Γαλλία Οι Παριζιάνοι / Les parisiens!

[giannismits]

Στο 13ο διαμέρισμα / 13e arrondissement de Paris

Ή αλλιώς Gobelins. Η γειτονιά μας. Αν ξαναπήγαινα στο Παρίσι πάλι θα επέλεγα αυτή την περιοχή για διαμονή για αρκετούς λόγους. Οικονομική, νεανική, εναλλακτική, ασφαλής και συνορεύει με το 5ο διαμέρισμα άρα αρκετά κοντά στο κέντρο. Gobelins, Place d'Italie, Butte-aux-Cailles οι δρόμοι, περιοχές που κινηθήκαμε. Στο 13ο διαμέρισμα βρίσκεται η ασιατική κοινότητα του Παρισιού, το Quartier Asiatique , στα νοτιοανατολικά του διαμερίσματος σε μια περιοχή που περιλαμβάνει πολλά πολυώροφα κτίρια διαμερισμάτων σε μπλοκ πολυκατοικιών που ξεχωρίζουν και φαίνονται από πολλά σημεία. Ας κάνουμε μια βόλτα λοιπόν.

Avenue des Gobelins

Manufacture des Gobelins / Avenue des Gobelins

Place d'Italie

Avenue d'Italie

Η Butte-aux-Cailles είναι από τα μέρη που αγάπησα στο Παρίσι για την μοναδικότητα του. Έχει έναν εναλλακτικό αέρα! Τα πέτρινα κτίρια και η αρχιτεκτονική δεν θυμίζουν τις παλιές μονότονες οικοδομές και περισσότερο μοιάζει με χωριό ή μικρή πόλη αυτή η ξεχωριστή γειτονιά. Η Rue des cinq Diamants είναι ο πιο διάσημος πεζόδρομος της περιοχής και μαζί με τα παράλληλα δρομάκια έχει αρκετά εστιατόρια και μπαράκια. Είναι μια αρκετά νεανική περιοχή που τα βράδια έχει κόσμο, αν και την περίμενα πιο ζωηρή. Τους ζεστούς μήνες μάλλον έχει πολύ περισσότερη ζωντάνια.

Αν κάτι με τράβηξε εδώ είναι τα πολυάριθμα graffiti της περιοχής. Γι’ αυτό και η βόλτα εδώ έχει ουσία και ενδιαφέρων. Τα περισσότερα γκράφιτι τα υπογράφει μια γυναίκα με το ψευδώνυμο Μiss.Τic που μένει στην περιοχή αλλά έχει ζωγραφίσει και άλλες περιοχές του Παρισιού όπως η Μονμάρτη. Τι και αν ξεκίνησε παράνομα και τη συνέλαβαν για καταστροφή ξένης περιουσίας, πλέον είναι αναγνωρισμένη σε όλη τη χώρα ως μια ξεχωριστή καλλιτέχνης που μάλιστα τα διάσημα graffiti της έχουν γίνει και γραμματόσημα. Η περιοχή λοιπόν μου έβγαλε κάτι το καλλιτεχνικό, και όταν κάτι είναι καλλιτεχνικό μπαίνω μπροστά κι εγώ! Ναι να φωτογραφίσω αλλά να φωτογραφηθώ κι εγώ. Πως αλλιώς θα μεγαλώσω τη συλλογή μου σε κάδρα, πορτραίτα, αφίσες!

Και βράδυ…

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• …

  Go to chapter

  Go
• 15

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 15

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[underwater]

Καλώστονα κι ας άργησε!

 

[giannismits]

Μια όμορφη βόλτα με… νεκρική σιγή!

Τι κι αν μας είπαν ψυχάκηδες όταν έμαθαν ότι κάναμε βόλτα σε νεκροταφείο. Τόσα ξέρουν τόσα λένε. Δεν μιλάμε για οποιοδήποτε νεκροταφείο αλλά για το Cimetiere du Pere-Lachaise! Το συγκεκριμένο κοιμητήριο είναι το μεγαλύτερο της πόλης το οποίο άνοιξε το 1804 και υπολογίζεται ότι έχουν ταφεί σ’ αυτό πάνω από 300.000 πρόσωπα.

Οι κανόνες για να ταφεί κάποιος στο νεκροταφείο είναι μάλλον αυστηροί: Πρέπει να έχουν πεθάνει στη γαλλική πρωτεύουσα ή να ζούσαν μεγάλο διάστημα της ζωής τους εκεί. Για να θαφτεί κανείς στο Pere Lachaise είναι αρκετά δύσκολο, καθώς υπάρχει λίστα αναμονής με πολύ λίγα οικόπεδα να είναι διαθέσιμα.

Το νεκροταφείο έχει πέντε κύριες εισόδους. Η Portes des Amandiers είναι αυτή κοντά στον σταθμό μετρό Pere-Lachaise (M2, M3). Η κύρια είσοδος Porte Principale είναι πολύ κοντά στον σταθμό μετρό Philippe Auguste (Μ2). Εμείς κατεβήκαμε στον σταθμό Gambeta (M3) και μπήκαμε από την Porte Gambeta.

