Πολωνία Πανέμορφη Κρακοβία και πέριξ εν μέσω Euro

[underwater]

Το πούλμαν με άφησε κοντά στο κάστρο Wawel, όπου αποφάσισα να περπατήσω δίπλα στο ποτάμι για να μου φτιάξει η διάθεση. Ήταν μια όμορφη και ηλιόλουστη μέρα, την οποία ο κόσμος εκμεταλλευόταν στο έπακρο για βόλτες, ηλιοθεραπεία και ποδηλατάδες. Έβγαλα μερικές φωτός και εν συνεχεία κατευθύνθηκα με τα πόδια στο hostel για να ξεκουραστώ λίγο, να φορτίσω το κινητό μου και να σερφάρω στο internet (είμαι εθισμένη, το παραδέχομαι!). Η διαδρομή, διάρκειας περίπου 40’, ήταν αρκετά αναζωογονητική!

Κάστρο Wawel και ο ποταμός Vistula


wawel

vistula

Ξαναβγήκα το απόγευμα, μπαίνοντας πάλι στον παραποτάμιο δρόμο, χαζεύοντας τον κόσμο και βγάζοντας φωτογραφίες. Αυτό που μου έκανε πολύ θετική εντύπωση ήταν το ότι έβλεπα έναν λαό με καλή διάθεση και χαμόγελο, κάτι που μου έχει λείψει από την Ελλάδα, στην οποία οι άνθρωποι έχουν γίνει πια τόσο, μα τόσο σκυθρωποί.

Σούπερ γιαγιάδες


sg1

sg2

Ποταμόπλοιο


vis_cruise

Περνώντας το ποτάμι άρχισα να κατευθύνομαι προς την Παλιά Πόλη, ρωτώντας αριστερά και δεξιά διάφορους Πολωνούς να με βοηθήσουν να προσανατολιστώ (είπαμε, είμαι ανεπίδεκτη μαθήσεως!). Σε κάποιο σημείο υπήρχε μια υπαίθρια φωτογραφική έκθεση για τον Πάπα (ποιόν άλλο; ) και τη σχέση με του με την Κρακοβία.


pope_ex

Λίγο πιο κάτω στάθηκα σε μια συμπαθητική εκκλησία, τη Βασιλική του Αγίου Φραντσέσκο της Ασίζης, και διαπίστωσα ότι πολύς κόσμος μπαινοέβγαινε (από ό, τι έμαθα αργότερα από το Θανάση η επομένη ήταν η ημέρα του Αγίου Πνεύματος για τους καθολικούς).


sf

Εκεί κάπου άρχισε να γουργουρίζει η κοιλιά μου και άρχισα να ψάχνω μέρος για φαγητό. Την προσοχή μου τράβηξε ένα παραδοσιακό μαγειρείο με το όνομα Polakowski. Είχε διάφορα φαγάκια στη βιτρίνα, από τα οποία επέλεξα γαλοπούλα με μανιτάρια και κάτι σαν πουρέ παντζαριών. Γι’ αυτά μαζί με μια κόκα-κόλα πλήρωσα γύρω στα 20 ζλότι. Το φαγητό ήταν αρκετά εύγευστο, χωρίς να πρόκειται βέβαια για κάποια ηδονική γαστριμαργική εμπειρία. Λίγο-πολύ αυτό που περιμένεις από ένα μαγειρείο!


polish_food

Εν συνεχεία, και καθώς κατευθυνόμουν προς την κεντρική πλατεία, έπεσα πάνω σε μια άλλη εκκλησία, όπου από ό, τι διάβασα στην είσοδο σε λίγη ώρα ξεκινούσε λειτουργία και αποφάσισα να μπω μέσα για να την παρακολουθήσω για λίγο. Αν και δεν πιστεύω, μου αρέσει πολύ να βιώνω την εμπειρία της συμμετοχής σε λατρευτικές διαδικασίες, κυρίως όταν πρόκειται για διαφορετικά δόγματα/θρησκείες από αυτό που έχω συνηθίσει. Μου έκανε πολύ εντύπωση ο πολύ νέος κόσμος που σιγά-σιγά μαζευόταν. Επίσης με παραξένεψε το γεγονός ότι πολλές κοπελίτσες έμπαιναν στην εκκλησία φορώντας πολύ κοντές φούστες ή καυτά σορτς, κάτι που αν είχε γίνει στην Ελλάδα ο παπάς θα τις είχε διώξει με συνοπτικές διαδικασίες. Εδώ θα κάνω μια παρένθεση και θα αναφέρω ότι κατά τις πέντε μέρες που έμεινα Πολωνία είδα πάρα πολλές καλόγριες και καθολικούς ιερείς. Και σε πολλές περιπτώσεις επρόκειτο για πάρα πολύ νέα παιδιά, κάτω από 20 χρονών! Το συγκεκριμένο μου έκανε πολύ εντύπωση και με στενοχώρησε και πάρα πολύ, καθώς θεωρώ ότι το να απαρνηθεί κανείς τα «εγκόσμια» είναι από τις χειρότερες επιλογές ζωής που μπορεί να κάνει. Από την άλλη βέβαια, ποιά είμαι εγώ να κρίνω;

Παρακολούθησα λοιπόν για κάνα τεταρτάκι τη λειτουργία, ακούγοντας τις μελωδικές ψαλμωδίες, και μετά έφυγα για να συναντήσω τους συμφορουμίτες στο μπαρ που δουλεύει ο Θανάσης κοντά στην κεντρική πλατεία. Στη διαδρομή σταμάτησα σε αρκετά σημεία για να βγάλω φωτός.

Η εκκλησία όπου παρακολούθησα τη λειτουργία


church_2

Λεπτομέρεια της Kościół Mariacki


km

Συντριβάνι κοντά στην Κεντρική Πλατεία


ms

Εκείνη τη βραδιά ξεκίνησε και η επαφή μου με τις διάσημες πολωνικές βότκες! Δεν μπορώ να πω, ο Θανάσης έκανε φιλότιμες προσπάθειες να με οδηγήσει στον δρόμο του αλκοολισμού, με αρκετή επιτυχία! Μα τι γεύσεις ήταν αυτές; Η βότκα με φουντούκι (Orzech Laskowy) ήταν τέλεια και μοσχοβολιστή! Τις προσέχεις μέρες, επειδή δεν ήξερα πώς να τη ζητήσω, την αποκαλούσα «βότκα nutella» και όλοι καταλάβαιναν τι εννοούσα! Άλλη μια βότκα που με στοίχειωσε ήταν μία με σοκολάτα! Αλλά εν τέλει, αν και ήθελα να αγοράσω αρκετά μπουκάλια με διάφορες γεύσεις για να φέρω Ελλάδα, στο τέλος νίκησε η λογική και πήρα μόνο δύο με τη «nutella» (20 ζλότι το μπουκάλι).

Μετά από κάμποση κουβέντα και αλκοόλ, αφήσαμε το Θανάση να εργαστεί σαν άνθρωπος και κάναμε μια μεγάλη βόλτα γύρω-γύρω, για να καταλήξουμε να πίνουμε τις μπύρες μας σε μια όμορφη πλατεΐτσα γεμάτη μεθυσμένους eurofans. Άλλη μια γεμάτη μέρα έφτασε στο τέλος της και έπεσα για ύπνο σχετικά αργά, καθώς την επομένη δεν χρειαζόταν να ξυπνήσω πουρνό-πουρνό. Δεν είχα κλείσει tour, οπότε είχα στο μυαλό μου μια χαλαρή μέρα εξερεύνησης της Κρακοβίας!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 9
• 9

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 9

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[makisg]

μπράβο σου underwater για την όμορφη περιγραφή,περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[jpsih]

περιμενουμε τη συνεχεια
και περισσοτερες οικονομικες λεπτομερειες..

 

[nicole.g.<3]

Κόλλησα με την αρχή ...ανυπομονώ για τη συνέχεια της ιστορίας σου!

''...το βράδυ της 5ης Ιουνίου με βρήκε να τα πίνω σε γνωστό μπαράκι του Χαλανδρίου...''
Αχα!!! Πες μου ότι είμαστε και γείτονες..!!!

 

[ThanasisU2]

να σου βάλω και ένα λικερ σοκολάτας που σου έδωσα να δοκιμάσεις στο μπαρ; ;Ρ

 

[underwater]

περιμενουμε τη συνεχεια χχχ
και περισσοτερες οικονομικες λεπτομερειες..

Ρε συ μην προδίδεις αληθινά ονόματα!
Δεν πειράζει, ενημέρωσα τους moderators κι ο Θεός βοηθός.
Η συνέχεια soon!

Κόλλησα με την αρχή ...ανυπομονώ για τη συνέχεια της ιστορίας σου!

''...το βράδυ της 5ης Ιουνίου με βρήκε να τα πίνω σε γνωστό μπαράκι του Χαλανδρίου...''


Αχα!!! Πες μου ότι είμαστε και γείτονες..!!!

Σε ευχαριστώ! Χαλανδραία και εσύ;

να σου βάλω και ένα λικερ σοκολάτας που σου έδωσα να δοκιμάσεις στο μπαρ; ;Ρ

Και αυτό με τη σοκολάτα και το άλλο το φλεγόμενο!

 

[maxoula]

Αχ τι μου κάνεις βρε underwater! Την προσφορά αυτή της LOT την είχα λιγουρευτεί! Αυτή την Κρακοβία την έχω βάλει στο μάτι εδώ και καιρό... κάτι ο Θανάσης με όλα όσα έχει πει τώρα ιστορία εσύ... Δώσε μας λεπτομέρειες και φωτογραφίες

 

[underwater]

Αχ τι μου κάνεις βρε underwater! Την προσφορά αυτή της LOT την είχα λιγουρευτεί! Αυτή την Κρακοβία την έχω βάλει στο μάτι εδώ και καιρό... κάτι ο Θανάσης με όλα όσα έχει πει τώρα ιστορία εσύ... Δώσε μας λεπτομέρειες και φωτογραφίες

Ήταν γαμάτη η προσφορά! Καλά κάνεις και την έχεις βάλει στο μάτι την Κρακοβία, πολύ αξιόλογος και ταυτόχρονα οικονομικός προορισμός! Από αύριο πιάνω γράψιμο για να σε εφοδιάσω με tips!

 

[underwater]

1η μέρα (μέρος 'α): Πρώτη γνωριμία με την πόλη-Wieliczka

Η πτήση για Κρακοβία ήταν από τις ελάχιστες που δεν περίμενα να απογειωθεί το αεροπλάνο για να κοιμηθώ. Απλά φούσκωσα το μαξιλαράκι μου και ξεράθηκα μέχρι το σημείο που, κάνα μισάωρο πριν φτάσουμε, οι αρκετά δυνατές αναταράξεις με σήκωσαν χωρίς να το θέλω. Σε εκείνο το σημείο και ενώ ήμουν μεταξύ ύπνου και ξύπνιου ο μπροστινός είπε στον διπλανό του να σκεπάσει το παράθυρο επειδή φοβόταν να κοιτάξει κατάματα τον ήλιο λόγω της Διάβασης της Αφροδίτης. «Γαμώτο, θα το χάσω» σκέφτηκα, καθώς μάλλον έπρεπε να είχε ξεκινήσει, έβγαλα το τζαμάκι μου και άρχισα να παρατηρώ τον ήλιο. Κάποιοι τριγύρω με κοίταζαν σα να είμαι τελείως ζουρλή και για μια ακόμα φορά σκέφτηκα ότι μάλλον παραείμαι γραφική κάποιες στιγμές, αλλά τι να κάνω, έχω πόρωση με εκλείψεις και αστρονομικά φαινόμενα. Δυστυχώς όμως, καθώς το αεροπλάνο κουνιόταν, μου ήταν αδύνατο να εστιάσω. Και μόλις αρχίσαμε την κάθοδο διαπίστωσα ότι η συννεφιά δεν θα με άφηνε να χαρώ το φαινόμενο.

Κατέβηκα στραβωμένη από το αεροπλάνο και, αφού παρέλαβα το σακ-βουαγιάζ μου, πήγα και χαιρέτισα τον τύπο που κατάλαβα ότι ήταν ο Βλάσης. Εν συνεχεία και αφού έκανα λίγο συνάλλαγμα, ξεκίνησα με ένα μεγάλο πηγαδάκι Ελλήνων (εντός και εκτός forum) τη διαδρομή για το λεωφορείο που θα μας μετέφερε στην πόλη. Το λεωφορείο αυτό σε κατεβάζει στον κεντρικό σταθμό σε 40 περίπου λεπτά, και η τιμή του εισιτηρίου είναι 3.40 ζλότι (1 euro=4 zloty περίπου). Στο λεωφορείο κάποιοι γνωρίστηκαν με έναν Έλληνα ο οποίος δουλεύει Πολωνία και από ό, τι άκουγα αγουροξυπνημένη καθώς ήμουν τους έδωσε αρκετές info για την πόλη. Επίσης, προσφέρθηκε να μας εξηγήσει πού ήταν το accommodation του καθενός και τι τραμ θα έπρεπε να πάρουμε. Εγώ ήθελα να πάρω ταξί, αλλά από τα λεγόμενά του κατάλαβα ότι θα ήταν πεταμένα λεφτά, οπότε απλά ανέβηκα στο τραμ που μου υπέδειξε, το οποίο εν τέλει δεν ήταν το σωστό. Μετά από ταλαιπωρία, ερωτήσεις στους περαστικούς και τηλεφωνήματα στο hostel (δεν το έχω ΚΑΘΟΛΟΥ με τον προσανατολισμό, αφήστε που νύσταζα και έβρεχε), κατέληξα σε ένα ταξί. Ο οδηγός ήταν ένας γλυκύτατος ηλικιωμένος κύριος και το τραγούδι που έπαιζε το ράδιο ήταν το έξης:

Είχα να το ακούσω χρόνια και εκείνες τις μέρες στην Κρακοβία το «απόλαυσα» ουκ ολίγες φορές! Προφανώς παραμένει σουξέ εκεί!

Σε λίγο ήμουν στο hostel μου, το Elephant on the moon! Λίγα λόγια γι’ αυτό. Καταρχάς επέλεξα τη λύση του hostel για λόγους socializing καθώς ταξίδευα μόνη. Από αυτή την άποψη το συγκεκριμένο δεν είναι ιδανικό. Είναι μικρούλι και δεν μαζεύει πολύ κόσμο. Υπήρξε νύχτα που ήμουν μόνο εγώ και ένας ακόμα guest! Αφού ώρες-ώρες σκεφτόμουν πως τσάμπα επέλεξα private room, καθώς και σε dorm να κοιμόμουν αρχόντισσα θα ήμουν.

Το καλό είναι ότι είναι πολύ καθαρό, με φιλική εξυπηρέτηση, ωραίο πρωινό (για πλαίσια hostel, έτσι; Μην περιμένετε χλιδές!) και χαλαρή ατμόσφαιρα. Από την άλλη στον όροφό μου (που ήταν ο βασικός) είχε μόνο ένα μπάνιο, οπότε μια μέρα που μοιράστηκα τον όροφο με άλλους 5 τυπάδες απλά δεν μπορούσα να χρησιμοποιήσω την τουαλέτα. Όχι ότι υπήρχε κάτι αντικειμενικά ελεεινό εκεί μέσα, αλλά δεν ξέρω, είχα αηδιάσει για κάποιο λόγο. Κάτι άλλο αξιοσημείωτο είναι το location του hostel. Δεν είναι στο κέντρο. Είναι 20-25’ περπάτημα από το Κάστρο Wawel, ενώ μπορείτε να πάρετε και το τραμ. Εμένα μου άρεσε εκεί επειδή είναι δίπλα στον ποταμό Vistula και λατρεύω το νερό. Έκανα τη διαδρομή με τα πόδια κάθε μέρα από τον παραποτάμιο δρόμο και το ευχαριστιόμουν, όμως το βράδυ αναγκαζόμουν να πάρω ταξί. Κάποιος που δεν θέλει να πολυπερπατάει ή να πληρώνει ταξί καθημερινά (καθώς το τραμ σταματά κατά τις 11), καλό θα ήταν να μην το προτιμήσει. Να διευκρινίσω πάντως ότι τα ταξί στην Κρακοβία είναι πολύ φθηνότερα από εδώ (και υπάρχουν και εταιρείες με οικονομικότερες υπηρεσίες από τα standard-ask Thanassis!).

Μόλις έφτασα στο hostel μού είπαν ότι αν ήθελα θα μπορούσα να πάρω πρωινό πριν μπω στο δωμάτιο, όμως όπως ανέφερα εγώ απλά νύσταζα (γενικότερα δεν μπορώ να λειτουργήσω χωρίς ύπνο), έτσι την έπεσα για 3 ώρες και στάνιαρα! Ξύπνησα για να πάω στο tour που είχα κλείσει στα αλατωρυχεία της Wieliczka. Να διευκρινίσω εδώ ότι σε όλες τις εκδρομές που έκανα εκτός της πόλης χρησιμοποίησα το πρακτορείο Cracow Tours, το οποίο σε μεταφέρει στον προορισμό σου, σου δίνει αμέσως εισιτήρια χωρίς να περιμένεις σε ουρά και σου προσφέρει αγγλόφωνη ξενάγηση. Αυτό συνήθως βγαίνει πιο ακριβά από το να πας μόνος σου με ΜΜΜ και λοιπά, εγώ όμως έχω την τύχη να έχω φοιτητική κάρτα, έτσι χάρηκα αυτές τις παροχές με 50% έκπτωση (για παράδειγμα για τη Wieliczka πλήρωσα 68 ζλότι). Να τονίσω επίσης ότι οι συνοδοί-ξεναγοί που είχαμε στα tours ήταν στην πλειοψηφία τους ευγενέστατοι άνθρωποι, με πολλές γνώσεις και επίπεδο.

Κατηφορίζοντας προς το κοντινότερο στο hostel μου σημείο συνάντησης χάζεψα λίγο στο ποτάμι, το οποίο αμέσως με έκανε να χαλαρώσω και να αισθανθώ τη θετική αύρα της πόλης!


P1060361

d1_vistula2

d1_vistula1

Λίγο αργότερα έγινε και η πρώτη μου επαφή με το παθος που έχουν οι Πολωνοί για τον συμπατριώτη τους Πάπα Ιωάννη Παύλο τον ‘Β. Η αλήθεια είναι ότι, καθώς δεν πιστεύω, όλο αυτό αρχικά μου φαινόταν πολύ υπερβολικό (θα δείτε φωτός). Από ένα σημείο και μετά όμως άρχισε να με συγκινεί αυτή η άδολη αγάπη. Και για να λέμε του στραβού το δίκιο, ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει υπάρξει θεσμός. Έχει πεθάνει από το 2005 και ακόμα όταν ακούμε τη λέξη Πάπας αυτός μας έρχεται στο μυαλό. Τέλος πάντων, σε αυτή την αφίσα τού έχουν τοποθετήσει ένα φωτοστέφανο, καθώς, από ό, τι μου είπε ο Θανάσης, έχει ξεκινήσει η διαδικασία αγιοποίησής του.


d1_pope

Η Wieliczka είναι ένα μικρό χωριό περίπου 20’ έξω από την Κρακοβία. Από όσο είδα είναι ένα συμπαθητικό χωριουδάκι, χωρίς όμως κάτι το ιδιαίτερο. Όλοι πηγαίνουν για τα αλατωρυχεία, τα οποία αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτισμικής Κληρονομιάς της UNESCO. Τα αλατωρυχεία έχουν ιστορία περίπου 900 ετών, ενώ ξεκίνησαν να αναπτύσσονται τουριστικά τον 18ο αιώνα. Δεν θα αναφέρω πολλά, καθώς έχουν γίνει λεπτομερείς περιγραφές τους στο forum. Είναι πάντως πολύ εντυπωσιακά και αποτελούν μια δραστηριότητα που θα ικανοποιήσει όλους όσους τα επισκεφτούν, μικρούς και μεγάλους. Από ό, τι κατάλαβα άλλωστε αποτελούν δημοφιλή εξόρμηση για τα σχολεία της Πολωνίας, καθώς υπήρχαν πάρα πολλοί μαθητές με τους δασκάλους τους.

Το αρνητικό είναι ότι, καθώς πρέπει να μπεις οπωσδήποτε σε γκρουπ (λογικό για μένα, τα αλατωρυχεία είναι δαιδαλώδη) και υπάρχει αρκετή πίεση χρόνου, δεν μπορείς να απολαύσεις τη φάση με την ησυχία σου. Η κάθοδος γίνεται με σκαλοπάτια (είναι πολλά, αλλά εντάξει, πρόκειται για κατηφόρα). Πρώτη στάση στα 64 μέτρα κάτω από τη Γη, ενώ το κατώτατο επισκέψιμο σημείο είναι στα 135 μέτρα βάθος. Τα πάντα είναι φτιαγμένα από αλάτι. Σε αρκετά σημεία μας προέτρεπαν να δοκιμάσουμε με το δάχτυλό μας από τους τοίχους και ήταν πράγματι αλμυροί, ιδιαίτερα στα σημεία που υπήρχαν οι σχηματισμοί «κουνουπιδιών».


wiel_corn

Κατά τη διαδρομή μας βλέπουμε διάφορες σκηνές από τη ζωή των παλιών αλατωρύχων και των συνθηκών εργασίας τους. Εντύπωση μου έκαναν οι σκάλες τις οποίες κατέβαιναν κουβαλώντας βάρος πολλών κιλών.


wiel_miners

wiel_stairs

Αν κοιτάξετε προσεχτικά πίσω από τον πολεμιστή στα αριστερά θα δείτε σταλακτίτες δημιουργημένους από αλάτι. Απλά εντυπωσιακό!


wiel_myth

Υπάρχουν αρκετές υπόγειες λιμνες, και μάλιστα στις όχθες μιας από αυτές γίνεται και ένα οπτικό-ακουστικό σόου, το οποίο είναι αρκετά εντυπωσιακό.


wiel_show

Το εντυπωσιακότερο μολαταύτα σημείο είναι ο Ναός της Αγίας Kinga, στον οποίο τελούνται επίσης λειτουργίες και γάμοι. Στον τεράστιο αυτό ναό έχουν φιλοτεχνηθεί πολλά έργα από αλάτι, όπως ο Μυστικός Δείπνος, σκηνές από τη Βίβλο και διάφορα άλλα.

wiel_ck1

wiel_ck2

wiel_sk3

wiel_md

Εννοείται ότι δεν θα μπορούσε να λείπει ένα άγαλμα του Ιωάννη Παύλου του ‘Β φτιαγμένο από αλάτι!


wiel_pope

Υπάρχει βέβαια και ξεχωριστό παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Πολωνό Πάπα, και αρκετές ακόμα εκκλησίτσες από αλάτι. Αυτή της Αγίας Kinga είναι βέβαια αυτή που σου κόβει την ανάσα.

Υπάρχουν και δύο μαγαζιά με σουβενίρ, ένα κάτω από το έδαφος και ένα στην έξοδο, τα οποία όμως για μένα δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Η έξοδος γίνεται με ασανσέρ, για το οποίο χρειάζεται να περιμένει κανείς αρκετή ώρα στην ουρά. Η φάση είναι πολύ κλειστοφοβική και το ασανσέρ ανεβαίνει με μεγάλη ταχύτητα στην επιφάνεια της Γης. Πιστεύω ότι κάποιος με πρόβλημα κλειστοφοβίας ενδεχομένως να δυσφορήσει.


Μπήκα στο πουλμανάκι πολύ ικανοποιημένη από την εμπειρία, και έπιασα για λίγο συζήτηση με έναν Αμερικανό πολωνικής καταγωγής που έκανε ταξίδι για να ανακαλύψει τις ρίζες του (στην πορεία γνώρισα και άλλους τέτοιους). Με πολύ καλή διάθεση ανέμενα τη συνέχεια της ημέρας, ή μάλλον του απογεύματος, και την ανακάλυψη των ομορφιών της πόλης.

 

[underwater]

Κάτι που ξέχασα να αναφέρω είναι το ότι για να βγάλει κανείς φωτογραφίες στη Wieliczka θα πρέπει να αγοράσει το ειδικό πάσο (αν θυμάμαι καλά κοστίζει 10 ζλότι). Αυτό μπορεί να γίνει είτε έξω από την είσοδο, είτε σε κάποιο σημείο στα μέσα του tour (και στις δύο περιπτώσεις μπορείς να ξεκινήσεις να φωτογραφίζεις από την αρχή της διαδρομής).

Αυτή η μέθοδος των "πληρωμένων φωτογραφιών" είναι αρκετά δημοφιλής στην Πολωνία, καθώς την είδα να ισχύει και σε άλλα αξιοθέατα.

 

[ThanasisU2]

της Αγίας Κίνγκας όχι αγίου

 

[underwater]

της Αγίας Κίνγκας όχι αγίου

Έτσι Θανάση, να είσαι επί ποδός να διορθώνεις τα μαργαριτάρια που θα πετάξω.