LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.609
- Likes
- 8.158
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
Σουδάν, η χώρα των Νουβίων.
Για το Σουδάν ξέρουμε πως είναι χώρα της Αφρικής και μάλιστα η μεγαλύτερη σε έκταση,πριν χωριστεί σε βόρειο και νότιο Σουδάν, μας το θύμιζαν πάντα οι συχνές ερωτήσεις του σταυρόλεξου. Από την ιστορία όσοι τη θυμόμαστε και όπως μας διδάχτηκε, ξέραμε για τους Νουβίους,( δεν ήμουν φαν της ιστορικού στο σχολείο, όχι της ιστορίας) Από τα ΜΜΕ μάθαμε βλέπαμε εικόνες από τις τραγικές επιπτώσεις του εμφύλιου πολέμου (του δεύτερου στη σειρά το 2008 ως 2011)που ξέσπασε στη χώρα αφήνοντας 400 χιλιάδες νεκρούς και 2,24 εκκ … πρόσφυγες…Το Νταρφουρ έγινε τόσο γνωστό όσο η διπλανή μας πόρτα.. γνωστό για τις φρικαλεότητες, για τη πείνα, τη δυστυχία….οι φωτογραφίες έκαναν το γύρο του κόσμου…
Κάτι άλλες όμως φωτογραφίες , διαφορετικές φωτογραφίες (που με έστειλαν)μου κίνησαν το ενδιαφέρον για αυτή τη χώρα της ερήμου, με την υπογραφή Παναγιώτη , Ισαβέλλας και Κώστα….του γνωστού τρίο…
-Και που πάμε φέτος? Τίθεται το ερώτημα…
-Σουδάν η απάντηση ξερή κοφτή και κανένας δεν αντέδρασε..
Καλό σημάδι. Μάλλον ξέρουν καλύτερη ιστορία από εμένα, γιατί τα εξωτικά μέρη , οι γαλάζιες παραλίες και τα κοκτέιλ με ομπρελίτσες δεν ήταν ποτέ το ταξιδιωτικό ζητούμενο της παρέας...
Η Μαρία αν και μόλις είχε επιστρέψει από το υπερσιβηρικό ταξίδι της δέχτηκε να ετοιμάσει το ταξίδι και αρχίσαμε το διάβασμα. Ο Γενάρης επιλέχτηκε ως κατάλληλη εποχή για το ταξίδι..
Από την αρχή της διοργάνωσης του ταξιδιού καταλάβαμε πως θα μας στοίχιζε ένα σκιασμό λεφτά μιας και 7 άτομα να σουλατσάρουν πάνω κάτω στη έρημο των Νουβίων με τζίπ, να κατασκηνώνουν να τρέφονται για ένα δεκαήμερο είχε και το κόστος του..
Η δε βίζα ήταν και πάλι από τις πιο ακριβές βίζες που έχω πληρώσει ποτέ σε χώρα, 150 ολοστρόγγυλα ευρώ.
Ο Γιώργος Παγουλάτος γέννημα θέρμα Σουδανός αλλα κεφαλλονίτης στη καταγωγή, ιδιοκτήτης του πιο παλιού ξενοδοχείου στο Χαρτούμ, που δεν μπορεί να εχει άλλο όνομα πλην ελληνικού, ‘’το ακροπόλ,’’ αναλαμβάνει τη διοργάνωση του ταξιδιού και έκδοση βίζας.. Περνούσαν οι μήνες και οι μέρες και εμείς δεν είχαμε στα χέρια μας ένα τελικό πρόγραμμα.. Στο τηλέφωνο δεν μας ακούγονταν αγχωμένος αλλά χαλαρός ..Όλα υπό έλεγχο έλεγε. .μάλλον πρέπει και εμείς να χαλαρώσουμε και να σκεφτόμαστε σε χρόνους αφρικανικούς…
Τι έλεγχο κάλε, ?? μόνο τα εισιτήρια έχουμε στα χέρια. Στολίσου γρα και απόμεινε θα γίνει…να δείτε εσεις..
Λίγους μήνες πριν το ταξίδι στο Σουδάν άρχισαν διαδηλώσεις, μικροεξεγέρσεις.. μια μερίδα πονεμένου καταπιεσμένου λαού , που δεν βλέπει τα ανθρώπινα δικαιώματα να εφαρμόζονται σε όλους, αντιδρά στον επι 30ετιας πρόεδρο Ομάρ Μπασίρ..