Η κύρια είσοδος Porte Principale

Έξω από τον σταθμό μετρό Gambeta

Το νεκροταφείο είναι η τελευταία κατοικία πολλών διάσημων προσώπων με μεγαλοπρεπή επιτάφια γλυπτά γι’ αυτό και αποτελεί ένα δημοφιλές ας το πούμε εναλλακτικό μέρος, ιδανικό για περιήγηση με… νεκρική ηρεμία! Οι διάσημοι ένοικοι πολλοί: Μολιέρος, Όσκαρ Ουάιλντ, Μαρσέλ Προυστ, Μοντιλιάνι, Ντελακρουά, Μπιζέ, Σοπέν, Μαρία Κάλλας (κενή τεφροδόχος αφού την τέφρα της την σκόρπισαν στη θάλασσα του Αιγαίου), Τζιμ Μόρισον, Εντίτ Πιάφ και η λίστα ονομάτων δεν έχει τελειωμό!

Ο καιρός ήταν βροχερός και κρύος. Ιδανικός για φωτογράφιση αλλά άβολος για χαλαρή βόλτα. Μαζί με την έλλειψη υπομονής και προσανατολισμού και επειδή η ομπρέλα είχε κάνει κατάληψη στο ένα μου χέρι ήταν δύσκολο το άλλο χέρι να κοιτάει τον χάρτη από το κινητό. Έτσι αφέθηκα στο ένστικτο και το φωτογραφικό μου ντελίριο χωρίς δυστυχώς να μπορώ να εντοπίσω τους τάφους από συγκεκριμένες προσωπικότητες που ήθελα να δω. Αλλά δεν πειράζει γιατί αποζημιώθηκα με την σκοτεινή και περίεργη ατμόσφαιρα του κοιμητηρίου που ο καιρός ταίριαζε γάντι για τη φωτογραφική μου διαστροφή! Μην πάτε εκεί με ήλιο!

Μπορείτε να κατεβάσετε τον χάρτη και να κάνετε ένα πλάνο για το τι θέλετε να δείτε. Αν το καταφέρετε σας βγάζω το καπέλο και σας δίνω βραβείο!

Αριστερά ο τάφος του γάλλου συγγραφέα Allan Kardec (1804 – 1869)

Χαμένος ανάμεσα σε τάφους...μπρρρ

Θα επανέλθω με περισσότερη ζωντάνια από Παρίσι!

 

[giannismits]

Καλώστονα κι ας άργησε!

E τι να κάνω. Παρίσι, Παρίσι. Θα προτιμούσα να έχω ένα Μαρόκο κι εγώ, μία Ινδία, ένα Νεπάλ... Αρκούμαι στο ξενέρωτο la Paris

 

[emouli]

Και Παρισάκι ε; Pas mal! Προσκυνηματικού ενδιαφέροντος ήταν το ταξίδι;
Όντως τα σουβενιρ ήταν σε εξευτελιστικές τιμές και πολύ γουστόζικα!

 

[giannismits]

Και Παρισάκι ε; Pas mal! Προσκυνηματικού ενδιαφέροντος ήταν το ταξίδι;
Όντως τα σουβενιρ ήταν σε εξευτελιστικές τιμές και πολύ γουστόζικα!

Ναι, ναι! Το άφησα για τελευταία μέρα και είπα δεν φεύγω από το Παρίσι αν δεν πάω στα νεκροταφεία! Αν είχα χρόνο θα πήγαινα και στου Montparnasse. Ωραίο κι εκείνο

Οι τιμές στα σουβενιρς ήταν ίδιες με την Πορτογαλία. Μου έκανε εντύπωση.

 

[vasilisD]

Πολύ ωραία η ιστορία και αναμένουμε την συνέχεια! Βρισκόμουν αρχές Μαρτίου στο Παρίσι και είναι σαν να τα ξαναζώ! Οι τσιγγάνες εμάς μας κόστισαν 5 ευρώ λόγο αιφνιδιασμού ! Επίσης πραγματικά το κοιμητήριο είναι ένας λαβύρινθος!
Ευτυχώς μετά από πολύ περπάτημα και πάνω που θα τα παρατούσαμε βρεθήκαμε μπροστά στον τάφο του τζίμι (αρκετά δύσκολο να βρεθεί) και φύγαμε ευχαριστημένοι!
Περιμένουμε την συνέχεια!

 

[coco]

Μετανοιωσα για τις ηλιολουστες μερες που περασα στο Περ Λασεζ..φανταστικη ατμοσφαιρα,υπεροχες φωτογραφιες...την επομενη φορα βροχερη μερα..

 

[zouzou92]

εχεις αδικο.το παρισι ειναι παρα πολυ ομορφο ειναι ενα μουσειο ολο το παρισι,οι δρομοι του,τα κτηρια του τα μαγαζια του,τα παντα ολα του ειναι απλα μια ζωγραφια...δν πιστευω οντως το λονδινο πως ειναι πιο ομορφο απο το παρισι...

 

[vasnorth]

Τι ευχάριστη έκπληξη ήταν αυτή βρε φίλε!
Περίμενα πως και πως να απολαύσω και πάλι, όποτε θα μπορούσες, μία νέα ιστορία σου με τις μοναδικές φωτογραφίες που μας δίνεις.

Εντάξει Λονδίνο δεν είναι και δεν θα γίνει ποτέ αλλά έχει ενδιαφέρουσες γειτονιές, και αναρίθμητα αξιοθέατα ανθρώπων έργα!

Έτσι ακριβώς! για να μην ξεχνιώμαστε.
Έχω βρεθεί 3 φορές στο Παρίσι και μπορώ να πω ότι πέρασα καλά. Φυσικά είναι μια από τις πιό μεγαλοπρεπείς και εντυπωσιακές πόλεις του κόσμου, αλλά μέχρι εκεί. Όπως είπες κι εσύ δεν είναι όμως Λονδίνο...
Σ΄ευχαριστώ για τις λεπτομέρειες για τον τάφο του Τζιμ Μόρισσον, θα τον έχω στα υπόψιν, γιατί τυγχάνει να είμαι μεγάλος φαν των Doors και του μεγάλου Τζιμ.
Περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[giannismits]

Πολύ ωραία η ιστορία και αναμένουμε την συνέχεια! Βρισκόμουν αρχές Μαρτίου στο Παρίσι και είναι σαν να τα ξαναζώ! Οι τσιγγάνες εμάς μας κόστισαν 5 ευρώ λόγο αιφνιδιασμού ! Επίσης πραγματικά το κοιμητήριο είναι ένας λαβύρινθος!
Ευτυχώς μετά από πολύ περπάτημα και πάνω που θα τα παρατούσαμε βρεθήκαμε μπροστά στον τάφο του τζίμι (αρκετά δύσκολο να βρεθεί) και φύγαμε ευχαριστημένοι!
Περιμένουμε την συνέχεια!

Το αστείο ήταν που περίμενα στη διάβαση και γυρνάω και βλέπω τον φίλο μου να μιλάει με τις τσιγγάνες.Τότε φωνάζω δυνατά ένα ΟΧΙΚαι μετά έρχεται χαλαρός και μου λέει πως κάνεις έτσι 1 ευρώ τις έδωσα!
Κι εμείς ήμασταν κοντά στον τάφο του Μόρισον σύμφωνα με το χάρτη αλλά τα παρατήσαμε.

Μετανοιωσα για τις ηλιολουστες μερες που περασα στο Περ Λασεζ..φανταστικη ατμοσφαιρα,υπεροχες φωτογραφιες...την επομενη φορα βροχερη μερα..

Πράγματι από φωτογραφικής άποψης το νεκροταφείο πρέπει να είναι βροχερό και σκοτεινό για να δώσει έναν τόνο μυστηρίου στις φωτό.

 

[tripakias]

Ωραιος @giannismits. Αλλη μια ιστορια-οδηγος απο τον master του ειδους!

Οι διάσημοι ένοικοι πολλοί: Μολιέρος, Όσκαρ Ουάιλντ, Μαρσέλ Προυστ, Μοντιλιάνι, Ντελακρουά, Μπιζέ, Σοπέν, Μαρία Κάλλας (κενή τεφροδόχος αφού την τέφρα της την σκόρπισαν στη θάλασσα του Αιγαίου), Τζιμ Μόρισον, Εντίτ Πιάφ και η λίστα ονομάτων δεν έχει τελειωμό!

Αν μου επιτρεπεις , στον ιδιο ταφο με την Edith Piaf ειναι θαμμενος και ο πατερας της, η κορης της που πεθανε μολις 2 ετων αλλα και ο ελληνικης καταγωγης δευτερος συζυγος της Θεοφανης Λαμπουκας γνωστος στο γαλλικο κοινο ως Théo Sarapo. Ηθοποιος και τραγουδιστης αναδειχθηκε απο την Edith Piaf και ηταν εκεινη που του χαρισε το καλλιτεχνικο του ονομα που στα γαλλικα προφερεται Σαγαπο (Sarapo) λογω της μεγαλης αγαπης που του ειχε. Αυτην της η αγαπη για τον κατα 21 χρονια νεοτερο της συζυγο Sarapo, την εκανε να λατρεψει την Ελλαδα, οπου μαζι της την λατρεψαν και οι εκατομμυρια θαυμαστες της. Ο Sarapo πεθανε σε ηλικια 34 ετων 7 χρονια μετα το θανατο της Edith Piaf και ειναι ενας ακομα Ελληνας της χρυσης ελληνικης ομαδας της δεκαετιας του '60 στη Γαλλια.

εχεις αδικο.το παρισι ειναι παρα πολυ ομορφο ειναι ενα μουσειο ολο το παρισι,οι δρομοι του,τα κτηρια του τα μαγαζια του,τα παντα ολα του ειναι απλα μια ζωγραφια...δν πιστευω οντως το λονδινο πως ειναι πιο ομορφο απο το παρισι...

Σαν κατουρημενη ζωγραφια ισως...Αντε τωρα βγες απο το ονειρο και ελα στην πραγματικοτητα για να μαθεις πως το Λονδινο ειναι πολυ ωραιοτερο.