Αίγυπτος Πνίγοντας το παρελθόν για να σωθεί το μέλλον

[galat]

Το Abu Simbel είναι ο πιο σημαντικός ναός της περιοχής των Νουβίων. Πρόκειται στην ουσία για δύο ναούς, κτισμένους από τον Ραμσή τον Β τον 13ο αιώνα π.χ. Κυριολεκτώντας η λέξη κτισμένους είναι λάθος, αφού στην ουσία πρόκειται για δύο ναούς που είναι λαξευμένοι στα βράχια δύο γειτονικών λόφων. Ο μεγάλος ναός είναι αφιερωμένος στους θεούς Ρε-Χαραχτί, Άμμωνα και Φθα, όμως αυτό που κυριαρχεί είναι τα 4 γιγαντιαία και επιβλητικά καθιστά αγάλματα του ίδιου του Ραμσή του Β, ύψους 21 μέτρων, που βρίσκονται λαξευμένα στον βράχο στην είσοδο του ναού. Ο Ραμσής στα τέσσερα αυτά αγάλματα απεικονίζεται τόσο με αντρική, όσο και με γυναικεία μορφή, σαν ένδειξη της θεϊκής του διάστασης. Ο ναός διαθέτει και εσωτερικές αίθουσες, λαξευμένες και αυτές στο βράχο και διακοσμημένες τόσο με αγάλματα, όσο και με ζωγραφιστές παραστάσεις. Ο δεύτερος ναός είναι αφιερωμένος στην θεά Αθώρ, όμως και εδώ την μεγαλύτερη εντύπωση κάνουν τα δύο αγάλματα, ύψους 10 μέτρων της Νεφερτάρης, γυναίκας του Ραμσή, που βρίσκονται στην πρόσοψη του ναού και το καθένα από τα οποία συνοδεύεται από δύο αγάλματα του Ραμσή, ένα σε κάθε της πλευρά.

Χαρακτηριστικό στοιχείο του ναού, δείγμα της υψηλής τέχνης, τεχνικής και των γεωμετρικών και αστρολογικών γνώσεων των κατασκευαστών του, είναι ότι είναι κατασκευασμένος έτσι ώστε σε δύο συγκεκριμένες ημερομηνίες (που πιθανόν να σχετίζονται με την ημερομηνία γέννησης και ενθρόνισης του Ραμσή) οι ακτίνες του ανατέλλοντος ήλιου να εισέρχονται από την είσοδο του ναού και περνώντας τα 60 μέτρα που την χωρίζουν από το πίσω μέρος του ναού να φωτίζουν το πρόσωπο του Ραμσή.

Ο Ραμσής και οι θεοί Ρε-Χαραχτί, Άμμων και Φθα καθισμενοι στο βάθος του μεγάλου ναού του Abu Simbel, περιμένουν δύο φορές τον χρόνο τις ακτίνες της ανατολής.
​

​

Και νάτες...

​

Όντας το Abu Simbel το σημαντικότερο αρχαίο μνημείο της Νουβίας, δικαιολογημένα συγκέντρωσε όλη την προσοχή και το ενδιαφέρον της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας για την διάσωσή του.

Πως όμως μπορούσε να σωθεί το Abu Simbel από τα ανερχόμενα νερά της λίμνης Νάσερ;

