LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.519
- Likes
- 7.751
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
Κατεβαίνουμε στο ποτάμι, εκεί που μισογερμένο στη οχθη του Νείλου ,σκουριάζει εδώ και 20 χρόνια , από το νερό και το χρόνο το πλοίο Μελικ.
Το πλοίο Μελίκ η αλλιώς του Kitchener ,αποτέλεσε το πιο ισχυρό όπλο ενάντια στη εξέγερση των ανταρτών Σουδανών στη μάχη του Omdurman . Ο Στρατηγός Kitchenerod οδήγησε αυτό το πανίσχυρο καράβι , με τρομακτική πολεμική δύναμη, για να καταστείλει την εξέγερση των Σουδανών υπό την ηγεσία του Mahdi Muhammad Ahmand ενάντια στη Αιγύπτιο Βρετανική κατοχή , οι οποίοι στα 13 χρόνια της εξέγερσης των πολιορκούσαν τη πόλη Χαρτούμ σκοτώνοντας και τον κυβερνήτη Γκορντον και σχεδόν το μεγαλύτερο μέρος του Σουδάν είχε περιέλθει στο έλεγχο τους. .κάτι που η μητέρα Αγγλία δεν μπόρεσε να χωνέψει και αποφάσισε να τους δώσει ένα σκληρό μάθημα εκδίκησης σε μια τρομακτική μάχη που μέσα σε 5 ώρες άφησε 10.000 υποστηρικτές της ανεξαρτησίας νεκρούς ..με τον Τσώρτσιλ να γράφει.. that the Battle of Omdurman was "the most signal triumph ever gained by the arms of science over barbarians. Within five hours the strongest and best-armed savage army yet arrayed against a foreign power had been destroyed.".
(ότι πιο τραγικό, ανηθικο,,.. τα όπλα των επιστημόνων στους ενάντια στους βαρβάρους…….) Το πλοίο μετα τη μάχη, αγκυροβολημένο στη όχθη χρησιμοποιήθηκε από τους Βρετανούς ως φυλακή για όσους αντιτάσσονταν στη αποικιοκρατία. Γύρω υπάρχουν τα οχυρά , χαμηλά χωμάτινα οχυρά, που χρησιμοποιήθηκαν ενάντια στη πρώτη Αγγλική εισβολή αλλά στάθηκαν λίγα , ανεπαρκή να σταματήσουν τα πολυβόλα και την υπεροχή των αγγλων.. και η ιστορία πήρε το δρόμο της….
Για τους Σουδανούς ιερό μνημείο είναι οι τάφοι του Μahdi .
.Σήμερα στους τάφους που είναι επισκέψιμοι ως μουσείο , συναντάς τους πιστούς του Μαhdi να προσεύχονται , να φυλάσσουν την ιστορία , να τραγουδούν, να διατηρούν το χώρο καθαρό. .Μας υποδέχονται με χαρά, με ευγένεια., μας έσφιξαν το χέρι με τέτοια θέρμη και βλέμμα ειλικρινές και εγκάρδιο . Είναι γενικά ένας
λαός χαμηλών τόνων., ευγενικός και φιλόξενος . Ποτέ δεν αισθανθήκαμε την παραμικρή ανασφάλεια, ποτέ δεν νιώσαμε παρείσακτοι, ποτέ δεν νιώσαμε να κουβαλάμε αυτή τη ρετσινιά των λευκών….Το καλώς ήλθατε στη χώρα μας το εννοούν και το νιώθουν..
Σήμερα Παρασκευή και δεν θα θα παραλείψουμε να επισκεφτούμε την πολύχρωμη αγορά του Ομντουρμαν την μεγαλύτερη της χώρας. Εδω χιλιάδες μαγαζιά , πάγκοι πωλητών και χιλιάδες επισκέπτες συνωστίζονται στα λαβυρινθώδη σοκάκια της.. Και δεν έχω και κανένα ζόρι, εδώ που τα λέμε, να αγοράσω ρούχα και μπαχαρικά, αλλά θέλω να δω το χορό των δερβίσηδων που γίνεται μόνο κάθε Παρασκευή απόγευμα , γύρω από το θολωτό τάφο του σουφι Σειχη Χαμεντ Αλ Νιλ..
Η Ομντουρμάν πέρα από θρησκευτικό και εμπορικό σημείο, είναι και η πόλη αγκάθι κάθε κυβέρνησης, γιατί εδώ υπάρχει πάντα αναμμένη η σπίθα της επανάστασης.. απο εδώ ξεκινά κάθε εξέγερση , κάθε αντίσταση ..
Περνάμε το νεκροταφείο και βρισκόμαστε ανάμεσα σε εκατοντάδες κόσμο .
Γυναίκες, άνδρες παιδιά σχηματίζουν ένα κύκλο και παρακολουθούν τραγουδώντας και ψέλνοντας το χορό που σέρνουν στο κέντρο μια ομάδα φανατικών πιστών…δερβίσηδων..
Εντάξει.,… είχα διαβάσει τη ιστορία του Παναγιώτη και της Ισαβέλλας και στο περίπου καταλάβαινα τις θα έβλεπα, αλλά αυτό που τα μάτια μου αντικρύζουν ξεπερνά κάθε περιγραφή, φαντασία όχι των εικόνων( τα περιέγραψε άψογα το ταξιδιωτικό τρίο) αλλά είχε να κάνει με την ένταση των συναισθημάτων, με τη σύγκρουση του θείου και του κιτς, με το ηθικό και ανήθικο, με το νόμιμο και παράνομο…και γενικά με την αλήθεια και την κοροϊδία…
Αλήθεια δεν πιστεύω ότι όλοι αυτοί οι συμμετέχοντες στο χορό με ράστα περιβολή , με μάτια σε πλήρη έκσταση από χρήση πολλών και διαφόρων ουσιών, θα με πείσουν ότι είναι βαθιά θρησκευόμενοι ,πιστοί …
κανένα μυστήριο, καμμιά κατάνυξη , καμμιά ανατριχίλα κανένα δέος δεν ένιωσα όπως στο χορό των δερβίσηδων στη Καππαδοκία… μόνο μια ικανοποίηση ότι και οι γυναίκες μπορούν να λάβουνε ’μέρος σε αυτό το πανήγυρι..
Παρακολουθώ αυτό το έντονα δυνατό drugs party προσπαθώντας να αποτυπώσω τις περίεργες εικόνες που εξελίσσονται μπρος μου.. Πάντως έχουν κατορθώσει να συγκεντρώνεται ένα μεγάλο πλήθος επισκεπτών και αν είναι από τα must των ταξιδιωτικών οδηγών και γραφείων…
Ο ήλιος δύει και το σκοτάδι αρχίζει να κατεβαίνει και να καταπίνει τη πόλη.. οι τάφοι στο νεκροταφείο παίρνουν παράξενες μορφές και οι φιγούρες των επισκεπτών ανάμεσα στα δρομάκια θυμίζουν ταινίες τρόμου…
Φεύγουμε ..επιστροφή στο ακροπόλ να γευτούμε νόστιμο φαγητό από τα χέρια της γυναίκας του Γιώργου και να βάλουμε σε τάξη τα όσα είδαμε και ζήσαμε σήμερα..
Το πλοίο Μελίκ η αλλιώς του Kitchener ,αποτέλεσε το πιο ισχυρό όπλο ενάντια στη εξέγερση των ανταρτών Σουδανών στη μάχη του Omdurman . Ο Στρατηγός Kitchenerod οδήγησε αυτό το πανίσχυρο καράβι , με τρομακτική πολεμική δύναμη, για να καταστείλει την εξέγερση των Σουδανών υπό την ηγεσία του Mahdi Muhammad Ahmand ενάντια στη Αιγύπτιο Βρετανική κατοχή , οι οποίοι στα 13 χρόνια της εξέγερσης των πολιορκούσαν τη πόλη Χαρτούμ σκοτώνοντας και τον κυβερνήτη Γκορντον και σχεδόν το μεγαλύτερο μέρος του Σουδάν είχε περιέλθει στο έλεγχο τους. .κάτι που η μητέρα Αγγλία δεν μπόρεσε να χωνέψει και αποφάσισε να τους δώσει ένα σκληρό μάθημα εκδίκησης σε μια τρομακτική μάχη που μέσα σε 5 ώρες άφησε 10.000 υποστηρικτές της ανεξαρτησίας νεκρούς ..με τον Τσώρτσιλ να γράφει.. that the Battle of Omdurman was "the most signal triumph ever gained by the arms of science over barbarians. Within five hours the strongest and best-armed savage army yet arrayed against a foreign power had been destroyed.".
(ότι πιο τραγικό, ανηθικο,,.. τα όπλα των επιστημόνων στους ενάντια στους βαρβάρους…….) Το πλοίο μετα τη μάχη, αγκυροβολημένο στη όχθη χρησιμοποιήθηκε από τους Βρετανούς ως φυλακή για όσους αντιτάσσονταν στη αποικιοκρατία. Γύρω υπάρχουν τα οχυρά , χαμηλά χωμάτινα οχυρά, που χρησιμοποιήθηκαν ενάντια στη πρώτη Αγγλική εισβολή αλλά στάθηκαν λίγα , ανεπαρκή να σταματήσουν τα πολυβόλα και την υπεροχή των αγγλων.. και η ιστορία πήρε το δρόμο της….
Για τους Σουδανούς ιερό μνημείο είναι οι τάφοι του Μahdi .
.Σήμερα στους τάφους που είναι επισκέψιμοι ως μουσείο , συναντάς τους πιστούς του Μαhdi να προσεύχονται , να φυλάσσουν την ιστορία , να τραγουδούν, να διατηρούν το χώρο καθαρό. .Μας υποδέχονται με χαρά, με ευγένεια., μας έσφιξαν το χέρι με τέτοια θέρμη και βλέμμα ειλικρινές και εγκάρδιο . Είναι γενικά ένας
λαός χαμηλών τόνων., ευγενικός και φιλόξενος . Ποτέ δεν αισθανθήκαμε την παραμικρή ανασφάλεια, ποτέ δεν νιώσαμε παρείσακτοι, ποτέ δεν νιώσαμε να κουβαλάμε αυτή τη ρετσινιά των λευκών….Το καλώς ήλθατε στη χώρα μας το εννοούν και το νιώθουν..
Σήμερα Παρασκευή και δεν θα θα παραλείψουμε να επισκεφτούμε την πολύχρωμη αγορά του Ομντουρμαν την μεγαλύτερη της χώρας. Εδω χιλιάδες μαγαζιά , πάγκοι πωλητών και χιλιάδες επισκέπτες συνωστίζονται στα λαβυρινθώδη σοκάκια της.. Και δεν έχω και κανένα ζόρι, εδώ που τα λέμε, να αγοράσω ρούχα και μπαχαρικά, αλλά θέλω να δω το χορό των δερβίσηδων που γίνεται μόνο κάθε Παρασκευή απόγευμα , γύρω από το θολωτό τάφο του σουφι Σειχη Χαμεντ Αλ Νιλ..
Η Ομντουρμάν πέρα από θρησκευτικό και εμπορικό σημείο, είναι και η πόλη αγκάθι κάθε κυβέρνησης, γιατί εδώ υπάρχει πάντα αναμμένη η σπίθα της επανάστασης.. απο εδώ ξεκινά κάθε εξέγερση , κάθε αντίσταση ..
Περνάμε το νεκροταφείο και βρισκόμαστε ανάμεσα σε εκατοντάδες κόσμο .
Γυναίκες, άνδρες παιδιά σχηματίζουν ένα κύκλο και παρακολουθούν τραγουδώντας και ψέλνοντας το χορό που σέρνουν στο κέντρο μια ομάδα φανατικών πιστών…δερβίσηδων..
Εντάξει.,… είχα διαβάσει τη ιστορία του Παναγιώτη και της Ισαβέλλας και στο περίπου καταλάβαινα τις θα έβλεπα, αλλά αυτό που τα μάτια μου αντικρύζουν ξεπερνά κάθε περιγραφή, φαντασία όχι των εικόνων( τα περιέγραψε άψογα το ταξιδιωτικό τρίο) αλλά είχε να κάνει με την ένταση των συναισθημάτων, με τη σύγκρουση του θείου και του κιτς, με το ηθικό και ανήθικο, με το νόμιμο και παράνομο…και γενικά με την αλήθεια και την κοροϊδία…
Αλήθεια δεν πιστεύω ότι όλοι αυτοί οι συμμετέχοντες στο χορό με ράστα περιβολή , με μάτια σε πλήρη έκσταση από χρήση πολλών και διαφόρων ουσιών, θα με πείσουν ότι είναι βαθιά θρησκευόμενοι ,πιστοί …
κανένα μυστήριο, καμμιά κατάνυξη , καμμιά ανατριχίλα κανένα δέος δεν ένιωσα όπως στο χορό των δερβίσηδων στη Καππαδοκία… μόνο μια ικανοποίηση ότι και οι γυναίκες μπορούν να λάβουνε ’μέρος σε αυτό το πανήγυρι..
Παρακολουθώ αυτό το έντονα δυνατό drugs party προσπαθώντας να αποτυπώσω τις περίεργες εικόνες που εξελίσσονται μπρος μου.. Πάντως έχουν κατορθώσει να συγκεντρώνεται ένα μεγάλο πλήθος επισκεπτών και αν είναι από τα must των ταξιδιωτικών οδηγών και γραφείων…
Ο ήλιος δύει και το σκοτάδι αρχίζει να κατεβαίνει και να καταπίνει τη πόλη.. οι τάφοι στο νεκροταφείο παίρνουν παράξενες μορφές και οι φιγούρες των επισκεπτών ανάμεσα στα δρομάκια θυμίζουν ταινίες τρόμου…
Φεύγουμε ..επιστροφή στο ακροπόλ να γευτούμε νόστιμο φαγητό από τα χέρια της γυναίκας του Γιώργου και να βάλουμε σε τάξη τα όσα είδαμε και ζήσαμε σήμερα..
Attachments
-
278 KB Προβολές: 0
-
316 KB Προβολές: 0
-
206,1 KB Προβολές: 0
-
343,3 KB Προβολές: 0
Last edited: