περισσότερα γι' αυτόν δείτε την εικόνα της φωτογραφίας:
Μετά προχωρήσαμε λίγο, κάναμε και λίγα λεπτά ποδαρόδρομο και είδαμε το υπέροχο βουνό Tronador. Είχε πολλά χιόνια και δεκάδες μικρούς καταρράκτες να κατεβάζουν το νερό από το λιωμένο χιόνι προς τον ποταμό Μanso. Δεν περιγράφεται το θέαμα! Μείναμε αρκετή ώρα και θαυμάζαμε.
Καθίσαμε εκεί και σε ένα μαγαζί να πιούμε ένα καφέ για να θαυμάσουμε λίγο ακόμα τα χιόνια και τους καταρράκτες. Λόγω του περιβάλλοντος ήταν από τους πιο ωραίους καφέδες που έχω πιει. Αφού χορτάσαμε το θέαμα πήγαμε να δούμε και τον προτεινόμενο καταρράκτη Cascada Los Alerces. Αυτός ήταν κοντά σχετικά αλλά τα σαράντα χιλιόμετρα πήγαινε-έλα με το αυτοκίνητο, συν έξι χιλιόμετρα περπάτημα. Ήταν μεν ωραίος αλλά μικρός. Είχε και κάτι τεράστιες αλογόμυγες που μας έκαναν επιθέσεις!
Τον παρομοιάζουν με νυφικό:
Είχαμε και καλή παρέα:
Όμως γεμίσαμε τη μέρα μας με θεάματα καταπληκτικά, που τα τουριστικά γραφεία της Ελλάδας ούτε που τα πλησιάζουν. Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο στις 9:20 το βράδυ και επειδή ήταν η τελευταία επίσημη βραδιά της εκδρομής, είπαμε να πάμε όλοι μαζί να φάμε ακόμα μία φορά σε ένα εστιατόριο. Πήγαμε σε ένα πολύ ωραίο και φάγαμε κρεατικά. Γιόρταζε και ο Γιάννης σήμερα και του κάναμε τη γιορτή του.
Όλα τελειώνουν. Και τα ωραία και τα άσχημα. Και τούτο το ταξίδι θα τελειώσει την Κυριακή το μεσημέρι που θα φτάσουμε στην Ελλάδα. Τώρα βρισκόμαστε στο αεροδρόμιο του Μπουένος Άιρες και περιμένουμε την πτήση των 12:20 τα μεσάνυχτα των τουρκικών αερογραμμών για να φτάσουμε αύριο στην Κωνσταντινούπολη. Εδώ φτάσαμε νωρίτερα από το προγραμματισμένο, γιατί αναβλήθηκε μία πτήση που είχαμε από το Μπαριλότσε. Ευτυχώς που σήμερα το πρωί είδα στο ξενοδοχείο μας τα mail μου και είδα ένα το οποίο μου είχαν στείλει από την Aerolineas Argentinas, που μου θύμιζαν την πτήση μας. Μόνο που πρόσεξα ότι φεύγαμε δύο ώρες νωρίτερα. Είχαμε απορία, γι’ αυτό πήγαμε, μετά το πρωινό μας, στο γραφείο της εταιρείας που ήταν σε απόσταση ευτυχώς 50 μέτρων από εκεί που μέναμε και ταχτοποιήσαμε το ζήτημα. Δηλαδή επιβεβαιώσαμε την αλλαγή της πτήσης. Με αυτό θέλω να πω πόσο απαραίτητη είναι η ηλεκτρονική ενημέρωση. Μόνο που βέβαια δεν μπορεί να με ενημερώνουν τελευταία στιγμή. Θα ξανακοιτάξω τα παλιά mail μου μήπως και μου είχαν στείλει κάποιο που δεν το πρόσεξα.
Μετά το εστιατόριο στο δωμάτιο κοιμηθήκαμε πολύ καλά. Πιστεύω λόγω του αρκετού κρασιού που είχαμε πιει. Ίσως είχε και λίγη ησυχία, σε σχέση με τις άλλες βραδιές. Πάντως στο ταξίδι κάθε βράδυ πίναμε ή κρασί που αγοράζαμε από κάποιο μαγαζί ή ρακή που είχαμε πάρει από την Ελλάδα. Το ποτό δηλαδή δεν μας έλειπε. Τώρα πίσω στην πατρίδα θα ηρεμήσουμε λίγο από τα ποτά.
