underwater
Member
- Μηνύματα
- 2.902
- Likes
- 13.508
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτική
Περιεχόμενα
Η πτήση για Κρακοβία ήταν από τις ελάχιστες που δεν περίμενα να απογειωθεί το αεροπλάνο για να κοιμηθώ. Απλά φούσκωσα το μαξιλαράκι μου και ξεράθηκα μέχρι το σημείο που, κάνα μισάωρο πριν φτάσουμε, οι αρκετά δυνατές αναταράξεις με σήκωσαν χωρίς να το θέλω. Σε εκείνο το σημείο και ενώ ήμουν μεταξύ ύπνου και ξύπνιου ο μπροστινός είπε στον διπλανό του να σκεπάσει το παράθυρο επειδή φοβόταν να κοιτάξει κατάματα τον ήλιο λόγω της Διάβασης της Αφροδίτης. «Γαμώτο, θα το χάσω» σκέφτηκα, καθώς μάλλον έπρεπε να είχε ξεκινήσει, έβγαλα το τζαμάκι μου και άρχισα να παρατηρώ τον ήλιο. Κάποιοι τριγύρω με κοίταζαν σα να είμαι τελείως ζουρλή και για μια ακόμα φορά σκέφτηκα ότι μάλλον παραείμαι γραφική κάποιες στιγμές, αλλά τι να κάνω, έχω πόρωση με εκλείψεις και αστρονομικά φαινόμενα. Δυστυχώς όμως, καθώς το αεροπλάνο κουνιόταν, μου ήταν αδύνατο να εστιάσω. Και μόλις αρχίσαμε την κάθοδο διαπίστωσα ότι η συννεφιά δεν θα με άφηνε να χαρώ το φαινόμενο.
Κατέβηκα στραβωμένη από το αεροπλάνο και, αφού παρέλαβα το σακ-βουαγιάζ μου, πήγα και χαιρέτισα τον τύπο που κατάλαβα ότι ήταν ο Βλάσης. Εν συνεχεία και αφού έκανα λίγο συνάλλαγμα, ξεκίνησα με ένα μεγάλο πηγαδάκι Ελλήνων (εντός και εκτός forum) τη διαδρομή για το λεωφορείο που θα μας μετέφερε στην πόλη. Το λεωφορείο αυτό σε κατεβάζει στον κεντρικό σταθμό σε 40 περίπου λεπτά, και η τιμή του εισιτηρίου είναι 3.40 ζλότι (1 euro=4 zloty περίπου). Στο λεωφορείο κάποιοι γνωρίστηκαν με έναν Έλληνα ο οποίος δουλεύει Πολωνία και από ό, τι άκουγα αγουροξυπνημένη καθώς ήμουν τους έδωσε αρκετές info για την πόλη. Επίσης, προσφέρθηκε να μας εξηγήσει πού ήταν το accommodation του καθενός και τι τραμ θα έπρεπε να πάρουμε. Εγώ ήθελα να πάρω ταξί, αλλά από τα λεγόμενά του κατάλαβα ότι θα ήταν πεταμένα λεφτά, οπότε απλά ανέβηκα στο τραμ που μου υπέδειξε, το οποίο εν τέλει δεν ήταν το σωστό. Μετά από ταλαιπωρία, ερωτήσεις στους περαστικούς και τηλεφωνήματα στο hostel (δεν το έχω ΚΑΘΟΛΟΥ με τον προσανατολισμό, αφήστε που νύσταζα και έβρεχε), κατέληξα σε ένα ταξί. Ο οδηγός ήταν ένας γλυκύτατος ηλικιωμένος κύριος και το τραγούδι που έπαιζε το ράδιο ήταν το έξης:
Είχα να το ακούσω χρόνια και εκείνες τις μέρες στην Κρακοβία το «απόλαυσα» ουκ ολίγες φορές! Προφανώς παραμένει σουξέ εκεί!
