vasnorth
Member
- Μηνύματα
- 610
- Likes
- 1.868
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Gamla Stan
- στο Djurgården
- στο Drottningholm
- Στο Αρχιπέλαγος - Περίπατοι στην πόλη
- Αναχώρηση για την Κοπεγχάγη
- Γύρω από την Kongens Nytorv
- Διασχίζοντας την Strøget μέχρι την Rådhuspladsen και το Δημαρχείο
- Tivoli - Rosenborg Slot - Nyhavn
- Εκδρομή στο Malmö - Christianshavn
- Στο Roskilde - Amalienborg Slot - Lille Havfrue
- Στο Frederiksberg - τελευταίοι περίπατοι - επίλογος
12. Στο Frederiksberg - τελευταίοι περίπατοι - επίλογος
Το όμορφο αυτό ταξίδι φτάνει σε λίγο στο τέλος του. Την τελευταία μέρα θα την περνάγαμε με ένα μεγάλο περίπατο στους κεντρικούς δρόμους της πόλης και ιδίως στην πάντα ωραία Strøget που όσες φορές και να περάσεις δεν την χορταίνεις.
Η πτήση μας ήταν για αργά το απόγευμα και έτσι είχαμε πολύ χρόνο στη διάθεση μας. Αφού κάναμε check out στο ξενοδοχείο και αφήσαμε τις αποσκευές μας στον συνήθη χώρο φύλαξης, ξεκινήσαμε για το κέντρο της πόλης.
Φτάνοντας στο κέντρο αποφασίσαμε να πάμε στα δυτικά της πόλης για να περάσουμε λίγες ώρες σε ένα από τα πιό εντυπωσιακά πάρκα της πόλης, στούς κήπους του Frederiksberg. Το πάρκο αυτό απέχει από το κέντρο γύρω στα 4 χιλιόμετρα, μοιάζει περισσότερο με δάσος και φιλοξενεί πολλά ενδιαφέροντα αξιοθέατα που θα ευχαριστήσουν και τον πιό απαιτητικό επισκέπτη.
Μπαίνοντας στο πάρκο από την κυρία είσοδο συναντάμε το άγαλμα του βασιλιά Φρειδερίκου Δ', ο οποίος άφησε πίσω του πολλά έργα στην πόλη και ήταν πολύ αγαπητός από τον λαό του και αυτό το καταλαβαίνουμε από την επιγραφή στη βάση του αγάλματος ''εδώ αισθανόταν ευτυχισμένος ανάμεσα σε πιστούς ανθρώπους''.
Πράγματι η ιστορία λέει ότι ο βασιλιάς συνήθιζε να κάνει βόλτες με τη βάρκα του στα κανάλια του πάρκου και ο λαός συγκεντρωνόταν στην απέναντι όχθη και τον επευφημούσε.
Είναι ένα πολύ περιποιημένο πάρκο με πολυάριθμα κανάλια, δεντροφυτεμένα μονοπάτια με πολλά αγάλματα και παγκάκια και συγκεντρώνει καθημερινά πολλούς κατοίκους της Κοπεγχάγης, όπως εκείνο το πρωινό του Αυγούστου, που πολλοί έρχονται με τα καλαθάκια του πικ νικ για να περάσουν μία ολόκληρη μέρα κάτω από τα αιωνόβια δέντρα. Τους δε καλοκαιρινούς μήνες υπάρχει η δυνατότητα ενοικίασης βάρκας για μία ρομαντική βόλτα στα γραφικά κανάλια του πάρκου.
Στα αριστερά του πάρκου και πάνω σ’ ένα λόφο βρίσκεται και το Frederiksberg Slot, το παλάτι που τελείωσε το 1735 και αποτελούσε τη θερινή κατοικία του Φρειδερίκου Δ’. Από το 1869 όμως στεγάζει τη Δανική Στρατιωτική Ακαδημία και το έμβλημα της σχολής μέχρι και σήμερα παραμένει το μονόγραμμα του βασιλιά. Η είσοδος στην Ακαδημία δεν επιτρέπεται για το κοινό αλλά πολύς κόσμος συγκεντρώνεται μπροστά στο κτήριο και στο απέραντο γρασίδι για να χαρεί τον ήλιο, να παίξει διάφορα παιχνίδια αλλά ακόμα να κάνει και πικ νικ.