Σήμερα μέχρι να πάμε στο αεροδρόμιο για την πτήση μας, είπαμε να δούμε 2-3 σημεία του μικρού κύκλου ξανά, οπότε ξαναπήγαμε. Περάσαμε πρώτα από το χιονοδρομικό του Cerro Catedral. Είπαμε να ανέβουμε με το τελεφερίκ άλλα ήταν ακριβά και πήγαμε στις λίμνες για φωτογραφίες. Κάπως έτσι έληξε έτσι η επαφή μας με τον Μπαριλότσε. Μας άρεσε πολύ. Είναι κοσμοπολίτικο και γεμάτο μαγαζιά που πουλάνε γλυκά και σοκολάτες ιδιαίτερα. Προσπαθήσαμε να παρακολουθήσουμε καμία παράσταση τάνγκο, αλλά δεν υπήρχε τίποτα. Φαίνεται ότι ο χορός αυτός αφορά μόνο το Μπουένος Άιρες. Το ψάξαμε και στο ίντερνετ αλλά είχε μία παράσταση όλη κι όλη το Φεβρουάριο. Έτσι οι βραδιές μας στο Μπαριλότσε πέρασαν πολύ πεζά.
Αυτή η μηχανή δουλεύει και κυκλοφορεί:
Και για του λόγου το αληθές, νάτην:
Και μια τελευταία βόλτα στο Μπαριλότσε πριν τον αποχαιρετισμό μας σε αυτό:
Ολοκληρώνεται λοιπόν η εκδρομή μας. Δεν ήταν και μικρή, 23 διανυκτερεύσεις εκ των οποίων οι 20 ήταν στη Νότια Αμερική. Οι άλλες τρεις στην Τουρκία και στο αεροπλάνο. Το κόστος πήγε μέχρι 5.000 ευρώ, όχι παραπάνω. Παρά το άγχος που είχα για την επιτυχία της δε με κούρασε καθόλου. Συνήθως μετά τις πρώτες 12-15 μέρες αρχίζω να μετρώ αντίστροφα με κάποια επιθυμία επιστροφής τώρα το κάναμε όλοι αλλά με στεναχώρια που τελειώνει.
Και επειδή μου αρέσουν πολύ οι χάρτες, αλλά ξέρω ότι βοηθούν όποιον ψάχνει τα μέρη που πήγαμε, σας παραθέτω μερικούς που δείχνουν τις διαδρομές που κάναμε τις τρεις μέρες που βρεθήκαμε στο Μπαριλότσε.
Εδώ φαίνεται ο μικρός κύκλος, που βρίσκεται κοντά στην πόλη. Σε τέσσερις - πέντε ώρες έχετε δει όλα τα όμορφα μέρη που προσφέρει. Αν μείνετε περισσότερες απολαύστε ένα καφεδάκι ή φαγητό σε ενδιαφέροντα σημεία:
Αυτός είναι ο μεγάλος κύκλος. Αν έχετε χρόνο, δηλαδή αν έχετε φύγει πολύ πρωί, μπορείτε να κάνετε και παρακάμψεις που θα εμπλουτίσουν τις αισθήσεις και τη φωτογραφική σας μηχανή:
Εδώ φαίνεται η επίσκεψη στο βουνό Tronador και μπορείτε να πάτε και στα πέριξ αυτού ενδιαφέροντα. Ένα οκτάωρο είναι απαραίτητο αλλά να συμβουλευτείτε τις ώρες που είναι ανοιχτός ο δρόμος. Λέω στο κείμενο ότι υπάρχουν συγκεκριμένες ώρες για να περάσετε πηγαίνοντας ή επιστρέφοντας, αλλά και ώρες που η μετακίνηση γίνεται και προς τις δυό κατευθύνσεις. Πρέπει να τις τσεκάρετε. Τα χιλιόμετρα που εμφανίζονται είναι μόνο για να πας. Στους άλλους χάρτες είναι και με την επιστροφή στο Μπαριλότσε.
Και εδώ φαίνονται και οι τρεις διαδρομές μαζί:
Το ταξίδι τελειώνει.
Μπορεί τώρα το ταξίδι της επιστροφής να έχει αρχίσει, αλλά η περιγραφή μου αφορά στη χθεσινή μέρα στην περιοχή του Μπαριλότσε.
Πήγαμε αρχικά για να κάνουμε τον μικρό κύκλο. Δεν είναι πάνω από 60 χιλιόμετρα και πάει δυτικά από το Μπαριλότσε. Είναι μία περιοχή γεμάτη λίμνες. Η μεγάλη, η Lago Nahuel Huapi δίνει το όνομα και στο ομώνυμο πάρκο της περιοχής, είναι η κεντρική και οι μικρότερες, 5-6 όλες μαζί, είναι καταπράσινες γύρω-γύρω και έχουν υπέροχες ακρογιαλιές με πέτρες και βότσαλα.
Όμως αυτά τα έχουμε δει και φωτογραφίσει πολλές φορές, και σε τούτη την εκδρομή και σε άλλες. Οπότε αποφασίσαμε να κάνουμε πιο γρήγορα και να δούμε την τύχη μας στο βουνό Tronador, σε απόσταση 50-60 χιλιομέτρων νοτιοδυτικά της πόλης και ακριβώς στα σύνορα με τη Χιλή. Είχα διαβάσει καλά λόγια στον οδηγό μας.