Σε λίγο ήμουν στο hostel μου, το Elephant on the moon! Λίγα λόγια γι’ αυτό. Καταρχάς επέλεξα τη λύση του hostel για λόγους socializing καθώς ταξίδευα μόνη. Από αυτή την άποψη το συγκεκριμένο δεν είναι ιδανικό. Είναι μικρούλι και δεν μαζεύει πολύ κόσμο. Υπήρξε νύχτα που ήμουν μόνο εγώ και ένας ακόμα guest! Αφού ώρες-ώρες σκεφτόμουν πως τσάμπα επέλεξα private room, καθώς και σε dorm να κοιμόμουν αρχόντισσα θα ήμουν.
Το καλό είναι ότι είναι πολύ καθαρό, με φιλική εξυπηρέτηση, ωραίο πρωινό (για πλαίσια hostel, έτσι; Μην περιμένετε χλιδές!) και χαλαρή ατμόσφαιρα. Από την άλλη στον όροφό μου (που ήταν ο βασικός) είχε μόνο ένα μπάνιο, οπότε μια μέρα που μοιράστηκα τον όροφο με άλλους 5 τυπάδες απλά δεν μπορούσα να χρησιμοποιήσω την τουαλέτα. Όχι ότι υπήρχε κάτι αντικειμενικά ελεεινό εκεί μέσα, αλλά δεν ξέρω, είχα αηδιάσει για κάποιο λόγο. Κάτι άλλο αξιοσημείωτο είναι το location του hostel. Δεν είναι στο κέντρο. Είναι 20-25’ περπάτημα από το Κάστρο Wawel, ενώ μπορείτε να πάρετε και το τραμ. Εμένα μου άρεσε εκεί επειδή είναι δίπλα στον ποταμό Vistula και λατρεύω το νερό. Έκανα τη διαδρομή με τα πόδια κάθε μέρα από τον παραποτάμιο δρόμο και το ευχαριστιόμουν, όμως το βράδυ αναγκαζόμουν να πάρω ταξί. Κάποιος που δεν θέλει να πολυπερπατάει ή να πληρώνει ταξί καθημερινά (καθώς το τραμ σταματά κατά τις 11), καλό θα ήταν να μην το προτιμήσει. Να διευκρινίσω πάντως ότι τα ταξί στην Κρακοβία είναι πολύ φθηνότερα από εδώ (και υπάρχουν και εταιρείες με οικονομικότερες υπηρεσίες από τα standard-ask Thanassis!).
Μόλις έφτασα στο hostel μού είπαν ότι αν ήθελα θα μπορούσα να πάρω πρωινό πριν μπω στο δωμάτιο, όμως όπως ανέφερα εγώ απλά νύσταζα (γενικότερα δεν μπορώ να λειτουργήσω χωρίς ύπνο), έτσι την έπεσα για 3 ώρες και στάνιαρα! Ξύπνησα για να πάω στο tour που είχα κλείσει στα αλατωρυχεία της Wieliczka. Να διευκρινίσω εδώ ότι σε όλες τις εκδρομές που έκανα εκτός της πόλης χρησιμοποίησα το πρακτορείο Cracow Tours, το οποίο σε μεταφέρει στον προορισμό σου, σου δίνει αμέσως εισιτήρια χωρίς να περιμένεις σε ουρά και σου προσφέρει αγγλόφωνη ξενάγηση. Αυτό συνήθως βγαίνει πιο ακριβά από το να πας μόνος σου με ΜΜΜ και λοιπά, εγώ όμως έχω την τύχη να έχω φοιτητική κάρτα, έτσι χάρηκα αυτές τις παροχές με 50% έκπτωση (για παράδειγμα για τη Wieliczka πλήρωσα 68 ζλότι). Να τονίσω επίσης ότι οι συνοδοί-ξεναγοί που είχαμε στα tours ήταν στην πλειοψηφία τους ευγενέστατοι άνθρωποι, με πολλές γνώσεις και επίπεδο.
Κατηφορίζοντας προς το κοντινότερο στο hostel μου σημείο συνάντησης χάζεψα λίγο στο ποτάμι, το οποίο αμέσως με έκανε να χαλαρώσω και να αισθανθώ τη θετική αύρα της πόλης!
P1060361
d1_vistula2
d1_vistula1
Λίγο αργότερα έγινε και η πρώτη μου επαφή με το παθος που έχουν οι Πολωνοί για τον συμπατριώτη τους Πάπα Ιωάννη Παύλο τον ‘Β. Η αλήθεια είναι ότι, καθώς δεν πιστεύω, όλο αυτό αρχικά μου φαινόταν πολύ υπερβολικό (θα δείτε φωτός). Από ένα σημείο και μετά όμως άρχισε να με συγκινεί αυτή η άδολη αγάπη. Και για να λέμε του στραβού το δίκιο, ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει υπάρξει θεσμός. Έχει πεθάνει από το 2005 και ακόμα όταν ακούμε τη λέξη Πάπας αυτός μας έρχεται στο μυαλό. Τέλος πάντων, σε αυτή την αφίσα τού έχουν τοποθετήσει ένα φωτοστέφανο, καθώς, από ό, τι μου είπε ο Θανάσης, έχει ξεκινήσει η διαδικασία αγιοποίησής του.
d1_pope
Η Wieliczka είναι ένα μικρό χωριό περίπου 20’ έξω από την Κρακοβία. Από όσο είδα είναι ένα συμπαθητικό χωριουδάκι, χωρίς όμως κάτι το ιδιαίτερο. Όλοι πηγαίνουν για τα αλατωρυχεία, τα οποία αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτισμικής Κληρονομιάς της UNESCO. Τα αλατωρυχεία έχουν ιστορία περίπου 900 ετών, ενώ ξεκίνησαν να αναπτύσσονται τουριστικά τον 18ο αιώνα. Δεν θα αναφέρω πολλά, καθώς έχουν γίνει λεπτομερείς περιγραφές τους στο forum. Είναι πάντως πολύ εντυπωσιακά και αποτελούν μια δραστηριότητα που θα ικανοποιήσει όλους όσους τα επισκεφτούν, μικρούς και μεγάλους. Από ό, τι κατάλαβα άλλωστε αποτελούν δημοφιλή εξόρμηση για τα σχολεία της Πολωνίας, καθώς υπήρχαν πάρα πολλοί μαθητές με τους δασκάλους τους.
Το αρνητικό είναι ότι, καθώς πρέπει να μπεις οπωσδήποτε σε γκρουπ (λογικό για μένα, τα αλατωρυχεία είναι δαιδαλώδη) και υπάρχει αρκετή πίεση χρόνου, δεν μπορείς να απολαύσεις τη φάση με την ησυχία σου. Η κάθοδος γίνεται με σκαλοπάτια (είναι πολλά, αλλά εντάξει, πρόκειται για κατηφόρα). Πρώτη στάση στα 64 μέτρα κάτω από τη Γη, ενώ το κατώτατο επισκέψιμο σημείο είναι στα 135 μέτρα βάθος. Τα πάντα είναι φτιαγμένα από αλάτι. Σε αρκετά σημεία μας προέτρεπαν να δοκιμάσουμε με το δάχτυλό μας από τους τοίχους και ήταν πράγματι αλμυροί, ιδιαίτερα στα σημεία που υπήρχαν οι σχηματισμοί «κουνουπιδιών».
wiel_corn
Κατά τη διαδρομή μας βλέπουμε διάφορες σκηνές από τη ζωή των παλιών αλατωρύχων και των συνθηκών εργασίας τους. Εντύπωση μου έκαναν οι σκάλες τις οποίες κατέβαιναν κουβαλώντας βάρος πολλών κιλών.
wiel_miners
wiel_stairs
Αν κοιτάξετε προσεχτικά πίσω από τον πολεμιστή στα αριστερά θα δείτε σταλακτίτες δημιουργημένους από αλάτι. Απλά εντυπωσιακό!
wiel_myth
Υπάρχουν αρκετές υπόγειες λιμνες, και μάλιστα στις όχθες μιας από αυτές γίνεται και ένα οπτικό-ακουστικό σόου, το οποίο είναι αρκετά εντυπωσιακό.
wiel_show
Το εντυπωσιακότερο μολαταύτα σημείο είναι ο Ναός της Αγίας Kinga, στον οποίο τελούνται επίσης λειτουργίες και γάμοι. Στον τεράστιο αυτό ναό έχουν φιλοτεχνηθεί πολλά έργα από αλάτι, όπως ο Μυστικός Δείπνος, σκηνές από τη Βίβλο και διάφορα άλλα.
wiel_ck1
wiel_ck2
wiel_sk3
wiel_md
Εννοείται ότι δεν θα μπορούσε να λείπει ένα άγαλμα του Ιωάννη Παύλου του ‘Β φτιαγμένο από αλάτι!
wiel_pope
Υπάρχει βέβαια και ξεχωριστό παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Πολωνό Πάπα, και αρκετές ακόμα εκκλησίτσες από αλάτι. Αυτή της Αγίας Kinga είναι βέβαια αυτή που σου κόβει την ανάσα.
Υπάρχουν και δύο μαγαζιά με σουβενίρ, ένα κάτω από το έδαφος και ένα στην έξοδο, τα οποία όμως για μένα δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Η έξοδος γίνεται με ασανσέρ, για το οποίο χρειάζεται να περιμένει κανείς αρκετή ώρα στην ουρά. Η φάση είναι πολύ κλειστοφοβική και το ασανσέρ ανεβαίνει με μεγάλη ταχύτητα στην επιφάνεια της Γης. Πιστεύω ότι κάποιος με πρόβλημα κλειστοφοβίας ενδεχομένως να δυσφορήσει.
Μπήκα στο πουλμανάκι πολύ ικανοποιημένη από την εμπειρία, και έπιασα για λίγο συζήτηση με έναν Αμερικανό πολωνικής καταγωγής που έκανε ταξίδι για να ανακαλύψει τις ρίζες του (στην πορεία γνώρισα και άλλους τέτοιους). Με πολύ καλή διάθεση ανέμενα τη συνέχεια της ημέρας, ή μάλλον του απογεύματος, και την ανακάλυψη των ομορφιών της πόλης.
Κατέβηκα στραβωμένη από το αεροπλάνο και, αφού παρέλαβα το σακ-βουαγιάζ μου, πήγα και χαιρέτισα τον τύπο που κατάλαβα ότι ήταν ο Βλάσης. Εν συνεχεία και αφού έκανα λίγο συνάλλαγμα, ξεκίνησα με ένα μεγάλο πηγαδάκι Ελλήνων (εντός και εκτός forum) τη διαδρομή για το λεωφορείο που θα μας μετέφερε στην πόλη. Το λεωφορείο αυτό σε κατεβάζει στον κεντρικό σταθμό σε 40 περίπου λεπτά, και η τιμή του εισιτηρίου είναι 3.40 ζλότι (1 euro=4 zloty περίπου). Στο λεωφορείο κάποιοι γνωρίστηκαν με έναν Έλληνα ο οποίος δουλεύει Πολωνία και από ό, τι άκουγα αγουροξυπνημένη καθώς ήμουν τους έδωσε αρκετές info για την πόλη. Επίσης, προσφέρθηκε να μας εξηγήσει πού ήταν το accommodation του καθενός και τι τραμ θα έπρεπε να πάρουμε. Εγώ ήθελα να πάρω ταξί, αλλά από τα λεγόμενά του κατάλαβα ότι θα ήταν πεταμένα λεφτά, οπότε απλά ανέβηκα στο τραμ που μου υπέδειξε, το οποίο εν τέλει δεν ήταν το σωστό. Μετά από ταλαιπωρία, ερωτήσεις στους περαστικούς και τηλεφωνήματα στο hostel (δεν το έχω ΚΑΘΟΛΟΥ με τον προσανατολισμό, αφήστε που νύσταζα και έβρεχε), κατέληξα σε ένα ταξί. Ο οδηγός ήταν ένας γλυκύτατος ηλικιωμένος κύριος και το τραγούδι που έπαιζε το ράδιο ήταν το έξης:
Είχα να το ακούσω χρόνια και εκείνες τις μέρες στην Κρακοβία το «απόλαυσα» ουκ ολίγες φορές! Προφανώς παραμένει σουξέ εκεί!
Σε λίγο ήμουν στο hostel μου, το Elephant on the moon! Λίγα λόγια γι’ αυτό. Καταρχάς επέλεξα τη λύση του hostel για λόγους socializing καθώς ταξίδευα μόνη. Από αυτή την άποψη το συγκεκριμένο δεν είναι ιδανικό. Είναι μικρούλι και δεν μαζεύει πολύ κόσμο. Υπήρξε νύχτα που ήμουν μόνο εγώ και ένας ακόμα guest! Αφού ώρες-ώρες σκεφτόμουν πως τσάμπα επέλεξα private room, καθώς και σε dorm να κοιμόμουν αρχόντισσα θα ήμουν.
Το καλό είναι ότι είναι πολύ καθαρό, με φιλική εξυπηρέτηση, ωραίο πρωινό (για πλαίσια hostel, έτσι; Μην περιμένετε χλιδές!) και χαλαρή ατμόσφαιρα. Από την άλλη στον όροφό μου (που ήταν ο βασικός) είχε μόνο ένα μπάνιο, οπότε μια μέρα που μοιράστηκα τον όροφο με άλλους 5 τυπάδες απλά δεν μπορούσα να χρησιμοποιήσω την τουαλέτα. Όχι ότι υπήρχε κάτι αντικειμενικά ελεεινό εκεί μέσα, αλλά δεν ξέρω, είχα αηδιάσει για κάποιο λόγο. Κάτι άλλο αξιοσημείωτο είναι το location του hostel. Δεν είναι στο κέντρο. Είναι 20-25’ περπάτημα από το Κάστρο Wawel, ενώ μπορείτε να πάρετε και το τραμ. Εμένα μου άρεσε εκεί επειδή είναι δίπλα στον ποταμό Vistula και λατρεύω το νερό. Έκανα τη διαδρομή με τα πόδια κάθε μέρα από τον παραποτάμιο δρόμο και το ευχαριστιόμουν, όμως το βράδυ αναγκαζόμουν να πάρω ταξί. Κάποιος που δεν θέλει να πολυπερπατάει ή να πληρώνει ταξί καθημερινά (καθώς το τραμ σταματά κατά τις 11), καλό θα ήταν να μην το προτιμήσει. Να διευκρινίσω πάντως ότι τα ταξί στην Κρακοβία είναι πολύ φθηνότερα από εδώ (και υπάρχουν και εταιρείες με οικονομικότερες υπηρεσίες από τα standard-ask Thanassis!).