Κάνοντας τον περίπατο μας στο υπέροχο αυτό πάρκο συνεχώς ανακαλύπτουμε όμορφες γωνιές που σε κάνουν να νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε ένα δάσος κάπου μακριά και όχι δίπλα στον αστικό κορμό μιας πόλης. Από τα ωραιότερα αξιοθέατα είναι το Κινέζικο Τεϊοποτείο(Det Kinesiske Lysthus) στο μέσον ενός μικρού νησιού και αποτελούσε μέρος όπου ξεκουραζόταν η βασιλική οικογένεια και έπαιρνε το τσάι της.
Ενώ στα βόρεια του πάρκου υπάρχει και ο ζωολογικός κήπος της Κοπεγχάγης από τους παλαιότερους της Ευρώπης. Είναι ανοικτός καθημερινά αλλά και με το ακριβότερο εισιτήριο που έχω συναντήσει ποτέ σε παρόμοιο είδος αξιοθεάτου. Το εισιτήριο κοστίζει 170 Dkr. (22€ περίπου).
Το πάρκο του Frederiksberg είναι ανοικτό καθημερινά για το κοινό μέχρι αργά το βράδυ και τους καλοκαιρινούς μήνες κλείνει τις πόρτες του γύρω στις 11:00’ τη νύχτα. Είναι ένα πολύ ωραίο πάρκο, που όπως είπα και πριν θυμίζει περισσότερο δάσος και αν περισσεύει χρόνος από την επίσκεψη σας στην Κοπεγχάγη αξίζει να κάνετε ένα πέρασμα από εκεί.
Επιστρέφοντας στο κέντρο και συγκεκριμένα γύρω από τον πεζόδρομο της Strøget για να κάνουμε και τα τελευταία μας ψώνια σε αναμνηστικά περάσαμε από τον εντυπωσιακό πύργο Rundetaarn.
Ο κυκλικός αυτός πύργος φτιάχτηκε ύστερα από επιθυμία του βασιλιά Χριστιανού Δ' για να χρησιμεύσει ως αστεροσκοπείο. Έχει ύψος 36 μέτρα μόνο αλλά τον κάνει περίεργο η ελικοειδής ράμπα μήκους 268 μέτρων στρωμένη με κυβόλιθους που χρειάζεται επτάμισι στροφές για να φτάσεις στην κορυφή από όπου έχεις θέα όλη την πόλη.
Λέγεται ότι στα εγκαίνια του πύργου ο βασιλιάς ανέβηκε την ράμπα και έφτασε στην κορυφή του πύργου πάνω στο άλογο του, αλλά και ότι ο Μεγάλος Πέτρος της Ρωσίας όταν επισκέφθηκε την Κοπεγχάγη το 1716 επανάλαβε το ίδιο, ανέβηκε την ράμπα πάνω στο άλογο του ενώ τον ακολουθούσε η σύζυγος του τσαρίνα Αικατερίνη πάνω σε άμαξα που την έσερναν δύο άλογα. Το εισιτήριο για τον πύργο κοστίζει 25 Dkr.
Ο πύργος αυτός βρίσκεται σε έναν κάθετο πεζόδρομο της Strøget, στον Købmagergrade, όπου συχνά έρχονται πολλοί μουσικοί για να βγάλουν τα προς το ζην. Έτσι η μουσική υπόκρουση από το βιολί της γλυκειάς κοπέλας που έπαιζε εκείνο το πρωινό αλλά και το γραφικό σκηνικό του δρόμου μας χάρισαν όμορφες στιγμές στις τελευταίες μας ώρες στην Κοπεγχάγη.
Η ώρα όμως είχε περάσει αρκετά και πλησίαζε η αναχώρηση μας. Επειδή το ξενοδοχείο είναι δίπλα στο αεροδρόμιο υπάρχει η δυνατότητα για τους πελάτες να κάνουν check in από το ειδικό μηχάνημα που υπάρχει στο lobby του ξενοδοχείου. Έτσι έτοιμοι και με την κάρτα επιβίβασης αφού διασχίσαμε τον κλειστό διάδρομο που ενώνει το ξενοδοχείο με το αεροδρόμιο φτάσαμε γρήγορα στην αίθουσα αναχώρησης. Το ταξίδι ήταν κάπως άνετο γιατί το αεροπλάνο ήταν μισογεμάτο και μετά από τρεις ώρες περίπου φτάσαμε στην Αθήνα.
Μπορεί η Κοπεγχάγη και η Στοκχόλμη να ανήκουν στην ίδια οικογένεια, να βρίσκονται πολύ κοντά η μία με την άλλη, να έχουν κοινές ρίζες στη γλώσσα και στον πολιτισμό, όμως παράλληλα είναι και τόσο διαφορετικές μεταξύ τους.
Αν μπορούσα να περιγράψω με κάποιες λέξεις αυτές τις δύο πόλεις, την μία τη Στοκχόλμη, θα την έλεγα πόλη με φωτογένεια, πόλη που σου δίνεται απλόχερα από την πρώτη στιγμή που θα συναντηθείς μαζί της και σου κλέβει την καρδιά με την αρχοντική ομορφιά της. Ενώ την άλλη, την Κοπεγχάγη, θα την έλεγα ρομαντική γόησα, πόλη που σου φανερώνεται αργά - αργά αλλά όταν την γνωρίσεις καλύτερα σε πλανεύει με τις κρυφές ομορφιές της.
Μέσα από αυτή την ιστορία προσπάθησα να σας μεταφέρω τις εικόνες, τα συναισθήματα και τις εντυπώσεις που αποκόμισα από αυτές τις συναρπαστικές πόλεις. Ελπίζω να μην σας κούρασα με την λεπτομερή αφήγηση μου και να κατόρθωσα να σας μεταφέρω κάτι από την αύρα αυτών των πόλεων.
Εύχομαι σε όλους μας πολλά και όμορφα ταξίδια και εύχομαι ακόμα, το καλύτερο ταξίδι που θα κάνουμε να είναι πάντα το επόμενο.
Σας ευχαριστώ.
Το όμορφο αυτό ταξίδι φτάνει σε λίγο στο τέλος του. Την τελευταία μέρα θα την περνάγαμε με ένα μεγάλο περίπατο στους κεντρικούς δρόμους της πόλης και ιδίως στην πάντα ωραία Strøget που όσες φορές και να περάσεις δεν την χορταίνεις.
Η πτήση μας ήταν για αργά το απόγευμα και έτσι είχαμε πολύ χρόνο στη διάθεση μας. Αφού κάναμε check out στο ξενοδοχείο και αφήσαμε τις αποσκευές μας στον συνήθη χώρο φύλαξης, ξεκινήσαμε για το κέντρο της πόλης.
Φτάνοντας στο κέντρο αποφασίσαμε να πάμε στα δυτικά της πόλης για να περάσουμε λίγες ώρες σε ένα από τα πιό εντυπωσιακά πάρκα της πόλης, στούς κήπους του Frederiksberg. Το πάρκο αυτό απέχει από το κέντρο γύρω στα 4 χιλιόμετρα, μοιάζει περισσότερο με δάσος και φιλοξενεί πολλά ενδιαφέροντα αξιοθέατα που θα ευχαριστήσουν και τον πιό απαιτητικό επισκέπτη.
Μπαίνοντας στο πάρκο από την κυρία είσοδο συναντάμε το άγαλμα του βασιλιά Φρειδερίκου Δ', ο οποίος άφησε πίσω του πολλά έργα στην πόλη και ήταν πολύ αγαπητός από τον λαό του και αυτό το καταλαβαίνουμε από την επιγραφή στη βάση του αγάλματος ''εδώ αισθανόταν ευτυχισμένος ανάμεσα σε πιστούς ανθρώπους''.
Πράγματι η ιστορία λέει ότι ο βασιλιάς συνήθιζε να κάνει βόλτες με τη βάρκα του στα κανάλια του πάρκου και ο λαός συγκεντρωνόταν στην απέναντι όχθη και τον επευφημούσε.
Είναι ένα πολύ περιποιημένο πάρκο με πολυάριθμα κανάλια, δεντροφυτεμένα μονοπάτια με πολλά αγάλματα και παγκάκια και συγκεντρώνει καθημερινά πολλούς κατοίκους της Κοπεγχάγης, όπως εκείνο το πρωινό του Αυγούστου, που πολλοί έρχονται με τα καλαθάκια του πικ νικ για να περάσουν μία ολόκληρη μέρα κάτω από τα αιωνόβια δέντρα. Τους δε καλοκαιρινούς μήνες υπάρχει η δυνατότητα ενοικίασης βάρκας για μία ρομαντική βόλτα στα γραφικά κανάλια του πάρκου.
Στα αριστερά του πάρκου και πάνω σ’ ένα λόφο βρίσκεται και το Frederiksberg Slot, το παλάτι που τελείωσε το 1735 και αποτελούσε τη θερινή κατοικία του Φρειδερίκου Δ’. Από το 1869 όμως στεγάζει τη Δανική Στρατιωτική Ακαδημία και το έμβλημα της σχολής μέχρι και σήμερα παραμένει το μονόγραμμα του βασιλιά. Η είσοδος στην Ακαδημία δεν επιτρέπεται για το κοινό αλλά πολύς κόσμος συγκεντρώνεται μπροστά στο κτήριο και στο απέραντο γρασίδι για να χαρεί τον ήλιο, να παίξει διάφορα παιχνίδια αλλά ακόμα να κάνει και πικ νικ.
Κάνοντας τον περίπατο μας στο υπέροχο αυτό πάρκο συνεχώς ανακαλύπτουμε όμορφες γωνιές που σε κάνουν να νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε ένα δάσος κάπου μακριά και όχι δίπλα στον αστικό κορμό μιας πόλης. Από τα ωραιότερα αξιοθέατα είναι το Κινέζικο Τεϊοποτείο(Det Kinesiske Lysthus) στο μέσον ενός μικρού νησιού και αποτελούσε μέρος όπου ξεκουραζόταν η βασιλική οικογένεια και έπαιρνε το τσάι της.
Ενώ στα βόρεια του πάρκου υπάρχει και ο ζωολογικός κήπος της Κοπεγχάγης από τους παλαιότερους της Ευρώπης. Είναι ανοικτός καθημερινά αλλά και με το ακριβότερο εισιτήριο που έχω συναντήσει ποτέ σε παρόμοιο είδος αξιοθεάτου. Το εισιτήριο κοστίζει 170 Dkr. (22€ περίπου).
Το πάρκο του Frederiksberg είναι ανοικτό καθημερινά για το κοινό μέχρι αργά το βράδυ και τους καλοκαιρινούς μήνες κλείνει τις πόρτες του γύρω στις 11:00’ τη νύχτα. Είναι ένα πολύ ωραίο πάρκο, που όπως είπα και πριν θυμίζει περισσότερο δάσος και αν περισσεύει χρόνος από την επίσκεψη σας στην Κοπεγχάγη αξίζει να κάνετε ένα πέρασμα από εκεί.
Επιστρέφοντας στο κέντρο και συγκεκριμένα γύρω από τον πεζόδρομο της Strøget για να κάνουμε και τα τελευταία μας ψώνια σε αναμνηστικά περάσαμε από τον εντυπωσιακό πύργο Rundetaarn.
Ο κυκλικός αυτός πύργος φτιάχτηκε ύστερα από επιθυμία του βασιλιά Χριστιανού Δ' για να χρησιμεύσει ως αστεροσκοπείο. Έχει ύψος 36 μέτρα μόνο αλλά τον κάνει περίεργο η ελικοειδής ράμπα μήκους 268 μέτρων στρωμένη με κυβόλιθους που χρειάζεται επτάμισι στροφές για να φτάσεις στην κορυφή από όπου έχεις θέα όλη την πόλη.
Λέγεται ότι στα εγκαίνια του πύργου ο βασιλιάς ανέβηκε την ράμπα και έφτασε στην κορυφή του πύργου πάνω στο άλογο του, αλλά και ότι ο Μεγάλος Πέτρος της Ρωσίας όταν επισκέφθηκε την Κοπεγχάγη το 1716 επανάλαβε το ίδιο, ανέβηκε την ράμπα πάνω στο άλογο του ενώ τον ακολουθούσε η σύζυγος του τσαρίνα Αικατερίνη πάνω σε άμαξα που την έσερναν δύο άλογα. Το εισιτήριο για τον πύργο κοστίζει 25 Dkr.
Ο πύργος αυτός βρίσκεται σε έναν κάθετο πεζόδρομο της Strøget, στον Købmagergrade, όπου συχνά έρχονται πολλοί μουσικοί για να βγάλουν τα προς το ζην. Έτσι η μουσική υπόκρουση από το βιολί της γλυκειάς κοπέλας που έπαιζε εκείνο το πρωινό αλλά και το γραφικό σκηνικό του δρόμου μας χάρισαν όμορφες στιγμές στις τελευταίες μας ώρες στην Κοπεγχάγη.
Η ώρα όμως είχε περάσει αρκετά και πλησίαζε η αναχώρηση μας. Επειδή το ξενοδοχείο είναι δίπλα στο αεροδρόμιο υπάρχει η δυνατότητα για τους πελάτες να κάνουν check in από το ειδικό μηχάνημα που υπάρχει στο lobby του ξενοδοχείου. Έτσι έτοιμοι και με την κάρτα επιβίβασης αφού διασχίσαμε τον κλειστό διάδρομο που ενώνει το ξενοδοχείο με το αεροδρόμιο φτάσαμε γρήγορα στην αίθουσα αναχώρησης. Το ταξίδι ήταν κάπως άνετο γιατί το αεροπλάνο ήταν μισογεμάτο και μετά από τρεις ώρες περίπου φτάσαμε στην Αθήνα.
Μπορεί η Κοπεγχάγη και η Στοκχόλμη να ανήκουν στην ίδια οικογένεια, να βρίσκονται πολύ κοντά η μία με την άλλη, να έχουν κοινές ρίζες στη γλώσσα και στον πολιτισμό, όμως παράλληλα είναι και τόσο διαφορετικές μεταξύ τους.
Αν μπορούσα να περιγράψω με κάποιες λέξεις αυτές τις δύο πόλεις, την μία τη Στοκχόλμη, θα την έλεγα πόλη με φωτογένεια, πόλη που σου δίνεται απλόχερα από την πρώτη στιγμή που θα συναντηθείς μαζί της και σου κλέβει την καρδιά με την αρχοντική ομορφιά της. Ενώ την άλλη, την Κοπεγχάγη, θα την έλεγα ρομαντική γόησα, πόλη που σου φανερώνεται αργά - αργά αλλά όταν την γνωρίσεις καλύτερα σε πλανεύει με τις κρυφές ομορφιές της.
Μέσα από αυτή την ιστορία προσπάθησα να σας μεταφέρω τις εικόνες, τα συναισθήματα και τις εντυπώσεις που αποκόμισα από αυτές τις συναρπαστικές πόλεις. Ελπίζω να μην σας κούρασα με την λεπτομερή αφήγηση μου και να κατόρθωσα να σας μεταφέρω κάτι από την αύρα αυτών των πόλεων.
Εύχομαι σε όλους μας πολλά και όμορφα ταξίδια και εύχομαι ακόμα, το καλύτερο ταξίδι που θα κάνουμε να είναι πάντα το επόμενο.
Σας ευχαριστώ.
