Πολωνία Πανέμορφη Κρακοβία και πέριξ εν μέσω Euro

[underwater]

Την τρίτη μέρα της διαμονής μου, την οποία είχα αποφασίσει να αφιερώσω σε μια καλή περιήγηση της πόλης, ξύπνησα σχετικά αργά (κατά τις 9μιση-10). Ετοιμάστηκα αργά-αργά, πήρα με το πάσο μου το πρωινό μου, σέρφαρα λίγο στο internet, και ξεκίνησα τη βόλτα μου κατά τις 11-11μιση. Όπως πάντα κατέβηκα στο κέντρο με τα πόδια, χαζεύοντας το ποτάμι.

Ως λάτρης της φύσης και του νερού είχα αποφασίσει ότι ένα must της περιήγησης στην πόλη, έστω και τουριστάδικο, θα ήταν αυτό μιας μίνι κρουαζιέρας στα νερά του Vistula. Ο καλός καιρός έκανε την προοπτική ακόμα πιο δελεαστική. Μετά από μια μικρή έρευνα αγοράς μπήκα σε ένα από τα ξύλινα καραβάκια της πιο δημοφιλούς εταιρείας (από ό, τι κατάλαβα), η οποία σε κάνει μισάωρες βολτίτσες με 20 αν θυμάμαι καλά ζλότι. Η «κρουαζιέρα» αν και μικρή, ήταν πολύ ευχάριστη. Το αεράκι με χάιδευε, ο ήχος του νερού με γαλήνευε και παρατηρούσα με πολύ ευχαρίστηση διαφορετικά τοπία και ανθρώπους.

Να διευκρινίσω ότι υπάρχουν και άλλων ειδών κρουαζιέρες. Οι περισσότερες είναι ημίωρες, υπάρχουν όμως και ωριαίες (τις τίμησα άλλη μέρα), αλλά και μεγαλύτερης διάρκειας οι οποίες πάνε έξω από την Κρακοβία. Οι τελευταίες δυστυχώς λαμβάνουν χώρα συγκεκριμένες μέρες και ώρες, έτσι, αν και ήθελα, δεν μπόρεσα να πραγματοποιήσω καμία από αυτές.

Παρακάτω μπορείτε να δείτε μερικές φωτός που έβγαλα μέσα από το καραβάκι. Καθώς ήταν μικρό και κουνούσε δεν είναι και πολύ καλές.


fromboat1

fromboat2

fromboat3

fromboat4

Επόμενη στάση το κάστρο Wawel! Ο λόφος πάνω στον οποίο είναι χτισμένο κατοικείται από τα αρχαία χρόνια, ενώ γνώρισε μεγάλη ακμή από τα τέλη του Μεσαίωνα ως το τέλος του 16ου αιώνα, όταν η πρωτεύουσα της Πολωνίας μεταφέρθηκε από την Κρακοβία στη Βαρσοβία. Μέσα σε εκείνο το διάστημα της ακμής χτίστηκαν η βασιλική οικεία και ο Καθεδρικός, ενώ το γοτθικό κάστρο αποτέλεσε ένα από τα πιο μεγαλοπρεπή βασιλικά ανάκτορα της Αναγέννησης. Αλλά ακόμα και μετά τη μεταφορά της πολωνικής πρωτεύουσας, η Wawel συνέχισε να αποτελεί τον τόπο όπου λάμβαναν χώρα οι βασιλικές στέψεις και κηδείες. Κατά τον 17ο και 18ο αιώνα κάποια γεγονότα προκάλεσαν φθορές στο κάστρο, το οποίο επανέκτησε τη μεγαλοπρέπειά του μετά από ένα εντατικό πρόγραμμα αποκατάστασης.

Μετά από ένα σύντομο και καθόλου κουραστικό ανηφόρισμα, βρέθηκα μέσα στο κάστρο. Η όλη επιφάνειά του είναι λιθόστρωτη, υπάρχει γραφείο πληροφοριών και τουριστικό εστιατόριο, ενώ κάποιος μπορεί να πάρει εισιτήριο για ορισμένα αξιοθέατα, αν και σε αρκετά από αυτά η είσοδος είναι ελεύθερη. Προσωπικά δεν ήμουν σε τρελό mood μουσείου, οπότε απλώς περπάτησα τριγύρω χαζεύοντας τα κτίρια, θαύμασα τη θέα του ποταμού Vistula από ψηλά, ενώ επισκέφτηκα τον Καθεδρικό και (μη γελάσετε) τη Φωλιά του Δράκου.

