Γαλλία Οι Παριζιάνοι / Les parisiens!

[giannismits]

Στο 5ο διαμέρισμα / 5e arrondissement de Paris

Ας περπατήσουμε στο πιο τουριστικό κομμάτι του Παρισιού. Τουριστικό μεν αλλά όμορφο, πολυποίκιλο, με φοιτητική ζωή και τη ζωντανή ατμόσφαιρα των μπιστρό. Πολύ γρήγορα από το 13ο διαμέρισμα βρίσκομαι στο 5ο. Εδώ είναι η Λατινική συνοικία το Quartier Latin , μια περιοχή που κυριαρχείται από πανεπιστήμια και κολέγια. Είναι από τις παλαιότερες συνοικίες της πόλης, που χρονολογείται από την αρχαιότητα . Τα ερείπια του ρωμαϊκού αμφιθέατρου Arènes de Lutèce είναι εκεί και επιβεβαιώνουν τα ίχνη του παρελθόντος από την Γαλλο-Ρωμαϊκή εποχή στο Παρίσι. Ρίχνουμε μια ματιά,παρατηρούμε λίγο τα παιδιά που παίζουν και φεύγουμε.

Η Γαλλία διαθέτει την πολυπληθέστερη ισλαμική κοινότητα στην Δυτική Ευρώπη, φιλοξενώντας περίπου τέσσερα εκατομμύρια μουσουλμάνους σε συνολικό πληθυσμό 65 εκατομμυρίων κατοίκων. Όλο και περισσότεροι γάλλοι θεωρούν ιδιαιτέρως σημαντικό τον ρόλο του Ισλάμ στη γαλλική κοινωνία όσον αφορά την επιρροή και την προβολή της συγκεκριμένης θρησκείας, ενώ ένα μεγάλο ποσοστό των κατοίκων θεωρεί τους μουσουλμάνους απειλή για την εθνική του ταυτότητα. Τα τελευταία χρόνια και ειδικά μετά το τρομοκρατικό χτύπημα αρχές Ιανουαρίου 2015 στην εφημερίδα Charlie Hebdo ενισχύεται η αρνητική γνώμη και ο φόβος των Γάλλων για το Ισλάμ. Κι εγώ τώρα σας πάω στο μεγαλύτερο τέμενος του Παρισιού και το παλαιότερο στη Γαλλία το Grande Mosquée de Paris. Ένα Μαυριτανικού στυλ τζαμί του 1926. Στο τζαμί ξεχωρίζει ο εντυπωσιακός μιναρές 33 μέτρων.

Rue Georges Desplas

Το Μεγάλο Τζαμί του Παρισιού είναι το πνευματικό κέντρο της παρισινής μουσουλμανικής κοινότητας σε ένα σύμπλεγμα κτιρίων. Το σύμπλεγμα περιλαμβάνει θρησκευτικά, εκπαιδευτικά και εμπορικά τμήματα, και στο εσωτερικό του υπάρχει πλακόστρωτη αυλή με μωσαϊκά στους τοίχους και λεπτοδουλεμένα σχέδια στις καμάρες.

Το εστιατόριο στην πίσω πλευρά από την Rue Geoffroy-Saint-Hilaire

Φεύγουμε από δω? Και δεν φέυγουμε. Προσπερνάμε τους βοτανικούς κήπους Jardin des Plantes γιατί απαιτούν πολύ χρόνο και πέφτουμε πάνω στην Fontaine Cuvier.

Και λίγο μετά στην μικρή πλατεία Jussieu

Στρίβουμε δεξιά στην Rue des Fossés Saint-Bernard και φτάνουμε στο Institut du Monde Arabe (Ινστιτούτο Αραβικού κόσμου). Ένα πρωτοποριακό γυάλινο κτίριο που αποτελεί έναν πολιτιστικό πολυχώρο που στεγάζει ένα μουσείο, βιβλιοθήκη, αμφιθέατρο, εστιατόριο και καφέ, και τα γραφεία.

Και μη ξεχνάτε. Είπαμε. Ανεβαίνουμε στον τελευταίο όροφο και απολαμβάνουμε δωρεάν θέα. Αυτήν εδώ!

Παραμένουμε στο 5ο διαμέρισμα. Αγαπημένη οδός των τουριστών και όχι μόνο είναι η Rue Mouffetard από τους παλαιότερους δρόμους του Παρισιού. Πρόκειται για έναν μεγάλο πεζόδρομο που σφύζει από ζωή. Εστιατόρια, ταχυφαγεία, αρτοποιεία, εξαιρετικά μαγαζιά που πουλάνε κρασιά, αλλαντικά, κρέατα, θαλασσινά, φρούτα, λαϊκές αγορές και φυσικά αμέτρητα τουριστικά καταστήματα με σουβενίρ. Είτε πρωί είτε βράδυ η βόλτα εκεί είναι όμορφη.

Πάμε για Pantheon που είχαμε την ατυχία να το δούμε χωρίς τρούλο (σιγά μη δεν πετύχαινα κάποιο αξιοθέατο χωρίς σκαλωσιές).

Στο βάθος η εκκλησία Saint-Étienne-du-Mont

Αφού έστριψα από την Rue Victor Cousin έπεσα πάνω στη Sorbonne. Τα κτίρια της Σορβόννης στεγάζουν τα πανεπιστήμια Paris I, Paris III και Paris IV .

Και να τα σύνορα μεταξύ 5ου και 6ου διαμερίσματος. Μια από τις πιο σημαντικές λεωφόρους του Παρισιού. Boulevard Saint-Michel.

Ο τουρίστας τα θέλει τα τουριστικά του. Μη το παίζουμε όλοι υπεράνω και ψαγμένοι γιατί είναι ψέμα. Ε συγνώμη… Γι’ αυτό κι εμένα μου άρεσε πολύ, ένα έντονα τουριστικό κομμάτι του 5ου διαμερίσματος η περιοχή γύρω από την Église Saint-Séverin. Μπαίνοντας από την Rue Saint-Séverin, έναν από τους παλαιότερους δρομους της πόλης είναι η χαρά του tourist! Είναι παράλληλη με τον ποταμό και το μεγαλύτερο μέρος της γειτονιάς αυτής είναι αφιερωμένη στον τουρισμό γι’ αυτό και είναι από τις πιο θορυβώδεις περιοχές. Αμέτρητα souvenir shops, εστιατόρια, ζαχαροπλαστεία και στη μέση κατά μήκος αυτού του δρόμου είναι η Église Saint-Séverin από τις παλαιότερες εκκλησίες του Παρισιού που την επισκεφτήκαμε και εσωτερικά. Ασχέτως του τουριστικού της χαρακτήρα, η περιοχή έχει γραφικότητα και ζωντάνια. Εμένα με άρεσε!

Περνώντας την Rue Saint-Jacques απέναντι συναντάμε την Église Saint-Julien-le-Pauvre, μια Ελληνική Καθολική ενορία Μελχιτών που είναι ένα από τα παλαιότερα θρησκευτικά κτίρια της πόλης, xτισμένο σε γοτθικό στυλ κατά τη διάρκεια του 13ου αιώνα.

Μπροστά η μικρή πλατεία René Viviani και στο βάθος η Notre Dame. Kαι φτάσατε στον Σηκουάνα!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• …

  Go to chapter

  Go
• 15

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 6 of 15

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[underwater]

Καλώστονα κι ας άργησε!

 

[giannismits]

Μια όμορφη βόλτα με… νεκρική σιγή!

Τι κι αν μας είπαν ψυχάκηδες όταν έμαθαν ότι κάναμε βόλτα σε νεκροταφείο. Τόσα ξέρουν τόσα λένε. Δεν μιλάμε για οποιοδήποτε νεκροταφείο αλλά για το Cimetiere du Pere-Lachaise! Το συγκεκριμένο κοιμητήριο είναι το μεγαλύτερο της πόλης το οποίο άνοιξε το 1804 και υπολογίζεται ότι έχουν ταφεί σ’ αυτό πάνω από 300.000 πρόσωπα.

Οι κανόνες για να ταφεί κάποιος στο νεκροταφείο είναι μάλλον αυστηροί: Πρέπει να έχουν πεθάνει στη γαλλική πρωτεύουσα ή να ζούσαν μεγάλο διάστημα της ζωής τους εκεί. Για να θαφτεί κανείς στο Pere Lachaise είναι αρκετά δύσκολο, καθώς υπάρχει λίστα αναμονής με πολύ λίγα οικόπεδα να είναι διαθέσιμα.

Το νεκροταφείο έχει πέντε κύριες εισόδους. Η Portes des Amandiers είναι αυτή κοντά στον σταθμό μετρό Pere-Lachaise (M2, M3). Η κύρια είσοδος Porte Principale είναι πολύ κοντά στον σταθμό μετρό Philippe Auguste (Μ2). Εμείς κατεβήκαμε στον σταθμό Gambeta (M3) και μπήκαμε από την Porte Gambeta.

Η κύρια είσοδος Porte Principale

Έξω από τον σταθμό μετρό Gambeta

Το νεκροταφείο είναι η τελευταία κατοικία πολλών διάσημων προσώπων με μεγαλοπρεπή επιτάφια γλυπτά γι’ αυτό και αποτελεί ένα δημοφιλές ας το πούμε εναλλακτικό μέρος, ιδανικό για περιήγηση με… νεκρική ηρεμία! Οι διάσημοι ένοικοι πολλοί: Μολιέρος, Όσκαρ Ουάιλντ, Μαρσέλ Προυστ, Μοντιλιάνι, Ντελακρουά, Μπιζέ, Σοπέν, Μαρία Κάλλας (κενή τεφροδόχος αφού την τέφρα της την σκόρπισαν στη θάλασσα του Αιγαίου), Τζιμ Μόρισον, Εντίτ Πιάφ και η λίστα ονομάτων δεν έχει τελειωμό!

Ο καιρός ήταν βροχερός και κρύος. Ιδανικός για φωτογράφιση αλλά άβολος για χαλαρή βόλτα. Μαζί με την έλλειψη υπομονής και προσανατολισμού και επειδή η ομπρέλα είχε κάνει κατάληψη στο ένα μου χέρι ήταν δύσκολο το άλλο χέρι να κοιτάει τον χάρτη από το κινητό. Έτσι αφέθηκα στο ένστικτο και το φωτογραφικό μου ντελίριο χωρίς δυστυχώς να μπορώ να εντοπίσω τους τάφους από συγκεκριμένες προσωπικότητες που ήθελα να δω. Αλλά δεν πειράζει γιατί αποζημιώθηκα με την σκοτεινή και περίεργη ατμόσφαιρα του κοιμητηρίου που ο καιρός ταίριαζε γάντι για τη φωτογραφική μου διαστροφή! Μην πάτε εκεί με ήλιο!

Μπορείτε να κατεβάσετε τον χάρτη και να κάνετε ένα πλάνο για το τι θέλετε να δείτε. Αν το καταφέρετε σας βγάζω το καπέλο και σας δίνω βραβείο!

Αριστερά ο τάφος του γάλλου συγγραφέα Allan Kardec (1804 – 1869)

Χαμένος ανάμεσα σε τάφους...μπρρρ

Θα επανέλθω με περισσότερη ζωντάνια από Παρίσι!

 

[giannismits]

Καλώστονα κι ας άργησε!

E τι να κάνω. Παρίσι, Παρίσι. Θα προτιμούσα να έχω ένα Μαρόκο κι εγώ, μία Ινδία, ένα Νεπάλ... Αρκούμαι στο ξενέρωτο la Paris

 

[emouli]

Και Παρισάκι ε; Pas mal! Προσκυνηματικού ενδιαφέροντος ήταν το ταξίδι;
Όντως τα σουβενιρ ήταν σε εξευτελιστικές τιμές και πολύ γουστόζικα!

 

[giannismits]

Και Παρισάκι ε; Pas mal! Προσκυνηματικού ενδιαφέροντος ήταν το ταξίδι;
Όντως τα σουβενιρ ήταν σε εξευτελιστικές τιμές και πολύ γουστόζικα!

Ναι, ναι! Το άφησα για τελευταία μέρα και είπα δεν φεύγω από το Παρίσι αν δεν πάω στα νεκροταφεία! Αν είχα χρόνο θα πήγαινα και στου Montparnasse. Ωραίο κι εκείνο

Οι τιμές στα σουβενιρς ήταν ίδιες με την Πορτογαλία. Μου έκανε εντύπωση.

 

[vasilisD]

Πολύ ωραία η ιστορία και αναμένουμε την συνέχεια! Βρισκόμουν αρχές Μαρτίου στο Παρίσι και είναι σαν να τα ξαναζώ! Οι τσιγγάνες εμάς μας κόστισαν 5 ευρώ λόγο αιφνιδιασμού ! Επίσης πραγματικά το κοιμητήριο είναι ένας λαβύρινθος!
Ευτυχώς μετά από πολύ περπάτημα και πάνω που θα τα παρατούσαμε βρεθήκαμε μπροστά στον τάφο του τζίμι (αρκετά δύσκολο να βρεθεί) και φύγαμε ευχαριστημένοι!
Περιμένουμε την συνέχεια!

 

[coco]

Μετανοιωσα για τις ηλιολουστες μερες που περασα στο Περ Λασεζ..φανταστικη ατμοσφαιρα,υπεροχες φωτογραφιες...την επομενη φορα βροχερη μερα..

 

[zouzou92]

εχεις αδικο.το παρισι ειναι παρα πολυ ομορφο ειναι ενα μουσειο ολο το παρισι,οι δρομοι του,τα κτηρια του τα μαγαζια του,τα παντα ολα του ειναι απλα μια ζωγραφια...δν πιστευω οντως το λονδινο πως ειναι πιο ομορφο απο το παρισι...

 

[vasnorth]

Τι ευχάριστη έκπληξη ήταν αυτή βρε φίλε!
Περίμενα πως και πως να απολαύσω και πάλι, όποτε θα μπορούσες, μία νέα ιστορία σου με τις μοναδικές φωτογραφίες που μας δίνεις.

Εντάξει Λονδίνο δεν είναι και δεν θα γίνει ποτέ αλλά έχει ενδιαφέρουσες γειτονιές, και αναρίθμητα αξιοθέατα ανθρώπων έργα!

Έτσι ακριβώς! για να μην ξεχνιώμαστε.
Έχω βρεθεί 3 φορές στο Παρίσι και μπορώ να πω ότι πέρασα καλά. Φυσικά είναι μια από τις πιό μεγαλοπρεπείς και εντυπωσιακές πόλεις του κόσμου, αλλά μέχρι εκεί. Όπως είπες κι εσύ δεν είναι όμως Λονδίνο...
Σ΄ευχαριστώ για τις λεπτομέρειες για τον τάφο του Τζιμ Μόρισσον, θα τον έχω στα υπόψιν, γιατί τυγχάνει να είμαι μεγάλος φαν των Doors και του μεγάλου Τζιμ.
Περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[giannismits]

Πολύ ωραία η ιστορία και αναμένουμε την συνέχεια! Βρισκόμουν αρχές Μαρτίου στο Παρίσι και είναι σαν να τα ξαναζώ! Οι τσιγγάνες εμάς μας κόστισαν 5 ευρώ λόγο αιφνιδιασμού ! Επίσης πραγματικά το κοιμητήριο είναι ένας λαβύρινθος!
Ευτυχώς μετά από πολύ περπάτημα και πάνω που θα τα παρατούσαμε βρεθήκαμε μπροστά στον τάφο του τζίμι (αρκετά δύσκολο να βρεθεί) και φύγαμε ευχαριστημένοι!
Περιμένουμε την συνέχεια!

Το αστείο ήταν που περίμενα στη διάβαση και γυρνάω και βλέπω τον φίλο μου να μιλάει με τις τσιγγάνες.Τότε φωνάζω δυνατά ένα ΟΧΙΚαι μετά έρχεται χαλαρός και μου λέει πως κάνεις έτσι 1 ευρώ τις έδωσα!
Κι εμείς ήμασταν κοντά στον τάφο του Μόρισον σύμφωνα με το χάρτη αλλά τα παρατήσαμε.

Μετανοιωσα για τις ηλιολουστες μερες που περασα στο Περ Λασεζ..φανταστικη ατμοσφαιρα,υπεροχες φωτογραφιες...την επομενη φορα βροχερη μερα..

Πράγματι από φωτογραφικής άποψης το νεκροταφείο πρέπει να είναι βροχερό και σκοτεινό για να δώσει έναν τόνο μυστηρίου στις φωτό.

 

[tripakias]

Ωραιος @giannismits. Αλλη μια ιστορια-οδηγος απο τον master του ειδους!

Οι διάσημοι ένοικοι πολλοί: Μολιέρος, Όσκαρ Ουάιλντ, Μαρσέλ Προυστ, Μοντιλιάνι, Ντελακρουά, Μπιζέ, Σοπέν, Μαρία Κάλλας (κενή τεφροδόχος αφού την τέφρα της την σκόρπισαν στη θάλασσα του Αιγαίου), Τζιμ Μόρισον, Εντίτ Πιάφ και η λίστα ονομάτων δεν έχει τελειωμό!

Αν μου επιτρεπεις , στον ιδιο ταφο με την Edith Piaf ειναι θαμμενος και ο πατερας της, η κορης της που πεθανε μολις 2 ετων αλλα και ο ελληνικης καταγωγης δευτερος συζυγος της Θεοφανης Λαμπουκας γνωστος στο γαλλικο κοινο ως Théo Sarapo. Ηθοποιος και τραγουδιστης αναδειχθηκε απο την Edith Piaf και ηταν εκεινη που του χαρισε το καλλιτεχνικο του ονομα που στα γαλλικα προφερεται Σαγαπο (Sarapo) λογω της μεγαλης αγαπης που του ειχε. Αυτην της η αγαπη για τον κατα 21 χρονια νεοτερο της συζυγο Sarapo, την εκανε να λατρεψει την Ελλαδα, οπου μαζι της την λατρεψαν και οι εκατομμυρια θαυμαστες της. Ο Sarapo πεθανε σε ηλικια 34 ετων 7 χρονια μετα το θανατο της Edith Piaf και ειναι ενας ακομα Ελληνας της χρυσης ελληνικης ομαδας της δεκαετιας του '60 στη Γαλλια.

εχεις αδικο.το παρισι ειναι παρα πολυ ομορφο ειναι ενα μουσειο ολο το παρισι,οι δρομοι του,τα κτηρια του τα μαγαζια του,τα παντα ολα του ειναι απλα μια ζωγραφια...δν πιστευω οντως το λονδινο πως ειναι πιο ομορφο απο το παρισι...

Σαν κατουρημενη ζωγραφια ισως...Αντε τωρα βγες απο το ονειρο και ελα στην πραγματικοτητα για να μαθεις πως το Λονδινο ειναι πολυ ωραιοτερο.