go2dbeach
Member
- Μηνύματα
- 6.032
- Likes
- 9.900
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λατινική Αμερική
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2
- Cayo district
- Jaguar Paw zip-line
- Belize zoo
- Five sisters falls
- Blue hole
- Blue hole
- Placencia
- Placencia
- Κεφάλαιο 11
- Κεφάλαιο 12
- Κεφάλαιο 13
- Κεφάλαιο 14
- Caulker:Go Slow
- Shark & Ray Alley
- Caye Caulker
- Caye Caulker
- La Isla Bonita
- La Isla Bonita
- Κεφάλαιο 21
- La Isla Bonita
- Captain Morgan
- Captain Morgan
- You better Belize it!
Ξεκινησαμε νωρις το πρωι προς αναζητηση συνεργειου , προσπαθωντας να μην ξυπνησουμε ολο το Σαν Ιγνασιο με την κομενη εξατμιση.
Φτασαμε σχεδον εξω απο την πρωτευουσα του Μπελιζ, το Μπελμοπαν και βρηκαμε ενα συνεργειο αυτοκινητων που δε θα το ελεγες και καθετη μοναδα. Το μαγαζι ηταν μια ξυλινη κατασκευη , πανω στο χωμα αλλα τουλαχιστον ειχε ενα ειδος ανυψωτικου. Το μισο λειτουργουσε και σαν παντοπωλειο , ενω απέναντι υπηρχε και σουπερ πλυντηριο αυτοκινητων.
Η ετοιμόρροπη ξυλοκατασκευη, τα βαρελια με το νερο, ενα φθαρμενο λαστιχο, ενα σιελ παγκακι στο ρολο χωρου αναμονης και παντου ιπταμενα σκαθαρια, πιστευω θα εκαναν τον κάθε ιδιοκτητη υπερσυγχρονης μοναδας αυτοκινήτων να σκασει απο τη ζηλεια του! Ενας πιτσιρικας με μια χορταρενια σκουπα εδιωχνε τα σκαθαρια που ειχαν γεμισει το μαγαζι.Τα ειχα πια συνηθισει (και συμπαθησει μπορω να πω) μαλιστα βοηθησα και δυο που ηταν αναποδα και κουνουσαν τα ποδαρακια τους να γυρισουν και να φυγουν, και ρωτησα το παιδι απο που ερχονται και γιατι. Εδειξε απεναντι τα δεντρα και απ’ότι καταλαβα ειπε σε κριόλ διαλεκτο οτι ειναι Ιουνιος , γι’αυτο πεφτουν, τα ιδια που μου ειπε και η ξενοδοχος του Μαρθας χοτελ δηλαδη. Εν τω μεταξυ ο μηχανικος εκανε πολύ καλη δουλεια , και το αμαξι ηταν καλυτερο και απο πριν. Καθ’οδον προς το νοτο της χώρας, θα περνουσαμε από την νεα πρωτευουσα του κρατους..
Το Μπελμοπαν ειναι απο τις μικροτερες πολεις της χωρας με φαρδιες λεωφορους. Ιδρυθηκε οταν το Μπελιζ-σιτι ισοπεδωθηκε απο ενα τυφωνα και η πρωτευουσα με ολα τα δημοσια κτιρια μεταφερθηκαν εδω.Κανενας ομως δεν ηταν προθυμος να αφησει το Μπελιζ-σιτι και να μετακομισει εδω και προτιμουν το ταξιδι περιπου μιας ωρας ως εδω για τις δουλειες τους. Τι κι αν εχουν απειληθει μια-δυο φορες ξανα απο νεο τυφωνα,τιποτα δεν τους πτοει.
Καποια κυβερνητικα κτιρια θυμιζουν πυραμιδες των Μαγια και γενικα η πολη αν και ακομα χτιζεται , ειναι καθαρη , και ησυχη με ωραιους δρομους και καθολου εγκληματικοτητα. Μαλλον ολα αυτα ακριβως ειναι που δεν αρεσουν στους ρασταφαριαν του Μπελιζ- σιτι και δεν αφηνουν το χαος στο οποιο ζουν.
Η πολη δεν εχει τιποτα το ενδιαφερον για τους ταξιδιωτες , εκτος απο μια υπαιθρια αγορα για τους λατρεις του ειδους – οπως η αφεντια μου. Σταματησαμε για να ριξουμε μια ματια αλλά ηταν ησυχα με λιγους μονο πωλητες να μοστραρουν ψαρια , φρουτα και λαχανικα. Η μεγαλη αγορα και συνεπως ο χαμος γινεται εδω Σαββατα πρωι που οι παγκοι ειναι πολυ περισσοτεροι. Εκτος της αγορας η πολη εχει 2-3 ξενοδοχεια , μπαρακια που μετριουνται στο ενα χερι και θερμοκρασια που σπανια πεφτει κατω απο τους 40 βαθμους το μεσημερι..
Βγηκαμε στον αυτοκινητοδρομo ' Hummingbird 'που εχει παρει το ονομα του απο το τροπικο πολυχρωμο πτηνο που μπορει να μενει ακινητο στον αερα ενω κουνα τα φτερα του αστραπιαια περιπου 20 φορες το δευτερολεπτο. Οι Μπελιζιανοι θελουν να δειξουν οτι οσο σπανιο και ομορφο ειναι το πτηνο αυτο , ετσι ειναι και ο αυτοκινητοδρομος τους για τον οποιο καυχιουνται.
Μολις 20 χλμ πιο κατω σταματησαμε στην εισοδο ενος παρκου οπου 2 φυλακες συζητουσαν βαριεστημενα και με εκπληξη ηρθαν να μας μιλησουν. Ειχε μερες να περασει τουριστας απο εδω καθως και απο το παρκο 'Blue hole' 2 χλμ παρακατω οπου θα επρεπε να βρισκεται ο ενας απο τους δυο. Καθοντουσαν μαζι για παρεα , και ο ενας μας ζητησε να τον παμε στο κιοσκι του στην αλλη εισοδο και θα μας εδειχνε την Μπλε λιμνη.
Στο δρομο μας ειπε οτι η λιμνη δεν ηταν μπλε αυτη την εποχη αφου μολις ειχε τελειωσει η εποχη των βροχων.
Την ξηρη ομως περιοδο , τουριστες και ντοπιοι ερχονται για να βουτηξουν στα εκτυφλωτικα μπλε νερα απο τα γυρω βραχια , και δυτες απο ολο τον κοσμο κατεβαινουν με μπουκαλες στα 30 μετρα βαθος της λιμνης. Η λιμνη τροφοδοτειται απο ενα υπογειο ποταμι το οποιο εχουν εξερευνησει και ακολουθησει οι πιο τολμηροι δυτες για αρκετες εκατονταδες μετρα.
Φτασαμε σχεδον εξω απο την πρωτευουσα του Μπελιζ, το Μπελμοπαν και βρηκαμε ενα συνεργειο αυτοκινητων που δε θα το ελεγες και καθετη μοναδα. Το μαγαζι ηταν μια ξυλινη κατασκευη , πανω στο χωμα αλλα τουλαχιστον ειχε ενα ειδος ανυψωτικου. Το μισο λειτουργουσε και σαν παντοπωλειο , ενω απέναντι υπηρχε και σουπερ πλυντηριο αυτοκινητων.
Η ετοιμόρροπη ξυλοκατασκευη, τα βαρελια με το νερο, ενα φθαρμενο λαστιχο, ενα σιελ παγκακι στο ρολο χωρου αναμονης και παντου ιπταμενα σκαθαρια, πιστευω θα εκαναν τον κάθε ιδιοκτητη υπερσυγχρονης μοναδας αυτοκινήτων να σκασει απο τη ζηλεια του! Ενας πιτσιρικας με μια χορταρενια σκουπα εδιωχνε τα σκαθαρια που ειχαν γεμισει το μαγαζι.Τα ειχα πια συνηθισει (και συμπαθησει μπορω να πω) μαλιστα βοηθησα και δυο που ηταν αναποδα και κουνουσαν τα ποδαρακια τους να γυρισουν και να φυγουν, και ρωτησα το παιδι απο που ερχονται και γιατι. Εδειξε απεναντι τα δεντρα και απ’ότι καταλαβα ειπε σε κριόλ διαλεκτο οτι ειναι Ιουνιος , γι’αυτο πεφτουν, τα ιδια που μου ειπε και η ξενοδοχος του Μαρθας χοτελ δηλαδη. Εν τω μεταξυ ο μηχανικος εκανε πολύ καλη δουλεια , και το αμαξι ηταν καλυτερο και απο πριν. Καθ’οδον προς το νοτο της χώρας, θα περνουσαμε από την νεα πρωτευουσα του κρατους..
Το Μπελμοπαν ειναι απο τις μικροτερες πολεις της χωρας με φαρδιες λεωφορους. Ιδρυθηκε οταν το Μπελιζ-σιτι ισοπεδωθηκε απο ενα τυφωνα και η πρωτευουσα με ολα τα δημοσια κτιρια μεταφερθηκαν εδω.Κανενας ομως δεν ηταν προθυμος να αφησει το Μπελιζ-σιτι και να μετακομισει εδω και προτιμουν το ταξιδι περιπου μιας ωρας ως εδω για τις δουλειες τους. Τι κι αν εχουν απειληθει μια-δυο φορες ξανα απο νεο τυφωνα,τιποτα δεν τους πτοει.
Καποια κυβερνητικα κτιρια θυμιζουν πυραμιδες των Μαγια και γενικα η πολη αν και ακομα χτιζεται , ειναι καθαρη , και ησυχη με ωραιους δρομους και καθολου εγκληματικοτητα. Μαλλον ολα αυτα ακριβως ειναι που δεν αρεσουν στους ρασταφαριαν του Μπελιζ- σιτι και δεν αφηνουν το χαος στο οποιο ζουν.
Η πολη δεν εχει τιποτα το ενδιαφερον για τους ταξιδιωτες , εκτος απο μια υπαιθρια αγορα για τους λατρεις του ειδους – οπως η αφεντια μου. Σταματησαμε για να ριξουμε μια ματια αλλά ηταν ησυχα με λιγους μονο πωλητες να μοστραρουν ψαρια , φρουτα και λαχανικα. Η μεγαλη αγορα και συνεπως ο χαμος γινεται εδω Σαββατα πρωι που οι παγκοι ειναι πολυ περισσοτεροι. Εκτος της αγορας η πολη εχει 2-3 ξενοδοχεια , μπαρακια που μετριουνται στο ενα χερι και θερμοκρασια που σπανια πεφτει κατω απο τους 40 βαθμους το μεσημερι..
Βγηκαμε στον αυτοκινητοδρομo ' Hummingbird 'που εχει παρει το ονομα του απο το τροπικο πολυχρωμο πτηνο που μπορει να μενει ακινητο στον αερα ενω κουνα τα φτερα του αστραπιαια περιπου 20 φορες το δευτερολεπτο. Οι Μπελιζιανοι θελουν να δειξουν οτι οσο σπανιο και ομορφο ειναι το πτηνο αυτο , ετσι ειναι και ο αυτοκινητοδρομος τους για τον οποιο καυχιουνται.
Μολις 20 χλμ πιο κατω σταματησαμε στην εισοδο ενος παρκου οπου 2 φυλακες συζητουσαν βαριεστημενα και με εκπληξη ηρθαν να μας μιλησουν. Ειχε μερες να περασει τουριστας απο εδω καθως και απο το παρκο 'Blue hole' 2 χλμ παρακατω οπου θα επρεπε να βρισκεται ο ενας απο τους δυο. Καθοντουσαν μαζι για παρεα , και ο ενας μας ζητησε να τον παμε στο κιοσκι του στην αλλη εισοδο και θα μας εδειχνε την Μπλε λιμνη.
Στο δρομο μας ειπε οτι η λιμνη δεν ηταν μπλε αυτη την εποχη αφου μολις ειχε τελειωσει η εποχη των βροχων.
Την ξηρη ομως περιοδο , τουριστες και ντοπιοι ερχονται για να βουτηξουν στα εκτυφλωτικα μπλε νερα απο τα γυρω βραχια , και δυτες απο ολο τον κοσμο κατεβαινουν με μπουκαλες στα 30 μετρα βαθος της λιμνης. Η λιμνη τροφοδοτειται απο ενα υπογειο ποταμι το οποιο εχουν εξερευνησει και ακολουθησει οι πιο τολμηροι δυτες για αρκετες εκατονταδες μετρα.
Attachments
Last edited:
.Θα το κανω παρακατω που θα βουτηξω στον υφαλο 
