Πολωνία Πανέμορφη Κρακοβία και πέριξ εν μέσω Euro

[underwater]

Το πουλμανάκι των Cracow Tours με άφησε κάπου κοντά στην Παλιά Πόλη, όπου και προσπάθησα να επικοινωνήσω με τον Θανάση για να δω τι μέλλει γενέσθαι. Στο ενδιάμεσο, και καθώς με είχε πιάσει μια πείνα, μπήκα σε ένα μίνι μάρκετ και αγόρασα ένα κουτάκι με τριγωνικά τυράκια. Βασικά κάτι που μου έκανε εντύπωση στην Πολωνία ήταν η ποικιλία γεύσεων που είχαν τα τυράκια αυτά (με πιπεριά, cheddar, μυρωδικά και διάφορα άλλα). Τριγύρω μου παρατηρούσα τον κόσμο (στον οποίο συμπεριλαμβάνονταν και αρκετοί eurofans), τα ωραία κτίρια, το τραμ. Νομίζω πως το βασικό συν της Κρακοβίας και αυτό που αισθάνθηκα από την πρώτη μου βόλτα εκεί είναι η πολύ θετική της ενέργεια!

Επίσης να τονίσω ότι μου άρεσαν πολύ εμφανισιακά και οι άνθρωποι! Όσο ιερόσυλη και αν φανώ, γενικότερα δεν μου αρέσουν καθόλου οι Σλάβοι και πάντα μα πάντα απορώ με το κόλλημα που έχουν πολλοί με τους Σέρβους/Σέρβες για παράδειγμα (και δεν μιλώ μόνο για τις γυναίκες, όπου θα μπορούσε κάποιος να πει «το λες από τη ζήλεια σου κοντή μαυροτσούκαλη», αλλά και για τους άντρες). Στην Πολωνία μου άρεσε το ότι όλοι ήταν χαλαροί και φυσικοί. Οι άνδρες δεν είχαν το ψιλογλοιώδες "μάτσο" που βλέπεις συχνά, αλλά ούτε και οι γυναίκες κάτι το φωναχτά προκλητικό! Μου άρεσε πολύ το σπορτίφ στυλάκι τους, με τα ποδηλατάκια τους, τα σορτσάκια τους και λοιπά. Και φυσικά η ευγένειά τους!

Τέλος πάντων, με τα πολλά άρχισα να κατευθύνομαι προς την Κεντρική Πλατεία (Rynek Główny), στην οποία θα συναντιόμουν με το Θανάση, το Βλάση και τον φίλο του Σ. Με το που την προσέγγισα η μηχανή πήρε φωτιά! Πρόκειται για μια πολύ μεγάλη πλατεία, γεμάτη υπέροχα κτίρια όπως το Cloth Hall (Sukiennice), μέρος του οποίου λειτουργεί σαν κλειστή αγορά, και την επιβλητική εκκλησία Kościół Mariacki. Κόσμος να πηγαινοέρχεται, άμαξες και αμαξάδες, υπαίθριοι καλλιτέχνες παντού, γιορτινή ατμόσφαιρα! Ο καιρός είχε βελτιωθεί αρκετά από το βροχερό και δροσερό πρωινό, κι εγώ χαιρόμουν να φωτογραφίζω ενώ ο ήλιος χαμήλωνε, ακούγοντας τη μελωδική φωνή ενός τενόρου κάτω από ένα άγαλμα.

Sukiennice


sq5

Kościół Mariacki


km

Rynek Główny


sq4

sq3

sq2

sq1

Τότε ήταν που εμφανίστηκαν και οι αγαπητοί συμφορουμίτες και ξεκίνησε μια όμορφη βολτίτσα. Οι άλλοι είχαν δει ήδη αρκετά σημεία τα οποία εγώ θα επισκεπτόμουν τις επόμενες μέρες, και όλοι μαζί κατευθυνθήκαμε προς την πάλαι ποτέ Εβραϊκή συνοικία, την Kazimierz. Εκεί η ατμόσφαιρα και η αρχιτεκτονική ήταν σαφώς διαφοροποιημένες από το περίλαμπρο κέντρο της πόλης, αλλά σίγουρα πρόκειται για ένα ιδιαίτερο μέρος που αξίζει μια επίσκεψη. Είδαμε απέξω κάποιες από τις επτά συναγωγές που διασώζονται, επισκεφτήκαμε το σημείο που έχει γυριστεί μία σκηνή από τη “Λίστα του Σίντλερ” και φυσικά έλαβε χώρα η καθιερωμένη συζήτηση με εμένα να ενίσταμαι και να αγανακτώ και να απορώ με το γεγονός ότι ένας λαός που έχει περάσει τόσα έφτασε να δημιουργήσει ένα κράτος-έκτρωμα και να προβαίνει σε τέτοιας κλίμακας εγκλήματα.


kaz4

kaz5

kaz2

kaz1

Τέλος πάντων, αξίζει να αναφερθώ στα όμορφα μπαράκια και ταβερνάκια που υπάρχουν στο Kazimierz. Πολλά από τα μπαράκια, όπως μας εξήγησε ο Θανάσης, ενώνονται εσωτερικά με πόρτες, κατάλοιπα της περιόδου όπου τα κτίρια αποτελούσαν σπίτια Εβραίων. Οι πόρτες αυτές ήταν μέρος του «συστήματος» κρυψίματος και διαφυγής. Όσον αφορά τα ταβερνάκια, αρκετά από αυτά έχουν σε διακριτό σημείο το εβραϊκό αστέρι και σερβίρουν εβραϊκή κουζίνα, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις το φαγητό είναι και κοσέρ.


kaz3

Εμείς δεν φάγαμε εβραϊκά, αλλά δοκιμάσαμε το περίφημο πολωνικό junk-food zapiekanki, το οποίο είναι ένα τεράστιο ανοιχτό σάντουιτς με τυρί, μανιτάρια, κέτσαπ και φρέσκο κρεμμυδάκι (στο οποίο μπορεί κάποιος να προσθέσει και άλλα υλικά ανάλογα με τα γούστα του-εγώ πάντως πήρα το “κλασικό”). Ήταν αρκετά γευστικό, αλλά και τόσο θηριώδες που δεν κατάφερα να το τελειώσω! Οι αγαπητοί συμφορουμίτες ήταν βέβαια πρόθυμοι να με βοηθήσουν .


zapienkaki

Στη συνέχεια το πρόγραμμα είχε μπύρα! Πήγαμε σε ένα μεγάλο και πολύβουο μαγαζί σε στυλ μπυραρίας δίπλα στο κάστρο Wawel, το Pod Wawelem! Ήταν πολύ ωραία! Είχε κάτι κουπόνια ο Θανάσης, οπότε ήπιαμε από δύο μπύρες ο καθένας, συν μια παραδοσιακή ποικιλία κρύων πολωνικών κρεατικών στη μέση, πληρώνοντας το «δυσβάσταχτο» ποσό των 10 ζλότι το άτομο!


pond_wawelem

Ήταν μια πραγματικά καλή βραδιά με πολύ γέλιο και ευχάριστη διάθεση! Λίγο πριν τις 12 επιστροφή στο hostel, μπανάκι, λίγο σερφάρισμα και ύπνος, καθώς με περίμενε πρωινό εγερτήριο για την προγραμματισμένη μου επίσκεψη στο Auschwitz (και συνεπώς αρκετό ψυχοπλάκωμα).

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• …

  Go to chapter

  Go
• 9

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 3 of 9

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[makisg]

μπράβο σου underwater για την όμορφη περιγραφή,περιμένουμε τη συνέχεια.

 

[jpsih]

περιμενουμε τη συνεχεια
και περισσοτερες οικονομικες λεπτομερειες..

 

[nicole.g.<3]

Κόλλησα με την αρχή ...ανυπομονώ για τη συνέχεια της ιστορίας σου!

''...το βράδυ της 5ης Ιουνίου με βρήκε να τα πίνω σε γνωστό μπαράκι του Χαλανδρίου...''
Αχα!!! Πες μου ότι είμαστε και γείτονες..!!!

 

[ThanasisU2]

να σου βάλω και ένα λικερ σοκολάτας που σου έδωσα να δοκιμάσεις στο μπαρ; ;Ρ

 

[underwater]

περιμενουμε τη συνεχεια χχχ
και περισσοτερες οικονομικες λεπτομερειες..

Ρε συ μην προδίδεις αληθινά ονόματα!
Δεν πειράζει, ενημέρωσα τους moderators κι ο Θεός βοηθός.
Η συνέχεια soon!

Κόλλησα με την αρχή ...ανυπομονώ για τη συνέχεια της ιστορίας σου!

''...το βράδυ της 5ης Ιουνίου με βρήκε να τα πίνω σε γνωστό μπαράκι του Χαλανδρίου...''


Αχα!!! Πες μου ότι είμαστε και γείτονες..!!!

Σε ευχαριστώ! Χαλανδραία και εσύ;

να σου βάλω και ένα λικερ σοκολάτας που σου έδωσα να δοκιμάσεις στο μπαρ; ;Ρ

Και αυτό με τη σοκολάτα και το άλλο το φλεγόμενο!

 

[maxoula]

Αχ τι μου κάνεις βρε underwater! Την προσφορά αυτή της LOT την είχα λιγουρευτεί! Αυτή την Κρακοβία την έχω βάλει στο μάτι εδώ και καιρό... κάτι ο Θανάσης με όλα όσα έχει πει τώρα ιστορία εσύ... Δώσε μας λεπτομέρειες και φωτογραφίες

 

[underwater]

Αχ τι μου κάνεις βρε underwater! Την προσφορά αυτή της LOT την είχα λιγουρευτεί! Αυτή την Κρακοβία την έχω βάλει στο μάτι εδώ και καιρό... κάτι ο Θανάσης με όλα όσα έχει πει τώρα ιστορία εσύ... Δώσε μας λεπτομέρειες και φωτογραφίες

Ήταν γαμάτη η προσφορά! Καλά κάνεις και την έχεις βάλει στο μάτι την Κρακοβία, πολύ αξιόλογος και ταυτόχρονα οικονομικός προορισμός! Από αύριο πιάνω γράψιμο για να σε εφοδιάσω με tips!

 

[underwater]

1η μέρα (μέρος 'α): Πρώτη γνωριμία με την πόλη-Wieliczka

Η πτήση για Κρακοβία ήταν από τις ελάχιστες που δεν περίμενα να απογειωθεί το αεροπλάνο για να κοιμηθώ. Απλά φούσκωσα το μαξιλαράκι μου και ξεράθηκα μέχρι το σημείο που, κάνα μισάωρο πριν φτάσουμε, οι αρκετά δυνατές αναταράξεις με σήκωσαν χωρίς να το θέλω. Σε εκείνο το σημείο και ενώ ήμουν μεταξύ ύπνου και ξύπνιου ο μπροστινός είπε στον διπλανό του να σκεπάσει το παράθυρο επειδή φοβόταν να κοιτάξει κατάματα τον ήλιο λόγω της Διάβασης της Αφροδίτης. «Γαμώτο, θα το χάσω» σκέφτηκα, καθώς μάλλον έπρεπε να είχε ξεκινήσει, έβγαλα το τζαμάκι μου και άρχισα να παρατηρώ τον ήλιο. Κάποιοι τριγύρω με κοίταζαν σα να είμαι τελείως ζουρλή και για μια ακόμα φορά σκέφτηκα ότι μάλλον παραείμαι γραφική κάποιες στιγμές, αλλά τι να κάνω, έχω πόρωση με εκλείψεις και αστρονομικά φαινόμενα. Δυστυχώς όμως, καθώς το αεροπλάνο κουνιόταν, μου ήταν αδύνατο να εστιάσω. Και μόλις αρχίσαμε την κάθοδο διαπίστωσα ότι η συννεφιά δεν θα με άφηνε να χαρώ το φαινόμενο.

Κατέβηκα στραβωμένη από το αεροπλάνο και, αφού παρέλαβα το σακ-βουαγιάζ μου, πήγα και χαιρέτισα τον τύπο που κατάλαβα ότι ήταν ο Βλάσης. Εν συνεχεία και αφού έκανα λίγο συνάλλαγμα, ξεκίνησα με ένα μεγάλο πηγαδάκι Ελλήνων (εντός και εκτός forum) τη διαδρομή για το λεωφορείο που θα μας μετέφερε στην πόλη. Το λεωφορείο αυτό σε κατεβάζει στον κεντρικό σταθμό σε 40 περίπου λεπτά, και η τιμή του εισιτηρίου είναι 3.40 ζλότι (1 euro=4 zloty περίπου). Στο λεωφορείο κάποιοι γνωρίστηκαν με έναν Έλληνα ο οποίος δουλεύει Πολωνία και από ό, τι άκουγα αγουροξυπνημένη καθώς ήμουν τους έδωσε αρκετές info για την πόλη. Επίσης, προσφέρθηκε να μας εξηγήσει πού ήταν το accommodation του καθενός και τι τραμ θα έπρεπε να πάρουμε. Εγώ ήθελα να πάρω ταξί, αλλά από τα λεγόμενά του κατάλαβα ότι θα ήταν πεταμένα λεφτά, οπότε απλά ανέβηκα στο τραμ που μου υπέδειξε, το οποίο εν τέλει δεν ήταν το σωστό. Μετά από ταλαιπωρία, ερωτήσεις στους περαστικούς και τηλεφωνήματα στο hostel (δεν το έχω ΚΑΘΟΛΟΥ με τον προσανατολισμό, αφήστε που νύσταζα και έβρεχε), κατέληξα σε ένα ταξί. Ο οδηγός ήταν ένας γλυκύτατος ηλικιωμένος κύριος και το τραγούδι που έπαιζε το ράδιο ήταν το έξης:

Είχα να το ακούσω χρόνια και εκείνες τις μέρες στην Κρακοβία το «απόλαυσα» ουκ ολίγες φορές! Προφανώς παραμένει σουξέ εκεί!

Σε λίγο ήμουν στο hostel μου, το Elephant on the moon! Λίγα λόγια γι’ αυτό. Καταρχάς επέλεξα τη λύση του hostel για λόγους socializing καθώς ταξίδευα μόνη. Από αυτή την άποψη το συγκεκριμένο δεν είναι ιδανικό. Είναι μικρούλι και δεν μαζεύει πολύ κόσμο. Υπήρξε νύχτα που ήμουν μόνο εγώ και ένας ακόμα guest! Αφού ώρες-ώρες σκεφτόμουν πως τσάμπα επέλεξα private room, καθώς και σε dorm να κοιμόμουν αρχόντισσα θα ήμουν.

Το καλό είναι ότι είναι πολύ καθαρό, με φιλική εξυπηρέτηση, ωραίο πρωινό (για πλαίσια hostel, έτσι; Μην περιμένετε χλιδές!) και χαλαρή ατμόσφαιρα. Από την άλλη στον όροφό μου (που ήταν ο βασικός) είχε μόνο ένα μπάνιο, οπότε μια μέρα που μοιράστηκα τον όροφο με άλλους 5 τυπάδες απλά δεν μπορούσα να χρησιμοποιήσω την τουαλέτα. Όχι ότι υπήρχε κάτι αντικειμενικά ελεεινό εκεί μέσα, αλλά δεν ξέρω, είχα αηδιάσει για κάποιο λόγο. Κάτι άλλο αξιοσημείωτο είναι το location του hostel. Δεν είναι στο κέντρο. Είναι 20-25’ περπάτημα από το Κάστρο Wawel, ενώ μπορείτε να πάρετε και το τραμ. Εμένα μου άρεσε εκεί επειδή είναι δίπλα στον ποταμό Vistula και λατρεύω το νερό. Έκανα τη διαδρομή με τα πόδια κάθε μέρα από τον παραποτάμιο δρόμο και το ευχαριστιόμουν, όμως το βράδυ αναγκαζόμουν να πάρω ταξί. Κάποιος που δεν θέλει να πολυπερπατάει ή να πληρώνει ταξί καθημερινά (καθώς το τραμ σταματά κατά τις 11), καλό θα ήταν να μην το προτιμήσει. Να διευκρινίσω πάντως ότι τα ταξί στην Κρακοβία είναι πολύ φθηνότερα από εδώ (και υπάρχουν και εταιρείες με οικονομικότερες υπηρεσίες από τα standard-ask Thanassis!).

Μόλις έφτασα στο hostel μού είπαν ότι αν ήθελα θα μπορούσα να πάρω πρωινό πριν μπω στο δωμάτιο, όμως όπως ανέφερα εγώ απλά νύσταζα (γενικότερα δεν μπορώ να λειτουργήσω χωρίς ύπνο), έτσι την έπεσα για 3 ώρες και στάνιαρα! Ξύπνησα για να πάω στο tour που είχα κλείσει στα αλατωρυχεία της Wieliczka. Να διευκρινίσω εδώ ότι σε όλες τις εκδρομές που έκανα εκτός της πόλης χρησιμοποίησα το πρακτορείο Cracow Tours, το οποίο σε μεταφέρει στον προορισμό σου, σου δίνει αμέσως εισιτήρια χωρίς να περιμένεις σε ουρά και σου προσφέρει αγγλόφωνη ξενάγηση. Αυτό συνήθως βγαίνει πιο ακριβά από το να πας μόνος σου με ΜΜΜ και λοιπά, εγώ όμως έχω την τύχη να έχω φοιτητική κάρτα, έτσι χάρηκα αυτές τις παροχές με 50% έκπτωση (για παράδειγμα για τη Wieliczka πλήρωσα 68 ζλότι). Να τονίσω επίσης ότι οι συνοδοί-ξεναγοί που είχαμε στα tours ήταν στην πλειοψηφία τους ευγενέστατοι άνθρωποι, με πολλές γνώσεις και επίπεδο.

Κατηφορίζοντας προς το κοντινότερο στο hostel μου σημείο συνάντησης χάζεψα λίγο στο ποτάμι, το οποίο αμέσως με έκανε να χαλαρώσω και να αισθανθώ τη θετική αύρα της πόλης!


P1060361

d1_vistula2

d1_vistula1

Λίγο αργότερα έγινε και η πρώτη μου επαφή με το παθος που έχουν οι Πολωνοί για τον συμπατριώτη τους Πάπα Ιωάννη Παύλο τον ‘Β. Η αλήθεια είναι ότι, καθώς δεν πιστεύω, όλο αυτό αρχικά μου φαινόταν πολύ υπερβολικό (θα δείτε φωτός). Από ένα σημείο και μετά όμως άρχισε να με συγκινεί αυτή η άδολη αγάπη. Και για να λέμε του στραβού το δίκιο, ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει υπάρξει θεσμός. Έχει πεθάνει από το 2005 και ακόμα όταν ακούμε τη λέξη Πάπας αυτός μας έρχεται στο μυαλό. Τέλος πάντων, σε αυτή την αφίσα τού έχουν τοποθετήσει ένα φωτοστέφανο, καθώς, από ό, τι μου είπε ο Θανάσης, έχει ξεκινήσει η διαδικασία αγιοποίησής του.


d1_pope

Η Wieliczka είναι ένα μικρό χωριό περίπου 20’ έξω από την Κρακοβία. Από όσο είδα είναι ένα συμπαθητικό χωριουδάκι, χωρίς όμως κάτι το ιδιαίτερο. Όλοι πηγαίνουν για τα αλατωρυχεία, τα οποία αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτισμικής Κληρονομιάς της UNESCO. Τα αλατωρυχεία έχουν ιστορία περίπου 900 ετών, ενώ ξεκίνησαν να αναπτύσσονται τουριστικά τον 18ο αιώνα. Δεν θα αναφέρω πολλά, καθώς έχουν γίνει λεπτομερείς περιγραφές τους στο forum. Είναι πάντως πολύ εντυπωσιακά και αποτελούν μια δραστηριότητα που θα ικανοποιήσει όλους όσους τα επισκεφτούν, μικρούς και μεγάλους. Από ό, τι κατάλαβα άλλωστε αποτελούν δημοφιλή εξόρμηση για τα σχολεία της Πολωνίας, καθώς υπήρχαν πάρα πολλοί μαθητές με τους δασκάλους τους.

Το αρνητικό είναι ότι, καθώς πρέπει να μπεις οπωσδήποτε σε γκρουπ (λογικό για μένα, τα αλατωρυχεία είναι δαιδαλώδη) και υπάρχει αρκετή πίεση χρόνου, δεν μπορείς να απολαύσεις τη φάση με την ησυχία σου. Η κάθοδος γίνεται με σκαλοπάτια (είναι πολλά, αλλά εντάξει, πρόκειται για κατηφόρα). Πρώτη στάση στα 64 μέτρα κάτω από τη Γη, ενώ το κατώτατο επισκέψιμο σημείο είναι στα 135 μέτρα βάθος. Τα πάντα είναι φτιαγμένα από αλάτι. Σε αρκετά σημεία μας προέτρεπαν να δοκιμάσουμε με το δάχτυλό μας από τους τοίχους και ήταν πράγματι αλμυροί, ιδιαίτερα στα σημεία που υπήρχαν οι σχηματισμοί «κουνουπιδιών».


wiel_corn

Κατά τη διαδρομή μας βλέπουμε διάφορες σκηνές από τη ζωή των παλιών αλατωρύχων και των συνθηκών εργασίας τους. Εντύπωση μου έκαναν οι σκάλες τις οποίες κατέβαιναν κουβαλώντας βάρος πολλών κιλών.


wiel_miners

wiel_stairs

Αν κοιτάξετε προσεχτικά πίσω από τον πολεμιστή στα αριστερά θα δείτε σταλακτίτες δημιουργημένους από αλάτι. Απλά εντυπωσιακό!


wiel_myth

Υπάρχουν αρκετές υπόγειες λιμνες, και μάλιστα στις όχθες μιας από αυτές γίνεται και ένα οπτικό-ακουστικό σόου, το οποίο είναι αρκετά εντυπωσιακό.


wiel_show

Το εντυπωσιακότερο μολαταύτα σημείο είναι ο Ναός της Αγίας Kinga, στον οποίο τελούνται επίσης λειτουργίες και γάμοι. Στον τεράστιο αυτό ναό έχουν φιλοτεχνηθεί πολλά έργα από αλάτι, όπως ο Μυστικός Δείπνος, σκηνές από τη Βίβλο και διάφορα άλλα.

wiel_ck1

wiel_ck2

wiel_sk3

wiel_md

Εννοείται ότι δεν θα μπορούσε να λείπει ένα άγαλμα του Ιωάννη Παύλου του ‘Β φτιαγμένο από αλάτι!


wiel_pope

Υπάρχει βέβαια και ξεχωριστό παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Πολωνό Πάπα, και αρκετές ακόμα εκκλησίτσες από αλάτι. Αυτή της Αγίας Kinga είναι βέβαια αυτή που σου κόβει την ανάσα.

Υπάρχουν και δύο μαγαζιά με σουβενίρ, ένα κάτω από το έδαφος και ένα στην έξοδο, τα οποία όμως για μένα δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Η έξοδος γίνεται με ασανσέρ, για το οποίο χρειάζεται να περιμένει κανείς αρκετή ώρα στην ουρά. Η φάση είναι πολύ κλειστοφοβική και το ασανσέρ ανεβαίνει με μεγάλη ταχύτητα στην επιφάνεια της Γης. Πιστεύω ότι κάποιος με πρόβλημα κλειστοφοβίας ενδεχομένως να δυσφορήσει.


Μπήκα στο πουλμανάκι πολύ ικανοποιημένη από την εμπειρία, και έπιασα για λίγο συζήτηση με έναν Αμερικανό πολωνικής καταγωγής που έκανε ταξίδι για να ανακαλύψει τις ρίζες του (στην πορεία γνώρισα και άλλους τέτοιους). Με πολύ καλή διάθεση ανέμενα τη συνέχεια της ημέρας, ή μάλλον του απογεύματος, και την ανακάλυψη των ομορφιών της πόλης.

 

[underwater]

Κάτι που ξέχασα να αναφέρω είναι το ότι για να βγάλει κανείς φωτογραφίες στη Wieliczka θα πρέπει να αγοράσει το ειδικό πάσο (αν θυμάμαι καλά κοστίζει 10 ζλότι). Αυτό μπορεί να γίνει είτε έξω από την είσοδο, είτε σε κάποιο σημείο στα μέσα του tour (και στις δύο περιπτώσεις μπορείς να ξεκινήσεις να φωτογραφίζεις από την αρχή της διαδρομής).

Αυτή η μέθοδος των "πληρωμένων φωτογραφιών" είναι αρκετά δημοφιλής στην Πολωνία, καθώς την είδα να ισχύει και σε άλλα αξιοθέατα.

 

[ThanasisU2]

της Αγίας Κίνγκας όχι αγίου

 

[underwater]

της Αγίας Κίνγκας όχι αγίου

Έτσι Θανάση, να είσαι επί ποδός να διορθώνεις τα μαργαριτάρια που θα πετάξω.