Μπορείτε εύκολα να καταλάβετε ότι ο δρόμος ήταν ανοιχτός ανά κατεύθυνση ορισμένες ώρες:
Παντού παγετώνες!
Πήγαμε λοιπόν με αρκετή οδήγηση σε χωματόδρομο, αλλά αυτό που είδαμε ήταν υπέροχο. Αρχικά και αφού φτάσαμε, είδαμε τον μικρό παγετώνα τον Glaciar Ventisquero Negro, με τη λιμνούλα του και τα παγόβουνά του. Φτάσαμε σχετικά κοντά στον παγετώνα. Δεν περιμέναμε να δούμε παγετώνα τόσο βόρεια (υπενθύμιση: Νότιο Ημισφαίριο) , μόλις στον 41ο παράλληλο. Σα να λέμε στο ύψος του Διδυμότειχου!
Νάτος και από κοντά:
Αν θέλετε να καταλάβετε περισσότερα γι' αυτόν δείτε την εικόνα της φωτογραφίας:
Μετά προχωρήσαμε λίγο, κάναμε και λίγα λεπτά ποδαρόδρομο και είδαμε το υπέροχο βουνό Tronador. Είχε πολλά χιόνια και δεκάδες μικρούς καταρράκτες να κατεβάζουν το νερό από το λιωμένο χιόνι προς τον ποταμό Μanso. Δεν περιγράφεται το θέαμα! Μείναμε αρκετή ώρα και θαυμάζαμε.
Καθίσαμε εκεί και σε ένα μαγαζί να πιούμε ένα καφέ για να θαυμάσουμε λίγο ακόμα τα χιόνια και τους καταρράκτες. Λόγω του περιβάλλοντος ήταν από τους πιο ωραίους καφέδες που έχω πιει. Αφού χορτάσαμε το θέαμα πήγαμε να δούμε και τον προτεινόμενο καταρράκτη Cascada Los Alerces. Αυτός ήταν κοντά σχετικά αλλά τα σαράντα χιλιόμετρα πήγαινε-έλα με το αυτοκίνητο, συν έξι χιλιόμετρα περπάτημα. Ήταν μεν ωραίος αλλά μικρός. Είχε και κάτι τεράστιες αλογόμυγες που μας έκαναν επιθέσεις!
Τον παρομοιάζουν με νυφικό:
Είχαμε και καλή παρέα:
Όμως γεμίσαμε τη μέρα μας με θεάματα καταπληκτικά, που τα τουριστικά γραφεία της Ελλάδας ούτε που τα πλησιάζουν. Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο στις 9:20 το βράδυ και επειδή ήταν η τελευταία επίσημη βραδιά της εκδρομής, είπαμε να πάμε όλοι μαζί να φάμε ακόμα μία φορά σε ένα εστιατόριο. Πήγαμε σε ένα πολύ ωραίο και φάγαμε κρεατικά. Γιόρταζε και ο Γιάννης σήμερα και του κάναμε τη γιορτή του.
Όλα τελειώνουν. Και τα ωραία και τα άσχημα. Και τούτο το ταξίδι θα τελειώσει την Κυριακή το μεσημέρι που θα φτάσουμε στην Ελλάδα. Τώρα βρισκόμαστε στο αεροδρόμιο του Μπουένος Άιρες και περιμένουμε την πτήση των 12:20 τα μεσάνυχτα των τουρκικών αερογραμμών για να φτάσουμε αύριο στην Κωνσταντινούπολη. Εδώ φτάσαμε νωρίτερα από το προγραμματισμένο, γιατί αναβλήθηκε μία πτήση που είχαμε από το Μπαριλότσε. Ευτυχώς που σήμερα το πρωί είδα στο ξενοδοχείο μας τα mail μου και είδα ένα το οποίο μου είχαν στείλει από την Aerolineas Argentinas, που μου θύμιζαν την πτήση μας. Μόνο που πρόσεξα ότι φεύγαμε δύο ώρες νωρίτερα. Είχαμε απορία, γι’ αυτό πήγαμε, μετά το πρωινό μας, στο γραφείο της εταιρείας που ήταν σε απόσταση ευτυχώς 50 μέτρων από εκεί που μέναμε και ταχτοποιήσαμε το ζήτημα. Δηλαδή επιβεβαιώσαμε την αλλαγή της πτήσης. Με αυτό θέλω να πω πόσο απαραίτητη είναι η ηλεκτρονική ενημέρωση. Μόνο που βέβαια δεν μπορεί να με ενημερώνουν τελευταία στιγμή. Θα ξανακοιτάξω τα παλιά mail μου μήπως και μου είχαν στείλει κάποιο που δεν το πρόσεξα.
Μετά το εστιατόριο στο δωμάτιο κοιμηθήκαμε πολύ καλά. Πιστεύω λόγω του αρκετού κρασιού που είχαμε πιει. Ίσως είχε και λίγη ησυχία, σε σχέση με τις άλλες βραδιές. Πάντως στο ταξίδι κάθε βράδυ πίναμε ή κρασί που αγοράζαμε από κάποιο μαγαζί ή ρακή που είχαμε πάρει από την Ελλάδα. Το ποτό δηλαδή δεν μας έλειπε. Τώρα πίσω στην πατρίδα θα ηρεμήσουμε λίγο από τα ποτά.
Σήμερα μέχρι να πάμε στο αεροδρόμιο για την πτήση μας, είπαμε να δούμε 2-3 σημεία του μικρού κύκλου ξανά, οπότε ξαναπήγαμε. Περάσαμε πρώτα από το χιονοδρομικό του Cerro Catedral. Είπαμε να ανέβουμε με το τελεφερίκ άλλα ήταν ακριβά και πήγαμε στις λίμνες για φωτογραφίες. Κάπως έτσι έληξε έτσι η επαφή μας με τον Μπαριλότσε. Μας άρεσε πολύ. Είναι κοσμοπολίτικο και γεμάτο μαγαζιά που πουλάνε γλυκά και σοκολάτες ιδιαίτερα. Προσπαθήσαμε να παρακολουθήσουμε καμία παράσταση τάνγκο, αλλά δεν υπήρχε τίποτα. Φαίνεται ότι ο χορός αυτός αφορά μόνο το Μπουένος Άιρες. Το ψάξαμε και στο ίντερνετ αλλά είχε μία παράσταση όλη κι όλη το Φεβρουάριο. Έτσι οι βραδιές μας στο Μπαριλότσε πέρασαν πολύ πεζά.
Αυτή η μηχανή δουλεύει και κυκλοφορεί:
Και για του λόγου το αληθές, νάτην:
Και μια τελευταία βόλτα στο Μπαριλότσε πριν τον αποχαιρετισμό μας σε αυτό:
Ολοκληρώνεται λοιπόν η εκδρομή μας. Δεν ήταν και μικρή, 23 διανυκτερεύσεις εκ των οποίων οι 20 ήταν στη Νότια Αμερική. Οι άλλες τρεις στην Τουρκία και στο αεροπλάνο. Το κόστος πήγε μέχρι 5.000 ευρώ, όχι παραπάνω. Παρά το άγχος που είχα για την επιτυχία της δε με κούρασε καθόλου. Συνήθως μετά τις πρώτες 12-15 μέρες αρχίζω να μετρώ αντίστροφα με κάποια επιθυμία επιστροφής τώρα το κάναμε όλοι αλλά με στεναχώρια που τελειώνει.
Και επειδή μου αρέσουν πολύ οι χάρτες, αλλά ξέρω ότι βοηθούν όποιον ψάχνει τα μέρη που πήγαμε, σας παραθέτω μερικούς που δείχνουν τις διαδρομές που κάναμε τις τρεις μέρες που βρεθήκαμε στο Μπαριλότσε.
Εδώ φαίνεται ο μικρός κύκλος, που βρίσκεται κοντά στην πόλη. Σε τέσσερις - πέντε ώρες έχετε δει όλα τα όμορφα μέρη που προσφέρει. Αν μείνετε περισσότερες απολαύστε ένα καφεδάκι ή φαγητό σε ενδιαφέροντα σημεία:
Αυτός είναι ο μεγάλος κύκλος. Αν έχετε χρόνο, δηλαδή αν έχετε φύγει πολύ πρωί, μπορείτε να κάνετε και παρακάμψεις που θα εμπλουτίσουν τις αισθήσεις και τη φωτογραφική σας μηχανή:
Εδώ φαίνεται η επίσκεψη στο βουνό Tronador και μπορείτε να πάτε και στα πέριξ αυτού ενδιαφέροντα. Ένα οκτάωρο είναι απαραίτητο αλλά να συμβουλευτείτε τις ώρες που είναι ανοιχτός ο δρόμος. Λέω στο κείμενο ότι υπάρχουν συγκεκριμένες ώρες για να περάσετε πηγαίνοντας ή επιστρέφοντας, αλλά και ώρες που η μετακίνηση γίνεται και προς τις δυό κατευθύνσεις. Πρέπει να τις τσεκάρετε. Τα χιλιόμετρα που εμφανίζονται είναι μόνο για να πας. Στους άλλους χάρτες είναι και με την επιστροφή στο Μπαριλότσε.
Και εδώ φαίνονται και οι τρεις διαδρομές μαζί:
Last edited:
