Γαλλία Οι Παριζιάνοι / Les parisiens!

[giannismits]

Στο 6ο διαμέρισμα / 6e arrondissement de Paris

Και πάμε στο 6ο διαμέρισμα. Ίσως την πιο μοντέρνα συνοικία του Παρισιού που περιλαμβάνει τις ιστορικές συνοικίες του Saint-Germain-des-Πρε και το Λουξεμβούργο γύρω από το παλάτι και τους κήπους, και έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε όλη την ιστορία του Παρισιού. Είναι ένα διάσημο ανά τον κόσμο αστικό τοπίο με σπουδαία ιστορία, όμορφη αρχιτεκτονική σε κεντρική τοποθεσία, το 6ο διαμέρισμα είναι η περιοχή της τέχνης και της γαλλικής διανόησης. Εδώ ο αέρας φωνάζει τέχνη και κουλτούρα! Μια μεγάλη περιοχή που έχει μια πιο μποέμ και πνευματική φήμη από οποιαδήποτε άλλη περιοχή του Παρισιού. Περιλαμβάνει παγκοσμίου φήμης εκπαιδευτικά ιδρύματα, διάσημα ιστορικά καφέ, πολλές γκαλερί τέχνης, και είναι η πιο ακριβή περιοχή της πόλης και όχι μόνο αφού θεωρείται μια από τις πλουσιότερες περιοχές της Γαλλίας από την άποψη του μέσου εισοδήματος!

Και ξεκινώ από το σύνορο μεταξύ 5ου και 6ου διαμερίσματος την μεγάλη λεωφόροBoulevard Saint-Michel. Εκείνο το απόγευμα κατά το σούρουπο όταν σιγά σιγά άναβαν τα φώτα ήταν από τις ομορφότερες βόλτες που έκανα.

Φτάνοντας προς την Place Saint-Michel παράλληλα με την Boulevard Saint-Michel μου κέντρισε το ενδιαφέρων μια υπέροχη και γραφική μικρή πλατεία η Place Saint-Andre des Arts. Πρόκειται για άλλη μια διάσημη τουριστική περιοχή στην καρδιά του "Καρτιέ Λατέν", ιδιαίτερα ζωντανή μέρα και νύχτα με πλήθος από καταστήματα, βιβλιοπωλεία, σινεμά και εστιατόρια.

Στην Place Saint-Michel με το σιντριβάνι του 1860 όπου το κεντρικό το άγαλμα στην κορυφή απεικονίζει τον Άγιο Μιχαήλ

Για να πάμε κάπου αλλού τώρα. Jardin du Luxembourg! Οι κήποι του Λουξεμβούργου μας υποδέχτηκαν ξεροί, θαμποί και έρημοι! Εμ τι περίμενα μέσα στον Φεβρουάριο? Καμιά έκθεση λουλουδιών και πρασινάδα χλοερή? Όπως και να χει τη βολτίτσα μας την κάναμε στους κήπους γύρω από την κεντρική λίμνη και καθίσαμε για λίγο στις καρέκλες που υπάρχουν σκόρπιες. Και πόσο να χαλαρώσεις όταν φυσάει κρύο αεράκι? Κάτσε, δες λίγο, φωτογράφισε και φύγε! Την Άνοιξη? Απόλαυσε τους όσο θες. Τότε αξίζουν! Εντυπωσιακότατο όμως το Palais du Luxembourg που είναι η είναι η έδρα της Γαλλικής Γερουσίας.

Και βγαίνοντας από τους κήπους συνεχίζουμε για να βρεθούμε στην καρδιά του 6ου διαμερίσματος. Ας χαθούμε λίγο στα στενά γύρω από την σκεπαστή αγορά Marche St Germain όπου παλιά ήταν η αγορά τροφίμων της περιοχής. Αναστηλώθηκε και περιλαμβάνει πολλές boutiques, καφέ και εστιατόρια αλλά διατηρήθηκαν και τα καταστήματα τροφίμων. Επισκεφτήκαμε το μικρό εμπορικό και περιπλανηθήκαμε στους μικρούς πεζόδρομους της rue Guisarde, rue Princesse και rue des Cannettes που είναι γεμάτοι με μπιστρό, καφέ, εστιατόρια και μικρά γουστόζικα καταστήματα. Είπαμε εδώ πνέει ένας πιο σοφιστικέ αέρας!

Rue Mabillon

Rue Guisarde

Rue Princesse

Τα δύο σημαντικότερα αξιοθέατα του 6ου διαμερίσματος είναι βέβαια δύο ιστορικές εκκλησίες. Το Αβαείο του Saint-Germain-des-Pres και η Εκκλησία του Αγίου Σουλπικίου (Eglise Saint-Sulpice).

Αβαείο του Σεν Ζερμέν ντε Πρε. Η μονή ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα

Η κατασκευή της Eglise Saint-Sulpice ξεκίνησε το 1646 και μέχρι το 1780 γινόντουσαν επεκτάσεις και αλλαγές. Οικονομικοί λόγοι, θάνατοι, λάθη, δυσκολίες και καθυστερήσεις επί των καθυστερήσεων. Τελικά η εκκλησία κατασκευάστηκε, ολοκληρώθηκε και έγινε η δεύτερη μεγαλύτερη στο Παρίσι μετά τη Notre Dame. Χαρακτηριστικό της πλατείας μπροστά στην εκκλησία η Fontaine Saint-Sulpice ένα ένα μνημειακό σιντριβάνι που χτίστηκε το 1848.

Στο φημισμένο Καφέ Les Deux Magots που βρίσκεται στην πλατεία Saint-Germain-des-Pres απέναντι από την μεσαιωνική Εκκλησία, φάγαμε πόρτα! Όχι δεν μας έδιωξαν ούτε απαγόρευσαν την είσοδο μας. Πολύ απλά ήταν κλειστό. Ή το ανακαίνιζαν ή έκλεισε οριστικά! Γιατί ήταν καλυμμένο με εφημερίδες εσωτερικά. Γι’ αυτό κι εμείς πήγαμε στο άλλο διάσημο καφέ ακριβώς δίπλα το Cafe de Flore.

Το εξωτερικό του Cafe de Flore καλυμμένο με τζαμαρία

Rue Bonaparte

Από την Rue de Rennes, στο βάθος ο πύργος του Montparnasse

Οι γέφυρες πάνω από τον Σηκουάνα Pont des Arts, Pont Neuf και Pont-Saint-Michel ανήκουν στο 6ο διαμέρισμα αλλά θα περιληφθούν σε ένα άλλο κεφάλαιο.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• …

  Go to chapter

  Go
• 15

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 7 of 15

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[underwater]

Καλώστονα κι ας άργησε!

 

[giannismits]

Μια όμορφη βόλτα με… νεκρική σιγή!

Τι κι αν μας είπαν ψυχάκηδες όταν έμαθαν ότι κάναμε βόλτα σε νεκροταφείο. Τόσα ξέρουν τόσα λένε. Δεν μιλάμε για οποιοδήποτε νεκροταφείο αλλά για το Cimetiere du Pere-Lachaise! Το συγκεκριμένο κοιμητήριο είναι το μεγαλύτερο της πόλης το οποίο άνοιξε το 1804 και υπολογίζεται ότι έχουν ταφεί σ’ αυτό πάνω από 300.000 πρόσωπα.

Οι κανόνες για να ταφεί κάποιος στο νεκροταφείο είναι μάλλον αυστηροί: Πρέπει να έχουν πεθάνει στη γαλλική πρωτεύουσα ή να ζούσαν μεγάλο διάστημα της ζωής τους εκεί. Για να θαφτεί κανείς στο Pere Lachaise είναι αρκετά δύσκολο, καθώς υπάρχει λίστα αναμονής με πολύ λίγα οικόπεδα να είναι διαθέσιμα.

Το νεκροταφείο έχει πέντε κύριες εισόδους. Η Portes des Amandiers είναι αυτή κοντά στον σταθμό μετρό Pere-Lachaise (M2, M3). Η κύρια είσοδος Porte Principale είναι πολύ κοντά στον σταθμό μετρό Philippe Auguste (Μ2). Εμείς κατεβήκαμε στον σταθμό Gambeta (M3) και μπήκαμε από την Porte Gambeta.

Η κύρια είσοδος Porte Principale

Έξω από τον σταθμό μετρό Gambeta

Το νεκροταφείο είναι η τελευταία κατοικία πολλών διάσημων προσώπων με μεγαλοπρεπή επιτάφια γλυπτά γι’ αυτό και αποτελεί ένα δημοφιλές ας το πούμε εναλλακτικό μέρος, ιδανικό για περιήγηση με… νεκρική ηρεμία! Οι διάσημοι ένοικοι πολλοί: Μολιέρος, Όσκαρ Ουάιλντ, Μαρσέλ Προυστ, Μοντιλιάνι, Ντελακρουά, Μπιζέ, Σοπέν, Μαρία Κάλλας (κενή τεφροδόχος αφού την τέφρα της την σκόρπισαν στη θάλασσα του Αιγαίου), Τζιμ Μόρισον, Εντίτ Πιάφ και η λίστα ονομάτων δεν έχει τελειωμό!

Ο καιρός ήταν βροχερός και κρύος. Ιδανικός για φωτογράφιση αλλά άβολος για χαλαρή βόλτα. Μαζί με την έλλειψη υπομονής και προσανατολισμού και επειδή η ομπρέλα είχε κάνει κατάληψη στο ένα μου χέρι ήταν δύσκολο το άλλο χέρι να κοιτάει τον χάρτη από το κινητό. Έτσι αφέθηκα στο ένστικτο και το φωτογραφικό μου ντελίριο χωρίς δυστυχώς να μπορώ να εντοπίσω τους τάφους από συγκεκριμένες προσωπικότητες που ήθελα να δω. Αλλά δεν πειράζει γιατί αποζημιώθηκα με την σκοτεινή και περίεργη ατμόσφαιρα του κοιμητηρίου που ο καιρός ταίριαζε γάντι για τη φωτογραφική μου διαστροφή! Μην πάτε εκεί με ήλιο!

Μπορείτε να κατεβάσετε τον χάρτη και να κάνετε ένα πλάνο για το τι θέλετε να δείτε. Αν το καταφέρετε σας βγάζω το καπέλο και σας δίνω βραβείο!

Αριστερά ο τάφος του γάλλου συγγραφέα Allan Kardec (1804 – 1869)

Χαμένος ανάμεσα σε τάφους...μπρρρ

Θα επανέλθω με περισσότερη ζωντάνια από Παρίσι!

 

[giannismits]

Καλώστονα κι ας άργησε!

E τι να κάνω. Παρίσι, Παρίσι. Θα προτιμούσα να έχω ένα Μαρόκο κι εγώ, μία Ινδία, ένα Νεπάλ... Αρκούμαι στο ξενέρωτο la Paris

 

[emouli]

Και Παρισάκι ε; Pas mal! Προσκυνηματικού ενδιαφέροντος ήταν το ταξίδι;
Όντως τα σουβενιρ ήταν σε εξευτελιστικές τιμές και πολύ γουστόζικα!

 

[giannismits]

Και Παρισάκι ε; Pas mal! Προσκυνηματικού ενδιαφέροντος ήταν το ταξίδι;
Όντως τα σουβενιρ ήταν σε εξευτελιστικές τιμές και πολύ γουστόζικα!

Ναι, ναι! Το άφησα για τελευταία μέρα και είπα δεν φεύγω από το Παρίσι αν δεν πάω στα νεκροταφεία! Αν είχα χρόνο θα πήγαινα και στου Montparnasse. Ωραίο κι εκείνο

Οι τιμές στα σουβενιρς ήταν ίδιες με την Πορτογαλία. Μου έκανε εντύπωση.

 

[vasilisD]

Πολύ ωραία η ιστορία και αναμένουμε την συνέχεια! Βρισκόμουν αρχές Μαρτίου στο Παρίσι και είναι σαν να τα ξαναζώ! Οι τσιγγάνες εμάς μας κόστισαν 5 ευρώ λόγο αιφνιδιασμού ! Επίσης πραγματικά το κοιμητήριο είναι ένας λαβύρινθος!
Ευτυχώς μετά από πολύ περπάτημα και πάνω που θα τα παρατούσαμε βρεθήκαμε μπροστά στον τάφο του τζίμι (αρκετά δύσκολο να βρεθεί) και φύγαμε ευχαριστημένοι!
Περιμένουμε την συνέχεια!

 

[coco]

Μετανοιωσα για τις ηλιολουστες μερες που περασα στο Περ Λασεζ..φανταστικη ατμοσφαιρα,υπεροχες φωτογραφιες...την επομενη φορα βροχερη μερα..

 

[zouzou92]

εχεις αδικο.το παρισι ειναι παρα πολυ ομορφο ειναι ενα μουσειο ολο το παρισι,οι δρομοι του,τα κτηρια του τα μαγαζια του,τα παντα ολα του ειναι απλα μια ζωγραφια...δν πιστευω οντως το λονδινο πως ειναι πιο ομορφο απο το παρισι...

 

[vasnorth]

Τι ευχάριστη έκπληξη ήταν αυτή βρε φίλε!
Περίμενα πως και πως να απολαύσω και πάλι, όποτε θα μπορούσες, μία νέα ιστορία σου με τις μοναδικές φωτογραφίες που μας δίνεις.

Εντάξει Λονδίνο δεν είναι και δεν θα γίνει ποτέ αλλά έχει ενδιαφέρουσες γειτονιές, και αναρίθμητα αξιοθέατα ανθρώπων έργα!

Έτσι ακριβώς! για να μην ξεχνιώμαστε.
Έχω βρεθεί 3 φορές στο Παρίσι και μπορώ να πω ότι πέρασα καλά. Φυσικά είναι μια από τις πιό μεγαλοπρεπείς και εντυπωσιακές πόλεις του κόσμου, αλλά μέχρι εκεί. Όπως είπες κι εσύ δεν είναι όμως Λονδίνο...
Σ΄ευχαριστώ για τις λεπτομέρειες για τον τάφο του Τζιμ Μόρισσον, θα τον έχω στα υπόψιν, γιατί τυγχάνει να είμαι μεγάλος φαν των Doors και του μεγάλου Τζιμ.
Περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[giannismits]

Πολύ ωραία η ιστορία και αναμένουμε την συνέχεια! Βρισκόμουν αρχές Μαρτίου στο Παρίσι και είναι σαν να τα ξαναζώ! Οι τσιγγάνες εμάς μας κόστισαν 5 ευρώ λόγο αιφνιδιασμού ! Επίσης πραγματικά το κοιμητήριο είναι ένας λαβύρινθος!
Ευτυχώς μετά από πολύ περπάτημα και πάνω που θα τα παρατούσαμε βρεθήκαμε μπροστά στον τάφο του τζίμι (αρκετά δύσκολο να βρεθεί) και φύγαμε ευχαριστημένοι!
Περιμένουμε την συνέχεια!

Το αστείο ήταν που περίμενα στη διάβαση και γυρνάω και βλέπω τον φίλο μου να μιλάει με τις τσιγγάνες.Τότε φωνάζω δυνατά ένα ΟΧΙΚαι μετά έρχεται χαλαρός και μου λέει πως κάνεις έτσι 1 ευρώ τις έδωσα!
Κι εμείς ήμασταν κοντά στον τάφο του Μόρισον σύμφωνα με το χάρτη αλλά τα παρατήσαμε.

Μετανοιωσα για τις ηλιολουστες μερες που περασα στο Περ Λασεζ..φανταστικη ατμοσφαιρα,υπεροχες φωτογραφιες...την επομενη φορα βροχερη μερα..

Πράγματι από φωτογραφικής άποψης το νεκροταφείο πρέπει να είναι βροχερό και σκοτεινό για να δώσει έναν τόνο μυστηρίου στις φωτό.

 

[tripakias]

Ωραιος @giannismits. Αλλη μια ιστορια-οδηγος απο τον master του ειδους!

Οι διάσημοι ένοικοι πολλοί: Μολιέρος, Όσκαρ Ουάιλντ, Μαρσέλ Προυστ, Μοντιλιάνι, Ντελακρουά, Μπιζέ, Σοπέν, Μαρία Κάλλας (κενή τεφροδόχος αφού την τέφρα της την σκόρπισαν στη θάλασσα του Αιγαίου), Τζιμ Μόρισον, Εντίτ Πιάφ και η λίστα ονομάτων δεν έχει τελειωμό!

Αν μου επιτρεπεις , στον ιδιο ταφο με την Edith Piaf ειναι θαμμενος και ο πατερας της, η κορης της που πεθανε μολις 2 ετων αλλα και ο ελληνικης καταγωγης δευτερος συζυγος της Θεοφανης Λαμπουκας γνωστος στο γαλλικο κοινο ως Théo Sarapo. Ηθοποιος και τραγουδιστης αναδειχθηκε απο την Edith Piaf και ηταν εκεινη που του χαρισε το καλλιτεχνικο του ονομα που στα γαλλικα προφερεται Σαγαπο (Sarapo) λογω της μεγαλης αγαπης που του ειχε. Αυτην της η αγαπη για τον κατα 21 χρονια νεοτερο της συζυγο Sarapo, την εκανε να λατρεψει την Ελλαδα, οπου μαζι της την λατρεψαν και οι εκατομμυρια θαυμαστες της. Ο Sarapo πεθανε σε ηλικια 34 ετων 7 χρονια μετα το θανατο της Edith Piaf και ειναι ενας ακομα Ελληνας της χρυσης ελληνικης ομαδας της δεκαετιας του '60 στη Γαλλια.

εχεις αδικο.το παρισι ειναι παρα πολυ ομορφο ειναι ενα μουσειο ολο το παρισι,οι δρομοι του,τα κτηρια του τα μαγαζια του,τα παντα ολα του ειναι απλα μια ζωγραφια...δν πιστευω οντως το λονδινο πως ειναι πιο ομορφο απο το παρισι...

Σαν κατουρημενη ζωγραφια ισως...Αντε τωρα βγες απο το ονειρο και ελα στην πραγματικοτητα για να μαθεις πως το Λονδινο ειναι πολυ ωραιοτερο.