Δεν τέθηκε ποτέ στο τραπέζι η εκδοχη να εγκαταλείψουμε το ταξίδι, άλλα έπρεπε να διοργανωθούμε καλύτερα και με περισσότερη ασφάλεια .Μια εμπιστοσύνη αλήθεια είναι μας την παρείχε ο κ Γιώργος, .ξέρει τη χώρα από έξω και ανακατωτά, ξέρει τι να αποφύγει και πως…τελικά σωστοί η επιλογή ως ταξιδιωτικού πράκτορα… ασε που αν χρειαστεί να βριστούμε θα γίνουμε απολύτως κατανοητοί και σε ύφος και στη γλώσσα…
Η επιλογή της Turkish ήταν βολική και σε τιμή αρκετά ικανοποιητική.. αλλά τότε δεν γνωρίζαμε τι θα πρόκυπτε..
Η παρέα αποτελείται από 7 γυναίκες.. 6 από Χανιά και μια από Θεσσαλονίκη…δυστυχώς δεν θα είναι μαζί μας η μεγαλοκυρα, λόγω ταξιδιού στη Παταγονία, αλλά η επτάδα συμπληρώθηκε αμέσως από μια άλλη θεσσαλονικιά την Κική πολυταξιδεμένη και γνώστη της ιστορίας..
Στο Ελ Βενιζέλος μας έρχονται τα πρώτα κακά νέα. .ακυρώνεται η πτήση της Κικής από Θεσσαλονίκη για Κωνσταντινούπολη οπότε πάει η επόμενη πτήση την άλλη μέρα και θα φτάσει Χαρτούμ μια μέρα αργότερα.. Συμβουλές δίνονται αν ζητήσει ξενοδοχείο στη Κωνσταντινούπολη και σίτιση..
Εμείς φτάνουμε στο αεροδρόμιο της Πόλης με το πιο βρώμικο αεροπλάνο εβερ.. Χαρτιά, σακούλες και φαγητά καταγής, βρώμικες τουαλέτες που έσταζαν νερά και προσγειωθήκαμε στο επίσης βρώμικο αεροδρόμιο που έχει εγκαταλειφθεί στη τύχη του μιας και σε λίγο θα εγκαινιαστεί το νέο αεροδρόμιο..
Πάνω κάτω στους διαδρόμους δοκιμάζοντας τα πεντανοστιμα λουκουμάκια( το μόνο αξιόλογο ) και το φημισμένο παγωτό έτσι να γλυκάνουμε κάπως τη πίκρα μας μιας και έχει καθυστέρηση και η δική μας πτήση για Χαρτούμ..
-Τι διάολο μας έφτυσαν??
Μια και μισή φτάνουμε Χαρτούμ.. Πολλοί μα πάρα πολλοί λευκοί με παιδιά μικρά περιμένουν να παραλάβουν τις αποσκευές. .Δεν φοβήθηκαν ούτε αυτοί τις ταραχές …..
Ο ξεναγός μας περιμένει και αναλαμβάνει όλες τις διαδικασίες για τη βίζα.. καθυστερήσαμε μόνο στη παραλαβή αποσκευών αλλά ευτυχώς ήλθαν όλες..ενα φόβο τον είχαμε ότι κάποιος θα μείνει χωρίς ρούχα στη έρημο….
Διασχίζουμε μια άδεια σκοτεινή πόλη. .δεν μπορούμε να διακρίνουμε και πολλά μέσα στη νύχτα..
Σταματάμε στο ‘’acropol’’ ένα παλιό τριώροφο κτήριο τόσο παλιό όσο και η ιστορία του.. μια ανακαίνιση τη χρειάζεται ,μιας και η πρώτη και τελευταία ήταν το 1988 που κατεδαφίστηκε από μια βόμβα….λίγα πράγματα σωθήκαν από εκείνη τη βομβιστική επίθεση, σώθηκαν οι ιδιοκτήτες και διατήρησαν και τη φήμη και ιστορία του ..
Αν και ξημερώματα ο κ Γιώργος μας περιμένει για ένα θερμό καλωσόρισμα..