Μόλις έφτασα στο hostel μού είπαν ότι αν ήθελα θα μπορούσα να πάρω πρωινό πριν μπω στο δωμάτιο, όμως όπως ανέφερα εγώ απλά νύσταζα (γενικότερα δεν μπορώ να λειτουργήσω χωρίς ύπνο), έτσι την έπεσα για 3 ώρες και στάνιαρα! Ξύπνησα για να πάω στο tour που είχα κλείσει στα αλατωρυχεία της Wieliczka. Να διευκρινίσω εδώ ότι σε όλες τις εκδρομές που έκανα εκτός της πόλης χρησιμοποίησα το πρακτορείο Cracow Tours, το οποίο σε μεταφέρει στον προορισμό σου, σου δίνει αμέσως εισιτήρια χωρίς να περιμένεις σε ουρά και σου προσφέρει αγγλόφωνη ξενάγηση. Αυτό συνήθως βγαίνει πιο ακριβά από το να πας μόνος σου με ΜΜΜ και λοιπά, εγώ όμως έχω την τύχη να έχω φοιτητική κάρτα, έτσι χάρηκα αυτές τις παροχές με 50% έκπτωση (για παράδειγμα για τη Wieliczka πλήρωσα 68 ζλότι). Να τονίσω επίσης ότι οι συνοδοί-ξεναγοί που είχαμε στα tours ήταν στην πλειοψηφία τους ευγενέστατοι άνθρωποι, με πολλές γνώσεις και επίπεδο.
Κατηφορίζοντας προς το κοντινότερο στο hostel μου σημείο συνάντησης χάζεψα λίγο στο ποτάμι, το οποίο αμέσως με έκανε να χαλαρώσω και να αισθανθώ τη θετική αύρα της πόλης!
P1060361
d1_vistula2
d1_vistula1
Λίγο αργότερα έγινε και η πρώτη μου επαφή με το παθος που έχουν οι Πολωνοί για τον συμπατριώτη τους Πάπα Ιωάννη Παύλο τον ‘Β. Η αλήθεια είναι ότι, καθώς δεν πιστεύω, όλο αυτό αρχικά μου φαινόταν πολύ υπερβολικό (θα δείτε φωτός). Από ένα σημείο και μετά όμως άρχισε να με συγκινεί αυτή η άδολη αγάπη. Και για να λέμε του στραβού το δίκιο, ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει υπάρξει θεσμός. Έχει πεθάνει από το 2005 και ακόμα όταν ακούμε τη λέξη Πάπας αυτός μας έρχεται στο μυαλό. Τέλος πάντων, σε αυτή την αφίσα τού έχουν τοποθετήσει ένα φωτοστέφανο, καθώς, από ό, τι μου είπε ο Θανάσης, έχει ξεκινήσει η διαδικασία αγιοποίησής του.
d1_pope
Η Wieliczka είναι ένα μικρό χωριό περίπου 20’ έξω από την Κρακοβία. Από όσο είδα είναι ένα συμπαθητικό χωριουδάκι, χωρίς όμως κάτι το ιδιαίτερο. Όλοι πηγαίνουν για τα αλατωρυχεία, τα οποία αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτισμικής Κληρονομιάς της UNESCO. Τα αλατωρυχεία έχουν ιστορία περίπου 900 ετών, ενώ ξεκίνησαν να αναπτύσσονται τουριστικά τον 18ο αιώνα. Δεν θα αναφέρω πολλά, καθώς έχουν γίνει λεπτομερείς περιγραφές τους στο forum. Είναι πάντως πολύ εντυπωσιακά και αποτελούν μια δραστηριότητα που θα ικανοποιήσει όλους όσους τα επισκεφτούν, μικρούς και μεγάλους. Από ό, τι κατάλαβα άλλωστε αποτελούν δημοφιλή εξόρμηση για τα σχολεία της Πολωνίας, καθώς υπήρχαν πάρα πολλοί μαθητές με τους δασκάλους τους.
Το αρνητικό είναι ότι, καθώς πρέπει να μπεις οπωσδήποτε σε γκρουπ (λογικό για μένα, τα αλατωρυχεία είναι δαιδαλώδη) και υπάρχει αρκετή πίεση χρόνου, δεν μπορείς να απολαύσεις τη φάση με την ησυχία σου. Η κάθοδος γίνεται με σκαλοπάτια (είναι πολλά, αλλά εντάξει, πρόκειται για κατηφόρα). Πρώτη στάση στα 64 μέτρα κάτω από τη Γη, ενώ το κατώτατο επισκέψιμο σημείο είναι στα 135 μέτρα βάθος. Τα πάντα είναι φτιαγμένα από αλάτι. Σε αρκετά σημεία μας προέτρεπαν να δοκιμάσουμε με το δάχτυλό μας από τους τοίχους και ήταν πράγματι αλμυροί, ιδιαίτερα στα σημεία που υπήρχαν οι σχηματισμοί «κουνουπιδιών».
wiel_corn
Κατά τη διαδρομή μας βλέπουμε διάφορες σκηνές από τη ζωή των παλιών αλατωρύχων και των συνθηκών εργασίας τους. Εντύπωση μου έκαναν οι σκάλες τις οποίες κατέβαιναν κουβαλώντας βάρος πολλών κιλών.
wiel_miners
wiel_stairs
Αν κοιτάξετε προσεχτικά πίσω από τον πολεμιστή στα αριστερά θα δείτε σταλακτίτες δημιουργημένους από αλάτι. Απλά εντυπωσιακό!
wiel_myth
Υπάρχουν αρκετές υπόγειες λιμνες, και μάλιστα στις όχθες μιας από αυτές γίνεται και ένα οπτικό-ακουστικό σόου, το οποίο είναι αρκετά εντυπωσιακό.
wiel_show
Το εντυπωσιακότερο μολαταύτα σημείο είναι ο Ναός της Αγίας Kinga, στον οποίο τελούνται επίσης λειτουργίες και γάμοι. Στον τεράστιο αυτό ναό έχουν φιλοτεχνηθεί πολλά έργα από αλάτι, όπως ο Μυστικός Δείπνος, σκηνές από τη Βίβλο και διάφορα άλλα.
wiel_ck1
wiel_ck2
wiel_sk3
wiel_md
Εννοείται ότι δεν θα μπορούσε να λείπει ένα άγαλμα του Ιωάννη Παύλου του ‘Β φτιαγμένο από αλάτι!
wiel_pope
Υπάρχει βέβαια και ξεχωριστό παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Πολωνό Πάπα, και αρκετές ακόμα εκκλησίτσες από αλάτι. Αυτή της Αγίας Kinga είναι βέβαια αυτή που σου κόβει την ανάσα.
Υπάρχουν και δύο μαγαζιά με σουβενίρ, ένα κάτω από το έδαφος και ένα στην έξοδο, τα οποία όμως για μένα δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Η έξοδος γίνεται με ασανσέρ, για το οποίο χρειάζεται να περιμένει κανείς αρκετή ώρα στην ουρά. Η φάση είναι πολύ κλειστοφοβική και το ασανσέρ ανεβαίνει με μεγάλη ταχύτητα στην επιφάνεια της Γης. Πιστεύω ότι κάποιος με πρόβλημα κλειστοφοβίας ενδεχομένως να δυσφορήσει.
Μπήκα στο πουλμανάκι πολύ ικανοποιημένη από την εμπειρία, και έπιασα για λίγο συζήτηση με έναν Αμερικανό πολωνικής καταγωγής που έκανε ταξίδι για να ανακαλύψει τις ρίζες του (στην πορεία γνώρισα και άλλους τέτοιους). Με πολύ καλή διάθεση ανέμενα τη συνέχεια της ημέρας, ή μάλλον του απογεύματος, και την ανακάλυψη των ομορφιών της πόλης.
Attachments
Last edited:
...ανυπομονώ για τη συνέχεια της ιστορίας σου! 
Αυτή την Κρακοβία την έχω βάλει στο μάτι εδώ και καιρό... κάτι ο Θανάσης με όλα όσα έχει πει τώρα ιστορία εσύ... Δώσε μας λεπτομέρειες και φωτογραφίες 