Το ερώτημα αυτό βασάνισε σημαντικά τους επιστήμονες της UNESCO. Τον Οκτώβρη του 1961 το περιοδικό της UNESCO The Courier κυκλοφορεί αφιερωμένο στην διάσωση του Abu Simbel και το σύνθημα Τώρα ή Ποτέ (Now or Never). Στο περιοδικό παρουσιάζονται οι διαφορετικές λύσεις που προτάθηκαν. Οι Γάλλοι πρότειναν την κατασκευή φραγμάτων, που θα απομόνωναν και θα προφύλασσαν τους δύο ναούς. Οι Βρετανοί μίλησαν για ένα γιγάντιο θόλο, που θα κάλυπτε το μνημείο κάτω από το νερό της λίμνης. Οι Ιταλοί πρότειναν την υδραυλική ανύψωση του Abu Simbel, προϋπολογισμού 82 εκ. δολαρίων. Ένα ολόκληρο βουνό 250.000 τόνων θα αποκόπτονταν από το περιβάλλον του και με υδραυλικό τρόπο θα ανυψώνονταν 65 μέτρα, ώστε να βρεθεί πάνω από την επιφάνεια του νερού. Εν τέλει υιοθετήθηκε η πρόταση των Σουηδών, προϋπολογισμού 40 εκ. δολαρίων, για κοπή του βουνού σε μικρά κομμάτια, τα οποία θα μεταφέρονταν στην νέα θέση του ναού και θα επανασυναρμολογούνταν. Την πραγματοποίηση του φιλόδοξου αυτού σχεδίου ανέλαβε ένα κονσόρτσιουμ εταιρειών από την Αίγυπτο, την Γαλλία, την Γερμανία, την Ιταλία και την Σουηδία. Συντονιστές της κατασκευής ορίστηκαν οι Γερμανοί.

Tο περιοδικό της UNESCO The Courier τον Οκτώβρη του 1961 με την πρόταση της ανύψωσης του Abu Simbel με υδραυλικό τρόπο στο εξώφυλλό του και το σύνθημα NOW OR NEVER
​

​

Σκαριφήματα που εξηγούν πως προτείνεται να ανυψωθούν 250.000 τόνοι με υδραυλικό τρόπο
​

​

Τον Απρίλιο του 1964 ξεκίνησαν οι προπαρασκευαστικές εργασίες για την κοπή και μεταφορά των δύο ναών. Ένα πρόχειρο φράγμα φτιάχτηκε περιμετρικά αυτών για να γίνει δυνατή η εκτέλεση των εργασιών όσο η στάθμη των νερών ανέβαινε. Οι ναοί αποτυπώθηκαν επακριβώς και συντάχθηκαν λεπτομερέστατα σχέδια, ενώ αποφασίστηκε ο τρόπος κοπής τους και αποτυπώθηκε στα σχέδια. Οι εργασίες ξεκίνησαν από τον ναό του Ραμσή. Στην είσοδο του ναού μπήκε στρογγυλό μεταλλικό τούνελ για να είναι δυνατή η είσοδος στον ναό κατά την φάση κοπής του βουνού. Στην συνέχεια όλη η πρόσοψη του ναού με τα 4 αγάλματα καλύφθηκε με άμμο για να προστατευτεί κατά την φάση αφαίρεσης του υπερκείμενου βουνού. Για τον ίδιο λόγο η μετώπη του ναού με τους μπαμπουϊνους σκεπάστηκε με προστατευτική μεταλλική κατασκευή. Το εσωτερικό του ναού υποστυλώθηκε με 140 τόνους βαριών σιδηροδοκών. Στην συνέχεια αφαιρέθηκε με μηχανικά μέσα ο όγκος του βουνού πάνω από τον ναό, εκτός από την πρόσοψη. Συγκεκριμένα αφαιρέθηκαν βράχια ύψους περίπου 45 μέτρων, ενώ η όλη εκσκαφή σταμάτησε για λόγους προστασίας 8 μέτρα πάνω από την οροφή του ναού. Από το σημείο αυτό και πέρα άρχισε η προσεκτική δουλειά της κοπής και αποσυναρμολόγησης του ναού. Η κοπή γινόταν όπου ήταν δυνατόν με μηχανοκίνητα μέσα, αλλά και σε πάρα πολλές περιπτώσεις με τον ίδιο χειροκίνητο τρόπο, που δούλευαν οι Νούβιοι εδώ και αιώνες. Η όλη εργασία της κοπής γινόταν με μεγάλη προσοχή, έτσι ώστε το πάχος των αρμών κοπής να μην ξεπερνά τα 4-6 χιλιοστά. Το πάχος των αρμών μετριόταν και σημειώνονταν, ώστε να ληφθεί υπ’ όψιν κατά την επανασυναρμολόγηση. Τα κομμάτια του λαξευμένου βράχου που αποκόπτονταν από τον ναό, αφού αριθμούνταν ενισχύονταν με ρητινενέσεις, ώστε να αποκτήσουν την απαιτούμενη αντοχή για την εναέρια μεταφορά τους. Σε κάθε κομμάτι εμφυτεύονταν και στερεώνονταν με ρητίνη μεταλλικά στοιχεία ανάρτησης, από τα οποία κρεμιόταν από τους τεράστιους γερανούς τα τεμάχια του ναού για να μεταφερθούν και να αποθηκευτούν προσωρινά μέχρι την επανασυναρμολόγησή τους. Σε λιγότερο από ένα χρόνο, στις 29/3/1965 ολοκληρώθηκε η αποσυναρμολόγηση των δύο ναών. Συνολικά κόπηκαν και αποθηκεύτηκαν 1035 κομμάτια ροδόχρωμου ψαμμίτη, βάρους από 22 έως 33 τόνους.

Στις 26/1/1966 άρχισε η επανασυναρμολόγηση των δύο ναών στην νέα τους θέση, 200 μέτρα πιο μακριά από την αρχική και 65 μέτρα ψηλότερα. Η νέα αυτή θέση επιλέχτηκε και υπολογίστηκε έτσι ώστε οι δύο ναοί να έχουν ακριβώς τον ίδιο προσανατολισμό με αυτόν της αρχικής τους θέσης, έτσι ώστε να επαναλαμβάνεται το φαινόμενο της εισόδου των ακτινών του ανατέλλοντος ηλίου στο πρόσωπο του Ραμσή, τις δύο συγκεκριμένες ημερομηνίες (22/2 και 22/10) κάθε χρόνου.

Η μακέτα με την νέα θέση του Abu Simbel και την αρχική του θέση κάτω από το νερό πλέον της λίμνης του Νάσερ. Από το μουσείο του Νουβικού πολιτισμού στο Ασουάν.
​

​

Οριζοντιογραφία με την νέα και την παλαιά θέση του Abu Simbel
​

​

Κάθε ναός αφού επανασυναρμολογήθηκε καλύφθηκε με άμμο, δημιουργώντας έτσι έναν τεχνητό λόφο αντίστοιχων διαστάσεων με τον αρχικό. Για να μην μεταβιβαστούν όμως μεγάλα φορτία στην οροφή του ναού, κατασκευάστηκε πρώτα ένας προστατευτικός θόλος από σκυρόδεμα και στην συνέχεια αυτός καλύφθηκε με άμμο.

Μετά την ολοκλήρωση της επανασυναρμολόγησης των δύο ναών, άρχισε η προσεκτική και λεπτομερής δουλειά των αρχαιολόγων για την κάλυψη των αρμών. Οι αρμοί γέμισαν προσεκτικά με ειδικό κονίαμα από άμμο, έτσι ώστε να υπάρχει χρωματική ομοιότητα με τον βράχο. Στα ζωγραφισμένα εσωτερικά τμήματα των ναών οι αρμοί ζωγραφίστηκαν με προσοχή και υπομονή με τα ίδια σχήματα και χρώματα, έτσι ώστε να χαθεί κάθε ίχνος τους.

Η όλη εργασία της μεταφοράς των δύο ναών ολοκληρώθηκε επιτυχώς 14 μέρες νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα στις 9/9/1967. Για την υλοποίηση του μεγαλόπνοου αυτού έργου εργάστηκαν πάνω από 3.000 εργαζόμενοι, συνεχώς σε τρείς εναλλασσόμενες βάρδιες. Στις 22/9/1968 έγιναν τα εγκαίνια των ναών στην νέα τους θέση.

Σαν ένα μήνυμα στους ενδεχόμενους αρχαιολόγους του μέλλοντος, ανάμεσα στα κομμάτια των ναών, που επανασυναρμολογήθηκαν, τοποθετήθηκε ένα κοράνι, 2 εφημερίδες του Καϊρου και ένα ενημερωτικό κείμενο για την ιστορία των ναών και την μεταφορά τους.

Α. Βιβλιογραφία

1. The salvage of the ABU SIMBEL temples, έκδοση του ICOMOS
2. Victoire en Nubie, Torgny Save-Soderbergh, UNESCO - γαλλική έκδοση
3. UNESCO The courier 2/1980, Victory in Nubia
4. UNESCO The courier 02/1960
5. UNESCO The courier 10/1961
6. UNESCO The courier 12/1964
7. Abu Simbel, The American University In Cairo press


Β. Το Abu Simbel όπως ήταν στην αρχική του θέση

Η πρώτη φωτογραφία του Abu Simbel το 1850 με την άμμο να του καλύπτει τα 2/3 της πρόσοψης.

Το Abu Simbel το 1905

Όταν οι κυρίες με τα καπελίνα περπατούσαν στα μπράτσα του Ραμσή.

Γ. Διαλύοντας το Aby Simbel


Το σχέδιο κοπής του Abu Simbel

Σκαρίφημα των εκσκαφών 45 μέτρων που απαιτήθηκαν πριν αρχίσει η κοπή του Abu Simbel

Πρόχειρο φράγμα που στήθηκε για να προστατέψει το Abu Simbel κατά την φάση της κοπής του

Όλη η πρόσοψη καλύφθηκε για λόγους προστασίας με άμμο, μέχρι να ολοκληρωθούν οι εκσκαφές του βουνού πάνω από τον ναό

Το βουνό πάνω από τον ναό έχει αφαιρεθεί. Από πίσω βλέπουμε δύο κεφάλια του Ραμσή. Ήδη από τις δύο πίσω αίθουσες του ναού έχει αφαιρεθεί η οροφή και βλέπουμε τον μεταλλικό σκελετό που την υποστύλωνε. Η οροφή των μπροστινών αιθουσών δεν έχει ακόμα κοπεί και απομακρυνθεί.

Η κοπή των πιό σημαντικών τμημάτων του ναού έγινε χειροκίνητα με τα ίδια πριόνια που χρησιμοποιούσαν οι Νουβιοι εδώ και πολλούς αιώνες.

Μία κεφαλή του Ραμσή πάει για προσωρινή αποθήκευση.

Ο Ραμσής ταϊζεται στο στόμα με ενέσεις ρητίνης, για ενίσχυση της αντοχής του βράχου. Συνολικά 23,5 τόνοι εποξειδικής ρητίνης χρησιμοποιήθηκαν για την ενίσχυση της αντοχής των τμημάτων του ναού.

Ο μεγάλος ναός του Abu Simbel έχει διαλυθεί με επιτυχία. Απομένουν ακόμα 6 πόδια του Ραμσή και δύο πατούσες. Πίσω φαίνεται το κενό από τον λαξευμένο ναό, που αφαιρέθηκε. Ένα ολόκληρο νταμάρι, που θάφτηκε από το νερό.

Δ. Το Abu Simbel επανασυναρμολογείται στη νέα του θέση


Σκαρίφημα τομής του νέου ναού, κάτω από τον μπετονιένο θόλο προστασίας και την άμμο, που τον καλύπτει.

Ο Ραμσής γυρίζει σπίτι του

Ο Ραμσής μετά 3.300 χρόνια στην νέα του θέση, ατενίζει ξανά τα νερά του Νείλου.

Και οι δύο ναοί σε φάση επανασυναρμολόγησης και ο θόλος σε φάση κατασκευής.

Τόσο η πρόσοψη, όσο και ο ναός με τον προστατευτικό θόλο έχει ολοκληρωθεί. Απομένει η άμμος, που θα συμπληρώσει την εικόνα του τεχνητού λόφου.

Μία από τις πρώτες εναέριες λήψεις του Abu Simbel στην νέα του θέση. Δύσκολα θα ξεχωρίσετε τις διαφορές από την αρχική θέση του ναού.

Το Abu Simbel στην νέα του θέση

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• …

  Go to chapter

  Go
• 8

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 3 of 8

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[pattyyy]

Τα όσα μας γράφεις είναι πολύ ενδιαφέροντα!

 

[Borealis]

Θα σε έχουμε από κοντά Galat στη συνέχεια... οι φωτογραφίες είναι από το νάσιοναλ τζεογκράφικ?

 

[makisg]

μπράβο σου galat.πολύ ωραία περιγραφή.

 

[galat]

Θα σε έχουμε από κοντά Galat στη συνέχεια... οι φωτογραφίες είναι από το νάσιοναλ τζεογκράφικ?

Το σήμα του τόπικ είναι από το εξώφυλλο του τεύχους του Μαϊου του 1969 του National Geografic, που ήταν αφιερωμένο στην μεταφορά του Abu Simbel.
Οι δυο πρώτες φωτογραφίες με την ένδειξη "imagestate" είναι από το πολύ ωραίο site με ιστορικές φωτογραφίες Heritage Images : the premier source of cultural, historical and fine art images
Οι υπόλοιπες επαναλαμβάνονται σε πολλά site στο internet.

 

[galat]

Είκοσι δύο γιγαντιαία παζλ

Η κατασκευή του φράγματος του Ασουάν, ύψους 111 μέτρων και μήκους 3,26 χλμ, ξεκίνησε το 1960 και η λειτουργία του εγκαινιάστηκε το 1970. Από την κατασκευή του δημιουργήθηκε η λίμνη Νάσερ, με μήκος που φτάνει περίπου τα 550 χλμ και πλάτος που κυμαίνεται από 5 μέχρι 35 χλμ.

Στο ίδιο όμως διάστημα η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα με την UNESCO και την ICOMOS (Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών ) έδινε μία μάχη με το χρόνο για να περισώσει ό,τι μπορούσε και προλάβαινε από τον αρχαίο πολιτισμό των Νουβίων. Με επικεφαλής τους αιγύπτιους αρχαιολόγους, που καίγονταν άμεσα για τον τόπο τους και τον πολιτισμό του και δίπλα τους πολλές εκατοντάδες επιφανείς αρχαιολόγους και άλλους επιστήμονες από όλο τον κόσμο, που είχαν ήδη δουλέψει στις πολλές και πολυάριθμες ξένες αρχαιολογικές αποστολές στην Αίγυπτο, ξεκίνησε μία παγκόσμια εκστρατεία για να πεισθούν κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμοί να χρηματοδοτήσουν και να στηρίξουν με τεχνικά και άλλα μέσα την προσπάθεια αυτή. Πράγματι με την αιγίδα της UNESCO και την συμμετοχή 40 χωρών πραγματοποιήθηκε ένα πρωτοφανές στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού έργο κόστους άνω των 87 εκ. δολαρίων (Shepard Krech - Encyclopedia of World Environmental History).Από το ποσό αυτό η διεθνής συμμετοχή ανήλθε σε 40 εκ.δολάρια (Victoire en Nubie, Torgny Save-Soderbergh, UNESCO). Το ποσό αυτό ήταν πράγματι πολύ μεγάλο για την εποχή, αλλά μόλις το 1/13 του κόστους κατασκευής του φράγματος του Ασουάν!. Στο ποσό αυτό συνεισέφερε και η Ελλάδα με 30.000 δολάρια. Ένα έργο πρωτοφανές για την έκτασή του, την ιδιομορφία του αντικειμένου του, τα μεγάλα τεχνικά προβλήματα που καλείτο να επιλύσει και την εφευρετικότητα που χρειάστηκε να επιστρατευτεί για να δωθούν λύσεις σε αυτά. Και όλα αυτά με την απίστευτη πίεση του χρόνου, γιατί μέρα τη μέρα, βδομάδα τη βδομάδα, όσο η κατασκευή του φράγματος προχωρούσε, η στάθμη του νερού ανέβαινε.

Πολλές ανασκαφικές εργασίες, με γρήγορους ρυθμούς, με ότι αυτό συνεπάγεται, έφεραν στην επιφάνεια μεγάλο αριθμό κινητών αρχαιολογικών αντικειμένων, που μεταφέρθηκαν αμέσως στα μουσεία. Συγχρόνως αποφασίστηκε η μεταφορά των πιο σημαντικών Νουβικών μνημείων σε νέες ασφαλείς θέσεις.

Αλλά είναι δυνατόν να μεταφερθεί ένα κτίριο και μάλιστα ένα ογκώδες μνημείο, όπως οι αρχαίοι ναοί;

Σίγουρα πρόκειται για ένα δύσκολο εγχείρημα με πολλά προβλήματα, όμως δεν μπορεί να θεωρηθεί αδύνατο. Για την ακρίβεια ακόμα και στην χώρα μας έχουν μεταφερθεί ορισμένα κτίρια. Η πιο γνωστή ίσως περίπτωση είναι η μεταφορά σε μία απόσταση 340 μ. του βυζαντινού ναϊσκου του Αγίου Πέτρου στα Σπάτα κατά την κατασκευή του αεροδρομίου. Καθώς επίσης και η μεταφορά του κτιρίου της πρώην ιερατικής μουσουλμανικής σχολής στο Στρατόπεδο του Παύλου Μελά στην Θεσσαλονίκη, διωρόφου κτιρίου 500 μ2, που μετακινήθηκε κατά 25 μέτρα για τις ανάγκες διαπλάτυνσης της οδού Λαγκαδά.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις τα κτίρια μεταφέρονται ολόκληρα, υποστηρίζοντας τα θεμέλια των κτιρίων και μετακινώντας στην συνέχεια το κτίριο πάνω σε ράγες. Στην περίπτωση της Νουβίας η μεταφορά των ναών έγινε με αποσυναρμολόγηση και επανασυναρμολόγηση κομμάτι-κομμάτι, πέτρα την πέτρα στο νέο μέρος.

Για παράδειγμα ο ναός των Φιλών αφού αποτυπώθηκε λεπτομερώς σε σχέδια σε κάθε του πλευρά και λεπτομέρεια, με την μέθοδο της φωτογραμμετρίας, αποσυναρμολογήθηκε στην συνέχεια σε 45.000 κομμάτια, τα οποία αριθμήθηκαν και αποθηκεύτηκαν προσωρινά σε μια έκταση στις ακτές της λίμνης του Νάσερ και στη συνέχεια ξανασυναρμολογήθηκαν σε ένα κοντινό νησάκι την Αγκιλκία (500 μέτρα μακριά και 15 μέτρα ψηλότερα), το οποίο επιπεδώθηκε και διαμορφώθηκε έτσι ώστε να μοιάζει με το νησί των Φιλών. Όλη αυτή η διαδικασία κράτησε 3,5 χρόνια, από τον Νοέμβριο του 1976 μέχρι τον Μάρτη του 1980 και στοίχισε 9 εκ δολάρια. Επικεφαλής της ομάδας, που πραγματοποίησε την μεταφορά ήταν Ιταλοί αρχαιολόγοι.

Πράγματι η δουλειά, που έχει γίνει είναι εκπληκτική. Εάν δεν έχεις ξανακούσει την ιστορία της μεταφοράς των μνημείων της Νουβίας και επισκεφτείς τον ναό των Φιλών στην νέα του θέση πλέον στο νησί της Αγκιλκίας, όλα φαίνονται τόσο τέλεια, που εάν κάποιος σου μιλήσει για την ιστορία αυτή επί τόπου, θα δυσκολευτείς να τον πιστέψεις. Πρέπει να δεις τις φωτογραφίες από τις εργασίες της μεταφοράς, για να βεβαιωθείς ότι δεν σε δουλεύουν.