Για το Σουδάν ξέρουμε πως είναι χώρα της Αφρικής και μάλιστα η μεγαλύτερη σε έκταση,πριν χωριστεί σε βόρειο και νότιο Σουδάν, μας το θύμιζαν πάντα οι συχνές ερωτήσεις του σταυρόλεξου. Από την ιστορία όσοι τη θυμόμαστε και όπως μας διδάχτηκε, ξέραμε για τους Νουβίους,( δεν ήμουν φαν της ιστορικού στο σχολείο, όχι της ιστορίας) Από τα ΜΜΕ μάθαμε βλέπαμε εικόνες από τις τραγικές επιπτώσεις του εμφύλιου πολέμου (του δεύτερου στη σειρά το 2008 ως 2011)που ξέσπασε στη χώρα αφήνοντας 400 χιλιάδες νεκρούς και 2,24 εκκ … πρόσφυγες…Το Νταρφουρ έγινε τόσο γνωστό όσο η διπλανή μας πόρτα.. γνωστό για τις φρικαλεότητες, για τη πείνα, τη δυστυχία….οι φωτογραφίες έκαναν το γύρο του κόσμου…
Κάτι άλλες όμως φωτογραφίες , διαφορετικές φωτογραφίες (που με έστειλαν)μου κίνησαν το ενδιαφέρον για αυτή τη χώρα της ερήμου, με την υπογραφή Παναγιώτη , Ισαβέλλας και Κώστα….του γνωστού τρίο…
-Και που πάμε φέτος? Τίθεται το ερώτημα…
-Σουδάν η απάντηση ξερή κοφτή και κανένας δεν αντέδρασε..
Καλό σημάδι. Μάλλον ξέρουν καλύτερη ιστορία από εμένα, γιατί τα εξωτικά μέρη , οι γαλάζιες παραλίες και τα κοκτέιλ με ομπρελίτσες δεν ήταν ποτέ το ταξιδιωτικό ζητούμενο της παρέας...
Η Μαρία αν και μόλις είχε επιστρέψει από το υπερσιβηρικό ταξίδι της δέχτηκε να ετοιμάσει το ταξίδι και αρχίσαμε το διάβασμα. Ο Γενάρης επιλέχτηκε ως κατάλληλη εποχή για το ταξίδι..
Από την αρχή της διοργάνωσης του ταξιδιού καταλάβαμε πως θα μας στοίχιζε ένα σκιασμό λεφτά μιας και 7 άτομα να σουλατσάρουν πάνω κάτω στη έρημο των Νουβίων με τζίπ, να κατασκηνώνουν να τρέφονται για ένα δεκαήμερο είχε και το κόστος του..
Η δε βίζα ήταν και πάλι από τις πιο ακριβές βίζες που έχω πληρώσει ποτέ σε χώρα, 150 ολοστρόγγυλα ευρώ.
Ο Γιώργος Παγουλάτος γέννημα θέρμα Σουδανός αλλα κεφαλλονίτης στη καταγωγή, ιδιοκτήτης του πιο παλιού ξενοδοχείου στο Χαρτούμ, που δεν μπορεί να εχει άλλο όνομα πλην ελληνικού, ‘’το ακροπόλ,’’ αναλαμβάνει τη διοργάνωση του ταξιδιού και έκδοση βίζας.. Περνούσαν οι μήνες και οι μέρες και εμείς δεν είχαμε στα χέρια μας ένα τελικό πρόγραμμα.. Στο τηλέφωνο δεν μας ακούγονταν αγχωμένος αλλά χαλαρός ..Όλα υπό έλεγχο έλεγε. .μάλλον πρέπει και εμείς να χαλαρώσουμε και να σκεφτόμαστε σε χρόνους αφρικανικούς…
Τι έλεγχο κάλε, ?? μόνο τα εισιτήρια έχουμε στα χέρια. Στολίσου γρα και απόμεινε θα γίνει…να δείτε εσεις..
Λίγους μήνες πριν το ταξίδι στο Σουδάν άρχισαν διαδηλώσεις, μικροεξεγέρσεις.. μια μερίδα πονεμένου καταπιεσμένου λαού , που δεν βλέπει τα ανθρώπινα δικαιώματα να εφαρμόζονται σε όλους, αντιδρά στον επι 30ετιας πρόεδρο Ομάρ Μπασίρ..