Ο Καθεδρικός είναι ένα εντυπωσιακό γοτθικό κτίριο με τρεις πύργους, πληθώρα παρεκκλησίων και ποικίλες επιρροές στην αρχιτεκτονική του εσωτερικού του. Θεωρείται ότι δεν υπάρχει άλλο κτίριο τόσο στενά συνδεδεμένο με την ιστορία τόσο της Κρακοβίας, όσο και του πολωνικού έθνους γενικότερα. Μπορώ να πω ότι μου άρεσε πάρα πολύ, πρόκειται για έναν ιδιαίτερα μεγαλοπρεπή ναό. Δυστυχώς απαγορεύονταν οι φωτός. Η είσοδος είναι δωρεάν, αν και για την αίθουσα με τους βασιλικούς τάφους (και άλλες ενδεχομένως) πρέπει να πληρώσει κανείς εισιτήριο. Προσωπικά περιορίστηκα στις δωρεάν παροχές.

Η Φωλιά του Δράκου είναι ουσιαστικά ένα μικρό σπήλαιο το οποίο παραμένει ανοιχτό μόνο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και η είσοδος σε αυτό γίνεται κατόπιν αγοράς (φθηνού) εισιτηρίου. Το όνομά του παραπέμπει στο γνωστό θρύλο του Δράκου της Κρακοβίας, ο οποίος υποτίθεται ότι αποτελούσε έναν μεγάλο μπελά για τους περιοίκους, καθώς καταβρόχθιζε τόσο τα ζωντανά τους, όσο και νεαρές παρθένες. Κάθε φορά που κάποιος ιππότης προσπαθούσε να τον σκοτώσει αποτύγχανε, καθώς ο Δράκος έβγαζε φωτιά από το στόμα του και τον έκαιγε. Ο βασιλιάς Κρακ που είχε τότε την εξουσία ανησυχούσε πολύ, καθώς είχε μια όμορφη κόρη και φοβόταν μήπως τη φάει ο Δράκος. Ανακοίνωσε τότε ότι θα έδινε το χέρι της σε όποιον κατόρθωνε να τον σκοτώσει. Ένα από τα άτομα που αποφάσισαν να προσπαθήσουν ήταν και ο φτωχός τσαγκάρης Σκούμπα, ο οποίος, ξέροντας ότι δεν είχε τη δύναμη να μονομαχήσει με το Δράκο, αποφάσισε να τον δηλητηριάσει. Πράγματι, άφησε έξω από την είσοδο της σπηλιάς του Δράκου ένα αρνί γεμισμένο με πίσσα και θειάφι, το οποίο εκείνος έφαγε για πρωινό. Σε λίγο άρχισε να αισθάνεται το στομάχι του να καίγεται, κατηφόρισε οπότε προς τον Vistula και άρχισε να πίνει ασταμάτητα νερό, ενώ το στομάχι του φούσκωνε όλο και περισσότερο, μέχρι που στο τέλος εξερράγη! Ο φτωχός αλλά έξυπνος τσαγκάρης παντρεύτηκε την κόρη του βασιλιά και μετά το θάνατό του έγινε εκείνος κυρίαρχος της Κρακοβίας, της οποίας οι κάτοικοι έζησαν έκτοτε χωρίς μπελάδες.