Η αλήθεια είναι ότι παρά το εντυπωσιακό της ιστορίας, η μεταφορά με αποσυναρμολόγηση είναι σχετικά πιο απλή, ειδικά στην περίπτωση των αρχαίων ναών, που αποτελούνται από μεγάλα δομικά στοιχεία (δόμους), που δεν συνδέονται μεταξύ τους με κονίαμα, αλλά απλά έχουν τοποθετηθεί ο ένας πάνω στον άλλο και συνδέονται μεταξύ τους με το βάρος τους. Κρίσιμο βέβαια στοιχείο είναι η καλή οργάνωση, η σωστή και πλήρης αποτύπωση και αρίθμηση κάθε μεμονωμένου στοιχείου. Βέβαια όταν πρόκειται για ένα γιγαντιαίο παζλ 45.000 κομματιών η καλή οργάνωση είναι απαραίτητη για να μην βρεθείς στο τέλος με μερικά περισσευούμενα κομμάτια…

Εν τέλει μέσα από το πρόγραμμα διάσωσης των μνημείων της Νουβίας από την UNESCO μετακινήθηκαν 22 αρχαία μνημεία στην Αίγυπτο και στο Σουδάν. Βέβαια κάτω από τα νερά της λίμνης του Νάσερ θαφτήκαν πάρα πολλά στοιχεία του Νουβικού πολιτισμού. Μνημεία, που δεν επιλέγηκαν ή δεν μπορούσαν να μεταφερθούν, όπως το φρούριο Buhen του 19ου αιώνα π.χ. Και βέβαια όσα δεν είχαν ακόμα ανακαλυφθεί και ανασκαφεί. Μαζί με αυτά και όλοι οι οικισμοί των Νουβίων, με την ωραία αρχιτεκτονική τους. Ότι έχει απομείνει από τον πολιτισμό τους, πέρα από τους ναούς που μεταφέρθηκαν, θα το βρείτε στο συμπαθητικό μουσείο για τον Νουβικό πολιτισμό, που φτιάχτηκε στο Ασουάν και βέβαια μια εικόνα για το πώς ζούσαν θα την δείτε στα πολλά χωριά, στα οποία μεταφέρθηκαν οι Νούβιοι στις όχθες του Νείλου πάνω από το φράγμα του Ασουάν.

Στην όλη αυτή εκστρατεία όλες οι μεγάλες αρχαιολογικές σχολές έπαιξαν καθοριστικό ρόλο και η χρηματοδότηση, που εξασφάλισαν, έκαναν δυνατή την πραγματοποίηση του πρωτοφανούς αυτού επιτεύγματος. Όχι με το αζημίωτο βέβαια. Όλες αυτές οι αρχαιολογικές σχολές γύρισαν πίσω στον τόπο τους με γεμάτες τις βαλίτσες τους. Οι Ισπανοί γύρισαν πίσω στην Μαδρίτη με τον ναό του Debod στις αποσκευές τους, που τοποθετήθηκε στην πλατεία Rosales. Οι Αμερικάνοι με τον ναό του Dendour, τον οποίο και τοποθέτησαν σε ειδική αίθουσα στο Μετροπόλιταν Μουσείο της Νέας Υόρκης. Οι Ιταλοί με τον ναό της Ellesiya, που τοποθετήθηκε στο μουσείο Egizio στο Τουρίνο. Οι Ολλανδοί με τον ναό του Taffeh, που τοποθέτησαν στο Leiden. Μικρότερα εκθέματα πήραν και η Κύπρος, η Γαλλία, η Ιαπωνία, ο Λίβανος, το Κατάρ, η Ρουμανία, η Σουηδία, η Ελβετία, η Τουρκία κλπ. Μπορείτε να το δείτε σαν αποζημίωση για ότι προσέφεραν, μπορείτε αν θέλετε να πιστέψετε την εκδοχή ότι οι ναοί παραχωρήθηκαν στις ξένες αποστολές από τις κυβερνήσεις της Αιγύπτου και του Σουδάν από ευγνωμοσύνη για το έργο τους, μπορείτε να το δείτε και σαν απλή μπίζνα. Διαλέγετε και παίρνετε.

Η κορωνίδα όμως στην ιστορία της μεταφοράς των μνημείων της Νουβίας είναι το Abu Simbel. Αν είναι θαυμαστή η αποσυναρμολόγηση και μεταφορά των 22 ναών, μπορεί όμως να γίνει κατανοητή και πιστευτή. Πως όμως μεταφέρεται ένα λαξευμένο βουνό, όπως στην περίπτωση του Abu Simbel;


Α. Ο ναός των Φιλών
(φωτογραφίες από το βιβλίο "Abu Simbel, Aswan and the Nubian Temples του The American University in Cairo)

Ο ναός των Φιλών, ενώ επανασυναρμολογείται στο νησί της Αγκιλκίας

Σκαρίφημα τομής με την παλαιά και την νέα θέση του ναού των Φιλών, ανάμεσα στο 1ο και το 2ο φράγμα του Ασουάν

Ο ναός των Φιλών αποθηκευμένος σε 45.000 κομμάτια. Κάθε μπλοκ αντιστοιχεί σε ξεχωριστό μνημείο του συγκροτηματος του ναού. Οργάνωση απόλυτη.

Β. Τα δώρα των ξένων

(φωτογραφίες από το πολύ ενδιαφέρον κείμενο στο internet : εδώ)

Η ανακοίνωση της απόφασης παραχώρησης (από πρακτικά της UNESCO)

Ο ναός του Debod από την Νουβία στην Μαδρίτη

Ο ναός του Dendour από την Νουβία στο Μετροπόλιταν Μουσείο της Νέας Υόρκης

Ο ναός της Ellesiya από την Νουβία στο Τουρίνο

Ο ναός του Taffeh από την Νουβία στο Leiden της Ολλανδίας

Υ.Γ. Για όσους ενδιαφέρονται για μεταφορές κτιρίων : εδώ

Και από μεταφορές κτιρίων στην Ελλάδα

Ο ναός του Αγίου Πέτρου στα Σπάτα

Το κτίριο της πρώην ιερατικής μουσουλμανικής σχολής στο Στρατόπεδο του Παύλου Μελά στην Θεσσαλονίκη

 

[coccobill]

Πιθανοτατα το πιο ενδιαφερον κειμενο που εχω διαβασει εδω και καιρο. Ευχαριστουμε για τις φωτογραφιες και για την ερευνα που προφανως χρειαστηκε! Περιμενω αντιστοιχα στοιχεια και για το Abu Simbel..!

 

[malysa]

Εξαιρετικό το κείμενο σου, galat

Αυτή κι αν είναι οργάνωση με puzzle 45.000 κομματιών!

Και όντως "σοκάρει" η σκέψη του πόσα μνημεία ή πολιτισμοί θάφτηκαν στον υγρό τάφο των νερών του Νείλου, προς χάρην της "ευζωίας" του Αιγυπτιακού λαού ......
και από την άλλη, χιλιάδες τα αρχαιολογικά ευρήματα, που είναι στιβαγμένα και παρατημένα στις αποθήκες του Μουσείου του Καϊρου ...

 

[dmdoc]

Άλλη μια ιστορία αντάξια του galat-style που σε χαρακτηρίζει και στις προηγούμενές σου.Δεν περίμενα κάτι λιγότερο από αυτό το εξαίσιο κείμενο.Go on...

 

[ΕΡΣΗ]

Να προσθεσω επισης οτι η μεταφορα κτιριων δεν ηταν αγνωστη στην αρχαιοτητα. Ο Ναος του Αρεως στην Αρχαια Αγορα των Αθηνων μεταφερθηκε εκει απο αλλο σημειο της Αττικης-μαλλον απο τα Μεσογεια- στα χρονια του Αυγουστου: FOUNDATION OF THE HELLENIC WORLD - Αρχαία Αγορά της Αθήνας

 

[rumi]

Υπεροχη περιγραφη,απιθανες φωτογραφιες,σ`ευχαριστω πολυ για την τοσο ενδιαφερουσα ενημερωση,μπραβο!!!!!!!!!!!!

 

[STAV]

καταπληκτική δουλειά. Μπορώ να τη χρησιμοποιήσω στο σχολείο μου και να τη δείξω σε μαθητές;;;;;;;;;;;; by galat βεβαίως