Δεν τέθηκε ποτέ στο τραπέζι η εκδοχη να εγκαταλείψουμε το ταξίδι, άλλα έπρεπε να διοργανωθούμε καλύτερα και με περισσότερη ασφάλεια .Μια εμπιστοσύνη αλήθεια είναι μας την παρείχε ο κ Γιώργος, .ξέρει τη χώρα από έξω και ανακατωτά, ξέρει τι να αποφύγει και πως…τελικά σωστοί η επιλογή ως ταξιδιωτικού πράκτορα… ασε που αν χρειαστεί να βριστούμε θα γίνουμε απολύτως κατανοητοί και σε ύφος και στη γλώσσα…
Η επιλογή της Turkish ήταν βολική και σε τιμή αρκετά ικανοποιητική.. αλλά τότε δεν γνωρίζαμε τι θα πρόκυπτε..
Η παρέα αποτελείται από 7 γυναίκες.. 6 από Χανιά και μια από Θεσσαλονίκη…δυστυχώς δεν θα είναι μαζί μας η μεγαλοκυρα, λόγω ταξιδιού στη Παταγονία, αλλά η επτάδα συμπληρώθηκε αμέσως από μια άλλη θεσσαλονικιά την Κική πολυταξιδεμένη και γνώστη της ιστορίας..
Στο Ελ Βενιζέλος μας έρχονται τα πρώτα κακά νέα. .ακυρώνεται η πτήση της Κικής από Θεσσαλονίκη για Κωνσταντινούπολη οπότε πάει η επόμενη πτήση την άλλη μέρα και θα φτάσει Χαρτούμ μια μέρα αργότερα.. Συμβουλές δίνονται αν ζητήσει ξενοδοχείο στη Κωνσταντινούπολη και σίτιση..
Εμείς φτάνουμε στο αεροδρόμιο της Πόλης με το πιο βρώμικο αεροπλάνο εβερ.. Χαρτιά, σακούλες και φαγητά καταγής, βρώμικες τουαλέτες που έσταζαν νερά και προσγειωθήκαμε στο επίσης βρώμικο αεροδρόμιο που έχει εγκαταλειφθεί στη τύχη του μιας και σε λίγο θα εγκαινιαστεί το νέο αεροδρόμιο..
Πάνω κάτω στους διαδρόμους δοκιμάζοντας τα πεντανοστιμα λουκουμάκια( το μόνο αξιόλογο ) και το φημισμένο παγωτό έτσι να γλυκάνουμε κάπως τη πίκρα μας μιας και έχει καθυστέρηση και η δική μας πτήση για Χαρτούμ..
-Τι διάολο μας έφτυσαν??
Μια και μισή φτάνουμε Χαρτούμ.. Πολλοί μα πάρα πολλοί λευκοί με παιδιά μικρά περιμένουν να παραλάβουν τις αποσκευές. .Δεν φοβήθηκαν ούτε αυτοί τις ταραχές …..
Ο ξεναγός μας περιμένει και αναλαμβάνει όλες τις διαδικασίες για τη βίζα.. καθυστερήσαμε μόνο στη παραλαβή αποσκευών αλλά ευτυχώς ήλθαν όλες..ενα φόβο τον είχαμε ότι κάποιος θα μείνει χωρίς ρούχα στη έρημο….
Διασχίζουμε μια άδεια σκοτεινή πόλη. .δεν μπορούμε να διακρίνουμε και πολλά μέσα στη νύχτα..
Σταματάμε στο ‘’acropol’’ ένα παλιό τριώροφο κτήριο τόσο παλιό όσο και η ιστορία του.. μια ανακαίνιση τη χρειάζεται ,μιας και η πρώτη και τελευταία ήταν το 1988 που κατεδαφίστηκε από μια βόμβα….λίγα πράγματα σωθήκαν από εκείνη τη βομβιστική επίθεση, σώθηκαν οι ιδιοκτήτες και διατήρησαν και τη φήμη και ιστορία του ..
Αν και ξημερώματα ο κ Γιώργος μας περιμένει για ένα θερμό καλωσόρισμα..
Attachments
-
278 KB Προβολές: 0
-
316 KB Προβολές: 0
-
206,1 KB Προβολές: 0
-
343,3 KB Προβολές: 0
Last edited: