Γαλλία Οι Παριζιάνοι / Les parisiens!

[giannismits]

Μια ατελείωτη ευθεία! Place de la Concorde μέχρι La Defence

Μια ατελείωτη ευθεία είναι η διαδρομή από την μεγαλύτερη πλατεία του Παρισιού την Place de la Concorde μέχρι το πιο σύγχρονο κομμάτι της πόλης τη La Defence. Όχι δεν είμαστε τρελοί να το κάνουμε με τα πόδια ούτε έγινε την ίδια μέρα. Αυτή η ατελείωτη ευθεία περιλαμβάνει την διασημότερη λεωφόρο της πόλης την Champs-Elysees. Τι θα μου μείνει από την Place de la Concorde? Οι τσιγγανάρες που σαν τις άδικες κατάρες τριγυρνούσαν και πλησίαζαν τουρίστες ως άλλες εκπρόσωποι στατιστικής υπηρεσίας ή φιλανθρωπικής οργάνωσης, και ένα ζευγαράκι κινέζων που μέσα στο κρύο φωτογραφίζονταν για το γάμο τους! Σημαντικά πράγματα δηλαδή όχι αστεία!

Στην Place de la Concorde βρεθήκαμε ένα κρύο μουντό πρωινό και μπήκαμε από τα ανατολικά όπου το πρώτο πράγμα που ξεχωρίζει είναι η Roue de Parisανάμεσα στους κήπους Tuileries και την Place de la Concorde. Η ρόδα του Παρισιού δεν έχει τη φήμη του London Eye και σίγουρα δεν προσφέρει την ίδια εξαίρετη θέα από ψηλά!

Στην τεράστια Place de la Concorde στο κέντρο της τα βλέμματα τραβάει ο γιγαντιαίος Αιγυπτιακός οβελίσκος με ιερογλυφικά ενώ στα δύο άκρα βρίσκονται δύο σιντριβάνια στα πρότυπα της Ρώμης! Η πλατεία περιβάλλεται από σημαντικά ιστορικά κτίρια και στα δυτικά της ξεκινούν τα περίφημα Ηλύσια πεδία (Champs-Elysees).

Η κρήνη των ποταμών / La fontaine des Fleuves, στο βάθος το Κοινοβούλιο

Να και ο γαμπρός με τη νύφη

Η Champs-Elysees και στο βάθος η Αψίδα του Θριάμβου

Τα Ηλύσια πεδία η περίφημη Champs-Elysees από τους πιο διάσημους δρόμους του κόσμου, είναι μια λεωφόρος πρότυπο για πολλές πόλεις της Ευρώπης αν και καμία δεν ξεπέρασε την αίγλη και τη φήμη της πρωτότυπης! Το κομμάτι που ξεκινάει από την Place de la Concorde και περνά μέσα από το Jardin des Champs-Elysees και περιλαμβάνει πολλά ιστορικά κτίρια και μνημεία δυστυχώς δεν το περπατήσαμε.

Αλλά μετρό, υπερσύγχρονη γραμμή 1 (ή Μ2, Μ6) και στάση σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους σταθμούς μετρό του Παρισιού. Charles de Gaulle – Etoile.

Βγαίνοντας από το σταθμό κοιτάς κατάματα ένα ακόμα μνημείο-σύμβολο της πόλης την Αψίδα του θριάμβου (Arc de Triomphe).

Αυτό βέβαια που μου κέντρισε το ενδιαφέρων είναι η αχανής μεγάλη διασταύρωση, το σημείο συνάντησης δώδεκα λεωφόρων που ενώνονται γύρω από την Αψίδα. Με λίγα λόγια χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τον πατέρα! Τι χαμός είναι αυτός. Μοιάζει λες και δεν υπάρχουν οδικοί κανόνες βλέποντας ένα συνονθύλευμα οχημάτων να πηγαίνει από δω κι από κει, και δεν ξέρεις σαν πεζός πώς να καταφέρεις να φτάσεις στην αψίδα! Γι’ αυτό για να μη γίνεις ηλεκτρονικό παιχνίδι ''ποιος θα πατήσει τον πεζό'', υπάρχει μια υπόγεια σήραγγα από την πλευρά της Avenue de la Grande Armee που οδηγεί στην Αψίδα του Θριάμβου.

Η Arc de Triomphe ύψους 50 μέτρων και χρονολογίας 1832 έγινε σημείο αναφοράς για πολλές πόλεις ανά τον κόσμο που σε μεταγενέστερα χρόνια έχτισαν Αψίδες Θριάμβου με πρότυπο αυτή του Παρισιού. Όπως στην πόλη του Μεξικό, την Πιονγκγιάνγκ, το Βουκουρέστι και βέβαια το τελευταίο ''αριστούργημα'' στην πόλη των Σκοπίων. Να αυτή εδώ!!! Τέλεια έτσι?

Συνεχίζω με την original!

Avenue des Champs-Elysees

Μπορεί να μη με συνεπήρε το Παρίσι με την ομορφιά του και να μη γίναμε και κολλητοί φίλοι όμως τολμώ να πω πως όσο περπάτησα την Champs-Elyseesένοιωσα την αύρα του Παρισιού και κατάλαβα γιατί έχει τη φήμη της λαμπερής και κοσμοπολίτικης πόλης. Τα Ηλύσια πεδία είναι η βιτρίνα που κάνει αυτή την πόλη γκλάμουμ, που είναι διάσημη για τα θέατρα, τα καφέ και κυρίως για το πλήθος των πολυτελών καταστημάτων, με τα δημοφιλή εμπορικά σήματα και τις πανάκριβες μάρκες . Η βόλτα εκεί ήταν τις αγαπημένες μου στιγμές στο ταξίδι. Αν είχα χρόνο θα ήθελα να την περπατήσω όλη!

Βροχερή Champs-Elysees & Arc de Triomphe τη νύχτα!

Και κάτι διαφορετικό τώρα. Σε όποια πόλη και να είμαι όσο ιστορική ή γραφική και να είναι με τραβάνε σαν μαγνήτης τα ψηλά γυάλινα κτίρια. Όπως στο Βερολίνο, εννοείται στο Λονδίνο με τους ουρανοξύστες του Canary Wharf, ακόμα και στηνΚωνσταντινούπολη. Έτσι και στο Παρίσι δεν θα μπορούσα να μη περάσω από τη La Defense. Το τέρμα της γραμμής 1 του μετρό και φτάσαμε. Η La Defense είναι μια σημαντική επιχειρηματική περιοχή του Παρισιού η μεγαλύτερη στην Ευρώπη και περιέχει μερικά από τα ψηλότερα κτίρια στη μητροπολιτική περιοχή του Παρισιού. Ουρανοξύστες, γυάλινα σύγχρονα κτίρια, εμπορικά κέντρα, γλυπτά τέχνης και μνημεία η La Defense προσφέρει κάτι διαφορετικό από το υπόλοιποΠαρίσι.

Η La Grande Arche de la Defense είναι το πιο γνωστό και μεγαλύτερο μνημείο και κτίριο στην επιχειρηματική αυτή περιοχή και βρίσκεται σε πλήρη ευθεία με την ιστορική Αψίδα του Θριάμβου Arc de Triomphe την οποία ατενίζει από ψηλά! Η 110 μέτρων αψίδα του 1989 στο σχήμα του κύβου είναι το τελευταίο και πιο καινούριο ορόσημο και αξιοσημείωτο αξιοθέατο του Παρισιού.

Από τα σκαλοπάτια της Arche de la Defense

Εμπορικό κέντρο "Les Quatre Temps"

Εντάξει Canary Wharf δεν είναι αλλά δεν ήταν κι άσχημα! Κι επειδή είναι ιστορία για το Παρίσι δεν επιτρέπεται να βάλω μια μικρή δόση από Λονδίνο έτσι για λίγη γεύση? Nοστάλγησα λίγο Glorious London και Canary Wharf...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 7
• 8
• 9
• 10
• 11
• …

  Go to chapter

  Go
• 15

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 9 of 15

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[underwater]

Καλώστονα κι ας άργησε!

 

[giannismits]

Μια όμορφη βόλτα με… νεκρική σιγή!

Τι κι αν μας είπαν ψυχάκηδες όταν έμαθαν ότι κάναμε βόλτα σε νεκροταφείο. Τόσα ξέρουν τόσα λένε. Δεν μιλάμε για οποιοδήποτε νεκροταφείο αλλά για το Cimetiere du Pere-Lachaise! Το συγκεκριμένο κοιμητήριο είναι το μεγαλύτερο της πόλης το οποίο άνοιξε το 1804 και υπολογίζεται ότι έχουν ταφεί σ’ αυτό πάνω από 300.000 πρόσωπα.

Οι κανόνες για να ταφεί κάποιος στο νεκροταφείο είναι μάλλον αυστηροί: Πρέπει να έχουν πεθάνει στη γαλλική πρωτεύουσα ή να ζούσαν μεγάλο διάστημα της ζωής τους εκεί. Για να θαφτεί κανείς στο Pere Lachaise είναι αρκετά δύσκολο, καθώς υπάρχει λίστα αναμονής με πολύ λίγα οικόπεδα να είναι διαθέσιμα.

Το νεκροταφείο έχει πέντε κύριες εισόδους. Η Portes des Amandiers είναι αυτή κοντά στον σταθμό μετρό Pere-Lachaise (M2, M3). Η κύρια είσοδος Porte Principale είναι πολύ κοντά στον σταθμό μετρό Philippe Auguste (Μ2). Εμείς κατεβήκαμε στον σταθμό Gambeta (M3) και μπήκαμε από την Porte Gambeta.

Η κύρια είσοδος Porte Principale

Έξω από τον σταθμό μετρό Gambeta

Το νεκροταφείο είναι η τελευταία κατοικία πολλών διάσημων προσώπων με μεγαλοπρεπή επιτάφια γλυπτά γι’ αυτό και αποτελεί ένα δημοφιλές ας το πούμε εναλλακτικό μέρος, ιδανικό για περιήγηση με… νεκρική ηρεμία! Οι διάσημοι ένοικοι πολλοί: Μολιέρος, Όσκαρ Ουάιλντ, Μαρσέλ Προυστ, Μοντιλιάνι, Ντελακρουά, Μπιζέ, Σοπέν, Μαρία Κάλλας (κενή τεφροδόχος αφού την τέφρα της την σκόρπισαν στη θάλασσα του Αιγαίου), Τζιμ Μόρισον, Εντίτ Πιάφ και η λίστα ονομάτων δεν έχει τελειωμό!

Ο καιρός ήταν βροχερός και κρύος. Ιδανικός για φωτογράφιση αλλά άβολος για χαλαρή βόλτα. Μαζί με την έλλειψη υπομονής και προσανατολισμού και επειδή η ομπρέλα είχε κάνει κατάληψη στο ένα μου χέρι ήταν δύσκολο το άλλο χέρι να κοιτάει τον χάρτη από το κινητό. Έτσι αφέθηκα στο ένστικτο και το φωτογραφικό μου ντελίριο χωρίς δυστυχώς να μπορώ να εντοπίσω τους τάφους από συγκεκριμένες προσωπικότητες που ήθελα να δω. Αλλά δεν πειράζει γιατί αποζημιώθηκα με την σκοτεινή και περίεργη ατμόσφαιρα του κοιμητηρίου που ο καιρός ταίριαζε γάντι για τη φωτογραφική μου διαστροφή! Μην πάτε εκεί με ήλιο!

Μπορείτε να κατεβάσετε τον χάρτη και να κάνετε ένα πλάνο για το τι θέλετε να δείτε. Αν το καταφέρετε σας βγάζω το καπέλο και σας δίνω βραβείο!

Αριστερά ο τάφος του γάλλου συγγραφέα Allan Kardec (1804 – 1869)

Χαμένος ανάμεσα σε τάφους...μπρρρ

Θα επανέλθω με περισσότερη ζωντάνια από Παρίσι!

 

[giannismits]

Καλώστονα κι ας άργησε!

E τι να κάνω. Παρίσι, Παρίσι. Θα προτιμούσα να έχω ένα Μαρόκο κι εγώ, μία Ινδία, ένα Νεπάλ... Αρκούμαι στο ξενέρωτο la Paris

 

[emouli]

Και Παρισάκι ε; Pas mal! Προσκυνηματικού ενδιαφέροντος ήταν το ταξίδι;
Όντως τα σουβενιρ ήταν σε εξευτελιστικές τιμές και πολύ γουστόζικα!

 

[giannismits]

Και Παρισάκι ε; Pas mal! Προσκυνηματικού ενδιαφέροντος ήταν το ταξίδι;
Όντως τα σουβενιρ ήταν σε εξευτελιστικές τιμές και πολύ γουστόζικα!

Ναι, ναι! Το άφησα για τελευταία μέρα και είπα δεν φεύγω από το Παρίσι αν δεν πάω στα νεκροταφεία! Αν είχα χρόνο θα πήγαινα και στου Montparnasse. Ωραίο κι εκείνο

Οι τιμές στα σουβενιρς ήταν ίδιες με την Πορτογαλία. Μου έκανε εντύπωση.

 

[vasilisD]

Πολύ ωραία η ιστορία και αναμένουμε την συνέχεια! Βρισκόμουν αρχές Μαρτίου στο Παρίσι και είναι σαν να τα ξαναζώ! Οι τσιγγάνες εμάς μας κόστισαν 5 ευρώ λόγο αιφνιδιασμού ! Επίσης πραγματικά το κοιμητήριο είναι ένας λαβύρινθος!
Ευτυχώς μετά από πολύ περπάτημα και πάνω που θα τα παρατούσαμε βρεθήκαμε μπροστά στον τάφο του τζίμι (αρκετά δύσκολο να βρεθεί) και φύγαμε ευχαριστημένοι!
Περιμένουμε την συνέχεια!

 

[coco]

Μετανοιωσα για τις ηλιολουστες μερες που περασα στο Περ Λασεζ..φανταστικη ατμοσφαιρα,υπεροχες φωτογραφιες...την επομενη φορα βροχερη μερα..

 

[zouzou92]

εχεις αδικο.το παρισι ειναι παρα πολυ ομορφο ειναι ενα μουσειο ολο το παρισι,οι δρομοι του,τα κτηρια του τα μαγαζια του,τα παντα ολα του ειναι απλα μια ζωγραφια...δν πιστευω οντως το λονδινο πως ειναι πιο ομορφο απο το παρισι...

 

[vasnorth]

Τι ευχάριστη έκπληξη ήταν αυτή βρε φίλε!
Περίμενα πως και πως να απολαύσω και πάλι, όποτε θα μπορούσες, μία νέα ιστορία σου με τις μοναδικές φωτογραφίες που μας δίνεις.

Εντάξει Λονδίνο δεν είναι και δεν θα γίνει ποτέ αλλά έχει ενδιαφέρουσες γειτονιές, και αναρίθμητα αξιοθέατα ανθρώπων έργα!

Έτσι ακριβώς! για να μην ξεχνιώμαστε.
Έχω βρεθεί 3 φορές στο Παρίσι και μπορώ να πω ότι πέρασα καλά. Φυσικά είναι μια από τις πιό μεγαλοπρεπείς και εντυπωσιακές πόλεις του κόσμου, αλλά μέχρι εκεί. Όπως είπες κι εσύ δεν είναι όμως Λονδίνο...
Σ΄ευχαριστώ για τις λεπτομέρειες για τον τάφο του Τζιμ Μόρισσον, θα τον έχω στα υπόψιν, γιατί τυγχάνει να είμαι μεγάλος φαν των Doors και του μεγάλου Τζιμ.
Περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[giannismits]

Πολύ ωραία η ιστορία και αναμένουμε την συνέχεια! Βρισκόμουν αρχές Μαρτίου στο Παρίσι και είναι σαν να τα ξαναζώ! Οι τσιγγάνες εμάς μας κόστισαν 5 ευρώ λόγο αιφνιδιασμού ! Επίσης πραγματικά το κοιμητήριο είναι ένας λαβύρινθος!
Ευτυχώς μετά από πολύ περπάτημα και πάνω που θα τα παρατούσαμε βρεθήκαμε μπροστά στον τάφο του τζίμι (αρκετά δύσκολο να βρεθεί) και φύγαμε ευχαριστημένοι!
Περιμένουμε την συνέχεια!

Το αστείο ήταν που περίμενα στη διάβαση και γυρνάω και βλέπω τον φίλο μου να μιλάει με τις τσιγγάνες.Τότε φωνάζω δυνατά ένα ΟΧΙΚαι μετά έρχεται χαλαρός και μου λέει πως κάνεις έτσι 1 ευρώ τις έδωσα!
Κι εμείς ήμασταν κοντά στον τάφο του Μόρισον σύμφωνα με το χάρτη αλλά τα παρατήσαμε.

Μετανοιωσα για τις ηλιολουστες μερες που περασα στο Περ Λασεζ..φανταστικη ατμοσφαιρα,υπεροχες φωτογραφιες...την επομενη φορα βροχερη μερα..

Πράγματι από φωτογραφικής άποψης το νεκροταφείο πρέπει να είναι βροχερό και σκοτεινό για να δώσει έναν τόνο μυστηρίου στις φωτό.

 

[tripakias]

Ωραιος @giannismits. Αλλη μια ιστορια-οδηγος απο τον master του ειδους!

Οι διάσημοι ένοικοι πολλοί: Μολιέρος, Όσκαρ Ουάιλντ, Μαρσέλ Προυστ, Μοντιλιάνι, Ντελακρουά, Μπιζέ, Σοπέν, Μαρία Κάλλας (κενή τεφροδόχος αφού την τέφρα της την σκόρπισαν στη θάλασσα του Αιγαίου), Τζιμ Μόρισον, Εντίτ Πιάφ και η λίστα ονομάτων δεν έχει τελειωμό!

Αν μου επιτρεπεις , στον ιδιο ταφο με την Edith Piaf ειναι θαμμενος και ο πατερας της, η κορης της που πεθανε μολις 2 ετων αλλα και ο ελληνικης καταγωγης δευτερος συζυγος της Θεοφανης Λαμπουκας γνωστος στο γαλλικο κοινο ως Théo Sarapo. Ηθοποιος και τραγουδιστης αναδειχθηκε απο την Edith Piaf και ηταν εκεινη που του χαρισε το καλλιτεχνικο του ονομα που στα γαλλικα προφερεται Σαγαπο (Sarapo) λογω της μεγαλης αγαπης που του ειχε. Αυτην της η αγαπη για τον κατα 21 χρονια νεοτερο της συζυγο Sarapo, την εκανε να λατρεψει την Ελλαδα, οπου μαζι της την λατρεψαν και οι εκατομμυρια θαυμαστες της. Ο Sarapo πεθανε σε ηλικια 34 ετων 7 χρονια μετα το θανατο της Edith Piaf και ειναι ενας ακομα Ελληνας της χρυσης ελληνικης ομαδας της δεκαετιας του '60 στη Γαλλια.

εχεις αδικο.το παρισι ειναι παρα πολυ ομορφο ειναι ενα μουσειο ολο το παρισι,οι δρομοι του,τα κτηρια του τα μαγαζια του,τα παντα ολα του ειναι απλα μια ζωγραφια...δν πιστευω οντως το λονδινο πως ειναι πιο ομορφο απο το παρισι...

Σαν κατουρημενη ζωγραφια ισως...Αντε τωρα βγες απο το ονειρο και ελα στην πραγματικοτητα για να μαθεις πως το Λονδινο ειναι πολυ ωραιοτερο.