Για να εισέλθει κάποιος στη Φωλιά πρέπει να κατέβει 135 σκαλιά, ενώ σιγά-σιγά αισθάνεται τη θερμοκρασία να πέφτει. Μην φανταστείτε ότι πρόκειται για κάποιο μεγάλο ή εντυπωσιακό σπήλαιο πάντως. Εμένα δεν με χάλασε η επίσκεψη, αλλά ούτε και είδα κάτι που δεν είχα ξαναδεί. Νομίζω ότι περισσότερο θα ενθουσιαστούν τα παιδιά (εκτός κι αν έχουν επισκεφτεί ήδη κάνα σπήλαιο του Δυρού ή του Περάματος, οπότε τι να τους πει αυτό!). Επίσης θα πρότεινα να αφήσετε τη Φωλιά για το τέλος της βόλτας σας στη Wawel, καθώς καταλήγει στη βάση του λόφου και αν θέλετε να δείτε κάτι ακόμα θα πρέπει να ξανανηφορίσετε. Στην έξοδο της Φωλιάς υπάρχει ένα άγαλμα του Δράκου το οποίο βγάζει φωτιά και είναι ιδιαίτερα δημοφιλές για οικογενειακές φωτογραφίσεις!

Στη συνέχεια σας παραθέτω μερικές φωτός από το Κάστρο Wawel.

Καθεδρικός


wawel1

Καθεδρικός


wawel4

Καθεδρικός και πέριξ


wawel5

Η πόλη και το ποτάμι από ψηλά


wawel2

Το άγαλμα του Δράκου


wawel_dragon

Άποψη του αγάλματος του Tadeusz Kosciuszko


wawel3

Εννοείται πως δεν υπήρχε περίπτωση να λείπει ένα άγαλμα του Πάπα!


wawel_jpII

Εν συνέχεια κατευθύνθηκα προς την Παλιά Πόλη. Τρελός κόσμος παντού, καθώς ήταν η μέρα του αγώνα Ελλάδας-Πολωνίας και υπήρχε ένα εορταστικό κλίμα. Οι Πολωνοί ντυμένοι με τα εθνικά τους χρώματα φώναζαν συνθήματα και χαλούσαν τον τόπο!


main_square1

main_square

Καθώς είχα αρχίσει να πεινάω κατευθύνθηκα προς ένα εστιατόριο που μου είχε προτείνει μια Πολωνέζα καλή μου φίλη, το οποίο βρίσκεται πίσω από την Κεντρική Πλατεία (5-10’ περπάτημα). Ονομάζεται u Babci Maliny και είναι πολύ ατμοσφαιρικό με ιδιαίτερη διακόσμηση. Το κυρίως εστιατόριο είναι στο υπόγειο, παρ’ όλα αυτά υπάρχουν και κάποια τραπέζια στο ισόγειο σε περίπτωση που κάποιος θέλει να φάει συγκεκριμένα πιάτα με σύστημα self-service. Εγώ πήγα στο υπόγειο! Έφαγα ένα απίστευτο, πεντανόστιμο γκούλας το οποίο σέρβιραν μέσα σε ψωμί. Δεν είχα ξαναφάει γκούλας και ενθουσιάστηκα! Επίσης, σε μια προσπάθεια να δοκιμάσω pierogi (τα παραδοσιακά γεμιστά πολωνικά ζυμαρικά) πήρα μια μερίδα με σάλτσα σκόρδου, την οποία άφησα σχεδόν αφάγωτη επειδή αφενός δεν μου άρεσαν τα ίδια τα pierogi, αφετέρου η σάλτσα είχε σαν βάση τη μαγιονέζα, η οποία, αν δεν είναι σε πολύ μικρή ποσότητα, με αηδιάζει οικτρά. Παρά την αποτυχία του 2ου πιάτου πάντως εγώ το προτείνω το εστιατόριο και σαν ατμόσφαιρα, και σαν ποιότητα και σαν φαγητό (για δύο πιάτα και μια κόκα-κόλα πλήρωσα γύρω στα 60 ζλότι).

Γκούλας


goulash

Pierogi


pierogi

Μετά το φαγητό αποφάσισα να επισκεφτώ το εσωτερικό της εκκλησίας της Παναγίας (Kościół Mariacki), η οποία θεωρείται μια από τις εντυπωσιακότερες (αν όχι η εντυπωσιακότερη) της χώρας. Είναι γοτθική Βασιλική και γεμάτη σημαντικά έργα τέχνης, όπως την περίφημη Αγία Τράπεζα. Υπάρχουν δύο είσοδοι, μία με και μία χωρίς εισιτήριο. Στην δεύτερη μπορεί κάποιος να δει αρκετά από τα έργα τέχνης από απόσταση. Η πρώτη βρίσκεται στο πλάι και μπορείτε να προμηθευτείτε το εισιτήριο από ένα μαγαζί απέναντι. Αν θέλετε να βγάλετε φωτός σας περιμένει το κλασικό πολωνικό “χαράτσι”. Η εκκλησία είναι όντως πολύ όμορφη και εντυπωσιακή και αξίζει μια επίσκεψη. Ορισμένες φωτός του εσωτερικού της παρατίθενται παρακάτω.


km_1

km_2

km_3

km_4

Εν συνέχεια ξανακατευθύνθηκα προς το ποτάμι, χαζεύοντας ωραία κτίρια όπως την εκκλησία των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, όπου έξω από την οποία μπορείτε να δείτε τα αγάλματα των Δώδεκα Αποστόλων.


spaul_peter

Πολύ ζεστή μέρα, πολύς κόσμος, πολλά συνθήματα και φασαρία. Καθώς δεν είμαι φαν του ποδοσφαίρου αποφάσισα να κατευθυνθώ προς το hostel όση ώρα θα διαρκούσε ο αγώνας, με στόχο να ξαναβγώ μετά για ποτό. Στο ενδιάμεσο έβγαλα μερικές ακόμα φωτός ενώ πήγα και σε ένα σουπερ-μάρκετ όπου αγόρασα δύο μπουκάλια βότκα με την αγαπημένη μου γεύση («nutella»).

Ο Vistula αντανακλώντας το φως του ήλιου


vistula_sun

Εκεί όπου το φλερτ με τα όργανα της τάξης δεν θεωρείται ταμπού


flirt

Μετά από λίγο άραγμα και μια μικρή σιέστα ξαναβγήκα έξω το απόγευμα. Για πρώτη φορά δεν κατέβηκα με τα πόδια άλλα πήρα το τραμ! Συναντήθηκα με τους συμφορουμίτες (πλην Θανάση όπου τον είχε καλέσει το καθήκον Βαρσοβία) και το έριξα στις πολωνικές βότκες σε ένα από τα μπαρ στο Kazimierz. Εκείνη τη μέρα αποσύρθηκα σχετικά νωρίς, καθώς την επομένη είχα κλείσει tour στο Ζακοπάνε και με περίμενε πρωινό εγερτήριο.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 6 of 9

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[makisg]

μπράβο σου underwater για την όμορφη περιγραφή,περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[jpsih]

περιμενουμε τη συνεχεια
και περισσοτερες οικονομικες λεπτομερειες..

 

[nicole.g.<3]

Κόλλησα με την αρχή ...ανυπομονώ για τη συνέχεια της ιστορίας σου!

''...το βράδυ της 5ης Ιουνίου με βρήκε να τα πίνω σε γνωστό μπαράκι του Χαλανδρίου...''
Αχα!!! Πες μου ότι είμαστε και γείτονες..!!!

 

[ThanasisU2]

να σου βάλω και ένα λικερ σοκολάτας που σου έδωσα να δοκιμάσεις στο μπαρ; ;Ρ

 

[underwater]

περιμενουμε τη συνεχεια χχχ
και περισσοτερες οικονομικες λεπτομερειες..

Ρε συ μην προδίδεις αληθινά ονόματα!
Δεν πειράζει, ενημέρωσα τους moderators κι ο Θεός βοηθός.
Η συνέχεια soon!

Κόλλησα με την αρχή ...ανυπομονώ για τη συνέχεια της ιστορίας σου!

''...το βράδυ της 5ης Ιουνίου με βρήκε να τα πίνω σε γνωστό μπαράκι του Χαλανδρίου...''


Αχα!!! Πες μου ότι είμαστε και γείτονες..!!!

Σε ευχαριστώ! Χαλανδραία και εσύ;

να σου βάλω και ένα λικερ σοκολάτας που σου έδωσα να δοκιμάσεις στο μπαρ; ;Ρ

Και αυτό με τη σοκολάτα και το άλλο το φλεγόμενο!

 

[maxoula]

Αχ τι μου κάνεις βρε underwater! Την προσφορά αυτή της LOT την είχα λιγουρευτεί! Αυτή την Κρακοβία την έχω βάλει στο μάτι εδώ και καιρό... κάτι ο Θανάσης με όλα όσα έχει πει τώρα ιστορία εσύ... Δώσε μας λεπτομέρειες και φωτογραφίες

 

[underwater]

Αχ τι μου κάνεις βρε underwater! Την προσφορά αυτή της LOT την είχα λιγουρευτεί! Αυτή την Κρακοβία την έχω βάλει στο μάτι εδώ και καιρό... κάτι ο Θανάσης με όλα όσα έχει πει τώρα ιστορία εσύ... Δώσε μας λεπτομέρειες και φωτογραφίες

Ήταν γαμάτη η προσφορά! Καλά κάνεις και την έχεις βάλει στο μάτι την Κρακοβία, πολύ αξιόλογος και ταυτόχρονα οικονομικός προορισμός! Από αύριο πιάνω γράψιμο για να σε εφοδιάσω με tips!

 

[underwater]

1η μέρα (μέρος 'α): Πρώτη γνωριμία με την πόλη-Wieliczka

Η πτήση για Κρακοβία ήταν από τις ελάχιστες που δεν περίμενα να απογειωθεί το αεροπλάνο για να κοιμηθώ. Απλά φούσκωσα το μαξιλαράκι μου και ξεράθηκα μέχρι το σημείο που, κάνα μισάωρο πριν φτάσουμε, οι αρκετά δυνατές αναταράξεις με σήκωσαν χωρίς να το θέλω. Σε εκείνο το σημείο και ενώ ήμουν μεταξύ ύπνου και ξύπνιου ο μπροστινός είπε στον διπλανό του να σκεπάσει το παράθυρο επειδή φοβόταν να κοιτάξει κατάματα τον ήλιο λόγω της Διάβασης της Αφροδίτης. «Γαμώτο, θα το χάσω» σκέφτηκα, καθώς μάλλον έπρεπε να είχε ξεκινήσει, έβγαλα το τζαμάκι μου και άρχισα να παρατηρώ τον ήλιο. Κάποιοι τριγύρω με κοίταζαν σα να είμαι τελείως ζουρλή και για μια ακόμα φορά σκέφτηκα ότι μάλλον παραείμαι γραφική κάποιες στιγμές, αλλά τι να κάνω, έχω πόρωση με εκλείψεις και αστρονομικά φαινόμενα. Δυστυχώς όμως, καθώς το αεροπλάνο κουνιόταν, μου ήταν αδύνατο να εστιάσω. Και μόλις αρχίσαμε την κάθοδο διαπίστωσα ότι η συννεφιά δεν θα με άφηνε να χαρώ το φαινόμενο.

Κατέβηκα στραβωμένη από το αεροπλάνο και, αφού παρέλαβα το σακ-βουαγιάζ μου, πήγα και χαιρέτισα τον τύπο που κατάλαβα ότι ήταν ο Βλάσης. Εν συνεχεία και αφού έκανα λίγο συνάλλαγμα, ξεκίνησα με ένα μεγάλο πηγαδάκι Ελλήνων (εντός και εκτός forum) τη διαδρομή για το λεωφορείο που θα μας μετέφερε στην πόλη. Το λεωφορείο αυτό σε κατεβάζει στον κεντρικό σταθμό σε 40 περίπου λεπτά, και η τιμή του εισιτηρίου είναι 3.40 ζλότι (1 euro=4 zloty περίπου). Στο λεωφορείο κάποιοι γνωρίστηκαν με έναν Έλληνα ο οποίος δουλεύει Πολωνία και από ό, τι άκουγα αγουροξυπνημένη καθώς ήμουν τους έδωσε αρκετές info για την πόλη. Επίσης, προσφέρθηκε να μας εξηγήσει πού ήταν το accommodation του καθενός και τι τραμ θα έπρεπε να πάρουμε. Εγώ ήθελα να πάρω ταξί, αλλά από τα λεγόμενά του κατάλαβα ότι θα ήταν πεταμένα λεφτά, οπότε απλά ανέβηκα στο τραμ που μου υπέδειξε, το οποίο εν τέλει δεν ήταν το σωστό. Μετά από ταλαιπωρία, ερωτήσεις στους περαστικούς και τηλεφωνήματα στο hostel (δεν το έχω ΚΑΘΟΛΟΥ με τον προσανατολισμό, αφήστε που νύσταζα και έβρεχε), κατέληξα σε ένα ταξί. Ο οδηγός ήταν ένας γλυκύτατος ηλικιωμένος κύριος και το τραγούδι που έπαιζε το ράδιο ήταν το έξης:

Είχα να το ακούσω χρόνια και εκείνες τις μέρες στην Κρακοβία το «απόλαυσα» ουκ ολίγες φορές! Προφανώς παραμένει σουξέ εκεί!

Σε λίγο ήμουν στο hostel μου, το Elephant on the moon! Λίγα λόγια γι’ αυτό. Καταρχάς επέλεξα τη λύση του hostel για λόγους socializing καθώς ταξίδευα μόνη. Από αυτή την άποψη το συγκεκριμένο δεν είναι ιδανικό. Είναι μικρούλι και δεν μαζεύει πολύ κόσμο. Υπήρξε νύχτα που ήμουν μόνο εγώ και ένας ακόμα guest! Αφού ώρες-ώρες σκεφτόμουν πως τσάμπα επέλεξα private room, καθώς και σε dorm να κοιμόμουν αρχόντισσα θα ήμουν.

Το καλό είναι ότι είναι πολύ καθαρό, με φιλική εξυπηρέτηση, ωραίο πρωινό (για πλαίσια hostel, έτσι; Μην περιμένετε χλιδές!) και χαλαρή ατμόσφαιρα. Από την άλλη στον όροφό μου (που ήταν ο βασικός) είχε μόνο ένα μπάνιο, οπότε μια μέρα που μοιράστηκα τον όροφο με άλλους 5 τυπάδες απλά δεν μπορούσα να χρησιμοποιήσω την τουαλέτα. Όχι ότι υπήρχε κάτι αντικειμενικά ελεεινό εκεί μέσα, αλλά δεν ξέρω, είχα αηδιάσει για κάποιο λόγο. Κάτι άλλο αξιοσημείωτο είναι το location του hostel. Δεν είναι στο κέντρο. Είναι 20-25’ περπάτημα από το Κάστρο Wawel, ενώ μπορείτε να πάρετε και το τραμ. Εμένα μου άρεσε εκεί επειδή είναι δίπλα στον ποταμό Vistula και λατρεύω το νερό. Έκανα τη διαδρομή με τα πόδια κάθε μέρα από τον παραποτάμιο δρόμο και το ευχαριστιόμουν, όμως το βράδυ αναγκαζόμουν να πάρω ταξί. Κάποιος που δεν θέλει να πολυπερπατάει ή να πληρώνει ταξί καθημερινά (καθώς το τραμ σταματά κατά τις 11), καλό θα ήταν να μην το προτιμήσει. Να διευκρινίσω πάντως ότι τα ταξί στην Κρακοβία είναι πολύ φθηνότερα από εδώ (και υπάρχουν και εταιρείες με οικονομικότερες υπηρεσίες από τα standard-ask Thanassis!).

Μόλις έφτασα στο hostel μού είπαν ότι αν ήθελα θα μπορούσα να πάρω πρωινό πριν μπω στο δωμάτιο, όμως όπως ανέφερα εγώ απλά νύσταζα (γενικότερα δεν μπορώ να λειτουργήσω χωρίς ύπνο), έτσι την έπεσα για 3 ώρες και στάνιαρα! Ξύπνησα για να πάω στο tour που είχα κλείσει στα αλατωρυχεία της Wieliczka. Να διευκρινίσω εδώ ότι σε όλες τις εκδρομές που έκανα εκτός της πόλης χρησιμοποίησα το πρακτορείο Cracow Tours, το οποίο σε μεταφέρει στον προορισμό σου, σου δίνει αμέσως εισιτήρια χωρίς να περιμένεις σε ουρά και σου προσφέρει αγγλόφωνη ξενάγηση. Αυτό συνήθως βγαίνει πιο ακριβά από το να πας μόνος σου με ΜΜΜ και λοιπά, εγώ όμως έχω την τύχη να έχω φοιτητική κάρτα, έτσι χάρηκα αυτές τις παροχές με 50% έκπτωση (για παράδειγμα για τη Wieliczka πλήρωσα 68 ζλότι). Να τονίσω επίσης ότι οι συνοδοί-ξεναγοί που είχαμε στα tours ήταν στην πλειοψηφία τους ευγενέστατοι άνθρωποι, με πολλές γνώσεις και επίπεδο.

Κατηφορίζοντας προς το κοντινότερο στο hostel μου σημείο συνάντησης χάζεψα λίγο στο ποτάμι, το οποίο αμέσως με έκανε να χαλαρώσω και να αισθανθώ τη θετική αύρα της πόλης!


P1060361

d1_vistula2

d1_vistula1

Λίγο αργότερα έγινε και η πρώτη μου επαφή με το παθος που έχουν οι Πολωνοί για τον συμπατριώτη τους Πάπα Ιωάννη Παύλο τον ‘Β. Η αλήθεια είναι ότι, καθώς δεν πιστεύω, όλο αυτό αρχικά μου φαινόταν πολύ υπερβολικό (θα δείτε φωτός). Από ένα σημείο και μετά όμως άρχισε να με συγκινεί αυτή η άδολη αγάπη. Και για να λέμε του στραβού το δίκιο, ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει υπάρξει θεσμός. Έχει πεθάνει από το 2005 και ακόμα όταν ακούμε τη λέξη Πάπας αυτός μας έρχεται στο μυαλό. Τέλος πάντων, σε αυτή την αφίσα τού έχουν τοποθετήσει ένα φωτοστέφανο, καθώς, από ό, τι μου είπε ο Θανάσης, έχει ξεκινήσει η διαδικασία αγιοποίησής του.


d1_pope

Η Wieliczka είναι ένα μικρό χωριό περίπου 20’ έξω από την Κρακοβία. Από όσο είδα είναι ένα συμπαθητικό χωριουδάκι, χωρίς όμως κάτι το ιδιαίτερο. Όλοι πηγαίνουν για τα αλατωρυχεία, τα οποία αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτισμικής Κληρονομιάς της UNESCO. Τα αλατωρυχεία έχουν ιστορία περίπου 900 ετών, ενώ ξεκίνησαν να αναπτύσσονται τουριστικά τον 18ο αιώνα. Δεν θα αναφέρω πολλά, καθώς έχουν γίνει λεπτομερείς περιγραφές τους στο forum. Είναι πάντως πολύ εντυπωσιακά και αποτελούν μια δραστηριότητα που θα ικανοποιήσει όλους όσους τα επισκεφτούν, μικρούς και μεγάλους. Από ό, τι κατάλαβα άλλωστε αποτελούν δημοφιλή εξόρμηση για τα σχολεία της Πολωνίας, καθώς υπήρχαν πάρα πολλοί μαθητές με τους δασκάλους τους.

Το αρνητικό είναι ότι, καθώς πρέπει να μπεις οπωσδήποτε σε γκρουπ (λογικό για μένα, τα αλατωρυχεία είναι δαιδαλώδη) και υπάρχει αρκετή πίεση χρόνου, δεν μπορείς να απολαύσεις τη φάση με την ησυχία σου. Η κάθοδος γίνεται με σκαλοπάτια (είναι πολλά, αλλά εντάξει, πρόκειται για κατηφόρα). Πρώτη στάση στα 64 μέτρα κάτω από τη Γη, ενώ το κατώτατο επισκέψιμο σημείο είναι στα 135 μέτρα βάθος. Τα πάντα είναι φτιαγμένα από αλάτι. Σε αρκετά σημεία μας προέτρεπαν να δοκιμάσουμε με το δάχτυλό μας από τους τοίχους και ήταν πράγματι αλμυροί, ιδιαίτερα στα σημεία που υπήρχαν οι σχηματισμοί «κουνουπιδιών».


wiel_corn

Κατά τη διαδρομή μας βλέπουμε διάφορες σκηνές από τη ζωή των παλιών αλατωρύχων και των συνθηκών εργασίας τους. Εντύπωση μου έκαναν οι σκάλες τις οποίες κατέβαιναν κουβαλώντας βάρος πολλών κιλών.


wiel_miners

wiel_stairs

Αν κοιτάξετε προσεχτικά πίσω από τον πολεμιστή στα αριστερά θα δείτε σταλακτίτες δημιουργημένους από αλάτι. Απλά εντυπωσιακό!


wiel_myth

Υπάρχουν αρκετές υπόγειες λιμνες, και μάλιστα στις όχθες μιας από αυτές γίνεται και ένα οπτικό-ακουστικό σόου, το οποίο είναι αρκετά εντυπωσιακό.


wiel_show

Το εντυπωσιακότερο μολαταύτα σημείο είναι ο Ναός της Αγίας Kinga, στον οποίο τελούνται επίσης λειτουργίες και γάμοι. Στον τεράστιο αυτό ναό έχουν φιλοτεχνηθεί πολλά έργα από αλάτι, όπως ο Μυστικός Δείπνος, σκηνές από τη Βίβλο και διάφορα άλλα.

wiel_ck1

wiel_ck2

wiel_sk3

wiel_md

Εννοείται ότι δεν θα μπορούσε να λείπει ένα άγαλμα του Ιωάννη Παύλου του ‘Β φτιαγμένο από αλάτι!


wiel_pope

Υπάρχει βέβαια και ξεχωριστό παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Πολωνό Πάπα, και αρκετές ακόμα εκκλησίτσες από αλάτι. Αυτή της Αγίας Kinga είναι βέβαια αυτή που σου κόβει την ανάσα.

Υπάρχουν και δύο μαγαζιά με σουβενίρ, ένα κάτω από το έδαφος και ένα στην έξοδο, τα οποία όμως για μένα δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Η έξοδος γίνεται με ασανσέρ, για το οποίο χρειάζεται να περιμένει κανείς αρκετή ώρα στην ουρά. Η φάση είναι πολύ κλειστοφοβική και το ασανσέρ ανεβαίνει με μεγάλη ταχύτητα στην επιφάνεια της Γης. Πιστεύω ότι κάποιος με πρόβλημα κλειστοφοβίας ενδεχομένως να δυσφορήσει.


Μπήκα στο πουλμανάκι πολύ ικανοποιημένη από την εμπειρία, και έπιασα για λίγο συζήτηση με έναν Αμερικανό πολωνικής καταγωγής που έκανε ταξίδι για να ανακαλύψει τις ρίζες του (στην πορεία γνώρισα και άλλους τέτοιους). Με πολύ καλή διάθεση ανέμενα τη συνέχεια της ημέρας, ή μάλλον του απογεύματος, και την ανακάλυψη των ομορφιών της πόλης.

 

[underwater]

Κάτι που ξέχασα να αναφέρω είναι το ότι για να βγάλει κανείς φωτογραφίες στη Wieliczka θα πρέπει να αγοράσει το ειδικό πάσο (αν θυμάμαι καλά κοστίζει 10 ζλότι). Αυτό μπορεί να γίνει είτε έξω από την είσοδο, είτε σε κάποιο σημείο στα μέσα του tour (και στις δύο περιπτώσεις μπορείς να ξεκινήσεις να φωτογραφίζεις από την αρχή της διαδρομής).

Αυτή η μέθοδος των "πληρωμένων φωτογραφιών" είναι αρκετά δημοφιλής στην Πολωνία, καθώς την είδα να ισχύει και σε άλλα αξιοθέατα.

 

[ThanasisU2]

της Αγίας Κίνγκας όχι αγίου

 

[underwater]

της Αγίας Κίνγκας όχι αγίου

Έτσι Θανάση, να είσαι επί ποδός να διορθώνεις τα μαργαριτάρια που θα πετάξω.